ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ရခုိင္ ၁၇ ဦးေရာင္းစားခံရာမွ ၃ ဦးလြတ္ေျမာက္

ထုိင္းႏုိင္ငံ ပါတနီၿမိဳ႕တြင္ ရခုိင္အမ်ိဳးသား ၁၇ ဦး ငါးဖမ္းေလွသုိ႔ ဇႏၷ၀ါရီလ ၁၅ ရက္ေန႔က ေရာင္းစားခံရၿပီး ၄င္းအ ထဲမွ ၃ ဦးမွာ ဇူလုိင္လ ၈ ရက္ေန႔က ျပန္လြတ္ေျမာက္လာေၾကာင္း သိရသည္။

ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာေသာ ရခုိင္အမ်ိဳးသား ၃ ဦးမွာ ရခုိင္ျပည္ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္ သာဒါဆိပ္ေက်း ရြာမွ ကုိသိန္းထြန္း အသက္ ၂၆ ႏွစ္၊ ကုိေအာင္တင္၀င္း အသက္ ၂၃ ႏွစ္ႏွင့္ ကုိထြန္းထြန္းလွ အသက္ ၂၅ ႏွစ္တုိ႔ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

သူတုိ႔သည္ ေရာင္းစားခံခ့ဲရခ်ိန္အတြင္း အလုပ္ရွင္ သူေဌးထံမွ ေပးေသာ အပုိသုံးေငြမ်ားကုိ စု၍ ရရွိ ထား သည့္ ဘတ္ ၁၀၀၀ ျဖင့္ မေလးရွားႏုိင္ငံသုိ႔ ထြက္ေျပးလာရာ မေလးရွားႏုိင္ငံရွိ ရခုိင္ လူမႈ ကယ္ဆယ္ ေရး အဖြဲ႔မ်ားမွ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးမႈေၾကာင့္ ယခုလုိ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာျခင္းျဖစ္သ ည္ဟု လြတ္ ေျမာက္ လာ သူအထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္သူ ကုိသိန္းထြန္းက ေျပာသည္။

" ပြဲစားက က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ေခၚတ့ဲအခ်ိန္မွာ ေရခဲစက္႐ုံမွာ အလုပ္လုပ္ရမယ္။ အဲဒီစက္႐ုံမွာ မလုပ္ရဘူးဆုိရင္ ဝပ္ေရွာ့ပ္တစ္ခုခုမွာ ထည့္ေပးမယ္လုိ႔ ေျပာၿပီးေတာ့ ေခၚလာတာပါ။ ထိုင္းႏုိင္ငံ ပါတနီၿမိဳ႕ကုိလည္း ေရာက္ေတာ့ ငါးဖမ္းေလွမွာ တခါတည္းတန္းၿပီးေတာ့ ထည့္လုိက္တာပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ အင္ဒုိရီမွာ ၅ လ ေက်ာ္ေရာင္းစား ခံခ့ဲရပါတယ္။ အဲဒီကမွ တဆင့္ သူေဌးဆီကေန အပုိသုံးဖုိ႔ေပးထားတ့ဲ ပုိက္ဆံေတြ ကုိ စုၿပီးေတာ့ မေလးမွာ ရွိေနတ့ဲ ရခုိင္လူမႈကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ေတြကုိ အကူအညီေတာင္းၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ ကကယ္ လုိက္တ့ဲ အတြက္ က်ေနာ္တုိ႔ အခုလုိလြတ္ေျမာက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ " ဟု သူက ေျပာသည္။

အဆုိပါ ၁၇ ဦးကုိ ေရာင္းစားလုိက္ေသာ ပြဲစားမွာ ရခုိင္ျပည္ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္ ရြက္မႈိင္းေက်းရြာက ကုိေမာင္ လွျဖစ္ၿပီး ၃ ေယာက္ကုိ ၇ သိန္း၊ တစ္ေယာက္ကုိ ဘတ္ ၁၅၀၀၀ စီေတာင္းစားခ့ဲသည္ဟု ကုိသိန္း ထြန္းက ဆုိသည္။

" က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ၃ ေယာက္ေပါင္းရင္ ပုိက္ဆံ ၇ သိန္းေပးရမယ္။ ၁ ေယာက္တည္းဆုိရင္ ဘတ္ ၁၅၀၀၀ စီေပးရ မယ္လုိ႔ ကတိနဲ႔ေခၚယူခ့ဲတာပါ။ အားလုံးက ၁၇ ေယာက္ေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ၃ ေယာက္ကေတာ့ လြတ္ေျမာက္ လာတယ္။ က်န္တ့ဲ ၁၄ ေယာက္ကေတာ့ အခုထိ ေရာင္းစားခံေနရတုန္းပါပဲ။ သူတုိ႔ကုိ အင္ဒုိ ရီမွာ ေတြ႔ ခ့ဲပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ ေနရပ္လိပ္စာနဲ႔ နာမည္ကုိေတာ့ အတိအက်မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သံတြဲ၊ ေက်ာက္ျဖဴ ဘက္ကေတာ့ ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ လြတ္ေျမာက္သြားေပမယ့္ က်န္ခ့ဲတ့ဲ လူေတြအတြက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ " ဟု သူကေျပာသည္။

က်န္ရွိေနေသာ ရခုိင္အမ်ိဳးသား ၁၄ ဦးကုိ မေလးရွားႏုိင္ငံရွိ ရခုိင္လူမႈကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ထုိင္းႏုိင္ငံ လူကုန္ကူးမႈတုိက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔၊ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ လူကုန္ကူးမႈတုိက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း ကာ အျမန္ဆုံးကယ္ဆယ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေဆာက္ရြက္ေနၾကသည္ဟု မေလးရွားႏုိင္ငံရွိ ရခုိင္ အေရးေဆာင္ ရြက္ေနသူ ကုိေမာင္ေယက ေျပာသည္။

Arakan times

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

သဃၤန္း၀တ္ျဖင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသား(၂)ဦးအား တရားမ၀င္ မေလးရွားႏိုင္ငံသို႕ ပို႕ေဆာင္သူမ်ားအား အေရးယူ

ရန္ကုန္၊ ဇူလိုင္ ၁၁

၉.၇.၂၀၁၃ ရက္ေန႔ ၁၄၃၀ အခ်ိန္ ပန္းဘဲတန္းၿမိဳ႕နယ္(၈)ရပ္ကြက္၊ အေနာ္ရထားလမ္း အမွတ္ ၂၄၀ ရွိ Polo Guest House တြင္ သဃၤန္း၀တ္ျဖင့္ လာေရာက္တည္းခိုၿပီး အရပ္၀တ္ျဖင့္ ေနထိုင္ကာ လမ္းေဘး ထမင္း ဆိုင္တြင္ ထမင္း ထြက္စားသူ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံသား မ်ားျဖစ္သည့္ Parsujit Barua (၂၇)ႏွစ္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ လူမ်ိဳး/ဗုဒၶဘာသာ၊ (ဘ) Rjon Barua ႏွင့္ Antar Barua (၂၉)ႏွစ္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ လူမ်ိဳး /ဗုဒၶ ဘာသာ၊ (ဘ) Dulal Barua တို႔ႏွစ္ဦးအား စစ္ေဆးရာ ၎တို႕သည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံမွ မေလး ရွားႏိုင္ငံ သို႔ တရားမ၀င္သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရန္ တဆင့္လာေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ ငံ ရွိ မင္းႏိုင္ (၃၅)ႏွစ္၊(ဘ)ဦးအာဇီဇူေမာက္၊ သာေကတၿမိဳ႕နယ္ေနသူႏွင့္ ၎၏ ဇနီးျဖစ္သူ မရင္ရင္၀င္း (၂၇)ႏွစ္၊ (ဘ)ဦးမာမတ္ဆူလတန္၊ သာေကတၿမိဳ႕နယ္ေနသူတို႔ ႏွစ္ဦးမွ တရားမ၀င္ပို႕ေပးမည္ျဖစ္ၿပီး ပို႔ေပးခ အျဖစ္ တစ္ဦးလ်င္ ေဒၚလာ ၅၀၀ စီအား ေပးခဲ့ရေၾကာင္း စစ္ေဆးေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။

