Digicel ႏွင့္ Ooredoo ကဆက္သြယ္ေရး တာဝါတုိင္တည္ေဆာက္မႈ စီမံကိန္းတြင္ ပူးေပါင္းပါဝင္မည္

ႏိုင္ငံတကာ မုိဘုိင္းဆက္သြယ္ေရး ကုမၸဏီတစ္ခုျဖစ္သည့္ Digicel က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လုပ္ကုိင္ခြင့္ လုိင္ စင္ ရထား သည့္ Ooredoo ကုမၸဏီႏွင့္ပူးေပါင္းကာ အစုိးရ၏ တာဝါတုိင္တည္ေဆာက္မည့္ စီမံကိန္း မ်ားတြင္ ပါဝင္လာေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၎ကုမၸဏီမ်ားထံမွ စံုစမ္းသိရသည္။

ယခုကဲ့သို႔ ျပည္တြင္းမုိဘုိင္း ဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္အတြက္ တာဝါတိုင္မ်ားစုိက္ထူမႈတြင္ ကာတာႏိုင္ငံ အေျခ စိုက္ Ooredoo ကုမၸဏီႏွင့္အတူ ပါဝင္လာသည့္ Digicel သည္ ၎တို႔သီးသန္႔ ပါဝင္လာျခင္းမ်ိဳး မ ဟုတ္ေပ။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးနယ္ပယ္တြင္ ထင္ရွားသည့္ Yoma Strategic Holdings Ltd, First Myanmar Investment (FMI) ကုမၸဏီတုိ႔ပါဝင္သည့္ YSH Finance Ltd ႏွင့္ Digicel လုပ္ငန္းစုတို႔သည္ Digicel Asian Holdings ဟူေသာအမည္ျဖင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းစု တစ္ခုကိုမၾကာေသးမီကမွ ဖြဲ႕စည္းထားခဲ့သည္။

ထုိ Digicel Asian Holdings လုပ္ငန္းစုသည္ ကာတာႏိုင္ငံ၏ ဆက္သြယ္ေရးကုမၸဏီႏွင့္ ပူးေပါင္းကာျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း မုိဘုိင္းဖုန္းကြန္ရက္အတြက္ တာဝါတုိင္တည္ေဆာက္ျခင္း လုပ္ငန္းမ်ားကို  လာမည့္ႏွစ္အတြင္း လုပ္ေဆာင္သြားေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အဆိုပါကုမၸဏီမ်ားဘက္က ေျပာၾကားသည္။

ယင္းကဲ့သို႔ ဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္အတြက္ တာဝါတိုင္မ်ားတည္ေဆာက္မည့္ စီမံကိန္းကို Digicel Asian Holdings သည္ Myanmar Tower ဟူေသာအမည္ျဖင့္ လုပ္ ကုိင္ေဆာင္ရြက္ သြားမည္ျဖစ္သည္။

“ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အရည္အေသြးျမင့္တဲ့ ဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ တစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ပူးေပါင္း တည္ေဆာက္ေပးမွာပါ။ ဒီတည္ေဆာက္မႈ စီမံကိန္းကျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ တုိးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳး လာဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ပါတယ္” ဟု Digicel ၏ဥကၠ႒ျဖစ္သူ Mr.Denis O'Brien ကေျပာသည္။

Digicel ႏွင့္ Ooredoo ပူးေပါင္းမႈသည္ တာဝါတုိင္မ်ားတည္ေဆာက္မႈတြင္ ပါဝင္႐ံုမဟုတ္ဘဲ တစ္ႏုိင္ငံလံုး၏ ဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္ ခ်ိတ္ဆက္မႈ၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားတြင္လည္း ေဆာင္ရြက္ရန္ရိွေနေၾကာင္း ယင္းကုမၸဏီမ်ားဘက္မွ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္အရ သိရသည္။

“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘက္ကေတာ့ ေဒသခံကုမၸဏီ တစ္ခုအေနနဲ႔ တျခားဆက္သြယ္ေရး ကုမၸဏီေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းခြင့္ရတာကို ေက်နပ္မိပါတယ္။ အခုလုိပူးေပါင္းမႈကေနတစ္ဆင့္ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕စီးပြားေရး တုိးတက္မႈနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရး စနစ္ေတြေကာင္းမြန္လာမႈကို ဦးတည္လုပ္ေဆာင္သြားမွာပါ” ဟု FMI စီးပြားေရးလုပ္ငန္းစု၏ ဥကၠ႒ Mr. Serge Pun ကဆုိသည္။

ဆက္သြယ္ေရး၊ သတင္းအခ်က္အလက္ႏွင့္ နည္းပညာဝန္ႀကီးဌာန၏ ႏိုင္ငံအတြင္း ဆက္သြယ္ေရးတာဝါတိုင္မ်ား တည္ေဆာက္မႈစီမံကိန္းသည္ လက္ရိွအေနအထားတြင္ ေက်နပ္အားရဖြယ္ရာ အေနအထားသို႔ မေရာက္ရိွေသးေၾကာင္း ကြန္ပ်ဴတာပညာရွင္ နယ္ပယ္မွ ေလ့လာသံုးသပ္သူတုိ႔က ဆိုၾကသည္။

အစုိးရ၏ဆက္သြယ္ေရး တာဝါတိုင္တည္ေဆာက္မည့္ စီမံကိန္းတြင္ ယခုကဲ့သို႔ ဂ်ေမကာႏိုင္ငံအေျခစိုက္ Digicel ကုမၸဏီႏွင့္ကာတာႏိုင္ငံ၏ Ooredoo တုိ႔ပါဝင္လာသည့္အျပင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ မုိဘုိင္းဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္းစုသည္လည္း ပါဝင္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။


-ယုဇနကိုကို
အတြဲ (၁၄)၊ အမွတ္ (၄၈)
Internet Journal

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

အစၥလာမ္မစ္ေခါင္းေဆာင္၏ေသဒဏ္ကုိ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ တရားရံုး အတည္ျပဳ

မူလာကို ကြပ္မ်က္သုတ္သင္မည့္ ေန႔ရက္အသစ္ကိုမူ သတ္မွတ္ထားျခင္း မရွိေသးေခ်။

အစၥလာမ္မစ္ အစြန္းေရာက္ ေခါင္းေဆာင္ အက္ဘ္ဒယ္လ္ခါဒါး မူလာအေပၚ ခ်မွတ္ထားသည့္ ေသဒဏ္ကို အၿပီးသတ္ အတည္ျပဳေၾကာင္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ တရားရံုး တစ္ခုက ေၾကညာခဲ့သည္။ အေစာပိုင္းက မူလာကို အဂၤါေန႔တြင္ ေသဒဏ္ခ်မွတ္ရန္ စီစဥ္ထားေသာ္လည္း အယူခံဝင္ခြင့္အတြက္ ျပစ္ဒဏ္ကို ေရႊ႕ဆိုင္းေပးရန္ အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း တရားရံုးက မူလာ၏ အယူခံကို ပယ္ခ်ကာ ၎အား ေသဒဏ္ေပးရန္ အခိုင္အမာ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ မူလာကို ကြပ္မ်က္သုတ္သင္မည့္ ေန႔ရက္အသစ္ကိုမူ သတ္မွတ္ထားျခင္း မရွိေသးေခ်။

မူလာသည္ (၁၉၇၁)ခုႏွစ္က ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲကာလအတြင္း စစ္ရာဇဝတ္မႈမ်ား က်ဴးလြန္ခဲ့ေၾကာင္း စြဲခ်က္ျဖင့္ ေဖေဖာ္ဝါရီလက ေသဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၏ အင္အားႀကီးမားသည့္ အစၥလာမ္မစ္ ဘာသာေရး အဖဲြ႕၏ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေသာ မူလာက မိမိသည္ လူ႔အခြင့္အေရးကို ခ်ိဳးေဖာက္သည့္ အဆိုပါ ရာဇဝတ္မႈမ်ားကို က်ဴးလြန္ခဲ့ျခင္း မရွိဟု ျငင္းဆိုထားခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ယခုျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္မႈသည္ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ႀကံမႈ တစ္ခုသာျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ၎က တံု႔ျပန္ တိုက္ခုိက္ခဲ့သည္။

"ခုခ်ိန္မွာေတာ့ မူလာကို ေသဒဏ္ေပးဖုိ႔ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ဘာအတားအဆီးမွ မရွိေတာ့ပါဘူး"ဟု ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ မာဘူဘီအာလမ္က AFPသို႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ယင္းကို အစိုးရ လိုလားသည့္ ေရွ႕ေနမ်ားက လက္ခုပ္တီး ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည္။ မူလာကို စစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနစဥ္ အေတာအတြင္း ၎ကို ေထာက္ခံသူမ်ားက ဆႏၵျပ ကန္႔ကြက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသးသည္။ ၾကာသပေတးေန႔က တရားရံုး၏ ေနာက္ဆံုးအတည္ျပဳ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်မွတ္ခ်ိန္၌ ဒါကာၿမိဳ႕ေတာ္၌ လံုၿခံဳေရးကို ျမွင့္တင္တင္းက်ပ္ထားေၾကာင္းလည္း သိရွိရသည္။

Planet Myanmar Network

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

မိုဘိုင္းဖုန္း လိုင္းကတ္ဝယ္ေရာင္း ေစ်းကြက္ ၿငိမ္သက္လ်က္ ရွိေသာ္လည္း ေစ်းႏႈန္းသိသိသာသာ က်ဆင္းလာျခင္းမ်ိဳး မရွိေသး

မိုဘိုင္းဖုန္းလိုင္းကတ္ ဝယ္ေရာင္းေစ်းကြက္မွာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ခန္႔မွစတင္ကာ  ေစ်းကြက္ၿငိမ္သက္ သြားခဲ့ေသာ္လည္း ယခင္ေစ်းကြက္ ေကာင္းမြန္ခဲ့စဥ္က ရွိခဲ့ေသာေစ်းႏႈန္းမ်ား အတိုင္းပင္ ဆက္လက္ ရပ္တည္လ်က္ရွိၿပီး ေစ်းကြက္ လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ အေရာင္းအဝယ္ ေအးမႈအေပၚတြင္ လိုင္းကတ္ဝယ္ျခင္း၊ ျပန္လည္ေရာင္းခ်ျခင္း စ်းႏႈန္းမ်ားသိသိသာသာ က်ဆင္းလာျခင္းမ်ိဳး မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။

က်ပ္ ၁၅၀၀ တန္မိုဘိုင္းဖုန္း လိုင္းကတ္မ်ားမွာ လစဥ္ထြက္ရွိလ်က္ ရွိေနေသာေၾကာင့္ လိုင္းကတ္ဝယ္ေရာင္း ေစ်းကြက္ေအးစက္ သြားခဲ့ေသာ္လည္း လက္ရွိအခ်ိန္ထိ လုိင္းကတ္ျပန္လည္ ေရာင္းခ်ျခင္းႏွင့္ အသစ္ျပန္လည္ ဝယ္ယူျခင္းမွာ ရွိေနေသးေၾကာင္းသိရသည္။

ယင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ မိုဘုိင္းဖုန္းလိုင္းကတ္ ေရာင္းဝယ္ေစ်းကြက္ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားမွ ေျပာျပရာတြင္ “အခုလက္ရွိ အခ်ိန္မွာေတာ့ လိုင္းကတ္အေရာင္းအဝယ္ ေစ်းကြက္ကေအးေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရွိေတာ့ ရွိေနပါေသးတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕ကလိုင္းကတ္ အေဟာင္းေတြကို ျပန္ေရာင္းၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း အသစ္ထုတ္လာတဲ့ ကတ္အသစ္ေတြကို ျပန္ေရာင္းခ်င္ၾကတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ ဝယ္လိုအားက အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ဘဲ နည္းလာတဲ့အတြက္ေတာ့ နည္းနည္းဂ႐ုစိုက္ရတယ္။ ဥပမာ တခ်ိဳ႕က ဟိုးအရင္တုန္းကထြက္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀,၀၀၀ တန္ နဲ႔ ၂၅၀,၀၀၀ တန္လိုင္းကတ္ေတြကို ျပန္ေရာင္းၿပီး အသစ္ထြက္တဲ့ ၁၅၀၀ တန္လိုင္းကတ္ေတြကိုလဲၿပီး ကိုင္ၾကတယ္ေလ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕က ပိုက္ဆံပိုထြက္ လာေစခ်င္လို႔လည္း ပါသလို တခ်ိဳ႕ကလည္း ဖုန္းတစ္လံုးကေန ၂ လံုးကိုင္ခ်င္လို႔လဲ ၾကတာလည္းရွိၾကတယ္။ ခုလက္ရွိအခ်ိန္မွာ အရင္တုန္းကက်ပ္ ၂၀၀,၀၀၀ တန္လိုင္းကတ္ေတြက ျပန္ေရာင္းမယ္ဆိုရင္ ၁၉၀,၀၀၀ ကေန ၂၀၀,၀၀၀ ထိေပါက္ေစ်းရွိေန ေသးတယ္ေလ။ လိုင္းကတ္ ၁ ကတ္ ကို ၂၀၀,၀၀၀ နဲ႔ျပန္ေရာင္းလိုက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္လိုင္းကတ္ အသစ္ျပန္ဝယ္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ခုလက္ရွိအခ်ိန္မွာ ၁၅၀၀ တန္ GSM လိုင္းကတ္ေတြက က်ပ္ ၁၁၀,၀၀၀ ကေန ၁၂၀,၀၀၀ ထိေပါက္ေစ်းရွိေနၿပီးေတာ့ ၁၅၀၀ တန္ MEC CDMA 800 လိုင္းကတ္ေတြကေတာ့ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ က်ပ္ ၆၀,၀၀၀ ကေန ၇၀,၀၀၀ ေလာက္ေပါက္ေစ်းရွိေနတဲ့အတြက္ ၂ သိန္းတန္လိုင္းကတ္ တစ္ကတ္ကို ေရာင္းလိုက္ၿပီး ကတ္ ၁ ကတ္ပဲျပန္ဝယ္မယ္ ဆိုရင္လည္း ပိုက္ဆံပိုထြက္လာႏိုင္သလို ၂ ကတ္ ျပန္ဝယ္မယ္ဆိုရင္လည္း အဆင္ေျပေနတဲ့အတြက္ ဒီလိုမ်ိဳးအလဲအထပ္ လုပ္ၾကတာမ်ိဳးလည္းရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က လိုင္းကတ္ေတြကိုျပန္ဝယ္တယ္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာေတာ့ အတိုင္းအတာတစ္ခုထိပဲ ျပန္ဝယ္ႏိုင္ပါတယ္။ အရင္တုန္းက ဆိုရင္ေတာ့ ေစ်းကြက္ရဲ႕လိုအပ္ ခ်က္အရ ေရာင္းတာဝယ္တာေတြကို စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ႏိုင္ေပမယ့္ ခုခ်ိန္ကျပန္ေရာင္းခ်င္တဲ့ သူေတြကပဲမ်ားေနၿပီး ျပန္ဝယ္မယ့္သူေတြက နည္းလာတဲ့အတြက္ လိုင္းကတ္ေတြကို ကိုယ္ကျပန္ဝယ္ထားမိတာ မ်ားေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္လက္ထဲမွာ လိုင္းကတ္ေတြပိုက္မိ ေနႏိုင္တယ္ေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ျပန္ဝယ္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ ေစ်းကြက္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္နဲ႔ ဝယ္လိုအားေပၚမွာ ခ်ိန္တြက္ရတာမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္” ဟု ေျပာျပခဲ့သည္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္ တန္ဖိုးနည္းမိုဘိုင္းဖုန္း လိုင္းကတ္မ်ား ေပါေပါမ်ားမ်ား ထြက္ရွိလာခဲ့ပါက လိုင္းကတ္ဝယ္ေရာင္း ေစ်းကြက္မွာလည္း ေပ်ာက္ကြယ္လာႏိုင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက သံုးသပ္ေျပာျပ ၾကသည္။

အတြဲ (၁၄)၊ အမွတ္ (၄၈)
Internet Journal

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈဝတ္စားဆင္ယင္မႈနဲ႔ ကမၻာ႔အလယ္မွာ လူမ်ဳိးဂုဏ္ရည္တင့္ေစတဲ့ အႏုပညာရွင္တို႔စကားသံ

တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ား စုေပါင္းေနထုိင္တဲ့ ျမန္မာျပည္ဟာ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ ထုံးတမ္း ဝတ္စား ဆင္ယင္ မႈ အလွတရားေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ရည္ျမႇင့္တင္ လို႔ ေန ပါတယ္။ ကမၻာမွာ လည္း ျမန္မာရယ္လို႔ ဂုဏ္ယူ ဝံ့ၾကြားႏိုင္ေအာင္ ျမန္မာ့စိတ္၊ ျမန္မာ့အားမာန္ ေတြအျပင္ ျမန္မာ့ ႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈ အသြင္သဏၭာန္က ခံ့ညား ထည္ဝါေစ ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ႏိုင္ငံတကာကို အႏုပညာ ၿပိဳင္ပြဲ၊ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲေတြနဲ႔ ခရီးစဥ္ေတြထြက္ျဖစ္တုိင္း မိမိ လူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ ႐ိုးရာဝတ္စားဆင္ယင္ မႈေတြနဲ႔ ျမန္မာျပည္သားဆိုတဲ့ ဂုဏ္အင္ကို အႏုပညာရွင္တိုင္းလုိလုိ ထုတ္ေဖာ္ျပသခဲ့ၾကတာ ေတြ႕ရပါ တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မိမိတို႔ရဲ႕ ႐ိုးရာယဥ္ ေက်းမႈဝတ္စားစားဆင္ယင္ပုံကို အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထား စိတ္နဲ႔ ႏုိင္ငံတကာ အလယ္မွာ ၫႊန္းဆိုျပခဲ့ၾကတဲ့ အႏုပညာရွင္တို႔ရဲ႕ စကားသံေတြကို စုစည္းေဖာ္ျပ လိုက္ ပါတယ္။

► သက္မြန္ျမင့္-
“ျမန္မာဝတ္စံုကို ႏိုင္ငံျခားက မယ္ေတြလိုက္ၿပီးဝတ္တာေတာင္မွ ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္လုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ မိန္းကေလးတစ္ ေယာက္ရဲ႕ အလွကိုလည္း ေပၚလြင္ေစ တယ္  ။ ေနာက္ၿပီး ယဥ္ေက်းမႈအေနနဲ႔လည္း သေဘာ က်စရာေကာင္းတယ္။ ေလးစားစရာေကာင္း တယ္။စိုင္းစိုင္းနဲ႔ျပည္ပခရီးသြားတုန္းက သက္မြန္ က ထရက္ဒစ္ရွင္နယ္နဲ႔ မဟုတ္ဘဲ ရပ္ကာ ပက္ဆိုေတာ့ ရပ္ကာပက္နဲ႔ လိုက္ ေအာင္ ခ်င္း႐ိုးရာဝတ္စံု ေလးကိုပဲဝတ္ၿပီး တက္ လုိက္ရတယ္။ ျမန္မာဝတ္ စံုနဲ႔ေတာ့ ဝတ္ၿပီး မတက္လိုက္ ရဘူး။ တျခားပြဲ ေတြမွာေတာ့ ျမန္မာ ဝတ္စံုဝတ္ၿပီးေတာ့တက္ျဖစ္တယ္။ ျပည္ပမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ ျမန္မာဝတ္စံုဝတ္ၿပီး ပြဲတက္တဲ့အခါ မွာ ကိုယ္က ဘာပဲေျပာေျပာ ထူးထူးျခားျခား   ေလးလည္းျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ အဝတ္အစား ကလည္း လံုလံုၿခံဳၿခံဳနဲ႔ လွလွပပေလးဆိုေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မ်က္ႏွာပန္းလွတာေပါ့။ လူေတြ လည္း စိတ္ဝင္စားၾကတယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိးဝတ္ၿပီး တက္ရတဲ့အတြက္ ျမန္မာဆိုတာကိုျပလုိ႔ရသလို သက္မြန္ ဂုဏ္လည္းယူမိပါတယ္”

► ဝိုင္းစုခိုင္သိန္း-
“ကိုယ့္ျမန္မာဝတ္စုံကို ဝတ္ ဆင္ရတာ ယုံၾကည္မႈလည္းရွိတယ္။ က်က္ သေရလည္း ရွိတယ္။ သနပ္ခါးေၾကာ္ျငာ ျဖစ္ ေတာ့ အေမရိကမွာ ျမန္မာဝတ္စုံေလး ဝတ္ ျဖစ္ခဲ့ တာပါ။ သူတို႔ႏိုင္ငံက လူေတြက ဝိုင္း ၾကည့္ ၾကတယ္။ ဝိုင္းစုကေတာ့ ဂုဏ္ယူတယ္။ ဓာတ္ပုံေတြ လည္းလာ႐ိုက္ၾက တယ္။ ျမန္မာလူမ်ဳိး တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ တအား ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသြားတုိင္း ျမန္မာ ဝတ္စုံေတြ အၿမဲတမ္းယူသြားျဖစ္ ပါတယ္”

► အိၿႏၵာေက်ာ္ဇင္
“အဓိကကေတာ့ ကိုယ့္ ႏုိင္ငံမွာ လုပ္တဲ့ ဆီးဂိမ္း ပြဲႀကီးမွာ ပရိ သတ္ေတြ အ ကုန္ လံုး ကို အႏၲရာယ္ကင္းကင္း၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ အားေပးႏုိင္ၾကဖို႔ ေမွ်ာ္ လင့္ပါတယ္။ အစ္မတို႔ မိသားစုလည္း ဆီးဂိမ္းပြဲ ေတာ္ႀကီးမွာ ကိုယ္တိုင္ သြားအားေပးဖုိ႔ေတာ့ ရွိပါတယ္။အတိအက် ေတာ့ ေျပာလုိ႔ မရေသး ေပမယ့္ သြားေရာက္ ၿပီးေတာ့ အားေပးမွာ ပါ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ လုပ္မယ့္ ပြဲေတာ္ႀကီး ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ႏိုင္ငံသားတစ္ ေယာက္အေနနဲ႔ေျပာရရင္ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈအေနနဲ႔ လည္း ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈကိုျပလုိ႔ရ ႏိုင္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈအဝတ္ အစားေလးေတြေတာ့ ဝတ္ေစ ခ်င္တာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အား ေပးတဲ့အပိုင္းမွာလည္း ယဥ္ ယဥ္ေက်းေက်းနဲ႔ အားေပး ၾက တဲ့အပိုင္းကို ျဖစ္ေစခ်င္တာ ေပါ့။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံမွာျဖစ္တဲ့ အတြက္ သိကၡာရွိရွိနဲ႔ ကိုယ့္ယဥ္ ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္းစြာနဲ႔ အားေပးသြားၾကတာမ်ဳိးကိုပဲ ျမင္ခ်င္ပါတယ္။ ျဖစ္ေစခ်င္ ပါတယ္”

