........ ဗုဒၶ၀င္ျပခန္းၾကီး ၂၈-ခန္း ....

အေလာင္းေတာ္ သိဒၶိတၳမင္းသား ပဋိသေႏၶယူသည္မွ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေတာ္မူသည္အထိ သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘ၀ပိုင္းဆုိင္ရာ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါမ်ားအား တရားေရေအး အျမိဳက္ေဆး တုိက္ေကြ်းခဲ့ပံုမ်ားကိုလည္းေကာင္း အခန္းေပါင္း ၂၈-ခန္းကို ျဖည့္စြက္၍ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ျပသထားပါသည္။

၁။ ပဋိသေႏၶယူခန္းႏွင့္ ဖြားေတာ္မူခန္း

မဟာသကၠရာဇ္ ၆၇-ခုႏွစ္၊ ၀ါဆုိလျပည့္ ၾကာသပေတးေန႔ မုိးေသာက္ယံ၌ သီရိမာယာေဒ၀ီ မိဖုရားေခါင္ၾကီး၏ ၀မ္းၾကာတုိက္သို႔ ျမတ္ေသာဆင္ျဖဴေတာ္သည္ လက္ယာရစ္လွည့္ျပီးေနာက္ လက္ယာနံပါးမွ ၀င္ေရာက္ေၾကာင္း အိပ္မက္ျမင္ေတာ္မူ၍ အေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသား ပဋိသေႏၶယူေတာ္မူ၏။ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈-ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္ ေသာၾကာေန႔တြင္ လုမိၺနီ အင္ၾကင္းေတာ၌ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ဖြားျမင္ေတာ္မူ၏။ ဖြားျမင္ျပီးေနာက္ ေျမာက္အရပ္သို႔ ခုႏွွစ္ဖ၀ါးလွမ္းၾကြေတာ္မူ၍ “ငါသည္ေလာကတြင္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏” “ငါသည္ေလာကတြင္ အၾကီးအကဲဆံုးျဖစ္၏” “ငါသည္ ေလာကတြင္ အခ်ီးမြမ္းခံထုိက္ဆံုးသူျဖစ္၏” ဟူေသာ သံုးခြန္းေသာစကား ၾကံဳး၀ါးေတာ္မူ၏။

၂။ ထီးနန္းစိုးစံေတာ္မူခန္း

အေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသား သက္ေတာ္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ေရာက္ေသာ္ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းၾကီးသည္ သားေတာ္ကို ေတာမထြက္ေစရန္ “ရမၼ” မည္ေသာ ေဆာင္းရာသီ စံနန္းျပာသာဒ္၊ “သုရမၼ” မည္ေသာ ေႏြရာသီ စံနန္းျပာသာဒ္၊ “သုဘ” မည္ေသာ မိုးရာသီ စံနန္းျပာသာဒ္မ်ား တည္ေဆာက္ေစျပီး၊ အလည့္အလည္ စံျမန္းေစပါသည္။ ေရႊအဆင္းကဲ့သို႔ လွပေသာ ယေသာဓရာမင္းသမီးႏွင့္ ထိမ္းျမားေပးေတာ္မူျပီး အာရုံငါးပါးတုိ႔ျဖင့္ အလြန္သာယာဖြယ္ေသာ အေဖ်ာ္အေျဖကို ခံယူေစကာ ထီးနန္းစည္းစိမ္ကို ခံစားေစေတာ္မူသည္။

၃။ နိမိတ္ၾကီးေလးပါး ျမင္ေတာ္မူခန္း

မဟာသကၠရာဇ္ ၉၆-ခုႏွစ္၊ ၀ါဆုိလျပည့္ေန႔တြင္ အေလာင္းေတာ္သည္ ျမင္းေလးစီး ကေသာရထားျဖင့္ ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔ ၾကြေတာ္မူရာ သူအိုတစ္ဦးကို ေတြ႕ျမင္ေလ၏။ ထုိအခါ မိမိလည္း ထုိသို႔အိုရမည္ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူ၏။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္တြင္ သူနာတစ္ဦးကို ေတြ႕ျမင္ ရျပန္ေသာအခါ မိမိလည္းဤသို႔ နာရမည္ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူ၏။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္တြင္ သူေသတစ္ဦးကို ေတြ႕ျမင္ေလရာ မိမိလည္း ဤသို႔ေသရမည္ကို စဥ္းစားဆင္ျခင္မိေလ၏။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔ ထြက္ေတာ္မူရာ ရဟန္းတစ္ပါးကို ေတြ႕ျမင္ေတာ္မူ၍ ရဟန္း၏ အက်င့္သီလသည္ သတၱ၀ါတုိ႔၏အက်ိဳးကို ျဖစ္ထြန္းေစျပီး ဘ၀မွလြတ္ေျမာက္ႏုိင္သျဖင့္ မိမိလည္း ရဟန္းျပဳ၍ ဓိ႒ာန္ေတာ္မူ၏။

၄။ ေတာထြက္ေတာ္မူခန္း

အေလာင္းေတာ္မင္းသားသည္ အုိျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္း တရားတုိ႔ကို ထိတ္လန္႔ေတာ္မူသျဖင့္ ေတာထြက္၍ ရဟန္းျပဳရန္ ဓိ႒ာန္ေတာ္မူ၏။ မဟာသကၠရာဇ္ ၉၇-ခုႏဓွစ္၊ ၀ါဆုိလျပည့္၊ တနလၤာေန႔ ညဥ္႔သန္ေခါင္ယံ အခ်ိန္တြင္ ဆႏၵအမတ္ကိုေခၚ၍ က႑ကျမင္းေတာ္ကိုစီးကာ ေတာထြက္ေတာ္မူ၏။ အေနာ္မာ ျမစ္ကမ္းသို႔ေရာက္ေသာ္ တစ္ကိုယ္တည္း က်င့္ၾကံအားထုတ္ရန္ ရည္သန္၍ မိမိ၏ အ၀တ္တန္ဆာမ်ားႏွင့္ က႑ကျမင္းကို ဆႏၷအမတ္သို႔လႊဲအပ္ျပီး ေနျပည္ေတာ္သို႔ျပန္ရန္ ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။

၅။ ဒုကၠရစရိယာ က်င့္ေတာ္မူခန္း

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဥရုေ၀လေတာတြင္ ဒုကၠရစရိယာအက်င့္ကို က်င့္ၾကံအားထုတ္ေတာ္မူ၏။ အစဦးတြင္ ဆြမ္းခံလွည့္၍ စားသံုး၏။ ေနာင္တြင္ အစာအာဟာရကို ျခိဳးျခံေခြ်တာ သံုးေဆာင္ေတာ္မူ၏။ တစ္ေန႔တာအတြက္ ဆန္ေစ့တစ္ေစ့၊ ပဲေနာက္တစ္ေစ့ (သို႔မဟုတ္) ပဲျပဳတ္ရည္တစ္ဇြန္းကိုသာ သံုးေဆာင္ေတာ္မူ၏။ ဤသို႔က်င့္ၾကံေသာ္ အာဟာရဓာတ္နည္းပါးေသာေၾကာင့္ ၾကံဳလွီေဖ်ာေတာ့ အားအင္ကုန္ခန္း၏။ မ်က္ႏွာေတာ္ႏွင့္ ဦးေခါင္းေတာ္သည္ ဘူးသီးႏုႏုေနလွမ္း၍ ရူံ႕ခြက္ေနသကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ အသားအေရသည္ ငါးခူေရာင္၊ ၾကမ္းပိုးေက်ာက္ကုန္းအေရာင္ျဖင့္ ေျခာက္ေသြ႕၏။ ကိုယ္ကို လက္ျဖင့္ သံုးသပ္ေသာ္ အေမႊးတုိ႔ ကြ်တ္ကုန္၏။ နံရုိးတုိ႔သည္ ဇရပ္အိုမွ ဖရုိဖရဲၾကဲေသာ အျခင္တုိ႔ကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ ၀မ္းပိုက္ကိုကိုင္ေသာ္ ခါးဆစ္ကိုကိုင္မိ၏။ တင္ပါးႏွစ္ဖက္သည္ ကုလားအုပ္ခြာကဲ့သို႔ ရူံ႕ခြက္ေန၏။ မတ္ရပ္ထေသာ္ ေနရာ၌ လဲက်၏။ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ရလုိေသာေၾကာင့္ က်င့္ႏုိင္ခဲလွေသာ ဒုကၠရစရိယ အက်င့္ကို ေျခာက္ႏွစ္တုိင္တုိင္ က်င့္ေတာ္မူ၏။

၆။ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူခန္း

အေလာင္းေတာ္သည္ ဒုကၠရစရိယာ ေျခာက္ႏွစ္တုိင္တုိင္က်င့္ေသာ္လည္း သဗၺညဳတဉာဏ္ မရႏုိင္သျဖင့္ မဇၥ်ိမပဋိပဓာ အက်င့္လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္း၍ အာနာပါန စတုတၳစ်ာန္ကို ၀င္စားေတာ္မူ၏။ ယင္းစ်ာန္၀င္စားႏုိင္ရန္ ဆြမ္းခံလွည့္၍ ရသမွ်အာဟာရကို မွ်တဘုန္းေပးေတာ္မူရ၏။ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ မဟာေဗာဓိပင္ရင္း အပရာဇိတ ပလႅင္ေတာ္၌ ထက္၀ယ္ဖြဲ႕ေခြ စံေတာ္မူ၍ ေနမ၀င္မီ မာ၇္စစ္သည္တုိ႔ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူသည္။ ညဥ္႔ဦးယံ၀ယ္ “ပုေဗၺနိ၀ါသဉာဏ္” ရေတာ္မူ၏။ သန္းေခါင္ယံ၀ယ္ “ဒိဗၺစကၡဳဉာဏ္” ရေတာ္မူ၏။ မုိးေသာက္ယံ၀ယ္ “အာသ၀ကၡယဉာဏ္” ရေတာ္မူလ်က္ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူေလသည္။ ထုိအခါ “အေနကဇာတိသံသာရံ” အစခ်ီေသာ ဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။

၇။ ဓမၼစၾကာတရား ေဟာေတာ္မူခန္း

ျမတ္စြာဘုရားျဖစ္ေတာ္မူျပီးေနာက္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ ဤသတၱ၀ါမ်ားကို တရားေဟာေသာ္ တရားကို လြယ္ကူစြာ နားလည္ႏုိင္ၾကမည္ မဟုတ္ကုန္၊ တရားေဟာလွ်င္ ပင္ပန္းရုံသာ ျဖစ္မည္ဟု အၾကံျဖစ္လာ၏။ သဟမၸတိျဗဟၼာၾကဓီး ေတာင္းပန္ခ်က္အရ တရားေဟာရန္ သင့္မည့္ ပုဂၢိဳလ္ကို ၾကည့္လတ္ေသာ္ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးကိုသာျမင္ေလ၏။ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးရွိရာ မိဂဒါ၀ုန္ေတာသို႔ ၀င္ျပီးေနာက္ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခုႏွစ္၊ ၀ါဆုိလျပည့္ စေနေန႔ ညခ်မ္း ေနမင္းလည္း ၀င္လုဆဲကာလ လမင္းလည္း ထြက္ေပၚလုဆဲဆဲတြင္ “ေဒြ ေမ ဘိကၡေ၀” အစခ်ီေသာ တရားဦးဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။

၈။ ယသသူေဌးသား ရဟန္းျဖစ္ခန္း

ယသသူေဌးသားသည္ မိန္းမတုိ႔သာေဖ်ာ္ေျဖေသာ ဂီတသဘင္တုိ႔ျဖင့္ ေလာကီစည္းစိမ္ခံစားေနစဥ္ တစ္ညဥ့္သ၌ သန္ေခါင္ေက်ာ္အခ်ိန္ ႏိုးလတ္၏။ ဖရုိဖရဲပံုပ်က္ပန္းပ်က္ အိပ္ေမာက်ေနေသာ ကေခ်သည္ ေမာင္းမမ်ားကို ျမင္သျဖင့္ သုသာန္တစျပင္ကဲ့သို႔ျမင္ကာ ျငီးေငြ႕လာျပီး အေဆာင္မွ ထြက္၍ မိဂဒါ၀ုန္ေတာသုိ႔ ေရာက္လာ၏။ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ေတြ႕သျဖင့္ တရားေဟာေသာေၾကာင့္ ေသာတာပန္ျဖစ္ေလ၏။ သားေပ်ာက္သျဖင့္ ေျခရာခံလုိက္ရွာေသာ ယသသူေဌးၾကဓီးႏွင့္ သူေဌးကေတာ္ သုဇာတာတုိ႔သည္လည္း ဘုရားထံေရာက္ေလေသာ္ တရားနာၾကားရ၍ သရဏဂံုတည္ျပီး ေသာတာပန္ ျဖစ္ေလ၏။ ယသသူေဌးသားသည္ အထက္မဂ္သံုးပါးကို အစဥ္အတုိင္းရရွိကာ ရဟႏၱာျဖစ္ေလ၏။ သူေဌးၾကီးႏွင့္ သူေဌးကေတာ္ႏွစ္ဦးတို႔သည္ သရဏဂံုသံုးပါးကို ဦးစြာေဆာက္တည္ခြင့္ ရသူမ်ား ျဖစ္၏။

၉။ ယေသာဓရာကန္ေတာ့ခန္းႏွင့္ ရာဟုလာအေမြေတာင္းခန္း

ျမတ္စြာဘုရားသည္ အဂၢသာ၀ကႏွစ္ပါးျခံရံလ်က္ ယေသာဓရာခန္းမေဆာင္သို႔ ၀င္ေလ၏။ ယေသာဓရာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေျခဖမိုးကိုဦးခိုက္၍ ရွိခိုးငိုေၾကြးေလ၏။ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းၾကီးက ျမတ္စြာဘုရား ဒုကၠရစရိယက်င့္စဥ္က ျခိဳးျခံေနထုိင္သကဲ့သို႔ ယေသာဓရာလည္း ျခိဳးျခံေနထုိင္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေသာ္ စႏၵကိႏၷရီဇာတ္ကို ေဟာေလသည္။ ယေသာဓရာသည္ သားေတာ္ရာဟုလာအား ဖခင္ထံမွ အေမြေတာင္းခံရန္ တုိက္တြန္းေလေသာ္ ရာဟုလာလည္း ျမတ္စြာဘုရားထံမွ အေမြေတာင္း၏။ ျမတ္စြာဘုရားက အရွင္သာရိပုတၱရာကို ဥပဇၥ်ာယ္ျပဳေစလ်က္ ရာဟုလာအား သာသနာ့အေမြအျဖစ္ ရွင္သာမေဏ ျပဳေပးေတာ္မူေလသည္။

၁၀။ ဧရာဟိဏီျမစ္၀ွမ္းတြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးတရား ေဟာေတာ္မူခန္း

ကပိလ၀တ္ျပည္ႏွင့္ ေကာလီယျပည္ ႏွစ္ျပည္ေထာင္အၾကား ေရာဟီဏီျမစ္ေရကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ႏွစ္ျပည္ေထာင္ လယ္သမားတုိ႔ ျမစ္ေရခြဲေ၀ယူေရးအတြက္ အျငင္းပြားၾက၏။ ဤအျငင္းပြားမူေၾကာင့္ ႏွစ္ျပည္ေထာင္မင္းတုိ႔ စစ္ခင္းရန္ ျပင္ဆင္ၾကေလ၏။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေသြးေခ်ာင္းစီးမည့္ အေရးကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ျပည္ေထာင္ စစ္တပ္အေၾကား ေရာဟီဏီျမစ္အထက္ ေကာင္းကင္ျပင္တြင္ ရပ္ေတာ္မူလ်က္ တန္ဖုိးနည္းေသာ ေရႏွင့္ ပတ္သက္၍ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏုိင္ေသာ လူ႔အသက္မ်ား မဆံုးရူံးေစသင့္ေၾကာင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးတရား ေဟာေတာ္မူ၏။

၁၁။ ဘိကၡဳနီသာသနာ ခြင့္ျပဳေတာ္မူခန္း

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကပိလ၀တ္ျပည္၌ သီတင္းသံုးေနစဥ္ မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံခ်ည္းကပ္၍ ရဟန္းေဘာင္၀င္ခြင့္ျပဳရန္ သံုးၾကိမ္တုိင္ ေလွ်ာက္ထားေသာ္လည္း ျမတ္စြာဘုရားက ျငင္းပယ္ခဲ့၏။ ျမတ္စြာဘုရား ေ၀သာလီျပည္၌ သီတင္းသံုးေနစဥ္ မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီသည္ အျခံအရံငါးရာႏွင့္တကြ ဆံကိုပယ္လ်က္ ဖန္ရည္ဆုိးေသာ ၀တ္ရုံမ်ားဆင္ျမန္းကာ ျမတ္စြာဘုရားထံေတာ္သို႔ လုိက္လာၾက၏။ ညီေတာ္အာနႏၵာ၏ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္ခ်က္အရ မိေထြးေတာ္ေဂါတမီအား ဂရုဓံတရားရွစ္ပါးကို ၀န္ခံႏုိင္လွ်င္ ပဥၥင္းခံမူျဖစ္ေလေလာ့ဟု ဘိကၡဳနီသာသနာကို ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၏။

၁၂။ ေခမာမိဖုရားအား ဆံုးမေတာ္မူခန္း

အလွမာန္တက္ေနေသာ ေခမာမိဖုရားသည္ ရုပ္အဆင္း၏ မႏွစ္သက္စရာ အျပစ္အနာအဆာမ်ားကို ေဟာၾကားေလ့ ရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ေရွာင္ဖယ္၏။ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၏ သာယာလွပပံု ေတးသံကို ၾကားရေသာေၾကာင့္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ သို႔ ေခမာမိဖုရားေရာက္လာ၏။ ေက်ာင္းေတာ္တြင္ ျမတ္စြာဘုရားအား ယပ္ခတ္ေနေသာ မိမိထက္သာလြန္လွပေသာ မိန္းမပ်ိဳကို အံ့ၾသစြာေတြ႕ျမင္ေလ၏။ မိမိၾကည့္ေနစဥ္ ထုိမိန္းမပ်ိဳ၏ အဆင္းသည္ အုိျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္း အဆင့္ဆင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသြားေလသည္။ ေခမာမိဖုရားသည္ သံေ၀ဂရ၍ ျမတ္စြာဘုရားအဆံုးအမေတာ္ကို နာယူျပီး ရဟန္းျပဳေလ၏။

၁၃။ ရဟန္းမ်ားတန္ခိုးျပာဋိဟာမျပရန္ ပညတ္ေတာ္မူခန္း

ရာဓဇျဂိဳဟ္သူေဌးသည္ စႏၵကူးသပိတ္ကို အေတာင္ေျခာက္ဆယ္ျမင့္ေသာ ၀ါးထိပ္တြင္ ခ်ိတ္ဆြဲကာ ရဟႏၱာအမည္ခံသူမ်ားသည္ ဤသပိတ္ကို ေကာင္းကင္မွ ယူႏုိင္ပါက စည္းစိမ္အားလံုးလွဴမည့္အျပင္ သားမယားႏွင့္တကြ ကြ်န္ခံမည္ဟု ေၾကာညာ၏။ မည္သူမဓွ်မယူႏုိင္ၾကေသာအခါ ဤေလာက၌ ရဟႏၱာမရွိပါတကားဟု ေသေသာက္ၾကဴးသူမ်ားက ျပက္ရယ္ျပဳၾက၏။ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာကို ထိခိုက္ေစႏုိင္ေသာ ျပက္ရယ္ျပဳသံမ်ားကို ၾကားရေသာအခါ ရွင္ပိေ႑ာလဘာရဒြါဇရမေထရ္သည္ တန္ခိုးျဖင့္ ေကာင္းကင္မွ သပိတ္ကိုယူေလေသာ္ ရာဓဇျဂိဳဟ္တစ္ျမိဳ႕လံုး အုတ္အုတ္က်က္က်က္ျဖစ္၏။ ဘုရားရွင္သိေလေသာ္ ရာဇျဂိဳဟ္တစ္ျမိဳ႕လံုး အုတ္အုတ္က်က္က်က္ျဖစ္၏။ ဘုရားရွင္သိေလေသာ္ ရွင္ပိေ႑ာလဘာရဒြါဇကို ေခၚယူဆံုးမ၍ ရဟန္းတို႔အား တန္ခိုးျပာဋိဟာမျပရန္ သိကၡာပုဒ္ ပညတ္ေတာ္မူေလ၏။

၁၄။ အဘိဓမၼာတရား ေဟာၾကားေတာ္မူခန္း

ျမတ္စြာဘုရားသည္ သတၱမ၀ါကို တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၌ ကပ္ေတာ္မူ၍ ပ႑ဳကမၺလာ ျမေက်ာက္ ဖ်ာ၌ ထက္၀က္ဖြဲ႕ေခြေနေတာ္မူကာ မယ္ေတာ္နတ္သားအမွဴးျပဳေသာ နတ္သိၾကားျဗဟၼာ အေပါင္းကို အဘိဓမၼာတရား ေဟာေတာ္မူ၏။ ေန႔စဥ္လူ႔ျပည္သို႔ ၾကြေရာက္ေတာ္မူျပီး စႏၵကူးေတာ၌ ဆြမ္းဘုဥ္းေပး၍ ေန႔သန္႔ေနေတာ္မူစဥ္ အရွင္သာရိပုတၱရာအား အဘိဓမၼာတရား အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ေဟာေတာ္မူ၏။ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၌ နိမၼိတရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္က ဆက္လက္ေဟာၾကားေတာ္မူ ေန၏။ တာ၀တိ ံသာနတ္ျးပည္၌ တစ္၀ါတြင္းလံုး ေဟာေတာ္မူျပီး သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန႔၌ လူ႔ျပည္ သကၤႆနဂိုရ္ျပည္သို႔ ပတၱျမားေစာင္းတန္းျဖင့္ သက္ဆင္းေတာ္မူ၏။

၁၅။ ပါလိေလယ်ကေတာ၌ တစ္ပါးတည္း စံေပ်ာ္ေတာ္မူခန္း

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာသမၺီျပည္ ေဃာသိတာရုံေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေတာ္မူေနစဥ္ ၀ိနယဓရ ရဟန္းတစ္ပါးႏွင့္ ဓမၼကထိက ရဟန္းတစ္ပါးတိုီ႔သည္ ၀စၥကုဋီ သန္႔သက္ေရခြက္၌ ေရၾကြင္းေရက်န္ ထားမိသည္မွစ၍ အျငင္းပြားၾက၏။ ျမတ္စြာဘုရား ဆံုးမေတာ္မူေသာ္လည္း မလုိက္နာဘဲ ဆက္လက္ အျငင္းပြားေနၾက၏။ ဤရဟန္းႏွစ္ပါးကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သံဃာသင္းကြဲကာ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားပါ အုပ္စုကြဲသဓါားျပီး ျဗဟၼာျပည္တုိင္ေအာင္ အုပ္စုကြဲျပားေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သံဃာပရိသတ္ကိုစြန္႔ခြာ၍ မိမိတစ္ကိုယ္တည္းသာ ကိန္းေအာင္းေတာ္မူလုိပါသျဖင့္ ပါလိေလယ်က ေတာသို႔ၾကြေရာက္ သီတင္းသံုးစဥ္ပါလိေလယ်က ဆင္ႏွင့္ ေမ်ာက္တုိ႔က ျပဳစုၾကေလသည္။