၎တို႕ႏွစ္ဦး၏ စစ္ေဆးေပၚေပါက္ခ်က္အရ မင္းႏိုင္ႏွင့္မရင္ရင္၀င္း တို႔ႏွစ္ဦးအား ၎တို႔ ေနအိမ္မွ ဖမ္းဆီး ရ မိစစ္ေဆးရွာေဖြခဲ့ရာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသားႏွစ္ဦးအား ရန္ကုန္မွ ျမ၀တီ၊ ျမ၀တီမွ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ ေကာက္ၿမိဳ႕ရွိ မာမတ္ဆူလတန္(ခ)တင္၀င္းႏွင့္ မေရႊလံုးတို႔မွတဆင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံသို႔ ပို႔ေဆာင္ မည္ျဖစ္ ေၾကာင္းႏွင့္ ေနအိမ္အတြင္းမွ လက္ကိုင္ဖုန္း(၁)လံုး၊ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၀၀ တန္ (၆)ရြက္၊ ဘဂၤလား ေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံ သံုးေငြ ၅၀၀ တန္ (၁)ရြက္၊ ၁၀၀ တန္ (၂) ရြက္၊ ၅၀ တန္ (၁)ရြက္၊ ျမန္မာေငြ စကၠဴေရာရာ ၃၅၈၀၀၀ က်ပ္၊ Mr. Antar Barua အမည္ျဖင့္Air Banglaေလယာဥ္ လက္မွတ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စာရြက္ (၆)ရြက္၊ Mr. Parsujit Barua အမည္ ျဖင့္ Air Bangla ေလယာဥ္လက္မွတ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စာရြက္ (၇)ရြက္ တို႔အား ေတြ႔ရွိရသျဖင့္ သက္ေသမ်ားေရွ႕ သိမ္းဆည္းကာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံသားႏွစ္ ဦးအား မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္ရမည္ဟု ေသြးေဆာင္ေျပာဆို၍ တစ္ဦးလ်င္ ေဒၚလာ ၅၀၀ စီႏွင့္ ဘဂၤလား ေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံ သံုး ေငြမ်ား အားရယူၿပီး တရားမ၀င္ လမ္းေၾကာင္းမွ သယ္ယူပို႔ေဆာင္သူ မင္းႏိုင္၊ ရင္ရင္ ၀င္းႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ေနသူမာမတ္ဆူလတန္(ခ) တင္၀င္း၊ မေရႊလံုးတို႔ (၄)ဦးအား ၁၀.၇.၂၀၁၃ရက္ေန႕၀၈၃၅အခ်ိန္ ပန္းဘဲတန္းၿမိဳ႕မရဲစခန္း (ပ)၂၀၅/၂၀၁၃ ပုဒ္မ ၃၆၇/၃၇၀ ျဖင့္အမႈဖြင့္ အေရး ယူ ထားရွိေၾကာင္း ရန္ကုန္တုိင္း ေဒသၾကီး ရဲတပ္ဖဲြ ့Yangon Police (facebook) အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ သတင္း ထုတ္ျပန္ ထားပါသည္။ 

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ဖားကန္႔တြင္ ေရႀကီး၍ ေနအိမ္မ်ားနစ္ျမဳပ္

ရန္ကုန္၊ ဇူလိုင္ ၁၀

ေက်ာက္စိမ္းမ်ား အဓိကထြက္ရွိရာ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဖားကန္႔ၿမဳိ႕နယ္တြင္ ဇူလိုင္ ၁၀ ရက္ေန႔က မိုးသည္း ထန္စြာ ႐ြာသြန္းေသာေၾကာင့္ ဥ႐ုေခ်ာင္းေရႀကီးကာ ၿမဳိ႕ေပၚရပ္ကြက္အခ်ဳိ႕ႏွင့္ ေနအိမ္မ်ား နစ္ျမဳပ္ ခဲ့ေၾကာင္း ေဒသခံ မ်ားက The Voice သို႔ ဆက္သြယ္ေျပာၾကားသည္။

ဖားကန္႔ၿမဳိ႕ေပၚတြင္ ဥ႐ုေခ်ာင္းေရသည္ ၿမဳိ႕လယ္တံတားႏွစ္ခုကို ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီး ၿမဳိ႕မရပ္ကြက္ႏွင့္ မရွီ ကေတာင္ရပ္ ကြက္တို႔ရွိ ေနအိမ္အခ်ဳိ႕ နစ္ျမဳပ္ခဲ့ေသာ္လည္း ထိခိုက္ဒဏ္ရရသူႏွင့္ ေသဆုံးသူ မရွိေသးေၾကာင္း ငွက္ေပ်ာေတာ ရပ္ကြက္ရွိ ေက်ာက္စိမ္းဝယ္ေရာင္းတစ္ဦးက ဇူလိုင္ ၁၀ရက္ေန႔ ေန႔လယ္၁ နာရီခန္႔တြင္ ဖားကန္႔ၿမဳိ႕ အေျခအေနကို ေျပာျပသည္။
"လုံးခင္း၊ ဆိုင္းေတာင္(ဆိပ္မူ) ဘက္လည္း အိမ္ေတြျမဳပ္ကုန္ၿပီလို႔ ၾကားတယ္" ဟုလည္း ၄င္းကဆိုသည္။

လုံးခင္ေက်း႐ြာတြင္မူ ႐ြာလယ္ လမ္းမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္ ေရလွ်ံခဲ့ေသာ္လည္း ယခင္ႏွစ္ ေရႀကီးမႈစံခ်ိန္ထိ မေရာက္ေသးေၾကာင္း၊ ဥ႐ုေခ်ာင္းကမ္းတြင္ ေနထိုင္သည့္ ေနအိမ္အခ်ဳိ႕ ေရလြတ္ရာသို႔ ႀကဳိတင္ ေရႊ႕ေျပာင္းထားၾကေၾကာင္း လုံးခင္ရပ္ကြက္ (၄)တြင္ ေနထိုင္သူ အမ်ဳိးသမီးက ေျပာၾကားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျမစ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေသာ ခ်င္းတြင္းျမစ္၏ ျမစ္ဖ်ား ဥ႐ုေခ်ာင္းသည္ ဖားကန္႔ၿမဳိ႕နယ္ အတြင္းရွိ ေက်ာက္မ်က္တူးေဖာ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္မ်ားေၾကာင့္ ႏုန္းပို႔ခ်မႈ ျမင့္မားလာသည့္အျပင္ ေက်ာက္မ်က္ကုမၸဏီ အခ်ဳိ႕က ေႏြရာသီတြင္ ဥ႐ုေခ်ာင္းကိုပိတ္ကာ ေက်ာက္မ်က္တူး ေဖာ္ၾက သည့္အတြက္ ေရစီးလမ္းေျပာင္းလာမႈ တို႔ေၾကာင့္ မိုးသည္းထန္စြာ ႐ြာသြန္းတိုင္း ေရႀကီးေရလွ်ံ ျဖစ္ေနသည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္လာၿပီ ျဖစ္သည္။

The Voice Weekly

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ျပည့္တန္ဆာအျဖစ္ ခုိင္းေစခံရသည့္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ၁၀ ဦးကို ကယ္တင္

ထိုင္းနိုင္ငံေတာင္ပိုင္းမွာ ျပည့္တန္ဆာအျဖစ္ အတင္း အက်ပ္ ခိုင္းေစခံေန ရတဲ့ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ၁၀ ဦးကို ဇူလိုင္လ ၁၀ ရက္ေန့ ညက ထိုင္း-ျမန္မာပူးေပါင္းျပီး ကယ္ထုတ္လိ္ုက္ပါတယ္။

ထိုင္းနိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ရေနာင္းခရိုင္ ကရပူရီျမို့နယ္ နန္းယန္းေလွဆိပ္က  အိမ္ခန္း ၅ ခုမွာ  ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ  ျပည့္တန္ဆာအျဖစ္ အတင္း အက်ပ္ ခိုင္းေစ ခံေနရတယ္ဆိုတဲ့ တိုင္ၾကားခ်က္အရ ထိုင္းနိုင္ငံ အထူး မႈခင္း စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ရဲတပ္ဖြဲ့၊ ထုိင္းနုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာနိုင္ငံသားမ်ားအဖြဲ့၊ ဖန္ငအေျခစိုက္ ပညာေရး ေဖာင္ေဒး႐ွင္း အဖြဲ့၀င္ေတြ၊ ထိုင္းေရာက္ ျမန္မာအလုပ္သမား ကူညီေရးအဖြဲ့ေတြ ပူးေပါင္း ကယ္တင္ လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကူညီကယ္ထုတ္ပံုခဲ့ပုံကုိ ျမန္မာနိုင္ငံသားမ်ားအဖြဲ့ရဲ့ ဒါရိုက္တာ ဦးေက်ာ္ေသာင္းက “မေန့က က်ေနာ္တို့ ည ၈ နာရီေလာက္မွာ ေဒသခံ ရဲေတြနဲ့ သြား၀ိုင္းတဲ့အခါမွာ အလုပ္႐ုံ ၅ ခုစလံုး အားလံုး ပိတ္လိုက္ျပီးေတာ့ ျမန္မာ ျပည့္တန္ ဆာေတြကုိ အကုန္လံုး ေတာထဲကုိ ခနေ႐ွာင္ေနၾကဆိုျပီးေတာ့ ေ႐ွာင္ခိုင္းထားတယ္တဲ့။ သြား၀ိုင္း တဲ့ အခါ က်ေနာ္တို့ တေယာက္မွ မေတြ့ေတာ့ က်ေနာ္တို့ အဖြဲ့ထဲက တေယာက္က ဟိုသြားဒီသြား ႐ွာေန တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲနဲ့ ထား၀ယ္က အမ်ဳိးသမီး  အသက္ ၂၂ နွစ္ေလာက္၊ ေနာက္ ၁၇ နွစ္ အ႐ြယ္ ေကာင္းမေလးတေယာက္က ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို့ အဖြဲ့နဲ့ ေတြ့ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို့က တုိးတိုးတိတ္တိတ္ ေျပာတယ္။ သမီးတို့ကုိ လာဖမ္းတာ မဟုတ္ဘူး၊ သမီးတို့ မိဘေတြဆီ ျပန္ပို့မွာ သမီးတို့ ဒီဘ၀က မလြတ္ေျမာက္နုိင္တာ ဦးတို့ သိလို့ လာကယ္ထုတ္တာ သမီးဆိုေတာ့ သူတို့ ယံုၾကည္သြားတယ္။ သူတို့ ထလိုက္ၾကတယ္။ က်ေနာ္တို့ေ႐ွ့မွာ ေဟး ဒီဘ၀က လြတ္ျပီး လြတ္ျပီး လြတ္ျပီး အသံထြက္ေအာ္ျပီးေတာ့ ကၾကတာဗ်။ ဒါနဲ့ က်ေနာ္တို့ တနာရီေလာက္ၾကာေအာင္ ပတ္ျပီးေတာ့ ႐ွာၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးၾကေတာ့ သူတို့ တျဖည္းျဖည္း ထြက္လာၾကတယ္၊ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို့ စုစုေပါင္း ၁၀ ေယာက္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ပဲ က်ေနာ္တို့ ကယ္တင္နုိင္ခဲ့တယ္” လုိ့ ေျပာပါတယ္။

