Thursday, April 18, 2013

Boston ဗံုးခြဲမႈ သံသယရွိတဲ့ တရားခံကို ေဖာ္ျပ

Posted by drmyochit Thursday, April 18, 2013, under | No comments




ဧျပီ ၁၅ ရက္ တနလၤာေန႕ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ Boston ၿမိဳ႕က မာရသြန္ တာေ၀း အေျပးၿပိဳင္ပြဲမွာ ဗံုးႏွစ္လံုး ေဖာက္ခြဲသူလို႕ သံသရရွိသူကို ဖမ္းဆီးရမိ ပါျပီ။ ဗီြဒီယိုကင္မရာထဲမွာ ရရွိတဲ့ သတင္းအရ အနက္ေရာင္ အက်ႌနဲ႕ ပိန္ပိန္ ကိုယ္ကာယရွိသူဟာ ဗုန္းပါတဲ့အိပ္ကိုပစ္ခ်ျပီးထြက္ေျပးသြားေနပံုျဖစ္ပါ တယ္။ ဒုတိယ ေပါက္ကြဲတဲ့ ေနရာမွာ ဒီသတင္း ပံုကို ရရွိတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီငနဲေလးေၾကာင့္ လူ ၃ ဦးေသဆုံးရျပီး ၁၈၃ ဦး ဒဏ္ ရာေတြ ရရွိခဲ႕ပါတယ္။ ဒီဗုန္းေၾကာင့္ ဒဏ္ရာရရွိသူ အမ်ားစုဟာ ေျခေထာက္ေတြျပတ္ ထြက္သြား ခဲ႕ၾကရပါတယ္။ ဒုတိယ ေပါက္ကြဲခဲ႕တဲ့ေနရာအနီးရွိ Lord & Taylor စတိုးရဲ့ surveillance camera ထဲမွာ သံသ ရရွိသူ ပါတဲ့ ဒီျမင္ကြင္းကို ဖမ္းယူရရွိခဲ႕တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။
ဧျပီ ၁၅ ရက္ တနလၤာေန႕ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ Boston ၿမိဳ႕က မာရသြန္ တာေ၀းအေျပးၿပိဳင္ပြဲမွာ ဗံုးႏွစ္ လံုးေ ဖာက္ ခြဲသူလို႕ သံသရရွိသူကို ဖမ္းဆီးရမိပါျပီ။ ဗီြဒီယိုကင္မရာထဲမွာရရွိတဲ့သတင္းအရ အနက္ေရာင္ အက်ႌ နဲ႕ ပိန္ပိန္ကိုယ္ကာယရွိသူဟာ ဗုန္းပါတဲ့အိပ္ကိုပစ္ခ်ျပီးထြက္ေျပးသြားေနပံုျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယ ေပါက္ ကြဲ တဲ့ ေနရာမွာ ဒီ သတင္းပံုကို ရရွိတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီငနဲေလးေၾကာင့္ လူ ၃ ဦးေသဆုံးရျပီး ၁၈၃ ဦး ဒဏ္ ရာေတြ ရရွိခဲ႕ပါတယ္။ ဒီဗုန္းေၾကာင့္ ဒဏ္ရာရရွိသူအမ်ားစုဟာ ေျခေထာက္ေတြျပတ္ ထြက္သြား ခဲ႕ၾက ရပါ တယ္။ ဒုတိယေပါက္ကြဲခဲ႕တဲ့ေနရာအနီးရွိ Lord & Taylor စတိုးရဲ့ surveillance camera ထဲမွာ သံသ ရရွိသူ ပါတဲ့ ဒီျမင္ကြင္းကို ဖမ္းယူရရွိခဲ႕တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။
 
 
 
From:opposite eyes 

ေက်ာင္းသူမ်ားကို စကတ္လွန္ခိုင္းသည့္ဆရာအား ဖမ္းဆီးအေရးယူ

Posted by drmyochit Thursday, April 18, 2013, under | No comments



ေက်ာင္းသူမ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားသည့္ စကတ္အား လွန္ခိုင္းၿပီး ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူကာ အင္တာနက္ ေပၚတြင္ တင္ထားသည့္ ဆရာအား ဖမ္းဆီးအေရး ယူသည့္ျပစ္မႈတစ္ခု အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာျပည္နယ္ ကိုဝက္တာ ေကာင္တီၿမိဳ႕တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။

ထိုဆြဲခန္႔ေက်ာင္းဆရာသည္ ေက်ာင္းသူမ်ားကို မဖြယ္မရာ လုပ္ခိုင္းၿပီး ဓာတ္ပံုမ်ားကို သူပိုင္ ဝက္ဘ္ဆိုက္ေပၚတြင္ တင္ထားခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသူ ေလးမ်ားမွာ အိစ္ကိုဝက္တာ အထက္တန္း ေက်ာင္းမွျဖစ္ၿပီး မဖြယ္မရာ ပံုစံ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဓာတ္ပံုအ႐ိုက္ခံ ထားေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ မျပည့္ေသးသည့္ သူမ်ား၏ မဖြယ္မရာ ကိုယ္ဟန္ျပေနသည့္ပံုမ်ားကို အမ်ားျပည္သူသို႔ ေဖာ္ထုပ္ျပရန္ ဥပေဒ အရ တားျမစ္ပိတ္ပင္ ထားသည္။

ထိုေက်ာင္းသူမ်ားသည္ မည္သူတို႔ျဖစ္ၾကေၾကာင္းကို အတန္းေဖာ္မ်ားက ေကာင္းစြာသိၾကၿပီး ဆရာအား ကန္႔ကြက္သည့္ အီးေမးလ္မ်ား ေက်ာင္းသို႔အဆက္မျပတ္ေရာက္လာကာ ဆရာကို အေရးယူေပးရန္ ေတာင္းဆိုၾကသည္။

ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကလည္း ယခုျဖစ္ပ်က္မႈသည္ ေက်ာင္းအတြက္ျပန္လည္သံုးသပ္ရမည့္ ကိစၥျဖစ္ၿပီး အျမန္ ဆံုး အေရးယူေပးပါမည္ဟု မီဒီယာသို႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးသည္ အျဖစ္အပ်က္ကို သိသိခ်င္း ရဲစခန္းသို႔ အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။ ထိုဆရာကိုလည္း ေက်ာင္းမွ ထုတ္လိုက္ၿပီး၊ ေက်ာင္းအတြင္းသို႔ လံုးဝမလာေရာက္ရန္ အမိန္႔ထုတ္လိုက္သည္။

ေက်ာင္းသူမ်ား၏ ဓာတ္ပံုတြင္ “ကၽြန္ေတာ့္အတန္းမွ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ ေကာင္မေလးမ်ား” ဟု စာတန္းေရးထိုး ထားသည့္အျပင္ “စကတ္လန္ေကာင္မေလးမ်ား” ဟုေဖာ္ျပထားခ်က္မ်ားအေပၚ မိဘမ်ားက အျပင္းအထန္ ကန္႔ကြက္ ခဲ့ၾကသည္။

မိဘ တစ္ဦးက “ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ ေက်ာင္းကို ယံုၾကည္ၿပီး သားသမီးေတြကို အပ္ႏွံထားခဲ့တာ။ ဒီလိုအျဖစ္ မ်ိဳးေရာက္ေအာင္ ဆရာကလုပ္တယ္ဆိုတာ အံ့ၾသလို႔မဆံုးဘူး” ဟုေျပာၾကားခဲ့သည္။

ေက်ာင္းမွတာဝန္ရွိသူမ်ားက ဆရာ၏အမည္ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္းမရွိေပ။ ရဲစခန္းမွ ထိုဆရာအားဖမ္းဆီးထား ေၾကာင္း သိရသည္။




From:opposite eyes

ကၽြန္ေတာ္ အျပည့္အ၀ ေလးစားေထာက္ခံသည့္ ပုဂၢိဳလ္

Posted by drmyochit Thursday, April 18, 2013, under | No comments



ကၽြန္ေတာ္ အျပည့္အ၀ ေလးစားေထာက္ခံသည့္ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ၁၉၄၅ ဧျပီလ ၂၀ ရက္ေန႔မွာ ေမြးဖြားခဲ့ျပီး ယေန႔မွာေတာ့ အသက္ ၆၇ ႏွစ္ အရြယ္ ရွိေနသူ တစ္ေယာက္ပါ။ သူဟာ သာမန္ ေလွသမား၊ လယ္သမား မိသားစုက ဧရာ၀တီ တိုင္းက က်ံဳကူးဆိုတဲ့ ေက်းရြာေလးမွာ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံသားေကာင္း တစ္ေယာက္ပါ။ ေက်းရြာ မူလ တန္းေက်ာင္း၊ ေက်းရြာအလယ္တန္းေက်ာင္း ေတြမွာ တက္ေရာက္ပညာ သင္ၾကားခဲ့ျပီး ၁၉၆၈ ျပည္တြင္းမွာ ေသာင္းက်န္းသူမ်ားနဲ႔ တိုက္ပြဲမ်ား ျပင္းထန္ေနခ်ိန္မွာ အသက္စြန္႔ ရႏိုင္တဲ့ စစ္သား အလုပ္ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ 

၁၉၆၇ ခုႏွစ္ သူ႕အသက္ ၂၂ႏွစ္ အရြယ္မွာ သူဟာ ရွမ္းေသနတ္ကိုင္ တပ္ရင္း အမွတ္(၁)မွာ ဒုဗိုလ္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ တပ္စု တစ္စုကို တာ၀န္ယူ ကြပ္ကဲျပီး ႏိုင္ငံ့တာ၀န္ကို အသက္ေပး ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါ တယ္။ ေျခလ်င္ တပ္ရင္းမ်ား၊ ရံုးဌာနမ်ား မွာ ရာထူးအဆင့္ဆင့္ တာ၀န္ယူခဲ့ျပီးေနာက္ ၁၉၉၇ မွာေတာ့ ၾတိဂံေဒ သ တိုင္းကို ကြပ္ကဲ အုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့ တိုင္းမွဴး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုေနာက္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အပင္ပန္းခံ စြန္႔ လႊတ္မႈ၊ ၾကိဳးပမ္းအား ထုတ္မႈ၊ လူအမ်ားရဲ႕ ယံုၾကည္ကိုးစားမႈတို႕ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရသစ္ရဲ႕ ပထမ ဆံုး သမၼတ ျဖစ္လာခဲ့ပါ တယ္။