၁၆။ သိဂၤါလသတုိ႔သားအား ဆံုးမေတာ္မူခန္း

ျမတ္စြာဘုရားသည္ စိုေသာအ၀တ္၊ စိုေသာဆံပင္တုိ႔ျဖင့္ အရပ္မ်က္ႏွာတုိ႔ကို ရွိခိုးေနေသာ သိဂၤါလသတုိးသားကို ျမင္ေတြ႕ရ၏။ အရပ္ေျခာက္မ်က္ႏွာကို ရွီခိုးရန္ အဖမွာၾကားေသာေၾကာင့္ ရွိခိုးေၾကာင္း သိဂၤါလသတုိးသားကေျဖ၏။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အရပ္ေျခာက္မ်က္ႏွာ၏ အဓိပၸာယ္ႏွင့္ အရပ္ေျခာက္မ်က္ႏဓွာကို ကိုယ္စားျပဳေသာ အမိ၊ အဖ၊ ဆရာ၊ ဇနီး၊ ခင္ပြန္း၊ သားသမီးတုိ႔၏ ၀တၱရားမ်ားကို ေဟာေလ၏။ (သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္သည္ ျမတ္မာမ်ားက်င့္သံုးေနေသာ မိဘ၀တ္၊ ဆရာ၀တ္ စသည္တုိ႔ကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။)

၁၇။ အေကၠာသဘာရဒြါဇပုဏၰားအား ဆံုးမေတာ္မူခန္း

ဘာရဒြါဇအႏြယ္ပုဏၰားမ်ား မၾကာခဏရဟန္းျပဳသည္ကို မေက်မခ်မ္းႏုိင္ေသာ အေကၠာသဘာရဒြါဇ ပုဏၰားၾကီးသည္ ဆဲေရးေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားက သည္းခံေတာ္မူကာ ပုဏၰားၾကီးအား သင့္အိမ္ေရာက္လာေသာ ေဆြမ်ိဳးမ်ားသည္ သင္ေကြ်းေမြးျပဳစုေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္တုိ႔ကို မသံုးေဆာင္ေသာ္ ထုိခဲဖြယ္ေဘာဇဓဥ္မ်ားသည္မည္သူ႔ထံ၌ က်န္သနည္းဟုေမး၏။ ပုဏၰားၾကီးက မိမိထံ၌သာ က်န္ေၾကာင္းေျဖၾကားေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားက သင္၏မယဥ္ေက်းေသာဆဲမ်ိဳးတစ္ရာကို ငါလက္မခံ၊ သင့္ထံသာက်န္ပါေစဟုေျပာျပီး အမ်က္ထြက္သူကို အမ်က္မထြက္ျခင္းျဖင့္ ေအာင္ႏုိင္ေၾကာင္း တရားေဟာေတာ္မူ၏။

၁၈။ ရွင္အာနႏၵာ၏ ပယ္ေလးတန္၊ ပန္ေလးပ ါး၊ ဆုရွစ္ပါး ေတာင္းခံေတာ္မူခန္း

ျမတ္စြာဘုရား ၀ါေတာ္ႏွစ္ဆယ္ရေသာ္ အျမဲတမ္းအလုပ္အေကြ်း ရဟန္းတစ္ပါးလိုလာ၏။ ျမတ္စြာဘုရားက ငါဘုရားအတြက္ အျမဲတမ္းအလုပ္အေကြ်းေရြးရန္မိန္႔ၾကား၏။ ရဟန္းမ်ားက ညီေတာ္အာနႏၵာအား ျမတ္စြာဘုရားကို လုပ္ေကြ်းခြင့္ျပဳရန္ ေလွ်ာက္ထားေစလိုေၾကာင္း တုိက္တြန္းၾက၏။ ညီေတာ္အာနႏၵာက မိမိမလိုလားေသာဆုေလးမ်ိဳးကိုပယ္ခြင့္ရျပီး လုိလားေသာဆုေလးမ်ိဳးကို ခြင့္ျပဳပါလွ်င္ လုပ္ေကြ်းမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေလွ်ာက္၍ ပယ္ဆုေလးတန္၊ ပန္ဆုေလးပါးေတာင္းျပီးး အျမဲတမ္းအလုပ္အေကြ်းတာ၀န္ယူ၍ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံသည့္တုိင္ လုပ္ေကြ်းေတာ္မူေလ၏။

၁၉။ ကာလာမသုတ္ ေဟာေတာ္မူခန္း

ကာလာမ အမ်ိဳးသားတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံခ်ဥ္းကပ္၍ အခ်ိဳ႕ေသာ သမဏ ျဗဟၼဏတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၀ါဒကိုသာ မွန္ကန္သည္ဟု ေဟာေျပာလ်က္ သူတစ္ပါးတုိ႔၏ ၀ါဒကို ရူတ္ခ်ၾက၏။ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္တုိ႔၏ ၀ါဒစကားသည္ မွန္သနည္းဟု ေလွ်ာက္ေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားက ေျပာသံၾကားစကား၊ အစဥ္အဆက္စကား၊ စာေပႏွင့္ ညီညြတ္သည္ဟူေသာစကား စသည္ျဖင့္ ထုိစကားမ်ားကို မယံုၾကည္သင့္၊ အျပစ္ရွိသည္ဟု ကိုယ္တုိင္သိေသာတရားမ်ားကို စြန္႔ပယ္၍ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာျခင္းငွာ ျဖစ္သည္ဟု ကိုယ္တုိင္သိေသာ တရားမ်ားကိုသာ ယံုၾကည္က်င့္ၾကံကုန္ရ၏ဟု “ေကသမုတၱိသုတ္”ကို ေဟာေတာ္မူေလ၏။

၂၀။ ဂိလာန ရဟန္းအား ျပဳစုုေတာ္မူခနး္

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ညီေတာ္အာနႏၵာႏွင့္အတူ ေက်ာင္းစဥ္လွည့္လည္သည္ရွိေသာ္ ၀မ္းသက္ေရာဂါျဖစ္၍ က်င္ၾကီးက်င္ငယ္တုိ႔ျဖင့္ လူးလွိမ့္အိပ္ေနေသာ ရဟန္းၾကဓီးတစ္ပါးကို ျမင္ေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားက ထုိသူနာရဟန္းကိုေမးျမန္းေသာ္ မိမိတြင္လုပ္ေကြ်းမည့္သူမရွိေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကိုယ္တုိင္ေရေႏြးျဖင့္ဖန္ေဆး၍ သူနာျပဳေတာ္မူ၏။ ထုိအေၾကာင္းေၾကာင့္ ရဟန္းမ်ားကို စုေ၀းေစျပီးလွ်င္ ရဟန္းတုိ႔အခ်င္းခ်င္း လုပ္ေကြ်းျပဳစုကုန္ၾကေလာ့၊ ငါဘုရားကို လုပ္ေကြ်းျပဳစုလိုေသာရဟန္းသည္ နာဖ်ားေသာရဟန္းကို လုပ္ေကြ်းျပဳစုရာ၏ဟု ဆံုးမေတာ္မူေလ၏။

၂၁။ မာလုက်ပုတၱရဟန္းအား ဆံုးမေတာ္မူခန္း

ျမတ္စြာဘုရား ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသံုးေနစဥ္ အရွင္မာလုက်ပုတၱမေထရ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံခ်ဥ္းကပ္ျပီး ေလာကသည္ ျမဲ၏၊ မျမဲ၏ အစရွိသည္တုိ႔ကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ မေဟာၾကားေသး၊ ျမတ္စြာဘုရား မသိျငားအံ့မသိဟု၀န္ခံရန္၊ အကယ္၍မေဟာၾကားလွ်င္ မိမိလူထြက္ေတာ့မည္ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။ ျမတ္စြာဘုရားက မာလုက်ပုတၱအား၊ “အက်ိဳးစီးပြားႏွင့္ မစပ္သည္တုိ႔ကို ငါမေဟာၾကား၊ ေလာကသည္ျမဲသည္ျဖစ္ေစ၊ မျမဲသည္ျဖစ္ေစ ဇာတိ၊ ဇရာ၊ ဗ်ာဓိ၊ မရဏတရားတုိ႔ဥည္ ေတြ႕စျမဲျဖစ္သည္။ ျမားပစ္ခံရသူသည္ ျမားပစ္ရာအရပ္၊ ျမားပစ္သူ၊ လငး္ေလး၊ ဒူးေလး စသည္တုိ႔ကိုသိမွ ျမားႏုတ္အံ့ဟု ဆုိေခ်ေသာ္ ေသရာသာရွိ၏။ ခႏၶာကိုယ္၏ ဆင္းရဲျခင္းမ်ားကို မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္ ေတြ႕ၾကံဳရသည္ျဖစ္၍ ငါေဟာၾကားသည္ကို ေဟာၾကားသည့္အတုိင္း မေဟာၾကားသည္ကို မေဟာၾကားသည့္အတုိင္းသာမွတ္ေလာ့”ဟု ဆံုးမေတာ္မူ၏။

၂၂။ မဟာသာလပုဏၰားၾကီးကို ဂါထာသင္ၾကားေပးခန္း

အသျပာရွစ္သိန္းၾကြယ္၀ေသာ မဟာသာလပုဏၰားၾကီးသည္ ဥစၥာတုိ႔ကို သားမ်ားအား အေမြအျဖစ္ ခြဲေ၀ေပးလိုက္၏။ ဥစၥာမရွိေတာ့ေသာပုဏၰားၾကီးကို သားမ်ားကစြန္႔ပယ္ထားေသာအခါ ပုဏၰားၾကီးသည္ ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ လွည့္လည္ရွာေဖြစားေသာက္ေနရ၏။ ပုဏၰားၾကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ေရာက္လာေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားက ဂါထာေလးပုဒ္သင္ၾကားေပး၏။ ပုဏၰားၾကီးသည္ ထုိဂါထာမ်ားိကု ပရိတ္သတ္စံုရာသဘင္၌ရြတ္ဆုိေသာ္ ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားမ်ားက သားမ်ားကို ျခိမ္းေျခာက္ေမာင္းမဲျပစ္တင္ၾကေလ၏။

၂၃။ ပဥၥဂၢပုဏၰားထံမွ ဆြမ္းခံေတာ္မူခန္း

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပဥၥဂၢပုဏၰားၾကီးထမင္းစားေနစဥ္ ဆြမ္းခံၾကြလာ၏။ ပုေဏၰးမၾကီးက ကန္ေတာ့ဆြမ္းဟူေသာ အမူအရာကို ပုဏၰားၾကီးမျမင္ေအာင္ျပေလ၏။ ပုဏၰားၾကီးသိေလသာ္ ျမတ္စြာဘုရားထံခ်ဥ္းကပ္ျပီး၊ မိမိစားဆဲ ထမင္းသာလွ်င္ရွိပါ၏။ ျမတ္စြာဘုရားကို အဦးမလွဴရသျဖင့္ ေလွ်ာက္ပတ္ပါမည္ေလာ၊ လက္ခံႏုိင္ပါမည္ေလာဟု ေလွ်ာက္၏။ ျမတ္စြာဘုရားက ဆြမ္းဦးကိုလည္းေကာင္း၊ စားဆဲကိုလည္းေကာင္း၊ စားျပီးက်န္ၾကြင္းေသာဆြမ္းကိုလည္းေကာင္း လွဴရန္ေလွ်ာက္ပတ္၏။ အလွဴခံ ရဟန္းပုဏၰားတုိ႔သည္ လွဴေသာဆြမ္းကို ခ်ီးမြမ္းျခင္း၊ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းမျပဳသင့္ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။

၂၄။ ေဒ၀ဒတ္ သံဃာသင္းခြဲခန္း

ေဒ၀ဒတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ စစ္ျပိဳင္ျပဳလုိေသာ အၾကံျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားထံေမွာက္ သဓြားေရာက္ကာ ရဟန္းမ်ား သက္သတ္လြတ္စားရန္၊ ပံ့သကူသကၤန္းေဆာင္ရန္၊ ရုကၡမူ ဓူတင္ေဆာင္ရန္ စေသာ ငါးပါးေသာ၀တၳဳတုိ႔ကိုေတာင္း၏။ ျမတ္စြာဘုရားက ခြင့္မျပဳေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတုိ႔အား လာဘ္ေပါးမ်ားျခင္း အက်ိဳးငွာသာ ျပဳ၏ဟု ကဲ့ရဲ႕၍ မိမိႏွင့္ သေဘာတူေသာ ရဟန္းမ်ားကို ေေခၚယူလ်က္ သံဃာသင္းခြဲကာ ျမတ္စြာဘုရားထံမွ ထြက္ခြာသြားေလ၏။ ဤအကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေဒ၀ဒတ္သည္ ေျမျမိဳခံရေလသည္။

၂၅။ အဇာတသတ္ ကန္ေတာ့ခန္း

ခမည္းေတာ္ ဗိမၺိသာရမင္းကို သတ္မိေသာ အဇာတသတ္၏စိတ္သည္ မတည္မျငိမ္ျဖစ္ေနသည္။ မိမိ၏စိတ္ေအးခ်မ္းတည္ျငိမ္ေစရန္အတြက္ အားကိုးရာရွာ၏။ ဆရာဇီ၀ကသည္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညတြင္ ဆင္မယာဥ္သာ ၅၀၀-ကို ေမာင္းမ ၅၀၀-စီးနင္းေစ၍ အဇာတသတ္ကို ျခံရံေစကာ ျမတ္စြာဘုရားထံပို႔ေလ၏။ ၁၂၅၀ေသာ သံဃာတုိ႔၏ အလယ္၌ရွီေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေျမာ္ရ၍ သံဃာပရိသတ္၏ ျငိမ္သက္မူကို ဖူးျမင္ရသည့္အခါ ႏွစ္သက္ၾကည္ညိဳ သဒၶါပိုကာ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ဥဒါန္းစကားက်ဴးရင့္ေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားကို နာၾကားရေသာေၾကာင့္ ဥပသကာအျဖစ္ ခံယူေလ၏။

၂၆။ အရွင္သာရိပုတၱရာ၏ ခ်ီးမြမ္းေလွ်ာက္ထားခန္း

အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို ၾကည္ညိဳေတာ္မူကာ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္တူသူ ယခင္ကလည္းမရွိခဲ့၊ ယခုလည္းမရွိ၊ ေနာင္တြင္လည္း ရွိမည္မဟုတ္ဟု ၀မ္းသာအားရ ခ်ီးပေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားက ပြင့္ေတာ္မူျပီး၊ ပြင့္ေတာ္မူဆဲ၊ ပြင့္ေတာ္မူလတၱံ႕ေသာ ဘုရားမ်ား၏ စိတ္ကို သင္သိႏုိင္ပါသေလာဟုေမး၏။ အရွင္သာရိပုတၱရာက မသိႏုိင္ပါေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထား၏။ သို႔ပါလ်က္ ထုိစကားကို အဘယ္ေၾကာင့္ ေျပာရသနည္းဟု ေမးျမန္းေလ၏။ အရွင္သာရိပုတၱရာက အရွင္ဘုရားသည္ အၾကြင္းမဲ့ဥႆံုသိေတာ္မူသည္ဟု တပည့္ေတာ္ယံုၾကည္ ၾကည္ညိဳ၍ ဤကဲ့သို႔ေသာ ရဲရဲရင့္ရင့္ စကားျဖင့္ ေလွ်ာက္ထားရျခင္းျဖစ္ပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ေတာ္မူေလသည္။

၂၇။ အမၺပါလီ၏ ဆြမ္းပင့္ေလွ်ာက္ထားခန္း

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေ၀သာလီျပည္ အမၺပါလီ၏ သရက္ဥယ်ာဥ္၌ သီတင္းသံုးေနစဥ္ အမၸပါလီ ျပည့္တန္ဆာမသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ဆြမ္းဖိတ္ေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားက လက္ခံေတာ္မူ၏။ လိစၦ၀ီမင္းမ်ားက အမၺပါလီထံမွ ထုိဆြမ္းလွဴခြင့္ကို အသျပာေပး၍ ၀ယ္ၾကေလ၏။ အမၺပါလီက ျငင္းပယ္ေသာအခါ လိစၦ၀ီမင္းမ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္၍ ဆြမ္းဖိတ္ေလွ်ာက္ထားျပန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားက အမၺပါလီ၏ဆြမ္းကို လက္ခံျပီးျဖစ္သည္ဟု မိန္႔ၾကားလ်က္ လိစၦ၀ီမင္းမ်ား၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ျငင္းပယ္ေတာ္မူေလသည္။

၂၈။ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူခန္း

ျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ ၈၀၊ ၀ါေတာ္ ၄၅-၀ါတြင္ အာယုသခၤါရလႊတ္ေတာ္မူ၏။ ကုသိနာရုံသို႔ ရဟန္းမ်ားျခံရံလ်က္ ၾကြေတာ္မူရာ၊ ၀မ္းလားေနေသာ္လည္း ေ၀ဒနာကို သည္းခံ၏။ ရဟန္းမ်ားစံုညီေစ၍ ပစၦိမ၀စန ေနာက္ဆံုးစကားမိန္႔ၾကားေတာ္မူျပီးလွ်င္ မလႅာမင္းတုိ႔၏ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္၌ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၄၈-ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္ အဂၤါေန႔တြင္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူ၏။

ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ရက္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ ေတေဇာဓာတ္ေလာင္ေတာ္မူ၏။ ၾကြင္းက်န္ရစ္ေသာ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ရလိုမူျဖင့္ မင္းမ်ားက စင္ျပင္ၾက၏။ မင္းတုိ႔၏ ဆရာျဖစ္ေသာ ေဒါဏပုဏၰားၾကီးက ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ညီမွ်စြာခြဲေ၀ေပးေလ၏။ ပုဏၰားၾကီးမူကား ဓာတ္ေတာ္ျခင္ေသာ ခြက္ကိုသာ ရေလ၏။

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

.....သာသနာ့အလံ ျဖစ္ေပၚလာပံု ႏွင့္ တီထြင္သူ အမွန္......

(၁၈၈၅) ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ(၂၈)ရက္တြင္ (သီဟိုဠ္ကၽြန္း) သီရိလကၤာႏိုင္ငံတြင္ ကဆုန္လျပည့္ (ဗုဒၶေန႔)ကို ခမ္းနားႀကီးက်ယ္စြာ က်င္းပရန္ အထူးအစီအစဥ္ရွိ ေနသည့္ ဗုဒၶေန႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲေတာ္ႀကီးႏွင့္ အျခား ဘာသာေရးပြဲ မ်ားတြင္ပါ သာသနာ႔အလံေတာ္ကို အမွတ္တရ အျဖစ္လႊင့္ထူရန္ စဥ္းစားခဲ့ၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ၿဖစ္ေသာ ကိုလံဘို ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႕သည္ မိရိုးဖလာ ကိုးကြယ္မႈအထိမ္း

အမွတ္အျဖစ္ ဗုဒၶအလံေတာ္ တစ္ခုကို တီထြင္ျပဳလုပ္ရန္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းခဲ႔ၾက၏။

ထိုအလံေတာ္ကို (၁၈၈၅) ခုႏွစ္တြင္ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဗုဒၶအလံေတာ္ကို ကမာၻအရပ္ရပ္က အသိအမွတ္ ျပဳလာၾကသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ခန္႕မွ်သာ ရွိေပေသးသည္။ ကမာၻ႕ဗုဒၶသာသနာ့အလံေတာ္အျဖစ္ (၁၉၅၁) ခုႏွစ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါမွသာ ကမာၻတစ္၀န္းလံုးတြင္ရွိေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ႏိုင္ငံမ်ားမွ လက္ခံလာျခင္းျဖစ္သည္။

တီထြင္သူ အစစ္

(သာသနာ့အလံကို ကနဦး တီထြင္ေသာသူသည္ ဟင္နရီ စတီးလ္ အိုေကာ့ ( Henry Steele Olcott ) ဟု ထင္ေနၾကၿပီး အမွန္တကယ္မွာ စီ ပီ ဂုဏ၀ၯန ေခၚ ကာရုိလစ္ ပူဂ်သ ဂုဏ၀ၯန (Carollis Pujitha Gune Wardene) ျဖစ္သည္။)

ဟင္နရီစတီးအိုေကာ့ ( H.S. Olcott )

ဟင္နရီစတီးအိုးေကာ့ သည္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား အၿငိမ္းစားဗိုလ္မွဴးၾကီး တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ေအာလ္ေကာ့ကို ၁၈၃၂ခုႏွစ္၊ ဩဂုတ္လ၂ရက္ေန႔တြင္ နယူးဂ်ာစီျပည္နယ္၊ Orange ျမိဳ.၌ ပရိုတင့္စတင့္ခရစ္ယန္ မိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ အသက္(၂၉) ႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ျပည္တြင္းစစ္

အတြင္းတပ္မေတာ္သို႕၀င္ေရာက္အမႈထမ္းခဲ့ၿပီးဗိုလ္မွဴးၾကီးအျဖစ္အျငိမ္းစား ယူခဲ့သည္။ 

အေတြးအေခၚသမိုင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ မွာထင္ရွားသူ ျဖစ္ၿပီး သီအိုဆိုဖီပညာမ်ားကို ေလ့လာလိုက္စား၍ တစ္စတစ္စ ဗုဒၶ၀ါဒမ်ားကို လိုက္စားရင္းမွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦး ျဖစ္လာခဲ့သူပင္။

၁၈၆၁ခုႏွစ္ အေမရိကန္ ျပည္တြင္းစစ္တြင္ ေငြ၀ယ္ကၽြန္စနစ္ကို တိုက္ဖ်က္လိုေသာ တပ္မေတာ္မွ ပါ၀င္တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ ေအာလ္ေကာ့ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတြင္ ေရာက္ရိွေနစဥ္အခ်ိန္က ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ခရစ္ယန္ဘာသာတို. စကားရည္လုပြဲႀကီး က်င္းပေနသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶဘာသာဘက္မွ အရွင္ဂုဏာနႏၵဆရာေတာ္ႏွင့္ ခရစ္ယန္ဘက္မွ ဓမၼဆရာ မ်ား ၁၈၇၃ခုႏွစ္တြင္ ပနာဒူရျမိဳ.၌ ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းျဖစ္သည္။ အကဲျဖတ္မွတ္တမ္းမ်ားအရ အရွင္ဂုဏနႏၵက အကိုးအကား ခိုင္လံုၿပီး အရည္အေသြးသာေၾကာင္း သိရသည္။ ဤပြဲ ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ ဗိုလ္မွႈးႀကီးေအာလ္ေကာ့သည္ သီရိလကၤာ၊ ေဂါေလ (Galle) ၌ တရား၀င္ ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ ေၾကျငာခဲ့သည္။ ၁၈၉၁ခုႏွစ္တြင္ မႏၱေလးသို.လာေရာက္ၿပီးသံဃာေတာ္မ်ားကို လာေရာက္ဖူးေျမာ္ ေသးသည္။

စီပီဂုဏ၀ၯန(C.P. Gune Wardene)

စီပီဂုဏ၀ၯန သည္ ၁၈၅၄-ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၆)ရက္ေန႔တြင္ ဖြားျမင္သူျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္ကာလက သီဟိုဠ္တြင္ ခရစ္ယာန္သာသနာ လႊမ္းမိုးေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ ျပန္လည္ထြန္းကားေရး ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ ဆံုး႐ႈံးေနေသာ အခြင့္အေရးမ်ား ျပန္ရေရးအတြက္ “ဗုဒၶသာသနာ ကာကြယ္ေရး ေကာ္မတီ” ကို ၁၈၈၄-ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ(၂၇)ရက္ေန႔ တြင္ ထူေထာင္ခဲ့သည္။ ထိုအသင္းတြင္ ဟင္နရီစတီး

အိုးေကာ့ က စီပီဂုဏ၀ၯန ကို အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္ အျဖစ္ ခန္႔အပ္သည္။ စီပီဂုဏ၀ၯန သည္ ဗုဒၶသာသနာ ျပန္လည္ထြန္းကားေရးအတြက္ ႏွစ္ေပါင္း (၄၀)ခန္႔အင္တိုက္အားတိုက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေလသည္။