ေတာထဲ ေ႐ွာင္းတိန္းခုိင္းထားတဲ့အထဲမွာ ျမန္မာမိန္းကေလး စုစုေပါင္း ၅၀ ႐ွိျပီး ၁၀ ေယာက္ပဲ ထြက္လာတာလုိ့ ဆုိပါတယ္။

ျပန္လြတ္လာသူေတြဟာ အသက္ ၁၆ နွစ္ကေန ၂၄ နွစ္အၾကား အ႐ြယ္ေတြျဖစ္ျပီး ရန္ကုန္နဲ့ တနသၤာရီတိုင္းက ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူတို့ထဲမွာ ျပည့္တန္ဆာလုပ္သက္ ၃ လကေန ၈ နွစ္အထိ သက္တမ္း႐ွိ သူေတြပါ၀င္ေၾကာင္း၊ ၁၆ နွစ္႐ြယ္ မိန္းကေလးမိန္းကေလး ၁ ဦးဟာ အဲဒီကို စေရာက္တုန္းက အပ်ိုေဖာ္မ၀င္ေသးဘူးလို့ ဦးေက်ာ္ေသာင္းက ေျပာပါတယ္။

သူတို့ ၁၀ ဦးထဲက  ၁ ဦးကို  ခင္ပြန္းသည္ထံ အပ္နွံခဲ့ျပီး ျမန္မာျပည္ကို ၂ ဦး ျပန္သြားသလို က်န္ ၇ ဦးကိုေတာ့ ကရပူရီခရိုင္ အမ်ဳိးသမီး ကယ္ဆယ္ေရးေဂဟာမွာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္ထားတယ္လို့ ေျပာပါတယ္။

မိန္းကေလးအမ်ားစုဟာ ေရာင္းစားခံရလို့ ေရာက္လာတာျဖစ္ျပီး ဧည့္သည္ေတြကို ျငင္းခြင့္မ႐ွိ၊ ေ႐ြးခြင့္မ႐ွိ၊ ျငင္းရင္ ထမင္းဖိုးမရေၾကာင္း၊ မိန္းမကိုယ္မွာ ဒဏ္ရာရသူ ၃ ဦး႐ွိျပီး အလုပ္႐ွင္က မကုသေပးတဲ့အတြက္ အခုအျပင္မွာ ကုသေနရတယ္လို့ ဆိုပါတယ္။

ဒီကိစၥနဲ့ပတ္သက္ျပီး ျပည့္တန္ဆာခန္းပိုင္႐ွင္ကို လိုအပ္သလို စစ္ေဆးအေရး ယူေပးဖို့ ဒီကေန့မနက္ဘဲ ကရပူရီျမို့နယ္ရဲစခန္းမွာ အမႈဖြင့္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ရဲစခန္းက မန္ေနဂ်ာ ၂ ေယာက္ကို ဖမ္းထားျပီး ပိုင္႐ွင္ကိုေတာ့ မမိေသးဘူးလို့ ဦးေက်ာ္ေသာင္းက ေျပာပါတယ္။

မိန္းကေလးေတြ သြားေရာက္ကူညီဖို့ လိုအပ္တဲ့ စရိတ္ေတြကို ထိုင္းနိုင္ငံ ျမန္မာသံရံုးက ေ႐ြွႊ့ေျပာင္းအလုပ္သမားဆိုင္ရာ သံမႉး ဦးနိုင္ထြန္းက ကူညီျပီး အျခားလိုအပ္တဲ့ စရိတ္ေတြကိုေတာ့ နီးစပ္ရာ အလႉ႐ွင္ေတြဆီက ေကာက္ခံေနတယ္လို့ ေျပာပါတယ္။

လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ မိန္းကေလးတဦးက “သမီးကုိ ေခၚလာတုန္းကေတာ့ ေလယာဥ္နဲ့ ေခၚလာတယ္။ ေခၚလာတဲ့ ပြဲစားမက ဇင္မ်ဳိး။ သမီးကုိ ထိုင္းနုိင္ငံမွာ အထည္ေရာင္း၊ အထည္ဆိုင္ေပါ့။ ျမန္မာေငြ ၁ လကုိ ၁ သိန္းရမယ္ေပါ့ေနာ္။ သမီးကလည္း အိမ္မွာ ဒုကၡေရာက္တယ္ဆိုေတာ့ အဲဒါဆို သမီးလိုက္မယ္၊ လမ္းစရိတ္ကေတာ့ တလပဲ လုပ္ရတယ္ သမီးရယ္တဲ့။ ဒီဘက္ေရာက္ေရာ ရေနာင္းမွာ သမီးကုိ အျပင္လည္း ေပးမလြွႊတ္ဘူး၊ တေယာက္ကေတာ့ အဲဒီလုိမ်ဳိး ဧည့္သည္နဲ့ ထြက္ေျပးသြားလို့ မိသြားေတာ့ အသတ္ခံလိုက္ရတယ္လို့ ေျပာတာပဲ။ အခုအခ်ိန္အထိ ျပန္မေပၚလာေတာ့ဘူး။ တေယာက္ကေတာ့ သမီးနဲ့ ေျပးရင္းနဲ့ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္နဲ့ မေလးကုိ တေယာက္က ေရာက္သြားတယ္။ က်န္တဲ့တေယာက္ကေတာ့ ရေနာင္းမွာ က်န္ခဲ့တယ္။ ဘာမွ အစအန ႐ွာမေတြ့ဘူး။ တေယာက္ကေတာ့ ေသသြားျပီ ဓာတ္ပံုလည္းပါလာတယ္။ သမီးသူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္း သမီးလည္း ၀မ္းနည္းတယ္။ သမီးကေတာ့ လြတ္ေျမာက္သြားေပမယ့္ သူကေတာ့ ဒီထုိင္းနုိင္ငံမွာ အသက္ စေတးခဲ့ရတယ္ဆုိေတာ့ သမီးအရမ္း၀မ္းနည္းတယ္၊ သမီးသူငယ္ခ်င္းဆုိေတာ့ သမီးေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္” လုိ့ ေျပာပါတယ္။

ျမန္မာနိုင္ငံမွာ စီးပြားေရးက်ပ္တည္းမႈေၾကာင့္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ အလုပ္လုပ္ေနၾကတာျဖစ္ျပီး ထိုင္းနိုင္ငံမွာ ျမန္မာနုိင္ငံသား သုံးသန္းေက်ာ္ေလာက္ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းနဲ့ အိမ္ေဖာ္အလုပ္ေတြမွာ လုပ္ကုိင္ေနၾကပါတယ္။

 by နန္းျမနဒီ (ဒီဗီြဘီ)

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

(ေဒၚဇင္မာေအာင္+ေဒၚေရႊဇီးကြက္+ေဒၚစူဇန္နာလွလွစုိးအမွဴးရွိေသာအမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႕မ်ားအတြက္")

"ပူပူေႏြးေႏြး ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္"။

=======================================

ေကာင္မေလး နာမည္က မဂ်ဴးဂ်ဴး အသက္ (၁၉) ႏွစ္ (၁၀)တန္းေက်ာင္းသူ မႏၲေလး၊ မဟာ ေအာင္ေျမ ၿမဳိ႕နယ္ မာလကာၿခံ ရပ္ကြက္ မွာေနတယ္။

အဖ ဦးေဂ်ာ္နီ အမိ ေဒၚ၀င္းၾကည္၊ မိဘႏွစ္ပါးလုံး ဆုံးပါးသြားလုိ႔ အဖြား ေဒၚအမာႏွင့္ အတူ ေနထုိင္တယ္။

မာလကာၿခံ ရပ္ကြက္ ဆုိတာ ပန္းဆက္ ဗလီရဲ႕ ေနာက္ေက်ာမွ ကုလား ရပ္ကြက္ ျဖစ္ပါတယ္။

ကုလား ကုိသန္းမင္းဦး (ခ) ရွာဗန္မွာ မယားလည္း ရွိပါတယ္။ သားသမီးလည္း ရွိပါတယ္။ သား မယားက တစ္ေနရာမွာ ေနျပီး ရွာဗန္က ဂ်ဴးဂ်ဴးတုိ႔ ရပ္ကြက္ ထဲက သူ႕ မိဘ အိမ္မွာ ေနပါတယ္။