သူဟာ စစ္သားတစ္ေယာက္ပီသခဲ့ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ၁၉၈၈ မွာ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ႕ သူရဲေကာင္း လက္မွတ္ ရရွိခဲ့တယ္။ သူဟာ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ စကၤာပူ ႏိုင္ငံက သစ္ခြတစ္မ်ိဳးကို ဒမ္ဒရိုဗီယမ္သိန္းစိန္လို႔ အမည္ေပးဂုဏ္ျပဳခံခဲ့ ရပါတယ္။ ဒါေတြသာမက ႏိုင္ငံတ ကာ မဂၢဇင္းမ်ားမွ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကား ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။

သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားေထာက္ခံတာဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရး လံုး၀ မပါပါဘူး။ သူဟာ ေက်းရြာေလးတစ္ရြာက လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ တိုင္းျပည္အတြက္ ေပးဆပ္မႈေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရခဲ့ တယ္။ လံုး၀ ထင္မွတ္မထားခဲ့တဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို ၂ ႏွစ္အတြင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ႏို္င္ငံအတြက္ ယေန႔ေခတ္မွာ အပင္ပန္းခံႏိုင္ဆံုး ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ သူ႕ အေၾကာင္းေတြကို ဖတ္ရတိုင္းမွာ လူငယ္တိုင္းအတြက္ သာမက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ပါ စံနမူနာျပ ျဖစ္ေစ တဲ့ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ ေတြကို ေတြ႔ခဲ့ရတာေၾကာင့္ ေလးစား ေထာက္ခံမိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္းေတြ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူတိုင္း လက္ခံဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဂူတစ္ဂူထဲမွာ ျခေသၤ့ ႏွစ္ေကာင္ မေအာင္းဘူး ဆိုတဲ့ ျမန္မာ စကားပံု ရွိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံကေတာ့ ဒီေတာဒီေတာင္ လံုျခံဳမယ္ ဆိုရင္ ျခေသၤ့အေကာင္ ၁၀၀ လည္း ဂူတစ္ဂူထဲမွာ ေနလို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ ေသာင္းက်န္းသူမ်ားကို လက္ နက္စြန္႔ဖို႔ တစ္ခြန္း မေျပာဖူးတဲ့ သူေတြ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆုေတြ ရေနခ်ိန္မွာ လူမသိ သူမသိ သူဟာ လက္ နက္ စြန္႔ျပီး ျငိမ္းခ်မ္း ေရးယူတဲ့ အဖြဲ႕ေတြကို လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေနခဲ့တယ္။ လူတိုင္း အာဏာရမွ လုပ္ခ်င္ ရာ လုပ္ခြင့္ရမယ္လို႔ ဆိုၾက ေပမယ့္ အာဏာ မရွိခင္ကတည္းက သူဟာ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ 

သူ႔အတြက္ က်ဆံုးမႈေတြ မရွိခဲ့ဖူးလို႔ေတာ့ မထင္ပါနဲ႕။ သူ႕အတြက္ ဆံုးရံႈးမႈေတြ ၊ စိတ္ပ်က္စရာေတြကို ဘ၀ မွာ ၾကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေသအတူရွင္မကြာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ က်ဆံုးခဲ့တာကိုလည္း သူခံစားဖူးပါတယ္။ သူ ကိုယ္တိုင္လည္း အသက္ေဘးကို ဥာဏ္နဲ႔ယွဥ္ျပီး ျဖတ္သန္းခဲ့ရဖူးမွာပါ။ ႏိုင္ငံတကာကို ေရာက္ခ်ိန္မွာ မ်က္ ကန္း ႏိုင္ငံေရး လုပ္စားသူေတြရဲ႕ အပုပ္ခ် တိုက္ခိုက္မႈ၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္နီးပါး ေစာ္ကားမႈေတြကို လည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။ နာဂစ္ ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူကိုယ္တိုင္ အေျပးသြား အကူအညီေတြ ဘယ္ေ လာက္ ေပးမယ္လို႔ ကတိေတြ ေပးခဲ့ေပမယ့္ အေျခအေန အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ထင္သေလာက္ မေပးခဲ့တဲ့ အေပၚမွာ သူ႕ေၾက ကြဲ ၀မ္းနည္းရမႈေတြ၊ ဂုဏ္သိကၡာ ဖ်က္ဆီးခံရလုနီးပါး အေျခအေနေတြ ကို လည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယေန႔ထိ သူ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္မဆိုခဲ့ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကို အျပည့္အ၀ ေလးစား ေထာက္ခံပါတယ္။ ထို႔အတူ သူနဲ႔အတူ ႏိုင္ငံေကာင္းက်ိဳး ေဆာင္ ရြက္တဲ့ မည္သူကိုမဆိုလည္း ေထာက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔လို ပါးစပ္ထက္ လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ မ်ားမ်ား ျပႏိုင္တဲ့သူကိုပဲ ေထာက္ခံတာပါ။
 
 
 
From:opposite eyes 

ကခ်င္စစ္ပြဲမ်ားအၿပီး လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး

Posted by drmyochit Thursday, April 18, 2013, under | No comments



ကခ်င္ျပည္နယ္ စစ္ပြဲေတြ အၿပီး အခုႏွစ္ မတ္လ ၁၈ ရက္ေန႔က ျပန္ဖြင့္ခဲ့တဲ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ႀကီးနား – ဗန္းေမာ္လမ္းဟာ မုိင္ ၁၂၀ ေလာက္ ရွည္ၿပီး ဗန္းေမာ္ကေန မနက္ ၉ နာရီခြဲထြက္မယ္ ဆုိရင္ ျမစ္ႀကီးနား ကို ညေန ၅ နာရီခြဲေလာက္ ေရာက္ပါတယ္။ ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနားလမ္း စည္တယ္ဆုိတာ လုိင္ဇာေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး လုိင္ဇာ “အ” သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ခရီးသည္ အသြားအလာ က်ဲၿပီး တေန႔ကိုကား အစီး ၂၀ ေလာက္ပဲ ထြက္ႏုိင္ ပါေတာ့တယ္။ ျမစ္ႀကီးနား – ဗန္းေမာ္လမ္း ျပန္ဖြင့္ဖုိ႔ကို ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ေတြ႔ဆုံပြဲေတြ မွာက တည္းက KIO (ကခ်င္လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႔) က တုိက္တြန္းခဲ့တာပါ။

“လုိင္ဇာလမ္း ပြင့္စဥ္တုန္းကေတာ့ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ေပါ့။ ျမစ္ႀကီးနား – လုိင္ဇာ ေန႔ခ်င္းျပန္၊ တခ်ိဳ႕ဆုိ ၃ ေခါက္ျပန္ ၾကတာ။ မတ္လ ၁၈ ရက္ စဆြဲတုန္းက ၆ စီးနဲ႔ ျပန္စတာ အခုေတာ့ အစီး ၂၀ ၀န္းက်င္အထိ တုိး တက္ ဆြဲႏုိင္လာပါၿပီ” လုိ႔ ျမစ္ႀကီးနား မထသ မွ ဘ႑ာေရးမႉး ဦးဉာဏ္လင္းက ေျပာပါတယ္။

ဟုိင္းလတ္နဲ႔ဆုိ အရင္က ၅ ေထာင္က်ပ္ပဲ က်ေပမယ့္ အခုေတာ့ ၈၀၀၀ က်ပ္ေလာက္ကုန္ပါတယ္။ ဗင္ကား ဆုိရင္ေတာ့ ၁ ေသာင္းခြဲလို႔ သိရပါတယ္။

လူသြား လူလာ နည္းတုန္းမုိ႔လုိ႔ လုိင္းဆြဲတဲ့ကားေတြကုိ မ.ထ.သ အေနနဲ႔ ဂိတ္ေၾကး မေကာက္တာ၊ ကားခ အျပည့္ အ၀ ရေအာင္ ပံ့ပုိးေပးတာေတြ ရွိပါတယ္။ ျပည္နယ္အစုိးရ အေနနဲ႔ကေတာ့ သီးသန္႔အကူအညီ အစီအစဥ္မ်ိဳး မရွိဘဲ ကားသမားေတြကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ မွာထားတာေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။

လုိင္ဇာကေန ျမစ္ႀကီးနား ဆင္းခ်င္တယ္၊ ဗန္းေမာ္ကို ဆင္းခ်င္တယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ျပည္တြင္းလမ္းကေန သြားလုိ႔ မရပါဘူး။ တ႐ုတ္ျပည္ကေန ပတ္ၿပီးသြားရပါတယ္။ အရင္က နာရီပုိင္းေလာက္သာ ၾကာတဲ့ခ ရီးေတြက ညအိပ္ရတဲ့ ခရီးရွည္ႀကီးေတြ ျဖစ္သြားပါတယ္။ အခန္႔မသင့္ရင္ လြယ္ဂ်ယ္မွာ တည၊ ဗန္းေမာ္မွာ တည အိပ္ရသည္အထိ ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။ လြယ္ဂ်ယ္ကေန မနက္ ၇ နာရီ ထြက္တဲ့ကားက ဗန္းေမာ္ကို ေန႔လည္ ၁ နာရီေလာက္မွ ေရာက္ပါတယ္။ ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနား ကားက မနက္ ၉ နာရီခြဲေက်ာ္ရင္ မရွိေတာ့ ပါဘူး။ ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနားကား မီခ်င္ရင္ေတာ့ မနက္ ၄ နာရီေလာက္ လြယ္ဂ်ယ္ကေန ဆုိင္ကယ္ ကယ္ရီနဲ႔ ဆင္းရပါတယ္။

