Time in Rangoon 
အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္
ဒီပိုစ့္ကို အရမ္းသေဘာက်လို႔ ကိုcomrade ရဲ့ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းခံၿပီး တင္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ...။ထပ္ဆင္ ့ ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ပုိ စ္ ့ေခါင္းစဥ္ကိုေတာ ့ ေျပာင္းထားပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ က်ဆံုးခဲ႔တာ ၆၄ ႏွစ္ရွိခဲ႔ၿပီ။ ခုခ်ိန္ထိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမွ်ာ္မွန္းခဲ႔တဲ့ အေနအထားနဲ႔ အလွမ္းကြာဆဲပဲ။ တပ္မေတာ္ဟာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမွ်ာ္မွန္းခဲ႔တဲ့ တပ္မေတာ္မ်ိဳး ျဖစ္ဖို႔ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနဆဲပါ။ ဒီ(၆၄)ႏွစ္ အတြင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမွ်ာ္မွန္းခဲ႔တာေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘာေတြမ်ား ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ လုပ္ႏိုင္ခဲ႔သလည္းဆိုတာ ျပန္သံုးသပ္မိတယ္။ လြဲမွားခဲ႔တာေတြ ဆံုးရွံဳးခဲ႔တာေတြ အတြက္ ဝမ္းနည္းေနလို႔ မၿပီးေသးပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ အားစိုက္ထုတ္ ႀကိဳးပမ္းဖို႔ အမ်ားႀကီး လိုေနေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စကားကို နားမေထာင္ၾကလို႔ ခုခ်ိန္ထိ ျမန္မာခ်င္း ခ်ၾကတုန္း၊ သတ္ၾကတုန္း၊ တလြဲဆံပင္ေကာင္း ၾကတုန္း ရွိေသးေပမယ့္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိန္႔ခြန္းေတြ ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္လာၾကတာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အမွတ္တရေတြ ေရးဖြဲ႕ၾကတာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို မေမ႔ေၾကာင္း ပံုေတြ စာေတြနဲ႔ ေဖၚက်ဴးၾကတာ အဆိုးထဲက အေကာင္းပါပဲ။ အနည္းဆံုးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ရိုးေျဖာင့္တဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ဆံုးမ စကားေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေမ႔ၾကေသးတဲ့ သေဘာေပါ႔။ လိုက္နာႏိုင္ၾကရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ ညီညြတ္ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ လမ္းကို ႏိုင္ငံသားအားလံုး အတူလွမ္းႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္။