►လွအၪၨလီတင့္
“ျမန္မာျပည္မွာ ဝတ္ေတာ့ ဒီ ျမန္မာဝတ္စုံက သိပ္ၿပီးေတာ့ ထူး ထူးျခားျခား မဟုတ္ဘူးေပါ့။ မဂၤလာေဆာင္မွာ၊ အလွဴေတြ မွာ၊ အကယ္ဒမီပြဲေတြမွာ၊ ဘုရား တက္တာတို ႔ဆိုရင္ ဝတ္တယ္ေလ။ ဒါက ဝတ္သင့္တဲ့ေနရာ ဝတ္ဖို႔ လိုက္ဖက္တဲ့ ေနရာေတြဆိုၿပီး ဝတ္တာ။အဲဒီလိုမ်ဳိးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ႏုိင္ငံျခားကို ေရာက္တဲ့အခါ က်ေတာ့ ထူးထူးျခား ျခား ခံစား ရတယ္။ စသြားဖို႔ ျပင္က တည္း က ျမန္မာဝတ္စုံကိုပဲ ဝတ္ မယ္ဆိုၿပီး ျပင္ဆင္သြားတာ။ ဒီဇိုင္နာကိုမ်ဳိးမင္းစိုးက ခ်ဳပ္ ေပးတာပါ။ ဟိုကို ေရာက္ေတာ့ ျမန္မာမို႔လို႔ ျမန္
မာဝတ္စုံဝတ္ ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုျဖစ္လဲဆို ေတာ့ သူမ်ား ဝတ္စုံေတြနဲ႔မတူဘဲ ကိုယ့္ရဲ႕ ဝတ္စုံေလးက တစ္မ်ဳိးျဖစ္ ေနတယ္ေပါ့။ ျမန္မာျပည္ ကေန ထြက္သြားေ တာ့မွ ျမန္မာ ဝတ္စုံဝတ္ေတာ့ ျမန္မာဆိုတဲ့ စိတ္က ကိုယ့္လူမ်ဳိးရဲ႕ ဝတ္စုံကို ဝတ္ရတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူသလို ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ သူတို႔ေတြက ဒီလိုခ်ိတ္မ်ဳိးကို မျမင္ဖူးၾက ဘူးေလ။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးျဖစ္လို႔ ျမန္မာ ဝတ္စုံကို ဝတ္ခဲ့တယ္။ အားလုံး ရဲ႕ စိတ္ဝင္စားမႈကိုလည္း ခံရ တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ဝတ္တာ နဲ႔ ႏိုင္ငံျခားမွာ ဝတ္တာနဲ႔ ခံစား ခ်က္က မတူဘူး”

►ပုလဲဝင္း
ဒီျမန္မာဝတ္စုံေလးကုိ ႏုိင္ငံျခားခရီးစဥ္ေတြမွာ ဝတ္ ျဖစ္ခဲ့တာကလည္း ဂုဏ္ယူလုိ႔ ဝတ္တာပါ။ ကုိယ့္ ျမန္မာ ဝတ္စုံက တျခားဝတ္စုံေတြနဲ႔ မတူဘူး။ အားလုံးထဲ မွာ ေပၚလြင္ေနတယ္။ ပုလဲျမန္မာ ဝတ္စုံေလးကုိ ဝတ္ထားေတာ့ ျမင္တဲ့သူတုိင္းက ဘယ္ႏုိင္ငံကလဲလုိ႔ ေမးၾကတယ္။ ျဖတ္ သြားျဖတ္လာ သြားေနတဲ့ သူေတြကအစ။ ဒီလုိဝတ္စုံေလး ေၾကာင့္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံ ကုိ သိသြားသလုိ၊ စိတ္ ဝင္စားရွိၾကတဲ့အတြက္လည္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ဂုဏ္ယူမိသလုိ ခံစားရတယ္။ ကုိယ္ေတြ ႏုိင္ငံမွာေတာ့ ႐ုိးေနၿပီ ဆုိ ေပမယ့္သူတုိ႔ အတြက္က်ေတာ့ အျမင္ တစ္မ်ိဳးဆန္းသြား တယ္။ ဖက္ရွင္ တစ္ခုလုိေပါ့။ ပုလဲ ျမန္မာဝတ္စုံကုိ ဝတ္ခ်င္ရတာကလည္း ဘယ္ႏုိင္ငံပဲ ေရာက္ေရာက္ အထင္ ကရ ရွိတဲ့ေနရာမ်ိဳး ေတြ မွာ ကုိယ့္ ျမန္မာဝတ္စုံ ေလးနဲ႔ အမွတ္ တရ ႐ုိက္ ခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဝတ္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

Popular Journal

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ဆီးဂိမ္းအျပန္ ျပည္သူေတြအတြက္ ဘာက်န္ခဲ့မလဲ

ဆီးဂိမ္းအားကစားျပိဳင္ပြဲႀကီးက ျမန္မာ႔ေျမေပၚသို႔ တစ္ေခါက္အလည္ေရာက္ခဲ႔ျပန္ၿပီျဖစ္သည္။ အေရွ႔ေတာင္ အာရွေဒ သတြင္းျပိဳင္ပြဲဆိုေသာ္လည္း အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံ အားလံုး နီးပါး ပါဝင္ျခင္းျဖစ္ရာ ႀကီးက်ယ္ ခမ္း နားေသာ အဆင္႔အတန္းရွိ အားကစားၿပိဳင္ပြဲပင္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ ဝိေသသရွိသည္႔ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ရပ္ကို အိမ္ရွင္ အျဖစ္ လက္ ခံက်င္းပႏိုင္ျခင္းက ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ၏ ဂုဏ္သိကၡာလည္းျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ၿပိဳင္ပြဲ အတြက္ လိုအပ္ေသာ အေဆာက္အအံုႏွင္႔ ကြင္းမ်ား၊ လမ္းမ်ားႏွင္႔ လွ်ပ္စစ္မီးမွ အစ ျပင္ ဆင္တိုး ခ်ဲ႕ရ သည္ျဖစ္ရာ ထိုအရာမ်ားကေတာ႔ အက်ိဳးအျမတ္ အျဖစ္က်န္ခဲ႔မည္ျဖစ္သည္။ ယင္းကဲ႔သို႔ ျမင္နုိင္ေသာ အရာမ်ား သာမက ၾကိဳတင္မျမင္နုိင္ေသာ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ နုိင္ငံတကာဆက္ဆံေရး အေျပာင္း အလဲ မ်ားစြာ ကိုလည္း ဤၿပိဳင္ပြဲႀကီးႏွင္႔အတူ ရနုိင္မည္ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ႔ ထိုမွ် မကပါ။ ယင္းၿပိဳင္ ပြဲႀကီး တစ္ခု က်င္းပ ခြင္႔ရျခင္း၏ေနာက္ တြင္ ျပည္သူမ်ားအတြက္လည္း မည္ကဲ႔သို႔ အက်ိဳးအျမတ္ ရႏုိင္မည္ဆို သည္က စိတ္ဝင္စားဖြယ္ပင္ျဖစ္သည္။  ထို႔ေၾကာင္႔ နယ္ပယ္က႑အ သီးသီး မွ ျပည္သူမ်ားထံ ဆီးဂိမ္း အားက စားၿပိဳင္ ပြဲႀကီးဆီမွ မည္သည္႔အရာမ်ားေမွ်ာ္မွန္းရနိုင္မည္ဟူေသာ အေမးစကားျဖင္႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ မ်ားအား ေဖာ္ျပေပးလိုက္ ရပါသည္။

ေဒၚေခ်ာခင္ခင္ (MCC Group-CEO)

ဆီးဂိမ္းလုပ္တဲ့အေပၚမွာ သိပ္ေတာ့ Positive မျဖစ္ဘူး။ မျဖစ္ဘူးဆိုေပမယ့္ အစ္မအျမင္ကိုေျပာရရင္ ဆီးဂိမ္းအေနနဲ႔ အစ္မတို႔ႏုိင္ငံကို ဘယ္လုိအက်ဳိးျပဳမႈေတြ ရွိမလဲ ဆုိရင္ ဒီလုိမ်ဳိး ပြဲေတြလုပ္တယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေတြဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ဖု႔ိ လုပ္တာေပါ့။ ျမန္မာျပည္အေနနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္သြားတာဆိုရင္ ေခတ္မီတဲ့ အဆင့္ျမင့္တဲ့ အားက စား႐ံုႀကီးေတြအဖတ္တင္သြားတာေပါ့။ ဒါကအရင္ဦးဆံုး ျမင္ရတဲ့ တုိးတက္မႈေပါ့။ ေနာက္တစ္ခုက ဟိုတယ္နဲ႔ခရီးသြားေပါ့။ ဒါေတြကို ျမင္တဲ့အခါမွာ အစ္မအျမင္ က ႏွစ္ ပိုင္းျဖစ္ေနတာေပါ့။ တစ္ပိုင္းက ဘာလဲဆုိေတာ့ ဒီ ဟိုတယ္အခန္းေတြက ခရီးသြားရာသီျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီ အခန္းေတြက ျပည့္မွာပဲေပါ့။ ဒီေတာ့ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္ လုိ႔ေတာ့ သိပ္မျမင္ဘူးေပါ့ေနာ္။ ေနာက္တစ္ခုက အခန္းေတြ ဘေလာ့ခ္ လုပ္တာေပါ့။ ဒီလုိလုပ္ေတာ့ ႏုိင္ငံသားေတြဆိုရင္အားေပးဖို႔ လာမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ေနျပည္ေတာ္ မွာ အခန္းမရွိဘူးလား ေပါ့။ ရန္ကုန္မွာလည္း အခန္းေတြက်ပ္တယ္။ တစ္နည္းအား ျဖင့္ေျပာမယ္ဆိုရင္ အမွန္ေတာ့ Travel & Tour က႑က တုိက္႐ုိက္အ က်ဳိးသက္ေရာက္မႈရွိတာေပါ့။ တစ္ဖက္ကေတာ့ ဘယ္ေကာင္တုိးတက္သြားသလဲ ျပန္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ Tour  ရာသီနဲ႔သြားတိုက္ေနတဲ့အတြက္ ဆီးဂိမ္းမွာ ဘယ္ေလာက္ တုိးတက္သြားလဲမသိႏုိင္ဘူး။
ေနာက္တစ္ခုက လက္လီအေရာင္း ဆိုင္ေတြေပါ့။ စားေသာက္ဆုိင္ေတြ အမွတ္တရအေရာင္း ဆိုင္ေတြ ဒါေတြကေတာ့  အေရာင္းတက္မွာေပါ့။ ဒါက အစ္မ အျမင္ပါ။ ဒါေပမဲ့ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အမွတ္တရပစၥည္းအေရာင္း ဆုိင္ေတြက တျခားႏုိင္ငံေတြေလာက္ ဆီးဂိမ္း အမွာေတြ အရမ္းမတက္ဘူး။ ဒါ အစ္မအျမင္ပါ။ အဝယ္နည္းေနတယ္ လုိ႔ေတာ့ ျမင္တယ္။ က်န္တဲ့ ႐ိုးရာလက္မႈပညာ ပစၥည္းေတြက ေတာ့ ဝယ္တာေပါ့ေနာ္။ ေနာက္တစ္ခုက စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ေပါ့။ ဒါေတြကလည္း ဆီးဂိမ္းေၾကာင့္ အမ်ားႀကီး တုိးထြက္လာ တာ မေတြ႕ရဘူး။ မေတြ႕ရတဲ့အတြက္ စားေသာက္ဆုိင္ေတြက အခုရွိသေလာက္ေတာ့ အျပည့္ေရာင္းရမယ္လုိ႔ ျမင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔မွာရွိတဲ့ အတုိင္းအတာထက္ ေက်ာ္လြန္တဲ့ ေရာင္းအားဆိုတာမ်ဳိးေတာ့ မေတြ႕ရေသးဘူးေပါ့။ တစ္ဖက္က ျပန္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဆီးဂိမ္းတင္ဆက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဖြင့္ပြဲ၊ ပိတ္ပြဲၿပီး ရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ မားကက္တင္းအေနနဲ႔ လူစိတ္ဝင္စားမႈခံရမယ္။ ဒီ ၁၁ ရက္ေန႔ၿပီးရင္ ျမန္မာကို ကမၻာကပိုသိသြားမွာေပါ့။ အာဆီယံထဲ မွာ ေတာ္ေ တာ္ေ လး ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအျဖစ္သိသြားမွာေပါ့။

ေဒါက္တာေအာင္သူရ (Thura Swiss  ကုမၸဏီ CEO )

အဓိကေျပာရရင္ ဒီဂိမ္းေတြကေန ျမန္မာျပည္အတြက္ အက်ဳိးရွိတာကေတာ့ ျမန္မာျပည္ကအၾကာႀကီး ပိတ္ခံထားရ ေတာ့ အထူးသျဖင့္ ဒီအေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ပိုၿပီးထင္ ထင္ရွားရွား ျဖစ္သြားတာေပါ့။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ဒီကိုလာၾကမယ္ဆို တခ်ဳိ႕ကလည္း တီဗီကေနၾကည့္ေနမွာ ဆုိေတာ့ ျမန္မာျပည္ အေျခအေနေကာင္း လာတယ္ ဆုိတာ ျမင္ ရမယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ဒါမ်ဳိးကို စီစဥ္ႏုိင္ပါလားဆိုၿပီး တျဖည္းျဖည္း ယံုၾကည္မႈရွိလာမယ္။ ၂ဝ၁၄ မွာ အာဆီယံဥကၠ႒ေနရာလည္းယူရမယ္ဆုိ ေတာ့ ဒီလိုပြဲမ်ဳိးလည္း စီစဥ္ႏုိင္ပါလားဆိုၿပီး ယံုၾကည္မႈေတာ့ ပိုလာမွာေပါ့။ဒီတုိင္းျပည္က စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ ပိုၿပီး ျမင္သာထင္သာရွိလာေစမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဆီးဂိမ္းတစ္ခု တည္း နဲ႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူးေပါ့။ ေရရွည္ Effectကေတာ့ အမ်ားႀကီး ေမွ်ာ္လင့္လုိ႔မရပါဘူး။ ဒါကလည္း ႏုိင္ငံအတြက္ ပိုက္ဆံအကုန္အက်မ်ားတဲ့ ပြဲတစ္ခုျဖစ္တယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ျမန္ မာျပည္ လိုမ်ဳိး တုိင္းျပည္နဲ႔ အျခားႏုိင္ငံေတြပိုၿပီး ထိေတြ႕မႈေတြ ရွိလာႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အေနာက္တုိင္းႏုိင္ငံေတြကေတာ့ ဆီးဂိမ္းကို သိပ္ေတာ့မသိၾကဘူးေပါ့။ သိပ္မသိၾကဘူး ဆိုတာ သူတို႔အတြက္ အရမ္းေျပာင္းလဲသြားမွာ မဟုတ္လုိ႔။ ဒါေပမဲ့ အေရွ႕တုိင္းကေတာ့ ျမန္မာျပည္ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သိၿပီးသားပါဆိုေတာ့ ပိုၿပီး သိလာတာမ်ဳိးပဲရွိမွာပါ။ အရမ္းႀကီးေျပာင္းလဲမႈေတြေတာ့ မရွိႏိုင္ပါဘူး။

လင္းသုိက္ၫႊန္႔ (ျမန္မာ့ေျမ) စာေရးဆရာ

ေသခ်ာတာကေတာ့ အေဆာက္အအံု Infrastructure ေတြေပါ့။ ေနျပည္ေတာ္က အားကစားအေဆာက္ အအံုေတြ ေသခ်ာတာက ဒါေတြကေတာ့ ျပန္သံုးရမယ္။ တစ္ခု က ေန ျပည္ေတာ္ထက္ ရန္ကုန္မွာဆိုရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့။ ေနျပည္ ေတာ္မွာ အားကစားရြာဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ သိသေလာက္သူက အား/ကာသိပၸံေျပာင္းမွာ ဆိုေတာ့  အားကစားသင္တန္း ေက်ာင္းမ်ိဳးေတြေပါ့။ တစ္အခ်က္ကေတာ့ ထင္သာျမင္သာ ရွိတာ အေျခခံ အေဆာက္အအံုေတြေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သံုး လို႔ရမယ္။ အားကစားနဲ႔ ပတ္ သက္တာေရာ တျခားပြဲေတြေရာ ေပါ့။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ဒီလိုမ်ိဳး အားကစားပြဲႀကီးကို တာဝန္ ယူၿပီးက်င္းပႏိုင္တယ္။ ႏိုင္ငံသိကၡာမက်ေအာင္ က်င္းပႏိုင္ တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာမွာ မ်က္ႏွာပန္းလွမယ္။ International Image ေပါ့။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ႏုိင္ငံတကာ အားကစားကို တာဝန္ယူ က်င္းပႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အေနအထား မ်ိဳးျဖစ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရး အားသာခ်က္အေနနဲ႔ အားကစားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ စီးပြားေရးေတြ၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ ေရးလုပ္ငန္းေတြ၊ ဟိုတယ္၊ ခရီးသြား လုပ္ငန္းေတြ ႏိုင္ ငံတကာ အဆင့္ကို ျပႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဒီထက္ပိုၿပီး တုိးတက္လာဖို႔ရွိပါ တယ္။
ေနာက္ Service ေပးရတဲ့ ေအဂ်င္စီေတြ၊ ပံ့ပိုးမႈတု႔ိ၊ Event Management  ေတြ၊ ဒါမ်ိဳးေတြ ေနာက္ပိုင္းတိုးတက္ လာႏိုင္မယ္။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံက အာဆီယံ ဥကၠ႒ျဖစ္သြားတဲ့အခါမွာ အစည္းအေဝးေပါင္း ၃ဝဝ နဲ႔ ၅ဝဝ ၾကား က်င္းပရမွာ။
အဲဒီေတာ့ဟိုတယ္ေတြအမ်ားႀကီး ေဆာက္ထားတာ။ ဒီအစည္းအေဝးေတြကို လက္ခံက်င္းပသြားႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္းလိုႏုိင္ငံမ်ိဳးက Tourism အရမ္းေကာင္းတဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္ေပမယ့္ ခုသူတို႔က ႏိုင္ငံေရးမတည္ၿငိမ္ေတာ့ ခရီးသြားေတြက သူတုိ႔ဆီ မသြားေတာ့တဲ့အခါမွာ သူတို႔ဘယ္ကို သြားမလဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံရွိတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဆီက ဆိုက္ေရာက္ဗီဇာေတြေပးမယ္။ ဆီးဂိမ္းကလည္း က်င္းပေန တယ္။ တျခားေသာ အေျခခံအေဆာက္အအံုေတြ၊ လွ်ပ္စစ္မီးကအစ ဒီတစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္အတြင္း တိုးတက္ ေအာင္လုပ္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ အေနနဲ႔ Tourist Attraction ရွိလာမွာေပါ့။ ထိုင္းဆီက မားကက္ရွယ္ယာကို ျပန္ယူႏုိင္တဲ့ အေနအထားေလးေတြ ျဖစ္သြားႏုိင္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။

ေသခ်ာတာကေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ အားကစားၿပိဳင္ပြဲေတြ လက္ခံက်င္းပတယ္ဆိုတာ စီးပြားေရးဆုိင္ရာ အက်ိဳးအျမတ္ ေတြရလို႔ လက္ခံက်င္းပတာပါ။ ဆီးဂိမ္းက မသိ သာေပမယ့္ အိုလံပစ္လိုၿပိဳင္ပြဲေတြက အင္တာေနရွင္နယ္အဆင့္ေတြကို က်င္းပတဲ့အခါမွာ ႏိုင္ငံက တအားတိုးတက္သြားပါတယ္။ တ႐ုတ္ဆိုရင္ အိုလံပစ္ကို က်င္း ပႏိုင္ခဲ့ တဲ့အတြက္ စီးပြားေရး ကဘယ္ႏွစ္ဆတက္သြားတယ္ဆိုတာ တ႐ုတ္အစိုးရက တရား ဝင္ေျပာတာ။ ဆီဂိမ္းလိုၿပိဳင္ပြဲက မသိသာေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း မွာ ႏိုင္ငံတကာ ပြဲေတြ ကို ျမန္မာအေနနဲ႔ လက္ခံက်င္းပႏိုင္ တယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ ယံုၾကည္မႈေတြရလာမွာပါ။ ဒီ ယံုၾကည္မႈ အေျခခံၿပီး ေနာက္ပိုင္း မွာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ လုပ္ႏုိင္ မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံအတြက္ မေရတြက္ႏိုင္တဲ့ တြက္ ခ်က္မရႏိုင္တဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ေတြ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လုပ္ရင္ လုပ္ သေလာက္ ရမွာပါ။ တစ္ခုရွိတာက စီမံခန္႔ခြဲမႈ အပိုင္း မွာ လုပ္ ရင္ လုပ္သေလာက္၊ အသိဥာဏ္ ရွိသေလာက္၊ ပါးနပ္ရင္ ပါး နပ္သေလာက္ ႏိုင္ငံနဲ႔ လူမ်ိဳးအတြက္ အက်ိဳးရွိမွာပါ။

ေဒၚစပယ္ေအာင္ (Nature Dream ခရီးသြားလုပ္ငန္း)

အေရွ႕ေတာင္အာရွဆုိင္ရာ အဆင့္ ရိွတဲ့ပဲြေတာ္ကို ျမန္ မာျပည္မွာ  က်င္းပခြင့္ရတာဂုဏ္ယူစရာပါ။ ဒီဆီးဂိမ္းအၿပီးမွာ ခရီးသြားဧည့္ေတြ ပိုတုိးတက္လာ မယ္လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္ လင့္တာ ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အပိုင္းႏွစ္ပိုင္းေပၚေတာ့ မူတည္လိမ့္မယ္။ ပထမ တစ္ပိုင္းက ဒီဆီးဂိမ္းကိုလာတဲ့ အားကစားသမားေတြ၊  အား ကစားသမား မိသားစုေတြ၊ အစိုးရ ဧည့္သည္ေတြကို ေပးတဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈေပၚ မူတည္မယ္လို႔ထင္တယ္။ ကြၽန္မတုိ႔ရဲ႕ ဝန္ ေဆာင္မႈဟာ ကြၽန္မတုိ႔ရဲ႕ အနာဂတ္ကို ဆံုးျဖတ္မွာေလ။ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဝန္ေဆာင္ မႈျဖစ္မယ္၊ ေစ်းႏႈန္းသင့္တင့္မယ္၊ ဧည့္သည္ေတြအတြက္ တန္တယ္လို႔ ယူဆရင္ အနာဂတ္မွာ ဧည့္သည္ေတြ ပိုမ်ားလာႏုိင္မယ္။ အားကစားသမား မိသားစု ေတြရယ္၊ ပဲြၾကည့္ပရိသတ္ေတြကို ေသခ်ာေလး ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းအတြက္ အနာဂတ္ေမွ်ာ္ လင့္ခ်က္ေကာင္းတာေပါ့။ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ တြက္ဆရ မွာေပါ့။ အကယ္၍ ဆီးဂိမ္းမွာ လံုၿခံဳေရး ထိခိုက္မႈမ်ဳိး၊ က်န္း မာေရးထိခိုက္မႈမ်ဳိး ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ ျမန္မာ့ခရီးသြားလုပ္ ငန္းတုိးတက္ဖို႔အတြက္ ဆီးဂိမ္းက တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာက အက်ဳိးျပဳလိမ့္မယ္။ အေၾကာင္း မညီညြတ္ဘူးဆုိရင္ေတာ့၊ တစ္စံုတစ္ခု ဝန္ေဆာင္မႈအျပည့္အဝ မေပးႏုိင္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ အမည္းစက္ ျဖစ္ သြားႏုိင္တာေပါ့။ အဲဒါေတြ ဘာမွမျဖစ္ ဘူးဆုိရင္ေတာ့ အလားအလာေကာင္းပါတယ္။

ဦးကုိကုိလတ္ (အငွားယာဥ္ေမာင္း-ေနျပည္ေတာ္)

ဆီးဂိမ္းမွာ တခ်ဳိ႕အားကစားနည္းေတြ ေနျပည္ေတာ္မွာ စေနေပမယ့္လက္ရိွကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အငွားယာဥ္ေမာင္းေတြရဲ႕ စီးပြားေရးက ပံုမွန္အတုိင္းပါပဲ။ ဘာမွ သိပ္ မထူးျခားေသးဘူး။ တျခားႏုိင္ငံေတြကလာတာလည္း ပို႔ေဆာင္ေရးက ကားစီစဥ္ေပးတယ္။ အားကစားဝန္ႀကီးဌာနကလည္း ကား စီစဥ္ေပးတယ္ ဆိုေတာ့ ျပည္ ပဧည့္ သည္ေတြက ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အေထင ေတြကုိ ငွားတာ သိပ္မရိွဘူး။ ဒါေပမဲ့ ခရီးသြားလုပ္ငန္း အဖဲြ႕ေလးေတြကေတာ့ နီးစပ္ရာ taxi ေတြကုိ ခ်ိတ္တာေတာ့ ရိွတာေပါ့။ ဆီးဂိမ္းဖြင့္ပဲြ ၁၁ ရက္ေန႔က်ရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ပံုမွန္ထက္ေတာ့ နည္းနည္းအလုပ္႐ႈပ္လိမ့္မယ္။ အဲဒီရက္က ဖြင့္ပဲြ ၾကည့္မယ့္ ျပည္တြင္းဧည့္ေရာ၊ ျပည္ပဧည့္ေရာ လာၾကမွာကုိး။ ၁၁ ရက္ေန႔ ေနာက္ပိုင္းက်ရင္လည္း ေဘာလံုးပဲြ ေတြဘာေတြရိွတဲ့အခါက်ေတာ့ taxi  ငွားစီးတဲ့ ျပည္တြင္းဧည့္ ပိုမ်ားလာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတယ္။

ေမဇင္ဝင္း၊ သုတလင္း
Popular Myanmar News Journal

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

PhotoSuite 3 Photo Editor v3.0.7 for android

Android ဖုန္းနဲ႕ အရည္အေသြးေကာင္း ရုပ္ထြက္လန္းတဲ့ ဓာတ္ပုံေတြျဖစ္ေအာင္ Edit ခ်င္သူေတြအတြက္ PhotoSuite 3 Photo Editor v 3.0.7  for Android ကုိတင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ဒီေဆာ့၀ဲကုိအသုံးျပဳျဖင့္ မိမိတုိ႕ရုိက္ကူးထားေသာ ဓာတ္ပုံမ်ားကုိ Effect မ်ားထည့္ျပီးဖန္တီးႏုိင္ျခင္း၊ဓာတ္ပုံကုိ တစ္ပုံႏွင့္တစ္ပုံေပါင္းစပ္ႏုိင္ျခင္း၊ဓာတ္ပုံေတြကုိ Grid ဆြဲျပီး ေပါင္းစပ္ျခင္း၊Sketching Pictures မ်ားေရးဆြဲႏုိင္ျခင္းျပဳလုပ္ႏုိင္မွာပါ.. ကြန္ပ်ဴတာေပၚမွာဓာတ္ပုံျပင္ photoshop  ေဆာ့၀ဲအလန္းစားကုိသုံးေနရသလုိမ်ိဳးကိုခံစားရေစမွာပါ။ အရမ္းေကာင္းတဲ့ ဓာတ္ပုံျပင္တဲ့ေဆာ့၀ဲေလးပါ။ ဒီေဆာ့၀ဲေလးကုိ Google Play မွာ ၂.၉၉ ေဒၚလာနဲ႕၀ယ္ယူရရွိနုိင္ျပီးMyanmar Mobile Application Store မွာ freedownload ရယူႏုိင္ပါတယ္..