တစ္ရပ္တည္း သားေတြ ျဖစ္လုိ႔ ခင္မင္ တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အထက(၂၄) တက္တုန္းက တစ္ေခါက္စ ႏွစ္ေခါက္စ ေက်ာင္းလုိက္ပုိ႔ ေပးတာ ကလြဲလုိ႔ ခ်စ္ေရး ဆုိဖူးတာလည္း မရွိသလုိ မူဆလင္ မွန္းလည္း မသိရပါ ဘူးတဲ့။

လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ ခန္႔က ည 8:00 နာရီ က်ဴရွင္ သြားဖုိ႔ မဂ်ဴးဂ်ဴးက အိမ္က ထြက္ အလာ ရွာဗန္က လမ္းၾကဳံ တာနဲ႔ က်ဴရွင္ လုိက္ပုိ႔ ေပးမယ္ ေျပာလုိ႔ မဂ်ဴးဂ်ဴးက ဆုိင္ကယ္ ေနာက္မွ ထုိင္လုိက္ လာျပီး က်ဴရွင္ သြားခဲ့ တာပါ။ ဆရာမ မရွိလုိ႔ က်ဴရွင္ ပိတ္ ထားေၾကာင္း သိရလုိ႔ အိမ္ျပန္ လာတဲ့ အခါ ရွာဗန္က ကန္ ပတ္လမ္းမွ ပတ္ေမာင္းကာ မဂ်ဴးဂ်ဴးကုိ ခုိးေျပး ပါေတာ့တယ္။

၂၁- မုိင္ ေရာက္လုိ႔ ေကာင္မေလးက အိမ္သြားတဲ့ လမ္းလည္း မဟုတ္ဘူး။

ဘယ္ ေမာင္း ေနတာလည္း ေမးမွ ခုိးေျပးေၾကာင္း ေျပာပါတယ္တဲ့။

သမီး ရည္းစားလည္း မဟုတ္၊ အသက္ အရြယ္ကလည္း ကြာလုိ႔ ျငင္းတဲ့ အခါ ရွမ္းျပည္ကုိ ဇြတ္ေမာင္း ေျပးပါ ေတာ့တယ္။ ငုိယို ေတာင္းပန္ေပမယ့္ မရပါဘူး။ ရွက္လည္းရွက္ ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္ႏွင့္ ေကာင္မေလး ဘ၀ကုိ ကုလားလက္ထဲ အဆုံး ခံလုိက္ ရပါ ေတာ့တယ္။

နန႔္ခမ္းၿမဳိ႕မွာ တစ္လခြဲေလာက္ ေနျပီး ျပန္လာတဲ့ အခါ အဖြား ေဒၚအမာ ဆုံးသြားျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိလုိက္ ရပါတယ္။

ရွာဗန္ရဲ႕ အိမ္မွာ မိခင္ၾကီး ေဒၚလွျမင့္ႏွင့္ အတူ ေနထုိင္ ပါတယ္။

ဗမာ လိုလည္း ေဆာင္ မေပး ႏုိင္ဘူး မဂၤလာေဆာင္ အခမ္း အနားလည္း လုပ္မ ေပးႏုိင္ဘူး။ ကုလားလုိ ေဆာင္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ေဆာင္ေပးမယ္လုိ႔ ရွာဗန္တုိ႔ သား အမိက ေျပာေတာ့ ကုလားလုိ ေဆာင္တာ မျမင္ဖူးဘူး။ ဘယ္လုိ ေဆာင္တယ္ ဆုိတာ သိရရင္ ေဆာင္မယ္လုိ႔ ေကာင္မေလးက ျပန္ေျပာတဲ့ အခါ ပန္းဆက္ ဗလီေနာက္ ေက်ာက ဓမၼာရုံလုိ အေဆာက္ အအုံ ထဲမွာ က်င္းပတဲ့ မဂၤလာေဆာင္ အခမ္းအနားကုိ ေလ့လာ ခုိင္းပါတယ္။

ဗမာ မေလးႏွင့္ ကုလား ထီေလး မဂၤလာ ပြဲပါ။ ႏွစ္ေယာက္ လုံးကုိ ကန္႔လန္႔ ကာၾကီး ျခားထား ပါတယ္။ ဗလီ ဆရာ သုံးေယာက္က ေကာင္မေလးကုိ "ဘုရား၊ ဘုန္းၾကီး မကန္ေတာ့ ရဘူး။ မိဘ ကုိလည္း မကန္ေတာ့ ရဘူး " စတာ ေတြကုိ သင္ေပး ေနပါတယ္။

ဗမာ မေလးက ေခါင္းျမီး မၿခဳံ တတ္ဘူး ေျပာေတာ့ မ်က္ႏွာသုတ္ ပု၀ါရွည္ကုိ ေခါင္းၿခဳံ ခုိင္းထား ေပးပါတယ္။ မၿခဳံမွီ ႏြားႏုိ႔နဲ႔ ေျခေတြ လက္ေတြ ေဆးေပး ပါေသးတယ္။ ျပီးတဲ့အခါ ေကာေဇာ ျပာၾကီးေပၚ ေခါက္တု႔ံ ေခါက္ျပန္ လမ္းေလွ်ာက္ ခုိင္းပါတယ္။ သုံးေခါက္ လမ္းေလွ်ာက္ တာကုိ ပရိသတ္က ၀ုိင္းအုံ အားေပး ေငးေမာ ၾကည့္ရႈ႕ ေနၾကပါ တယ္။ အားလုံး မူဆလင္ ကုလားေတြ ခ်ည္းပါပဲ။

ေကာင္မေလး ဘတ္မွ ေဆြးမ်ဳိး မိတ္သဂၤဟ မေျပာႏွင့္ အသိ သက္ေသ တစ္ေယာက္ တေလ ေတာင္ မပါပါဘူး။ ေကာင္မေလးက မုံရြာ ဇာတိ ျဖစ္ျပီး ေစ်းခ်ဳိမွာ အထည္ ေရာင္း စာေရးမ အလုပ္ လုပ္ပါတယ္။ ေကာင္ေလးက ေစ်းခ်ဳိ အထည္ အလိပ္ထမ္း အလုပ္ သမား ေလးပါ။

ေကာင္ေလးကုိ ယူရင္ ေရႊ တစ္ဆင္စာ ေပးမယ္ ဆုိလုိ႔ ကုလားလုိ မဂၤလာေဆာင္ လုိက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္မေလး လမ္းေလွ်ာက္ျပီးတဲ့ အခါ ဗလီ ဆရာ သုံးေယာက္က ၾကမ္းခင္း ေပၚက ေကာ္ေဇာ ျပာကုိ လိပ္ျပီး ျပလုိက္ ပါတယ္။ ေကာ္ေဇာေအာက္မွာ ေရႊတိဂုံ၊ မဟာ ျမတ္မုနိ၊ က်ဳိက္ထီးရုိး၊ ဆူးေလ ေစတီပုံ ရုပ္ပြားေတာ္ ပုံေတြ ကုိးပုံ ဆယ္ပုံေလာက္ ျဖန္႔ခင္း ထားတာ ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။

ေကာင္မေလး ကုိလည္း ျပပါတယ္။ ပရိသတ္ကုိလည္း ျပပါတယ္။ ေကာင္မေလးက မ်က္ႏွာကုိ လက္၀ါးႏွင့္ အုပ္ျပီး ငုိပါေတာ့တယ္။

ငိုျပီးတဲ့ အခါက်ေတာ့ "ျပီးမွေတာ့ မထူးဘူး သူနဲ႔ပဲ လက္ထပ္မယ္" လုိ႔ ေျပာတဲ့ အခါ ဗလီ ဆရာ သုံးေယာက္က ဆြဲၾကဳိး တစ္ကုံး လက္ေကာက္ တစ္ကြင္း နားကပ္ တစ္ရံ ဆင္ေပး ပါတယ္။

ဒါၾကီးကုိ ျမင္လုိက္ေတာ့ မဂ်ဴးဂ်ဴး ထိန္႔လန္႔ သြားပါတယ္။ ဒီလုိၾကီး ေဆာင္ရမွာ ဆုိရင္ မေဆာင္ ဘူးလုိ႔ ေျပာလုိက္ ပါတယ္။

အဲဒီ ညမွာပဲ ေယာကၡမၾကီး ေဒၚလွျမင့္ ကလည္း ႏွင္ခ်၊ ကုလား ရွာဗန္ကလည္း လက္မခံလုိ႔ မဂ်ဴးဂ်ဴးေလး ဆင္းေျပး လာခဲ့ ရပါတယ္။

(မဂၤလာ အခမ္း အနား က်င္းပတဲ့ သတုိးသားႏွင့္ သတုိးသမီးတုိ႔ နာမည္ကုိ သိခြင့္ မရခဲ့ ဘူးလုိ႔ ဆုိပါတယ္)။

အဲဒီ မဂၤလာ အခမ္းအနား မျပခင္မွာလည္း ဘာသာ ကူးေျပာင္း ခုိင္းတာ မရလုိ႔ ေရပုိက္နဲ႔ ခါးေတြကုိ ရုိက္ႏွက္ ညွဥ္းဆဲတာ မၾကာခဏ ပါပဲတဲ့ မဂ်ဴးဂ်ဴးေလး အိမ္ကဆင္း လာေတာ့ ေန စရာ မရွိလုိ႔ ျမရည္နႏၵာမွ (၁၀)တန္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္း အိမ္ အကူ အညီမ်ား ေတာင္းရင္း အ၀တ္ေလွ်ာ္ စားပါတယ္။ ဖုန္းဆုိင္ မွာလည္း ဆုိင္ေစာင့္ လုပ္ျပီး ၀မ္းစာ ရွာခဲ့ပါတယ္။