ႏိုင္ငံအပိုင္းနဲ႔ ပက္သက္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ မိန္႔ခြန္းေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးၿပီး သံုးသပ္သူေတြ အမ်ားအျပားရွိၿပီးသားမို႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ ပက္သက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ၪာဏ္မွီသေလာက္ သံုးသပ္တင္ျပ ပါရေစ။ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ သံုးသပ္ရရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ႔တဲ့ တပ္မေတာ္ကို မွီဖို႔ အမ်ားႀကီး လိုပါေသးတယ္။ ေလတပ္ အေနနဲ႔တင္ ေရွ႕တန္းတိုက္ခိုက္ေရး ေလယာဥ္ အစင္း(၅၀၀) အနည္းဆံုး ထားရွိႏိုင္ဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ရည္မွန္းခဲ႔တာပါ။ အရန္နဲ႔ ေထာက္ပ႔ံေရး ေလယာဥ္ အနည္းဆံုး အစင္း(၅၀၀)၊ ၾကည္းတပ္ အင္အား ၁ သန္း (၁ ၀၀၀ ၀၀၀) ထားရွိဖို႔ ရည္ရြယ္ခဲ႔တယ္။ တိုက္ခိုက္ေရး ေလယာဥ္ အစင္း(၅၀၀) ဆိုတာ အခုေခတ္ ေလယာဥ္ေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ ျမင့္မားလာတဲ့ အတြက္ အဲဒီ႔ အေရ အတြက္ေလာက္ မလိုဘူးလို႔ ဆိုေကာင္း ဆိုႏိုင္ေပမယ့္ အိမ္နီးခ်င္း အိႏိၵယေလတပ္ရဲ႕ ေလယာဥ္ အစင္း (၁၆၀၀) ေက်ာ္၊ တရုတ္ေလတပ္ရဲ႕ ေလယာဥ္အစင္း (၂၅၀၀) ေက်ာ္နဲ႔ ႏွိဳင္းယွဥ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ၾကည္းတပ္အင္အား ၁ သန္း ထားႏိုင္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခဲ႔တဲ့ အျပင္၊ ႏိုင္ငံသားတိုင္း စစ္ပညာတတ္ေစဖို႔၊ အေရးႀကံဳရင္ အသင့္ ဖြဲ႕စည္း တိုက္ႏိုင္ ခုိက္ႏိုင္တဲ့ အရန္အင္အား သန္းခ်ီၿပီး ျပည္သူထဲမွာ ရွိႏိုင္ဖို႔ အထိ ရည္ရြယ္ခဲ႔ပါတယ္။ military doctrine နဲ႔ ပက္သက္ရင္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်မွတ္ခဲ႔တာ ျပည္သူ႔စစ္မဟာဗ်ဴဟာ (People's strategy) ပါပဲ။ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္မွ စတင္ ထူေထာင္မယ့္ တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံႀကီးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကိဳျမင္ခဲ႔ေလ သလား မသိပါ၊ အနာဂါတ္မွာ အေရွ႕ေတာင္ အာရွႏိုင္ငံေတြ အားလံုး စုေပါင္းၿပီး ျပည္ေထာင္စုႀကီး တစ္ခု ထူေထာင္ရမယ္ ဆိုတာ ႀကိဳတင္ မိန္႔ၾကားခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ပထဝီႏိုင္ငံေရး အရ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ အေရွ႕ေတာင္ အာရွေဒသနဲ႔ ပိုၿပီး နီးကပ္တဲ့ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈေတြ လုပ္ရမယ္ ဆိုတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႀကိဳျမင္ႏိုင္ခဲ႔တာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပထဝီ အေနအထားအရ အင္အားေတာင့္တင္း ခိုင္မာတဲ့ တပ္မေတာ္ တစ္ရပ္မရွိလို႔ မရပါ။ တပ္မေတာ္ အင္အားရွိဖို႔ အတြက္က