PhotoSuite 3 photo editor ေဆာ့၀ဲလ္အားရယူရန္

Myanmar Mobile App

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ဆယ္ေက်ာ္သက္ ေလးေတြ ပိန္ရျခင္း အေၾကာင္းရင္း

ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြ ဆိုတာ ၿမီးေကာင္ေပါက္ အရြယ္ေတြ ကို ေခၚၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥေရာပနဲ႔ အေနာက္ ႏုိင္ငံေတြ မွာေတာ့ Teenager လို႔ ေခၚပါတယ္။ အသက္ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ ကေန ၁၈ ႏွစ္ၾကား အရြယ္ဟာ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ျဖစ္ပါ တယ္။ အပ်ံသင္ခါစအရြယ္၊ အရာရာကို စူးစမ္းေလ့ လာ လိုစိတ္၊ အတုခိုးလိုစိတ္ေတြ၊ အားက်စိတ္ေတြ အျပည့္ရွိေန တဲ့ အခ်ိန္လည္း ျဖစ္တယ္။ မိဘေတြအေနနဲ႔ အဲဒီ အရြယ္မွာ စနစ္တက် ထိန္းသိမ္းႏုိင္မွ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပံုစံမ်ိဳး ကို ရယူႏုိင္မွာ ျဖစ္တယ္။ ထစ္ခနဲဆိုတာနဲ႔ စိတ္အေျပာင္း အလဲ ျမန္တတ္တဲ့ အရြယ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေသခ်ာ ဂ႐ုစိုက္ရပါတယ္။

သူတို႔ဘာေၾကာင့္ ပိန္ရတာလဲ..

ေဆးပညာ စစ္တမ္းမ်ားအရ ဒီအရြယ္မွာ အဝလြန္ေနတဲ့ ကေလးတခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕ရတတ္ေပမယ့္ အမ်ားစု ကေတာ့ ပိန္ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ပိန္ၾကတဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ေယာက်္ားေလး၊ မိန္းကေလး ဦးေရႏႈန္းဟာ သာတူညီမွ်သာ ရွိၾကတယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားတယ္။ ဒါဆိုရင္ သူတို႔ဘာေၾကာင့္ ပိန္ရသလဲ...။

ဒီအေျဖကေတာ့ နက္နဲၿပီး ႐ႈပ္ေထြးပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ေဖာ္ဖို႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ခက္ခဲတယ္လို႔ ေလ့လာသူေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ အဓိက ကေတာ့ အားက်စိတ္၊ စြဲလမ္းစိတ္၊ အတုခိုးတတ္တဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ရ တယ္လို႔ ေဖာ္ထုတ္ၾကပါတယ္။ ေရာဂါေၾကာင့္ ပိန္ရတာ တစ္ရာမွာတစ္ေယာက္လို႔ ဆိုရေလာက္ေအာင္ အေရအတြက္ နည္းပါးပါတယ္။ အေျဖကေတာ့ ဒီအရြယ္မွာ ေယာက်္ားေလးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မိန္းကေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပိန္ပိန္ပါးပါးနဲ႔ လွပခ်င္ၾကတယ္။ ပိန္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဘယ္သူမွ ဒီအခ်ိန္မွာ ဝမေနခ်င္ဘူး။ ဖက္တီးလို႔ အေခၚခံရမွာကို အလြန္ပဲ စိုး႐ြံ႕ၾကတယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ သူတို႔ အားက် အတုယူတဲ့ Celebrity ေတြ ပံုစံအတိုင္း အတုခိုးၿပီး ေနထိုင္တတ္ၾကပါတယ္။

 ဝၿဖိဳးေနတဲ့ မိန္းကေလးေတြက ပိန္ေဆးေတြ ေသာက္ၾကတယ္။ အစားေလွ်ာ့စားၿပီး ဝိတ္က်ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ သူတို႔လိုပဲ ေယာက်္ားေလးေတြကလည္း ညဘက္ အစာမစားတာ။ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ၿပီး ေလခံေအာင္၊ အစာစားခ်င္စိတ္ ပေပ်ာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါတယ္။ ပိန္ေအာင္ ႀကိဳးစားတဲ့ေနရာမွာ ေယာက်္ားေလး၊ မိန္းကေလး အားလံုးအတူတူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အတုခိုး မွားယြင္းျခင္း

ပိန္ရတဲ့ ေနာက္အခ်က္ တစ္ခုကေတာ့ အတုခိုး မွားယြင္းတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္လို႔ ေလ့လာသူ ေတြက သံုးသပ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ကိုယ္အားက် အတုယူတဲ့ သူရဲ႕ပံုစံအတိုင္း လိုက္လံျပဳမူ ေနထိုင္ေလ့ ရွိတာေၾကာင့္ မူးယစ္ေဆး သံုးစြဲသြားတတ္တယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္၊ အရက္ေသာက္သြားတတ္ၾကၿပီး က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ကာ ပိန္ခ်ဳံးေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မိန္းကေလးေတြက်ေတာ့ လွခ်င္၊ ပခ်င္စိတ္ ႀကီးမားရင္ ပိန္ခ်ဳံးတတ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ လွပလိုစိတ္က သူတို႔ကို ပိန္ခ်ဳံးေစတာ ျဖစ္ပါတယ္။

စိတ္အလိုမက်ျခင္း

စိတ္အလိုမက်ေစတာကလည္း ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြကို ပိန္ေစတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာ အသည္းကြဲလို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ရည္းစားနဲ႔ ကြဲကြာေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ျဖစ္၊ သူတို႔စိတ္ ေတြဟာ စားခ်င္ေသာက္ခ်င္စိတ္ မရွိၾကေတာ့ဘူးလို႔ ပညာရွင္ေတြက ေျပာၾကပါတယ္။

By ကိုမိုး (ေတာင္ႀကီး)

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

(ေၾကာက္တတ္လွ်င္ မဖတ္ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံ အပ္ပါသည္)

ေမြးေန႔ပြဲက်င္းပေသာ သူငယ္ခ်င္း ၇ ဦးေသြးပ်က္ဖြယ္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည့္ ႏွစ္ထပ္အိမ္ထဲက ေျခာက္ျခား ဖြယ္ရာ ညတစ္ည (ေၾကာက္တတ္လွ်င္ မဖတ္ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္)

ထူးဇင္ နားထဲတြင္ အိမ္ပြဲစား၏ အသံမ်ားသာတရစပ္ ၾကားေနရသည္။

"လခေရာ... အိမ္ပါ အဆင္ေျပပါတယ္အစ္ကိုရာ မ်က္စိမွိတ္ပီးသာ ငွားလိုက္ပါ... "

ထူးဇင္လည္း အိမ္ကေလးအား သေဘာက်ေနမိသည္...ႏွစ္ထပ္တိုက္ခံအိမ္ေလးျဖစ္ၿပီး ၀ရန္တာေလးပါ ပါသျဖင့္ ထူးဇင္သေဘာက်ျခငး္ျဖစ္သည္။

"ကဲ...ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ တစ္ႏွစ္စာ ေငြေခ်လိုက္မယ္ေလ...ေနာက္ေန႕ေျပာင္းလာလုိ႕ရၿပီမဟုတ္လား... အိမ္မွာလည္း လက္ရွိေနတဲ့သူ မရွိဘူးဆိုေတာ့...."

"ဟုတ္ကဲ့....အဆင္ေျပပါတယ္ဗ်ာ.... အဆင္ေျပပါတယ္... ကဲဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႕စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖို႕ အိမ္ရွင္ဆီသြားလိုက္ရေအာင္...."

သည္လိုႏွင့္ ထိုအိမ္ေလးကို ထူးဇင္ တစ္ႏွစ္စာ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္လိုက္သည္။ အိမ္ေလးသည္ ၿမိဳ႕ထဲႏွင့္လည္း သိပ္မေ၀း လိုင္းကားလည္း ေရာက္သျဖင့္ သေဘာက်မိျခင္းျဖစ္သည္။ ရပ္ကြယ္အေနအထားလည္း တိတ္ဆိတ္မႈရွိၿပီး..... ျခံ၀န္းလည္းက်ယ္လွသည္။ ေနာက္တစ္ေန႕ ေျပာငး္လာေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ေတာ့သည္။

******************

တစ္ေနကုန္ အိမ္ကိုရွင္းလင္း သန္႕ရွင္းၿပီး ေနရာတက်ထား၍ ပင္ပန္းသျဖင့္ ထူးဇင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚလွဲခ်လိုက္မိသည္။ ကိုယ္ငွားလုိက္ေသာ အိမ္မွန္သြားၿပီဟု ၀မ္းသာ၍ နယ္မွ အေမႏွင့္အေဖအား ဖုန္းဆက္ၿပီး အေၾကာင္းၾကားရဦးမည္။

စာၾကည့္စားပြဲေပၚတြင္ပင္ ထူးဇင္သန္းေ၀မိသည္....... စာၾကည့္ၿပီးမ်က္စိေညာင္းသျဖင့္ စားပြဲေပၚတြင္ပင္ ေခါင္းခ်လိုက္မိသည္။ ေက်ာျပင္က ေအးခနဲျဖစ္သြားသျဖင့္ ၾကက္သီးမ်ားထလာတာ ထူးဇင္လွန္႕ႏိုးသြားမိသည္။ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ကို မသိလိုက္ေပ.......မနက္ျဖန္လည္း ေက်ာင္းတက္ရမည္ ျဖစ္သျဖင့္ အိပ္ရာခင္းၿပီး အိပ္ေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

ထိုစဥ္.....

"ဂ်စ္ ... ဂ်စ္... ဂ်စ္"
ထူးဇင္ ေခါင္းဆတ္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ဘာသံလဲဟ..... ဘယ္ကလာတဲ့အသံလဲ စိတ္ထဲေရရြတ္မိသည္။ အိပ္ခ်င္စိတ္ကမ်ားေနသည္ႏွင့္ ျခင္ေထာင္ ေထာင္ၿပီးေခါင္းထိုးအိပ္လိုက္ေတာ့သည္.......။

"ဟိတ္...ဟိတ္ ေခၚေနတယ္ေလ......" မိန္းကေလးတစ္ေယာက္၏ အသံ...
"မင္းဘယ္သူလဲ........ဘာျဖစ္လို႕ ငါ့အိမ္ထဲေရာက္ေနရတာလဲ" ထူးဇင္ မႈန္ရီေ၀၀ါးႏွင့္ေျပာေနမိသည္။
"ဟင္.. ဒါက ကြၽန္မအိမ္ပဲ ရွင္သာ ကြၽန္မအိမ္မွာလာေနတာ........"
ထူးဇင္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္သြားသည္။
"ဒါေပမယ့္.. ကြၽန္မ ေနခြင့္ရွင့္ကို မျပဳႏိုင္ဘူး ရွင္ထြက္သြားေပးရမယ္..." ထိုမိန္းကေလး၏ ရွည္သြယ္သြယ္လက္တစ္စံုသည္ ထူးဇင္၏ လည္ပင္းတစ္၀ိုက္သို႕ ႏြယ္ပင္တဖြယ္ ရစ္ပတ္ေလေတာ့သည္။ ထူးဇင္ ခံစားလိုက္ရသည္မွာ ေအးစက္စက္အထိအေတြ႕............။
"မလုပ္နဲ႕ မလုပ္နဲ႕.........."
ထူးဇင္ ေဘးပတ္၀န္က်င္ကို ၾကည့္မိလုိက္သည္........ သူျခင္ေထာင္ထဲပင္ရွိေသးသည္။ ဟူး............အိပ္မက္မက္ေနတာပဲ.. စိတ္ထဲမွ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ဟု ေရရြတ္မိသည္။ အိပ္ခါနီး ဘုရားမရွိခိုးမိလို႕ စိတ္ကထင္သည္ႏွင့္...... ဘုရားေသခ်ာရွိခိုးၿပီး ထုူးဇင္ ျပန္အိပ္လိုက္ေတာ့သည္။

အကယ္၍ ထိုသရဲလိုလို ၀ိညာဥ္လိုလို မိန္းကေလးသည္ အျပင္တကယ္ရွိမည္ဆိုလွ်င္.......။

"ေဟ့ေကာင္.....ထူးဇင္"
"ဟဲ့...ေသာက္ပလုတ္"
ကန္တင္းမွာ......ဗိုက္ဆာဆာနွင့္ စားေနရင္း လန္႕ဖ်န္႕သြားမိသည္။
"အာ...ေ၀ျဖိဳး မင္းကြာအသံမေပး ဘာမေပးနဲ႕ ငါျဖင့္လန္႕လိုက္တာကြာ"
"ဟဲ..ဟဲ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းႀကီး ငါမင္းကို အကူအညီတစ္ခုေတာင္းခ်င္လို႕ပါကြာ..."
သည္ေကာင္...ဒီလိုစကားေျပာၿပီဆို ထူးဇင္လန္႕မိသည္........။
"ကဲ..ေျပာ...ဘာကိစ္.."
"သည္လိုကြာ....ငါသည္ေန႕ အိမ္ျပန္မအိပ္ခ်င္ဘူး....ေနာက္ၿပီးေကာင္းခ်င္လို႕ကြာ.."
"ဘာ...မင္းကလည္း ေသေသခ်ာခ်ာေျပာကြာ ဘာေတြမွန္းမသိဘူး ေကာင္းတာေတြေရာ"
"သည္လိုကြာ...ငါရယ္...ေနာက္ေဘာ္ဒါတစ္ေပြရယ္...မင္းအိမ္မွာ သည္ေန႕ ဘီယာေသာက္ရင္း...ေပ်ာ္ဖို႕ပါဖို႕ေပါ့ကြာ"
"မင္းကေတာ့ လုပ္ၿပီ...ေအးကြာ...ငါတစ္ေယာက္တည္းေနေတာ့လည္းရပါတယ္... အရမ္း..ေသာင္းက်န္းတာေတာ့ မျဖစ္ေစနဲ႕ ဒါပဲ..."
ေ၀ျဖိဳးမ်က္ႏွာႀကီး...... ေကာင္မေလးဆီက အေျဖျပန္ရရင္ေတာ္ သည္ေလာက္ေပ်ာ္မည္မဟုတ္ပါ။

*********************

"အိမ္ျပန္ခ်ိန္ကိုေတာင္ မသိေတာ့သူ....ျပန္လာမယ္ဆိုတာ မသိေတာ့သူ..."
ေ၀ျဖိဳးတစ္ေကာင္ေတာ့ သူေျပာေနသလိုပင္ ေကာင္းေနမွန္း ထူးဇင္သိလုိက္သည္။ သူနဲ႕အတူပါလာသည့္ ကိုထက္ဆိုသူ ေဘာ္ဒါတစ္ေပြကလည္း ေအးေအးေဆးေဆးမို႕ေတာ္ေသးသည္။
"ကိုျဖိဳး မ်ားေနရင္...ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာေနာ္.... အိပ္ခ်င္ရင္ လိုက္ပို႕ေပးမယ္"
ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ကိုထက္သည္ ေ၀ျဖိဳးကို တြဲရ်္အိပ္ယာခင္းထားေသာ ဖ်ာေပၚသို႕လိုက္ပို႕ေပးေလသည္။ ေ၀ျဖိဳးတို႕ႏွစ္ေယာက္အိပ္ယာႏွင့္ ထူးဇင္အိပ္ေသာေနရာသည္ အိမ္ေရွ႕ခန္း၏ တစ္ဖက္တခ်က္တြင္ရွိေလသည္....။
"ေအ့......" ေ၀ျဖိဳးဆီမွ.... ေလတက္သံကိုၾကားေနရေလသည္။
သည္လိုႏွင့္...............
ေ၀ျဖိဳးဆီမွ စကားေျပာသံတစ္ခုၾကားလို္က္ရသည္။
"ေဟ့ေကာင္...ထူးဇင္...မင္းအိမ္မွာတစ္ေယာက္တည္းေနၿပီး ဘယ္သူေတြကို ေခၚအိပ္ေနလည္း..."
ေသာက္လက္စ ေရပင္နင္သြားသည္....
"ဘယ္လို......ငါက ဘယ္သူ႕ကို ေခၚအိပ္ရမွာတုန္း......."
ေ၀ျဖိဳးသည္ ရီေ၀ေ၀ ၿပဳႈံးျဖဲျဖဲႏွင့္......
"မင္းမညာနဲ႕ေနာ္....ငါ့မွာ သက္ေသရွိတယ္.......ဒီမွာၾကည့္..."
ေ၀ျဖိဳးျပလိုက္ေသာအရာသည္..... မမူးတမူးျဖစ္ေနသည့္ ထူးဇင္၏မ်က္လံုးကို ျပဴးက်ယ္သြားေစသည္။
ေ၀ျဖိဳးလက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားေသာအရာေလးသည္....မိန္းကေလးမ်ား ညွပ္တတ္ေသာ ဆံညွပ္ေလးတစ္ခုျဖင့္သည္။
"အာ.....မဟုတ္ပါဘူး...ဘယ္ကေရာက္တာပါလိမ့္"
ေ၀ျဖိဳးက ၿပဳံးျဖဲျဖဲျဖင့္......
"ငါသိပါတယ္ကြာ.........ဟင္းဟင္း.."
ေ၀ျဖိဳး မူးမူးျဖင့္.....အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။ ထူးဇင္ႏွင့္ ကိုထက္လည္း..စကားနည္းနည္းေျပာၿပီးသည္ႏွင့္..အိပ္ရန္ျပင္ဆင္လိုက္သည္။
အိပ္ရာ၀င္ခါနီးမွ အေပါ့သြားခ်င္သလိုလို ျဖစ္သည္ႏွင့္ ထူးဇင္ အိမ္သာသို႕သြားရန္ျပင္ဆင္လိုက္ေလသည္။
မူးမူးႏွင့္ အိမ္သာသို႕ ဘယ္လိ္ုေရာက္မွႏ္းမသိေရာက္သြားၿပီး.....ျပန္ထြက္လာေသာအခါတြင္............ ထူးဇင္၏ ေျခလွမ္းကို တုံ႕ခနဲ ျဖစ္သြားေစသည္........ ေနာက္တစ္ေယာက္ေယာက္ ပုဆိုးကိုဆြဲထားသလိုခံစားလိုက္ရသည္... အမူးပါေျပသြားသလိုခံစားရသည္...ဘယ္ကေန ဘယ္လိုေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္မ်ား က်လာသည္မသိ....... ထူးဇင္ေနာက္ကိုတျဖည္းျဖည္းလွည့္ၾကည့္မိသည္။
ဘယ္သူမွမရွိ...ထူးဇင္မ်က္လံုး ေအာက္သို႕တျဖည္းျဖည္းေရာက္ရွိသြားသည္... ထူးဇင္ ပါးစပ္မွ "S***!!!" ဆိုသည့္စကားလံုးထြက္သြားသည္.....သူ၏ ပုဆိုးႏွင့္....အိမ္သာမွ သံငုတ္တစ္ခုႏွင့္ ၿငိေနေသာေၾကာင့္ပင္။

*******************

"ဟဟားဟား......မင္းကေတာ့ျဖစ္ရမယ္..." ညကအျဖစ္အပ်က္ကိုေျပာျပေသာအခါ ေ၀ျဖိဳးခမ်ား အားရပါးရ ရယ္ေလေတာ့သည္။

"ငါလည္း ေတာ္ေတာ္လန္႕သြားတာကြ......"
ထိုအခါမွ ႏႈတ္ဆိတ္ေနေသာ ကိုထက္က စေျပာေလသည္။
"ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အသိတစ္ေယာက္ နွစ္ေယာက္ေျပာဖူးတယ္... သရဲေျခာက္ခံရေတာ့မယ္... ေျခာက္ခံရၿပီဆိုရင္.. ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံဳး ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ရွိသလိုခံစားသြားရပီး......ၾကက္သီးေတြထလာတယ္လို႕ေျပာဖူးတယ္ တကယ္ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း မခံဏားဖူးဘူး"

"ထူးဇင္ရာ...မင္းလည္း စိတ္ေျခာက္ခ်ားမေနပါနဲ႕.... မင္းေနတဲ့အိမ္ေလးက ေနလို႕ေကာင္းပါတယ္... ေျခာက္မယ္ဆို မေန႕ကတည္းက ငါတို႕ကိုေျခာက္ေနၿပီ.."

"ဒါဆို.... ဒီဆံညွပ္ေလးက ဘယ္လိုလုပ္ေရာက္လာသလဲ..."

"အဲဒါေတာ့...မင္းအပိုင္းေလ...ငါတို႕ေတာ့ျပန္ေတာ့မယ္ တတာကြာ....ေက်ာင္းမွာေတြ႕မယ္..."