လြယ္ဂ်ယ္ – ဗန္းေမာ္လမ္းဟာ ေတာင္တက္ေတာင္ဆင္းလမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၁ နဲ႔ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ေတြမွာ တုိက္ပြဲ အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ေနရာေတြမုိ႕ ကတုတ္က်င္းရာေတြကေတာ့ လမ္းေဘး ၀ဲယာမွာ ရွိေန တုန္းပါပဲ။ အရင္က အစုိးရစစ္တပ္ မရွိခဲ့ဲတဲ့ ကုန္းေတြ၊ ကမူေတြမွာ စစ္တပ္က ေနရာယူၿပီး တပ္ၿခံကာ ထား ပါ တယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္လည္း လူမရွိတဲ့ရြာေတြမွာ အစုိးရစစ္သားေတြက ေနရာယူထားပါတယ္။ ရြာတ ရြာမွာ အနည္းဆုံး တပ္ခြဲတခြဲေလာက္ရွိၿပီး လမ္းတေလွ်ာက္မွာလဲ ေတာေတြေတာင္ေတြထဲမွာ ေန ရာ ယူထားတဲ့ တပ္စိပ္ေတြကိုလဲ ခပ္စိပ္စိပ္ ေတြ႔ရပါတယ္။

လမ္းတေလွ်ာက္က စစ္ေဘးဒုကၡသည္ေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ ရြာျပန္ခ်င္ေပမယ့္ မုိင္းေတြ ရွိေနေသး တာေၾကာင့္ ျမျပန္ရဲဘူးလုိ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ လူမူေရး၀န္ႀကီး ေဒၚေဘာက္ဂ်ာက ေျပာပါတယ္။ ဒုကၡသည္ေ တြကို ကူညီေနတဲ့ ကခ်င္ႏွစ္ျခင္း ခရစ္ယာန္အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (KBC) က ဆရာဘရန္မုိင္ကလည္း “ျပန္ခ်င္တဲ့ ဒုကၡ သည္ေတြရွိေပမယ့္ ကုိယ့္လုံၿခဳံေရးကုိယ္ တာ၀န္ယူရမယ္ ဆုိေတာ့ ဘယ္သူမွ မျပန္ရဲၾကေတာ့ဘူး” လုိ႔ ဆိုပါတယ္။

စိန္လုံေက်းရြာမွာေတာ့ ကခ်င္ေရွ႕တန္းေရာက္ စစ္သားမ်ားရဲ႕ ေကာင္းမူဘုရားေစတီ တည္လက္စကို ေတြ႔ရပါ တယ္။ မတ္တပ္ရပ္ ႐ုပ္ပြားေတာ္ျဖစ္ၿပီး ေတာင္ကုန္းျမင့္ေပၚမွာမုိ႔လုိ႔ အထူးပဲ ၾကည္ညိဳဖုိ႔ ေကာင္းပါ တယ္။ ဘုရားေစတီသာ ၿပီးသြားရင္ေတာ့ လြယ္ဂ်ယ္ – ဗန္းေမာ္ ခရီးသြားေတြ ခရီးတေထာက္နားရင္း ဘုရားဖူးႏုိင္ေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

လြယ္ဂ်ယ္ – ဗန္းေမာ္ လမ္းက ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနား လမ္းထက္စာရင္ သြားရလာရတာ စိတ္ခ်မ္းသာဖုိ႔ ေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ မီး႐ိႈ႕ခံထားရတဲ့ရြာေတြက ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနား လမ္းမွာေလာက္ မမ်ား ပါ ဘူး။ တခ်ိဳ႕ရြာေတြမွာေတာ့ သတၱိရွိတဲ့ရြာသားေတြ ၁ ေယာက္စ ၂ ေယာက္စ ျပန္ေတြ႔ေနရပါၿပီ။

ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနား လမ္းမွာေတာ့ မီးရႈိ႕ထားတဲ့ရြာေတြ မ်ားသလုိ အစုိးရစစ္သားေတြလည္း ပုိမ်ားပါ တယ္။

စိတ္ဆင္းရဲဖို႔ အေကာင္းဆုံး ျမင္ကြင္းကေတာ့ နန္ဆန္ယန္ ေက်းရြာ မီးေလာင္ျပင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုက္ခံ အိမ္ေတြ ၿပိဳပ်က္ေနသလုိ သစ္သားအိမ္ေတြကလည္း အိမ္တုိင္ပဲ က်န္တဲ့အထိ မီးေလာင္ရာခ်ည္းပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ တေလာက နန္ဆန္ယန္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ရယ္၊ အရပ္သားေတြရယ္ ေပါင္းၿပီးေကာက္တဲ့ စာရင္းအရ မီးေလာင္အိမ္ေျခ ၆၀၀ ေက်ာ္ပါတယ္။ အေကာင္းက်န္တဲ့ အိမ္ကေတာ့ လက္ ခ်ိဳးေရလုိ႔ ရပါတယ္။ အရပ္သားေတြအိမ္ မီးေလာင္ကုန္ေပမယ့္ အစုိးရ႐ုံးေတြကေတာ့ အေကာင္း အတုိင္း ရွိေနတုန္းပါပဲ။ စစ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ မွတ္တမ္း ႐ုိက္ခ်င္သူမ်ား အတြက္ကေတာ့ ႐ုိက္ခ်က္ေ ကာင္းေ တြ ရမယ့္ရြာပါ။

ကားလမ္းတေလွ်ာက္ ရြာစဥ္ေတြမွာေတာ့ ဟင္းလင္းပြင့္ေနတဲ့ အိမ္ေတြ၊ လူတရပ္ေလာက္ထူတဲ့ ျမက္ ပင္ေတြ၊ အုိေဆြးလုိ႔ တ၀က္တပ်က္ ၿပိဳက်ေနတဲ့ အိမ္ေတြခ်ည္းပဲ ရွိပါတယ္။ တစင္းလံုး အကုန္ပ်က္ေန တဲ့ တံတား၊ အေပါက္ျဖစ္ေနတဲ့ တံတားေတြကုိေတာ့ ျပည္နယ္အစုိးရက ျပဳျပင္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနတယ္လုိ႔ ျပည္နယ္ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရး၀န္ႀကီး ဦးကမန္းဒူေနာ္က ေျပာပါတယ္။

“တံတားအားလုံး ၁၉ ခု ေလာက္ရွိပါတယ္၊ အစအဆုံး ျပင္ရမယ့္ဟာရွိသလို နည္းနည္းျပင္ရမဲ့ဟာ ရွိပါ တယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကားေတြက တံတားေအာက္ လမ္းလႊဲကေနပဲ အဆင္ေျပသလုိ သြားေနၾက ပါတယ္။ ျပည္နယ္ အစုိးရအေနနဲ႔ ျပင္ဖုိ႔စီစဥ္ထားပါတယ္။ လတ္တေလာ အထိကေတာ့ ၂ ခု ျပင္ထားၿပီး ပါၿပီ” လုိ႔ သူကေျပာပါတယ္။

ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနားလမ္းကို သြားရင္ေတာ့ ရိကၡာစုိ ရိကၡာေျခာက္ အစုံအလင္နဲ႔ ျပည့္ၿဖိဳးသန္႔ျပန္႔တဲ့ အစုိးရစစ္ သားေတြကို ေနရာတကာမွာ ေတြ႔ရမွာပါ။ တခ်ိဳ႕ ဖရဲသီးကားေတြ ျဖတ္တဲ့ေနရာမွာ က်တဲ့သူေတြ ကေ တာ့ အျခားသူေတြထက္ ပုိၿပီး အူစုိပါတယ္။ ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနား ကားလမ္းတေလွ်ာက္ ခရီးသည္ စာ ရင္းေပး ရတဲ့ ဂိတ္ ၃၀ ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ စုိးရတပ္သားေတြကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။ ကာတြန္း ဖတ္ သူ၊ ေရဒီယုိနားေထာင္သူနဲ႔ သက္သာ အေနအထားမွာ ရွိေနပါတယ္။ ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနား လမ္း ပုိင္း မွာေတာ့ အစုိးရ စစ္သားေတြက ဂါးရာယန္ထိ လမ္းေတာက္ေလွ်ာက္ ေတာထဲမွာေရာ၊ လမ္းေဘး ၀ဲ ယာ မွာပါ အျပည့္အ၀ ေနရာယူထားပါတယ္။

လမ္းမွာ အစစ္အေဆးကေတာ့ ထင္တေလာက္ မမ်ားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၁/ နံပါတ္နဲ႔ ကခ်င္နာမည္ ဆုိ ရင္ေတာ့ တျခားသူေတြထက္ ထူးၿပီး စစ္ပါတယ္။ စီးလာတဲ့ကားမွာ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီး ႏွစ္ေယာက္ပါလုိ႔ သူ တုိ႔ ကို အထူးအာ႐ုံစုိက္ၿပီး စစ္ပါတယ္။ တျခားလူေတြကိုေတာ့ မွတ္ပုံတင္ပဲ ၾကည့္ပါတယ္။ ခရီးသြားစဥ္ တုန္းက သႀကၤန္နီးတဲ့ ကာလမို႔ အိမ္လြမ္းတဲ့ အစုိးရစစ္သားေတြက သူတို႔ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ ေရာက္လာတဲ့ ကားသမားေတြကို သႀကၤန္သီခ်င္းမဖြင့္ဖုိ႔ ေတာင္းဆိုၾကပါတယ္။

ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနားလမ္း ဖြင့္တယ္ဆုိေပမယ့္ တကယ့္ဆုံခ်က္ျဖစ္တဲ့ လုိင္ဇာကေတာ့ ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနား ခရီးစဥ္မွာ ပါ၀င္လုိ႔ မရေတာ့ပါဘူး။ လဂ်ားယန္ဂိတ္ကို အစုိးရစစ္တပ္က ပိတ္ထားဆဲ ျဖစ္ တာေၾကာင့္ လုိင္ဇာကို ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနား ကားေတြ ၀င္လုိ႔မရပါဘူး။ ေဒါ့ဖုန္းယန္ – လုိင္ဇာ လမ္းပုိင္း ကိုလည္း မုိင္းေတြ ရွိေနေသးတယ္ ဆုိၿပီး ပိတ္ထားဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနား လမ္းဖြင့္တယ္ဆုိေပမယ့္ လုိင္ဇာၿမိဳ႕နဲ႔ ဘာမွ မဆုိင္ပါဘူး။ ရွင္းေအာင္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ပုံမွန္လမ္းေၾကာင္းက ဗန္းေမာ္ – လုိင္ဇာ – ျမစ္ႀကီးနား ျဖစ္ေပမယ့္ ၾကားက လုိင္ဇာကို ခ်န္ထားၿပီး ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနား လမ္းကိုသာ ဖြင့္လုိက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနား လမ္းဆုိတာက လုိင္ဇာ ကုန္သြယ္ေရးေၾကာင့္ အဓိက စည္တာျဖစ္ၿပီး လမ္းတေလွ်ာက္ရြာစဥ္ေတြက လူေတြ သြားသြား လာလာေၾကာင့္ အရင္ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ မ်ားခဲ့ေပမယ့္ ကုန္သြယ္ေရး မလုပ္ႏုိင္ၾကတဲ့ အခါ၊ လမ္းတေလွ်ာက္ ရြာစဥ္ေတြက စစ္ေျပးၾကတဲ့အခါ လမ္းကို အသုံးျပဳသူ နည္းသြားရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗန္းေမာ္ – ျမစ္ႀကီးနား လမ္းဖြင့္လုိ႔ အစုိးရအတြက္ ႏုိင္ငံေရးအျမတ္ ထြက္ေပမယ့္ တကယ့္ေအာက္ေျခ ျပည္သူမ်ား အတြက္ကေတာ့ ကုန္ေရာင္းကုန္သြယ္လည္း လုပ္မရ၊ ကားခကလည္း ေစ်းတက္၊ စစ္ေျပးေတြ လည္း ရြာေတြကို ျပန္မရဘဲနဲ႕ အက်ိဳးမမ်ားလွပါဘူး။

ကားသမားေတြလည္း ျမစ္ႀကီးနားကေန ဗန္းေမာ္ျပန္တက္ရင္ ကားအလြတ္ခ်ည္းပဲ မတက္ရဖုိ႔ အေတာ္ကို ႀကိဳး စား ႐ုန္းကန္ေနရပါတယ္။ ျပန္တက္ရင္ လူမရတာကေတာ့ ေခါင္းအစားဆုံးပဲလို႔ ကားဆရာေတြရဲ႕ အေျပာကေတာ့ အပုိမဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္လည္း ဗန္းေမာ္ ျမစ္ႀကီးနားလမ္းကို သြားရဲတဲ့သူ၊ သြားမယ့္ သူေတြ ရွားေနတုန္းပါပဲ။ ဗန္းေမာ္ ျမစ္ႀကီးနားလမ္းႀကီး အရင္လုိ စည္ပင္၀ေျပာဖုိ႔ကေတာ့ လုိင္ဇာ လမ္းဖြင့္ ဖုိ႔နဲ႔၊ ဗန္းေမာ္ – နမ္းခမ္းလမ္း ဖြင့္ဖုိ႔ လုိလိမ့္မယ္လို႔ မ.ထ.သ က တာ၀န္ရွိသူ ဦးဉာဏ္လင္းက ေျပာပါ တယ္။




From:opposite eyes

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေအာင္စာရင္း ဒီလို တကယ္ထြက္တာလား

Posted by drmyochit Thursday, April 18, 2013, under | No comments


" 2013 ပညာေရး "

ေၾကာက္ခမန္းလီလီ အံ႔ၾသဖြယ္ ေကာင္းလွေသာ ပညာေရး စနစ္ကို ကြ်န္ေတာ္ အလန္႔ တၾကားေတြ႕လိုက္ ရတယ္။ ေနပူပူမွာ ေခါင္းတံုးနဲ႕ဒီေန႔ ကေလးေတြ ေအာင္စာရင္းကို သြားၾကည့္တယ္ ။

ေအာင္စာရင္း လူနာမည္ေတြရဲ႕ေဘးမွာ P 1 က အစျပဳလို႕ P 4 အထိရွိေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ 

ဘာပါလိမ့္လို႕ စဥ္းစားရင္း ေဘးက အသံကိုတစ္ခ်က္ နားစြန္႔ လိုက္ေတာ့ 

" အိုး အိုး .... က 4 ဘာသာေတာင္က်တယ္ P 4 တဲ႔ "

ဘုရားေရ

အဲမွာသိလိုက္တာက P 1 က တစ္ဘာသာက်။ P 2 က ႏွစ္ဘာသာက် ။ဒါဆုိရင္ P 4 က ေလးဘာသာက်

ေအာ္ အံ႔ၾသဖြယ္ပါလားေနာ္ ဘယ္ ႏွစ္ဘာသာ က်ဆိုတာ မွတ္ခ်က္ထဲထည့္ျပီးေအာင္စာရင္းထဲ ထည့္ အေအာင္ေပးသေပါ့ေလ

5 ဘာသာနဲ႕ ဘာသာစံုက်တာေတာ့ ကံဆိုးသူျဖစ္ေလသတည္းေပါ့




From:opposite eyes

ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ကို သက္ဆင္ သႀကၤန္ အတာေရေလာင္း

Posted by drmyochit Thursday, April 18, 2013, under | No comments



ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး မင္ေအာင္လိႈင္ကို မစၥတာ သက္ဆင္ အတာေရ ေလာင္းေနစဥ္
 
ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မစၥတာ သက္ဆင္ ရွင္နာ၀ပ္က သႀကၤန္အၾကတ္ေန႔ ျမန္မာျပည္ကုိ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံ တယ္လုိ႔ သူ႔ရဲ႕ ေဖ့စ္ဘုတ္ခ္ မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

မစၥတာသက္ဆင္ဟာ တ႐ုတ္ျပည္ ဟူနန္ျပည္နယ္က တဆင့္ ေလယာဥ္နဲ႔ မႏၲေလးၿမိဳ႕ကုိ ေရာက္ရွိလာ တာျဖစ္ၿပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္နဲ႔ ျပင္ဦးလြင္(ေမၿမိဳ႕)မွာ ေတြ႕ဆုံၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေမၿမိဳ႕က ႏွစ္တရာေက်ာ္ သက္တမ္းရွိ ကုိလုိနီေခတ္ ဘုရင္ခံအိမ္ေတာ္မွာ ညအိပ္နားေနခဲ့ၿပီး သႀကၤန္အ တက္ေန႔ မွာေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္ကို အတာေရ ပက္ျဖန္းခဲ့ေသးတယ္လုိ႔လည္း မစၥတာ သက္ဆင္က ေရးသားထားပါတယ္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္နဲ႔ ဘာအေၾကာင္းအရာေတြ ေဆြးေႏြးၾကတယ္ဆုိတာေတာ့ ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိပါဘူး။

ဆက္ဖတ္လိုလွ်င္ ဒီကို သြားပါ။
 
 
 
From:opposite eyes 


ရည္းစား ၂ဦးရန္ျဖစ္ရာမွ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးအား ဓားျဖင့္ထိုးသတ္ မွဳျဖစ္ပြား

Posted by drmyochit Thursday, April 18, 2013, under | No comments



၁၃၇၅ခုႏွစ္ ျမန္မာႏွစ္ဆန္း ၁ရက္ေန႕ ညပိုင္းအခ်ိန္ ၉နာရီခန္႕က ကန္ေတာ္ႀကီး တစ္ေနရာတြင္ မိန္း ကေလး အေလာင္း တစ္ေလာင္းအား ေတြ႕႐ိွသျဖင့္ သက္ဆိုင္ရာသို႕ အေၾကာင္းၾကားကာ ရပ္ကြက္ေန ျပည္သူမ်ားက သတင္းေပးခဲ့ေၾကာင္းသိရပါသည္ ။

ေသဆံုးသူ မိန္းကေလးမွာ အသက္ ( 22 ) ႏွစ္အ႐ြယ္ခန္႕ ႐ိွၿပီး ခ်မ္း/ေတာင္အကြက္ ( ၈၆၄ ) တြင္ေန ထိုင္ကာ ----ဓာတ္ဆီဆိုင္တြင္ အလုပ္လုပ္ ကိုင္လွ်က္ ႐ိွေၾကာင္းသိရပါသည္ ။

ရပ္ကြက္ အတူေန အိမ္နီးခ်င္း တစ္ဦးရဲ႕ေျပာျပခ်က္အရ " ႏွစ္ဆန္း၁ရက္ညေန ပရိတ္ တရားနာတုန္း ကေ တာင္ လာေသးတယ္ ။ ည ၈နာရီေလာက္ကစေပ်ာက္သြားတာပါ " ဟုေျပာျပပါတယ္ ။

မိသားစု၀င္ ၁ဦးရဲ႕ေျပာျပခ်က္အရ " ရည္းစားနဲ႕သြားခ်ိန္းေတြ႕ရင္း အခုလိုဓားနဲ႕. ရက္ရက္စက္စက္ အ သက္ ခံရတာပါ ဟုေျပာရင္း အေလာင္းကိုျပပါတယ္ ။ ၀မ္းဗိုက္ ၁၀ခ်က္ခန္႕ ထိုးသြင္း ဒဏ္ရာ မ်က္ႏွာေရာ ပါပါတယ္ ဟုေျပာပါတယ္ ။

သတ္သြားသည္ဟု ယူဆရေသာ ရည္းစားအား ယခုအခ်ိန္ထိ ရွာေဖြေနဆဲဟု " ေျပာၾကားသြားပါတယ္ ။

ဓာတ္ပံုမွာ အျမင္မသင့္ေသာေၾကာင့္ အေ၀းမွ ႐ိုက္ထားေသာ ၁ပံုသာ တင္ေပးလိုက္ပါသည္ ။ 
 
 
 