မဂၤလာ အခမ္း အနား မတုိင္မီ ရွာဗန္က ေငြသြား ထုတ္အုံးမယ္ ေျပာျပီး ပန္းဆက္ ဗလီကုိ သြားေၾကာင္း ေငြငါးသိန္း ရခဲ့ေၾကာင္းပဲ ေျပာပါတယ္။ ဘယ္ အတြက္ ေငြထုတ္တယ္ ဆုိတာ မသိရပါဘူး။

အ၀တ္ေလွ်ာ္တဲ့ အခါ ရွာဗန္ အိတ္ကပ္ ထဲက ေျပစာေတြ႕ရမွ အေၾကာင္းစုံ သိရတာပါ။ ဗမာ မိန္းကေလး ေတြကုိ ေၾကး သတ္မွတ္ ေပးထား တာပါ။ (၁၀) တန္းေက်ာင္း သူရရင္ (၅) သိန္း ရုိးရုိးဘြဲ႕ရ မိန္းကေလး ဆုိရင္ (၁၀) သိန္း ဆရာ၀န္မ ရရင္ (၁၅) သိန္း စတာေတြ ေရးထားျပီး ရွာဗန္အား (၁၀) တန္း ေက်ာင္းသူ (ျမန္မာ/ဗုဒၶ) ကုိ ရေအာင္ ယူႏုိင္လုိ႔ (၅)သိန္းက်ပ္ ဆုခ် လုိက္ေၾကာင္း ဂုဏ္ျပဳ ထားတာကုိ ေတြ႕လုိက္ ရပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ဗလီ ေငြသြား ထုတ္အုံးမယ္ ေျပာသြားတဲ့ ရွာဗန္ရဲ႕ စကားကုိ ဂ်ဴးဂ်ဴး သေဘာ ေပါက္သြား ခဲ့တာပါ။ (ဗမာရုပ္ ေပါက္ေနလုိ႔ ကုလားမွန္း မသိခဲ့ ရျခင္း ျဖစ္ျပီး အိမ္က ဆင္းတဲ့ ေန႔က်မွ မယားၾကီးႏွင့္ သားသမီး ေတြရွိမွန္း သိခဲ့ ရတာ ပါတဲ့)။

ဒီလုိနဲ႔ ယမန္ေန႔ (8.7.2013) မွာ ကုိယ္၀န္ ျပဖုိ႔ ဗဟုိ အမ်ဳိး သမီးေဆးရုံကုိ သူငယ္ခ်င္းက လုိ္က္ပုိ႔ ပါတယ္။

အာထရာေဆာင္း ရုိက္ၾကည့္တဲ့အခါ "ရုိက္ႏွက္ ခံရလုိ႔ ကေလးက ကန္႔လန္႔ ခံေနတယ္။ ခြဲစိပ္ ေမြးရမယ္" ေျပာလုိ႔ ေၾကာက္ျပီး ျပန္လာခဲ့ ပါတယ္။

မခြဲဘဲ ေမြးရင္ေတာင္ ေငြ မရွိပါဘူး။ ခြဲျပီးမွ ေမြးရရင္ ပုိဆုိး မယ္ထင္ျပီး ေငြမရွိလုိ႔ ေဆရုံ မတက္ဘဲ ျပန္လာခဲ့ တာပါ။

ဒီကေန႔ ဦးဝီရသူ ထံေရာက္ေတာ့ ေဝဒနာ ျပင္းထန္ ေနပါၿပီ။ ခ်မ္းျမသုခ (နာေရး အသင္း)ကုိ ေခၚျပီး ဗဟုိ အမ်ဳိး သမီး ေဆးရုံကုိ ပုိ႔ခုိင္း လုိက္ပါတယ္။ ေငြ တစ္သိန္း က်ပ္လည္း လွဴလုိက္ ပါတယ္။

အိမ္က ဆင္းလာေတာ့ ေငြတစ္က်ပ္ တစ္ျပား မေျပာနဲ႔ မွတ္ပုံတင္ ေတာင္ ပါမလာခဲ့သူ တစ္ေကာင္ ၾကြက္မေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ "ဘုရားပုံ နင္းရမယ္ ဆုိရင္ ကုလားလုိ မဂၤလာ မေဆာင ္ႏုိင္ဘူး" ဆုိျပီး ေက်ေက် နပ္နပ္ၾကီး ဆင္းလာခဲ့တဲ့ သူေတာ္ေကာင္း မေလးပါ။

သူမရဲ႕ မီးဖြား စရိတ္ႏွင့္ သူမတုိ႔ သားအမိ ဘ၀ေရွ႕ ေရး အတြက္ အမ်ဳိး သမီးမ်ား အဖြဲ႕ကုိ အကူ အညီ ေတာင္းပါ ရေစ။

ေနာက္ျပီး အမ်ဳိးေစာင့္ ဥပေဒသာ ေပၚထြက္ ခဲ့ရင္ သူမလုိ ဒုကၡမ်ဳိး ျမန္မာ တုိင္းရင္းသားေတြ မေတြ႕ၾကဳံ ရေတာ့ ဘူးေပါ့ဗ်ာ။

တကယ္ေတာ့ အမ်ဳိးေစာင့္ ဥပေဒဟာ အမ်ဳိး သမီးေတြ လူ႕ အခြင့္ အေရး အျပည့္ အ၀ ရေအာင္၊ အမ်ဳိး သမီး အခြင့္ အေရးေတြ အျပည့္ အ၀ ရေအာင္၊ အိမ္ရွင္မ အခြင့္ အေရး အျပည့္ အ၀ ရေအာင္ ေဆာင္ၾကဥ္း ေပးမယ့္ မ်က္ရည္ သိမ္း တရား ဥပေဒပဲ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ အားလုံး ( အားလုံး) ကုိ သိေစခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။

(မဂ်ဴးဂ်ဴးကုိ 9.7.2013 ည 8:00 နာရီမွာ ေဆးရုံတင္သည္။ ေ၀ဒနာျပင္း ထန္းေန တဲ့ၾကားက သူ႕ဘ၀ကုိ ျပန္ေျပာ ျပထားတဲ့ ရုပ္သံ ဖုိင္လ္ ေလးကုိလည္း မွ်ေ၀ ခံစား ၾကည့္ေစ ခ်င္ပါ တယ္ဗ်ာ။

စုံစမ္းရန္-ဦးအဂၢ (၉၆၉ -အဖြဲ႕) 09-400301809

ေဒၚေမာ္- (ကူညီလူနာေစာင့္) 0933039722

ကုိထုိက္(ခ်မ္းျမသုခ) 09402696683

From: Wirathu

From:https://www.facebook.com/photo.php?fbid=292577274219121&set=pcb.292578527552329&type=1&relevant_count=3

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ျမန္မာ့တိုင္းရင္းေဆးႏွင့္ အေနာက္တုိင္း ေဆးပညာ အသိအမွတ္ျပဳ ဆရာ၀န္မ်ား မဟုတ္ဘဲ လိုင္စင္မရွိသည့္ တ႐ုတ္ေဆးဆရာ အမ်ားအျပား ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ေန

က်န္းမာေရး၀န္ႀကီး ေဒါက္တာေဖသက္ခင္ (ဓာတ္ပုံ-ၿငိမ္းေဇာ္လင္း)

ျမန္မာ့တိုင္းရင္းေဆးႏွင့္ အေနာက္တိုင္း ေဆးပညာ အသိအမွတ္ျပဳ ဆရာ၀န္မ်ား မဟုတ္ဘဲ လိုင္စင္မဲ့ တ ႐ုတ္ေဆး ဆရာမ်ား ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္လ်က္ရွိေၾကာင္း က်န္းမာေရး ၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ေဒါက္တာေဖ သက္ခင္က ဇူလိုင္ ၁၀ ရက္တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀း၌ ေျပာၾကားသည္။

ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ (ဆိပ္ကမ္း)မဲဆႏၵနယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာေနလင္း၏ ေဆးကု ခန္း မ်ားႏွင့္ ေဆး၀ါးမ်ား၏ ေၾကာ္ျငာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေဆးေကာင္စီ အေနျဖင့္ ေဆးကုထံုး မွန္ကန္ မႈ ရွိမရွိ၊ ေၾကာ္ျငာက႑မ်ားတြင္ မည္သည့္အခ်က္အလက္မ်ားအေပၚ အေျခခံ၍ တရား ၀င္ေၾကာ္ျငာ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေပးမႈကို သိရွိလိုသည့္ ေမးခြန္းအေပၚ ျပန္လည္ေျဖၾကားရာတြင္ ယင္းသို႔ ထည့္သြင္း ေျပာၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ေဆးကုေနတဲ့ ဆရာ၀န္ကလည္း အေနာက္တိုင္း ဆရာ၀န္လည္း မဟုတ္ဘူး။ တိုင္းရင္းေဆးဆရာ၀န္လည္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ အေရးယူေပးဖို႔ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႕အစည္းေတြကို အေၾကာင္းၾကားတဲ့အခါမွာ အလြန္လည္ပါတယ္။ ဆိုင္းဘုတ္ကို အ၀တ္စေလးနဲ႔၊ ဗီႏိုင္းတို႔ ဘာတို႔နဲ႔ ဖုံးလိုက္တယ္။ ဖုံးလိုက္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ေဆးခန္းေတြက ေဆးခန္းလည္း မကဘူး။ ႐ုံးလည္းရွိတယ္။ လူေတြက ဆက္ၿပီးေတာ့ ၀င္ထြက္ေနတယ္။ ေဆးခန္းေတာ့ ပိတ္လိုက္ပါၿပီ ဆိုေပမယ့္ က်ိတ္ၿပီးေတာ့ ဆက္ကုေနၾကတယ္ . . . . .

ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ေဒါက္တာေဖသက္ခင္က "ကြၽန္ေတာ္တုိ႔မွာ ေဆးကုသခြင့္ ေပးထားတာက လိုင္စင္ က အေနာက္တုိင္း ေဆးပညာဘက္က တစ္အုပ္စုရွိတယ္။ တိုင္းရင္းေဆးပညာဘက္က တစ္အုပ္စု ရွိတယ္။ အေနာက္ တိုင္း ေဆးပညာဘက္က ဆရာ၀န္ဆိုရင္ ဆရာ၀န္မွတ္ပံုတင္ရယ္၊ ေဆးကုသခြင့္ လိုင္စင္ရယ္ ႏွစ္မ်ဳိး ပါ။ အရင္တုန္းကေတာ့ လူေတြက တစ္မ်ဳိးတည္း ေရာေထြးၿပီး သံုးေနၾကတာ။ ဆမဆိုတာ ေဆးကု သခြင့္ လိုင္စင္ျဖစ္ပါတယ္။ Licence of Practice  ျဖစ္ပါတယ္။ Registration ဆိုတာက ဆရာ၀န္ မွတ္ပံု တင္ထား တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေတြက ဆရာ၀န္ေတာ့ ဆရာ၀န္ေဆးကုသခြင့္ လိုင္စင္ကို ယာယီ ႐ုပ္သိမ္း ထားတာမ်ဳိးလည္း ရွိတတ္တယ္။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္။ ဒီလိုပဲ သခ လို႔ေခၚတဲ့ သြားဆရာ ၀န္၊ သြားနဲ႔ခံတြင္း ဆရာ၀န္မ်ားမွတ္ပံုတင္ ရွိပါတယ္။ သူနာျပဳေတြ ဘာေတြကေတာ့ သားဖြားေတြမွာ သူတို႔ ရဲ႕ မွတ္ပံုတင္ေကာင္စီက ေပးထားတာ ရွိပါတယ္။ တုိင္းရင္းေဆးမွာလည္း တဆလို႔ေခၚတဲ့ ျမန္မာ့ တုိင္းရင္းေဆး က ေပးထားတဲ့မွတ္ပံုတင္ ရွိပါတယ္။ အခုရန္ကုန္မွာ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ လသာၿမိဳ႕နယ္၊ ၾကည့္ျမင္ တိုင္ ၿမိဳ႕နယ္တို႔မွာ အဓိက ျဖစ္ေနတာက တ႐ုတ္ေဆးဆရာလို႔ေခၚတဲ့ ေဆးဆရာေတြကို။

အဲဒါေတြ က အေနာက္တိုင္း ေဆးဆရာ၀န္ မဟုတ္တဲ့ အတြက္လည္း ဆမ၊ ခုနကလိုေပါ့။ Registration မွာက Common Registration,Temporarily Registration, Limited  Registration စသည္ျဖင့္ ရွိတဲ့အခါမွာ အေနာက္ႏိုင္ငံက ဆရာ၀န္ႀကီးေတြ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံက ျမန္မာဆရာ၀န္မ်ားနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ကုမယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သူတို႔ရဲ႕ CV ေတြ၊ ဘာေတြကို စစ္ေဆးၿပီး ဘယ္ေက်ာင္းက ေအာင္တယ္ဆိုတာေတြရယ္ စစ္ေဆးၿပီးေတာ့ Limited Registration ေပါ့။ အခ်ိန္ကို ကန္႔သတ္တယ္။ ေနရာကို ကန္႔သတ္တယ္။ Field ေပါ့ေနာ္။ ကေလးဆိုလည္း ကေလးေပါ့။ လူႀကီးဆိုလည္း လူႀကီးေပါ့။

ကေလးဆိုလည္း ခြဲစိတ္တဲ့အခါမွာ ကန္႔သတ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာဆရာ၀န္ႀကီးမ်ားနဲ႔ ပူးေပါင္း၍ သို႔မဟုတ္ ျမန္မာဆရာ၀န္မ်ားရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈ ေအာက္တြင္ဆိုၿပီး ဒါမ်ဳိးကန္႔သတ္တဲ့ အခါမွာ ႏိုင္ငံတကာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ဆိုတာလည္း မထိခိုက္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံသားတို႔ရဲ႕ အခြင့္အေရး ဆိုတာကိုလည္း ကာကြယ္ၿပီးသား ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုကြၽန္ေတာ္တို႔က တစ္ဖက္က က်င့္သုံးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ခုနကလို အေနာက္တိုင္း ေဆးပညာအရလည္း Registration ထုတ္ေပးလို႔မရ။

တိုင္းရင္းေဆးလည္း မဟုတ္ဘဲ ဒီေဆးပညာရွင္လို႔ ေခၚတဲ့သူေတြကို ၀င္လာၿပီးေတာ့ ကုေနတဲ့အခါမွာ အဲဒီဟာေလးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔ Enforce လုပ္ရတာ တိုင္းရင္းေဆးကို ေျပာေတာ့လည္း သူနဲ႔အၾကံဳးမ၀င္ဘူး ေျပာတယ္။ ေဆးေကာင္စီနဲ႔လည္း အၾကံဳးမ၀င္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အဲဒီအခါမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထုတ္ေပးလိုက္တာက ဒီေဆးခန္းမွာ ေဆးခန္းကလည္း ပုဂၢလိက က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ လုပ္ငန္းမ်ား ေကာ္မတီကလည္း ေဆးခန္းလိုင္စင္လည္း ထုတ္ေပးမထားဘူး။ ေဆးကုေနတဲ့ ဆရာ၀န္ကလည္း အေနာက္တိုင္း ဆရာ၀န္လည္း မဟုတ္ဘူး။

တိုင္းရင္းေဆးဆရာ၀န္လည္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ အေရးယူေပးဖို႔ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႕အစည္းေတြကို အေၾကာင္းၾကားတဲ့အခါမွာ အလြန္လည္ပါတယ္။ ဆိုင္းဘုတ္ကို အ၀တ္စေလးနဲ႔၊ ဗီႏိုင္းတို႔ ဘာတို႔နဲ႔ ဖုံးလိုက္တယ္။ ဖုံးလိုက္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ေဆးခန္းေတြက ေဆးခန္းလည္း မကဘူး။ ႐ုံးလည္းရွိတယ္။ လူေတြက ဆက္ၿပီးေတာ့ ၀င္ထြက္ေနတယ္။ ေဆးခန္းေတာ့ ပိတ္လိုက္ပါၿပီ ဆိုေပမယ့္ က်ိတ္ၿပီးေတာ့ ဆက္ကုေနၾကတယ္။ အဲဒါကို ကြၽန္ေတာ္တို႔က ၿမိဳ႕နယ္ဆရာ၀န္ေတြနဲ႔ ဆက္ၿပီးေထာက္လွမ္းတဲ့အခါမွာ ႐ုံးခန္းေတြက Apartment  ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ ေနရာႀကီးေတြမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ အခါက်ေတာ့ ေလွကားက တက္သြားရင္ သူ႔ေဆးခန္းကို သြားတာလား၊ တျခား႐ုံးခန္းကို သြားတာလား သိဖို႔ခက္တယ္။ ႐ုံးခန္းလို႔ ေျပာၿပီးေတာ့ အဲဒီေဆးခန္းေတြကို သြားၿပီးကုေနတာက်ေတာ့ သိဖို႔ခက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔က တစ္ခါရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ အေထြေထြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဦးစီးဌာနကို ထပ္ေျပာ။ ထပ္ၿပီးေတာ့ သြားၾကည့္ပါဦး။ ပိတ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးေတာ့ ဆက္ဖြင့္ေနတယ္။

ဆိုလိုတဲ့သေဘာက Laws ေတြ By law ေတြ ဘယ္လိုပဲရွိရွိ Enforcement က အားနည္းလို႔ရွိရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လုပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ Enforcement ဆိုတာကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာန အေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီဟာေတြသည္ စည္းကမ္းနဲ႔ မညီပါဘူး။ အေရးယူေပးပါလို႔၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ ဖမ္းပိုင္ခြင့္၊ ဆြဲထုတ္ပိုင္ခြင့္တို႔ ဘာမွမရွိပါဘူး။ ဒီလိုပဲEnforcement လို႔ေျပာတဲ့အခါမွာ တစ္ဖက္ကလည္း Public Education က လိုပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူေတြသည္ စနစ္တက်နဲ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ ကုဖို႔သူ႔ထက္ကို ေဆးတစ္လံုးတည္းနဲ႔ ၉၆ ပါးေသာ ေရာဂါတစ္ခါတည္းနဲ႔ တစ္သက္စာေပ်ာက္တယ္ ဆိုတာမ်ဳိးကိုပဲ လိုခ်င္ေနၾကတ႔ဲ လူကမ်ားေတာ့ ဒီထဲမွာပညာတတ္ေတြလည္း ပါေနၾကတဲ့ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္" ဟု  ေျပာၾကားသည္။