ထူးဇင္ ဆံညွပ္ကေလးအား ၾကည့္ရင္း........ ေတြးၿပီး က်န္ေနခဲ့ေတာ့သည္..။

******************

ထူးဇင္ ေက်ာင္းတက္ၿပီး ပင္ပန္းသည္ႏွင့္ ေ၀ျဖိဳးတို႕အျပင္သြားဖို႕ေခၚတာေတာင္ မလိုပဲအိမ္သို႕ပဲ တန္းျပန္လာခဲ့ေလသည္။ အိမ္ေရာက္သည္ႏွင့္ လန္းသြားေအာင္ေရခ်ဳိးၿပီး...... အိပ္ယာေပၚတြင္လွဲရ်္ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဖတ္ေနလိုက္ေလသည္။ ထူးထူးျခားျခား ၀တၱဳတိုေလးတစ္ပုဒ္ကို သြားရ်္ေတြ႕လိုက္သည္။
"သင့္ေဘးမွာ သူရွိေနတယ္....."
သရဲ၀တၱဳတိုေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္...... ခပ္ဆိုးဆိုးသရဲထဲကေတာ့ မဟုတ္ေပ။ ေၾကာက္လန္႕ေအာင္ မဆြဲေဆာင္ႏိုင္ေပမယ့္ ဖတ္လို႕ေတာ့ေကာင္းသည္။ စာအုပ္ဖတ္ရင္း ထူးဇင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားမိသည္။
"နင့္နားမွာ ငါရွိတယ္....နင့္နားမွာ ငါရွိတယ္.....ခစ္ခစ္..."
"၀ုန္း.........."
နားထဲၾကားလာေသာ အသံတစ္ခုေၾကာင့္ ထူးဇင္ငုတ္တုတ္ထထိုင္မိလ်က္သားျဖစ္သြားသည္။ ေဘးဘီ ၀ဲၾကည့္မိလုိက္သည္။ ဘယ္သူမွမရွိ..ေစာနက အသံတသံ သူေကာင္းေကာင္းၾကားလိုက္ရသည္။...

ထိုစဥ္......အိမ္၏ထုပ္တန္းေပၚမွ တစ္ခုခုက်လာသည္ကို ထူးဇင္ေတြ႕လိုက္မိသည္....... ေဆးပ်ယ္စျပဳေနေသာ ဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံု.......မ်က္ႏွာျခမ္းက ပ်က္ေနေပမယ့္.... မိန္းကေလးတစ္ေယာက္၏ ပံုတစ္ပံုမွန္း သူသိလိုက္သည္။ ပံုထဲတြင္ ဆံပင္မတိုမရွည္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္..သူမ၏ေဘးတြင္... ကေလးငယ္လိုလို.... တစ္ေယာက္အားလက္ဆြဲထားသည္ကိုေတြ႕ရသည္.......။
ထိုစဥ္..........

"ခြၽမ္..."
ေနာက္ထပ္ တစ္ခုခုက်လာသည္ကိုထူးဇင္ေတြ႕လိုက္မိသည္...........။

မိန္းကေလး ဆံညွပ္ေလးတစ္ခု........တေန႕ညက တစ္ခုေတြ႕သည္.....ယခုတစ္ခု.....ဒါဆိုတစ္စံုျပည့္ၿပီေပါ့။
ထူးဇင္အေတြးမ်ားျဖင့္ ရႈပ္ယွက္ခက္ေနသည္...အိမ္ရဲ႕ထုတ္တန္းေပၚ...ဒီဆံညွပ္တစ္စံုနဲ႕ ဓာတ္ပံုတစ္ပံုက မည္သို႕ ေရာက္ေနသလဲ။ အေတြးမ်ားစြာျဖင့္ ခ်ာခ်ာလည္ေနသည္။

ထိုစဥ္.............။
"၀ုန္း......"

အိမ္အ၀င္တံခါးက ရုတ္တရက္ပြင့္လာသည္.......။

"ထူးဇင္........မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ....."

"ေ၀ျဖိဳး...မင္းကြာ အသံမေပး ဘာမေပးနဲ႕......"

"ငါေခၚေနတာ 199 ေခါက္ေလာက္ရွိၿပီ မင္းဖာသာမင္း မၾကားတာ"

"ဟင္း.....ငါအေတြးလြန္ေနလို႕ကြာ..... မင္းဒီည ငါ့အိမ္မွာအိပ္ေပး...."

"ဘာျဖစ္တာလဲကြ....မင္းကလည္း....."

"ဒီလိုကြာ ငါေျပာျပမယ္....."
................... .
.......... ......................"

ေ၀ျဖိဳးခမွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ေနသည္။

"မင္း ျပသနာက ခပ္ဆန္းဆန္းေနာ္........ ဒါတိုက္ဆိုင္မႈေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေနာ္...ထူးဇင္"

"ငါလည္း စဥ္းစားေနတာကြ......... သည္အိမ္မွာ ငါ့အျပင္တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနၿပီ........"

ထူးဇင္ေျပာလို္က္မွ......ေ၀ျဖိဳး ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္လုိက္ၾကည့္ေနသည္....သူ႕မ်က္လံဳးတြင္ ေၾကာင္လန္႕ေသာ အရိပ္အေယာင္ေတာ့ ထူးဇင္မျမင္ေပ........။

"ငါလည္း သိခ်င္တာနဲ႕အေတာ္ပဲ......ငါ့အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး.......မင္းအိမ္မွာ တစ္ပတ္ေလာက္ေနဦးမယ္ကြာ.."

****************************

ညဘက္ႏွစ္ေယာက္ အိပ္ရာေပၚလွဲေနရင္း.......သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္စကားမ်ားေျပာေနၾကသည္။

"ေ၀ျဖိဳး......မင္းတစ္ခုခု မခံစားမိဘူးလား........"

"ေဟ ဘာလဲကြ...."

"ငါတို႕ကို.....တစ္ေယာက္ေယာက္ၾကည့္ေနသလိုမ်ဳိး ခံစားမႈေလ.."

"ဟင္........မင္းလည္း အဲလိုျဖစ္ေနလား....."

"ဟုတ္တယ္.....ငါအဲလို ခံစားမိေနတယ္....."

"ေအး....ငါလည္းေျပာမလို႕ပဲ.......ကဲ.... ငါတို႕ကို ဘယ္သူၾကည့္ေနလဲ..... ေသာက္ရူးလာမလုပ္နဲ႕ သတၱိရွိရင္ ထြက္ခဲ့..."

ေ၀ျဖိဳးအသံခပ္က်ယ္က်ယ္ျဖင့္ေအာ္လုိက္ေလသည္...........။ ဘာသံမွမၾကားရပါ......ထူးဇင္ေတာင္ လန္႕သြားမိသည္......။

"ထူးဇင္.....ဘာေတြလဲကြ....သည္မွာ..."

"ဟမ္...ဘာကိုေျပာတာလဲ......."

ထူးဇင္...ေ၀ျဖိဳးေျပာတဲ့ေနရာ ညႊန္ျပလိုက္ေတာ့အခါတြင္....ေ၀ျဖိဳး၏ ေျခရင္းတြင္...ေရမ်ားရႊဲ၍ေနသည္....။

"ေနပါဦး...ဒါ ဘယ္ကလာတဲ့ေရေတြလဲ...."
ေ၀ျဖိဳး အသံတြင္ နည္းနည္းေတာ့ မတည္ျငိမ္မွန္း ထူးဇင္သိလာသည္။

"မ်က္ႏွာက်က္က ထင္ပါတယ္...."

"မ်က္ႏွာက်က္ မိုးလည္း မရြာဘဲ ဘယ္လိုယိုတာတုန္းဟ......"

"ငါလည္း မသိဘူး မနက္က်မွ အေပၚတက္ၾကည့္ဦးမယ္....."

"ငါေတာ္ေတာ္တင္းလာၿပီ....."
ေ၀ျဖိဳးေျပာေျပာဆိုဆို ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္ထပ္ၾကည့္ေနသည္..။

"ကဲ...အိပ္ပါေတာ့ကြာ... မနက္က်မွ ထပ္ၾကည့္ၾကတာေပါ့...."
ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၾကည့္ၿပီး သေဘာတူကာ အိပ္လုိက္ၾကေတာ့သည္။ ထူးဇင္ သန္းေခါင္ေက်ာ္ေလာက္ ျပန္ႏိုးလာသည္.... ၾကမ္းပိုးလား ျခင္လားမသိ ဟိုယား သည္ယားႏွင့္..အိပ္လို႕မရျဖစ္သည္ႏွင့္ ျခင္ေထာင္ထဲတြင္ ငုတ္တုတ္ထုိင္လုိက္သည္။

"ဟင္........."
ႏႈတ္မွထြက္သြားမိသည္..။ ေတြ႕လိုက္သည္..ေတြ႕လိုက္သည္...တစ္ခုခုပဲ ေမွာင္ေမွာင္မည္းမည္းႏွင့္
 ေသခ်ာမသဲကြဲေပ...။

"ဘယ္သူလဲ........."
အသံထြက္၍ ထူးဇင္ေမးလိုက္သည္.........။

"၀ွစ္..........၀ီးးးးးးးးးး"
မသိမသာ ေလတိုးသံလိုပဲ ၾကားလိုက္ရသည္.........။
"ဘယ္သူလဲလို႕ ေမးေနတယ္....."

"ထူးဇင္ ဘာျဖစ္တာလဲ..."
သူ႕အသံေၾကာင့္ ေ၀ျဖိဳးပါႏိုးလာသည္....။

"ငါတစ္ခုခု ျမင္လိုက္တယ္...ၾကားလိုက္ ၾကားလိုက္တယ္......"

"လာကြာ......အခ်ိန္မဆြဲနဲ႕ ထၾကည့္ၾကရေအာင္...... ဒီသရဲ အေသသတ္ပစ္မယ္......."
ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ျခင္ေထာင္ထဲမွ ထြက္လိုက္သည္.....။ အိမ္တံခါးမကို ဖြင့္လိုက္သည္....... ျခံအျပင္ဘက္ကို ေ၀့ၾကည့္လိုက္သည္...... ျခံတံခါး၀ လႈပ္ခတ္သြားသည္မွ အပၿငိမ္သက္ဆဲပင္......။

"ထူူးဇင္ ဖိနပ္ခြၽန္ေပၚမွာ ဘာလဲမသိဘူး......"
ဖိနပ္ခြၽတ္ေပၚတြင္....အရာတစ္ခုကို ထူးဇင္ ၾကည့္လိုက္မိသည္.......။ စာရြက္တစ္ရြက္ ေဟာင္းႏြမ္းေနသျဖင့္... အ၀ါေရာင္ပင္သန္းေနသည္... စာရြက္ေပၚတြင္....ပုံတစ္ပံုႏွင့္ စာသားတစ္ခ်ဳိ႕...။
*******************

ထူးဇင္ ႏွင့္ ေ၀ျဖိဳး .... တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္မိၾကသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး နားမလည္ႏိုင္ေသာ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္.......။ အိမ္တံခါးမကိုပိတ္ရ်္ ႏွစ္ေယာက္သား ျပန္အလွည့္တြင္....

"ခြၽမ္း...ကေလာက္...ကေလာက္.."

ထူးဇင္....ေနာက္သို႕ဆုတ္ရပ္မိသား ျဖစ္သြားသည္....။ ေမွာင္ေမွာင္မည္းမည္းထဲတြင္... ေတြ႕လို္က္ရေသာ အရာတစ္ခုသည္..... ကေလးငယ္ငယ္ေလးမ်ား ကစားေသာ ခြၽင္ခြၽင္ႏွင့္ျမည္ေသာ... လက္ကိုင္ ေဘာလံုးေလးႏွင့္ ခ်လူေလး တစ္ခုျဖစ္သည္...။

"ဒါ ဘယ္ကက်လာတာလဲ... ထူးဇင္ မင္းအိမ္က ေသြးရုိးသားရုိး မဟုတ္ဘူးေနာ္... တစ္ခုခုစံုစမ္းဦးကြာ..."

"ေအးကြာ...ငါလည္းအိမ္ေလးကိုႀကိဳက္လို႕သာ ငွားလိုက္တာ... ေနာက္ေၾကာင္းကို မစံုစမ္းမိဘူး.. ကဲကြာ အခ်ိန္လည္း မနည္းေတာ့ဘူး အိပ္ၾကရေအာင္..."

************************

"ထူးဇင္ ဘာၾကားေသးလဲ ေဟ့ေကာင္...."

"ဘာမွေတာ့ မၾကားရေတာ့ဘူးကြာ.... ေနာက္ဘာေတြ႕ျဖစ္ဦးမလဲေတာ့မသိဘူး...ငါေတာ့ေတာ္ေတာ္ညစ္ေနၿပီ"

အမွန္ေျပာရရင္ ထူးဇင္ကိုယ္တိုင္လည္း အနည္းငယ္ ေၾကာက္လန္႕လို႕ေနလာမိသည္။ ေနာက္ဘာေတြဆက္ျဖစ္ဦးမလဲ.......

တကၠသုိလ္ေက်ာင္းႀကီးကေတာ့ လွပဆဲျဖစ္သည္။

"ေဟး..........ထူးဇင္ ၊ ေ၀ျဖိဳး...."

အေတြးကိုယ္စီႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္သား... လန္႕သြားမိသည္။

"ထူးဇင္ နင့္ကိုအကူအညီေတာင္းမလို႕ဟ..."

မီမီ က စရ်္ေျပာလိုက္သည္.....ထူးဇင္မ်က္ခံုးပင့္သြားမိသည္။ ထူးဇင္ႏွင့္ ေ၀ျဖိဳးေရွ႕တြင္ မီမီ ၊ ၾကည္ျပာ ၊ ေအာင္ခန္႕ ၊ အာကာ ၊ သဇင္ တို႕ ငါးေယာက္သား မ်က္ႏွာငယ္ေလးမ်ားႏွင့္....။

"ကဲ...ေျပာ..ဘာအကူအညီလဲ...."

လွ်ာသြက္ အာသြက္ျဖင့္ မီမီမွစရု်္ေျပာေလသည္...။

"သည္လိုဟာ... ေအာင္ခန္႕နဲ႕ ၾကည္ျပာက ေမြးေန႕တူတူပဲေလ နင္လည္း သိသားနဲ႕... နက္ဖန္သူတို႕ေမြးေန႕ေလ နင္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ေမ့ေနတယ္မဟုတ္လား.... ငါတို႕သူငယ္ခ်င္း (7) ေယာက္... ပါတီအေသးစားေလးေပါ့ဟာ...လုပ္ခ်င္လို႕"

"အဲဒါနဲ႕...ငါက ဘာကူညီရမွာလဲ...."

ထိုစဥ္...အာကာမွ

"ဒီလိုကြာ... မင္းတစ္ေယာက္တည္းအိမ္ငွားေနေတာ့... မင္းအိမ္ေလးမွာ ငါတို႕ညဘက္ ေမြးေန႕ပြဲေလးလုပ္ရမလားလို႕...."

"ေဟ....."

"ဘာ......."

ထူးဇင္ ႏွင့္ ေ၀ျဖိဳး ႏွစ္ေယာက္သားၿပိဳင္တူထြက္သြားေလသည္။

"နင္တို႕ကလည္း သရဲသဘက္ ေတြ႕တာက်ေနတာပဲ ဒါေလးကို...."

"ေဟ...ေအာ္.. ရပါတယ္ဟာ... နင္တို႕ေမြးေန႕ပဲ ငါကူညီရမွာေပါ့......"

"ေဟးးးးးး အိိုေက... ဒါဆို နက္ဖန္ ညေန (3) နာရီ....ငါတို႕ေတြ ေစ်း၀ယ္ထြက္ၿပီးရင္ နင့္အိမ္လာခဲ့မယ္.. လိပ္စာေပးလိုက္........."

******************************

ဘာေတြဆက္ျဖစ္ဦးမလဲမသိ... ထူးဇင္စိတ္ထဲေလးေနမိသည္။ ေ၀ျဖိဳးဘက္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့လည္း သူလည္း ထူးဇင္လို ေတြးေနသည္မွာမလြဲပင္။ သူတို႕မဟုတ္ေသာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကေတာ့ ရွိေနသည္မွာအေသအခ်ာပင္... ဒါေပမယ့္ ... လူကို အႏၱရာယ္မေပးေသးတာကိုပင္ ေက်းဇူးတင္ရဦးမည္...။

"ေတြ႕ၿပီေဟ့....ဒီမွာ ဒီမွာ ထူးဇင္တို႕အိမ္..."

အသံခပ္က်ယ္က်ယ္ႏွင့္ မီမီေအာ္သည္ကို ထူးဇင္ၾကားလိုက္ရ်္ အားလံုးကို ထြက္ႀကိဳလိုက္သည္။

"ဘီယာဆိုတာ အရက္ေတာ့မဟုတ္ပါ...တေငြ႕ေငြ႕ေလးေပၚလာ...."

ေအာင္ခန္႕၏ အသံျဖစ္သည္.. ဘီယာကဒ္လိုက္ ဆြဲလာရင္း ျခံထဲသို႕၀င္လာေလသည္။

ေသာက္ၾကစားၾကရင္း... ေမြးေန႕ပြဲေလးကေတာ့ စည္စည္ကားကား....ပင္။ မီမီေတစ္ေယာက္ ကင္မရာတစ္လံဳးျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနေလသည္။

"ကင္မရာကို ၾကည့္ၾက... ဓာတ္ပံုရိုက္မယ္........"

"ျပန္ျပဦးဟာ... ငါ့ပံုလွမွ လွပါ့မလားမသိဘူး..." ၾကည္ျပာတစ္ေယာက္ ကင္မရာကို...ၾကည့္ေနေလသည္။

"ဟင္... ဒါဘယ္သူ႕ပံုလဲဟ.... ထူးဇင္ေဘးမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ပဲ..."

"ငါ့ေဘးမွာ...တစ္ေယာက္မွ မရွိပါဘူး...."

"ဟင္ဒါဆို...ဘယ္သူလဲ...မႈန္၀ါး၀ါးေလးေပၚေနတယ္..." မီမီက အသံစူးစူးျဖင့္ ေျပာေနသည္...။

"ျပစမ္း...." ကင္မရာကိုထူးဇင္ လွမ္းယူလိုက္သည္။ ထူးဇင္ေဘးတြင္ ေ၀ျဖိဳးလည္း ရွိေနေလသည္။

ထူးဇင္ႏွင့္ေ၀ျဖိဳးၾကားတြင္..မထင္မရွား အရိပ္တစ္ခု... ေသခ်ာသည္က... ဆံပင္အရွည္ႏွင့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပံုရသည္.........။ ထူးဇင္ႏွင့္ေ၀ျဖိဳး တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္သည္။
ေ၀ျဖိဳးက စတင္ေျပာလိုက္သည္.......။

"နင္တို႕ေတြအကုန္လံုး ဒီည အိပ္လို႕ရတယ္ေနာ္... ဒီမွာ... ငါအေၾကာင္းစံုေျပာျပမယ္ ဒီကိစၥက ငါတို႕အားလံုး ေျဖရွင္းမွျပီးမယ္ထင္တယ္...."

ဒီလိုဟ.........................
အားလံုး၏ မ်က္လံုးထဲတြင္ အေရာင္တစ္မ်ဳိးစီ လက္သြားၾကသည္။ ေသခ်ာသည္က... ထိုအေရာင္ထဲတြင္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈအရိပ္အေယာင္မ်ားပါသည္မွာ မလြဲပင္ျဖစ္သည္ဟု ထူးဇင္သိေနေလသည္။

"ဟဲ့...ဟဲ့ ဟိုမွာ ဟိုမွာ ငါျမင္လိုက္တယ္....." မီမီအသံစူးစူးက သူလက္ညႈိးထိုးသည့္ဘက္ကို အားလံုး၏အၾကည့္မ်ားေရာက္သြားၾကသည္...။

သူတို႕အားလံုးျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းတစ္ခုကေတာ့..........။

အျဖစ္အပ်က္က ျမန္ဆန္လြန္းလွရ်္ မ်က္စိလ်င္ေသာသူသာ ေတြ႕လိုက္သည့္အျဖစ္ပင္ သူတို႕၀ိုင္းထိုင္ေနေသာ... အိမ္၏ ေျခရင္းဘက္မွ အရိပ္တစ္ခု ျဖတ္သန္းသြားျခင္းျဖစ္သည္။.......

"ဟဲ့....ထူးဇင္ ဘာေတြလဲဟာ... ငါေၾကာက္တယ္ေနာ္.... အိမ္ျပန္မယ္ဟာ.."

ၾကည္ျပာမွ စေျပာေလသည္....။

ေအာင္ခန္႕ကတားသည္။

"နင္ကလည္း...အခ်ိန္ကိုလည္းၾကည့္ဦး... ည(9)နာရီေက်ာ္ေနၿပီ...သည္ေနရာက နည္းနည္းအသြားအလာက်ဲတယ္ေလ... နင္တစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ...."

အာကာ လည္း တားေလသည္။

"ငါတို႕လည္း ရွိတာပဲဟာ..... မေၾကာက္ပါနဲ႕... ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ဘူး နင္အေတြ႕အႀကဳံေတာင္ရတယ္.."
အားလံုးသည္....မေၾကာက္တေၾကာက္သာျဖစ္ေနၾကသည္....ဘီယာေလးကလည္း နည္းနည္းပါးပါး အစြမ္းျပေနဆိုေတာ့... ...။

"ကဲ..... ငါတို႕ကို တစ္ခုခုမလုပ္သ၍ ေတာ့... ဘာမွမျဖစ္ဘူး.... နင္တို႕မေၾကာက္ၾကပါနဲ႕.. ငါတို႕ေယာက္်ားေလး ေလးေယာက္ေတာင္ရွိတာပဲ..."

ေ၀ျဖိဳးက ထပ္၀င္ေျပာျပန္သည္။

အားလံုးက အနည္းငယ္ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္ျဖစ္သြားသည္... သည္ျပသနာ ဘယ္ကစဆိုသည္ကို ေဖာ္ထုတ္ရေတာ့မည္ဟု ထူးဇင္ စဥ္းစားမိေနေတာ့သည္....။

*****************************

"ငါေရသြားခ်ဳိးဦးမယ္ကြာ......."

"အာကာ...ေရခ်ဳိးခန္းက ေအာက္ထပ္မွာပဲရွိတယ္....."

တိတ္ဆိတ္ေနသျဖင့္... ေအာက္ထပ္တြင္ အာကာေရခ်ဳိးေနေသာအသံက ၾကားေနရေလသည္။.......ထိုစဥ္.. ေရသံသည္ တခဏရပ္တန္႕သြားေလသည္....။

"ေဟ့ေကာင္ေတြ.....လာဦး......လာပါဦး......ငါေၾကာက္လာၿပီ......ေဟ့ေကာင္ေတြ..."

အေပၚထပ္ကေန...အာကာ၏အသံအား...သူတို႕အားလံုးၾကားလိုက္ရသည္....။

"ေ၀ျဖိဳး... အာကာဘာျဖစ္ေနၿပီလဲမသိဘူး... လာကြာ..."

"၀ုန္း...၀ုန္း..."

သူတို႕အားလံုးေအာက္ထပ္သုိ႕ေျပးဆင္းၾကသည္.......။

ေရခ်ဳိးခန္းေရာက္ေသာအခါ အာကာတစ္ေယာက္ ေရကန္ေပၚက ေရပိုက္ေခါင္းကိုသာၾကည့္ေနသည္။ ထူးဇင္ျမင္လိုက္ရသည္မွာ...ေရပိုက္ေခါင္းသည္ျပဳတ္ေနရ်္ ေရပိုက္အ၀တြင္...ဆံခ်ည္မွ်င္ကဲသို႕ အရာတစ္ခု.... ထြက္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္...။

မိန္းကေလးမ်ား၏ အသံကြၽတ္ကြၽတ္ညံသြားသည္...။

"ဟဲ့...ဘာႀကီးလဲ..လုပ္ပါဦး....ငါတို႕ေၾကာက္လာၿပီေနာ္..."

"ေရမထြက္ေတာ့လို႕ ငါလည္း ပိုက္ေခါင္းကိုျဖဳတ္လိုက္တာ... အဲဒါကိုေတြ႕တာပဲ... ၾကည့္ပါဦးကြာ ငါမကိုင္ရဲဘူး.."

ထိုစဥ္လက္ရဲ ဇက္ရဲရွိေသာ ေ၀ျဖိဳးက ထိုဆံခ်ည္မွ်င္လား ဆြဲထုတ္လုိက္ေလသည္။.... ဆံခ်ည္မွ်င္ႏွင့္အတူပါလာသည္က..... အရုပ္မေခါင္းျပတ္ေလးပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

"ဒါက ဘယ္လိုေရာက္ေနတာလဲ....."