From:opposite eyes 


လူငယ္မ်ားကို လက္တြဲေခၚပါ

Posted by drmyochit Thursday, April 18, 2013, under | No comments



သင္သည္ အလုပ္ လုပ္ေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ လုိက္ပါက အလုပ္အကိုင္ ဂ်ာနယ္ တစ္ခုခုကို ဝယ္ဖတ္လိမ့္မည္။ သို႔မဟုတ္ မိဘ၊ သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို တုိင္ပင္လိမ့္မည္။ ဘြဲ႕ရၿပီးခါစ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ လူငယ္မ်ားသည္ အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့ အလုပ္ လုပ္ဖုိ႔ စိတ္အား ထက္သန္ၾကပါသည္။ အလုပ္ အကိုင္မ်ား လုပ္ငန္း နယ္ပယ္ အားျဖင့္ Medical, Engineering, Human Resource, Sale, Marketing, Law, Admin and Journalism စသည္ျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိၾကပါသည္။ ဤတြင္မွ ဖြဲ႕စည္းပံု လုပ္ငန္း အမ်ဳိးအစား အလုိက္ Company, Organization, Banking Local NGO & International NGO ဟူ၍ ျပန္လည္ ခြဲျခား ႏုိင္ပါေသးသည္။

တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္ အသီးသီးမွ အထူးျပဳ ဘာသာရပ္ မတူ ေက်ာင္းၿပီးခဲ့ၾကေသာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ လူငယ္ မ်ားသည္ ေက်ာင္းၿပီးသည္ႏွင့္ အမ်ားစု ကေတာ့ အေတြ႔အႀကံဳ အတြက္ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဝမ္းေရး အတြက္ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ့္ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတုိင္ကို စတင္ ေလွ်ာက္လွမ္း ရန္ျဖစ္ျဖစ္ ပထမဆံုး ေျခလွမ္း အျဖစ္ အလုပ္ကို ဝင္လုပ္ၾကပါသည္။ ဝိဇၨာ သိပၸံ ေက်ာင္းဆင္းမ်ားသည္ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ နယ္ပယ္ (any field) တြင္ အလုပ္ ဝင္ေရာက္ ႏုိင္ၾကပါသည္။ HR, Admin, Sale and Marketing, Secretarial, Journalism စသည့္ သက္ဆုိင္ရာ နယ္ပယ္ အလုိက္ Certificate မ်ား ကိုင္ေဆာင္ေသာ အလုပ္ ဝင္ႏုိင္ၾကသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ အခ်ဳိ႕မွာ အေတြ႔အႀကံဳ ရွိလွ်င္ Certificate ပင္ မလုိ အလုပ္ရၾကပါသည္။ ဥပမာ- သိပၸံဘြဲ႕ရ တစ္ေယာက္က Sale ဝင္လုပ္မလား၊ Marketing ဝင္လုပ္မလား၊ သတင္းေထာက္ လုပ္မလား၊ Office Staff လုပ္မလား၊ Admin လုပ္မလား၊ Coordinator လုပ္မလား၊ လုပ္ႏုိင္သည္။ အင္ဂ်င္နီယာ ေက်ာင္းဆင္းတစ္ေယာက္ office staff, admin staff, sale man လုပ္ဖုိ႔ရာ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားလိမ့္မည္။ ေနာက္ဆံုး Sale ဆုိရင္ေတာင္ Sale Engineer သာလုပ္လိမ့္မည္။ ဒီလုိဆိုရင္ ဒီဘြဲ႕က ဒီအလုပ္သာ လုပ္ရမည္ဟု မဆုိလုိပါ။ ဘဝဆိုတာ ပံုေသနည္းမွ မဟုတ္တာ။ ကိုယ္ႏွင့္လံုးဝမဆုိင္တဲ့ အလုပ္ကိုလည္း ကိုယ္နဲ႔ အဆင္ေျပရင္ ေျပေနတတ္တဲ့သူေတြလည္း ေလာကႀကီးမွာ အမ်ားႀကီးပါ။

သက္ေမြးေက်ာင္းဆင္း ျဖစ္ေသာ အင္ဂ်င္နီယာႏွင့္ ေဆး တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းဆင္းမ်ားမွာ သက္ဆုိင္ရာ နယ္ပယ္တြင္သာ အလုပ္ ဝင္ၾကရပါသည္။ အျခား နယ္ပယ္တြင္ ဝင္ေရာက္ဖုိ႔ရာ သိပ္ မလြယ္ကူပါ။ ကိုယ္က ဒီဘြဲ႕ယူခဲ့ ၿပီးမွ အျခားနယ္ပယ္သို႔ ေရာက္သြားတာမ်ဳိးေတာ့ ရွိေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္အား ထက္သန္မွသာ ျဖစ္ပါသည္။ အလုပ္ရွင္မ်ားလည္း ကိုယ့္ဘြဲ႕ႏွင့္ မသက္ဆုိင္သည့္ နယ္ပယ္သို႔ အလုပ္ ေလွ်ာက္လွ်င္ သိပ္လက္မခံခ်င္ၾကပါ။ Engineer ေက်ာင္းဆင္းမ်ားသည္ သက္ဆုိင္ရာ Major (Civil, EP, EC, MP, IT, Chemical, etc) အလုိက္ အလုပ္ရၾကလွ်င္ ပိုေကာင္းပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးစႏုိင္ငံ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ Civil, EP, EC, MP major မ်ားမွာ အလုပ္ေပါေသာ္လည္း က်န္ Major မ်ားကေတာ့ အလုပ္ ရွားဆဲပါ။ အလုပ္ေခၚစာတြင္ အေတြ႔အႀကံဳ ၂ ႏွစ္၊ ၃ ႏွစ္ရွိမွသာ ေခၚ ၾကသည္မုိ႔ အလုပ္ေပါသည္ ဆုိေသာ္လည္း အခက္ေတြ႔ေနၾကဆဲပါ။ အလုပ္သင္အေနနဲ႔ ေခၚတာလည္း ေတာ္ေတာ္ရွားပါေသးတယ္။

ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ႏုိင္ငံတစ္ခုအတြက္ အင္ဂ်င္နီယာလုပ္သား မ်ားစြာ လုိအပ္သည္ဟု ထင္ပါသည္။ ေက်ာင္းဆင္း ၿပီးခါစမို႔ အေတြ႔အႀကံဳမရွိ၊ လက္ေတြ႔ပိုင္းတြင္ ကြၽမ္းက်င္မႈ မရွိေသာေၾကာင့္ အလုပ္မခန္႔ၾကလွ်င္ ဘြဲ႕ရ အေရအတြက္သာ တိုးလာမည္ျဖစ္ၿပီး ကြၽမ္းက်င္ လုပ္သားမ်ား ရွားပါးလာကာ ႏုိင္ငံေတာ္လည္း ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ဖုိ႔ ေႏွာင့္ေႏွး ေနမည္ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လူငယ္မ်ားကို ပစ္မထားေစခ်င္ပါ။ လူငယ္မ်ားကို လက္တြဲေခၚေစခ်င္သည္။ လူငယ္မ်ားကို ေဖးမေပးပါ။ လူငယ္မ်ားကို အားေပးပါ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ လူငယ္မ်ားသည္ ဘြဲ႕ရေသာ္လည္း ဘာမွမတတ္၊ ဘာမွလည္း ဟုတ္တိ ပတ္တိ မရဟု ယခုေခတ္ လူႀကီး မ်ားက ေျပာၾကပါသည္။ ထုိသို႔ဆုိလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူငယ္မ်ားသည္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား၏ အစမ္းသပ္ခံ ပညာေရး စနစ္ တစ္ခု ေအာက္မွာ အစမ္းသပ္ခံ လူငယ္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အျပစ္တင္မည္ ဆုိလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ လူငယ္မ်ားကို အျပစ္ မတင္သင့္ပါ။ ပညာေရးစနစ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား၏ ပညာေရး စနစ္ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အားနည္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ ဘာမွမသိ မတတ္ေသာ ဘြဲ႕ရ လူငယ္(သားေကာင္) ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။

ေဆးဘက္ဆိုင္ရာ ေက်ာင္းဆင္းမ်ားသည္လည္း အလုပ္အလြယ္တကူ မရတတ္ၾကပါ။ အလုပ္သင္ ဆရာဝန္အလုပ္ရရန္ပင္ မလြယ္ကူၾကပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဆရာဝန္ေျမာက္ျမားစြာ လုိအပ္သည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း ေဆးေက်ာင္းဆင္းမ်ား ကေတာ့ အလုပ္ရွားပါးေနၾကဆဲ။ အင္ဂ်င္နီယာႏွင့္ ေဆးဘက္ ဆုိင္ရာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းဆင္း မ်ားသည္ ေလး၊ ငါး၊ ေျခာက္ ႏွစ္ တက္ခဲ့ရ၊ ေငြမ်ားစြာ ကုန္က်ခံ၊ အခ်ိန္မ်ားစြာ ေပးဆပ္ခဲ့ရေသာ္လည္း ေက်ာင္းၿပီးလွ်င္ အလုပ္တစ္ခုရဖို႔ ေတာ္ေတာ္ ခက္ပါသည္။ လက္ရွိ အလုပ္ အခြင့္အလမ္းမွာ မည္မွ်ပင္ ေပါသည္ဆုိေစကာမူ အလုပ္တစ္ခု လြယ္လြယ္ ကူကူ မရႏုိင္ေပ။

ထို႔ေၾကာင့္လည္း ၁၀ တန္းေအာင္လွ်င္ တကၠသိုလ္ ဆက္မတက္ခိုင္းေသာ မိဘမ်ားႏွင့္ ျပည္ပမွက ဘြဲ႕ရမွသာ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း မ်ားသည္ဟု ယံုၾကည္ေသာ ေငြေၾကးတတ္ႏုိင္သည့္ မိဘမ်ား လည္း ေတြ႔ဖူးပါသည္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘြဲ႕တစ္ခုသည္ အတုိင္းအတာ တစ္ခု အထိေတာ့ အက်ဳိး သက္ေရာက္မႈ ရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။