တိုင္းျပည္ အင္အားရွိဖုိ႔ အဓိက အေရးႀကီးပါတယ္။ ဘယ္သူ႕ၾသဇာမွ မခံရတဲ့ သိကၡာရွိတဲ့ အခ်ဳပ္အျခာပိုင္ ႏိုင္ငံတစ္ခု အျဖစ္ရပ္တည္ခ်င္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္တြင္းေရး စည္းလံုးညီညြတ္မွ ရမယ္၊ ကာကြယ္ေရး စြမ္းအား ေတာင့္တင္းေနမွ ရမယ္။ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း မတည့္လို႔ သူမ်ားကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးဟာ အသည္းနာဖို႔ ေကာင္းလွတယ္။ မိမိတို႔ရဲ႕ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းအက်ိဳးထက္ အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြားကိုသာ အဓိက အေျခခံ စဥ္းစားတတ္ၾကရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီထက္ပိုၿပီး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနေၾကာင္း ျမင္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ေဘးက ႏိုင္ငံႀကီး ႏွစ္ခုက အင္အားေတြ (ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ပြားေရး၊ စစ္ေရး) ႀကီးထြားလာလိုက္တာ၊ အေနာက္ကမၻာမွာေတာင္ အိႏိၵယနဲ႔ တရုတ္တို႔ အတက္ ဆိုတာကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေဆြးေႏြး ေနၾကရပီ။ အဲ႔ဒီ႔ႏွစ္ႏိုင္ငံၾကားက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ရန္ျဖစ္လို႔ ေကာင္းတုန္း။ ေလွတစ္စီးတည္း စီးရင္း သူေလွာ္မယ္၊ ငါေလွွာ္မယ္၊ ဟိုလို ေလွာ္မယ္၊ ဒီလို ေလွာ္မယ္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနၾကပံုနဲ႔ေတာ့ ေရွ႕က ေရာက္ႏွင့္ၾကတဲ့ ေလွေတြကို မွီဖို႔ ေဝးစြ ေလွစီးရင္း ရန္ျဖစ္လို႔ အားလံုးေရနစ္ၾကရမယ့္ အေရးပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခ်ိန္မွီျပင္ၾကမွ ျဖစ္မယ္။ ႏိုင္ငံႀကီး ႏွစ္ႏိုင္ငံၾကားေရာက္ေနတာ အဆိုးခ်ည္းပဲေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္တတ္မယ္၊ လုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္အတြက္ အက်ိဳးရွိေအာင္ လုပ္ႏိုင္တာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ သူမ်ားကို အမွီအခို ကင္းကင္းနဲ႔ ကိုယ့္ခြန္ကိုယ့္အားကုိ အားကိုးၿပီး ရပ္တည္ႏိုင္ဖုိ႔ အရင္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ အခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးၾကဖို႔ လိုေနပါၿပီ၊ ၿပီးရင္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာသလို ၿပဲေနေအာင္ လုပ္ၾကရမွ ျဖစ္လိမ့္မယ္။