"ေတာက္ လန္႕သြားတာပဲကြာ.... ဘယ္သူက ဘယ္လို... ေရကန္ထဲ အရုပ္မ လာပစ္ထည့္ထားလဲမသိဘူး..."

အားလံဳးေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ အေပၚထပ္သို႕ ျပန္တက္သြားၾကေလသည္။ ေနာက္ထပ္ဘာေတြထပ္လာဦးမည္လဲ....ေနာက္တစ္ေန႕
မိုးလင္းရင္ေတာ့.. သည္အေၾကာင္းေတြ ေက်ာင္းမသြားပဲ ထူးဇင္ စံုစမ္းဦးမည္ဟု...ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ သိုေပမယ့္...မိုးမလင္းခင္ ေနာက္ထပ္ျပသနာမ်ား ျဖစ္လာဦးမည္ဆိုတာကို ထူးဇင္တစ္ေယာက္ သိခဲ့ပါမူ....။

**********************************

ထူးဇင္၏ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေမြးေန႕ပြဲသည္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပင္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ထိုစဥ္ၾကည္ျပာတစ္ေယာက္ ေပ်ာက္သြားသည္ကို ဘယ္သူမွသတိမထားမိလိုက္ေခ်.....။
ေသာက္သူကေသာက္...စားသူကစား.... ထိုအခ်ိန္တြင္........

"အား.........ထူးဇင္ေရ........အာကာ...ေအာင္ခန္႕.....ေ၀ျဖိဳး.....အမေလး....လုပ္ၾကပါဦး...."

အားလံုးမ်က္လံုးျပဴး မ်က္ဆံျပဴးျဖင့္.............ေ၀ျဖိဳးမွ...

"ဟင္...ဒါ...ၾကည္ျပာ့အသံ.....သူဘယ္ေရာက္သြားတာတုန္း....."

အားလံုး၀ုန္းဒိုင္းျဖင့္....ေအာက္ထပ္ဆင္းေျပးၾကသည္...။ ေအာက္ထပ္တြင္မေတြ႕၍....
 ျခံထဲဆင္းၾကည့္ေသာအခါ..
 ျခံေထာင့္ရွိ ယုဇနပင္ေအာက္တြင္ ရပ္၍ငိုေနေသာ..ၾကည္ျပာကိုေတြ႕လိုက္သည္...။

"ၾကာျပာ....ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ....."
သဇင္က စေမးလိုက္သည္....။

"သည္နားမွာ ငါမေျပာခ်င္ေသးဘူး...အီး.ဟီး...ဟီး...ငါေၾကာက္တယ္...ငါ့ကိုအေပၚေခၚသြားၾကေပးပါ.."

ၾကည္ျပာအား အားလံုး၀ိုင္းကူ၍... ေခၚလာၿပီ အိမ္ေပၚထပ္သို႕အေရာက္တြင္....ၾကည္ျပာသည္ ထိုင္ခ်ၿပီးငိုေလေတာ့သည္.....။

"သရဲမ..သရဲမ... ငါ့ကိုလာေျပာတယ္.....အီး...ဟီး... ငါေၾကာက္တယ္..."

"ၾကည္ျပာ...သဇင့္ကို ေျပာျပပါ...ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ.....

"ခုနက ငါထိုင္ေနတုန္း ယုဇနပန္းအနံ႕ရလို႕ ငါလည္း ပန္းႀကိဳက္တာနဲ႕..... ပန္းခူးမလို႕ ေအာက္ဆင္းသြားတာ.... နင္တို႕သိလား....... အပင္ေအာက္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေလ...ငါ့တကိုယ္လံုး...ၾကက္သီးေတြထသြားတာ...ေနာကၿ္ပီးအားလံုး
တိတ္ဆိတ္သြားသလို ငါခံစားလိုက္ရတယ္...... ငါနားကိုတိုးတိုးေလးတစ္ေယာက္ေယာက္လာေျပာသလိုပဲ... မိန္းကေလးအသံဆိုတာ ငါေကာင္းေကာင္းသိတယ္........ငါ့အပင္ကို နင္ဘာလို႕လာခူးတာလဲတဲ့.... ဘယ္လိုျဖစ္မွန္းမသိဘူး....ငါအားငယ္ၿပီး ငိုခ်လိုက္ေတာ့တာပဲ.....ငါေၾကာက္တယ္ သဇင္....ငါေၾကာက္တယ္.."

ထူးဇင္တို႕ ေယာက္်ားေလးငါးေယာက္.... သက္ျပင္းၿပိဳင္တူခ်မိသည္။

"ငါေဒါသထြက္လာၿပီကြာ....ဒီမိန္းမ ဘာျဖစ္လို႕...."
ေ၀ျဖိဳး ေတာ္ေတာ္ေလးေသြးဆူေနသည္.........။

************************************************

ထူးဇင္စဥ္းစားေနမိသည္........ ယခုအျဖစ္အပ်က္မ်ားတြင္ ထိုသရဲမသည္ တိုက္ရိုက္ေတာ့မလာေပ။ အားလံုးကလည္း တိုက္ဆိုင္မႈဟု ေျပာလို႕မရ..... သက္ျပင္းသာအႀကိမ္ႀကိမ္ခ်မိေနေတာ့သည္။

လူတို႕သည္ သဘာ၀လြန္ျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ေတြ႕လွ်င္.... တစ္ခါတရံဆြံအသြားတတ္ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕ကိစၥရပ္မ်ားတြင္.... သက္ေသျပရ်္မရေသာေၾကာင့္.... ကိုယ္တိုင္ႀကဳံေတြ႕ဖူးမွသိရမည္ဆိုလွ်င္.... ယခုထူးဇင္တို႕ ႀကဳံေတြ႕ရေသာအျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္... ၾကားဖူးနား၀ေလာက္သာရွိေသာ ပံုျပင္သာသာ..ရွိဦးမည္...။ ေနာက္ထပ္...ဘာေတြႀကဳံေတြ႕မလဲဆိုတာကိုေတာ့... ဘယ္သူမွ ေျပာႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ..................ထူးဇင္အမ်ဳိးမ်ဳိးစဥ္းစားလို႕ေနေတာ့သည္......။

"ဟင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး"
သက္ျပင္းအရွည္ႀကီးတစ္ခု မႈတ္ထုတ္လိုက္မိျပန္ေတာ့သည္........။

အုပ္စုလိုက္ထိုင္ေနရင္းနဲ႕ပင္ ည (12) နာရီပင္ ေက်ာ္လာၿပီျဖစ္သည္....။ အားလံုးသည္ တိတ္ဆိတ္ေနၾကသည္....။

"ကဲ ငါတို႕ အိပ္ၾကရေအာင္...." ထူးဇင္ကပင္ စ၍ ေျပာလိုက္သည္...။

"ဒီအေပၚထပ္မွာပဲ....ဟိုတစ္ဖက္မွာ မိန္းကေလးသံုးေယာက္...တစ္ျခင္ေထာင္အိပ္...ငါတို႕ သည္တစ္ဖက္မွာ တစ္ျခင္ေထာင္အိပ္မယ္......"

ထိုစဥ္.... သဇင္မွ...
"ေနဦး.... ငါ့မွာ ပရိတ္ႀကိဳးပါတယ္ဟ... ငါၿမဲတမ္းေဆာင္ထားတယ္... ငါလည္ပင္းမွာလည္းဆြဲထားတာ နင္တို႕ သတိမထားမိဘူးလား.... ငါတို႕အိပ္တဲ့ ျခင္ေထာင္ပတ္လည္ကို...ပရိတ္ႀကိဳးနဲ႕ ကာထားလိုက္မယ္..."

အားလံုးကသေဘာတူလိုက္ၾကသည္.... သည္အခ်ိန္တြင္ ဘုရားမွတပါး ကိုးကြယ္ရာမရွိေတာ့ေခ်....။
အေျခအေနသည္....ထူးဇင္တို႕ထင္တာထက္ ဆိုးလာမည္ကို........တစ္ေယာက္ေယာက္သိခဲ့ပါမူ......................................................................
....................................................

*********************

ည(2)နာရီခန္႕တြင္...
ထူးဇင္ ဖ်တ္ခနဲ လန္႕ႏိုးလာမိသည္။ အသံ...အသံ... သည္အသံ.... သရဲဇာတ္လမ္းထဲကလို ေလတိုးသံမ်ဳိး... ဒါေပမယ့္ သိပ္ေတာ့မတူသလို... ေခ်ာက္ခ်ားဖို႕ေကာင္းေနသည္ေတာ့အမွန္ပင္.....။ ထူးဇင္၏ မ်က္လံုးသည္... အိမ္၏ေျခရင္းဘက္သို႕ေရာက္သြားသည္........။

"အင့္........"

ပါးစပ္က အသံထြက္ဖို႕ႀကိဳးစားေပမယ့္ မထြက္လာေခ် အာေစးမိထားသလိုပင္ ျဖစ္ေနေလသည္။

"အင္း..အင္း..အင့္...."

အိမ္ေျခရင္းဘက္...မီးခိုးေရာင္လိုလို အျဖဴညစ္ေပေပအေရာက္လိုလို အရာတစ္ခုက... ျခင္ေထာင္ဆီသို႕ တျဖည္းျဖည္း ေရြ႕လ်ားလာေနေလသည္။...

"အစ္...အင့္..အင္း...."

လက္ကအားယူး၍ ေရြ႕လ်ားေသာလည္း မရ...။

"ရႊစ္....ဖ်န္း............"

ထူးဇင္ မ်က္လံုးထဲတြင္... အေရာင္တစ္ခုလက္သြားသလို ခံစားသြားရသည္...။ ပါးစပ္မွလည္း.....

"ဟင္းးးးးးးးးးးးးး အား........" ထြက္သြားေလသည္....။

ျခင္ေထာင္ပတ္လည္ရွိ ပရိတ္ႀကိဳးေလးလႈပ္ရွားသြားသည္ကို ထူးဇင္ျမင္လုိက္ရသည္။

"ထူးဇင္... ဘာျဖစ္တာလဲ.. ေဟ့ေကာင္..."

အရင္ဆံုး ေ၀ျဖိဳးမွ လန္႕ႏိုးလာေလသည္။

"ငါတစ္ခုခု ေတြ႕လိုက္တယ္ကြ........"

သူတို႕ႏွစ္ေယာက္၏ စကားသံေၾကာင့္ အားလံုးအိပ္ရာမွ နိုးလာၾကေလသည္။

"ဘာျဖစ္တာလဲဟင္....ငါေၾကာက္တယ္...သဇင္ ငါေၾကာက္တယ္..." ၾကည့္ျပာသည္ တစ္ခုေျခာက္ခံရသူျဖစ္ရ်္... ေၾကာက္လန္႕ေနသည္...။ သဇင္...မွ

"ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕လုပ္ေနတာလည္းမသိဘူး....ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါတို႕ကို အမ်ားႀကီးထိခိုက္လုိ႕မရပါဘူး သူငယ္ခ်င္းရယ္ စိတ္မပူပါနဲ႕..."
သဇင္သည္ ေအးေအးေဆးေဆးပင္ျဖစ္သည္။

"သူ႕မွာ အေၾကာင္းတစ္ခုခုရွိကိုရွိရမယ္......" ထိုစဥ္....

"ရွပ္...ရွပ္.... ခၽြတ္....."

"ဘာအသံလဲ....အိမ္ေဘးက...တစ္ေယာက္ေယာက္ သြားတဲ့အသံ...." ေ၀ျဖိဳးထ၍....

"ဟာကြာ...ငါနဲ႕ေတြ႕မယ္......"
၀ုန္းဒိုင္း ရုတ္တရက္....ေ၀ျဖိဳးေအာက္သို႕ဆင္းသြားေလသည္....။
အိမ္မႀကီးတံခါးကို ဆြဲဖြင့္ၿပီး ျခံ၀န္းထဲမွ... အိမ္ေဘးသို႕ ေ၀ျဖိဳး ေျပးသြားေလသည္။ ေ၀ျဖိဳးေတြ႕လုိက္ရသည္က...
မႈန္၀ါး၀ါးႏွင့္ မီးခိုေရာင္... ေယာက္်ားေလးပံုစံအရိပ္တစ္ခု.....

"ဟာကြာ.... ... " ေ၀ျဖိဳးထိုအရိပ္ေနာက္..... ေျပးလိုက္သြားသည္...အနားေရာက္ေသာအခါ.......
ေပ်ာက္ခ်င္းမလွေပ်ာက္သြားေလသည္။

"ေတာက္...." ေ၀ျဖိဳးတစ္ေယာက္ ေဒါသမ်ားစြာျဖင့္......... သူသရဲဆိုတာကို မေၾကာက္ေပ... ယံုလည္းမယံုေပ နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ ႀကဳံလာရသည့္အခါတြင္..... သူလည္း အနည္းငယ္ေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕မိသည္။

******************************

ထူးဇင္တို႕အားလံုး....အိမ္ေပၚမွ ျခံ၀န္းထဲသို႕ေရာက္ရွိေနၾကည္သည္။

"ေ၀ျဖိဳး ဘာေတြ႕လိုက္လဲ...."

ေ၀ျဖိဳးေျပာျပလိုက္ေသာအခါ အားလံုးအံ့ၾသသင့္ေနၾကသည္။

"ထူးဇင္ မင္းေျပာေတာ့ မိန္းကေလးဆို.... ဘာလဲဟ.... ငါေတြ႕တာ ငါ့အရြယ္...ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ပဲ.. မႈန္၀ါး၀ါးပဲ... "

"ကဲ...ကဲ အားလံုးအေပၚတက္ၾက .... ပရိတ္ႀကိဳးထဲမွာေနတာ... ပိုၿပီးလံုျခဳံမယ္..."
သဇင္ကစၿပီး ေဆာ္ၾသလိုက္သည္...အားလံုး...အိမ္ေပၚတက္သို႕ တက္လာၾကေလသည္။ တစ္ခုေကာင္းသည္က... မီးမပ်က္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္..... ထူးဇင္သည္ မီးေခ်ာင္းကို အမ်ားႀကီးထြန္းမထား...အေပၚထပ္ မီးေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္း ေအာက္ထပ္မီးေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္း...သာထြန္းထားသည္..တအားႀကီးမလင္းေပမယ့္.
.. ေကာင္းေကာင္းျမင္ရသည္...။

အားလံုး ပရိတ္ႀကိဳး၀န္းထဲေရာက္ေသာအခါ အားလံုးတိတ္ဆိတ္ေနၾကသည္.....။ ထူးဇင္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္တင္ေနမိသည္... အိမ္ကိုလာဖို႕ လက္ခံမိလိုက္တာ... သူ႕အမွားပင္။

"ဟဲ့...ဟိုမွာ ... ဟိုမွာ...အေမေရ...သမီးေၾကာက္တယ္..." မီမီ၏ အသံစူစူးသည္.. အားလံုးကို လန္႕ဖ်န္႕သြားေစသည္... မီမီ ညႊန္ျပရာ အားလံုးၾကည့္လုိက္ေသာအခါ...အိမ္ေျခရင္းမွ..၀ိုးတိုး၀ါးတားအရိပ္တစ္ခုသည္ သူတို႕အားလံုးဆီသုိ႕.. ဦးတည္၍... လာေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
"သဇင္..ငါေၾကာက္တယ္...ငါေၾကာက္တယ္ လုပ္ပါဦး.." ၾကည္ျပာမွ သဇင့္ကို အကူအညီေတာင္းေလသည္...။
သဇင္လည္း ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားပံုရသည္.....။ ထိုအရိပ္သည္... တျဖည္းျဖည္းနီးကပ္ရ်္လာေလသည္...။
အားလံုးသည္....တုန္လႈပ္စြာၾကည့္ေနၾကေလေတာ့သည္.....။

"၀ွစ္........." အသံအနည္းငယ္သာ ျမည္သြားသည္....။ ထိုအရိပ္သည္ ပရိတ္ႀကိဳးနားေရာက္ေသာအခါ ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္သြားေလေတာ့သည္။ အားလံုးၿပိဳင္တူ သက္ျပင္းခ်မိေလသည္....။
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္..... တိတ္ဆိတ္စြာၾကည့္ေနၾကသည္.....စိတ္ထဲတြင္ အလိုလို နားလည္ၾကသည္။ ထူးဇင္တို႕အားလံုး ဘာလုပ္ရမည္နည္း............။

**************************************************

ထိုစဥ္........ ၀ရန္တာတြင္...ရွိေနေသာ အရာတစ္ခုသည္ ထူးဇင္တို႕အား ၾကည့္ေနမည္ကို အားလံုးသိခဲ့ပါမႈ......။

"ကဲ....ခုခ်ိန္မွာ ငါတို႕စဥ္းစားဖို႕အခ်ိန္ရၿပီ... ငါလည္း ေျပာမယ့္သာေျပာတာ ေၾကာက္ေနမိတယ္.."
သဇင္က ေျပာေလသည္....။

"ခုထိ အႏၱရာယ္ မေပးပံုေထာက္ရင္ သူတစ္ခုခုေျပာခ်င္တာလား... ဒါေပမယ့္... ထူးဇင္ေျပာတာနဲ႕ ငါတို႕ေတြ႕တာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္လိုလို...ေ၀ျဖိဳးေျပာေတာ့.... ေယာက္်ားေလးပံုစံ...ဘယ္လိုလဲဆိုတာ ငါမေျပာတတ္ေတာ့ဘူး... "
သဇင္က သံုးသပ္ေျပာဆိုေနသည္...။

"ငါေၾကာက္တယ္....ငါေၾကာက္တယ္"
ၾကည္ျပာေတာ့ မ်က္ရည္တစမ္းစမ္းပင္ျဖစ္ေနသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္.............

"၀ုန္း......၀ုန္း....ဒုန္း......."

"ဘာသံလဲ.....ဟဲ့..ဘာသံလဲ...."
မီမီကထ၍ေအာ္ေျပာေလသည္.....။
အသံလာရာကို အားလံုးနားစြင့္ေနၾကေလသည္....။ အသံလာရာဘက္သည္.....အိမ္ေအာက္ဖက္ရွိ...ေနာက္ေဖးမီးဖိုခန္းမွျဖစ္သည္..... အားလံုးသြားရမည္လား.... ပရိတ္ႀကိဳးကို ေက်ာ္သြားမည္လား.....ေတြေ၀ေနၾကသည္...။

"ဟာကြာ...ၾကာတယ္....."
ေ၀ျဖိဳးပရိတ္ႀကိဳးအားေက်ာ္၍...ေအာက္ထပ္ဆင္းသြားေလသည္...။
"ေ၀ျဖိဳး ေနဦးေလကြာ...ေဟ့ေကာင္..."
ထူးဇင္ေအာ္ေခၚေလသည္...ေနာက္မရသည့္အဆံုး ေအာင္ခန္႕၊ ထူးဇင္...၊ အာကာ ပါ လိုက္သြားလိုက္ေလသည္...။ စည္း၀ိုင္းထဲတြင္... မိန္းကေလးသံုးေယာက္က်န္ခဲ့ေလသည္။

"ေဟ့ေကာင္ မင္းဘယ္သူလဲ ထြက္ခဲ့ကြာ... ဒုကၡေပးတာမ်ားေနၿပီ"
ရွဴးရွဴးရွဲရွဲျဖင့္... ေ၀ျဖိဳးေအာ္ေနေလသည္..။ ေနာက္ေဖးခန္းထဲေရာက္သြားေသာအခါ.... ထူးဇင္ေနေသာအိမ္တြင္ မ်ားမ်ားစားစားမရွိေသာ အိုးခြက္ပန္းကန္မ်ားသည္....ျပန္႕က်ဲကာ...ကြဲသည့္အရာက ကြဲေနေလသည္....။
သည့္ထက္ ထူးျခားတာ မေတြ႕သျဖင့္.... အိမ္ေပၚသို႕ျပန္တက္မည္အျပဳတြင္.......

"ဖလတ္...ဖလတ္...ရွပ္"
ေနာက္ဆံုးမွ လိုက္လာေသာ အာကာ၏ေျခေထာက္ရပ္တန္႕သြားေလေတာ့သည္....။ ထူးဇင္ျမင္လိုက္ရသည္မွာ...အာကာအား တစ္ေယာက္ေယာက္ကတြန္းထုတ္လိုက္သကဲ့သို႕
အာကာသည္ အရွိန္ျဖင့္ ထူးဇင္တို႕သံုးေပၚသို႕ က်လာေလသည္...။

"ေဟ့ေကာင္ေတြ...အေပၚထပ္ကိုေျပးေျပး.."
အာကာအသံကုန္ဟစ္ရွာသည္....။

*******************************

"ဟဲ့ အသံၾကားတယ္... ဘာျဖစ္ေနၿပီလည္းမသိဘူး...သဇင္..."
ၾကည္ျပာမွ ထိတ္လန္႕ေသာအသံျဖစ္ေျပာေလသည္...။

ထိုစဥ္........
"အင့္..အင့္..." ထိုအသံသည္... မီမီဆီမွ ထြက္ေသာအသံျဖစ္သည္..။ သဇင္သည္ မီမီအားလွည့္ၾကည့္ေသာအခါ မီမီသည္ ျပဴးက်ယ္မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ အသံပင္မထြက္ႏိုင္ရွာ....။ မီမီၾကည့္ရာသို႕ သဇင္ႏွင့္ ၾကည္ျပာ ၾကည့္လိုက္ေသာအခါတြင္...... ၾကည္ျပာသည္....ႏႈတ္ခမ္းအား...သြားျဖင့္ဖိကိုက္ထားေလသည္...။ တည္ၿငိမ္ေသာ သဇင္သည္..... အလြန္ပင္ထိတ္လန္႕သြားေစေတာ့သည္။သူတို႕သံုးေယာက္ျမင္ရေသာ အရာသည္... ရုပ္ရွင္ထဲက သရဲႏွင့္ႏွင့္ေတာ့ မတူေပ... သို႕ေပမယ့္.. ထိုအရာ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္.. အရည္တစ္ခုစီးဆင္းေနရ်္..ထိုအရာသည္... လမ္းျဖင့္ သူတို႕အားလွမ္းေခၚေနေလသည္....။

**********************************

ထူးဇင္တို႕ေလးေယာက္သား ေလွကားေပၚေျပးတက္ၾကေလသည္.......။ ထူးဇင္၊ အာကာ ၊ ေအာင္ခန္႕ သံုးေသား စည္း၀ိုင္းထဲအေရာက္တြင္.... အာကာ၏ ကိုယ္လံုးတစ္၀က္သာ ေရာက္ၿပီ... ေျခေထာက္အားအရာတစ္ခုက ဖမ္းဆြဲထားေလသည္.... ထူးဇင္တို႕သံုးေယာက္.....သား အာကာအား၀ိုင္းဆြဲထားၾကေလသည္.....။ ထူးဇင္တို႕ႏုိင္လိုက္ပါသည္...အာကာသည္ စည္း၀ိုင္းထဲသို႕ ေရာက္လာသည္...။

မိန္းကေလးသံုးေယာက္အားၾကည့္လိုက္ေသာအခါ........သံုးေယာက္စလံုးသည္ ေၾကာင္
အအျဖစ္ေနေလသည္။
အာကာသည္ သူ၏ေျခက်င္း၀တ္အား ပြတ္သတ္၍ေနေလသည္...ထူးဆန္းသည့္အရာတစ္ခုကို ထူးဇင္ထပ္ျမင္ေတြ႕လို္ကရျပန္သည္.......ထိုအရာသည္............။
အာကာ၏ေျခက်င္း၀တ္တြင္.... အညဳိေရာင္စြဲေနေသာ လက္ရာတစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရျခင္းပင္.......။

"သဇင္..ၾကည္ျပာ...မီမီ...."
ထူးဇင္...ေအာ္ေခၚလိုက္မွပင္..အားလံုးသတိျပန္၀င္လာၾကသည္.....။

သဇင္မွ...
"ထူးဇင္...ငါ..ငါတို႕ျမင္လိုက္ရတယ္.."

"ဟမ္....ငါတို႕ကိုလည္း.....တစ္ေယာက္ေယာက္လိုက္လို႕ ေျပးလာရတယ္....ဒါဆုိ...."