From: Eleven

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

သာယာဝတီ အင္းရြာေက်းရြာမွ မိန္းကေလးမ်ား တစ္ႏွစ္ တစ္ေယာက္ ေပ်ာက္ဆံုးေန

သာယာဝတီၿမိဳ႕နယ္ အင္းရြာေက်းရြာအုပ္စုမွာ တစ္ႏွစ္ကို မိန္းကေလးေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနတာေၾကာင့္ မိမိတို႔ရဲ႕ သားသမီးေတြအတြက္ ေဒသခံေတြ စိုးရိမ္ေနၾကရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

“ကြ်န္ေတာ့္ ညီမေလးေပ်ာက္သြားတာ အိမ္နဲ႔စိတ္ဆိုးတာ စကားမ်ားတာလဲ လံုးဝမရွိဘူး၊ ညေနပိုင္းက်မွ ေပ်ာက္သြား တာ၊ သူနဲ႔ပတ္သက္ဖူးတဲ့ ေယာက်ာ္းေလး ဆိုတာလဲ မရွိဘူး၊ ၾကားလဲမၾကားမိပါဘူး၊ မိုးခ်ဳပ္တဲ့ အခ်ိန္ အထိ ျပန္မလာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တစ္ညလံုး လိုက္ရွာၾကတယ္၊ မေတြ႕ဘူး၊ ေနာက္ေန႔ တစ္နယ္ လံုး ရွာေတာ့လဲ မေတြ႕ဘူး”လို႔ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ မိန္းကေလးရဲ႕အစ္ကိုျဖစ္သူ ကိုေစာဉာဏ္ထြန္းက ေျပာပါ တယ္။

ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး အေနာက္ျခမ္း သာယာဝတီၿမိဳ႕နယ္ရွိ အဆိုပါေက်းရြာမွာ တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ မိန္း ကေလးေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနတာပါ။ စတင္ ေပ်ာက္ဆံုးသူမွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၁၁ လပိုင္း ၆ ရက္ေန႔မွာ ေပ်ာက္ ဆံုးသြားတဲ့ မတင္တင္ေအး (၃၅ ႏွစ္၊ အဖ ဦးေက်ာ္ျမင့္၊ အင္းရြာေက်းရြာ အုပ္စု) ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၉ လပိုင္း ၂၈ ရက္ေန႔မွာေတာ့ မသက္သက္ခိုင္ (၂၈ ႏွစ္၊ အဖ ဦးလွၾကည္၊ အင္းရြာေက်းရြာအုပ္စု) ထပ္မံ ေပ်ာက္ ဆံုးခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ၃ လ ပိုင္း ၂ ရက္ေန႔မွာ မႏွင္းပြင့္ျဖဴ (အသက္ ၂၃ ႏွစ္ အဖ ဦးစိုးဝင္း အင္း ရြာ ေက်းရြာအုပ္စု) ေပ်ာက္ဆံုးသြားေၾကာင္း အင္းရြာေက်းရြာအုပ္စု ေဒသခံ ရပ္မိရပ္ဖ ဦးမ်ိဳးႀကီး ထံက သိရတယ္။

ယခုလို တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ မိန္းကေလးေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနၿပီး ေပ်ာက္ဆံုးမိန္းကေလးေတြနဲ႔ ယေန႔အထိ ဆက္ သြယ္ မႈ မရရွိသလို လိုက္လံရွာေဖြၾကေပမဲ့ ယေန႔အထိ ေတြ႕ရွိျခင္းမရွိေသးဘူးလို႔ သိရတယ္။

သက္ဆိုင္ရာ ရဲစခန္းေတြကို လူေပ်ာက္တိုင္တန္းထားေပမဲ့ ထူးျခားမႈမရွိေၾကာင္း၊ ေပ်ာက္ဆံုးမႈနဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီး ေဒသခံ မိန္းကေလးေတြ ေနာက္ထပ္ ေပ်ာက္ဆံုးမႈေတြရွိလာၾကမွာကို စိုးရိမ္ေနၾကေၾကာင္း သာယာ ဝတီၿမိဳ႕နယ္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ျမင့္က ေျပာပါတယ္။

Kumudra

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ကုလားမယား(၁)

ေကာင္မေလးက အခု ဆိုရင္ေတာ့ အသက္(၂၀) ျပည့္ၿပီး ေရာေပါ့။ ဘဂၤါလီအမ်ိဳး သားနဲ႔ စတင္ ခ်စ္ႀကိဳက္ တယ္လို႔ ဆိုရမယ့္ အရြယ္ကေတာ့ မႏူးမနပ္(၁၆)ႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီလို႔ ေျပာပါတယ္။ အခုေန တာ ကေတာ့ ရန္ကုန္၊ ေရႊျပည္သာ၊ အိမ္မဲႀကီးဘက္မွာ ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

သူမကို လိုက္ၿပီး ပိုးပန္း တုန္းက သူမက ေရလိုက္ ငါးလုိက္ သေဘာ ေလာက္ပဲ ေနခဲ့ တာပါ..တဲ့။ ရဟန္း သံဃာရဲ႕ အဆုံး အမနဲ႔လည္း နီးစပ္၊ မိဘေတြ ကိုယ္တိုင္ ကလည္း ဘာသာေရး သမားေတြ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ နီးစပ္ ေနေပမယ့္ လိုက္လိုက္ ေလ်ာေလ်ာ မေနခဲ့ ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး ေကာင္မေလးက သူ႔ကို ခ်စ္ႀကိဳက္ ေနတဲ့ ဘဂၤါလီ အမ်ဳိးသား အေပၚမွာ သိပ္ၿပီး အႏုိင္ယူ တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဒါကို တခ်ဳိ႕ေသာ သူမရဲ႕ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္း မ်ားက သေဘာ မက် ၾကဘူး။ အေၾကာင္းျပ တာက ေတာ့ ကိုယ့္ အေပၚ ဒီေလာက္ ေကာင္းေနတာ နင္ မရက္စက္ သင့္ဘူးလို႔ ျမင္လို႔ ပါတဲ့။

တစ္ေန႔ သူမ အလုပ္ လုပ္တဲ့ အထည္ခ်ဳပ္ စက္႐ုံကို ဘဂၤါလီ အမ်ဳိးသား ေရာက္လာ ပါတယ္။ သူမကေတာ့ စိတ္ကေတာက္ ကဆ ျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ ထြက္ၿပီး မေတြ႕ခဲ့ ပါဘူး။ မိုးေတြ ကလည္း ရြာေန ပါတယ္။ မိုးေရေတြ ထဲမွာ တမနက္လုံး ရပ္ေနတဲ့ ဘဂၤါလီ အမ်ဳိး သားကို သူမရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြက သနား သြားၾကတယ္။

''နင္ မခ်စ္ဘူး ဆိုရင္လည္း ျပတ္ျပတ္ ေျပာလုိက္၊ အခုလို လုပ္ေနတာ ငါ့တို႔စိတ္ထဲ မခံစား ႏုိင္ေတာ့ဘူး'' လို႔ ေျပာပါ တယ္။

ေနာက္ဆုံး ဘဂၤါလီ အမ်ဳိး သားဟာ ရႊံ႕ေတြ ထဲမွာ လူလွိမ့္ၿပီး ေအာ္ဟစ္ တယ္လုိ႔ ေတာင္ ဆိုပါတယ္။ ထားပါေတာ့..ရွင္။ ဒါနဲ႔ပဲ မႏွစ္က (၂၀၁၂) ႏွစ္ ကုန္ခါ နီးမွာ သူတုိ႔ လက္ထပ္ လိုက္ၾကတယ္။ လက္ထပ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း မွာေတာ့ စက္႐ုံကို သူမ မလာေတာ့ဘူး။ အိမ္ရွင္မ ျဖစ္သြား ခဲ့တာကိုး။

သူငယ္ခ်င္း မေတြက-

''င့ါတုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတာ့ ေရႊေပၚျမတင္ ျဖစ္ေန ေလာက္ၿပီ၊ မေတြ႕ တာလည္း ၾကာၿပီ၊ မဂၤလာ ေဆာင္လည္း မဖိတ္ဘူး၊ သြားလည္ရေအာင္'' ဆိုၿပီး ေရာက္သြားခဲ့ၾကတယ္။

သူတုိ႔ ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ သူတုိ႔ ခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း မရဲ႕မ်က္ႏွာ၊ ေနာက္ေက်ာ၊ လက္ေမာင္း၊ ေပါင္စတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ေနရာ အႏွံ႔အျပားမွာ အညိဳအမဲ စြဲေနတာကို သူငယ္ခ်င္း မေတြ ၀မ္းနည္းစြာနဲ႔ ျမင္ခဲ့ ရတယ္လုိ႔ ေျပာၾက ပါတယ္။ '' ဘယ္လို ျဖစ္တာလည္း သူငယ္ခ်င္း ရယ္ '' လို႔ ေမးေတာ့ သူမက ပါးစပ္ကို လက္ညဳိး ကေလးနဲ႔ ေထာင္ပိတ္ၿပီး '' ရွဴး တိုး တိုး '' လို႔ ေျပာလိုက္ပါ သတဲ့။ ။