စီပီဂုဏ၀ၯန က “ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ား အတြက္ ၾကက္ေျခနီ အထိမ္းအမွတ္ ရွိသကဲ့သို႔ ကမာၻ႔ဗုဒၶ သာသနာ၀င္ အားလံုး အသံုးၿပဳႏိုင္ရန္ အလံေတာ္ကို ဗုဒၶႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္ပါး ပါေသာ အေရာင္တို႔ကို အသံုးျပဳရန္” အၾကံေပး တင္ျပခဲ႔သည္။ ၎ အၾကံေပး တင္ျပေသာ ဗုဒၶသာသနာ့ အလံကို ၁၈၈၅-ခုႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္(ဗုဒၶေန႔)၌ တင္ရန္ ေကာ္မတီ၀င္ အားလံုးက လက္ခံခဲ႔ႀကသည္။ ၎အလံပံုစံကို သရသ၀ိ သႏၵေရသ ( Sarasavi Sandaresa ) စာေစာင္တြင္ အခ်ပ္ပိုထည့္၍ ၁၈၈၅-ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ(၁၇)ရက္ တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ထုိစဥ္က အလံပံုစံ တီထြင္သူ၏ အမည္ကို မေဖာ္ျပခဲ့ေခ်။ သို႔ေသာ္ စီပီဂုဏ၀ၯန ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္အၾကာ ၁၉၂၈-ခုႏွစ္၊ ေမလ(၁)ရက္ေန႔ထုတ္ သုဒနမိန စာေစာင္ႏွင့္ ကိုလံဘို ဗုဒၶသာသနာ သီအိုဆိုဖီ အသင္း ရာျပည့္စာေစာင္တြင္ ဗုဒၶသာသနာ့ အလံ တီထြင္ေရးဆြဲသူမွာ စီပီဂုဏ၀ၯန ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ထို႔ျပင္ ဟင္နရီစတီးအိုးေကာ့ ကိုယ္တိုင္ကလည္း သူ၏မွတ္တမ္းေဟာင္း စာမ်က္ႏွာ( ၄၆၉ ) ၌ “ဗုဒၶသာသနာ့ အလံ တီထြင္ေရးဆြဲသူမွာ သူမဟုတ္ေၾကာင္း” ထုတ္ေဖာ္ ၀န္ခံထားခဲ႔သည္။ အလံလႊင္႔တင္ရာ (ဗုဒၶေန႔)တြင္ အိုးေကာ့မွာ အိႏၵိယႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ေနခဲ႔ၿပီး ၁၈၈၆-ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ(၂၈)ရက္တြင္ သီဟိုဠ္သို႔ ျပန္လည္ေရာက္မွ သာသနာ့ အလံကို ဦးစြာ ျမင္ဖူးျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အလံမွာ အနည္းငယ္ ရွည္လ်ားေနသျဖင့္ အမ်ဳိးသား အလံမ်ားကဲ့သို႔ အခ်ဳိးအစားက်ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ အၾကံေပးခဲ့သည္သာရွိ၏။

ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏွင့္ သာသနာ့အလံ

သာသနာ့အလံေတာ္ကို သီဟိုဠ္ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္ အရွင္သီရိ သုမဂၤလာေထရ္ သည္ ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ သီဟိုဠ္ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ဗုဒၶသာသနာ ကြန္ဂရက္ အဖြဲ႕ႀကီး၏ ဥကၠဌ ေဒါက္တာဂ်ီပီမာလာ

ေထရ္ ၏ ဆႏၵအရ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ ဗုဒၶသာသနာ ကြန္ဂရက္ အစည္းအေ၀းႀကီးကို ဖိတ္ေခၚ၍ အစည္းအေ၀းျပဳလုပ္ ခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ (၁၉၅၆) ခုႏွစ္ ဆဌသဂၤါယနာ တင္သည့္ေန႕မွစ၍ အထက္ပါ ကမာၻ႕ ဗုဒၶသာသနာ့အလံေတာ္ ကို သာသနာ့အလံေတာ္ၾကီး အျဖစ္ ေအာင္ျမင္စြာ

အတည္ျပဳလႊင့္ထူႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ ၁၉၈၀ျပည့္ႏွစ္တြင္ က်င္းပသည့္ သာသနာေတာ္ သန္႕႐ွင္းတည္တံ့ျပန္႕ပြားေရး ဂိုဏ္းေပါင္းစံု သံဃအစည္းအေ၀းမွလည္း ဗုဒၶသာသနာ့ အလံေတာ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အညီအၫြတ္ဆံုးျဖတ္ၿပီး သံဃနာယက လက္စြဲက်မ္းတြင္ ျပ႒ာန္း ခဲ့သည္။

အလံေတာ္ အဓိပၸါယ္

သာသနာ့အလံေတာ္ႀကီးသည္ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာျခင္း၊ သည္းခံျခင္း၊ စိတ္ထားျဖဴစင္ျခင္းတို႕၏ အထိမ္းအမွတ္ အၿဖစ္ သရုပ္ေဖာ္ထားၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕သည္ ဘုရားရွင္အားအထူးၾကည္ညိဳၾကသျဖင့္ ဘုရားရွင္၏ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္သြယ္ ကြန္႔ျမဴးကာ တရားေတာ္မ်ား ေဟာၾကားေနေတာ္မူခဲ႔သည္ကို ရည္ညြန္းႀကၿခင္းၿဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္သြယ္ အေရာင္ကို အသံုးၿပဳရန္ ဆုံးၿဖတ္ခဲ႔ၿခင္း

ၿဖစ္ပါသည္။

အရြယ္အစား/အေရာင္

• အႀကီး = အလ်ား - ၉ေပ x အနံ - ၅ေပ

• အလတ္ = အလ်ား - ၄ေပ ၆လက္မ x အနံ - ၂ေပ ၆လက္မ

• အလတ္ = အလ်ား - ၂ေပ ၃လက္မ x အနံ - ၁ေပ ၃လက္မ

• အေသး = အလ်ား - ၉လက္မ x အနံ - ၅လက္မ ဟူ၍ ေလးမ်ဳိး သတ္မွတ္ထားသည္။

ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္သြယ္ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္း ထားသည့္အတိုင္း အလံေတာ္တိုင္ဘက္မွ စတင္၍ သတ္မွတ္ရသည္ရွိေသာ္

1. နီလ = အျပာရင့္ေရာင္

2. ပီတ = အ၀ါရင့္ေရာင္

3. ေလာဟိတ = အနီေရာင္

4. ၾသဒါတ = အျဖဴေရာင္

5. မဥၨီ႒ = ပန္းႏုေရာင္္ ထိုအေရာင္(၅)မ်ဳိးကို ေဒါင္လိုက္ထားရွိၿပီးလွ်င္-

6. ပဘႆရ = ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ တစ္ခဲနက္ ထြက္ေနေသာ အေရာင္ အျဖစ္ အလံေတာ္၏ အစြန္အဖ်ား(အထက္)အေပၚဘက္မွ ေန၍ အျပာ၊ အ၀ါ၊ အနီ၊ အျဖဴ၊ ပန္းႏုေရာင္ တို႔ကိုပင္ အစဥ္အတိုင္း ေအာက္ဖက္သို႔ ထားရွိခ်ဳပ္လုပ္ရမည္။

အသံုးျပဳပံု

္ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ႏိုင္ငံေတာ္သံဃ မဟာနာယက အဖြဲ႕သည္ အလံေတာ္ကို သံဃနာယက လက္စြဲ၊ အပိုဒ္(၅)၊ အခန္း(၂၉) ၌ သာသနာ့အလံေတာ္ အခန္း အပိုဒ္(၃၅၅)၌ အသံုးျပဳရမည့္ေန႕ရက္မ်ား သတ္မွတ္ထားသည္မွာ-

(က)အခါႀကီး ရက္ႀကီးမ်ား

1. ကဆုန္လျပည့္ (ဗုဒၶေန႔)

2. နယုန္လျပည့္ (မဟာသမယေန႔)

3. ၀ါဆိုလျပည့္ (ဓမၼစၾကာေန႔)

4. ၀ါေခါင္လျပည့္ (ေမတၱာ အခါေတာ္ေန႔)

5. ေတာ္သလင္းလျပည့္ (ဂရုဓမၼ အခါေတာ္ေန႔)

6. သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ (အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔)

7. တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ (သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔ )

8. တပို႔တြဲလျပည့္ (ၾသ၀ါဒ ပါတိေမာက္ အခါေတာ္ေန႔)

(ခ)ပြဲေတာ္ႏွင့္ အခမ္းအနားမ်ား

1. ၀ါဆိုပြဲေတာ္ အခမ္းအနား

2. အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔

3. ကထိန္ပြဲေတာ္

4. ရဟန္းခံရွင္ျပဳပြဲ

5. ဆြမ္းႀကီးေလာင္းလွဴပြဲ

6. စာျပန္ပြဲ ႏွင့္ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္

7. နိကာယစာေမးပြဲ၊ တိပိဋကစာေမးပြဲႏွင့္ ပူေဇာ္ပြဲ

8. ခြင့္ျပဳခ်က္ရ႐ိွၿပီးသည့္ တရားပြဲမ်ား

9. ဘုရားထီးတင္ပြဲ

10. ဗုဒၶပူဇနိယပြဲေတာ္

11. အသံမစဲ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ပြဲ

12. သံဃာ့အစည္းအေ၀း

13. သံဃ၀ိနိစၦယအဖြဲ႕ စစ္ေဆး ဆံုးျဖတ္ရာဌာန

14. ဘာသာေရး၊ သာသနာေရးႏွင့္ စပ္ဆိုင္ေသာ သင္တန္းမ်ားတို႔ တြင္ အသုံးၿပဳနိုင္သည္။

(ဂ)လႊင့္ထူ အသံုးျပဳနည္း၊ အပိုဒ္(၃၅၈) အထိမ္းအမွတ္အလံအားလံုး၏ အလယ္တြင္ ျဖစ္ေစရမည္။ လက္ယာအစြန္းမွ အေရာင္ငါးမ်ိဳး ေရာယွက္ေရာင္တြင္ အျပာရင့္ေရာင္သည္ အေပၚတြင္လက်္ာဘက္႐ိွေနေစရမည္။ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္တြင္ စိုက္ထူပါက ကားႀကီးမ်ား၏ အမိုးအေ႐ွ႕ပိုင္းတြင္ ျဖစ္ရမည္။ ကားငယ္မ်ားတြင္ လက္ယာဘက္ အေ႐ွ႕ပိုင္းတြင္ ျဖစ္ရမည္။ သံဃာမ်ားကို ႀကိဳဆိုသည့္အခါ သံဃာပါလာသည့္အခါတြင္သာ တပ္ဆင္ရမည္ဟူ၍ ေဖာ္ျပ ထားသကဲ့သို႕၊

(ဃ)ေရွာင္ၾကဥ္ရမည့္အခ်က္မ်ား၊ အပိုဒ္(၃၉၅)

1. ရဟန္းသံဃာပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ မည္သည့္ဘုရားဖူးယာဥ္တြင္မွ မသံုးစြဲရ။

2. လမ္းေဘး၊ လမ္းခြ၊ ယာဥ္ဆိပ္၊ သေဘၤာဆိပ္မ်ားတြင္ မသံုးရ။

REF;ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာတုိင္းျပည္

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

........... "သာသနာျပဳနည္းဗ်ဴဟာ" ..........

မ်က္ေမွာက္ေခတ္သာသနာ၌ သာသနာျပဳ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ သာသနာေရးေဆာင္ရြက္ခ်က္ တစ္နည္းအားျဖင့္ သာသနာျပဳနည္းဗ်ဴဟာ (၆)မ်ိဳး ရွိပါသည္။

၄င္းတုိ႔မွာ

(၁) တရားေဟာသာသနာျပဳနည္း

(၂) တရားျပသာသနာျပဳနည္း

(၃) စာခ်သာသနာျပဳနည္း

(၄) သင္တန္းပို႔ခ်သာသနာျပဳနည္း

(၅) စာေရး (က်မ္းျပဳ) သာသနာျပဳနည္း

(၆) အသင္းအဖြဲ႕တည္ေထာင္ သာသနာျပဳနည္း တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။

၁။ ။ တရားေဟာသာသနာျပဳနည္း။ ။

“ျမတ္စြာဘုရား”မွစ၍ တရားေဟာသာသနာျပဳခဲ့သည္မွာ ယခုဆုိလွ်င္ ႏွစ္ေပါင္း -(၂၆၀၀)- နီးပါးရွိပါျပီ။ “ျမတ္စြာဘုရား”သည္ “မိဂဒါ၀ုန္ေတာ”၌ “ပဥၥ၀ဂၢီ”တုိ႔အား တရားဦးေဟာ၍ သာသနာျပဳခဲ့ပါသည္။ “ရွင္သာရိပုတၱရာ”သည္ပင္ “ရွင္မဟာအႆဇိ”ထံမွ တရားနာရ၍ “ေသာတာပန္”တည္ခဲ့ပါသည္။ သာသနာထြန္းကား ျပန္႔ပြားေရး သာသနာတည္တန႔္ခုိင္ျမဲေရးတုိ႔အတြက္ တရားေဟာျခင္းသည္ မ်ားစြာေက်းဇူးျပဳပါသည္။ သာသနာမကြယ္ေသးဘဲ တည္ရွိေနဦးမည့္ ကာလတစ္ေလွ်ာက္ တရားေဟာသာသနာျပဳျခင္းသည္ မျဖစ္မေန ရွိေနဦးမည့္ သာသနာျပဳလုပ္ငန္း ျဖစ္ပါသည္။ “ရွင္အရဟံ”ထံေတာ္မွ တရားနာရ၍ “အေနာ္ရထာ” ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္သည့္္ အခ်ိန္မွစ၍ ျမန္မာျပည္၌ တရားေဟာ သာသနာျပဳနည္း တြင္က်ယ္လာခဲ့ပါသည္။ “လယ္တီဆရာေတာ္၊” “အနီးစခန္းဆရာေတာ္၊” “ထူးႀကီးဆရာေတာ္၊” “မင္းကြန္း ဆရာေတာ္၊” “သီတဂူဆရာေတာ္၊” “ျမစၾကၤာဆရာေတာ္၊” “၀ါခင္းကုန္းဆရာေတာ္” စသည္တုိ႔မွာ တရားေဟာသာသနာ ျပဳရာ၌ ထင္ရွားေသာ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားျဖစ္ပါသည္။

၂။ ။ တရားျပသာသနာျပဳနည္း။ ။

ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေဖၚညႊန္ျပသည့္ နည္းနာမ်ားကို လက္ေတြ႔က်င့္ၾကံ ႀကိဳးကုတ္အားထုတ္ေတာ္မူၾကရာမွ အၿမိဳက္တရားအရသာကို ခံစားၾကရၿပီး မိမိတုိ႔ ရရွိခံစားဖူးသည့္ တရားထူး တရားျမတ္မ်ားကို ျပန္လည္ပိုု႔ခ်ရင္း သာသနာျပဳသည့္ နည္းသည္ တရားျပ သာသနာျပဳနည္းျဖစ္ပါသည္။ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပရိတ္သတ္ေလးပါးအား ဆုိင္ရာဆုိင္ရာ ေ၀ေနယ်တုိ႔ႏွင့္ သင့္ေတာ္မည့္ ကမၼ႒ာန္းတရားကို ေဟာေျပာပို႔ခ်ျပသ ညႊန္ၾကားခဲ့ပါသည္။ ရဟန္းပုဂၢဳိလ္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားက ကမၼဌာန္းနည္းမ်ားကို နာယူၿပီး ကိုယ္တုိင္က်င့္ၾကံပြားမ်ား အားထုတ္ၾကရင္းမွ တရားထူး တရားျမတ္မ်ား ရရွိခဲ့ၾကပါသည္။ ထုိ႔သုိ႔ တရားျပသာသနာျပဳနည္းသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သာသနာျပဳနည္းျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားသာသနာတည္ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လုံး တည္ရွိေနဦးမည့္ သာသနာျပဳနည္း ဗ်ဴဟာတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ ကမၼ႒ာန္းရိပ္သာမ်ားတည္ေထာင္ျပီး တရားျပသာသနာျပဳခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၊ လက္ရွိလည္း တရားျပေနသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား မ်ားစြာရွိပါသည္။“လယ္တီဆရာေတာ္၊” “ေ၀ဘူဆရာေတာ္၊” “စြန္းလြန္းဆရာေတာ္၊” “မဟာစည္ဆရာေတာ္၊” “မုိးကုတ္ဆရာေတာ္၊” “မုိးညႇင္းဆရာေတာ္၊” “သဲအင္းဂူဆရာေတာ္၊” “ကသစ္၀ုိင္ဆရာေတာ္၊” “ေတာ္ကူးဆရာေတာ္၊” “ေရႊေတာင္ကုန္းဆရာေတာ္၊” “ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္၊” “သဒၶမၼရံသီဆရာေတာ္၊” “ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္၊” “ဖားေအာက္ဆရာေတာ္” စသည္တုိ႔မွာ ကမၼ႒ာန္းရိပ္သာမ်ား တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္၍ တရားျပ သာသနာျပဳရာ၌ ထင္ရွားေသာ ဆရာေတာ္ၾကီမ်ားျဖစ္ပါသည္။

၃။ ။ စာခ်သာသနာျပဳနည္း။ ။

စာခ်သာသနာျပဳလုပ္ငန္းသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ကပင္ တည္ရွိခဲ့သည့္ သာသာနာျပဳနည္းဗ်ဴဟာျဖစ္ပါသည္။ ပိဋကသုံးပုံတတ္၍ တပည့္မ်ားကို စာေပပုိ႔ခ် သာသနာျပဳရာ၌ “ေပါ႒ိလ မေထရ္ႀကီး”မွာ ထင္ရွားပါသည္။ ျမန္မာျပည္၌လည္း “ပုဂံေခတ္ က်မ္းတတ္အေက်ာ္ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား”မွ အစ “ပခုကၠဴေခတ္ က်မ္းျပဳအေက်ာ္ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား၊” “စံကင္းဆရာေတာ္၊” “မစုိးရိမ္ဆရာေတာ္”၊ “ျမေတာင္ဆရာေတာ္၊” “၀ိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္၊” “မုိးေကာင္းဆရာေတာ္၊” “ခင္မကန္ဆရာေတာ္၊” “ေတာင္သမန္ဆရာေတာ္၊” “ေဂြးခ်ိဳဆရာေတာ္၊” “ဘုရားႀကီးဆရာေတာ္၊” “ေတာင္ျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္၊” “ဓမၼိကာရာမဆရာေတာ္၊” “ထီးလင္းဆရာေတာ္၊” “နႏၵီေသနာရာမဆရာေတာ္၊” “ဆီဘန္နီဆရာေတာ္၊” “မင္းကြန္းဆရာေတာ္”စသည္တုိ႔မွာ စာသင္တုိက္ၾကီးမ်ား တည္ေထာင္၍ စာေပပို႔ခ်ျပီး သာသနာျပဳရာ၌ ထင္ရွားေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

၄။ ။သင္တန္းပို႔ခ်သာသနာျပဳနည္း။ ။

ေရွးေခတ္ ေရွးအခါက ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္း၊ အဘိဓမၼာသင္တန္း၊ ပရိတ္ပ႒ာန္းသင္တန္းစသည္ျဖင့္ ၀ိဇၨာပညာရပ္ဆုိင္ရာ ဘာသာေရးသင္တန္းမ်ား မရွိေသးပါ၊ ရွိစရာလည္းမလုိပါ၊ ရွိလွ်င္လည္း ေအာင္ျမင္မည္မဟုတ္ပါ၊ အေၾကာင္းမွာ ေရွးဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပညာေရးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထိန္းသိမ္း ထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ဗုဒၶဘာသာ၀င္ကေလးမ်ားမွန္သမွ် ဘုရားရွိခုိးအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အျပင္ေအာင္ျခင္း၊ အတြင္းေအာင္ျခင္း အပါအ၀င္ ဆယ္ေစာင္တြဲလာ ပရိတ္ၾကီးမ်ား ေလာကနီတိတုိ႔မွစ၍ သဒၵါ၊ သၿဂႋဳဟ္စသည္တုိ႔ကို မသင္မေနရ သင္ၾကားရေသာေၾကာင့္ လူပုဂၢိဳလ္တုိင္းနီးပါး ဘာသာေရး အေျခခံရွိၾကပါသည္။ အဘိဓမၼာတတ္သိၾကပါသည္။ထုိ႔ေၾကာင့္ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းဟူ၍လည္းေကာင္း၊ အဘိဓဓၼာသင္တန္းဟူ၍လည္းေကာင္း သီးျခားပုိ႔ခ်စရာမလိုေတာ့ပါ။ လြတ္လပ္ေရး ရျပီး ေနာက္ပိုင္းကာလ၌ ေခတ္ပညာတတ္ ခရစ္ယာန္သာသနာျပဳေက်ာင္းမ်ား ေပၚေပါက္လာရာမွစ၍ ေခတ္မီလိုေသာ မိဘမ်ားက ရဟန္းေတာ္မ်ား အရိပ္အာ၀ါသထဲမွ ကေလးမ်ားကို ဆြဲထုတ္ေခၚယူသြားရာမွ တစ္စစျဖင့္ ဘက(ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းသင္) ပညာေရးမ်ား ဆုံးရႈံးလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္၌ကား သာသနာျပဳရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ဘြဲ႔တံဆိပ္ပညာေရးေနာက္ အပူတျပင္းလုိက္ေနၾက၍ ကေလးမ်ား၏ ဘာသာယဥ္ေက်းမႈ ျဖစ္သည့္ ဗုဒၶစာေပ၀ိဇၨာပညာေရးကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈလာခဲ့ၾကပါသည္။ ထုိအခါ ကေလးမ်ား၏ ရင္ထဲႏွလုံးသားထဲ၌ ဘုရားတည္ေပးရန္အလို႔ငွါ ဘာသာတရားကို လက္ဆင့္ကမ္း ေပးရန္အလို႔ငွါ၊ အေျခခံယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းမ်ားမွအစ အဘိဓမၼာသင္တန္းမ်ားအထိ သင္တန္းမ်ား ေပၚေပါက္လာရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔အျပင္ ရဟန္းေတာ္မ်ား သာသနာျပဳရာ၌ အေထာက္အကူျဖစ္ေအာင္ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီး သင္တန္းေက်ာင္းမ်ား၊ ပရိယတၱိတကၠသုိလ္ႀကီးမ်ားလည္း တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္လာခဲ့ၾကပါသည္။

၅။ ။စာေရး(က်မ္းျပဳ)သာသနာျပဳနည္း။ ။

သီဟုိဠ္ေခတ္ အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ၏ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္ မူသည့္ ပိဋကတ္သုံးပုံ ပါဠိေတာ္မ်ားကို ဖြင့္ဆုိသည့္ က်မ္းမ်ားျဖစ္ေသာ အ႒ကထာက်မ္းမ်ားမွ စတင္၍ စာေရးသားျခင္း က်မ္းျပဳျခင္း သာသနာျပဳနည္းပညာမ်ား ထြန္းကားလာခဲ့သည္မွာ ယေန႔တိုင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ စာသင္၊ စာခ်၊ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ား အသိအလိမၼာတုိးပြားရန္ အလို႔ငွါ စာေရးသားျခင္း၊ က်မ္းျပဳျခင္း သာသနာျပဳလုပ္ငန္းမ်ားသည္လည္း အမွန္တကယ္လုိအပ္သည့္ နည္းပညာျဖစ္ပါသည္။ရွင္မဟာသီလ၀ံသ၊ ရွင္မဟာရ႒သာရ၊ မင္းဘူးအရွင္ ဦးၾသဘာသ၊ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္၊ လယ္တီဆရာေတာ္၊ မန္လည္ဆရာေတာ္၊ ေညာင္ကန္ဆရာေတာ္၊ ေတာင္ျမိဳ႕မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္၊ ေတာင္တန္းဆရာေတာ္ စသည္တုိ႔မွာ စာေပက်မ္းဂန္ ေရးသားျပဳစုရင္း သာသနာျပဳရာ၌ ထင္ရွားေသာ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