အလုပ္တစ္ခုရဖို႔အေရး ဘြဲ႕လက္မွတ္တစ္ခုတည္းႏွင့္ မလံုေလာက္ ေတာ့ပါ။ အလုပ္ေလွ်ာက္လွ်င္ လိုအပ္ခ်က္ (Job Requirements) ေတြက မ်ားလြန္းလွသည္။ မိမိဝင္ေရာက္မည့္ လုပ္ငန္းခြင္နယ္ပယ္ အလိုက္ မိမိစိတ္ဝင္စားရာ အရေရာ၊ လိုအပ္ခ်က္အရပါ သင္တန္းမ်ားကို ေျပးတက္ၾကသည္။ သည္ၾကားထဲ ျမန္မာဘာသာစကား တစ္ခုတည္းႏွင့္လည္း မျဖစ္ျပန္ေတာ့ အျခားဘာသာစကား တစ္ခုခု (English, Chinese, Japan, Korea, etc) ကိုလည္း ေလ့လာသင္ယူရျပန္သည္။ တက္လုိက္ရသည့္ သင္တန္းမ်ား၊ Speaking မ်ား၊ 4 Skills မ်ား ဖတ္ဖတ္ေမာ မတတ္။ အခ်ဳိ႕လူငယ္မ်ားမွာ ေငြေၾကး အဆင္မေျပ ေသာေၾကာင့္ သင္တန္မ်ားလည္း သီးသန္႔ မတက္ႏုိင္ၾကပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္ရင္း တက္ၾက ရပါသည္။ အခ်ဳိ႕မွာ ကိုယ့္ဘြဲ႕ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ္လည္း ေငြေၾကး အဆင္မေျပမႈေၾကာင့္ ရရာအလုပ္ကိုပဲ ဝမ္းေရး အရ ဝင္လုပ္ၾကရသည္ မ်ားလည္း ရွိပါသည္။

အလုပ္တစ္ခု စတင္ေလွ်ာက္ၿပီဆိုလွ်င္ အလုပ္ေလွ်ာက္ရန္ လိုအပ္ေသာ ဓာတ္ပံုမ်ား၊ ဘြဲ႕လက္မွတ္မ်ား၊ သင္တန္းဆင္းလက္မွတ္မ်ား၊ သန္းေခါင္ စာရင္းမ်ား၊ လက္ဖက္ရည္ဖုိးမ်ား ေပး၍ ရယူထားေသာ စာရိတၱ ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း၊ ျပစ္မႈကင္းေၾကာင္း ေထာက္ခံစာမ်ားကို မိတၱဴအထပ္လုိက္ ကူးရပါသည္။ IT ေခတ္ႀကီးမွာ အခ်ဳိ႕ကုမၸဏီမ်ားမွာ Email Address ႏွင့္သာ ေခၚၾကေသာေၾကာင့္ Email လိပ္စာျဖင့္ ေလွ်ာက္ရပါသည္။ Internet & Email အသံုးခ်တတ္ျခင္းေၾကာင့္ လူကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ရတာ သက္သာသြား ပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ Email ျဖင့္ Reply အေၾကာင္း ျပန္တာ မႀကံဳဖူးေသး။ ဖုန္းနဲ႔ေတာ့ ဆက္သြယ္ပါသည္။ အလုပ္တစ္ခုသာ ေလွ်ာက္ပါက မေသခ်ာေသာေၾကာင့္ ေလး၊ ငါးခုမက ေလွ်ာက္ထားဖို႔ရာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ လုိင္းကားခ အတန္တန္ကုန္၊ လမ္းေၾကာင္းမသိ၍ Taxi ခကုန္ခံကာ ေလွ်ာက္ၾကရသည္။ စီးပြားေရးၿမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္တြင္ ျမန္မာျပည္ ေနရာအႏွံ႔မွ ေရာက္လာၾကေသာ နယ္သူ နယ္သားမ်ားမွာ မ်က္စိ ကလယ္ ကလယ္ျဖင့္ ႀကိမ္ဖန္တစ္ရာ မက ေမးျမန္းကာ ေလွ်ာက္ၾကပါသည္။ ဘယ္လိုပဲ ေလွ်ာက္ရေလွ်ာက္ရ ကိစၥမရွိ၊ အလုပ္ ေလွ်ာက္ရမွာ ေတာ့ ကိုယ့္အပိုင္း၊ ကိုယ့္တာဝန္ျဖစ္သည္။ ေလွ်ာက္သည့္ ကုမၸဏီ၏ Reception ဧည့္ႀကိဳဌာနကို ေရာက္ေသာအခါ Reception မမေလးမ်ားရဲ႕ ဆက္ဆံပံုႏွင့္ လွည့္ျပန္ရေတာ့ မလိုလို။ ဧည့္မႀကိဳဘဲ ဧည့္ေမာင္းျဖစ္ေနသည္။ သူတို႔ျပန္ေျပာလိုက္တာက မ်က္ႏွာထား တင္းတင္းႏွင့္ ဒီအလုပ္ ေခၚထား သလားတဲ့။ ဘယ္ဂ်ာနယ္မွာ ဘယ္ Post နဲ႔ ေခၚထားပါတယ္လို႔ ဧည့္ႀကိဳကို ျပန္ေျပာျပရတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ ျခင္းအားျဖင့္ HR နဲ႔ Reception ၾကားမွာ Link မရမွန္းသိသာသည္။ အလုပ္ေခၚ ထားတယ္ဆိုရင္ HR က Reception ကို ႀကိဳေျပာထားရမွာေပါ့။ ဒါမွ အလုပ္ေလွ်ာက္သူမ်ား အဆင္ေျပမည္။

အလုပ္က ျမန္ျမန္ ရခ်င္ေသာေၾကာင့္ “အလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြေရး ေအဂ်င္စီမ်ား” ကို အားကိုးသည္။ ဂ်ာနယ္ထဲမွာဆို Agent ေတြက Ever Urgent ပဲ။ အဲဒီမွာ ပိုဆိုးသြားေရာ CV က သံုး ေလးစံု၊ ဓာတ္ပံုက ငါးပံု၊ ေျခာက္ပံု၊ ဝန္ေဆာင္ခက သံုး ေလးေထာင္ ဒါတင္မကေသး အင္တာဗ်ဴး ေၾကးေပးရမယ္။ ပထမဆံုး အလုပ္အားခရဲ႕ တစ္ဝက္ေပးရမယ္ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ စဥ္းစားလိုက္ပါသည္။ အလုပ္ လိုခ်င္ေသာေၾကာင့္ အလုပ္အပ္ လုိက္ေပမယ့္ တစ္ခါေတာင္မွ မဆက္သြယ္ခဲ့ပါ။ တကယ္ေျပာတာပါဗ်ာ ခ်ဲ႕ကားေျပာတာ မဟုတ္ပါ။ ပိုက္ဆံ တစ္ျပားမွ မေပးရသည့္ စိတ္ရွည္စြာ အလုပ္ ရွာေပးသည့္ Agent မ်ားလည္း ရွိပါသည္။ ထို Agent မ်ားကိုေတာ့ အလြန္ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ အလုပ္ရွာသူေတြၾကားထဲမွာ “အကပ္၊ အဆက္အစပ္” ဆိုသည့္ စကားလံုး အေတာ္ ေခတ္စားပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဘဏ္အလုပ္ႏွင့္ အစိုးရအလုပ္ မ်ားတြင္ ပိုေတာင္ ေခတ္စား ပါေသးသည္။ အလုပ္ေခၚသည့္ ဦးေရမ်ားလွ်င္ အေၾကာင္းမဟုတ္၊ နည္းလွ်င္ေတာ့ ထိုအကပ္၊ အဆက္အစပ္ ရွိသူမ်ားသာ ရသြားတတ္သည္။

အလုပ္ေလွ်ာက္ထားျခင္း ၿပီးစီးပါက Interview ေခၚမည့္ရက္ကို ထီေပါက္မည့္ ရက္ကို ေစာင့္ရသကဲ႔သို႔ ေစာင့္ရပါသည္။ Interview ေခၚသည့္ အႀကိမ္ အေရအတြက္မွာ Company တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု မတူၾကေပ။ ႏွစ္ႀကိမ္၊ သံုးႀကိမ္ေတာ့ ဗ်ဴးရပါသည္။ အခ်ဳိ႕ကုမၸဏီမ်ားမွာ Interview အခ်ိန္ကို လံုးဝ မေလးစားၾကပါ။ အလုပ္ေလွ်ာက္ထားသူ မ်ားသာ Interview စမည့္ အခ်ိန္ ေနာက္က်မည္ စိုးေသာေၾကာင့္ Taxi ခ ကုန္ခံၿပီး လာရေသာ္လည္း ေျပာထားသည့္အခ်ိန္တြင္ Interview မစႏုိင္ၾကပါ။ တစ္ႀကိမ္တည္း မဟုတ္ သံုးႀကိမ္ဗ်ဴးလွ်င္ သံုးႀကိမ္စလံုး ေနာက္က်တာ ႀကံဳဖူးသည္။ Interview တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခုၾကားလည္း အလြန္ၾကာပါသည္။ အလြန္ဆံုး တစ္ပတ္သာ ၾကာသင့္သည္ဟု ထင္ပါသည္။ နယ္ကလာသူမ်ား အဖို႔ အလကား ေနရင္း အခ်ိန္ကုန္၊ စရိတ္ေထာင္းတာပဲ အဖတ္တင္သည္။ ပထမ အင္တာဗ်ဴးတြင္ အလုပ္ရွင္ မ်ားက လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ မကိုက္ဟု ထင္လွ်င္ အားနာစရာလည္း မလို။ စကားလံုး လွလွလည္း သံုးစရာ မလိုပါ။ ခပ္ျပတ္ျပတ္ ေျပာလည္း ရပါသည္။ ေခၚေတာ့ မလိုလိုႏွင့္ အလုပ္ ေလွ်ာက္သူမ်ားမွာ ေဝခြဲရ ခက္စရာလည္း မလိုေတာ့။ ဒီကုမၸဏီ မရရင္ ေနာက္တစ္ခုကို ႀကိဳးစားမည္ ျဖစ္သည္။