တပ္မေတာ္ကိစၥ သံုးသပ္ရင္းကေန ညီညြတ္ေရး အထိ ေတြးမိသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာ ျပန္ေကာက္ရရင္ တပ္မေတာ္ဟာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရင္ တိုးတက္မႈေတြ အမ်ားႀကီး လိုေနပါတယ္။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာနဲ႔ ပက္သက္ရင္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ တပ္မေတာ္မ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေရာက္ရွိေသးပါဘူး။ အမ်ိဳးသားေရး လိုအပ္ခ်က္အရ လြတ္လပ္ေရးသမိုင္းနဲ႔ အတူ ေမြးဖြားလာတဲ့ တပ္မေတာ္ဟာ မြန္ျမတ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ အစဥ္အလာေကာင္းေတြကို ခံယူခဲ႔ၿပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ လြတ္လပ္ၿပီးစ ျပည္တြင္းစစ္ ဝကၤပါ အတြင္းက်ေရာက္ခဲ႔ရတာ၊ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရး အပိုင္းမွာ ကာလရွည္ ပံုသဏၭာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ပါဝင္ခဲ႔ရတာဟာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကို ရိုက္ခတ္မႈမ်ိဳးစံုရွိခဲ႔ၿပီး အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးလည္း ဆိုးခံခဲ႔ရ ပါတယ္။ စစ္ဘက္ အရပ္ဘက္ ဆက္ဆံေရးမွာ အဖုအထစ္ ေတြလည္း ျဖစ္ေစခဲ႔တယ္။ တပ္မေတာ္ရဲ႕ မူလတာဝန္ျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး တာဝန္ကို ယေန႔မွာ ျပန္လည္ထမ္းေဆာင္ေနရၿပီ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ တပ္မေတာ္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကို အေျခခံက စလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ဦးခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္းကေန စၿပီး ကိုယ္စီကိုယ္စီ၊ ထိုမွ တဆင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ျပန္လည္ ျပဳျပင္ၾကပါစို႔၊ မြန္ျမတ္တဲ့ အစဥ္လာေကာင္းေတြကို ထိန္းသိမ္း ၾကပါစို႔ဗ်ာ။
က်ဆံုးေလၿပီးေသာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို အေလးျပဳပါသည္။
ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနတာကို လာေမးရင္းနဲ႔
ဂ်ာနယ္သမား လူငယ္ တစ္ေယာက္က ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြနဲ႔ လူေတြအေၾကာင္း
သိခ်င္တာေလးေတြကို ေနေကာင္းတဲ့အခါ လာေမးခြင့္ျပဳပါလုိ႔ ခြင့္ေတာင္းတယ္။
ဘယ္သူေတြရဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္းက ဘယ္လိုမႇန္း မသိေတာ့ ဘယ္သူ႔ကို တင္ေပးရမႇန္း
မသိလို႔ပါလို႔ အေၾကာင္းျပတယ္။
ပြဲစားေတြလား