အားလံုးသည္ မေျပာပဲနားလည္လိုက္ရသည္............။

သဇင္သည္....သူ႕လြယ္အိတ္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ခုအား လိုက္ရွာေနေလသည္....။
သူရွာေနေသာအရာသည္... ပရိတ္ႀကိဳး သည္အခ်ိန္တြင္..သူတို႕အား.... ကယ္တင္ႏိုင္ေသာအရာတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္.....။ ပရိတ္ႀကိဳးသည္... သူတို႕အားလံုး လည္ပင္းႏွင့္ လက္တြင္ပတ္ႏိုင္ေလာက္...မလံုေလာက္...။ ထို႕ေၾကာင့္ အားလံုးကို လည္ပင္းတြင္ဆြဲႏိုင္ေအာင္သာ... သဇင္... ပရိတ္ႀကိဳးေျခာက္ကြင္း ကြင္းလိုက္ေလသည္...။

"ဒါေလးကို နင္တို႕လည္ပင္းမွာ ဆြဲထားလိုက္ပါ... အဟန္႕အတားေတာ့ တစ္ခုခု ေပးလိမ့္မယ္..လို႕ ငါထင္တယ္.."

အားလံဳး၏ လည္ပင္းတြင္ ပရိတ္ႀကိဳး ကိုယ္စီရွိေနၾကေလသည္.......။

"ငါတို႕ မိုးမလင္ခင္ဘာလုပ္ၾကမလဲ...ဟင္..."
ၾကည္ျပာက ငိုမဲ့မဲ့ျဖင့္ေမးရွာသည္...။

ထူးဇင္က သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ရ်္....
"ငါတို႕ အေျဖတစ္ခုခုရွာေတြ႕မွာပါဟာ......."

အားလံုးသည္ သည္လိုအေျခအေနမ်ဳိးတြင္ အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္ေအာင္ရွိေနၾကသည္.....။

*****************************************************

အာကာသည္....ထူးဇင္အားလက္ျဖင့္ကုတ္၍ မိန္းကေလးမ်ားဘက္သို႕ လက္ညဳိးထိုးျပသည္..။ ထူးဇင္သည္...ေ၀ျဖိဳးဘက္သို႕တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္......ေ၀ျဖိဳးသည္.. အာကာျပေသာေနရာသို႕ မ်က္ေတာင္မခက္ပဲ ၾကည့္ေနမိသည္..။ ထူးဇင္လည္း... ေ၀ျဖိဳးၾကည့္သည့္ဘက္သို႕ ၾကည့္လုိက္ေသာ....အခါ.၊ ၾကည့္ျပာသည္ထိုအရာကို ၾကည့္ၿပီးသည္ႏွင့္ သတိလစ္သြားေလသည္..။ တည္ျငိမ္ေသာ သဇင္သည္... ဘယ္လိုလုပ္မလဲ စဥ္းစားေနဟန္တူသည္...။ ထိုအရာသည္...............

မီမီ၏ ဆံပင္မ်ားသည္...တစ္စုတစ္စည္းတည္း ေလေပၚတြင္ စု၍အေပၚသို႕ ေထာင္လာသည္ကိုေတြ႕ရေလသည္...။ မီမီသည္ သတိမထားမိေသးသည္ကို အားလံုးသိ၍ေနသည္....။ ဆံပင္စုသည္ လက္ျဖင့္စု၍ ကိုင္သလိုမ်ဳိး... စု၍တက္လာၿပီးလွ်င္...........။

"အင့္.... ငါ့ ငါ့ဆံပင္ကို ဆြဲေနၿပီ လုပ္ၾကပါဦး......အီးဟီးဟီး"
မီမီအသံစူးစူးသည္ အိမ္တစ္အိမ္လံုး ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားေလေတာ့သည္...။ အားလံုး ေၾကာင္ၾကည့္ေနရာမွ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ကုန္သည္...။ မီမီ၏ ဆံပင္စမ်ားသည္...အေပၚသို႕ပါပါလာ၍.... မီမီသည္ ဆံပင္ေစာင့္ဆြဲခံရသူပမာ... နာ၍လာသည္ကို..အားလံုးေတြ႕ရေလသည္...။

"လုပ္ပါဦး...ငါနာလာၿပီး ငါ့ဆံပင္ေတြကြၽတ္ထြက္ေတာ့မယ္..... ထူးဇင္... သဇင္... ငါ့ကို ကယ္ပါဦး..."
မီမီသည္ မခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေအာ္ဟစ္ေနေလေတာ့သည္...။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ရုတ္တရက္...................သဇင္သည္.... ပရိတ္ႀကိဳးစ တစ္စကို မီမီ၏ဆံပင္တြင္ ပတ္၍ ခ်ည္လိုက္ေလေတာ့သည္........။

"ရႊစ္...၀ွစ္..."
ေလတိုးသံသကဲ့သို႕ ၾကားလိုက္ရၿပီးး..မီမီ၏ဆံပင္မ်ားသည္....ေအာက္သို႕ေျပက်သြားေလေတာ့သည္....။
အားလံုးသည္ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္သြားသည္....။ အားလံုး ဘာဆက္လုပ္ရမည္နည္း.....။

*********************************************

ထိုအခ်ိန္တြင္..... သဇင္...က်န္ရွိေနေသးေသာ ပရိတ္ႀကိဳးတစ္ႀကိဳးအား ၄င္းတို႕အေပၚတြင္ အတန္းတစ္တန္းျဖစ္ေအာင္ ခ်ည္လိုက္ေလသည္..။ ထူးဇင္တို႕အားလံုးသည္.... ေလွာင္ခ်ဳိင့္ေလးထဲတြင္... ေနေနရသလိုျဖစ္ေနေလသည္..။
ထူးဇင္တို႕အားလံုး.. စဥ္းစားေနၾကၿပီျဖစ္သည္...သည္အတုိင္းမိုးလင္းေတာ့မည္လား... နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့... 2 နာရီႏွင့္ 45 မိနစ္.. အျဖစ္အပ်က္ေတြသည္ ျမန္ဆန္လြန္းလွသည္...။ အေျခအေနေတြသည္ ေနာက္ထပ္ဆိုးရြားလာဦးမည္လား..ထူးဇင္ မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ေခ်.....။

"ဂြၽတ္.....ဂြၽတ္...၀ုန္း....."
အိမ္အေပၚရွိ...မ်က္ႏွာသည္...ထူးဇင္တို႕ေရွ႕မွာတင္ျပိဳက်လာေလသည္....။ ျမင္လိုက္ရေသာ အရာမ်ားသည္... အံ့ၾသထူးဆန္းဖြယ္ေတြသာ ျဖစ္ေလသည္...။ ထူးဇင္တိုျမင္လိုက္ရေသာအရာမ်ားသည္... ကေလးကစားစရာအရုပ္မ်ားႏွင့္ ကေလးအ၀တ္အထည္မ်ား ဖုန္မ်ားတတ္ေနေသာ
အရာမ်ားျဖစ္ေလသည္...။

ထိုစဥ္... ထိုအရာမ်ားသည္ တစ္စုတစ္စည္းတည္းျဖစ္သြားၿပီ...ေျခ႔ရင္းဘက္သို႕ အလိုလိုအေရႊ႕သြားေလသည္....။ ထိုအရာမ်ားသည္... ေနာက္ထပ္.... တစ္ေယာက္ေယာက္
ကန္လိုက္သလို လြင့္စင္သြားျပန္သည္..... ထိုလြင့္စဥ္သြားေသာအရာမ်ားရွိ တစ္ခုသည္... ထူးဇင္တို႕ စည္း၀ိုင္းအတြင္းသို႕ ၀င္ေရာက္လာေလေတာ့သည္......။ ထိုအရာသည္.. Photo Stand ေလးတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္...။ ထူးဇင္တို႕သည္.. ထိုအရာအားၾကည့္လိုက္ေသာအခါတြင္... အားလံုးသည္ အံ့ၾသသင့္သြားေလေတာ့သည္.......။

ထူးဇင္တို႕ ထင္ထားသည့္အတိုင္းပင္... ထူးဇင္တို႕ႏွစ္ဦးေနာက္သို႕ တစ္ေယာက္ေယာက္လိုက္လာ၍ေနေလၿပီ....။

ထိုစဥ္... ထူးဇင္သည္ ေ၀ျဖိဳးဘက္သို႕ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေလသည္...။

"ဟင္.......ေ၀ျဖိဳး မင္းေနာက္မွာ..........."

ထူးဇင္သတိေပးသံအား...ၾကား၍ ေ၀ျဖိဳး လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါတြင္............။

အရိပ္မည္းမည္းတစ္ခုသည္.... ေ၀ျဖိဳးနွင့္ ထူးဇင္တုိ႕အား....အုပ္မိုးလိုက္ေလေတာ့သည္............။

ေဝၿဖိဳးႏွင့္ ထူးဇင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေလာကႀကီးကို ေမ့ေမ်ာသြားခဲ့ေလေတာ့သည္......။ ။ ။

သဇင္တို႕အားလံုးသည္......... အရာရာအားလံုးပိတ္ကားေပၚတြင္...ျမင္ရသလိုခံစားေနၾကရေလသည္...။

လူ႕ဘ၀တြင္ ကိုယ္ႀကဳံေတြ႕ရသမွ်အားလံုးသည္... ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ရာျဖစ္လွ်င္ တစ္ေယာက္ေယာက္အား ေျပာျပမည္ဆိုလွ်င္ မယံုႏုိင္စရာ အေၾကာင္းမ်ားျဖစ္ေလသည္.... ထိုအရာမ်ားသည္... ကိုယ္တိုင္ႀကံဳေတြ႕မွသာ.... ယံုရေသာအရာမ်ားျဖစ္မည္ဆိုလွ်င္..... သင္ကိုယ္တိုင္ႀကဳံေတြ႕မည္ဆိုလွ်င္ သင္ဘယ္လို ခံစားရမည္နည္း...။

#########################
#########################
( ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ရလွ်င္ )
*******************

"ကို.... နန္းေတာ့ မေတြးရဲပါဘူးကိုရယ္... ကို႕ကို ခ်စ္လို႕သာလိုက္လာသာေလ"

"နန္းရယ္.... ကိုယ္ နန္းကို တကယ္ခ်စ္လို႕ ခိုးခဲ့တာပဲ.... နန္းစိတ္မပူပါနဲ႕ကြာ... ဒါ ကိုယ့္ရဲ႕ ႀကီးေဒၚအိမ္ပဲေလ
နန္း ႀကိဳက္သလိုေန.. လစာေပးစရာမလိုဘူး... ႀကီးေတာ္က ကိုယ့္ကိုသိပ္ခ်စ္တာ..."

နန္းကလ်ာနွင့္... ျမတ္ကိုတို႕သည္.. တကၠသိုလ္ တတိယႏွစ္တြင္ ခ်စ္ႀကိဳက္ခဲ့ေသာ သမီးရည္းစားပင္ျဖစ္သည္... စားေမးပြဲမတိုင္ခင္... ခ်စ္ေသာစိတ္ကိုမထိန္းႏိုင္သျဖင့္....
ခိုးေျပးခဲ့ၾကသည္..။ သည္အခ်ိန္တြင္ နန္းကလ်ာဘက္က မိသားစုဘက္မွ မည္သို႕မွသေဘာမတူမွန္း သိထားရက္နဲ႕ပင္ ျမတ္ကိုေနာက္ကို ခ်စ္ေသာစိတ္တစ္ခုနဲ႕ပင္ လိုက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္... ယခုအခါတြင္... မွားလား မွန္လား နန္းကလ်ာကိုယ္တိုင္ပင္မသိေတာ့ေခ်...။

"အႀကီးရယ္ ခဏပါပဲ.. ကြၽန္ေတာ္အလုပ္လုပ္ပါေတာ့မယ္...ၿပီးရင္ေျပာင္းေတာ့မွာပါ"

"ေအးဟယ္... ငါလည္း မေျပာခ်င္ပါဘူး နင့္အေမဘက္က ေမာင္ႏွမေတြေရာ အမ်ားႀကီးပဲ ငါ့ကိုအျပစ္ေျပာေနၾကၿပီ ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..."

ျမတ္ကို စိတ္ညစ္ရေလၿပီ....။ သူ႕အလုပ္ႏွင့္ အိမ္ငွားခႏွင့္ ဘယ္လို လုပ္ရမည္လဲ....။

"ကို.... နန္းမွာ ကိုယ္၀န္ရွိေနၿပီ...."

"ဟင္...ဘယ္လို...."

"ကိုယ္မလိုခ်င္ဘူးလားဟင္.... နန္းေတာ့ နန္းရဲ႕ေသြးကို ေမြးမယ္လို႕ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီ"

"နန္းရယ္... ကိုယ္တို႕အေျခအေနကိုလည္း ၾကည့္ဦးေလ...."

ႏွစ္ေယာက္သားစိတ္ညစ္ရေလၿပီ....။

"နန္း...ကိုယ္ေသြးသားကို မလိုခ်င္လို႕ေတာ့ မေျပာပါဘူး... အခုအခ်ိန္မွာ မလိုေသးဘူးထင္တယ္..."

"ဟင္... ကိုက မလိုခ်င္ဘူးလား......."

"မဟုတ္ပါဘူး မလိုအပ္ေသးဘူးထင္လို႕ပါ......."

ႏွစ္ဖက္အသိုင္းအ၀ိုင္းၾကား အေျခအေနမ်ားသည္ တင္းမာလာေသာအခါ နန္းကလ်ာတို႕၏အိမ္ေထာင္ေရးသည္.. အလဲလဲအကြဲကြဲ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္...။

"နန္းကေတာ့.... နန္းရင္ေသြး မျဖစ္ျဖစ္တဲ့ နည္းနဲ႕ ရေအာင္ေမြးမွာပဲ..."

"ကိုယ္မလိုခ်င္လို႕ ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေလ... အခက္အခဲကိုနန္းလည္း သိသားနဲ႕... သည္အေျခအေနက နန္းနဲ႕ကိုယ့္အေျခအေနကို ကြဲသြားေစႏိုင္တယ္...."

အခက္အခဲၾကားထဲမွ ျမတ္ကိုသည္... ရရာအလုပ္ကို၀င္လုပ္ခဲ့ေလသည္.... သူသည္ နန္းကို အလြန္ပင္ျမတ္ႏိုးသည္...။ တစ္ေန႕... ျမတ္ကို အလုပ္မွအျပန္တြင္...။ မျမင္သင့္ေသာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုအား ျမင္ေတြ႕လိုက္ရေလသည္..။

"နန္း...နန္း.........."

နန္းကလ်ာသည္......လည္ပင္းတြင္ႀကိဳးတန္းလန္းႏွင့္.... ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္
 ေသြးမ်ားယိုစီး၍က်ေနေလသည္............။

"နန္း......နန္း......ကိုယ္မွားပါတယ္ကြာ..........."
ျမတ္ကိုသည္ ယူႀကဳံးမရျဖစ္ၿပီး ငိုေၾကြးမိသည္...နန္း၏ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အား သူမမီလိုက္ေခ်....။

နန္းသည္ ေဆြမရွိမ်ဳိးမရွိႏွင့္ ျမတ္ကိုမည္သို႕လုပ္ရမည္လဲ............။ သည္လိုႏွင့္ ျခံေထာင့္ရွိ နန္းအလြန္ႏွစ္သက္ေသာ ယုဇနပန္းပင္ေအာက္တြင္ နန္းေအာင္ ျမဳပ္ႏွံခဲ့ၿပီးးးး.......... ျမတ္ကို၏ မိဘႏွင့္ေဆြမ်ဳိးမ်ားအား နန္း၏ေမြးရပ္ေျမသို႕ သေဘာထားခ်င္းမတိုက္ဆိုင္၍ ျပန္သြားၿပီဟု ေျပာလိုက္ေလေတာ့သည္......။ ။ ။

******************************

နန္းကလ်ာမရွိေသာေန႕ရက္မ်ားသည္ ျမတ္ကို လံုး၀မေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ ယုဇနပန္းပင္ေအာက္တြင္သာ ျမတ္ကို အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ေလသည္....။ ပို၍ဆိုးသည္က အိမ္၏ မ်က္ႏွာခ်က္အေပၚ၏ အေပါက္တစ္ခုတြင္... နန္းသည္... သူ၏ ရင္ေသြးအတြက္.... ပတ္သတ္သည့္အရာမ်ားအား... စုစည္းထားခဲ့သည္ပင္ျဖစ္သည္....။

ျမတ္ကို ပို၍စိတ္ထိခိုက္ရေလသည္....။ နန္း၏ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားအား သူ၏စကားမ်ားက ရုိက္ခ်ဳိးခဲ့ေလသည္...။ သူ၏မိန္းမေသခဲ့ရသည္ပင္ သူ၏အျပစ္မ်ား မကင္းသလိုခံစားမိေလသည္.....။

တစ္ေန႔ ..............
ျမတ္ကိုေပ်ာက္ေန၍... သူ၏မိဘမ်ား... ျမတ္ကို၏အိမ္သို႕လာရာတြင္..... ျမတ္ကိုသည္...... ဆြဲႀကိဳခ်၍ ေသဆံုးေနေသာ ရုပ္အေလာင္းကိုျမင္ေတြ႕ရေလသည္.................။
.........................

***********************
#####################

အျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ တစ္ခါတရံ ျမန္ဆန္လြန္းလွသလို တစ္ခါတရံသည္ ၾကာျမင့္လြန္းလွသည္...။ ထူးဇင္ႏွင့္ေ၀ျဖိဳးတို႕သတိရခ်ိန္တြင္...မိုးစင္စင္ပင္လင္းေနၿပီျဖစ္သည္..........။ အိမ္တြင္က်န္ခဲ့သည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား......... စိတ္ပူသျဖင့္ အျမန္အေျပးအလႊား ေျပးလႊားသြားၾကသည္...။ ထူးဇင္တို႕ အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္.......... သဇင္တို႕အားလံုးသည္.. လည္း.... ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပင္....။ အားလံုးသည္ အေျခအေနအားလံုးအား မေျပာဘဲႏွင့္ပင္သိေနၾကေလသည္................။

ေနာက္တစ္ရက္အၾကာတြင္................

ထူးဇင္ငွားေနေသာအိမ္ေလးတြင္............ အလွဴအတန္းအသံမ်ားႏွင့္အမွ်ေ၀သံမ်ားၾကားရေလသည္.......။ ထူးဇင္တို႕အမွ်ေ၀ေသာလူအထဲတြင္ နာမည္အခ်ဳိ႕အားလူအားလံုးၾကားလိုက္ရေလသည္..။ ထိုနာမည္အထဲတြင္....... နန္းကလ်ာႏွင့္ျမတ္ကိုဟူေသာ နာမည္သည္....အေပၚလြင္ဆံုးျဖစ္သည္.........။

******************************

ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ ထူးဇင္သည္...... ေနာက္တစ္အိမ္သို႕ေျပာင္းေရႊ႕ေနၿပီျဖစ္သည္......။ အိမ္၏ ပိုင္ရွင္အေဒၚႀကီးသည္..... ထူးဇင္အား ထပ္တလဲလဲေတာင္းပန္၍........ ေက်းဇူးမ်ားတင္ေနေလသည္...။
ထုိအခ်ိန္တြင္.......

အိမ္၏ တစ္ေနရာတြင္........................
ထူးဇင္တို႕အား ၾကည့္ေနေသာ အရိပ္တစ္ခုအား..........ထူးဇင္တို႕သိခဲ့ပါမူ.........။

ၿပီးပါၿပီ............။

အားလံုးေက်းဇူးတင္ပါတယ္..... အားေပးတာကို......။ တကယ္ဆို ဆက္ခ်င္ပါေသးတယ္.... အခန္းဆက္ေရးရတာ တာ၀န္ႀကီးပါတယ္... ကြ်န္ေတာ္လည္း တျခားစာေလးေတြ ေရးခ်င္ေသးတယ္ ဒါေၾကာင့္ ဇာတ္သိမ္းလိုက္တာပါ... မသိမ္းရင္လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာၾကေတာ့မယ္... နည္းနည္းစဥ္းစားစရာေလးေတြ ခ်န္ခဲ့ပါတယ္... ဒါေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ပါ.... က်ေတာ္ဇာတ္လမ္းကိုျပန္မျဖည္ျပေတာ့ပါဘူး...။

 ေအာင္မိုးသူ

By ပရေလာက၏ သည္းထိတ္ရင္ဖို ျဖစ္ရပ္မ်ား

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ႏိုင္ငံေရးေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ရွိတ္စပီးယားျပဇာတ္ကို ကေလးငယ္ေပါင္း ရာေက်ာ္နဲ႔ အသက္သြင္း တင္ဆက္ႏိုင္ခဲ့

ရွိတ္စပီးယားျပဇာတ္အတြက္ ေလ့က်င့္ေနတဲ့ စႏၵာရာမဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းမွ ကေလးငယ္မ်ားကို ဒီဇင္ဘာလ ၄ ရက္ေန႔က ေတြ႕ရစဥ္။ ဇာနည္ၿဖိဳး/ျမန္မာတိုင္း(မ္)

'ေကာေဒါၿမိဳ႕ရဲ႕ အရွင္သခင္ စေကာ့တလန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ဘုရင္ျဖစ္မယ္' ဆိုၿပီး စေကာ့တလန္သူ စုန္းမ
သံုးေယာက္ရဲ႕ ႀကိဳတင္ေဟာခ်က္သံုးခ်က္က ရဲစြမ္းသတၱိနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့ စစ္သူႀကီး Macbeth အတြက္
ထီးနန္းအာဏာကို လိုခ်င္တပ္မက္ေမာစိတ္ကုိ ျပင္းထန္လာေစၿပီး နည္းလမ္းေပါင္းစံုသံုးၿပီး ထီးနန္း
သိမ္းယူဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာကေန ဒီဇာတ္လမ္းက အစပ်ဳိးလာခဲ့တာပါ။

Macbeth ဇာတ္လမ္းကို ရွိတ္စပီးယားရဲ႕ နာမည္ႀကီးျပဇာတ္ထဲမွာ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာေတြ၊ အေမွာင္
ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့အေၾကာင္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ရမွာပါ။

စေကာ့တလန္ႏိုင္ငံမွာ ထီးနန္း အာဏာကိုမက္ေမာၿပီး သတ္ျဖတ္လု ယူခဲ့ရာကေန ေနာက္ဆံုး
မေကာင္းသူ တို႔လားရာကို သြားခဲ့ရတဲ့ စစ္သူႀကီး မက္ဘက္သ္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဇနီး ေလဒီမက္ဘက္သ္ရဲ႕
အေၾကာင္းကို ဇာတ္လမ္း ဆင္တင္ဆက္ထားတာပါ။

ဒီဇာတ္လမ္းကို ဒီဇင္ဘာလ ၆ ရက္ ေန႔က အမ်ဳိးသားဇာတ္႐ံုႀကီးမွာ ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းမ်ား၊
ဘုန္းေတာ္ႀကီး သင္ပညာေရးေက်ာင္းမ်ားနဲ႔ အႏုပညာသင္ေက်ာင္းတို႔မွ အသက္ေျခာက္ႏွစ္ကေန
အသက္ ၂၀ ၾကားရွိတဲ့ ကေလးနဲ႔ လူငယ္ ၃၀၀ နီးပါးေလာက္ စုေပါင္းၿပီး တင္ဆက္ခဲ့တာဟာ
အံ့မခန္းပါပဲ။

Great Britain ရက္သတၱပတ္ရဲ႕ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းအျဖစ္ ၿဗိတိသွ်သံ႐ံုးရဲ႕ ပံ့ပိုးေပးမႈ
နဲ႔ London's Globe Theatre က ကြ်မ္းက်င္းသူေတြ၊ ရန္ကုန္ရွိတ္စပီးယားေက်ာင္းက
အကူအညီေတြနဲ႔ အခမဲ့ေဖ်ာ္ေျဖပြဲ တစ္ခုအျဖစ္ တင္ဆက္ႏိုင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အခန္းတိုင္းကို ျမန္မာပရိသတ္ေတြေရာ၊ ႏိုင္ငံျခားသား ပရိသတ္ေတြပါ နားလည္ႏိုင္ေအာင္လို႔
ျမန္မာဘာသာ စကားေရာ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားကို ပါသံုးၿပီး ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