အင္တာဗ်ဴးတြင္ အခ်ဳိ႕ ကုမၸဏီမ်ားမွာ အလုပ္ေခၚတုန္း ကထက္ လုိအပ္ခ်က္ေတြ ပိုေတာင္းတာမ်ဳိးလည္း ရွိသည္။ အလုပ္ႏွင့္ မဆုိင္ေသာ ေမးခြန္မ်ဳိးလည္း ရွာႀကံ ေမးတတ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အင္တာဗ်ဴး အေရအတြက္က ကြၽန္ေတာ့္ အသက္ထက္ပင္ မ်ားေနေတာ့ အင္တာဗ်ဴး အေတြ႔အႀကံဳ ေတာ္ေတာ္ ရေနပါၿပီ။ ကုမၸဏီေသးေသး ေလးမွ ႏုိင္ငံတကာ ကုမၸဏီႀကီးမ်ား အထိ ဗ်ဴးဖူးပါသည္။ ကုမၸဏီႀကီး အမ်ား စုမွာ အလုပ္သေဘာ ဆန္ဆန္သာ ေမးၾကပါသည္။ ဒီလိုႏွင့္ ကုမၸဏီ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု အင္တာဗ်ဴးေပါင္း မ်ားစြာ ဗ်ဴးရင္း ေစာင့္ရင္းႏွင့္ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ အိမ္က ပါလာသည့္ ပုိက္ဆံ ကုန္ေတာ့မည္။ အလုပ္ ကလည္း မရေသး။ ရန္ကုန္ရဲ႕ (Living Cost) လူေနမႈ စရိတ္ ျမင့္မားေသာေၾကာင့္ အိမ္က ပါလာသည့္ ပုိက္ဆံ ရည္ရွည္မခံပါ။ အလုပ္ရခဲ့လွ်င္ လစာဘယ္ေလာက္ ရမည္မသိ။ ေလာေလာဆယ္ ေန၊ စားစရိတ္ မွာေတာ့ တစ္လလွ်င္ တစ္သိန္း နီးပါး ကုန္သည္။ အိမ္ကလည္း ဘြဲ႕တစ္ခု ရသည္အထိ ေထာက္ပံ့ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ အသက္ကလည္း ၂၀ ေက်ာ္၊ ေျခစံု လက္စံု ဘြဲ႕ရ လူငယ္တစ္ေယာက္ အိမ္ကို ပိုက္ဆံ ေတာင္းရ တာ အားနာလာသည္။ မိဘကို ေက်းဇူးဆပ္ဖို႔ ေနေန သာသာ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ ရပ္ႏုိင္ေအာင္ မနည္း ႀကိဳးစားရဦးမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူငယ္မ်ားမွာ ကိုယ့္ဘြဲ႕ႏွင့္ မဆုိင္ေသာ္လည္း ဘဝေပး အေျခ အေနအရ ရရာ အလုပ္ကိုသာ ဝင္လုပ္လုိက္ၾကရသည္။

အခ်ဳိ႕မွာ အဆင့္ျမင့္ ဘြဲ႕မ်ားႏွင့္ သင္တန္းဆင္း လက္မွတ္ တပံုတပင္ ရွိေသာ္လည္း အလုပ္ မရတာလည္း ရွိသည္။ အလုပ္ ရခဲ့ေသာ္လည္း အေျခခံ လစာ အလြန္ နည္းပါးေသာေၾကာင့္ လူေနမႈ စရိတ္ႏွင့္ မကာမိပါ။ အလုပ္သာ လုပ္ေနရေသာ္လည္း အိမ္ကို ျပန္ေတာင္းေန ရသည္။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ရယ္ခ်င္စရာ ေကာင္းပါသည္။ တစ္ခါတေလေတာ့ ဒီဘြဲ႕ႏွင့္ ဒီအလုပ္ မရတာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ပ်က္မိသည္။ ဒီအတုိင္းဆို ကုိယ္ယူခဲ့တဲ့ေမဂ်ာကို အျပစ္တင္ရမည္လား၊ ျမန္မာျပည္က ဘြဲ႕ကို အျပစ္တင္ရမည္လား၊ ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္ပဲ အျပစ္တင္ရမည္လား ထို “လား” ေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ ျမန္မာျပည္တြင္ အလုပ္ႏွင့္ လစာ တြက္ေျခ မကုိက္ေလေတာ့ ျပည္ပသို႔ အလုပ္ ထြက္လုပ္ၾကကုန္သည္။

တစ္ေလာက Facebook တြင္ ပ်စ္ပ်စ္ ႏွစ္ႏွစ္ ေဝဖန္ထားသည္ကို ဖတ္လုိက္ရသည္။ ဘာတဲ့ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာကူလီမ်ား ဆိုလား။ ထိုင္း ကူလီ၊ မေလး ကူလီ၊ စကၤာပူ ကူလီ၊ ဂ်ပန္ ကူလီ၊ ကိုးရီးယား ကူလီ၊ ဒူဘုိင္း ကူလီ၊ ကာတာ ကူလီ စသည္ျဖင့္ စံုလို႔။ ဒါကေတာ့ သူ႔အထင္ သူ႔အျမင္ကို ေဝဖန္ထားတာျဖစ္မည္။ ျပည္ပ တြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ပညာရွင္ အေနႏွင့္ အလုပ္လုပ္ေနၾကတာလည္း ရွိတာပဲေလ။ ဥပမာ (Engineer, Accountant, Programmer, Doctor, Professor) ျမန္မာျပည္က အခ်ဳိ႕ဘြဲ႕ရ လူငယ္မ်ားလည္း အေတြ႔အႀကံဳရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ ျပည္ပသို႔ အလုပ္ လုပ္ရန္ ထြက္ေနၾကၿမဲပါပဲ။ အခ်ဳိ႕မွာ ေသခ်ာ ျပင္ဆင္ၿပီး သြားၾကသည္မို႔ အဆင္ေျပၾကပါသည္။ ဒီလုိဆိုေတာ့လည္း ပညာရွင္မ်ား ေျပာသလို လုပ္သား အရင္းအျမစ္ (Human Resource) ဆံုး႐ႈံးသြားျခင္းလား သို႔မဟုတ္ ဦးေႏွာက္ယိုစီးသြားျခင္းလား (Brain Drain) မေျပာတတ္ေတာ့ေပ။ Human Resource ဆိုတာႀကီး မရွိေတာ့ လုပ္သားမ်ားကို တတ္ေအာင္၊ ေတာ္ေအာင္၊ ထူးခြၽန္ေအာင္ (Skill Worker) ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တဲ့လုပ္သား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ (Human Resource Development) ဆိုတာႀကီးလည္း လုပ္လို႔မရေတာ့ပါ။ ေတာ္တဲ့ လုပ္သား၊ ညံ့တဲ့ လုပ္သား၊ သာမန္လုပ္သား၊ ထူးခြၽန္တဲ့ လုပ္သားေတြကို သူ႔ေနရာႏွင့္သူ ေနရာတက် စီမံခန႔္ခြဲတဲ့ လုပ္သား စီမံခန္႔ခြဲမႈ (Human Resource Management) ဆိုတာလည္း မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က HR Specialist တစ္ေယာက္ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ HR, HRD, HRM ဆိုတာေတြကို ဒီလုိပဲ နားလည္ ထားပါတယ္။

အႏွစ္ခ်ဳပ္ ေျပာခ်င္သည္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘဝ တိုက္ပြဲအတြက္ ပထမဆံုး ေျခလွမ္းကို စတင္ ေလွ်ာက္လွမ္းမည့္ လူငယ္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းမြန္သည့္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကိုလည္း မပိုင္ဆုိင္ ထားၾကပါ။ အိမ္ကို လက္ျဖန္႔ မေတာင္းခ်င္ေတာ့သည့္ လူငယ္မ်ား အေနျဖင့္ ကိုယ့္ေျခေပၚကိုယ္ ရပ္တည္ ႏုိင္ေရး အတြက္ပါ ထုိက္သင့္ေသာ လစာကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ ႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္င ံဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ဖို႔ အတြက္ အလုပ္အကိုင္ ရရွိေရး ကလည္း လြန္စြာ အေရးႀကီးပါသည္။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံတြင္ ပညာ သင္ယူၿပီး တုိင္းတစ္ပါးတြင္ အလုပ္ သြားမလုပ္ခ်င္ပါ။ ထုိ႕ေၾကာင့္ လူငယ္မ်ားကို လက္တြဲေခၚပါ။ ကိုယ္ခ်င္းစာေပးပါ။ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးၾကပါ။




From:yoyarlay

ျမန္မာႏုိင္ငံ အေပၚ ပိတ္ဆို႔ထားမႈမ်ား အီးယူ ရုပ္သိမ္းမည္

Posted by drmyochit Thursday, April 18, 2013, under | No comments



ဥေရာပ သမဂၢ (အီးယူ)သည္ လာမည့္အပတ္ အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ အေပၚ ခ်မွတ္ထားေသာ အေရးယူ ပိတ္ဆုိ႔မႈ အားလံုးကုိ လက္နက္ တင္ပို႔မႈ ပိတ္ပင္ျခင္းမွ လြဲ၍ ရုပ္သိမ္းသြားရန္ ေမွ်ာ္လင့္ ေနေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