စကားေျပာတာ ျဖစ္ျဖစ္ ထမင္း၀ါးတာ ျဖစ္ျဖစ္ အင္နာဂ်ီ သံုးရတယ္။ လူေကာင္းေတြလို ခႏၶာကိုယ္ထဲမႇာ ေအာက္စီဂ်င္ အလ်ံပယ္ ရႇိေနတာ မဟုတ္ေတာ့ အင္နာဂ်ီသံုးၿပီး တစ္ခုခု လုပ္လိုက္တာနဲ႔ ေအာက္စီဂ်င္ ကုန္သြားတယ္။ ခ်က္ခ်င္း ေဟာဟဲ ေဟာဟဲ ျဖစ္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မလႈပ္ရႇားမိေအာင္ သတိထားေနရတယ္။ ေရာက္ကတည္းက သူေျပာတာကိုသာ နားေထာင္ေနခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး ေျပာလိုက္တဲ့ ဘယ္သူ႔ကို တင္ေပးရမႇန္း မသိလို႔ ဆိုတဲ့ သူ႔စကားကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ မေနႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ခ်က္ခ်င္း တုံ႔ျပန္ေျပာလိုက္မိတယ္။ တင္ေပးရေအာင္ ဂ်ာနယ္သမားေတြက ပြဲစားေတြလားလို႔ ေမးလိုက္တယ္။
စကားေျပာတာ ျဖစ္ျဖစ္ ထမင္း၀ါးတာ ျဖစ္ျဖစ္ အင္နာဂ်ီ သံုးရတယ္။ လူေကာင္းေတြလို ခႏၶာကိုယ္ထဲမႇာ ေအာက္စီဂ်င္ အလ်ံပယ္ ရႇိေနတာ မဟုတ္ေတာ့ အင္နာဂ်ီသံုးၿပီး တစ္ခုခု လုပ္လိုက္တာနဲ႔ ေအာက္စီဂ်င္ ကုန္သြားတယ္။ ခ်က္ခ်င္း ေဟာဟဲ ေဟာဟဲ ျဖစ္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မလႈပ္ရႇားမိေအာင္ သတိထားေနရတယ္။ ေရာက္ကတည္းက သူေျပာတာကိုသာ နားေထာင္ေနခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး ေျပာလိုက္တဲ့ ဘယ္သူ႔ကို တင္ေပးရမႇန္း မသိလို႔ ဆိုတဲ့ သူ႔စကားကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ မေနႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ခ်က္ခ်င္း တုံ႔ျပန္ေျပာလိုက္မိတယ္။ တင္ေပးရေအာင္ ဂ်ာနယ္သမားေတြက ပြဲစားေတြလားလို႔ ေမးလိုက္တယ္။
ဆက္ဆံေရးဗ်ဴဟာ
ဒီေခတ္ စာနယ္ဇင္းေတြထဲမႇာ 'တင္ေပးတယ္' ဆိုတဲ့ စကား သိပ္အသံုးမ်ားတယ္။
''သမီးတို႔ ဒီလို ျဖစ္လာတာ စာနယ္ဇင္းေတြက တင္ေပးလို႔ပါ''
''စာနယ္ဇင္းဆိုတာ အႏုပညာသမားေတြ အတြက္ ေပါင္းကူးတံတားပါ'' ''စာနယ္ဇင္းေတြက ေျမႇာက္စားလို႔ ဒီေနရာ ေရာက္လာတာပါ''
႐ုပ္ရႇင္မင္းသမီး၊ မင္းသား၊ အဆိုေတာ္၊ ေမာ္ဒယ္လ္ စတဲ့ ေဖ်ာ္ေျဖေရးနယ္က လူေတြက လူထုဆက္ဆံ ေရး ဗ်ဴဟာ အေနနဲ႔ ေျပာတဲ့စကားေတြကို အဟုတ္မႇတ္ၿပီး မီဒီယာသမားေတြ ကိုယ္တိုင္က ဂုဏ္ယူေနၾကတယ္။ ငါတင္ေပးလိုက္တာေပါ့ ဆိုၿပီး လူထူထူရႇိရင္ ႂကြားတတ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီစကားတစ္ခြန္းက သတင္းမီဒီယာသမားကို ပီအာသမား လိုလို၊ ေၾကာ္ျငာသမား လိုလို၊ ေအးဂ်င့္ လိုလို အဆင့္မ်ဳိးေရာက္ေအာင္ ဆြဲခ်ပစ္လိုက္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ မသိရႇာၾကဘူး။
ဒီေခတ္ စာနယ္ဇင္းေတြထဲမႇာ 'တင္ေပးတယ္' ဆိုတဲ့ စကား သိပ္အသံုးမ်ားတယ္။
''သမီးတို႔ ဒီလို ျဖစ္လာတာ စာနယ္ဇင္းေတြက တင္ေပးလို႔ပါ''
''စာနယ္ဇင္းဆိုတာ အႏုပညာသမားေတြ အတြက္ ေပါင္းကူးတံတားပါ'' ''စာနယ္ဇင္းေတြက ေျမႇာက္စားလို႔ ဒီေနရာ ေရာက္လာတာပါ''