အဓိကဇာတ္ေကာင္ေတြျဖစ္တဲ့ ဘုရင္ Macbeth နဲ႔ သူ႔ရဲ႕မိဖုရား Lady Macbeth ေနရာကို
ေက်ာင္းတိုင္းက ကေလးေတြက အခန္းတစ္ခန္းစီမွာ တစ္လွည့္စီ သရဖူေတြ ကိုယ္စီေဆာင္းလို႔
သ႐ုပ္ေဆာင္ၾကတာေၾကာင့္ ၾကည့္တဲ့သူေတြအေနနဲ႔ အစပိုင္းမွာ နည္းနည္း႐ႈပ္ေထြးတယ္လို႔
ထင္ရေပမယ့္ ကေလးေတြကေတာ့ သူတို႔အလွည့္နဲ႔ သူတို႔ေနရာကို တာ၀န္ေက်ေက်နဲ႔
သ႐ုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

အသက္ငယ္တဲ့ ကေလးေတြက အားလံုးစုေပါင္းၿပီးေတာ့ သ႐ုပ္ေဖာ္ရတဲ့ေနရာေတြမွာ ေက်ာင္း
အလိုက္ တစ္စုတစ္ေ၀းတည္းေတြ႕ရၿပီး အသက္ႀကီးတဲ့ ကေလးေတြက်ေတာ့လည္း သူတို႔ေနရာ
ေတြမွာ တစ္ကိုယ္တည္း အမွားမရွိ သ႐ုပ္ေဆာင္သြားခဲ့ၾကတာပါ။

ရွိတ္စပီးယားရဲ႕ မူရင္းျပဇာတ္ တစ္ခုလံုးက လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခန္းေတြနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ျပည့္ႏွက္
ေနေပမယ့္ အဲဒီအခန္းေတြကို ကေလးေတြ သ႐ုပ္ေဖာ္လိုက္တဲ့အခါမွာ လက္နက္မပါဘဲနဲ႔
လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ တိုက္ခိုက္တဲ့ပံုစံေတြ၊ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကေလးေတြေၾကာင့္ ေၾကာက္စရာ၊
စက္ဆုပ္စရာ မေကာင္းတဲ့အျပင္ ရယ္စရာေတာင္ ေကာင္းလို႔ေနပါေသးတယ္။

"ကေလးေတြက တကယ္ကို ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္"လို႔ ပြဲလာၾကည့္တဲ့သူ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဂ်ပန္
လူမ်ဳိး Marca က ပြဲအၿပီးမွာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

"သူတို႔ အားလံုး ျပဇာတ္တစ္ခုလံုး ၿပီးတဲ့အထိ အမွား တစ္ခုႏွစ္ခုေလာက္က လြဲၿပီး အားလံုး
အဆင္ေျပေျပနဲ႔ လုပ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ ကင္မရာ မယူလာမိလို႔ ကြ်န္ေတာ္
ေတာ္ေတာ္ေလး ေနာင္တရမိပါတယ္"လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။

ျပဇာတ္မေဖ်ာ္ေျဖမီ ဒီဇင္ဘာလ ၄ ရက္ေန႔ကေတာ့ ပထမဦးဆံုးျပကြက္ ျဖစ္တဲ့ စစ္တပ္ တစ္ခု
အျဖစ္ သ႐ုပ္ေဖာ္ဖို႔အတြက္ စစ္၀တ္တန္ဆာေတြအစား သနပ္ခါးပါးကြက္ၾကား၊ ေက်ာင္း၀တ္စံု
အျဖဴနဲ႔ အစိမ္းကို ဆင္တူ၀တ္ထားတဲ့ အသက္ ၁၀ ႏွစ္၀န္းက်င္အရြယ္ ကေလးငယ္ အေယာက္
၂၀ ေက်ာ္ကို ႏိုင္ငံျခားသားသင္ၾကားေရးမႉး ႏွစ္ဦး ကေန သင္ၾကားေပးခဲ့ၾကပါတယ္။

သူတို႔ ေလးေတြနဲ႔ တျခားေက်ာင္းက အလားတူကေလးေတြရဲ႕ ႀကိဳးစားသင္ယူမႈေၾကာင့္ အမ်ဳိးသား
ဇာတ္႐ံုက ေဖ်ာ္ေျဖပြဲႀကီးဟာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ ပရိသတ္ရဲ႕အားေပးမႈကို ရရွိခဲ့ၾကပါတယ္။

ေဖ်ာ္ေျဖပြဲမွာ ကေလးေတြ သင္ၾကားေပးခဲ့ပံုေတြကို အတိုခ်ဴပ္ျပသခဲ့တဲ့ ဗီဒီယုိနဲ႔ စတင္ဖြင့္လွစ္
လိုက္ခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီဗီဒီယိုထဲမွာ စင္ေပၚကို ယံုၾကည္မႈအျပည့္နဲ႔ တက္လို႔ရေအာင္ သင္ၾကားေပးေနတဲ့
သင္ၾကားေရးမႉး ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Liam Shae ၊ James Erskine တို႔နဲ႔ တေလးတစား သင္ယူ
ေနၾကတဲ့ ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းမွ ကေလးေတြနဲ႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာ ေရးေက်ာင္းမွကေလး
ေတြရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းမႈေတြကို ေတြ႕ၾကရပါတယ္။

သင္ၾကားေရးမႉး တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ အေနာက္ႏိုင္ငံသား Liam က ဒီလိုသင္ၾကားေပးျခင္းေၾကာင့္ရရွိလာ
တဲ့ အက်ဳိးရလဒ္ေတြကို ေဖ်ာ္ေျဖပြဲမတုိင္မီ သူတို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေလ့က်င့္ခ်ိန္ျဖစ္တဲ့ လႈိင္သာယာ
စက္မႈဇုန္ထဲမွာ တည္ရွိတဲ့ စႏၵာရာမ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္းမွ ကေလးေတြကို
ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ရွင္းျပပါတယ္။

"ကေလးေတြအေနနဲ႔ ရွိတ္စပီးယားျပဇာတ္ကို ထိေရာက္တဲ့သင္ၾကားမႈနဲ႔ သင္ၾကားေပးၿပီးေတာ့
အက်ဳိးရလဒ္ ေကာင္းေတြ ရဖို႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္" လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။

"ၿပီးေတာ့လည္း အတူတကြလုပ္ ေဆာင္ျခင္းရဲ႕ အေရးပါပံုကို ကေလးေတြ သိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
ရွိတ္စပီးယားကို လက္ခံလာေအာင္ လုပ္ႏိုင္တာပါပဲ။ ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းက ကေလးေတြနဲ႔
ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္း က ကေလးေတြရဲ႕ေတြ႕ဆံုမႈလို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္လို
ကြာျခားတာ ေတြပဲရွိရွိ ေသာၾကာေန႔ညမွာ အတူတကြ စင္ျမင့္ေပၚမွာ တင္ဆက္မႈေတြကို
အတူတကြ ျပဳလုပ္သြားမွာပါ။ ျပဇာတ္မွာေတာ့ သူတို႔အားလံုးက အတူတူပါပဲ"လို႔ အသက္ ၃၄ ႏွစ္
အရြယ္ Liam Shae က ဆိုပါတယ္။

ျပည္တြင္းက ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္း ေလးေက်ာင္းျဖစ္တဲ့ စႏၵာရာမေက်ာင္း၊ နန္းဦး၊
မိဂဒါ၀ံုနဲ႔ ေရႊမၪၨဴဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရး ေက်ာင္းေတြနဲ႔ ဂီတမိတ္မွခ်ိတ္ဆက္ ေပးတာျဖစ္ၿပီး
British Council ၊ Laurel Art School အပါအ၀င္ တျခား နာမည္ႀကီးေက်ာင္းေတြက
ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူအေယာက္ ၃၀၀ ၀န္းက်င္ေလာက္က British Embassy နဲ႔
Shakespeare ေက်ာင္းအကူအညီနဲ႔ ရွိတ္စပီးယားျပဇာတ္ Macbeth ကို ေသာၾကာေန႔က
ၿမိဳ႕မေက်ာင္းလမ္းမွာ ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့တာပါ။

ရွိတ္စပီးယားျပဇာတ္ကို ေက်ာင္းစာ သင္ခန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လြယ္လြယ္နဲ႔ သင္ၾကားႏိုင္ဖို႔
ဆိုတာ ခဲယဥ္းသလို ႏိုင္ငံျခားသားႏွစ္ဦးက တိုင္းတစ္ပါး ဘာသာစကားကိုသံုးၿပီး သင္ၾကားေန
ေပမယ့္ ဘာသာျပန္သူရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳေကာင္းေတြေၾကာင့္ ေလ့က်င့္ေနစဥ္မွာ ဆရာေတြနဲ႔
တပည့္ေတြၾကားမွာ အေပးအယူမွ်ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

အသက္ ၃၆ ႏွစ္ရွိေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဂီတမိတ္မွ ျပဇာတ္သင္ၾကားသူ ကိုသီလမင္း က ကေလးေတြကို
အႏုပညာအေၾကာင္း သင္ေပးရင္ ဘယ္လိုအက်ဳိးရလဒ္ေတြ ရမယ္ဆိုတာ သိတာေၾကာင့္ ဒီလို
သင္ၾကားေပးတာကို လက္ခံခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

"ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဂီတမိတ္နဲ႔ ဒီေက်ာင္းထိုင္နဲ႔က အရင္ကတည္းက သိၾကတာပါ။ သူတို႔ဘာေတြ
သင္ၾကမယ္၊ ဘာေတြ ေလ့က်င့္ေပးၾကမယ္ဆုိတာကို ကြ်န္ေတာ္က အရင္ကတည္းက
ဒီေက်ာင္းထိုင္နဲ႔ ဆရာမေတြကို ရွင္းျပထားတယ္၊ ဆရာမေတြအေနနဲ႔ကလည္း သူတို႔တပည့္ေတြ
ကို အႏုပညာ အေၾကာင္းသင္ေပးရင္ ဘယ္လိုအက်ဳိး ရလဒ္ေတြရမယ္ဆိုတာ သိတယ္ေလ။
ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဂီတမိတ္ ကလည္း ေႏြရာသီတိုင္း ဒီလိုမ်ဳိးေက်ာင္းေတြကို သြားၿပီးေတာ့
အႏုပညာနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြကို သင္ၾကားေပးေလ့ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အႏုပညာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့
ဘယ္အရာကုိမဆို ဒီက ကေလးေတြအေနနဲ႔ အခက္အခဲမရွိ သင္ၾကားႏိုင္ၾကမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါ
တယ္"လို႔ ကိုသီလမင္းက ဆုိပါတယ္။

ျပဇာတ္ကို အခ်ိန္သံုးပတ္နဲ႔ တကယ့္ စင္ေပၚမွာ ကျပႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ တျခား ကေလးေတြအတြက္
ခက္ခဲႏိုင္ေပမယ့္ စႏၵာရာမ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာ ေက်ာင္းက ကေလးေတြကေတာ့ ေအးေအး
ေဆးေဆးပါပဲ။

"ကြ်န္ေတာ္က ျပဇာတ္အစမွာ စေကာ့တလန္ဘုရင္ ဒန္ကန္ရဲ႕ ဂလက္မစ္ၿမိဳ႕ကို အပုိင္စားရတဲ့
စစ္သူႀကီး မက္ဘက္သ္အျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ရပါတယ္။ ဒန္ကန္ဘုရင္ႀကီးက ေကာေဒါ ၿမိဳ႕ရဲ႕
အႀကီးအကဲကို သတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို အဲဒီၿမိဳ႕ကို အပိုင္စား ေပးတဲ့အခန္းမွာ ကြ်န္ေတာ္က
သ႐ုပ္ေဆာင္ေပးရမွာပါ။ အရင္ေန႔ေတြကေရာ ဒီေန႔ေရာ အဲဒီအခန္းကို ေလ့က်င့္ေနရေပမယ့္
ေနာက္ထပ္လည္း လုပ္ခ်င္ေနေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အကုန္လံုး ဒီလိုမ်ဳိး
ျပဇာတ္ကဖို႔အတြက္ ေလ့က်င့္ေနရတာ ေပ်ာ္သလို ပြဲမွာကဖို႔အတြက္လည္း ေပ်ာ္ပါတယ္"လို႔
အသက္ ၁၁ ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေလး စိုးကိုကိုက ျပဇာတ္အတြက္ ေလ့က်င့္ေနစဥ္မွာ
ေျပာျပပါတယ္။

တြဲဖက္ဒါ႐ိုက္တာျဖစ္တဲ့ စေကာ့တလန္လူမ်ဳိး James Erskine က ေတာ့ ျပဇာတ္ထဲမွာပါတဲ့
စေကာ့တလန္႐ိုးရာအကဟာ ကေလးေတြအတြက္ အတူတကြ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မယ့္ အေကာင္းဆံုး
အကတစ္မ်ဳိးလို႔ ဆိုပါတယ္။

"ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းက ကေလးေတြအတြက္က အသစ္လိုမ်ဳိးျဖစ္ေနေတာ့
စိတ္၀င္တစားကို သင္ယူၾကပါတယ္။ တျခားသူေတြအတြက္ ခက္ခဲတယ္လို႔ထင္ေနတာက
သူတို႔ေတြအတြက္ကေတာ့ ေပ်ာ္စရာေတာင္ေကာင္းေနသလိုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္
လုပ္ခိုင္းတာကိုလည္း မညည္းမညဴလုပ္ေပးၾကတာက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလွပါတယ္" လို႔ သူက
ေျပာပါတယ္။

"ဒီမွာမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ကမၻာေပၚမွာ ရွိတဲ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရွိတ္စပီးယားရဲ႕ ျပဇာတ္
အေၾကာင္းကို သူ႔ရဲ႕ စာေတြဖတ္လို႔၊ စာေတြေရးလို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾကတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ဒါေပမဲ့
အဲဒီလိုမ်ဳိး အစပ်ဳိးတာက အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် သူတို႔ကို ၿငီးေငြ႕သြားေစတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္
ျမင္တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ ရွိတ္စပီးယားျပဇာတ္ေတြကို အျပင္မွာ လက္ေတြ႕
သ႐ုပ္ေဆာင္လိုက္တာ၊ သ႐ုပ္ေဖာ္တာကို ၾကည့္လိုက္တာေတြကို စာအတိုင္း လိုက္ဖတ္ေနရတာ
ထက္ ႏွစ္သက္တယ္"လို႔ James Erskine က ေျပာပါတယ္။

ဒီလိုမ်ဳိး ျပဇာတ္ကတယ္ဆိုတာ လူတိုင္း၊ အရြယ္တိုင္းအတြက္ အေကာင္း ဆံုးသင္ခန္းစာတစ္ခု
ပါပဲ။ နာမည္ေက်ာ္ျပဇာတ္ဆရာႀကီး ရွိတ္စပီးယား ေျပာသလိုေပါ့။ 'ကမၻာႀကီးက ဇာတ္ခံုႀကီးတစ္ခု
ဆိုရင္ ေယာက်္ားတိုင္း၊ မိန္းမတိုင္းက သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြခ်ည္းပါပဲ' ဆိုတဲ့စကားက ၿပီးခဲ့တဲ့
ေသာၾကာေန႔က ကေလးေတြ ကျပေဖ်ာ္ေျဖခဲ့တဲ့ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲႀကီးကေန သက္ေသျပလိုက္သလိုပဲ
လို႔ေတာင္ ထင္မိပါတယ္။

နႏၵာေအာင္  -  ျမန္မာတိုင္း(မ္)

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ဆီးဂိမ္းမက်င္းပမီ အစည္းအေ၀း တစ္ခုတြင္ ျမန္မာက အိမ္ရွင္အျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီ မလုပ္ႏုိင္ဟု ဆိုကာ အထင္ေသးခဲ့ၾကေသာ အာဆီယံ၀န္ႀကီးမ်ား ယခုအခါ ျမန္မာ၏ အဆင့္အတန္း ျမင့္မားမႈကို ခ်ီးက်ဴး၍ ကမၻာ့အဆင့္ ၿပိဳင္ပြဲမ်ား အိမ္ရွင္အျဖစ္ လက္ခံေပးရန္ ကမ္းလွမ္း

စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ားတြင္ လုိအပ္ခ်က္မ်ားစြာရွိသျဖင့္ ေဝဖန္ခံေနရေသာ ၂၇ ႀကိမ္ေျမာက္ SEA Games ၿပိဳင္ပြဲ အိမ္ရွင္ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အာရွအဆင့္ အားကစားၿပိဳင္ပြဲမ်ား လက္ခံက်င္းပႏုိင္သည့္ အေနအထားရွိေနၿပီဟု အာဆီယံႏုိင္ငံမ်ားမွ အားကစားဝန္ႀကီးမ်ားက မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့ေၾကာင္း အားကစားဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီး ဦးတင့္ဆန္းက ေျပာၾကားသည္။

SEA Games ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပရန္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ အားကစားကြင္း၊ အားကစား႐ံုမ်ားမွာ ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္ရွိၿပီး အာရွအဆင့္ ၿပိဳင္ပြဲမ်ားပင္ လက္ခံက်င္းပႏုိင္ၿပီ ျဖစ္ရာ ယင္းၿပိဳင္ပြဲမ်ား က်င္းပျပဳလုပ္ရန္ ကမ္းလွမ္းမႈမ်ားရွိေၾကာင္း ၎က ဆုိသည္။ ယင္းသို႔ အာရွအဆင့္၊ ကမာၻ႕အဆင့္ ၿပိဳင္ပြဲမ်ား က်င္းပႏုိင္ျခင္း သည္ ႏုိင္ငံဂုဏ္ကို ျမင့္တက္ေစေၾကာင္း၊ SEA Games ၿပိဳင္ပြဲ မက်င္းပမီ အေစာပိုင္းကာလက ၿပိဳင္ပြဲဝင္ ႏိုင္ငံမ်ား၏ အားကစားဝန္ႀကီးမ်ားအဆင့္ ေတြ႕ဆံုပြဲတြင္ အာဆီယံ ႏုိင္ငံမ်ားက အထင္အျမင္ ေသးခဲ့ၾက ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ေတြ႕ဆံုပြဲတြင္မူ ၎တုိ႔၏ သေဘာထား ေျပာင္းခဲ့ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ရွင္းျပသည္။

 ျမားပစ္အားကစားနည္းတြင္ကမာၻ႔အဆင့္ရွိသည့္ ေတာင္ကိုရီးယား ႏုိင္ငံသည္ပင္  ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျမားပစ္ ကြင္းကို အံ့ၾသခဲ့ရၿပီး ကမာၻ႔ျမားပစ္ၿပိဳင္ပြဲ က်င္းပရန္ ကမ္းလွမ္းခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပႏိုင္ရန္ ညိႇႏိႈင္းမႈ မ်ား ျပဳလုပ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ၎က ထပ္ေလာင္း ေျပာဆုိခဲ့သည္။ ၂၇ ႀကိမ္ေျမာက္ SEA Games ၿပိဳင္ပြဲ က်င္းပႏိုင္ရန္ ဝဏၰသိဒိၶႏွင့္ ေဇယ်ာသီရိ အားကစား႐ံုမ်ားကို ေနျပည္ေတာ္တြင္ အသစ္တည္ ေဆာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

By The Voice

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ားကုိ KIA အဖြဲ႕က ဖမ္းဆီးသြားတဲ့ကိစၥႏွင့္ ပက္သက္၍ ရွမ္းနီပါတီမွ ဦးေအာင္မင္းႏွင့္ ကုလလူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္သို႔ စာပုိ႔

ကခ်င္ျပည္နယ္၊ မံစီၿမိဳ႕နယ္၊ မန္ဖြရြာမွ အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ားအား တပ္သားသစ္ ဖမ္းဆီး စုေဆာင္းသြား တဲ့ကိစၥႏွင့္ ပက္သက္၍ ဦးေအာင္မင္းႏွင့္ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ မဟာမင္းႀကီး႐ံုးသုိ႔ ေနာက္ေနာင္ ဤကဲ့သုိ႔ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမျပဳလုပ္ရန္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ တင္ျပစာ ေပးပို႔လုိက္တယ္လို႔ သိရိွရသည္။

အဆိုပါ တင္ျပေပးပို႔စာတြင္ မံစီၿမိဳ႕နယ္၊ မန္ဖြရြာသား (၂၇)ဦးကုိ KIA က ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ သြားသည့္ ကိစၥ၊ မိုးညွင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ပန္းလားေက်းရြာက မိမိသေဘာဆႏၵမပါဘဲ စစ္သင္တန္းတက္ခဲ့ရေသာ ေမာင္ေက်ာ္ေက်ာ္ လြင္အား KIA မွ ဒီဇင္ဘာလ (၂၄) ရက္ အေရာက္ျပန္လာရန္ ညႊန္ၾကားစာ ေပးပို႔ခဲ့ျခင္း ကိစၥႏွင့္ ရွမ္းရြာ(၁၄)ရြာအား တစ္ရြာလွ်င္ (၁၅) ဦး KIA ရဲေဘာ္အျဖစ္ သင္တန္းေပးရန္ ေခၚေဆာင္ေနျခင္း ကိစၥတို႔ကုိ ထည့္သြင္းထားၿပီး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေဖၚေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီႏွင့္ KIO တို႔ ေနာက္ဆံုး သေဘာ တူခဲ့ေသာ သေဘာတူညီခ်က္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေနသည့္အျပင္ တုိင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညႊတ္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကုိ ထိခိုက္ႏိုင္သည့္ အေျခအေနတစ္ရပ္ကုိ ျဖစ္ေစႏိုင္သည္ဟုလည္း ေရးသားေဖၚျပထား ပါသည္။

From : ရွမ္းနီသတင္းဌာန

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ၿမိဳ႕ကြက္သစ္ေဖာ္ရန္ႏွင့္ ရဲတပ္ရင္းဖြင့္ရန္ လယ္ေျမသိမ္းဆည္းဟုဆို

အံုတံုပင္ေက်းရြာရွိ အသိမ္းဆည္းခံရေသာ လယ္ေျမမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ဳိးလုပ္ကိုင္လ်က္ရွိေသာ ေတာင္သူမ်ားကိုေတြ႕ရစဥ္။

စစ္ကိုင္းတုိင္းေဒသႀကီး၊ ယင္းမာပင္ ၿမိဳ႕နယ္၊ ပုသိမ္ မံုရြာကားလမ္းသစ္ေဘး ရွိ အံုတံုပင္ေက်း ရြာပိုင္ လယ္ေျမဧက ၇၀ ေက်ာ္ကို ၿမိဳ႕ကြက္သစ္ေဖာ္ရန္ႏွင့္ ရဲတပ္ရင္း ဖြင့္လွစ္ရန္ဟုဆုိကာ
သိမ္းဆည္းရန္ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ အတြက္ သမၼတထံသို႔ တုိင္ၾကားထား ေၾကာင္း လယ္
ယာေျမ အသိမ္းဆည္းခံရ သည့္ ေတာင္သူအခ်ဳိ႕က ေျပာသည္။