၆။ ။အသင္းအဖြဲ႕ တည္ေထာင္သာသနာျပဳနည္း။ ။

္ေခတ္၏ေတာင္းဆုိမႈ ေခတ္၏လုိအပ္ခ်က္အရ ေခတ္ႏွင့္ လုိက္ေလ်ာညီေထြ ရွိေအာင္ သာသနာျပဳလုိၾကသူမ်ားသည္ အသင္းအဖြဲ႕မ်ားတည္ေထာင္၍ သာသနာျပဳလာခဲ့ၾကပါသည္။ လူမႈေရးကို အေျခခံသည့္ အသင္းမ်ား၊ ဘာသာေရးကို အေျခခံသည့္ အသင္းမ်ား၊ က်န္းမားေရးကို အေျခခံသည့္ အသင္းမ်ား စသည္ျဖင့္ မ်ားစြာရွိပါသည္။ယခုအခါ၌ ႏွစ္တစ္ရာ ေက်ာ္ျပီျဖစ္ေသာ သာသနာျပဳအသင္းႀကီးမ်ား ျဖစ္သည့္ မင္းကြန္းဘုိးဘြား ရိပ္သာ၊ ၀ုိင္အမ္ဘီေအအသင္း၊ မလြန္ဆန္လႈအသင္း၊ ပရိယတၱိသာသနဟိတ(သက်သီဟ) အသင္းတုိ႔မွာ အသင္းအဖြဲ႕မ်ား တည္ေထာင္၍ သာသနာျပဳရာ၌ ထင္းရွားေသာ အသင္းႀကီးမ်ား၊ သာသနာ့မိခင္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ယခုေခတ္တြင္လည္း သီတဂူေဆးရုံ၊ ၀ါးခ်က္ေဆးရုံ၊ ဇီ၀ိတဒါန သံဃာ့ေဆးရုံႀကီးမ်ား၊ ျဗဟၼစုိရ္အသင္း၊ ေရႊျပည္ဟိန္း ကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္းႏွင့္ ေသြးလွဴအသင္းမ်ား၊ သန္႔ရွင္းေရး အသင္းမ်ားသည္လည္း ေခတ္၏ေတာင္းဆုိမႈကို ျဖည့္ဆည္းသည့္အေနျဖင့္ ေပၚေပါက္ လာေသာ သာသနာျပဳအသင္းမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ထိုသာသနာျပဳနည္း (၆)မ်ိဳးတြင္ အနည္းဆုံး ႏွစ္ခုသုံးခုကို လုပ္ေဆာင္ရင္း ဘက္စုံေအာင္ျမင္သည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား လည္းရွိပါသည္။

(၁) လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ စာသင္တုိက္ဖြင့္လွစ္၍ စာခ်၏၊ ေအာင္ျမင္၏။တရားေဟာ၏၊ ေအာင္ျမင္၏။ တရားျပ၏၊ ေအာင္ျမင္၏။ စာေရး(က်မ္းျပဳ)၏၊ ေအာင္ျမင္၏။ သုံးလူ႔ရွင္ပင္ ခုႏွစ္ေန႔ဘုရားရွိခုိးမွစ၍ ေတးထပ္မ်ား အလယ္၊ ဒီပနီက်မ္းမ်ားအဆုံး ဆရားေတာ္ႀကီး ျပဳစုခဲ့သမွ် ထင္းရွားသည့္ က်မ္းမ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။ အဂၤလိပ္ေခတ္၌ ဆရာေတာ္၏ အရြယ္မေရြး လူတန္းစားမေရြး ဖတ္ရႈႏုိင္ေသာ စာေပမ်ား၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိင္း ဘာသာေရးအေျခခံ ရခဲ့ၾကပါသည္။ ကုိးကြယ္မႈ အဆင့္အတန္းျမင့္မားခဲ့ပါသည္။ ခရစ္ယာန္သာသနာျပဳဆရာတုိ႔ ဆရာေတာ္ႀကီးကို တုိးမေပါက္ပါ။ယခုခ်ိန္ထိ လယ္တီတုိက္ဟူ၍ မုံရြာမွာထင္ရွားစြာရွိျပီး လယ္တီဆရာေတာ္အဆက္ဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္လွ်က္ ပရိယတၱိသာသနာထြန္းကား ျပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္လွ်က္ရွိပါသည္။ပဋိပတၱိဘက္မွာလည္း လယ္တီ၀ိပႆနာသည္ ယေန႔ထက္တုိင္ မရုိးႏုိင္သည့္ ၀ိပႆနာရႈနည္း အျဖစ္ အမ်ားစုက လက္ခံေနပါသည္။ လယ္တီ ဦးပဒုမ၊ လယ္တီ ဦး၀ိလာသ၊ လယ္တီ ဦးေကာ၀ိဒ၊ လယ္တီ ပ႑ိတဦးေမာင္ႀကီးစသည္ျဖင့္ ဘက္စုံထူးခၽြန္ထက္ျမက္ေသာ သာသနာျပဳ သူရဲေကာင္းမ်ားမွာ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ လက္႐ုံးတပည့္ရင္းမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။

(၂) ပထမမစုိးရိမ္ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၱသူရိယာဘိ၀ံသ(အဂၢါဘိဓဇ)သည္လည္း ထူးခၽြန္ေသာ ဆရာေတာ္ႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ မစုိးရိမ္တုိက္ႀကီးႏွစ္တုိက္ကို တည္ေထာင္ႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ စာသင္သားတုိ႔ ညအခါက်မ္းမ်ား ေလ့လာရာတြင္ လြယ္ကူေအာင္ ပ႒ာန္းႏွစ္ခ်က္စု ေလ့လာနည္းကို တီထြင္ဆန္းသစ္ခဲ့ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ သဗၺညဳတ ဥာဏ္ေတာ္ႀကီးႏွင့္သာ အံ၀င္ခြင္က် ကိုက္ညီမႈရွိလွေသာ သိမ့္ေမြ႕နက္နဲ ခက္ခဲသည့္ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ကို လူသာမန္ ရဟန္းသာမန္တုိ႔ ေလ့လာဖုိ႔ မလြယ္ကူလွပါ။တိပိဋက စာေမးပြဲမ်ားတြင္လည္း ႏွစ္ပုံေအာင္ျပီးမွ အဘိဓမၼာပ႒ာန္းပုိင္းေရာက္လွ်င္ အခက္ေတြ႔ေနျပီး တစ္ေနေလ့ ထစ္ေနေလ့ရွိၾကပါသည္။ အာဒိကမၼိက တိပိဋကဓရ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးသည္ပင္ ပ႒ာန္းက်မ္းမ်ား အာဂုံေဆာင္ရန္ ခက္ခဲေန၍ မစုိးရိ္မ္ဆရာေတာ္ႀကီးထံ နည္းခံခဲ့ရပါသည္။ မစုိးရိမ္ ပ႒ာန္းႏွစ္ခ်က္စု နည္းျဖင့္ ေလ့လာသည့္အခါတြင္ ပ႒ာန္းတရားသည္ အလြန္လြယ္ကူလြန္းသည္ဟု ထင္ရေၾကာင္း မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးက မိန္႔ဖူးပါသည္။ မစုိးရိမ္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ပ႒ာန္းေလ့လာနည္းသည္ ဤမွ်ထိေအာင္ ေပါက္ေျမာက္ခဲ့ပါသည္။ မစုိးရိမ္ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ လယ္တီဆရာေတာ္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္တုိ႔ကဲ့သို႔ နယ္လွည့္ တရားမေဟာေသာ္လည္း ဘာသာေရး အခမ္းအနားမ်ား၌ ဆရာေတာ္ၾသ၀ါဒေပးခဲ့သည့္ အဆုံးအမမ်ားမွာ မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္၏ နံနက္ခင္းၾသ၀ါဒ တရားမ်ားကဲ့သို႔ပင္ ဘ၀ကိုေျပာင္းလဲေစခဲ့ပါသည္။ ခ်မ္းေျမ့ေစခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔အျပင္ ဆရာေတာ္သည္ စာသင္သား သံဃာထုအတြက္ အလုပ္ေတြအမ်ာႀကီး လုပ္သြားခဲ့ပါသည္။ မႏၱေလး-ပရိယတၱိသာသနာဟိတ အသင္းႀကီးက တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ က်င္းပသည့္ နိကာယ္စာေမးပြဲ၊ မုိးကုတ္ျမိဳ႕ နိကာယ္စာေမးပြဲႏွင့္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္၌ နိကာယ္စာေမးပြဲမ်ားကုိ တည္ေထာင္ကာ နိကာယ္သာသနာျပဳႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ တပည့္မ်ားသည္လည္း ဆရာေတာ္ႀကီးနည္းတူ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ၾကပါသည္။ ပရိယတၱိဘက္မွေရာ ပဋိပတၱိဘက္မွာပါ ထူးခၽြန္ထင္ရွားလွသည့္ ဆရာေတာ္အမ်ားစုမွာ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ တပည့္ႀကီးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ မစုိးရိမ္တုိက္မ်ားမွ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအျပင္ ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႕ အဂၢါဘိဓဇ ေတာင္ေလးလုံးဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ ေက်ာက္ဆည္ျမိဳ႕ ေ၀ဘူဆရာေတာ္ႀကီးတုိ႔မွာ ထင္ရွားေသာ တပည့္ႀကီးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔အျပင္ ပရိယတၱိသာသနာကို အဓြန္႔ရွည္ ထိန္းသိမ္းႏုိင္ရန္အတြက္ ေက်ာင္းထုိင္နာယက အရည္အခ်င္း သတ္မွတ္မႈကလည္း စံတင္ထုိက္လွပါသည္။ အသက္သိကၡာေတာ္မ်ားႏွင့္ လုပ္သက္သမၻာမ်ားကို ဦးစားေပးမေရြးခ်ယ္ပါ။ ေဆြမ်ိဳးညာတိ ဟူ၍လည္း ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခားပါ။ စြမ္းႏုိင္သူမ်ားကိုသာ ေရြးျခယ္သတ္မွတ္ေတာ္မူပါသည္။ ပရိယတၱိသာသနဟိတ (သက်သီဟ) ဓမၼာစရိယ(အဘိ၀ံသ)ဘြဲ႕ရ ပုဂၢဳိလ္မ်ားကုိသာလွ်င္ ေက်ာင္းထုိင္နာယကအျဖစ္ ေရြးျခယ္သတ္မွတ္ေတာ္ မူပါသည္။ မစုိးရိမ္ တုိက္ႀကီးမ်ားရွိမည္သည့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားမဆုိ အဘိ၀ံသဘြဲ႕ရက အလုိအေလ်ာက္(ေအာ္တုိမက္တစ္)ျဖင့္ တုိက္တာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ နာယကစာခ်စာရင္း၀င္ ေက်ာင္းထိုင္ေက်ာင္းပုိင္ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ခြင့္ရွိပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း မစုိးရိမ္တုိက္ ႀကီးမ်ား၌ အဘိ၀ံသဘြဲ႕ရ စာခ်အေက်ာ္ အပါး(၃၀)ေက်ာ္တုိ႔ျဖင့္ ပရိယတၱိသာသနာကို တည္ျငိမ္ခန္႔ညား ယေန႔ထိတုိင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

(၃) ဘာသာဋီကာ က်မ္းျပဳအေက်ာ္ ေတာင္ျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ႀကီးသည္လည္း စာသင္တုိက္ဖြင့္သည္၊ ေအာင္ျမင္သည္။ က်မ္းမ်ားျပဳစုသည္၊ ေအာင္ျမင္သည္။ စာေရးသည္၊ ေအာင္ျမင္သည္။ ဧရာမစာသင္တုိက္ႀကီးအျဖစ္ ေအာင္ျမင္ခဲ့၍ ဓမၼကထိကမ်ားကဲ့သို႔ နည္လွည့္တရားမေဟာေသာ္လည္း ဆရာေတာ္၏ နံနက္ခင္း ၾသ၀ါဒမ်ားမွာ ရဟန္းပုဂၢိဳလ္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ ဘ၀တစ္ခုလုံး အက်ိဳးရွိခဲ့သည့္ တရားေတာ္မ်ားအျဖစ္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသည္။မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္မ်ား အဆက္ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္ ေဆာင္ရြက္လွ်က္ရွိျပီး ပရိယတၱိ၀ိသာရဒဂုဏ္ႏွင့္ျပည့္စုံေသာ က်မ္းတတ္အေက်ာ္အေမာ္ တပည့္ ႀကီးငယ္မ်ား မ်ားစြာေပၚထြန္းခဲ့ပါသည္။ ရဟန္းပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ ဘာသာဋီကာ က်မ္းေပါင္းမ်ားစြာကို ျပဳစု၍ ေအာင္ျမင္ခဲ့သလုိ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္လည္း ရတနာ့ဂုဏ္ရည္၊ ကိုယ့္က်င့္အဘိဓမၼာဘာသာေသြး၊ ဘုရားဥပေဒေတာ္ႀကီး၊ တစ္ဘ၀သံသရာ၊ အနာဂတ္သာသနာ၊ သၿဂႋဳဟ္ဘာသာဋီကာ စသည့္က်မ္းမ်ားကို ေရးသားျပဳစုရာ၌လည္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသည္။ေနတတ္ ထုိင္တတ္ သာသနာျပဳတတ္ေအာင္ ႏုိင္ငံတကာက ေလးစားအားက်ေလာက္ေအာင္ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးကို ေခတ္မီခမ္းနားစြာ တည္ေထာင္ခဲ့ပါသည္။ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ေသာ တပည့္ႀကီးမ်ားႏွင့္ မဟာဂႏၶာရုံတုိက္ခြဲမ်ားမွာ ရာဂဏန္းမက ေထာင္ဂဏန္းမွ်ထိ ရွိပါသည္။ ထုိအထဲတြင္ ကမၻာေအး မဟာဂႏၶာရုံတိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ ဦးသုမဂၤလာလကၤာရလည္း တစ္ပါးအပါအ၀င္ ျဖစ္ပါသည္။ ေတာင္ျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ၾကီး၏ သာသနာျပဳနည္း နည္းစနစ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ဖြဲ႕စည္းသည့္ပုံစံ၊ ျပဳစုသည့္ က်မ္းမ်ားႏွင့္ ေရးသားသည့္ စာေပမ်ားေၾကာင့္ ႏွစ္ဆယ္ရာစု ျမန္မာ့အထူးခၽြန္ဆုံး ဂႏၳ၀င္စာရင္း၀င္ စာေရးဆရာအျဖစ္ ေမာ္ကြန္းအတင္ ခံရပါသည္။ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာ၊ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္၊ သၿဂႋဳဟ္ဘာသာဋီကာတုိ႔မွာ လူပုဂၢိဳလ္ ပညာရွိမ်ား အႏွစ္သက္ဆုံး က်မ္းစာအုပ္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ ယခု ခ်ိန္ထိလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ရုိက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀ေနရသည့္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ပညာရွိမ်ား လက္ခံေနမည့္ စာအုပ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။

(၄) မင္းကြန္းတိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္လည္း ဘက္စုံ ထူးခၽြန္သည့္ဆရာေတာ္၊ စြယ္စုံရဆရာေတာ္ ျဖစ္ပါသည္။ မင္းကြန္း မုိးမိတ္ကုန္းေျမ တိပိဋကေလာင္းလ်ာမ်ား ေမြးထုတ္သည့္ တိပိဋက စာသင္တုိက္ ႀကီးႏွင့္ ရန္ကုန္ စကား၀ါတိပိဋက စာသင္တုိက္ႀကီးမ်ားကုိ တည္ေထာင္ခဲ့ပါသည္။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မရွိေတာ့သည့္ ယေန႔ထိတုိင္ ပိဋကတ္အာဇာနည္းမ်ား ေပၚထြန္းလွ်က္ရွိပါသည္။ ဆ႒တိပိဋကဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ၀ါယာမိႏၵမွ အစ ဘဒၵႏၱ သီလကၡႏၶာဘိ၀ံသ၊ ဘဒၵႏၱ၀ံသပါလာလကၤာရစသည္ျဖင့္ ပိဋကသုံးပုံ အာဂုံေဆာင္ ဆရာေတာ္မ်ား၊ ေရးေျဖေအာင္ ဆရာေတာ္မ်ား ေပၚထြန္းလွ်က္ရွိပါသည္။ထု႔ိျပင္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ရန္ကုန္မႏၱေလး ပရိယတၱိတကၠသုိလ္ ႀကီးမ်ားအတြက္ တစ္ႏုိင္ငံလုံး လုိက္လံအလွဴခံေပးရင္း တရားေဟာ သာသနာျပဳခဲ့ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ တိပိဋက ေဟာစဥ္တရားမ်ားမွာ ပါဠိ+အနက္+ျမန္မာလုိ ဖြင့္ဆုိခ်က္မ်ားျဖင့္ အဆင့္အတန္းျမင့္လွပါသည္။ ယခုထိတုိင္ ရဟန္းပညာရွိ လူပညာရွိမ်ား လက္ကိုင္ထားရ ကုိးကားေနရသည့္ ခုိင္ခန္႔ေသာ က်မ္းႀကီးမ်ား သဖြယ္ျဖစ္ပါသည္။ ဆ႒သဂၤါယနာ အထိ္မ္းအမွတ္အျဖစ္ ထုတ္ေ၀ရန္ သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေတာင္းပန္တုိက္တြန္းမႈအရ ေရးသားျပဳစုေသာ မဟာဗုဒၶ၀င္ ၆-တြဲ ၈-အုပ္။ က်မ္းႀကီးမ်ားမွာ သာမန္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေတာ္တန္ရုံ က်မ္းဂန္ႏွံ႔စပ္သူးမ်ား၏ ပညာအရည္ အခ်င္းဇြဲလုံ႔လ ၀ီရိယျဖင့္ မေရးသားႏုိင္သည့္ က်မ္းႀကီးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ရဟန္းပညာရွိ လူပညာရွိမ်ား လက္ကိုင္သုံးစြဲ၍ အားကိုးအားထားျပဳရသည့္ ဂႏၳ၀င္ေျမာက္ ခိုင္မာေသာ က်မ္းႀကီးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီး ကဲ့သုိ႔ပင္ ေတးထပ္ ကဗ်ာမ်ား ေရးစပ္ရာမွာလည္း ကၽြမ္းက်င္ ေျပာင္ေျမာက္လွပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး ငယ္စဥ္မွစ၍ စပ္ဆုိေရးသားခဲ့ေသာ တိပိဋက ကာဗ်မာလာ လကၤာစာအုပ္ႀကီးမွာလည္း ၀ါသနာရွင္မ်ား အားထားရသည့္ စာအုပ္ႀကီးျဖစ္ပါသည္။ တုိင္းႏွင့္ ျပည္နယ္ ေဒသႀကီးမ်ားရွိ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီးသင္တန္းေက်ာင္းမ်ား ႏုိင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိသာသနာ့တကၠသိုလ္ႀကီးမ်ား တိပိဋက ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမ်ား သည္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေက်းဇူးတရားမ်ားျဖစ္ပါသည္။

(၅) ေတာင္စြန္း ဓမၼဒူတ အရွင္ပညာေဇာတ ဆရာေတာ္ႀကီးဆုိလွ်င္ စာသင္တုိက္ဖြင့္ၿပီး စာခ်သည္။ ႏွစ္စဥ္နီးပါး ထုိစာသင္တုိက္မွ အေက်ာ္အေမာ္မ်ား ထြက္သည္။ ေအာင္ခ်က္ေကာင္းသည္၊ ရိပ္သာဖြင့္၍ တရားျပသည္။ ႏွစ္စဥ္ေယာဂီဦးေရ ေလ်ာ့သည္မရွိ တုိးျမဲတုိးသည္။ စာေရးက်မ္းျပဳသည္။ ဆရာေတာ္ျပဳစုေသာ တရားစာအုပ္မ်ားမွာ ပရိယတ္က်မ္းဂန္ႏွံ႔စပ္ေသာ စာခ်အေက်ာ္ ဆရာေတာ္မ်ားကေတာင္ ခ်ီးက်ဴးအ့ံၾသရသည္။ တရားေဟာသည္။ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွ တရားပြဲမ်ားကို အခ်ိန္အခါေပးတုိင္း ၾကြေရာက္ခ်ီးျမႇင့္သည္။ တရားနာ ပရိသတ္မ်ားမွာ ကုိယ္ေတြ႕တရားမ်ား၊ သာမန္လူတုိ႔ လက္လွမ္း မမီႏုိင္ေသာ သိမ္ေမြ႕ခက္ခဲနက္နဲေသာ တရားေတာ္မ်ားကို နာရ၍ ပင့္ရက်ိဳးနပ္သည္။ ဤသို႔လွ်င္ ေတာင္စြန္းဓမၼဒူတ အရွင္ပညာေဇာတ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ စာခ်၊ စာေရး၊ တရားေဟာ၊ တရားျပရင္းျဖင့္ သာသနာျပဳေတာ္မူရာ ဘက္စုံေအာင္ျမင္သည့္ ဆရာေတာ္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ ဘက္စုံ ထူးခၽြန္သည့္ တပည့္မ်ားကိုလည္း ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္ခဲ့ေပသည္။ ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏၵ၊ ဓမၼဒူတ အရွင္ပညိႆရ၊ ဓမၼဒူတ အရွင္ပညာသာရတုိ႔မွာ ဆရာေတာ္နည္းတူ ဘက္စုံထူးခၽြန္သည့္ သာသနာျပဳ သူရဲေကာင္း ရဟန္းေတာ္မ်ားျဖစ္ပါသည္။