႐ုပ္ရႇင္မင္းသမီး၊ မင္းသား၊ အဆိုေတာ္၊ ေမာ္ဒယ္လ္ စတဲ့ ေဖ်ာ္ေျဖေရးနယ္က လူေတြက လူထုဆက္ဆံ ေရး ဗ်ဴဟာ အေနနဲ႔ ေျပာတဲ့စကားေတြကို အဟုတ္မႇတ္ၿပီး မီဒီယာသမားေတြ ကိုယ္တိုင္က ဂုဏ္ယူေနၾကတယ္။ ငါတင္ေပးလိုက္တာေပါ့ ဆိုၿပီး လူထူထူရႇိရင္ ႂကြားတတ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီစကားတစ္ခြန္းက သတင္းမီဒီယာသမားကို ပီအာသမား လိုလို၊ ေၾကာ္ျငာသမား လိုလို၊ ေအးဂ်င့္ လိုလို အဆင့္မ်ဳိးေရာက္ေအာင္ ဆြဲခ်ပစ္လိုက္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ မသိရႇာၾကဘူး။
ၾကားပြဲစားမဟုတ္
သတင္းသမား ဆိုတာ သတင္းေပးဖုိ႔က လြဲၿပီး တျခား ဘာတာ၀န္မႇ မရႇိဘူး။ အျဖစ္မႇန္ အခ်က္အလက္ အမႇန္ကို မိတ္ကပ္ မလိမ္းဘဲ အမႇန္ကို အမႇန္အတိုင္း၊ အရႇိကို အရႇိအတိုင္း ေရးသား တင္ျပေပးဖို႔သာ ျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူ႕ကိုမႇ တင္ေပးဖို႔ တာ၀န္ မရႇိဘူး။ ဘယ္သူနဲ႔ ဘယ္သူ႔ၾကားမႇာမႇ ေပါင္းကူး ဆက္သြယ္ေပးစရာလည္း မလိုဘူး။ သတင္းသမားဆိုတာ ဖ်န္ေျဖေရးသမား (mediator) မဟုတ္သလို ေစ့စပ္ေရးသမား(negotiator) လည္း မဟုတ္ဘူး။ ၾကားပြဲစားလည္း မဟုတ္ဘူး။ဖ်န္ေျဖေရးသမား၊ ေစ့စပ္ေရးသမား ျဖစ္ဖို႔က အထူး ကြၽမ္းက်င္မႈ လိုအပ္တဲ့ အလုပ္မ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးကို ေျခေျချမစ္ျမစ္ တတ္သိနားလည္ဖို႔ လိုအပ္သလို၊ သံခင္းတမန္ခင္း (Diplomacy)ကိုလည္း ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ ရႇိဖို႔လိုတယ္။ လူတိုင္း လုပ္လို႔ရတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။
သတင္းသမား ဆိုတာ သတင္းေပးဖုိ႔က လြဲၿပီး တျခား ဘာတာ၀န္မႇ မရႇိဘူး။ အျဖစ္မႇန္ အခ်က္အလက္ အမႇန္ကို မိတ္ကပ္ မလိမ္းဘဲ အမႇန္ကို အမႇန္အတိုင္း၊ အရႇိကို အရႇိအတိုင္း ေရးသား တင္ျပေပးဖို႔သာ ျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူ႕ကိုမႇ တင္ေပးဖို႔ တာ၀န္ မရႇိဘူး။ ဘယ္သူနဲ႔ ဘယ္သူ႔ၾကားမႇာမႇ ေပါင္းကူး ဆက္သြယ္ေပးစရာလည္း မလိုဘူး။ သတင္းသမားဆိုတာ ဖ်န္ေျဖေရးသမား (mediator) မဟုတ္သလို ေစ့စပ္ေရးသမား(negotiator) လည္း မဟုတ္ဘူး။ ၾကားပြဲစားလည္း မဟုတ္ဘူး။ဖ်န္ေျဖေရးသမား၊ ေစ့စပ္ေရးသမား ျဖစ္ဖို႔က အထူး ကြၽမ္းက်င္မႈ လိုအပ္တဲ့ အလုပ္မ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးကို ေျခေျချမစ္ျမစ္ တတ္သိနားလည္ဖို႔ လိုအပ္သလို၊ သံခင္းတမန္ခင္း (Diplomacy)ကိုလည္း ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ ရႇိဖို႔လိုတယ္။ လူတိုင္း လုပ္လို႔ရတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။
| သတင္းသမားက ဘယ္သူ႔ကိုမႇ တင္မေပးဘူး၊ ေျမႇာက္မေပးဘူး။ ဘယ္သူ ေျမႇာက္ေပးတာ တပည့္ေမြးတာမႇလည္း လက္မခံဘူး။ ဘယ္သူ႔ လက္ကိုင္တုတ္မႇ အျဖစ္မခံရဘူး . . . |
တတ္ေယာင္ကားေတြရဲ့ အႏၲရာယ္