"ကြ်န္မတုိ႔ လုပ္ေနတဲ့ လယ္ေျမေတြကို လန ၃၉ က်လာၿပီ။ ရဲတပ္ရင္း ေဆာက္ဖုိ႔ အတြက္
ေျမသိမ္းမယ္။ ေျမေပးရင္ ေပး၊ မေပးရင္လည္း သိမ္းမွာပဲ။ အသာ တၾကည္ေပးတာမွ နစ္နာေၾကး
ရဦး မယ္ဆုိၿပီး ေက်းရြာအုပ္စု အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မႉးနဲ႔ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးေတြက လာေျပာပါတယ္။
သူတုိ႔က ပါးစပ္ကသာ ေျပာၿပီး ဘာအေထာက္အထားမွလည္း မျပပါဘူး။ ႏုိ၀င္ဘာလဆန္းပိုင္း
က တည္းက သူတို႔ ကြ်န္မတုိ႔ကို အဲဒီလုိ လာေျပာၿပီး အစည္းအေ၀းေတြလည္း ခဏခဏေခၚပါ
တယ္။ ေတာင္သူေတြ က ေျမမေပးခ်င္မွန္းသိေတာ့ တစ္အိမ္ တက္ဆင္းလုိက္ၿပီး သေဘာတူ
ေၾကာင္း လက္မွတ္ထုိးခုိင္းပါတယ္။

တခ်ဳိ႕အိမ္ ေတြဆုိ ညႀကီးသန္းေခါင္ ႏိႈးၿပီး လက္မွတ္ ထိုးခိုင္းတာမ်ဳိးေတာင္ ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕
ေတာင္သူေတြက ေၾကာက္ေၾကာက္ နဲ႔ လက္မွတ္ထိုးေပးလုိက္ရပါတယ္။ ဒါေပ မဲ့ ဘယ္သူမွ
ေတာ့ ေျမသိမ္းတဲ့ ကိစၥကို သေဘာမတူၾကပါဘူး။ အသိမ္းခံရတဲ့ လူ ၄၁ ေယာက္ေလာက္ထဲ
မွာ သေဘာတူတဲ့ လူဆိုလုိ႔ တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ပဲ ရွိတာပါ"ဟု ယင္းမာပင္ၿမိဳ႕နယ္
စုန္းက်င္းေက်းရြာအုပ္စု၊ အံုတံုပင္ ေက်းရြာမွ ေဒၚလိႈင္းရင္က ေျပာသည္။

ေတာင္သူမ်ားပိုင္ဆုိင္သည့္လယ္ယာ ေျမမ်ားကို ပုသိမ္ မံုရြာကားလမ္း၏ အေရွကဘက္ျခမ္း
တြင္ ၿမိဳ႕ကြက္သစ္ ေဖာ္ရန္ႏွင့္ အေနာက္ဘက္ျခမ္းတြင္ ရဲတပ္ရင္းအမွတ္ ၂၈ တည္ေဆာက္ရန္
သိမ္းယူျခင္းျဖစ္ၿပီး တစ္ဧကလွ်င္ အကြက္ငါးကြက္႐ုိက္ကာ ႏွစ္ကြက္ကို ေတာင္သူမ်ားထံ ျပန္
ေပးမည္ျဖစ္ ေၾကာင္း ႏို၀င္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔က ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ား က
ေတာင္သူမ်ားကို ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း ၎က ျဖည့္စြက္ေျပာသည္။

"ကြ်န္မတုိ႔က ေလ်ာ္ေၾကးလည္း မလုိ ခ်င္ဘူး။ ေျမအစားလည္း ျပန္မလုိခ်င္ပါ ဘူး။ ကြ်န္မတို႔
ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ လုပ္စားခဲ့တဲ့ ေျမကိုပဲ ျပန္လုိခ်င္တာ ပါ။ သူတို႔ ေျမအစားျပန္ေပးမယ္ဆုိတာ
ကလည္း အေျပာပဲ ရွိၿပီး ဘယ္ေနရာမွာ ျပန္ေပးမယ္ဆုိတာလည္း မသိပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ေပ
၂၀၀ ေက်ာ္ပတ္လည္ ေျမကြက္ကို ငါးပိုင္းပိုင္းၿပီး ႏွစ္ပုိင္းျပန္ ေပးမယ္ဆုိတာက ကိုယ့္ေျမကို
ကိုယ့္ ျပန္ေပးတာမ်ိဳးပါ။ အမ်ားႀကီးယူၿပီး နည္းနည္းေလး ျပန္ေပးမယ့္ သေဘာပါ ပဲ။ ပိုဆုိးတာ
က လယ္ေျမေတြေနရာမွာ ၿမိဳ႕ကြက္သစ္ေဖာ္လုိက္ရင္ စိုက္လို႔ ပ်ဳိး လုိ႔ပါ မရ ျဖစ္သြားမွာ။ကြ်န္မ
တုိ႔က ဒီေျမ နဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳလာတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေျမကို အသိမ္းမခံႏုိင္ ပါဘူး"
ဟု လယ္ေျမအသိမ္းခံရသူတစ္ဦး ျဖစ္သူ မေအးေအး၀င္းက ဆုိသည္။

လတ္တေလာတြင္ ေက်းရြာအုပ္စု အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးႏွင့္အဖြဲ႕က သိမ္းယူမည့္ ေျမမ်ားကို
ေျမတိုင္းျခင္း၊ တိုင္႐ုိက္ျခင္း မ်ား ျပဳလုပ္ေနေသာ္လည္း စိုက္ပ်ိဳး ထားသည့္ သီးႏွံမ်ားကို
ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ ေတာင္သူမ်ားကို အတင္းအဓမၼဖယ္ရွား ခုိင္းျခင္းကိုမူ ျပဳလုပ္ျခင္းမရွိေသး
ေၾကာင္း သိရသည္။

"သူတုိ႔က ဘယ္သူဘယ္၀ါရဲ႕ အမိန္႔ပါ လုိ႔ အတိအက်မေျပာဘဲ လုပ္ေနၾကၿပီး ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က
မေက်နပ္လုိ႔ တုိင္မယ္၊ ႊ်န္းမယ္လုပ္ကာမွ စစ္ကိုင္းတုိင္း ေဒသႀကီးအစိုးရအဖြဲ႕ အတြင္းေရးမႉးရဲ႕
တယ္လီဖုန္းနဲ႔ လမ္းၫႊန္ခ်က္အရ လုပ္ရ တာပါဆုိၿပီး ဒီဖင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔မွာ ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္
ေရးမႉးက စာထုတ္ေပးပါ တယ္။ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ကြ်န္ေတာ္ တို႔ရဲ႕ ေျမကို အသိမ္းမခံႏုိင္
ပါဘူး။ ေျမျပန္ ရတာ မရတာထက္ စိုက္ပ်ဳိးေျမပ်က္သြား မွာကို စိုးရိမ္တာပါ"ဟု အံုတံုပင္ရြာသား
တစ္ဦးကလည္း ေျပာသည္။

လယ္ယာေျမ သိမ္းဆည္းခံရသည့္ ေတာင္သူ အေယာက္ ၄၀ ေက်ာ္ရွိ သည့္အနက္ ေတာင္သူ
ကိုးေယာက္က လက္ပံေတာင္းေတာင္ အစီရင္ခံစာ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး အဖြဲ႕၀င္တစ္ဦး၏ အကူ
အညီျဖင့္ ႏို၀င္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔ က သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ထံသို႔ တုိင္ၾကား ထားေၾကာင္းလည္း
အဆုိပါ ရြာသားက ဆုိသည္။ ယင္းမာပင္ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး ကလည္း တိုးခ်ဲ႕ၿမိဳ႕ကြက္သစ္
ေဖာ္ျခင္း လုပ္ငန္းမွာ တုိင္းေဒသႀကီး အစိုးရ အဖြဲ႕၏ အစီအစဥ္သာျဖစ္သည့္အတြက္ စစ္ကိုင္း
တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရအဖြဲ႕ ႏ်င့္ ေတာင္သူမ်ားအား ေတြ႕ဆံုရန္ စီစဥ္ေပးခဲ့ေၾကာင္း၊ ၿမိဳ႕ကြက္
သစ္ေဖာ္ ျခင္း လုပ္ငန္းဆက္လက္လုပ္ကိုင္ျခင္းရွိမရွိကိုမူ ၎က မဆံုးျဖတ္ႏုိင္ေၾကာင္း
ျမန္မာတုိင္း(မ္)ကို ေျပာသည္။

"စစ္ကိုင္းတုိင္းေဒသႀကီး အစိုးရ အဖြဲ႕၊ အတြင္းေရးမႉး ဦးစိုးစိုးေဇာ္နဲ႔ ခ႐ိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး
ႏွစ္ေယာက္ေတာ့ အခု လ ၇ ရက္ေန႔က ေတာင္သူေတြနဲ႔ လာေတြ႕ သြားပါတယ္။ သူကေတာ့
ၿမိဳ႕ကြက္သစ္ ေဖာ္တာက ဒီေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ လုပ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေတာင္သူေတြ
အေနနဲ႔ ဒီအစီအစဥ္ကို လက္ခံေစခ်င္ တဲ့အေၾကာင္း ေျပာသြားပါတယ္။

ေတာင္သူေတြက သူတုိ႔လုပ္ကိုင္စား ေသာက္ေနတဲ့ေျမေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မေပးႏိုင္ဘူးလုိ႔
ေျပာေတာ့ သူတို႔ကေျမအလြတ္ေတြလုိ႔ ထင္တာေၾကာင့္ ခြင့္ျပဳခဲ့တာ၊ ဒီကိစၥေတြကို မသိဘူး
လုိ႔ လည္း ေျပာသြားတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ အထင္ေတာ့ တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရ အဖြဲ႔ကုိ တင္တုန္း
က စိုက္ပ်ဳိးေျမမဟုတ္တဲ့ဟာေတြကို ဓာတ္ပံု႐ုိက္ၿပီးတင္လုိက္ တယ္ ထင္ပါတယ္။

အခုအခ်ိန္ထိ ေတာ့ ေတာင္သူေတြနဲ႔ တုိင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႕နဲ႔ ေျပလည္မႈ မရေသးပါဘူး။
ဒီကိစၥကို ေရွကဆက္မလား၊ ေနာက္ဆုတ္ မလားဆိုတာလည္း ေသခ်ာ မသိရပါ ဘူး။ အဆင္
ေျပေအာင္ လုပ္ေပးမယ္လုိ႔ပဲ ေျပာသြားတယ္"ဟု အံုတံုပင္ေက်းရြာ လယ္ေျမသိမ္းဆည္းခံရမႈနဲ႔
ပတ္သက္၍ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနသူ ကိုေဌးလိႈင္ က ဆုိသည္။

အံုတံုပင္ေက်းရြာကိစၥကို လတ္ တေလာတြင္ ေရွ႕ေနကြန္ရက္တစ္ခုက ကူညီလုပ္ေဆာင္ေပး
ေနၿပီး အင္န္ အယ္လ္ဒီ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚခင္စန္းလိႈင္ကိုလည္း အံုတံုပင္သို႔ လာ
ေရာက္ရန္ ဖုန္းႏ်င့္ ဆက္သြယ္ေျပာ ၾကားထားေၾကာင္း ၎ကေျပာသည္။

အံုတံုပင္ေက်းရြာသည္ ပဲစင္းငံု၊ ႏ်မ္း၊ ၾကက္သြန္၊ ခရမ္းခ်ဥ္စသည့္ ရာသီေပၚ သီးႏွံမ်ား စိုက္ပ်ဳိး
ရာေဒသျဖစ္ၿပီး လက္ပံေတာင္းေတာင္၊ စံပယ္ေတာင္ တုိ႔ႏွင့္ ႏွစ္မိုင္ခန္႔ အကြာအေ၀းတြင္ တည္
ရွိသည့္ရြာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလကလည္း အဆုိပါ လယ္ေျမမ်ားကို အကြက္႐ုိက္
၍ သိမ္းဆည္းရန္ ႀကိဳးပမ္းခံခဲ့ရၿပီး စစ္ကိုင္းတုိင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ထံ အသနားခံစာတင္ခဲ့
သျဖင့္ ျပန္လည္လုပ္ပိုင္ခြင့္ရရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းလည္း အံုတံုပင္ေက်းရြာမွ ေတာင္သူအခ်ိဳ႕က
ေျပာသည္။

ေၾကးမံု၀င္း  -- ျမန္မာတုိင္း(မ္)

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

စစ္ေတြမွာ နယ္စည္းမျခား ဆရာဝန္မ်ားအဖြဲ႔ကုိ ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပ

ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ လူမႈေရး အကူအညီေတြေပးေနတဲ့ ေဟာ္လန္အေျခစိုက္ နယ္စည္းမျခားဆရာဝန္မ်ားအဖြဲ႔ AZG(MSF) ဟာ မြတ္စလင္ေတြကိုသာ ကူညီေနတဲ့အတြက္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ခံ ၃၀ ေလာက္ဟာ ဒီကေန႔မနက္ပိုင္းက စစ္ေတြေဆးရံုႀကီးဝင္းထဲမွာ AZG(MSF) အဖြဲ႔ကို အလိုမရိွေၾကာင္း ဆိုင္းဘုတ္ေတြကိုင္ေဆာင္ၿပီး ဆႏၵျပခဲ့ၾကပါတယ္။

ဆႏၵျပရာမွာပါဝင္တဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္ အမ်ိဳးသမီးကြန္ရက ္ဥကၠဌ ေဒၚညိဳေအးက RFA ကို အခုလိုေျပာပါတယ္။

“AZG လုပ္တာမွန္သမွ် ဘဂၤါလီေတြပဲ အေရးတယူ ဂရုစိုက္လုပ္ေပးတယ္ေပါ့ေနာ္၊ က်မတို႔ေဒသခံ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေတြက်ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕အေရးစိုက္ျခင္းမခံရဘူး၊ ဒါေတြက ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝ ေက်ာ္ေနၿပီ၊ က်မတို႔ သက္ေသနဲ႔ ခ်ျပစရာအေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ က်မတို႔က ကန္႔ကြက္တာျဖစ္ပါတယ္”

စစ္ေတြၿမိဳ႕မွာ ရံုးစိုက္ေနတဲ့ ေဟာ္လန္အေျခစိုက္ နယ္စည္းမျခားဆရာဝန္မ်ားအဖြဲ႔ AZG(MSF) က ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္က မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကို စစ္ေတြေဆးရံုႀကီးကို လာပို႔ရာမွာ စစ္ေတြၿမိဳ႕ခံေတြက ဆႏၵျပခဲ့ၾကတာပါ။

ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စစ္ေတြၿမိဳ႕ AZG(MSF) ရံုး တာဝန္ရိွသူေတြကို RFA က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ရာမွာ သူတို႔မွာ ျပန္လည္ေျပာဆိုႏိုင္ခြင့္မရိွေၾကာင္း ျငင္းဆိုပါတယ္။

RFA Burmese

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

၂၀၁၂ခုႏွစ္အတြင္း ငွက္ဖ်ားေၾကာင္႔ လူေပါင္း ၆ သိန္းေက်ာ္ ေသဆံုး

လူေပါင္း သန္း ၂၀၀ ေက်ာ္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါပိုး ကူးစက္ခံရၿပီး ၆သိန္းေက်ာ္ေသဆံုးခဲ႔တယ္လို႔ WHO ေျပာ (Credit: Reuters)

ကမာၻ႔က်န္းမာေရးအဖြဲ႕ရဲ႕ ​ကမာၻတ၀ွမ္း ​ငွက္ဖ်ားေရာဂါတိုက္ဖ်က္ေရးအစီအစဥ္ေၾကာင္႔ ​ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ​၁၃ႏွစ္ အတြင္း ​ငွက္ဖ်ားေရာဂါခံခဲ႔ရသူေတြရဲ႕ ​အသက္ေပါင္း ​သံုးသန္းေက်ာ္ကို ​ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ႔တယ္လို႔ ​က်န္းမာေရး အဖြဲ႕က ​တာ၀န္ရွိသူေတြကေျပာပါတယ္။

ငွက္ဖ်ားေရာဂါတိုက္ဖ်က္ေရးအစီအစဥ္မွာ ​တိုးတက္မႈေတြရွိလာေပမယ္႔ ​ငွက္ဖ်ားေရာဂါပိုးေၾကာင္႔ ​လူေပါင္း ​ေျခာက္သိန္း ထက္ ​မနည္း ​ေသဆံုးခဲ႔ၿပီး ​မ်ားေသာအားျဖင္႔ ​အာဖရိကႏိုင္ငံက ​ကေလး ငယ္ေတြျဖစ္ၾက တယ္လို႔ ​ကမာၻ႔က်န္းမာေရးအဖြဲ႕ရဲ႕ ​ေနာက္ဆံုးထုတ္ျပန္တဲ႔ ​၂၀၁၃ ​ခုႏွစ္ ​ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ​အစီရင္ခံစာထဲမွာ ​ေဖာ္ျပထား ပါတယ္။

ကူညီေထာက္ပံ႔မႈ ​အားနည္းတာေတြနဲ႔ ​အေျခခံ ​ကုသကာကြယ္မႈေတြျဖစ္တဲ႔ ​ခ်ဥ္ေထာင္ ​အလံုအေလာက္ ​မေပးေ၀ႏိုင္တဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔ ​ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ​အႏၱရာယ္ဟာ ​ၾကီးမားေနဆဲ ​ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ​က်န္းမာေရး ​အစီရင္ခံစာက ​ဆိုပါတယ္။

ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ​၂၀၁၂ ​ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ​ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ​ကူစက္ခံစားရသူေပါင္းဟာ ​ခန္႔မွန္းေျခအေနနဲ႔ ​သန္း ​ႏွစ္ရာေက်ာ္ရွိခဲ႔ၿပီး ​အဲဒီထဲမွာ ​ေျခာက္သိန္းေက်ာ္ဟာ ​ေသဆံုးခဲ႔ရပါတယ္။

ပစိဖိတ္ေဒသထဲမွာ ​ငွက္ဖ်ားေရာဂါပိုးေၾကာင္႔ ​ေသဆံုးခဲ႔ရသူ ​သံုးရာေက်ာ္ရွိၿပီးမ်ားေသာအားျဖင္႔ ​Papua ​New ​Guinea ​ႏိုင္ငံကျဖစ္ပါတယ္။ ​ေဒသတြင္းႏုိင္ငံေတြထဲမွာေတာ႔ ​ငွက္ဖ်ားေရာဂါေၾကာင္႔ ​အိႏိၵယႏိုင္ငံမွာ ​ေသဆံုးသူ ​ငါးရာေက်ာ္ရွိၿပီး ​ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ႔ ​ေလးရာေက်ာ္ရွိတယ္လို႔ ​ကမာၻ႔က်န္းမာေရးအဖြဲ႕ကေျပာပါတယ္။

ABC Radio Australia

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

ဒုတၳာစြန္႔ပစ္ေျမမ်ားဖယ္ရွားေပးရန္ႏွင့္ ေျမယာျပန္လည္ျပဳျပင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္ ေျမတုိင္းတာမႈမ်ား စတင္

ေၾကးနီစီမံကိန္း စြန္႔ပစ္ေျမမ်ား သယ္ေဆာင္၍ ဒုတၳာခ်က္လုပ္ေသာ လုပ္ငန္းခြင္ကို ေတြ႕ရစဥ္ ဓာတ္ပုံ- မ်ဳိးမင္းဦး ။ 7day Daily

ဆားလင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္၊ ဒုန္းေတာေက်းရြာအုပ္စု၊ ေၾကးစင္ေတာင္၊ စံပယ္ေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းနယ္ေျမ၏ အေရွ႕ဘက္၊ မံုရြာ-ပုသိမ္ ကားလမ္းမႀကီးေဘး လမ္းေဘး၀ဲယာ ဒုတၳာစြန္႔ပစ္ေျမမ်ား ဖယ္ရွားေရးႏွင့္ ေျမယာျပန္လည္ ထူေထာင္ျပဳျပင္ေရးေဆာင္ရြက္ရန္ ဒီဇင္ဘာ ၈ ရက္မွ စတင္၍ ေျမယာတုိင္း တာမႈလုပ္ ငန္းမ်ား စတင္ေဆာင္ရြက္လ်က္ရိွေၾကာင္း ဒုန္းေတာေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးခင္ေမာင္၀င္း ကေျပာသည္။

““လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ အၿပီးသတ္အစီရင္ခံစာပါ အခ်က္ေတြနဲ႔အညီ တုိင္းတာေနတာျဖစ္ပါတယ္””ဟု ဦးခင္ေမာင္၀င္းက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ဒုတၳာကြင္းအတြင္း ပုိင္ရွင္အမ်ားစုသည္ ေျမယာေလ်ာ္ေၾကးရရိွပါကစြန္႔ပစ္ေျမစာပုံျခင္းကုိ ခြင့္ျပဳလုိသူမ်ားလည္းရိွသည္။ အခ်ိဳ႕ ဒုတၳာကြင္းပုိင္ရွင္မ်ားသည္ လက္ရိွဒုတၳာခ်က္လုပ္သည့္ေနရာတြင္ ဆက္လက္လုပ္ကုိင္စားေသာက္လုိၾကသည္။ ဒုတၳာေျမမ်ားအား ဖယ္ရွားလုိက္သည့္အတြက္ အလုပ္အကုိင္အခြင့္အလမ္းမ်ား ဆံုး႐ံႈးသြားမည္ကုိ စုိးရိမ္လ်က္ရိွေၾကာင္း ဒုန္းေတာေက်းရြာအုပ္စုအတြင္း ေနထုိင္ေသာ ဒုတၳာကြင္းပုိင္ရွင္ ၄၇၂ ဦးက  သက္ဆုိင္ရာသုိ႔ ၿပီးခဲ့သည့္ေအာက္တုိဘာလ ၂၃ ရက္တြင္ လက္မွတ္ေရးထိုး စာတင္ခဲ့ေၾကာင္း သတင္းရရိွသည္။

ဒုန္းေတာေက်းရြာအုပ္စုအတြင္း ဒုတၳာလႊမ္းသည့္ ေျမဧရိယာ ၁၅၃ ဒသမ ၈၃ ဧက ရိွေၾကာင္း သိရိွရသည္။

7day Daily

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>

စာမရတဲ့ ေက်ာင္းသူေတြကို နမ္းခိုင္းၿပီး အိမ္ျပန္တိုင္လို႕ ရက္ရက္စက္စက္ ရိုက္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းဆရာကို အေရးယူမႈ မရွိေသး (ဟာဂ်ဴလီ-ကသာ)

သခၤ်ာေမးခြန္း မေျဖႏိုင္တဲ့ေက်ာင္းသူ(၅)ေယာက္အား အတန္းေဖၚေက်ာင္းသား(၅)ေယာက္ကို ဖက္နမ္းခိုင္းၿပီး ထိုဖက္နမ္းသည့္ကိစၥ မိဘမ်ားကို ျပန္ေျပာသည္ဆိုၿပီး
တင္ပါး၊ေၾကာ၊ဦးေခါင္းတို႕ကိုျပင္းထန္စြာရိုက္ႏွက္ခဲ့သည့္ ျဖစ္ရပ္အေပၚ အတန္းပိုင္ေက်ာင္းဆရာအား ကသာၿမိဳ႕နယ္တရားရံုးတြင္ ၁၉၊၁၁၊၂၀၁၃ရက္ေန႕က ဥိးတိုက္ေလွ်ာက္ တိုင္ၾကားခဲ့ရာ
ကသာၿမိဳ႕နယ္ဒုတိယတရားရံုးမွ ၁၂၊၁၂၊၁၃ရက္ေန႕တြင္စတင္စစ္ေဆးေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိပါသည္၊

ထိုသို႕တရားရံုးမွ စစ္ေဆးေနသလို ဌာနဆိုင္ရာစစ္ေဆးမႈလည္း ျပဳလုပ္သြားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္၊ ထိုသတင္းသည့္ ပညာေရးေလာက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ တပ္လန္႕သံ တဖြယ္ျဖစ္ကုန္ၾကရေသာ္လည္း
ထိုဆရာအား ပညာဌာနအေနျဖင့္ ယေန႕အခ်ိန္အထိ တစ္စံုတရာ အေရးယူမႈ မရွိေသးေၾကာင္း သိရွိရပါသည္၊(ဟာဂ်ဴလီ-ကသာ)

မွတ္ခ်က္။ ။7 days မ်က္ႏွာဖုံးသတင္းတြင္ေတာ့ ပညာေရးဌာနမွ အေရးယူထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေဖၚျပေရးသားခဲ့ပါသည္၊

ဟာဂ်ဴလီ-ကသာ

ဆက္ဖတ္ရန္>>>>