(၆) ကၽြႏု္ပ္သည္ ျမန္မာျပည္ရွိ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကုိ သ႐ုပ္ခြဲၾကည့္မိပါသည္။သံဃာထု၏ ေလးစားၾကည္ညိဳမႈ ခံယူရေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၊ လူထု၏ ေလးစားၾကည္ညိဳမႈကို ခံယူရေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၊ သံဃာထုေရာ လူထုပါမက်န္ ရဟန္းရွင္လူ ပုဂၢိဳလ္အားလုံး၏ ေလးစားၾကည္ညိဳမႈကို ခံယူရေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ဟူ၍ သုံးမ်ိဳးသုံးစားေတြ႔ရပါသည္။ စာခ်သက္သက္ျဖင့္ ပရိယတၱိသာသနာ ျပဳေတာ္မူခဲ့ေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားမွာ သံဃာထု၏ ေလးစား ၾကည္ညိဳမႈကို ခံယူခဲ့ရပါသည္။လူထုအတြက္ တရားေဟာ တရားျပ သက္သက္ျဖင့္ ပဋိပတၱိသာသနာျပဳေတာ္ မူခဲ့ေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားမွာ လူထု၏ ေလးစားၾကည္ညိဳမႈကို ခံယူခဲ့ရပါသည္။ သံဃာထုေရာ လူထုအတြက္ပါ သာသနာျပဳေတာ္မူခဲ့ေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားမွာ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူအားလုံး၏ တမ္းတမ္းတတ လြမ္းတသသျဖင့္ ပါးစပ္ဖ်ားမွ မခ်ႏုိင္ေလာက္ေအာင္၊ ႏွလုံးသည္းဆုိင္တြင္ ခုိင္ခုိင္မာမာ စြဲျမဲေနေလာက္ေအာင္ ယုံၾကည္ေလးစား အားထားကုိးကြယ္မႈကို ခံယူခဲ့ရပါသည္။ ဥပမာ= လယ္တီဆရာေတာ္၊ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္၊ ေတာင္ျမိဳ႕မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္၊ ဓမၼဒူတ အရွင္ပညာေဇာတဆရာေတာ္တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။ ျမတ္ဘုရား၏ သာသနာသည္ သံဃာမ်ား စံစားရန္အတြက္သာ မဟုတ္ပါ။ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား အတြက္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္သာ မဟုတ္ပါ။ သံဃာမ်ားအတြက္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ လူသားတိုင္း သက္ရွိသတၱ၀ါတုိင္း ခံစားႏုိင္ခြင့္ ရွိသည့္ သာသနာျဖစ္ပါသည္။ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္မ်ားမွ စ၍ ေသမင္း၏ ခံတြင္းဝရွိ လူႀကီးမ်ားအထိ ခံစားပုိင္ခြင့္ ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အရည္အခ်င္းရွိေသာ စြမ္းႏုိင္ေသာ ပိဋကတ္အေက်ာ္ အေမာ္ ဆရာေတာ္မ်ားသည္ သံဃာထုအတြက္ေရာ လူထုအတြက္ပါ အလုပ္လုပ္သင့္လွပါသည္။သာသနာျပဳ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေမြးထုတ္ေပးဖုိ႔လုိသလုိ လူသားတုိင္း အသိအလိမၼာရွိေအာင္ ဘ၀ေနနည္း ထုိင္နည္း သိေအာင္ ေနတတ္ ထုိင္တတ္ သြားတတ္ လာတတ္ ျပဳမူေဆာင္ရြက္တတ္ ေျပာဆုိဆက္ဆံတတ္ ႏွလုံးသြင္းတတ္ အေနတတ္ အေသျမတ္ေအာင္ သာသနာျပဳဖုိ႔လည္း လုိအပ္လွပါသည္။ ယေန႔ သံဃာအမ်ားစုသည္ ဒကာေပါမ်ားရန္ အတြက္ ဒကာရွာေဖြေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္၍ သာသနာျပဳေန ၾကပါသည္။ စင္စစ္ ဆရာ ဒကာေတာ္စပ္မႈမွာ ခုိင္ျမဲေသာ သဒၶါတရားမရွိလွပါ။ အေပၚယံ ေတာ္စပ္မႈ သဒၶါအတုသာျဖစ္ပါသည္။ “ဒကာက လွဴမည္ ဆရာက ယူမည္” ဆုိသည့္ အတုိင္းအတာသည္ သဒၶါတရားေပၚမွာ အေျခခံေနပါသည္။ ထုိအခါ ဆရာက ဒကာမွာ အျမင္မေတာ္တာ ရွိလွ်င္ပင္ မဆုံးမရဲ မေျပာရဲေတာ့ပါ။ ဆုံးမပဲ့ျပင္လုိက္လွ်င္ ဒကာဘက္မွ သဒၶါတရားပ်က္သြားမွာ စိုးရိမ္လာပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဒကာမ်ားကို အလိုလုိက္ရင္း ဆရာေရာ ဒကာပါ တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ ပ်က္စီးလာတတ္ပါသည္။ ဒကာဘက္မွ ၾကည့္လွ်င္လည္း ဆရာကို ၾကည္ညိဳလွ်င္ လွဴမည္။ အၾကည္ညိဳပ်က္လွ်င္ လွဴမည္မဟုတ္ေတာ့ပါ။ အေၾကာင္းမွာ ဆရာ ဒကာေတာ္စပ္မႈ သဒၶါတရားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

ယေန႔ သံဃာအမ်ားစုသည္ တပည့္ေပါမ်ားရန္အတြက္ တပည့္ပ်ိဳးေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို မသိက်ိဳးကၽြံျပဳလွ်က္ ရွိပါသည္။ ဆရာ တပည့္ေတာ္စပ္မႈသည္ ေမတၱာ ေစတနာ ကရုဏာ မုဒိတာ ၾသဇာတုိ႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာေၾကာင့္ ခုိင္ျမဲပါသည္။ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းရုံျဖင့္လည္း အၾကည္ညိဳမပ်က္ပါ၊ ရုိက္ႏွက္ဆုံးမလွ်င္လည္း အၾကည္ညိဳ မပ်က္ပါ၊ တကယ့္ သဒၶါတရား အစစ္ျဖစ္ပါသည္။ အေပၚယံ ၾကည္ညိဳမႈ မဟုတ္ပါ။ အတြင္းက်က် ထဲထဲ၀င္၀င္ ခ်စ္ေၾကာက္ ရုိေသမႈျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သိကၡာရွိရွိ ဘုန္းကံႀကီးလို လာဘ္မ်ားလုိေသာ သံဃာမ်ားသည္ တပည့္မ်ား ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္သင့္လွပါသည္။ ဆရာဒကာ ဆက္ဆံေရးႏွင့္ ဆရာတပည့္ဆက္ဆံေရး ကြာဟမႈကို ဥပမာျပဳပါဦးမည္။ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီး တစ္ပါးသည္ အေနအထိုင္ ေကာင္း၏။ ဆက္ဆံေရးေတာ္၏။ ၾကည္ညိဳဖြယ္ေဆာင္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရပ္ရြာက ေလးစားၾကည္ညိဳ၏။ ေထာက္ပံ့ လွဴဒါန္းၾက၏။ တစ္ေန႔တြင္ ေက်ာင္းဒကာ မိသားစုက ဆြမ္းခ်ိဳင့္လာယူရာတြင္ ဆရာဘုန္းႀကီး ညစာစားေနသည္ကို ေတြ႕သြားၾက၏။ ေက်ာင္းဒကာမ်ား အၾကည္ညိဳပ်က္ကာ တစ္သက္လုံး ဆြမ္းမပို႔ေတာ့ပါ။ ဆရာဒကာေတာ္စပ္မႈမွာ ဒကာ့အေပၚတြင္ ဆရာက မွီေနရသျဖင့္ အခ်ိန္မေရြး အၾကည္ညိဳ ပ်က္ႏုိင္ပါသည္။ အခ်ိန္မေရြး ဆက္ဆံေရး ၿပိဳကြဲႏုိင္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ေက်ာင္းေဆာက္ျပီးကာမွ ေရစက္မခ်ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ပစ္ထားခံရသည့္ ဘုန္းႀကီးမ်ား ေက်ာင္းေဆာက္ျပီးကာမွ ပႏၷက္အုတ္ျမစ္ပါမက်န္ ျပန္ဖ်က္ ယူသြားၾကသည့္ ဒကာမ်ားျဖင့္ ဆရာဒကာ ျပဳိကြဲမႈမ်ား ေတြးျမင္ေနရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးသည္ အေနအထုိင္ေကာင္း၏။ သာသနာအတြက္ အလုပ္လုပ္၏။ ရပ္ရြာက်ိဳး ေဆာင္ရြက္၏။ သုိ႔ေသာ္ ထုိဘုန္းႀကီးမွာ လူမႈဆက္ဆံေရး မတတ္ပါ။ အေပါက္ဆုိးလွပါ၏။ထုိသုိ႔ အေျပာဆုိးေသာ္လည္း သေဘာရုိးကို သိေနၾက၍ တပည့္မ်ားက ေလးစားရုိေသၾကပါသည္။

တစ္ေန႔ ထုိဘုန္းႀကီး ညစာ စားေနစဥ္ တပည့္ ေက်ာင္းဒကာ မိသားစုမ်ားႏွင့္ ပက္ပင္းေတြ႕ပါသည္။ထုိအခါ ေက်ာင္းဒကာႏွင့္ ေက်ာင္းအမက ကေလးမ်ားကို ပထုတ္ကာ ဘုန္းႀကီးစားျပီးသည္မ်ားကို ေဆးေၾကာသန္႔ရွင္း ေပးခဲ့ပါသည္။ ေနာင္အခါမ်ားတြင္ ဆရာဘုန္းႀကီး ဗုိက္ဆာလွ်င္ အလြယ္တကူ စားႏုိင္သည့္ အစာ အာဟာရမ်ား၊ ဆရာဘုန္းႀကီး ႀကိဳက္တတ္ေသာ အစာအာဟာရမ်ား ပုိ႔လွဴထားပါေတာ့သည္။ဆရာ တပည့္ ေတာ္စပ္မႈသည္ ခုိင္ျမဲေသာ သဒၶါတရားျဖင့္ ခ်ီေႏွာင္ထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသျဖစ္ပါသည္။ ေမတၱာ ကရုဏာ မုဒိတာတုိ႔ျဖင့္ အျပန္ အလွန္ ေလးစားၾကည္ညိဳ ခ်စ္ခင္ေနၾက၍ ဆရာဘုန္းႀကီး မွားကြက္မ်ားကို အပစ္မျမင္ပါ။ ေၾသာ္ . . . သူလဲ ဆာရွာေပမည္ကိုး ဆုိသည့္ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ကိန္း၀ပ္ေနပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး တစ္ပါးသည္ ငယ္စဥ္အခါ တပည့္ေက်ာင္းသားမ်ားကို စာေပသင္ၾကား ပို႔ခ်ေပးေတာ္မူခဲ့ၿပီး ထိုဆရာေတာ္ သက္ေတာ္ႀကီးရင့္လာသည့္အခါ ထုိဆရာေတာ္၏ တပည့္တစ္ေယာက္သည္ အစုိးအရ အဖြဲ႕တြင္ ထိပ္တန္း အရာရွိႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေလ၏။ ထုိအရာရွိႀကီးက မိမိဆရာကုိ ေက်းဇူးဆပ္လုိ၍ ဆရာအေၾကာင္း စုံးစမ္းသည့္ အခါ ထုိဆရာေတာ္ႀကီးမွာ ရဟန္းသိကၡာ ပ်က္စီေနေပၿပီ။ ရပ္သိရြာသိ အကုန္လုံး သိေနၾကပါသည္။ သုိ႔တုိင္ ထုိတပည့္ႀကီးမွာ အၾကည္ညိဳ မပ်က္ပါ။

ေက်ာင္းေဆာက္လွဴသည္၊ ကား၀ယ္လွဴသည္၊ က်န္းမာေရးအတြက္ ေစာင့္ေရွာက္ ခဲ့ပါသည္။ ဆရာတပည့္္ ေတာ္စပ္မႈသည္ ဘယ္သူဖ်က္ဖ်က္ မပ်က္ႏုိင္သည့္ သဒၶါတရားအေပၚ မူတည္ေနသည္ကို ဆရာေတာ္ႀကီးက သက္ေသ ျပသြားျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အနာဂတ္ သာသနာ့တာ၀န္ကို ပခုံးေျပာင္း ထမ္းေဆာင္ၾကမည့္ ညီငယ္ သံဃာမ်ားကို မွာၾကားလုိသည္မွာ အတိမ္းအေစာင္း မခံသည့္ ဒကာ/မ ရွာေဖြေရး လုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ သာသနာျပဳျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္ျပီး ခုိင္ျမဲေသာ သဒၶါတရားျဖင့္ သာသနာကို တကယ္ၾကည္ညိဳမည့္ အစစ္အမွန္ သဒၶါတရားမ်ား တုိးပြားေအာင္ တပည့္မ်ားကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးဖုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။ အက်ိဳးအျမတ္ ႀကီးသလို အရင္းအႏွီးလည္း ႀကီးမားပါသည္။ ရယူလုိလွ်င္ ေပးဆပ္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ကုိယ္က်င့္ သိကၡာျမင့္မားရမည္၊ စိတ္ရင္းေကာင္းရမည္၊ သေဘာထားႀကီးရမည္။ ေစတနာေကာင္းျဖင့္ အလုပ္မ်ားမ်ား လုပ္ရမည္။ဤသည္မွာ ဆရာဘက္မွ ေပးဆပ္ရမည့္ အရင္းအႏွီးမ်ား ျဖစ္ပါ၏။ ထုိအရင္းအႏွီးမ်ားမွ ဘုန္းကံႀကီးျခင္း လာဘ္မ်ားျခင္း၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားျခင္း၊ ၾသဇာႀကီးျခင္း၊ ပါရမီျပည့္၍ နိဗၺာန္ေရာက္သည့္ တုိင္ေအာင္ ေကာင္းက်ိဳး ခံစားရျခင္းစသည့္ အသီးအပြင့္ အက်ိဳး အျမတ္မ်ား ျဖစ္ထြန္းလာမည္ ျဖစ္ပါ၏။ေရွးဆရားေတာ္ႀကီးမ်ားသည္ ဤနည္းျဖင့္ ၾသဇာတည္ေဆာက္ခဲ့ပါ၏။ သာသနာျပဳေတာ္မူခဲ့ပါ၏။

အပင္မပ်ိဳးဘဲ အညြန္႔မခ်ိဳးၾကပါ၊ ေရတြင္းမတူးဘဲ ေရၾကည္ မေသာက္ခဲ့ၾကပါ၊ မရင္းႏွီးဘဲ မသီးမပြင့္ ခ်င္ၾကပါ၊ ဤသည္ကို ညီေနာင္အမ်ား သတိထားဘုိ႔ လိုပါ၏။မိမိသည္ သာသနာဥေသွ်ာင္ မေထရ္ႀကီးမ်ားကို အကဲခတ္ေလ့လာၾကည့္ဖူးပါ၏။ ဂဏာဓိပတိ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက ေျပာသည္မွာ “ငါတုိ႔ ဂုိဏ္းက ဒကာဦးေရသာ မ်ားတာ၊ သံဃာ ဦးေရအနည္းသား” ဟု ျဖစ္၏။ တစ္ျခား ဂုိဏ္းမွ သံဃာ့ဥေသွ်ာင္ ဆရာေတာ္ႀကီး တစ္ပါးကလည္း “ငါတုိ႔ ဂိုဏ္းက သံဃာသာ မ်ားက်တာ၊ ဒကာက်ေတာ့ သူတုိ႔ကို မမီဘူးဗ်”ဟု ၾသ၀ါဒ ေပးသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ လူထုအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြင္ရင္း သာသနာျပဳလွ်င္ လူထုေမတၱာခံစားရမွာ ျဖစ္ျပီး။ သံဃာအက်ိဳးျပဳ ုလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ရင္း သာသနာျပဳလွ်င္ သံဃာထု၏ ေမတၱာကုိ ခံစားရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

လူထုေရာ သံဃာထုပါမက်န္ သာသနာေတာ္ တစ္ရပ္လုံး အတြက္ အလုပ္လုပ္ပါမူ လူထုေမတၱာေရာ သံဃာထု၏ ေမတၱာပါ ခံယူရမွာ ျဖစ္ပါသည္။မည္သည့္ဂိုဏ္းပင္ ျဖစ္ေစကာမူ အလုပ္မလုပ္လွ်င္ မႀကီးပြားႏုိင္ပါ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သံဃာထုေရာ လူထုအတြက္ပါမက်န္ အလုပ္လုပ္ခဲ့သည္။ သာသနာျပဳခဲ့သည္။ အပင္ပန္းခံ၊ အဆင္းရဲခံ၊ အနစ္နာခံခဲ့သည္ကို မေမ့ၾကဘုိ႔ လုိပါ၏။

အႏွစ္ခ်ဳပ္ဆုိရလွ်င္ သူတစ္ပါးအျပစ္ကုိ မေမးဘဲ ေျပာေလ့ရွိသူေမးလွ်င္ေတာ့ အေတာမသတ္ တရစပ္ ေျပာတတ္သူမိမိအျပစ္ကုိ ေမးေသာ္လည္း ဖုံးဖိထားသူမေမးဘဲေနေသာ္ မိမိအျပစ္ကုိ လုံး၀ဖုံးထားတတ္သူ.သည္ သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္ သူေတာ္ေကာင္း စိတ္ဓာတ္ရွိသူမဟုတ္ဟု ဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူသည့္အတြက္ ငါလုပ္သင့္တာလုပ္မိရဲ့လား၊ မလုပ္သင့္တာေတြလုပ္မိေနလားလုိ႔ မိမိကုိယ္ကုိ ဆင္ျခင္ရင္း သူေတာ္ေကာင္းႏွလုံးသားျဖင့္ ဘုရားသာသနာကုိ တတ္နိဳင္သမွ် ဥာဏ္မွီသမွ် ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါစုိ႔။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္ေဒသနာေတာ္တုိ႔သည္ က်ယ္၀န္းနက္ရႈိင္းလွစြာ၏။ ၊

စာဖတ္သူမ်ားအားလုံး စိတ္ရွည္၊ ဇြဲသန္၊ သည္းညည္းခံ၊ သတၱိရွိရွိၿဖင့္ ကမၻာကိုဗုဒၶရွင္ေတာ္၏ သစၥာ တရားမ်ားၿဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္း ေအးၿမေစသူမ်ား၊ သာသနာၿပဳေကာင္းမ်ားၿဖစ္လာပါေစ ဟု ဆုမြန္ေခြ်လ်က္ ေဆာင္းပါး ကို အဆုံးသတ္လုိက္ပါသည္။

“နာတိမေညထ ကတၳစိ နကိဥၥိ= ဘယ္အရပ္မွာ မဆုိ ဘယ္လို ပုဂၢိဳလ္တစ္စံု တစ္ေယာက္ကုိမွ် မထီမဲ့ျမင္

မျပဳပါေစလင့္”

(“အရွင္သုနႏၵာလကၤာရM.A(ပန္းကမၻာ) ”၏သီလဂုဏ္,သမာဓိဂုဏ္,ပညာဂုဏ္,တို႔ကိုပူေဇာ္ၾကည္ညိဳ

အားျဖင့္ဆရာေတာ္ေရးသားသည့္တရားေတာ္တစ္ပုဒ္ကိို,ျပန္လည္,မွ်ေ၀,ဓမၼဒါနျပဳျခင္းျဖစ္ပါသည္)

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

............ ေလာကကို ေႏြးေထြးေစတဲ႔ လက္အစုံမ်ား .....

မိန္းမသားမ်ားအားလုံး ဗုဒၶ၀ါဒီလူ့အဖြဲ့အစည္းအသင္းအပင္းမွ ရုတ္တရက္ ထြက္ခြါသြားၾကလ်င္ ခုိင္မာေသာ ဗုဒၶဘာသာ လူ့အဖြဲ့အစည္း က်န္ရစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ မိန္းမသားမ်ားသည္ ဘာသာတရား တည္းဟူေသာ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ ႏွလုံးသားကို ထည့္ေပးထားၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္-ဟု အခ်ဳိ့ ေျပာဆုိထားၾကပါတယ္။

အခ်ဳိ့ အလ်င္စလုိ ေ၀ဖန္တတ္သူမ်ားကေတာ့ “ဗုဒၶ၀ါဒဟာ မိန္းမသားမ်ားအား ရန္လုိေသာ၀ါဒ ျဖစ္တယ္” လုိ့ ေျပာဆုိမႈမ်ား ရွိခဲ့ဘူးတယ္။ အိႏၵိယစာေရးဆရာ Hemacandra က အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ အထင္ေသးစြာ “The torch lighting the way to hell, Narakamærgadværasya døpikæ” ဟု ေရးသားခဲ့ျပန္တယ္။ 

ဒါနဲ့စပ္ဆပ္လုိ့ မဃေဒ၀ လကၤာမွာေဖာ္ျပထားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ဆုိင္ရာေလးေတြကုိ အနည္းငယ္မွ် ေဖာ္ျပလုိပါတယ္။

(၁) ဌာနာဌာန၊ ညဏ္ခ်င့္ဆေလာ့၊ ကိစၥႏွစ္ပါး၊ အရာအားျဖင့္၊ ေယာက်ာၤးမျပီး၊ မိန္းမျပီး၏။

(၂) လူတြင္ ရႈပ္ေထြး၊ ကိုယ္ေရးျပည႔္မႈ၊ စုံတစ္ခုလည္း၊ ဗုိလ္ထုအမ်ား၊ လက္ရုံးအားျဖင့္၊ ေယာက်ၤားေဆာင္သီး၊ မျပီးကိစၥ၊ တစ္ေယာက္မွ်ပင္၊ မိန္းမရြက္ေဆာင္၊ ေအာင္သည္တစ္မ်ဳိး။ (၃) အမရာေဒ၀ီ၊ ေဘရီဓမၼ၊ ဒိႏၷာစသည္၊ အပၸကဟူ၊ နည္းငယ္မူကား၊ လူ၀ယ္ထုိသုိ့၊ မိန္းမတုိ့လည္း၊ မခ်ဳိ့ပညာ၊ ယွိတတ္စြာ၏။

(၄) ညဏ္လစ္ ေယာက်ၤား၊ ယွိခဲ့ျငားေသာ္၊ ေယာက်ၤားတုိ့ထက္၊ ရုတ္တရက္ညဏ္၊ ပဋိဘာန္ျဖင့္၊ လ်င္ျမန္မခ်ြတ္၊ ၾကံစည္ တတ္၏။

(၅) ကိစၥတသီး၊ အေရးၾကီး၍၊ မျပီးႏုိင္က၊ ၾကံမရေသာ္၊ မိန္းမကုိသာ၊ တုိင္ပင္ရာဟု၊ ပညာယွိမ်ား၊ အစဥ္ၾကားလ်က္၊ ထင္ရွားမိန္ ့မွာ၊ ဥဒါန္းလာ၏။

မဃေဒ၀လကၤာသစ္ က်မ္းၿပဳဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အသွ်င္ဇ၀န၏ ပုံေတာ္( စာအုပ္ပါပုံကို ဓာတ္ပုံရိုက္ထားပါသည္ ) 

ဒီေတာ့ စာေပမ်ားမွာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားနဲ့ ပတ္သက္လုိ့ အဆုိးအေကာင္း ေ၀ဖန္သုံးသပ္ထားၾကတာ အမ်ဳိးမ်ဳိးပါ။ က်မ္းဂန္မ်ားမွာေတာ့ မိန္းမသားမ်ားကုိ ေဖာ္ညႊန္းရာမွာ“မာတုဂါမ”ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက ပါဠိေ၀ါဟာရပါ။ ဒီေ၀ါ ဟာရအဓိပၸါယ္က “မိခင္မ်ဳိးႏြယ္” ဒါမွမဟုတ္ “ မိခင္အဖြဲ့အစည္း” လုိ့ ဆုိလုိပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၀ါဒမွာ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ဟာ မိခင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့ေနရာကို ရရွိထားပါတယ္။ မိခင္ တစ္ေယာက္ကုိ နိဗၺာန္သုိ့ တက္ေရာက္ဖုိ့ ဒါမွမဟုတ္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ေနရာကုိ တက္လွမ္းဖုိ့ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ ေလွကား တစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတာပါ။ ဇနီးမယားကုိလည္း လင္ေယာက်ၤားရဲ့အေကာင္းဆုံးမိတ္ေဆြ ( ပရမာသခါ ) တစ္ဦးအျဖစ္ ယူဆထားတာပါျမင့္ျမတ္တဲ့အမ်ဳိးသမီးမ်ားရဲ့ အဖြဲ့အစည္းျဖစ္တဲ့ ဘိကၡဳနီသာသနာကို တည္ေထာင္ ခြင့္ျပဳျခင္းဟာ မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီ၏ စြမ္းေဆာင္မႈေၾကာင့္လုိ့ ဆုိရပါမယ္။ ဒီအဖြဲ့အစည္းကုိ ဖြဲ့စည္း တည္ေထာင္ ခြင့္ရျခင္းဟာ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ရဲ့ စြမ္းေဆာင္မႈေၾကာင့္ ဆုိယင္လည္း မွားမယ္ မဟုတ္ဘူး။ ျမတ္ဗုဒၶဟာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ ႏွိမ့္ခ်မထားဘဲ သဘာ၀ရဲ႕ အာႏြဲ့သူမ်ားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထား သလုိ အမ်ဳိးသားနဲ့အမ်ဳိ့သမီးတုိ့ရဲ့ အတြင္း ဓာတ္ခံသေဘာ ေမြးရာပါ ေကာင္းတဲ့စိတ္ ကိုလည္း ေကာင္းစြာ သိေတာ္မူ ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လိင္ပုိင္းဆုိင္ ရာကြဲျပားမႈဟာ လြတ္ေျမာက္မႈ အတြက္ တားျမစ္ခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ေဒသနာေတာ္မ်ားကုိ ၾကည့္ရႈ့ ေလ့လာမယ္ ဆုိလ်င္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ သင့္ေတာ္ တဲ့ေနရာ ေပးထားတာ ေတြ့ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။

