ကၽြန္ေတာ္ အျပည့္အ၀ ေလးစားေထာက္ခံသည့္ ပုဂၢိဳလ္

ကၽြန္ေတာ္ အျပည့္အ၀ ေလးစားေထာက္ခံသည့္ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ၁၉၄၅ ဧျပီလ ၂၀ ရက္ေန႔မွာ ေမြးဖြားခဲ့ျပီး ယေန႔မွာေတာ့ အသက္ ၆၇ ႏွစ္ အရြယ္ ရွိေနသူ တစ္ေယာက္ပါ။ သူဟာ သာမန္ ေလွသမား၊ လယ္သမား မိသားစုက ဧရာ၀တီ တိုင္းက က်ံဳကူးဆိုတဲ့ ေက်းရြာေလးမွာ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံသားေကာင္း တစ္ေယာက္ပါ။ ေက်းရြာ မူလ တန္းေက်ာင္း၊ ေက်းရြာအလယ္တန္းေက်ာင္း ေတြမွာ တက္ေရာက္ပညာ သင္ၾကားခဲ့ျပီး ၁၉၆၈ ျပည္တြင္းမွာ ေသာင္းက်န္းသူမ်ားနဲ႔ တိုက္ပြဲမ်ား ျပင္းထန္ေနခ်ိန္မွာ အသက္စြန္႔ ရႏိုင္တဲ့ စစ္သား အလုပ္ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ 

၁၉၆၇ ခုႏွစ္ သူ႕အသက္ ၂၂ႏွစ္ အရြယ္မွာ သူဟာ ရွမ္းေသနတ္ကိုင္ တပ္ရင္း အမွတ္(၁)မွာ ဒုဗိုလ္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ တပ္စု တစ္စုကို တာ၀န္ယူ ကြပ္ကဲျပီး ႏိုင္ငံ့တာ၀န္ကို အသက္ေပး ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါ တယ္။ ေျခလ်င္ တပ္ရင္းမ်ား၊ ရံုးဌာနမ်ား မွာ ရာထူးအဆင့္ဆင့္ တာ၀န္ယူခဲ့ျပီးေနာက္ ၁၉၉၇ မွာေတာ့ ၾတိဂံေဒ သ တိုင္းကို ကြပ္ကဲ အုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့ တိုင္းမွဴး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုေနာက္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အပင္ပန္းခံ စြန္႔ လႊတ္မႈ၊ ၾကိဳးပမ္းအား ထုတ္မႈ၊ လူအမ်ားရဲ႕ ယံုၾကည္ကိုးစားမႈတို႕ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရသစ္ရဲ႕ ပထမ ဆံုး သမၼတ ျဖစ္လာခဲ့ပါ တယ္။

သူဟာ စစ္သားတစ္ေယာက္ပီသခဲ့ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ၁၉၈၈ မွာ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ႕ သူရဲေကာင္း လက္မွတ္ ရရွိခဲ့တယ္။ သူဟာ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ စကၤာပူ ႏိုင္ငံက သစ္ခြတစ္မ်ိဳးကို ဒမ္ဒရိုဗီယမ္သိန္းစိန္လို႔ အမည္ေပးဂုဏ္ျပဳခံခဲ့ ရပါတယ္။ ဒါေတြသာမက ႏိုင္ငံတ ကာ မဂၢဇင္းမ်ားမွ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကား ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။

သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားေထာက္ခံတာဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရး လံုး၀ မပါပါဘူး။ သူဟာ ေက်းရြာေလးတစ္ရြာက လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ တိုင္းျပည္အတြက္ ေပးဆပ္မႈေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရခဲ့ တယ္။ လံုး၀ ထင္မွတ္မထားခဲ့တဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို ၂ ႏွစ္အတြင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ႏို္င္ငံအတြက္ ယေန႔ေခတ္မွာ အပင္ပန္းခံႏိုင္ဆံုး ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ သူ႕ အေၾကာင္းေတြကို ဖတ္ရတိုင္းမွာ လူငယ္တိုင္းအတြက္ သာမက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ပါ စံနမူနာျပ ျဖစ္ေစ တဲ့ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ ေတြကို ေတြ႔ခဲ့ရတာေၾကာင့္ ေလးစား ေထာက္ခံမိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္းေတြ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူတိုင္း လက္ခံဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဂူတစ္ဂူထဲမွာ ျခေသၤ့ ႏွစ္ေကာင္ မေအာင္းဘူး ဆိုတဲ့ ျမန္မာ စကားပံု ရွိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံကေတာ့ ဒီေတာဒီေတာင္ လံုျခံဳမယ္ ဆိုရင္ ျခေသၤ့အေကာင္ ၁၀၀ လည္း ဂူတစ္ဂူထဲမွာ ေနလို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ ေသာင္းက်န္းသူမ်ားကို လက္ နက္စြန္႔ဖို႔ တစ္ခြန္း မေျပာဖူးတဲ့ သူေတြ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆုေတြ ရေနခ်ိန္မွာ လူမသိ သူမသိ သူဟာ လက္ နက္ စြန္႔ျပီး ျငိမ္းခ်မ္း ေရးယူတဲ့ အဖြဲ႕ေတြကို လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေနခဲ့တယ္။ လူတိုင္း အာဏာရမွ လုပ္ခ်င္ ရာ လုပ္ခြင့္ရမယ္လို႔ ဆိုၾက ေပမယ့္ အာဏာ မရွိခင္ကတည္းက သူဟာ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ 

သူ႔အတြက္ က်ဆံုးမႈေတြ မရွိခဲ့ဖူးလို႔ေတာ့ မထင္ပါနဲ႕။ သူ႕အတြက္ ဆံုးရံႈးမႈေတြ ၊ စိတ္ပ်က္စရာေတြကို ဘ၀ မွာ ၾကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေသအတူရွင္မကြာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ က်ဆံုးခဲ့တာကိုလည္း သူခံစားဖူးပါတယ္။ သူ ကိုယ္တိုင္လည္း အသက္ေဘးကို ဥာဏ္နဲ႔ယွဥ္ျပီး ျဖတ္သန္းခဲ့ရဖူးမွာပါ။ ႏိုင္ငံတကာကို ေရာက္ခ်ိန္မွာ မ်က္ ကန္း ႏိုင္ငံေရး လုပ္စားသူေတြရဲ႕ အပုပ္ခ် တိုက္ခိုက္မႈ၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္နီးပါး ေစာ္ကားမႈေတြကို လည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။ နာဂစ္ ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူကိုယ္တိုင္ အေျပးသြား အကူအညီေတြ ဘယ္ေ လာက္ ေပးမယ္လို႔ ကတိေတြ ေပးခဲ့ေပမယ့္ အေျခအေန အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ထင္သေလာက္ မေပးခဲ့တဲ့ အေပၚမွာ သူ႕ေၾက ကြဲ ၀မ္းနည္းရမႈေတြ၊ ဂုဏ္သိကၡာ ဖ်က္ဆီးခံရလုနီးပါး အေျခအေနေတြ ကို လည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယေန႔ထိ သူ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္မဆိုခဲ့ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကို အျပည့္အ၀ ေလးစား ေထာက္ခံပါတယ္။ ထို႔အတူ သူနဲ႔အတူ ႏိုင္ငံေကာင္းက်ိဳး ေဆာင္ ရြက္တဲ့ မည္သူကိုမဆိုလည္း ေထာက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔လို ပါးစပ္ထက္ လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ မ်ားမ်ား ျပႏိုင္တဲ့သူကိုပဲ ေထာက္ခံတာပါ။

 

 

 

From:opposite eyes