မွတ္ခ်က္။ ။ သူမက ေရႊဘိုနယ္သူလို႔ သိရပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းခင္မာျမင့္သတင္းေပးပို႔ပါသည္။

ၿငိမ္းခ်မ္းခင္(အလႅာဟ္အေမြျပတ္အဖြဲ႕)

From:https://www.facebook.com/photo.php?fbid=172244382957167&set=a.123226627858943.21194.123199981194941&type=1&relevant_count=1&ref=nf

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ျပည့္တန္ဆာ ႏွိပ္ကြပ္ေရး ဥပေဒ ျပင္ဆင္ဖို႔ အမ်ဳိး သမီးေတြ လိုလား

၁၉၄၉ ​ခုႏွစ္ ​ျပည့္တန္ဆာ   ​ႏွိပ္ကြပ္ေရး အက္ဥပေဒကို ​ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ ေရးဆြဲဖို႕ ​မရွိဘူး လို႕ ​ျပည္ထဲေရး ​ဒု၀န္ၾကီးက ​ေျပာခဲ့ေပမယ့္ ​ျပည္သူ႕ ​လႊတ္ေတာ္က ​အမ်ိဴးသမီး ​လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ​အမ်ားစုက ​ဒီဥပေဒကို ​ျပင္ဆင္ဖို႕လိုလား ေနၾက ပါတယ္။

ျပည္သူ႕ ​လႊတ္ ​ေတာ္ ​ကိုယ္ ​စား ​လွယ္ ​ေဒၚစႏၵာမင္း ​ကေတာ့ ​ျပည္တြင္းက ​ျပည့္တန္ဆာ ​လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ ေနတဲ့ ​အမ်ိဳး သမီး ေတြကို ​ကာကြယ္ ေပးဖို႕ ​လိုတယ္လို႔ ​ေျပာလိုက္တဲ့ အေၾကာင္း ​ေရဒီယို ​ၾသစေၾတးလ် ​သတင္းေထာက္ ​ ေ၀စႏၵာေက်ာ္က ​သတင္းေပးပို႔ ​ထားပါ တယ္။

ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးဌာန၊ ​ဒုတိယဝန္ႀကီး ​ရဲခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ထြန္းက ​  ၁၉၄၉ ​ခုႏွစ္ ​ျပည့္ ​တန္ဆာ ​ႏွိပ္ ​ကြပ္ေရး ​အက္ ​ဥပေဒကိုျပင္ ​ဆင္ ​ရန္ ​မလို ​အပ္ဘူး ​လို႕ ​လႊတ္ေတာ္မွာ ​ျပန္လည္ ​ေျဖၾကား ​အျပီးမွ ​အဆို ​ရွင္ ​ေဒၚ ​စႏၵာ ​မင္းကေတာ့ ​ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ေနရတဲ့ ​အမ်ိဳး သမီး ေတြ​ကို ​အကာ အကြယ္ ေပးပို႕ ​ဥပေဒ တစ္ရပ္ ​ျပဌာန္းဖို႕ ​လႊတ္ေတာ္ ​က ​ျပဌာန္း ႏိုင္ေအာင္ ​ၾကိဳးစား သြားမယ္လို႕ ​ေျပာပါတယ္။

ဒိေတာ့ ​တကယ္ ​တမ္း ​ေျပာခ်င္တာက ​ရဲ ​ခ်ဳပ္က ​ျပင္သည္ ​ျဖစ္ေစ ​မျပင္ ​သည္ျဖစ္ေစ ​လႊတ္ေတာ္ ​ကိုယ္စား ​လွယ္ ​ဆိုတာက ​ဥပေး ​ျပဳႏိုင္တဲ့ ​အာဏာ ​ရွိပါတယ္။သူက ​မျပင္ ​ဘူးဆို ေပမဲ့ ​ကၽြန္မ ​တို႕ ​က ​လႊတ္ေတာ္ ​ထဲ ​မွာ ​ဒီ ​ဥပေဒကို ​ျပင္ ​ႏိုင္ေအာင္ ​ကၽြန္မ ​တို႕ ​အေနနဲ႕ ​ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ​ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ​အေနနဲ႕ ​ဥပေဒ ​အသစ္ ​ေရးဆြဲ ​ႏုိင္ေအာင္ ​ၾကိဳးစားသြားမွာပါ။ ​

ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ  ​ျပည့္ ​တန္္ဆာ ဆိုတာ ​တရား၀င္ ​လုပ္ကိုင္ ​ရတာ ​မဟုတ္တဲ့ ​အတြက္  ​သူတို႕ ​ရဲ႕ ​က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ ကို​လည္း ​လုပ္မေပး ႏိုင္သလို ​သူတို႕ ​မွာ ​အိပ္အိုင္ ​ဗီ ​ေရာဂါ ​ကူးစက္ ​သူဟာ ​ဘယ္ေလာက္ ရွိေနတယ္ ​ဆိုတဲ့ ​အေရ ​အတြက္ကိုလည္း ​အတိအက် ​မသိရပါဘူး။ ​လက္ရွိ ​၇ွိေေနတဲ့ ​ဥပေဒဟာဆိုရင္ ​ျပည့္တန္ဆာ ​တိုးပြားလာတာကို ​မဟန္႕တား ႏိုင္သလုိ ​က်န္းမာေရး ​ရႈ ​ေထာင့္အရလည္း ​ထိေရာက္ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္မ်ိဳး ​မရွိတဲ့ ​အတြက္ ​ဒီဥပေဒကို ​ျပင္ဖို႕ ​လိုတယ္လို႕ ​အခိုင္အမာ ​ယံုၾကည္တဲ့ ​အေၾကာင္း ​ေဒၚစႏၵာမင္းက ေျပာပါ တယ္။ ​အဆိုးရြား ဆံုးကေတာ့ ​၁၃၊ ​၁၄ ​ႏွစ္ကေလးငယ္ေတြ  ​ျပည့္ ​တန္ဆာ ​ျဖစ္ေနၾက ​ရ ​တာေတြ ​ကို ​အျမန္ဆံု ​ကာကြယ္ ​ထိန္းသိမ္း ​ဖို႕ ​လို ​တဲ့ ​အတြက္ ​ျပည္တန္ ​ဆာ ​ဥပေဒ ​အသစ္ ​တစ္ ​ခု ​တကယ္ ​လို ​အပ္ ​ေနပါျပီ ​လို႕ ​GENERATION ​WAVE ​အဖြဲ႕မွ ​ကို ​မိုးေသြး ​ကေျပာ ပါတယ္။

၁၃၊ ​၁၄ ​ႏွစ္ ကေလး ငယ္ေတြ အမ်ားၾကီး ေတြ႕ရတယ္။ ဒါေတြက ​ဥပေဒတစ္ရပ္နဲ႔ ​ေသေသ ခ်ာခ်ာ ​ထိန္းသိမ္းဖို႕လိုအပ္ ေနၿပီ။ ​မွတ္ပံုတင္ ​ဥပေဒ ​လုပ္မယ္ ​ဆိုရင္ ​ဒါေတြကို ​အမ်ားၾကီး ​ေလွ်ာ့ခ် ႏိုင္လိမ့္မယ္ ​လို႕ျမင္ပါတယ္။ ​ကၽန္းမာေရး ​ရႈေထာင့္ ​အရေရာ ​အက်င့္ ​စာရိတၱ ​ရႈေထာင့္ ​အရေရာ ​ဒီ ​ဥပေဒ ​လိုအပ္ ​တယ္ ​လို႕ ​ျမင္ပါတယ္။

ျပည့္တန္ဆာ ​ေတြ ​အေပၚမွာ ​ေခါင္းပံုျဖတ္မႈ ​ေတြ၊ ​အတင္း အဓမၼ ​ခိုုင္းေစတာေတြ ​ကို ​အလိုမတူပဲ ​ခိုင္းေစလာတာေတြ ​ရွိရင္ ​ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ​အေရးယူႏိုင္ဖို႕ ​နဲ႕ ​ျပည္တန္႕ ဆာေတြ ​အခြင့္အေရး ​ကို ​ကာကြယ္ႏိုုင္ဖို႕ ​အတြက္ ​ခိုင္မာတဲ့ ​ဥပေဒ ​တစ္ရပ္ ​ျပဌာန္း ​ဖို႕ ​လိုတယ္ ဆိုတာ ​ေထာက္ခံေၾကာင္း ​လူ႕ အခြင့္ အေရး လႈပ္ရွားသူ ​မဇင္မာေအာင္က ေျပာပါတယ္။

ဒီ ​ျပည့္ ​တန္ဆာ ​ဥပေဒ ​ကို ​ျပင္ ​ဆင္ ​ေပး ​ဖို႕ ​အဆိုကို ဆဌမ အၾကိမ္ ​ျပည္သူ႕ ​လႊတ္ေတာ္ ​အစည္း ေ၀းမွာ လည္း ​တင္ျပ ​ခဲ့တာ ​ကိုလည္း ​ရဲခ်ဳပ္ ​ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းက ​အခု ​လိုပဲ ​ျပင္ဆင္ဖို႕ ​မလိုအပ္ဖူးလို႕  ​ျငင္းဆိုခဲ့ ဘူးပါတယ္။

From: ABC Radio 

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>