အရွင္ သာရိပုတၱရာနဲ့အရွင္ေမာဂၢလာန္တုိ့ကုိ ဘိကၡဳသံဃာရဲ့အၾကီးအကဲအျမတ္ဆုံးသာ၀ကမ်ားအျဖစ္ သတ္္ မွတ္ခန့္အပ္ထားသလုိ ဘိကၡဳနီသံဃာမွာလည္း ရွင္မေခမာႏွင့္ ရွင္မဥပၸလ၀ဏ္ ေထရီႏွစ္ပါးတုိ့ကုိ အၾကီးျမတ္ ဆုံး ဘိကၡဳနီသာ၀ကမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ခန့္အပ္ထားခဲ႔တယ္။ ဘိကၡဳနီသံဃာ့အဖြဲ့အစည္းနဲ့ ဥပါသိကာ သာ၀ိ ကာမမ်ားမွာ မိဖုရားမ်ား၊ မင္းသမီးမ်ား၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ မုဆုိးမမ်ား၊ ေသာကေရာက္ေနတဲ့ အေမမ်ား၊ အကူအညီကင္းမဲ့ေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ အဆုံးစြန္အားျဖင့္ ျပည္တန္ဆာမမ်ားထိပါ အဆင့္အတန္း အမ်ဳိးမ်ဳိးမွ သာသနာ႔ေဘာင္ကို ၀င္ေရာက္လာႀကတယ္ဆုိတာ ေတြ့ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီအထဲကမွ ပဋာစာရီ၊ ဓမၼဒိႏၷာ၊ ဘဒၵါကာပိလာနိ၊ ၀ိသာခါ၊ သုပၸိယ၊ နကုလမာတာ၊ သာမာ၀တီ၊ မလႅိကာ၊ ခုဇၨဳတၱရာ၊ သီရိမာ၊ အမၺပါလီ၊ သုမနနဲ့ သုဘဒၵါ စသူတုိ့ ဟာ ထင္ရွားသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

က်မ္းဂန္မ်ားမွာေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေပါင္း ၂၆၄-ပါးကုိ အေၾကာင္းျပဳထားတဲ့ ေထရဂါထာေပါင္း ၁၂၈၈-ခုရွိတာကုိ ေတြ့ရျပီး ေထရီေပါင္း ၇၃-ပါးကို အေၾကာင္းျပဳထားတဲ့ ေထရီဂါထာေပါင္း က ၅၃၄-ခု ရွိတာကုိ သိရွိရပါတယ္။ 

ၾကီးက်ယ္ေကာင္းမြန္တဲ့ မိန္းမသားမရွိလ်င္ ဗုဒၶ၀ါဒဆုိင္ရာဘာသာတရား မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ့မယ္ေတာ္ ျဖစ္ တဲ့ မိဖုရား မဟာမာယာေဒ၀ီဟာ သူမရဲ့သားဘုရားေလာင္းေတာ္အတြက္ သူမဘ၀ကုိ ေပးအပ္ခဲ့ရတယ္။ သူမ ဟာ မင္းသားငယ္ကုိ ေမြးဖြါးျပီးတဲ့ေနာက္ ရက္အနည္းငယ္မွာပဲ သူမဘ၀ကို အျပီးအပိုင္ စြန့္လႊတ္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျခားေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ မိန္းမသားတစ္ဦးျဖစ္သူ သူ့ရဲ့အေဒၚ မဟာပဇာပတိေဂါတမီက အေမ တစ္ေယာက္ရဲ့ေနရာကို ၀င္ယူျပီး ႏုးညံ့စြာ ဂရုတစုိက္ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ သူ့ကုိ ေမြးျမဴခဲ့ရၿပန္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျမင့္ျမတ္ ေကာင္းမြန္တဲ့ မိန္းမသားမ်ားသာမရွိလ်င္ ျမတ္ဗုဒၶဟာ လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရွင္သန္ရပ္တည္ဖုိ့နဲ့ ျမတ္ဗုဒၶ (သဗၺညဳတညဏ္ရွင္)အျဖစ္ ေပၚေပါက္လာဖုိ့မွာ ဘယ္ေသာအခါမွ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူးဆုိတာ ရွင္းရွင္း လင္းလင္းေတြ့ျမင္ရမွာပါ။ ဒါကပဲ သဘာ၀တရားက ဖန္တီးေပးလိုက္တာပဲေပါ႔။ 

ဒါနဲ့စပ္ဆပ္လုိ့ မိခင္ရင္းနဲ့ ေမြးစားမိခင္တုိ့ကုိ ဥပမာတင္စားထားတဲ့ စာေလးကုိ သတိရမိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ မိခင္ရင္းဟာ သူ့အျမစ္ကေပါက္လာတဲ့ သစ္ပင္ကုိ ရွင္သန္ဖြ့ံ့ျဖဳိးလာေအာင္ အာဟာရျဖစ္ေစတဲ့ အစားအစာေတြ တုိက္ေက်ြးေပးတဲ့ ေရပန္းနဲ့တူပါတယ္။ ေမြးစားမိခင္ကေတာ့ ဟုိ--အျမင့္တိမ္တုိက္ထဲအေရာက္ ထုိးတက္ သြား ျပီး အေ၀းၾကီးေရာက္သည့္အထိ ခရီးဆန့္၊ ကႏၱာရထဲက အထီးက်န္သစ္ပင္ေလး ဖြံ့ျဖဳိးေစဖုိ့ အာဟာရျဖစ္ ေစတဲ့ အစားအစာေတြ တုိက္ေက်ြးေပးတဲ့ ေရပန္းနဲ့တူတယ္-တဲ႔။

(A mother is likened unto a mountain spring that nourishes the tree at its root, but one who mothers another’s child is likened unto a water that rises into a cloud and goes a long distance to nourish a lone-tree in the desert.) 

“ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္္ေသာ အေမမ်ားမရွိလ်င္ ထုိႏိုင္ငံ(ထုိအမ်ဳိး)သည္ ၾကီးက်ယ္ေသာႏုိင္ငံ (ၾကီးက်ယ္ေသာ အမ်ဳိး)ျဖစ္မလာႏုိင္ဘူး” ဆုိတဲ့အရာဟာ မွန္ကန္ဆဲပါ။ ပုံမွန္အားျဖင့္ေတာ့ အလုပ္သုိ့သြားရျခင္း၊ သူ၏မိသားစု အတြက္ စားစရာနဲ့ အျခားလုိအပ္ခ်က္မ်ား ေထာက္ပံ့ရျခင္းဟာ ဖခင္ရဲ့တာ၀န္ျဖစ္တယ္ဆုိတာ အားလုံး လက္ခံ ထားၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးကို ဂရုတစုိက္ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ့နဲ့ သူတုိ့ရဲ့ ကုိယ္က်င့္တရားဆုိင္ရာကို ပုံစံသြင္း ရျခင္းတုိ့ကေတာ့ မိခင္မ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိခင္မ်ားကပဲ သူတုိ့ရဲ့မိခင္ဘာသာစကားကို ေျပာဆုိဖုိ့ သူတုိ့ရဲ့ ကေလးငယ္မ်ားကို သင္ၾကားေပးရတာပါ။ ဒီေတာ့ လူသားတုိင္းဟာ အေမ့လွ်ာ-ေၾကာင့္ ေျပာဆုိၾကတယ္လုိ့ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိယင္ ကေလးငယ္ရဲ့ ပထမဆုံးျဖစ္တဲ့ စကားဟာ မိခင္ျဖစ္သူထံမွ သင္ယူရ ရွိခဲ့လုိ့ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း မိမိလူမ်ဳိးရဲ့ပင္ရင္းစကားကုိ မိခင္ဘာသာစကားလုိ့ ေျပာဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ 

လူသားေလာကၾကီးမွာ ၾကီးက်ယ္တဲ့ေအာင္ျမင္မႈကုိ ျပဳလုပ္ႏုိင္သူ၊ ျမင့္မားတဲ့ရုိေသေလးစားမႈကုိ ရရွိသူ အခ်ိဳ့ မိန္းမေယာက်ာၤးမ်ားကို ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲၾကည့္ၾကည့္ သူတုိ့ရဲ့မိခင္ျဖစ္သူဟာ အဲဒီေအာင္ျမင္မႈေတြအတြက္ ယုံၾကည္မႈအခ်ဳိ့ကုိ ေပးအပ္ခဲ့တယ္လုိ့ ဆိုပါတယ္။ လူသားတုိင္းဟာ ကေလးဘ၀က ရရွိခဲ့တဲ့ အယူအဆအေတြး အေခၚမ်ားဟာ ဘ၀တစ္ေလ်ာက္လုံး သူတုိ့နဲ့အတူတကြပါသြားတာမ်ိဳးပါ။ ဒါကုိ စိတ္ပညာရွင္မ်ားက ေျပာျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မိခင္မ်ားထံမွ ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ ညြန္ၾကားခ်က္မ်ား ရရွိလ်င္၊ အမွားအမွန္ၾကားမွာ ျခားနားမႈကို ေျပာၾကားလ်င္၊ မိသားစုမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ကေလးငယ္ကုိယ္တုိင္အတြက္ တာ၀န္မ်ားကုိ ေျပာၾကားလ်င္ လူသားတုိင္း ဘ၀ရဲ့ဆုံးရႈံးမႈမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး တဲ႔။ 

ကမၻာေလာကၾကီးရဲ့အစိတ္အပိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမွား ဆုိးသြမ္းတဲ့သူငယ္မ်ားက ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ဆင္းရဲ့ဒုကၡမ်ား စြာကို ၾကားေနၾကရတာပါ။ တုိင္းျပည္မ်ားစြာမွာ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိတဲ့ လူငယ္မ်ား ဆုိးသြမ္းရျခင္းအေၾကာင္းမွာ -

ဒီငယ္ရြယ္တဲ့လူငယ္မ်ားဟာ သူတုိ့ရဲ့မိဘမ်ားထံမွ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ ညြန္ၾကားခ်က္ကို မရရွိခဲ့ဘူး-ဆုိတဲ့ အခ်က္ ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လုိ့ တရားသူၾကီးမ်ားႏွင့္ရဲအရာရွိၾကီးမ်ားက ေျပာဆုိသုံးသပ္ၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အခ်ဳိ့သူ မ်ားက “ဆုိးသြမ္းတဲ့ကေလးေတြ-လုိ့ ေျပာဆုိဖုိ့ မသင့္ဘူး၊ ဆုိးသြမ္းတဲ့မိဘမ်ား-လုိ့ ေျပာဆုိသင့္တယ္”လုိ့ ယူဆ လာၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကိစၥအားလုံးမဟုတ္လ်င္ေတာင္ အခ်ဳိ့ကိစၥမ်ားမွာ မွန္ကန္ေနပါတယ္။ 

ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိမႈေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ၾကမ္းတမ္းဆုိးရြားမႈမ်ားစြာမွာ ဆုိးသြမ္းတဲ့မိဘမ်ားက အမွားအယြင္းအားလုံးကို ျဖစ္ေစခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကေလးဟာ မိဘမဲ့ကေလးျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့အခ်က္နဲ့ ေကာင္းတဲ့လမ္း ညြန္မႈကို ရရွိဖုိ့ အေမအေဖမရွိ ဆုိတဲ့ အခ်က္က မွားယြင္းေစျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အားလုံးေသာ လူသားသတၱ၀ါ မ်ားကုိ ညီအကုိေမာင္ႏွမမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ရမယ္ဆုိတာကုိ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာက ေျပာျပထားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားကုိ သူတုိ့ရဲ့ကုိယ္က်င့္တရားဆိုင္ရာအတြက္ ေကာင္းတဲ့သတင္း အခ်က္အလက္ မ်ား၊ ေကာင္းတဲ့အကူအညီျဖစ္ေစမယ့္ လမ္းညြန္ခ်က္မ်ားကုိ ေပးႏုိင္ဖုိ့ ၾကဳိးစားသင့္ပါတယ္။ 

မ်က္ေမွာက္ကမၻာမွာ စစ္ပြဲႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေၾကာက္လန့္မႈမ်ားရွိေနတယ္ဆုိတာ အား လုံး သိရွိၾကျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာေလာကၾကီးရဲ့ မ်ားစြာေသာအစိတ္အပုိင္းမ်ားမွာ ဘာသာတရားကို ေမ့ေလ်ာ့ ေနခဲ့ျခင္းကပဲ ဒီအေျခအေနအတြက္ တစ္ခုေသာအေၾကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အေမမ်ားဟာ ဘာသာတရားမွာ ေတြ့ရွိရတဲ့ ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့အမွန္တရားမ်ားကုိ သူတုိ့၏ကေလးမ်ားသုိ့ သင္ၾကားမေပးတဲ့အခါ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ကမၻာၾကီးအျဖစ္ ေမ်ာ္လင့္ရန္ ခက္ခဲပါလိမ့္မယ္။ 

လူသားအားလုံးနဲ့ပတ္သက္တဲ့ အေကာင္းဆုံးဘာသာတရားရွိတယ္ဆုိတာကုိ ဗုဒၶ၀ါဒီမ်ားက ယုံၾကည္ၾကျပီးသား ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၀ါဒယုံၾကည္မႈကို ရုိေသဖုိ့ ကေလးကုိေစာင့္ေရွာက္ေမြးျမဴတဲ့အိမ္၊ သန္မာတဲ့ကိုယ္က်င့္တရား ရွိပုံေပၚတဲ့ ကေလးရွိတဲ့အိမ္၊ ဘ၀ေနထုိင္မႈပုံစံ ေအာင္ျမင္မႈရရွိတဲ့အိမ္မ်ားဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့အိမ္အျဖစ္ ေတြ့ျမင္ေနရတာပါ။ 

ေယာက်ာ္းမ်ားဟာ အလုပ္ကိစၥမ်ား၊ ေငြရေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ဟုိက္ဒရိုဂ်င္ဗုံးကို ထုတ္လုပ္ျခင္း၊ စစ္ပြဲကုိ ဖန္တီး ျခင္း၊ စစ္ပြဲျပီးတဲ့ေနာက္ တစ္ဖန္ကမၻာၾကီးကုိ ေျဖာင့္မတ္ေအာင္ ၾကဳိးစားျခင္းျဖင့္ ပုံမွန္အားျဖင့္ ဦးေဆာင္မႈကုိ ယူေလ့ရွိတယ္ဆုိတာကုိ ဘယ္အခ်ိန္မဆုိ ကမၻာၾကီးမွာ ဒီအတုိင္းေတြ့ေနရတာပါ။

ဒါေပမယ့္ မိန္းမသားအုပ္စု တစ္စုက စစ္ပြဲတစ္ပြဲကုိ စတင္ဖန္တီးခဲ့တယ္ဆုိတာကုိေတာ့ သံသယရွိစရာေကာင္းတဲ့ ေ၀ါဟာရတစ္ခုပါ။ တကယ္ေတာ့ ေယာက်ၤားသားတုိင္းဟာ မိခင္ျဖစ္သူက ခ်မွတ္ေပးထားတဲ့ ဥပမာမ်ားကုိ သတိရသင့္ျပီး ဖ်က္ဆီး ၾကမယ့္အစား ျငိမ္းခ်မ္းမႈအတြက္ ၾကဳိးစားသင္႔ႀကတယ္။ 

ေယဘုယ်အားျဖင့္ လူ့အဖြဲ့အစည္းကုိ ကူညီသူ၊ လႈမႈေရးနဲ့ပတ္သက္တဲ့ တုိးတက္မႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ေစသူ၊ လူသားမ်ဳိးႏြယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္တဲ့သူ၊ ႏုးညံ့ျပီးကူညီမႈကို ေပးတဲ့သူမ်ားဟာ မိန္းမသားမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဆးရုံအတြက္၊ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားေဂဟာအတြက္၊ ဒါမွမဟုတ္ မ်က္မျမင္ နားမၾကားေဂဟာမ်ားအတြက္ လုိအပ္တဲ့ မည္သည့္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ပုံမွန္အားျဖင့္ အဲဒီအရာကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးေနသူမ်ားမွာ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို ဂရုစိုက္ရတဲ့ လူ့အဖြဲ့အစည္းျဖစ္တဲ့ မိန္းမသားမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ “မိန္းမသားမ်ားအားလုံး ဗုဒၶ၀ါဒီလူ့အဖြဲ့အစည္းအသင္းအပင္းမွ ရုတ္တရက္ ထြက္ခြါသြားၾကလ်င္ ခုိင္မာေသာဗုဒၶဘာသာ လူ့အဖြဲ့အစည္း က်န္ရစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ မိန္းမသားမ်ားသည္ ဘာသာတရားတည္းဟူေသာ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ ႏွလုံးသားကို ထည့္ေပးထားၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္”ဟု ေျပာဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အသက္ၾကီးသူမ်ားႏွင့္ဆင္းရဲသူမ်ားအတြက္ လုိအပ္ခ်က္မ်ား၊ ဘုရားေက်ာင္းကန္မ်ားအတြက္ အသုံးအေဆာင္ မ်ား အဲဒီအရာမ်ားအတြက္ ေထာက္ပ့ံမႈအားလုံးဟာ မိန္းမသားမ်ားရဲ့ လုံးလစြမ္းပကားေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ဆုိယင္ လြန္လြန္းရာက်မယ့္ အဆုိမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ “မိန္းမသားမ်ားသာ မရွိလွ်င္ အားလုံးေသာဒါနသည္ အဆုံးတစ္ခုသုိ့ လားေရာက္လုနီးပါး ျဖစ္လိမ့္မည္”ဟု ေျပာဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ 

တုိင္းျပည္အသီးသီးမွာ ကေလးမ်ားႏွင့္တိရိစၦာန္မ်ားကို ၾကမ္းတမ္းစြာျပဳမူျခင္းမွ တားျမစ္ရန္ ဥပေဒမ်ားကို ခ်မွတ္ခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ မိန္းမသားမ်ားဟာ အခ်ဳိ့ေသာဥပေဒမ်ားကုိ ခ်မွတ္ရန္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ။ ကမၻာေပၚရွိ တုိင္းျပည္အမ်ားစုမွာ ဆရာမ်ားဟာ မိန္းမသားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးမ်ားရဲ့ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္ တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားဆုိင္ရာကို ပုံစံသြင္းရာမွာ အေမျဖစ္သူမ်ားကုိ ကူညီဖုိ့ဟာ သူတုိ့ရဲ့ တာ၀န္အျဖစ္ ခံယူထားၾကတာပါ။ 

ၾကက္ေျခနီအလုပ္ဆုိတာ သိတဲ့အတုိင္း ေဘးဒုကၡရွိတဲ့ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ျပဳလုပ္ ရပါတယ္။

ဒီျမင့္ျမတ္တဲ့ အဖြဲ့အစည္းေတြဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္စီ၏ တာ၀န္သိစိတ္ေႀကာင္႔ ၿဖစ္ေပၚလာတဲ႔ အလုပ္ရဲ့အက်ဳိးဆက္ မ်ား အသီးသီး ျဖစ္ပါတယ္။

သူတို႔ထဲက ပထမတေယာက္က Florence Nightingle ပါ။ ကင္ဆာခံစားေနရတဲ့ လူနာေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာဟာ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကုသမႈနဲ့ အခ်ဳိ့ေသာသက္သာမႈကုိ ရရွိခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီေရဒီယမ္ကို ရွာေဖြသူ ကေတာ့ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Madame Curie ျဖစ္ပါတယ္။

လူသားက်ြန္ ဘ၀စနစ္ကို ျဖတ္သိမ္းႏုိင္ဖုိ့ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့သူမ်ားထဲမွာ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ ပါ၀င္ပါတယ္။ သူကေတာ့ Harrief Beechar Stow ျဖစ္ပါတယ္။ အုိမဲအိမ္မဲ့ ျဖစ္ေနသူကေလးမ်ားကုိ ျပဳစုေစာင့္ေလွ်ာက္သူ မိန္းမသားတစ္ဦး ရွိပါတယ္။

သူက ေတာ့ Mother teresa ျဖစ္ပါတယ္။ အျခားေသာ တုိင္းႏုိင္ငံအသီးသီးမွာလည္း သူ့အစြမ္းနဲ့သူ ရွိေနၾကတဲ့ မိန္းမသားမ်ား မ်ားစြာရွိေနတာပါ။ 

ဒီေတာ့ ဘယ္ရႈေထာင့္က ၾကည့္ၾကည့္ အေၾကာင္းတခုကေတာ့ ကမၻာေလာကမွာ မိန္းမသားမ်ားရဲ့ လႊမ္းမုိး မႈဟာ မ်ားစြာအေရးၾကီးတဲ့ လႊမ္းမုိးမႈျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ေကာက္ခ်က္ခ်ဖုိ့ ခြန္အားျဖစ္ေစခဲ့တယ္ ဆုိတာ သမိုင္းဆုိင္ရာ အခ်က္အလက္ေတြက ေၿပာၿပေပးေနပါတယ္။ အခ်ဳပ္အားၿဖင္႔ေတာ႔ ယေန႔ ဆိုးသြမ္း ေပေတ ရမ္းကားေနတဲ႔ လူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မိဘ သို႔မဟုတ္ မိခင္ရဲ႕ ရင္ခြင္ ကေန ကင္းကြာၿပီး ဆိုဆုံးမမွဳ႕ ေမတၱာကုိ မရရွိ မခံစားခဲ႔ရတဲ႔အတြက္ဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ 

“ လူတြင္ ရႈပ္ေထြး၊ ကိုယ္ေရးျပည႔္မႈ၊ စုံတစ္ခုလည္း၊ ဗုိလ္ထုအမ်ား၊ လက္ရုံးအားျဖင့္၊ ေယာက်ၤားေဆာင္သီး၊ မျပီးကိစၥ၊ တစ္ေယာက္မွ်ပင္၊ မိန္းမရြက္ေဆာင္၊ ေအာင္သည္တစ္မ်ဳိး။ ”

“ ကိစၥတသီး၊ အေရးၾကီး၍၊ မျပီးႏုိင္က၊ ၾကံမရေသာ္၊ မိန္းမကုိသာ၊ တုိင္ပင္ရာဟု၊ ပညာယွိမ်ား၊ အစဥ္ၾကားလ်က္၊ ထင္ရွားမိန္ ့မွာ၊ ဥဒါန္လာ၏ ” 

စသည္ၿဖင္႔ မိခင္ မိန္းမသားမ်ား၏ ပညာရွိပုံ အထင္မေသးသင္႔ပုံ၊ ကိစၥႀကီးငယ္ ႀကဳံလာခဲ႔ေသာ္ မေၿဖရွင္းနိုင္က ၿဖတ္ထိုးဥာဏ္ ပင္ကုိုယ္ဥာဏ္ ေကာင္းမြန္ေသာ မိန္းမသားမ်ားကို တုိင္ပင္သင္႔ပုံေတြကို မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ဘုရားေဟာ က်မ္းဂန္ေတြကို ေထာက္ဆကာ မဃေဒ၀ လကၤာသစ္မွာ မွတ္တမ္းတင္ေတာ္မူထားခဲ႔ဖူးတယ္။

ကိုယ္ေမြးထားတဲ႔ သား သမီးကုိ စြန္႔ပစ္တဲ႔ မိခင္ ဆုိတာ အေယာက္တစ္ရာမွာ တစ္ေယာက္မရွိနိုင္ပါဘူး၊ မိခင္ဆိုတာ ေႏြးေထြးတဲ႔ ေမတၱာေတြကို ေပးေနတဲ႔ ကိုယ္႔ဘ၀တေလ်ာက္လုံးကို ေၿပာင္းလဲေပးနိုင္တဲ႔ လက္တစ္စုံပဲ ၿဖစ္တယ္ ဆိုတာ ယုံႀကည္ လက္ခံလ်င္ေတာ႔ အဲဒီေႏြးေထြးတဲ႔ လက္တစ္စုံကို မပစ္ပယ္ႀကပဲ ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆုိႀကပါစို႔လို႔ တုိက္တြန္းစကား ဆုိပါရေစ။ 