ရိုက္တာ သတင္း၏ ေဖာ္ျပခ်က္အရ အီးယူသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မွတ္သားေလာက္ဖြယ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ရုပ္သိမ္းေပးသြားရန္ ဆံုးျဖတ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုသည္။ အီးယူသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္မွ စ၍ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေပၚ ပိတ္ဆို႔ထားမႈမ်ားကုိ လက္နက္ တင္ပို႔မႈမွ လြဲ၍ တစ္ႏွစ္တာ ကာလ ဆုိင္းငံ့ ေပးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယခု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ေပၚထြက္လာပါက ျမန္မာႏုိင္ငံ အေပၚ ယမန္ႏွစ္က ကဲ့သို႔ ယာယီ ဆုိင္းငံ့ ေပးျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘဲ လက္နက္ တင္ပို႔မႈမွ လြဲ၍ က်န္ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား အားလံုးကုိ အၿပီးတုိင္ ပယ္ဖ်က္ေပးသြားမည္ျဖစ္သည္။

ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ပယ္ဖ်က္ေရး အတြက္ အီးယူ သံအမတ္ႀကီးမ်ားသည္ ယမန္ေန႔က ေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီး အီးယူအဖြဲ႕ အတြင္း ၀န္ႀကီး အဆင့္ သေဘာတူ အတည္ျပဳခ်က္ကိုမူ တနလၤာေန႔ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းတြင္ ျပဳလုပ္ဖြယ္ရွိသည္။ အီးယူ၏ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ပယ္ဖ်က္ခဲ့ပါက ဥေရာပ ကုမၸဏီမ်ာ းအားလံုးသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အျခား ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ အၿပိဳင္ စီးပြားေရး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။

အီးယူသည္ ယခင္က ျမန္မာကုမၸဏီႏွင့္ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္း ၁,၀၀၀ နီးပါးခန္႔၏ ပုိင္ဆုိင္မႈမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ ထားခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ အတြင္းမွ လူပုဂၢိဳလ္ ၅၀၀ ခန္႔ကုိလည္း ဥေရာပ သမဂၢအဖြဲ႕၀င္ ႏုိင္ငံမ်ားသို႔ ၀င္ေရာက္ခြင့္ ပိတ္ပင္ထားခဲ့သည္။
 
 
 
From:yoyarlay 


ျမန္မာတို ့အတြက္ဂုဏ္ယူစရာ

Posted by drmyochit Thursday, April 18, 2013, under | No comments



လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၏ နာမည္ၾကီး အဆင့္ နံပါတ္တစ္ တကၠသိုလ္ျဖစ္သည့္ တိုက်ိဳ တကၠသိုလ္၏ ဖိတ္ၾကား မႈျဖင့္ ၁၇.၄.၂၀၁၃ နံနက္ ၁၀ နာရီမွ ၁၁ နာရီ အထိ ျမန္မာျပည္ ေရးရာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေဟာေျပာ ပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ လာမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုင္ရာႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး လည္းေကာင္း အေျခခံ ဥပေဒ ဆိုင္ရာ အေၾကာင္းအရာ မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး လည္းေကာင္း အျခား ျမန္မာျပည္ ဆိုင္ရာ အေျခ အေနမ်ားအား ေဟာေျပာ သြားခဲ့သည္..။

အခမ္းအနားသို႔ တိုက်ိဳ တကၠသိုလ္၌ ပညာ သင္ၾကားေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား အပါအဝင္ ဂ်ပန္ ေက်ာင္းသား ၄၀၀ ခန္႔ တက္ေရာက္ခဲ့သည္..။

အဆိုပါ တိုက်ိဳ တကၠသိုလ္သို ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေဟာေျပာရန္ ေရာက္ရွိလာရာ ခန္းမ အျပင္ဘက္၌ ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံသားမ်ား၊ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားမွ လာေရာက္ ၾကိဳဆို ႏွဳတ္ဆက္ ၾကသလို ေဟာေျပာပြဲ ျပီးျပန္လည္ ထြက္ခြာခ်ိန္၌လည္း ဂ်ပန္ ျပည္သူမ်ားက အမွတ္တရ လက္မွတ္မ်ား ေတာင္းခံ သည္ကိုလည္း ေရးထိုး ေပးခဲ့သည္။ယေန႔ တိုက်ိဳ တၠသိုလ္ ေဟာေျပာပြဲ က်င္းပရာ ခန္းမ ဝန္းက်င္သို႔ အနီးနားမွ အလယ္တန္း ေက်ာင္သား ေက်ာင္းသူမ်ား လာေရာက္ ၾကိဳဆိုခဲ့ၾကသည္ျဖစ္၍ ထူျခားသည္ဆိုရမည္။



From:yoyarlay

ဦးျမေအး အိမ္အနီး ေဆာက္လုပ္ထားေသာ မ႑ပ္ မွ ေရထဲတြင္ မွန္ကြဲစထည့္ပတ္သျဖင့္ ဗမာ ကေလး သံုးဦး ဒဏ္ရာရ

Posted by drmyochit Thursday, April 18, 2013, under | No comments










သႀကၤန္အတက္ေန႕၊ ညေနပိုင္း(၅)နာရီခန္႔တြင္ ဟသၤာတျမိဳ႕၊ ပန္းဘဲတန္းရပ္ကြက္ရွိ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေခါင္းေဆာင္ ဦးျမေအးအိမ္ အနီးရွိ အုန္းလက္ထိုးေရပက္မ႑ပ္တစ္ခုမွ ေရပက္ရာ မွန္ကြဲစမ်ား ပါလာသျဖင့္ သံုးဘီးဆိုင္ကယ္ေပၚလိုက္ပါလာေသာ ကေလးငယ္ (၃)ဦး ဒဏ္ရာရရွိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒဏ္ရာရရွိသူမ်ားသည္ ဟသၤာတျမိဳ႕၊ ကင္းရပ္ကြက္၊ ဥယ်ာဥ္တြင္း ၌ စုေပါင္းေနထိုင္ေသာ ခ်ိဳ႕တဲ့ႏြမ္းပါး သူမ်ားျဖစ္ၿပီး သံုးဘီးဆိုင္ကယ္အမွတ္ ၂ ဟ/၆၈၂၈ ယာဥ္ေမာင္း ကိုသက္ေဆြမွ အိမ္နီးခ်င္း

လူႀကီးႏွင့္ ကေလးငယ္ ၁၇ ဦးခန္႕အား ေနထိုင္ရာ ကင္းရပ္ကြက္မွ နတ္ေမာ္ဘုရားႀကီးသို႕ဘုရားဖူး ေရပက္ခံရန္ ပို႕ေဆာင္ခဲ့ျပီးအျပန္တြင္ျ ဖစ္ပြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ဧျပီလ ၁၆ ရက္ေန႕(သႀကၤန္အတက္ေန႕) ညေန ၅ နာရီခန္႕အခ်ိန္၌ ပန္းဘဲတန္းရပ္ကြက္၊ ပလီဘက္ အျခမ္း အုန္းလက္ ေရပက္မ႑ပ္မွ ေရပက္ခဲ့ရာတြင္ မွန္ကြဲစမ်ားပါဝင္ခဲ့သျဖင့္ သံုးဘီးဆိုင္ကယ္ေပၚပါ မျမတ္ျမတ္ႏြယ္(၄ ႏွစ္)မွာ ယာဘက္ဦးေခါင္းဒဏ္ရာ၊ မမိရိပ္(၈ ႏွစ္)မွာ ယာဘက္ေျခခံု ဒဏ္ရာ၊ မသူဇာႏြယ္(၁၆ ႏွစ္)မွာ ယာဘက္နားထင္ဒဏ္ရာ ရရွိခဲ့တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

အဆိုပါ ျဖစ္စဥ္ကို ရဲစခန္းအား စံုစမ္းၾကည့္ရာ အမွတ္(၁) စခန္းမွ ဒုရဲအုပ္ ထြန္းဝင္းႏုိင္ႏွင့္ နယ္ထိန္း တပ္ဖြဲ႔တို႔မွ သိသိခ်င္း နာရီဝက္အတြင္းမွာအခင္းျဖစ္ရာေနရာကိုသြားေရာက္စစ္ေဆးခဲ့ေၾကာင္း၊ ေဆးစာ ပို႕ျခင္းႏွင့္ အထက္ကိုတင္ျပထားျခင္းကို အခ်ိန္မီလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း ၊ အမႈႏွင့္ပက္သက္၍ ယာဥ္ေပၚမွာ ဒဏ္ရာရသူရဲ႕မိဘလည္း ပါတဲ့အတြက္ ကိုယ္တုိင္ အမွဳဖြင့္ႏိုင္ရန္ေ ခၚဆိုထားေၾကာင္း ဧျပီလ ၁၇ ရက္ေန႕ ေန႔လည္က ေျဖၾကားပါတယ္။

ဒဏ္ရာရသူ ကေလးငယ္ မိသားစုမ်ားသည္ ႏြမ္းပါးခ်ိဳ႕တဲ့သူမ်ားျဖစ္၍ အမႈရင္ဆိုင္ရန္ ဆိုကၠားခပင္ တတ္ႏိုင္မႈ မရွိေသာ အေျခအေနျဖစ္ၿပီး ၿမိဳ႕ခံအခ်ိဳ႕မွ အခင္းျဖစ္ ခ်ိန္ ေဆးရံုကုသရာမွ စ၍ ကူညီေပးမႈမ်ား ရွိရာ အမႈမွန္အတြက္ ေပၚေပါက္ေစလိုၿပီး အလားတူ ၿမိဳ႕အက်ည္းတန္ေစမည့္ လုပ္ရပ္မ်ိဳးမျဖစ္ေစရန္ လိုလားကာ ကာယကံရွင္ မိသားစုမ်ားမွေ ငြေၾကးအခက္အခဲႏွင့္ စားဝတ္ေနေရးတို႔ေၾကာင့္ အမွန္တရား အတြက္ အမႈဖြင့္ရန္မဝံ့မရဲျဖစ္ေနေၾကာင္း သိရပါတယ္ 




From:myanmar express

Tags

Labels

ေနာက္ဆံုးရ သတင္းမ်ား

Blog Archive

Blog Archive

ဆက္သြယ္ေပးပို႕ရန္

drmyochit72@gmail.com သို႕ ဆက္သြယ္ေပးပို႕ႏိုင္ပါသည္

ရွာေဖြရန္