မိခင္ရဲ႕ ေမတၱာကို ရရွိၿပီး ပညာၿဖင္႔ ေလာက ကို အလွဆင္နိုင္ႀကပါေစ -- 

အရွင္သုနႏၵာလကၤာရ

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ေရႊ အစစ္ျဖင့္လုပ္ေသာ iPad ေနာက္ဆံုးထြက္မ်ား မွာယူႏိုင္

Apple က ေရႊအစစ္နဲ႔ လုပ္တဲ့ iPad Air နဲ႔ Mini 2 ထြက္မယ္လို႔ သတင္း ၾကီးျပီးခါမွ ေရႊဗားရွင္း ပါမလာခဲ့ပါဘူး။ 

ဒီေတာ့ ေရႊအစစ္နဲ႔ လုပ္တဲ့ iPad Air နဲ႔ iPad Mini Retina ဗားရွင္း ကို ျဗိတိန္ အေျခဆိုက္ Goldgenie က ဖန္တီးေပးလိုက္ ပါတယ္။ 24ct အရည္အေသြးရွိတဲ့ ေရႊနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ Wi-Fi + 4G Sim Free ဗားရွင္း ျဖစ္ပါတယ္။ 

iPad Air - 16 GB ဗားရွင္းအတြက္ ျဗိတိန္ေပါင္ 1386 , 128 GB GB ဗားရွင္း အတြက္ ျဗိတိန္ေပါင္ 1825 ဆုိျပီး ေစ်းႏွုန္း သတ္မွတ္ ထားပါတယ္။ 

iPad mini with Retina Display ကိုေတာ့ 16 GB ဗားရွင္း အတြက္ ျဗိတိန္ေပါင္ 1377, 128 ဗားရွင္းအတြက္ ျဗိတိန္ေပါင္ 1777 အစရွိသျဖင့္ ေစ်းႏွုန္း သတ္မွတ္ ထားပါတယ္။ 

ေရႊဗားရွင္းရယ္လုိ႔ မဟုတ္ပဲ၊ ပလက္တီနမ္နဲ႔ပါ မွာယူသူရွိရင္ ျပဳလုပ္ ဖန္တီးေပးေၾကာင္း ဆုိပါတယ္။ ေအာ္ဒါမွာယူလိုသူမ်ား www.goldgenie.com မွာ ဝင္ေရာက္ ေ့လ့လာ ႏိုင္ပါတယ္။ 

ေအာင္ခမ္း ( ရိုးရာေလး )

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

မိဘေကာင္း

Wai Lu Ashin

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

သီေပါမင္းႏႇင့္ စုဖုရားလတ္တုိ႔ ၀တ္ဆင္ခဲ့သည့္ ၀တ္႐ုံေတာ္မ်ားအား ထိန္းသိမ္းရန္ ဂ်ပန္ပညာရႇင္ ေရာက္ရႇိ

သီေပါမင္းႏႇင့္ စုဖုရားလတ္တုိ႔ ၀တ္ဆင္ခဲ့သည့္ ဒုရင္ေတာ္ႏႇင့္ မဟာလတၲာ ၀တ္႐ံုေတာ္မ်ားအား အဆင့္ျမင့္ နည္းပညာျဖင့္ ထိန္းသိမ္းရန္အတြက္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏႇစ္ ပစၥည္းမ်ား ထိန္းသိမ္းမႈဆိုင္ရာ ကြၽမ္းက်င္ပညာ႐ႇင္ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ Mr.Mitsuei Horisawa (Japan International Co-orporation Agency) က ႏို၀င္ဘာ ၇ ရက္တြင္ အမ်ိဳးသားျပတိုက္ ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္႐ႇိေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ဂ်ပန္အစိုးရ၏ နည္းပညာ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ေရး အစီအစဥ္ျဖင့္ ေရာက္႐ႇိလာျခင္းျဖစ္ၿပီး ယင္းကအႀကီးတန္း လုပ္အားေပး အေနျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ သက္တမ္း ၁၀၀ ေက်ာ္ ႐ႇိေနၿပီျဖစ္သည့္ သီေပါမင္း ၀တ္ဆင္ခဲ့သည့္ ဒုရင္ေတာ္ႏႇင့္ စုဖုရားလတ္ ၀တ္ဆင္ခဲ့သည့္ မဟာလတၲာ ၀တ္႐ံုေတာ္ကို နည္းပညာျဖင့္ ထိန္းသိမ္းေဆာင္႐ြက္မႈ ျပဳလုပ္ရန္ အမ်ိဳးသား ျပတိုက္(ရန္ကုန္) တြင္ ေျခာက္လၾကာ အခ်ိန္ယူ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္း သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းရန္အတြက္ နည္းပညာကို ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမႇ အဆိုပါ ပညာ႐ႇင္ႏႇင့္ အမ်ိဳးသားျပတိုက္တို႔မႇ တာ၀န္ယူ ေဆာင္႐ြက္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

''နည္းပညာနဲ႔ ထိန္းသိမ္းတာက အခ်ိန္ယူရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေျခာက္လေလာက္ေတာ့ အခ်ိန္ယူရမႇာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၀တ္႐ံုေတာ္ကို ရက္လုပ္ထားတဲ့ ပစၥည္းေတြက အရမ္းအႏုစိတ္တဲ့ အတြက္ အခ်ိန္ကာလရယ္၊ ဘယ္ေလာက္ကုန္က်မယ္ ဆိုတာက အတိအက် မသိေသးပါဘူး။ ပညာ႐ႇင္ကလည္း အခုမႇ ေရာက္တာဆိုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္လည္း အခုမႇ ေလ့လာဆဲပါ'' ဟု အမ်ိဳးသားျပတိုက္ (ရန္ကုန္)မႇ ညႊန္ၾကားေရးမႈး ဦးေငြထြန္းျမင့္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ယင္း၀တ္႐ံုေတာ္မ်ားတြင္ ေအာ္ဂဲနစ္ ပစၥည္းမ်ား၊ အင္ေအာ္ဂဲနစ္ ပစၥည္းမ်ား ေရာေႏႇာေနသည့္ အတြက္ ထိန္းသိမ္းရာတြင္ လက္၀င္ကာ ခက္ခဲမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ေဒၚႏုျမဇံ (အမ်ိဳးသားျပတိုက္ ဒုတိယ ညႊန္ၾကားေရးမႇဴးခ်ဳပ္ အၿငိမ္းစား) က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ပညာ႐ႇင္ အေနျဖင့္ နည္းပညာျဖင့္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ႇာက္ ေနစဥ္အတြင္း အမ်ိဳးသား ျပတိုက္႐ႇိ ၀န္ထမ္းမ်ားကိုလည္း ပညာသင္ယူ ႏိုင္ရန္အတြက္ စီစဥ္ထားေၾကာင္း သိရသည္။

(နည္းျပညာျဖင့္ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းမည့္ ၀တ္႐ံုေတာ္မ်ားအား ေတြ႕ရစဥ္ (ဓာတ္ပံု-အမ်ဳိးသားျပတိုက္))

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီး ဖရန္စစ္က သစ္ပင္လူသားကို ႏွစ္သိမ့္ေပြ႔ဖက္

ႏို၀င္ဘာ ၆ရက္က ဗာတီကန္ၿမိဳ႕ စိန္႕ပီတာရင္ျပင္တြင္ လူေပါင္း ၅၀၀၀၀ ေက်ာ္တက္ေရာက္သည့္ ဆုေတာင္း၀တ္ျပဳသည့္ အခန္းအနား အၿပီးတြင္ ပုပ္ရဟန္မင္းႀကီးက သစ္ပင္လူသားကုိ ေပြ႕ဖက္ကာ ေကာင္းခ်ီးေပးခဲ့သလုိ၊ သစ္ပင္လူသား ကလည္း ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီး၏ ရင္ခြင္ထဲတြင္ ေခါင္း၀ွက္ကာ ေမတၱာဓာတ္ခံယူခဲ့သည္။

ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးက သစ္ပင္လူသားခံစားေနရေသာ neurofilbromatosis ေ၀ဒနာမွ သက္သာရန္ ဆုမြန္ေကာင္း ေခၽြခဲ့သည္။ 

သစ္ပင္လူသားသည္ မ်ုဳိးရုိးဗီဇမူမမွန္မႈေၾကာင့္ တစ္ကုိယ္လံုးတြင္ အႀကိတ္အဖုမ်ား ထြက္ကာ နာက်င္ခံစားေနရသည္။ 

ယင္းေ၀ဒနာေၾကာင့္ အျမင္၊အၾကား ဆုိင္ရာထိခိုက္မႈမ်ား စတင္ျဖစ္ပြားၿပီး နွလံုးႏွင့္ ေသြးေၾကာမ်ား၏ လုပ္ငန္းစဥ္ရႈတ္ေထြးမႈမ်ားလည္း ႀကံဳေတြ႕ေနရသည္။ 

ယင္းသို႕ျဖစ္ရျခင္းမွာ အႀကိတ္မ်ားက အာရံု ေၾကာမ်ားကို လာပိေစျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ဆရာ၀န္မ်ားက ဆုိသည္။

Ref: CNN

The Myanma Age

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ကူညီရိုင္းပင္းမႈဆိုတာ

ကိုယ္မတတ္သာတဲ့အေျခအေနမွာေတာင္

တတ္ႏိုင္သေလာက္ေလး လုပ္ေပးခ်င္တဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့

မြန္ျမတ္ေသာစိတ္ေစတနာေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ လူတိုင္းမွာရွိဖို႔ခက္တယ္

စေနၿဖိဳး

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ထမင္းစားျပီးေရွာင္ႀကဥ္ရန္အခ်က္မ်ား

ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔၏ အဓိကအစားအစာမွာ ထမင္းျဖစ္ၿပီး ေန႔စဥ္ထမ္းစားေနၾကသည္ျဖစ္ရာ ထမင္းစားၿပီး

ေရွာင္ၾကဥ္သင့္ေသာ အခ်က္မ်ားကို က်န္းမာေရးအသိရွိေစရန္ ေဖာ္ျပလိုက္ရပါသည္။

(၁) ေဆးလိပ္မေသာက္ပါႏွင့္။

ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား၏ ေလ့လာသုေတသနျပဳခ်က္မ်ားအရ ထမင္းစားၿပီး စီးကရက္တစ္လိပ္ေသာက္ျခင္းသည္ စီးကရက္

ဆယ္လိပ္ေသာက္ျခင္းနဲ႔ညီမွ်ၿပီး ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ပြားရန္ အခြင့္လမ္းအမ်ားဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း သိရိွရသည္။

(၂) သစ္သီးမ်ားကိုခ်က္ခ်င္း မစားပါႏွင့္။

ထမင္းစားၿပီးသစ္သီးမ်ားကို ခ်က္ခ်င္းစားျခင္းသည္ အစာအိမ္ ေလခံေစသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သစ္သီးမ်ား စားသံုးမည္ဆိုပါက

ထမင္းစားၿပီး တစ္နာရီ(သို႔) ႏွစ္နာရီအၾကာႏွင့္ ထမင္းမစားမီ တစ္နာရီအလိုတြင္သာစားသံုးသင့္သည္။

(၃)လက္ဖက္ရည္မေသာက္ပါႏွင့္။

လက္ဖက္ရြက္တြင္ အက္ဆစ္ပါ၀င္မႈႏႈန္းျမင့္မားၿပီး ၄င္းသည္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔စားသံုးလိုက္ေသာ အစာအိမ္ရွိပရိုတိန္းဓာတ္မ်ားကို မာေက်ာေစသည့္အတြတ္အစာေခ်ရန္ အခက္ခဲျဖစ္ေစသည္။

(၄) သင္း၏ခါးပတ္ကို မျဖည္လိုက္ပါႏွင့္။

ထမင္းစားၿပီး ခါးပတ္ကိုျဖည္လိုက္ျခင္း(တစ္နည္းအနည္းငယ္ေလွ်ာ့လိုက္ျခင္း)သည္ ၀မ္းအတြင္းရွိ အူကိုေခါက္ေစသည္။

(၅) ေရမခ်ိဳးပါႏွင့္။

ထမင္းစားၿပီးေရခ်ိဳးျခင္းသည္ လက္မ်ား၊ ေျခေထာက္မ်ားႏွင့္ ခႏၵာကိုယ္မ်ားသို႔သြားေသာ ေသြးပမာဏကို တိုးပြားေစၿပီး အစာအိမ္တစ္၀ိုက္တြင္မႈ ေသြးပမာဏေလ်ာ့က်သြားသည့္အတြက္ကၽြႏုိပ္တို႔အစာအိမ္ရွိ အစာေခ်စနစ္ကို အားနည္းသြားေစသည္။

(၆) လမ္းမေလွ်ာက္ပါႏွင့္။

လူအမ်ားကေျပာေနၾကသည္မွာ ထမင္းစားၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ျခင္းသည္ ေျခလမ္းေပါင္းတစ္ရာလမ္းေလွ်ာက္ျခင္းႏွင့္ညီမွ်ၿပီး အသက္(၉၉) ႏွစ္အထိ အသက္ရွည္ရွည္ေနရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္ကို ၾကားဖူးပါသည္။

တစ္ကယ္ေတာ့ ထိုသို႔ျပဳလိုပ္ျခင္းေၾကာင့္ အစာေခ်စနစ္သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔စားသံုးလိုက္ေသာ အစာေအဟာရမ်ားကို စုပ္ယူရန္ အခက္ခဲျဖစ္သြားပါသည္။ထို႔ေၾကာင့္ထမင္းစားၿပီးလမ္းမေလွ်ာက္ပါႏွင့္။

(၇) ခ်က္ခ်င္းမအိပ္ပါႏွင့္

ထမင္းစားၿပီး ခ်က္ခ်င္းအိပ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔စားသံုးလိုက္ေသာအစာမ်ားသည္ ေကာင္းစြာအစာမေက်ႏိုင္ေတာ့ေပ။

credit>>နတ္ စင္ ကရင္

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ကိုယ့္ထက္ အသက္ႀကီးတဲ့ မိန္းမကို ယူလွ်င္

ေမး။ ။ကၽြန္ေတာ့္ အသက္က (၂၇) ႏွစ္ပါ။ ေကာင္မေလးက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ (၂) ႏွစ္ခြဲေလာက္ ႀကီးပါတယ္။ သူက ေျပာပါတယ္။ ေယာက်္ားက အသက္ငယ္ေနလုိ႔ရွိရင္ ဥာဏ္ရည္ မမွီတဲ့ ကေလးေတြ ေမြး တတ္တယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ အဲဒါ ဟုတ္ပါသလား။ ဘယ္အသက္ အရြယ္မွာ ေမြးတတ္တယ္လုိ႔ ရွိပါသလား။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ေနာက္တစ္ႏွစ္ခြဲ ေလာက္ေနမွ လက္ထပ္ မွာပါ။

ဖ။လံုးဝ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔။ အသက္ၾကီး မိဘ ဆိုရင္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတယ္။ ေယာက္်ားေရာ-မိန္းမပါ သိပ္ငယ္ရင္ ပိုဂရုစိုက္ရတာသာ ရွိပါတယ္။ ၁၈ ႏွစ္အထက္ အားလံုး သိပ္ေကာင္းတဲ့ အရြယ္ေတြပါ။ ေယာက္်ား ၄ဝ ေအာက္၊ မိန္းမ ၃၅ ေအာက္ ေကာင္းတာပါဘဲ။ အသက္ၾကီး ေယာက္်ားဆိုတာ မိန္းမထက္ ၾကီးတဲ့သူကို ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါ။

မြးရာပါ ခ်ိဳ႕ယြင္းေနတဲ့ကေလး ေမြးလာတာကို ပတ္ဝန္းက်င္ နဲ႔ မ်ိဳးဗီဇ ကို လႊဲခ်ႏိုင္ပါတယ္။ ရွာလို႔ရတဲ့ အေၾကာင္းခံေတြ ထဲမွာ သေႏၡစရွိခါစမွာ Antibiotics ပဋိဇီဝေဆးသံုးတာ၊ ဥပမာ Sulfonamide နဲ႔ Nitrofurantoin ေဆး၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ေနတံုး တခ်ိဳ႕ေရာဂါပိုးဝင္တာ၊ အာဟာရ ခ်ိဳ႕တဲ့တာ၊ ဥပမာ Iodine, Vitamin A, Vitamin A B 2, Vitamin C, Vitamin E နည္းတာ၊ Petroleum ဓါတ္ဆီ အဆိပ္ သင့္တာ၊ Fusarium mycotoxin zearalenone အဆိပ္သင့္တာေတြပါတယ္။ သတိျပဳဘို႔ ေကာင္းတာက ဒီအထဲမွာ မိဘ အသက္ၾကီးလို႔ေၾကာင့္ဆိုတာ မပါတာ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ 

ဒါေတာင္ ၆ဝ% ေလာက္က ဘာလို႔ ျဖစ္လဲ မသိရပါ။ အဲဒါ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳးေတြ ထင္မွတ္ လက္ခံတဲ့ အခ်က္အတိုင္း ဆိုရင္ ကံတရားအရ ျဖစ္တာေပါ့။

ခုေခတ္မွာ အသက္ ငယ္ငယ္ေလးေတြေရာ ၾကီးသူေတြပါ ကိုယ္ဝန္ရသူ တိုးလားေနတယ္။ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္က အဂၤလန္နဲ႔ (ေဝးလ္စ္) မွာ စစ္ေတာ့ အသက္ ၃ဝ ေက်ာ္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ၄၈% ရွိတယ္။ ၁၉၈၆ တံုးက ၂၈% သာ ရွိရာကေန တိုးလာတာပါ။ အသက္ ၃၅-၃၉ အုပ္စုကလဲ တိုးလာတယ္။ ၄ဝ ေက်ာ္က အႏွစ္ ၂ဝ အတြင္းမွာ ၁႕၁% ကေန ၃႕၅% ျဖစ္လာလို႔ ၂ ဆတိုးလာတယ္။ အေမရိကန္ေတြ ဘယ္လိုရွိ တယ္ဆိုတာလဲ ေအာက္မွာ ဆက္ေရးပါမယ္။

အသက္ ၃၅ ႏွစ္ေက်ာ္မွာ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တာ လံုးဝမစိုးရိမ္ပါနဲ႔လို႔ေတာ့ မေျပာပါ။ ၃ဝ ေက်ာ္တာနဲ႔ ကေလးရႏိုင္တဲ့ အခြင့္ အလမ္းကစ နည္းလာတယ္။ ၃၅ နဲ႔ ၃၉ ၾကား အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ ၂ဝ% အခြင့္ အလမ္းမရွိတာ ေတြ႔ရတယ္။ 

အရင္ကေတာ့ အသက္ၾကီး ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ဆိုတာ ကေလးေတြ အမ်ားၾကီး ေမြးထားျပီးတဲ့ သူကို ေျပာၾက ေပမဲ့ အခုေခတ္မွာ အသက္သာ နဲနဲၾကီးေပမဲ့ ကေလးေမြးမမ်ား ေသးသူေတြ ျဖစ္လာတယ္။ အမွန္က ကေလးမ်ားမ်ား ေမြးသူေတြသာ အခက္အခဲေတြ ပိုၾကံဳေလ့ရွိတာပါ။ ေခတ္အမ်ိဳးသမီးမ်ားဟာ ဗဟုသုတ ေရာ အာဟာရပါ ပိုျပည့္ဝ ၾကံ့ခိုင္ေနတာ မ်ားလာတယ္။ အရြယ္ရလာသူေတြဟာ သူ႔တို႔ ကိုယ္ခႏၡာကို ပိုသိၾကတယ္။ ျဖစ္လာမွာကို ခံႏိုင္ရည္ ပိုရွိၾကတယ္။ ပိုလြတ္လပ္မႈရွိတယ္။ အမွိခို နည္းတတ္ၾကတယ္။ အသက္ ပိုရလာလို႔ ေသြးတိုး၊ ဆီးခ်ိဳစတာေတြ မရွိဘို႔သာ အေရးၾကီးတာပါ။ 

တခုကေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေမြးလာမဲ့ ကေလးဟာ ခ်ိဳ႕ယြင္းတာမ်ိဳးက ငယ္သူေတြထက္ေတာ့ ပိုျဖစ္ႏိုင္ တယ္။ ေစာေစာက သုေတသနကဘဲ ေျပာတယ္၊ ၃၅-၃၉ အတြင္း ၅ဝဝ မွာ ၁ ေယာက္ အဲလိုျဖစ္ရင္၊ ၄ဝ-၄၅ အတြင္္းေတြက ၂၅ဝ မွာ ၁ ေယာက္ ျဖစ္တယ္။ ၄၅ ေက်ာ္ရင္ ၇ဝ မွာ ၁ ေယာက္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ Maternal serum screening မိခင္ေသြးစစ္တာနဲ႔ တျခား စမ္းသပ္မႈေတြ လုပ္သင့္ၾကတယ္။ Chorinic villas sampling ဒါမွမဟုတ္ Amniocentesis ေရျမြာရည္စစ္နည္းေတြ ေျပာတာပါ။ သူမ်ားႏိုင္ငံ ေတြမွာ အဲလို စစ္လို႔ ၾကိဳသိရရင္ ကိုယ္ဝန္ကို ရပ္ျပစ္ႏိုင္တယ္။ 

အသက္ ၄ဝ ေက်ာ္မွာ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ရင္ Stillbirth ကေလး အေသေမြးႏံႈး မ်ားတတ္ေသးတယ္။ ၂ဝ-၃၉ အတြင္းမွာ လူ ၁ဝဝဝ ထဲက ၅-၆ ေယာက္၊ ၄ဝ ေက်ာ္ရင္ ၉ ေယာက္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတို႔ကို တျခား ကိုယ္ဝန္ေတြထက္ ANC မေမြးမီ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း ပိုလုပ္ေပးရလိမ့္မယ္။ ဒါေတြက လြဲရင္ ကေလးေတြ အားလံုး က်န္းမာၾကပါတယ္။ 

အသက္ၾကီးသူေတြကို ေမြးတဲ့အခါမွာလည္း ပိုဂရုစိုက္စရာ လိုၾကပါတယ္။ ၃၅ ႏွစ္ေက်ာ္သူေတြကို Induced labour ေမြးေစေအာင္ ကူညီလုပ္ေပးျခင္း၊ Epidural ခါးထံုေဆးနဲ႔ ေမြးေပးျခင္း၊ Oxytocin ညွစ္အား ေကာင္းေဆး သြင္းေမြးျခင္း၊ Forceps delivery ညွပ္ဆြဲ ေမြးေပးျခင္း၊ LSCS ဗိုက္ခြဲေမြး ေပးျခင္းေတြ ေျပာတာပါ။ အမွန္က ဆရာဝန္ေတြက Risk ျဖစ္လာႏိုင္ေျခ-အႏၲရာယ္ ေရွာင္ခ်င္ၾက တာလည္း ပါေနတာပါ။ ဒါေပမဲ့ မိခင္ေလာင္းေရာ ဆရာဝန္-ဆရာမေတြပါ Stress စိတ္ဖိအား မမ်ားဘဲ၊ သိပ္အစိုးရိမ္လည္း မၾကီးသင့္ၾကဘူး။ 

Demography of American Motherhood အေမရိကန္ မိခင္ေတြ ပံုစံေျပာင္းလာေန

အသက္အရြယ္ ရေနတဲ့ မိခင္ေတြကေန Autism ေမြးရာပါေရာဂါနဲ႔ ကေလးေမြးလာဘို႔ အခြင့္အလမ္း သူတို႔ထက္ငယ္တဲ့ မိခင္ေတြထက္ ပိုမ်ားတယ္။ အသက္အရြယ္ၾကီးတဲ့ ဖခင္နဲ႔ အသက္ ၃ဝ ေအာက္အရြယ္ ဇနီးသည္ေတြကေနလဲ အဲလို ျဖစ္ႏိုင္ေျခ မ်ားတယ္လို႔ Journal Autism Research မွာေရးလိုက္ပါတယ္။ ကယ္လီဖိုးနီးယားမွာ ၁၉၉ဝ ေနာက္ပိုင္း ေမြးဖြါးစာရင္း ၅ သန္းကိုေလ့လာျပီးမွ ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ေရာဂါနဲ႔ ကေလးေပါင္း ၁၂၁၅၉ ေယာက္ရွိတယ္။ 

ဒိအရင္ ေလ့လာမႈအရ သိထားခဲ့တာက ဖခင္ေတြရဲ႕ အသက္ၾကီးေလေလ ျဖစ္ႏိုင္ေျခမ်ားေလေလ။ အခုေလ့လာမႈသစ္မွာ ဖခင္ရဲ႕ အသက္ ၄ဝ ေက်ာ္ျပီး၊ မိခင္က အသက္ ၂ဝ ေအာက္ဆိုရင္ ေမြးလာတဲ့ ကေလးမွာ Autism ေရာဂါ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ မ်ားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ငယ္ရြယ္တဲ့ ဖခင္ေတြထက္ ၅၉% အထိမ်ား တယ္။ Autism ရွိတဲ့ကေလးရဲ႕ ဥာဏ္ရည္က တျခားကေလးေတြနဲ႔ မတူပါ။

ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ မိခင္က အသက္ ၃ဝ ေက်ာ္ေနျပီး၊ ဖခင္က ၄ဝ ေက်ာ္ေနရင္ ၁၃% ပိုမ်ားတယ္။ မိခင္အသက္ ၅ ႏွစ္ ပိုၾကီးေလေလ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ၁၈% တိုးေလေလျဖစ္တယ္။ မိခင္အသက္ ၄ဝ ေက်ာ္ရင္ ၂ဝ ေက်ာ္သူေတြထက္ ၅ဝ% ပိုတယ္။ ၂၅ ႏွစ္ေအာက္ေတြထက္ ၇၇% ပိုတယ္။

အရင္အထင္ျဖစ္တဲ့ ဖခင္အသက္ၾကီးတာသာမက မိခင္အသက္ၾကီးရင္လဲ ပိုတယ္လို႔ အသစ္ကေန သိလာရတယ္။ အစၥေရး စာရင္းဇယားေတြကို ေလ့လာေတာ့ ဖခင္အသက္ ၄ဝ ေက်ာ္ရင္ ၃ဝ ေက်ာ္ေတြ ထက္ ေမြးလာတဲ့ကေလးမွာ Autism ေရာဂါ ၅ ဆပိုတာ ေတြ႔ရတယ္။

၆-၅-၂ဝ၁ဝ ေန႔ကထုတ္ျပန္တဲ့ The New Demography of American Motherhood အစီရင္ခံစာဟာ ၁၉၉ဝ ေက်ာ္နဲ႔ ၂ဝဝ၈ တံုးက ကေလးေမြးဖြါးသူ မိခင္ေတြကို ေလ့လာခဲ့တယ္။

• Age အရင္ကထက္ အသက္ပိုၾကီးလာၾကတယ္။ ၁၉၉ဝ တံုးက ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြက ၁၃% ကေလး ေမြးၾကျပီး၊ ၃၅ ႏွစ္ေက်ာ္သူေတြက ၉% ကေလးေမြးခဲ့ၾကတယ္။ ၂ဝဝ၈ ေရာက္ေတာ့ ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္လာတယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြက ၁ဝ% နဲ႔ ၃၅ ႏွစ္ေက်ာ္သူေတြက ၁၄% ကေလးေမြးခဲ့ၾကတယ္။

• Marital Status အိမ္ေထာင္မျပဳေသးဘဲ ကေလးေမြးသူ ၁၉၉ဝ မွာ ၂၈% ရွိခဲ့ရာကေန ၂ဝဝ၈ မွာ ၄၁% အထိ ရွိလာတယ္။

• Race and Ethnicity ကေလးမိခင္ေတြထဲမွာ အသားျဖဴ အမ်ိဳးသမီးေတြက ၁၉၉ဝ တံုးက ၆၅% ရွိခဲ့ရာကေန ၂ဝဝ၈ မွာ ၅၃% က်ဆင္းလာတယ္။ 

• Education ကေလးေမြးသူ မိခင္ေတြထဲက ၁၉၉ဝ တံုးက ၄၁% သာ ေကာလိပ္အထိ ပညာသင္ခဲ့သူေတြ ျဖစ္ျပီး၊ ၂ဝဝ၆ မွာ ၅၄% အထိတက္လာတယ္။ အသက္ ၃၅ ႏွစ္နဲ႔ေက်ာ္မွ ကေလးမိခင္ျဖစ္လာသူေတြ ထဲမွာ ေကာ္လိပ္ ေက်ာင္းသူ ၇၁% ရွိတယ္။ 

• Attitudes about Parenthood ဘာလို႔ ကေလးယူလိုက္တာပါလဲလို႔ ေမးေတာ့ ၈၇% က ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ရေစလို႔ ဆိုျပီး ေျဖတယ္။ ၄၇% ကေတာ့ ယူခ်င္တယ္ဆိုတာထက္ ရလာတာလို႔ေျဖၾကတယ္။

• Overview ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ ၁၉၉ဝ နဲ႔စာရင္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကေလးအေမတြက အသက္ ၃၅ ႏွစ္ ေရာက္မွ ကေလးယူသူေတြထက္ မ်ားခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ လက္မထပ္ဘဲ ကေလးအေမျဖစ္ သူေတြ ပိုမ်ားလာတယ္။ အသားမဲေတြမွာ ၇၂% နဲ႔ ပိုသိသာတယ္။ ဟစ္ပင္းနစ္ေတြက ၅၃%၊ အျဖဴ မေတြက ၂၉% နဲ႔ အာရွသူေတြက ၁၇% ရွိတယ္။ စုစုေပါင္း ကေလးေမြးၾကတာ အျဖဴေတြက ၅၃% နဲ႔ ဟစ္ပင္းနစ္ေတြက ၂၄% ရွိတယ္။ ၂ဝဝ၆ မွာ ၅၄% က ေကာလိပ္ပညာ သင္ထားသူေတြျဖစ္တယ္။ ၂၄% က တိုင္းတပါးမွာ ေမြးခဲ့ၾကတယ္။

By ေဒါက္တာတင့္ေဆြ

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ဒီတစ္ညမွာ ... အာရွသာမက ကမၻာကပါ .. ျမန္မာဆိုတာကိုသိေစရမယ္ ။

ဒီေန႔ ည ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၁၂ နာရီခြဲမွာျမန္မာျပည္က ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ေနတဲ့ Miss Universe 2013 ပြဲၾကီးစတင္ေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္ ။

ဘယ္သူေတြ ဘယ္ဆုေတြ၇မလဲ ..

ဘယ္သူေတြ ျပိဳင္ပြဲမွာ ျပဳတ္ၾကမလဲ ..

ဘယ္သူေတြ ျပိဳင္ပြဲ၀င္ေနာက္ဆံုးဇကာတင္ ၁၆ ေယာက္ထဲပါမလဲ

Miss Photogenic ဘယ္သူလဲ ...

ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ

ခန္႔မွန္းမႈေပါင္းမ်ားစြာမွာ

ထိပ္တန္းကပါ၀င္ေနတဲ့ ျမန္မာ့မယ္အတြက္ ..လူတိုင္းလိုလိုစိတ္လႈပ္ရွားေနၾကမွာပါပဲ ။

ကမၻာ့အဆင့္ စင္ျမင့္ၾကီးထက္မွာ

“ MYANMAR !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ” လို႔ေအာ္ဟစ္ခြင့္ရတဲ့အခိုက္

ျပိဳင္ပြဲ၀င္မိုးစက္၀ိုင္နဲ႔အတူ

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလံုးၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္းထတဲ့အထိ

အေသြးထဲအသားထဲကေန မ်က္ရည္ေတြ၀ိုင္းတဲ့အထိ

ျမန္မာျပည္ကိုခ်စ္တဲ့စိတ္ ...

ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ကမၻာ့အလယ္မွာ ထင္ေပၚလိုတဲ့စိတ္ေတြေၾကာင့္

ေန႔မအားညမအား နဲ႔ ဒီပြဲၾကီးကိုအားေပးခဲ့ၾကတယ္ ။

ဘယ္လိုပဲတိုက္ခို္က္မႈေတြၾကံဳရၾကံဳရ ကၽြန္ေတာ္တို႔ Target က Miss Myanmar ကိုအားေပးၾကဖို႔ပါပဲ ။

သူလား .. ဟုတ္ပါတယ္ တခ်ိဳ႕လူေတြေျပာသလို မျပည့္စံုပါဘူး

တခ်ိဳ႕လူေတြေျပာသလို အလွဆံုးၾကီးမဟုတ္ၾကပါဘူး

တခ်ိဳ႕လူေတြေျပာသလို ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းေတြက တျခား မ်က္ႏွာျဖဴမယ္ေတြလို စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းခ်င္မွေကာင္းမွာပါ ..

ဒါေပမယ့္ ..သူ႔ပခံုးထက္က စလြယ္ ..

Miss Universe Myanmar လို႔စာတမ္းထိုးထားတယ္..

ဖိအားေတြၾကားထဲမွာ “ ကၽြန္မျမန္မာျပည္အတြက္ကိုယ္စားလာေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္တာပါ .. ဆုမ်ားရခဲ့ရင္တစ္ကမၻာလံုးက ျမန္မာဆိုတာကိုသိလာၾကမယ္ အဲဒီအခါ ျမန္မာျပည္ အတြက္ တစ္ခုခု လုပ္ေပးႏုိင္ပါျပီ ..” ဆိုတဲ့သူ႔ရဲ႕စိတ္ထား ...

ဟုတ္ကဲ့ ... ဒီညမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ရင္ခုန္စြာ အားေပးလိုက္ၾကရေအာင္လား ။ ေအာက္ပါလင့္ေလးကိုလည္း မလြတ္တမ္းဆက္လက္ ဗုတ္ေပးၾကပါဦး ။ နည္းလမ္းမ်ားကိုလည္း ေပ့ခ်္မွာ Pin လုပ္ေပးထားပါတယ္ ဖတ္ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္ ။

http://www.missuniverse.com/members/profile/657643/year:2013

ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ျမန္မာတစ္ျပည္လံုးသာမက ကမၻာအရပ္ရပ္ကျမန္မာမ်ားလည္း စည္းလံုးညီညြတ္မႈကို ျပသရာေရာက္ေအာင္ Miss Universe 2013 ကိုလည္း ၾကိဳဆိုေသာအားျဖင့္ ဒီ Cover Photo ေလးကို တစ္ရက္တာအျဖစ္ ကိုယ့္စာမ်က္ႏွာမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားၾကရေအာင္လား ။

ျမန္မာႏုိင္ငံအလံနဲ႔ .. ျမန္မာ့အလွမယ္ မိုးစက္၀ိုင္

ဒီတစ္ညမွာ ...

အာရွသာမက

ကမၻာကပါ ..

ျမန္မာဆိုတာကိုသိေစရမယ္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

လုပ္ထားတာ မိုက္တယ္ .. အသုံး၀င္တဲ့ ေနရာေတာ့ရွိမွာပဲ

credit>> ျမန္မာ့သားေကာင္း

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ဟိုင္ယန္ မုန္တုိင္း

ဟိုင္ယန္ မုန္တုိင္းရဲ့ ေလျပင္းအား တနာရီ ၁၅၅ မိုင္ႏႈံးေလာက္ရိွ

ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းေဒသမွာ အားျပင္းျပင္းနဲ႔ ဝင္ေရာက္ မယ္လို႔ ခန္႔မွန္းထားတဲ့ ဟိုင္ယန္ မုန္တုိင္းရဲ့အရွိန္ဟာ ေလျပင္း အားတနာရီ ၁၅၅ မိုင္ႏႈံးေလာက္အထိ ရွိေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။

Kayan Times

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

လင္မယား ႏႇစ္ဦးအား သိန္း ၂၀၀၀ ျဖင့္္ လာေရြးရန္ ျပန္ေပးဆြဲမႈ တြံေတးၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ျဖစ္ပြား

ျဖစ္စဥ္မႇာ ယင္းေန႔မြန္းလြဲပိုင္းက တြံေတးၿမိဳ႕နယ္ ဘုရားႀကီးေက်းရြာတြင္ ေနထိုင္သည့္ ကိုေက်ာ္မင္းဦးႏႇင့္ ဇနီးျဖစ္သူ မမိုးမိုးေအးတို႔သည္ မယားညီအစ္ကိုျဖစ္သူ၏ ႐ံုးခ်ိန္းသို႔ သြားေရာက္ရန္အတြက္ ဒလၿမိဳ႕သို႔ ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ ထြက္လာစဥ္ တြံေတးၿမိဳ႕နယ္၊ ပိတ္စြယ္ေက်းရြာ ကားလမ္းေဘး၊ တံတားကုန္းအဆင္း အေရာက္တြင္ အမည္မသိ အမ်ိဳးသားသံုးဦးမႇ ဆိုင္ကယ္အားတားၿပီး ကိုေက်ာ္မင္းဦး၏ မ်က္ႏႇာအား ခါးပတ္ျဖင့္ ႐ိုက္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ထိုသို႔ခါးပတ္ျဖင့္ ႐ိုက္သျဖင့္ ဆိုင္ကယ္လဲက်သြားစဥ္ အဆိုပါ အမ်ိဳးသား သံုးဦးအနက္မႇ တစ္ဦးက ဆိုင္ကယ္အား ေမာင္းယူသြားခဲ့ၿပီး က်န္ႏႇစ္ဦးက ကိုေက်ာ္မင္းဦးႏႇင့္ ဇနီးတို႔အား ႀကိဳးျဖင့္တုပ္ေႏႇာင္၍ လမ္းေဘးတြင္ ရပ္ထားသည့္ ကားေပၚသို႔ ဆြဲတင္ၿပီး လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္အ၀င္ တိုးဂိတ္လ္နား အေရာက္တြင္ ၎တို႔မ်က္လံုးအား တိပ္အ၀ါျဖင့္ ပတ္ခဲ့ေၾကာင္း ရဲစစ္ခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ထို႔ေနာက္ အဆိုပါ လူသံုးဦးမႇ ကိုေက်ာ္မင္းဦး၏ ခယ္မျဖစ္သူ မမိုးမိုးေအာင္ထံသို႔ တယ္လီဖုန္းျဖင့္ဆက္ၿပီး မမိုးမိုးေအးတို႔ လင္မယားအား ဖမ္းထားေၾကာင္း၊ ၎တို႔ကို ည (၁)နာရီတြင္ လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္၊ ဘီအိုစီ အ၀ုိင္းသို႔ ေငြက်ပ္ သိန္း ၂၀၀၀ ျဖင့္ လာေရြးရန္ ေျပာဆိုခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ထို႔ေနာက္ ကိုေက်ာ္မင္းဦး၏ ခယ္မျဖစ္သူ မမိုးမိုးေအာင္က ယင္းေန႔ည ၁၁ နာရီ ၅၀ ခန္႔တြင္ တြံေတးၿမိဳ႕မ ရဲစခန္းသို႔ ဆက္သြယ္အေၾကာင္း ၾကားခဲ့သျဖင့္ လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္၊ ေသာင္ႀကီးနယ္ေျမ ရဲစခန္းမႇ တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား ႏႇင့္အတူ ပူးေပါင္းကာ ဘီအိုစီအ၀ိုင္းတြင္ သြားေရာက္ ေစာင့္ဆိုင္းေနစဥ္ အဆိုပါ ျပန္ေပးဆြဲသူမ်ားမႇ မမိုးမိုးေအာင္၏ လက္ကိုင္ဖုန္းသို႔ ထပ္မံဆက္သြယ္ခဲ့ကာ လႈိင္သာယာ ေရႊလင္ဗန္း စက္မႈဇုန္သို႔ လာေရာက္ရန္ ေျပာဆိုခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ထို႔ေနာက္ မမိုးမိုးေအာင္ႏႇင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားက ေရႊလင္ဗန္း စက္မႈဇုန္သို႔ ထပ္မံသြားေရာက္ ေစာင့္ဆိုင္းေနစဥ္ ယာဥ္အမႇတ္ ၂ဃ/၈၁၇၆၊ ဟြန္ဒါဖစ္ အမ်ဳိးအစား အျပာေရာင္ယာဥ္အား မသကၤာသျဖင့္ ေနာက္မႇလိုက္လံ အတည္ျပဳစဥ္ အဆိုပါယာဥ္မႇာ ေမာင္းႏႇင္ထြက္ေျပး သြားခဲ့ရာ ေရႊျပည္သာတံတား၊ အလယ္ရြာထိပ္ အေရာက္တြင္ အျခားယာဥ္ တစ္စီးျဖင့္ ယာဥ္တိုက္မႈျဖစ္ကာ ရပ္တန္႔သြားစဥ္ ယာဥ္ေမာင္း အမ်ိဳးသားက ကားေပၚမႇ ဓားကိုင္၍ ဆင္းလာၿပီး ခုတ္ခဲ့ရာ တြံေတးၿမိဳ႕မ ရဲစခန္းမႇဴး ဒုရဲမႇဴး သန္းတင့္ႏႇင့္အတူ လိုက္ပါလာသည့္ ဒုတပ္ၾကပ္ သီဟေဇာ္အား ခုတ္မိခဲ့ၿပီး ထြက္ေျပးတိမ္းေရႇာင္ သြားခဲ့ေၾကာင္းႏႇင့္ ဒုတပ္ၾကပ္ သီဟေဇာ္တြင္ ဦးေခါင္းခ်ိဳေစာင္း ျပတ္ရႇ၊ ယာလက္ေမာင္းျပတ္ရႇ ဒဏ္ရာမ်ား ရရႇိခဲ့ရာ အင္းစိန္ေဆး႐ံုသို႔ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။

ထို႔ေနာက္ အဆိုပါ ျပန္ေပးသမားမ်ားက ႏို၀င္ဘာ ၇ ရက္ နံနက္ ၄ နာရီခန္႔တြင္ ကိုေက်ာ္မင္းဦးႏႇင့္ မမိုးမိုးေအးတို႔ ႏႇစ္ဦးအား လႈိင္သာယာ ေရႊလင္ဗန္းစက္မႈဇုန္ အနီးရႇိ ျခံဳပုတ္ထဲတြင္ ထားခဲ့ကာ မမိုးမိုးေအး ၀တ္ဆင္ထားသည့္ အေလးခ်ိန္ တစ္က်ပ္သားခန္႔ရႇိသည့္ ဆြဲႀကိဳးတစ္ကံုး အပါအ၀င္ လက္စြပ္၊ နားကပ္တစ္ရံ၊ ဆင္းမ္ကတ္ပါ ဟန္းဆက္တစ္လံုးႏႇင့္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးအား လုယူသြားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ထိုအမႈအား ကိုေက်ာ္မင္းဦးက တရားလိုျပဳလုပ္ တိုင္တန္းခဲ့သျဖင့္ တြံေတးၿမိဳ႕မ ရဲစခန္း မႇ(ပ) ၄၀၁/၁၃၊ ျပစ္မႈပုဒ္မ-၃၄၇/၃၉၄ ျဖင့္ အမႈဖြင့္ခဲ့ၿပီး က်ဴးလြန္သူမ်ားအား ဖမ္းဆီးရမိေရး ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း သိရသည္။ ထို႔ျပင္လႈိင္သာယာ ၿမိဳ႕မရဲစခန္းတြင္လည္း ဒုတပ္ၾကပ္ သီဟေဇာ္အား ဒဏ္ရာျပင္းထန္မႈရေအာင္ ဓားျဖင့္ခုတ္ၿပီး ထြက္ေျပးေနသည့္ ၂ဃ/၈၁၇၆ ယာဥ္ေမာင္းအား အေရးယူေပးပါရန္ တြံေတးၿမိဳ႕မ ရဲစခန္းမႇဴး ဒုရဲမႇဴးသန္းတင့္က တရားလိုျပဳလုပ္ တိုင္တန္းခဲ့သျဖင့္ လႈိင္သာယာၿမိဳ႕မ ရဲစခန္းမႇ (ပ) ၁၂၈၈/၁၃ ျပစ္မႈပုဒ္မ-၃၃၃ ျဖင့္ အမႈဖြင့္ၿပီး က်ဴးလြန္သူအား ဖမ္းဆီးရမိေရး ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း သိရႇိရသည္။

အဆိုပါ ျဖစ္စဥ္ကို ေဖာ္ထုတ္ အေရးယူရန္အတြက္ ေျမာက္ပိုင္းခ႐ိုင္၊ ေတာင္ပိုင္းခ႐ိုင္တို႔မႇ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား ပူးေပါင္း၍ ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရႇိေၾကာင္း လႈိင္သာယာၿမိဳ႕မ ရဲစခန္းမႇဴး ဒုရဲမႇဴးေသာင္းစိန္က ႏို၀င္ဘာ ၈ ရက္ နံနက္ပိုင္းတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

''ျပန္ေပးဆြဲခံရတဲ့ ႏႇစ္ေယာက္ကို စစ္ေဆးတဲ့အခါ မမိုးမိုးေအာင္က အရင္တုန္းက ျပန္ေပးဆြဲရာမႇာ ပါ၀င္တယ္လို႔ ယူဆရတဲ့ ကထီးဆိုတဲ့သူကို မူးယစ္ေဆး၀ါး သံုးစြဲတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရဲစခန္းကို တိုင္ၾကားမႈ ရႇိခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မေက်နပ္လို႔ သူ႔အစ္မနဲ႔ ခဲအို ကိုျပန္ေပးဆြဲတယ္လို႔ လတ္တေလာေတာ့ အၾကမ္းဖ်င္း သိထားတယ္။ ျပန္ေပးဆြဲသြားတဲ့ အခ်ိန္ကလည္း အခ်င္းခ်င္း စကားေျပာေနတဲ့ အထဲမႇာ ကထီးဆိုတဲ့သူ နာမည္ကို ၾကားရတယ္။ အဲဒီလူကလည္း အရင္က ျပန္ေပးဆြဲခံရတဲ့သူ အိမ္ကိုလာခဲ့ ဖူးတယ္လို႔ေျပာတယ္'' ဟု ဒုရဲမႇဴးေသာင္းစိန္က ဆိုသည္။

ဆက္၍ ''ျပန္ေပးဆြဲတဲ့အထဲ ပါ၀င္တယ္လို႔ ယူဆထားရတဲ့ ကထီးဆိုသူက ယာဥ္တိုက္မႈ အရင္ျဖစ္ၿပီး အဖမ္းမခံဘဲ လက္ဦးမႈရယူၿပီးေတာ့ ဒုတပ္ၾကပ္ သီဟေဇာ္ကိုဓားနဲ႔ ခုတ္ၿပီးေတာ့ ထြက္ေျပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လိုက္ဖမ္းေတာ့သူက ေရႊလင္ဗန္းနားက အလယ္ရြာထဲကို ထြက္ေျပးတယ္။ ရြာလယ္ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ မ်က္ျခည္ ျပတ္သြားတယ္။ ညကလည္း ေမႇာင္ေနေတာ့ ေတာနင္းရႇာေပမယ့္ မေတြ႕ခဲ့ဘူး။ လက္ရႇိေတာ့ က်ဴးလြန္သူလို႔ ယူဆရတဲ့ ကထီးဆိုသူရဲ႕ နာမည္အရင္းနဲ႔ လိပ္စာကို အတိအက်ရေအာင္ စံုစမ္းေနပါတယ္'' ဟုဆိုသည္။

အလားတူ တြံေတးၿမိဳ႕မရဲစခန္းမႇ တာ၀န္ရႇိသူ တစ္ဦးက ''လက္ရႇိက်ဴးလြန္ သူေတြကို ဖမ္းဆီးႏိုင္ဖို႔ ကြင္းဆင္းလႈပ္ရႇား ေနပါတယ္။ ခုထိေတာ့ ဖမ္းမမိေသးပါဘူး'' ဟု ႏို၀င္ဘာ ၈ ရက္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

Eleven Media Group

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>