အလုပ္ဆိုတာ ကြၽမ္းက်င္ရာလိမၼာ ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း ကိုယ္ကြၽမ္းက်င္ရာကို လုပ္မႇ ျဖစ္ေျမာက္တယ္။ ငါတို႔လည္း စာဖတ္တတ္တာပဲ။ စာဖတ္ၿပီးလုပ္ရင္ ဘာေၾကာင့္ မျဖစ္ရမႇာလဲလို႔ သေဘာထားလို႔ မရဘူး။ ေဆးေက်ာင္းတက္ၿပီး စနစ္တက် ေဆးပညာ မသင္ယူဘဲ ေဆးစာအုပ္ေတြဖတ္ၿပီး ဆရာ၀န္ လုပ္လို႔မရဘူး။ ဇြတ္လုပ္ရင္ ဆရာ၀န္ မျဖစ္ဘဲ လူသတ္သမားပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဒီေခတ္က အင္တာနက္ေခတ္ ဆိုေတာ့ ဘာမဆို အလြယ္တကူ ရႇာလို႔ရတာေၾကာင့္ အထူး ဆင္ျခင္သတိထားဖို႔ လိုတယ္။ တတ္ေယာင္ကား သမားေတြရဲ႕ အႏၲရာယ္ သိပ္ႀကီးတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမႇာက ဒီမိုကေရစီတို႔ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုေရးသားခြင့္တို႔၊ လူ႔အခြင့္အေရးတို႔ ဆိုတဲ့ စကားေတြကို က်ယ္က်ယ္ မေျပာ၀ံ့တဲ့ အေျခအေနက ေနၿပီး ႐ုတ္တရက္ အထိုက္အေလ်ာက္ ေျပာလို႔ရတဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္လာေတာ့ ေခတ္ေပၚ ဒီမိုကေရစီ ဂု႐ုေတြ ေနရာေပါင္းစံုက ေပၚထြက္လာၿပီး ဒီမိုကေရစီ တရားေတြ ေဟာၾကားေနၾကတာ ခုတေလာ ေနရာတကာမႇာ ေတြ႕ေနရတယ္။
အလုပ္ဆိုတာ ကြၽမ္းက်င္ရာလိမၼာ ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း ကိုယ္ကြၽမ္းက်င္ရာကို လုပ္မႇ ျဖစ္ေျမာက္တယ္။ ငါတို႔လည္း စာဖတ္တတ္တာပဲ။ စာဖတ္ၿပီးလုပ္ရင္ ဘာေၾကာင့္ မျဖစ္ရမႇာလဲလို႔ သေဘာထားလို႔ မရဘူး။ ေဆးေက်ာင္းတက္ၿပီး စနစ္တက် ေဆးပညာ မသင္ယူဘဲ ေဆးစာအုပ္ေတြဖတ္ၿပီး ဆရာ၀န္ လုပ္လို႔မရဘူး။ ဇြတ္လုပ္ရင္ ဆရာ၀န္ မျဖစ္ဘဲ လူသတ္သမားပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဒီေခတ္က အင္တာနက္ေခတ္ ဆိုေတာ့ ဘာမဆို အလြယ္တကူ ရႇာလို႔ရတာေၾကာင့္ အထူး ဆင္ျခင္သတိထားဖို႔ လိုတယ္။ တတ္ေယာင္ကား သမားေတြရဲ႕ အႏၲရာယ္ သိပ္ႀကီးတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမႇာက ဒီမိုကေရစီတို႔ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုေရးသားခြင့္တို႔၊ လူ႔အခြင့္အေရးတို႔ ဆိုတဲ့ စကားေတြကို က်ယ္က်ယ္ မေျပာ၀ံ့တဲ့ အေျခအေနက ေနၿပီး ႐ုတ္တရက္ အထိုက္အေလ်ာက္ ေျပာလို႔ရတဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္လာေတာ့ ေခတ္ေပၚ ဒီမိုကေရစီ ဂု႐ုေတြ ေနရာေပါင္းစံုက ေပၚထြက္လာၿပီး ဒီမိုကေရစီ တရားေတြ ေဟာၾကားေနၾကတာ ခုတေလာ ေနရာတကာမႇာ ေတြ႕ေနရတယ္။
သားေကာင္း၊ လင္ေကာင္း၊ ဖခင္ေကာင္း
ဒီလို ဂု႐ုေတြထဲမႇာ လူမ်ဳိးစံုပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က လက္၀ဲသမား ေယာင္ေယာင္ ေတာ္လႇန္ေရးသမား ေယာင္ေယာင္နဲ႔ ေတာခိုတမ္း ကစားရာကေနၿပီး ေနာက္ေတာ့ 'ေႏႇာင္ႀကိဳးမဲ့ကမၻာ' အေကာင္းဆံုးလို႔ ေအာ္ၿပီး ဖဆပလ အစိုးရက ဆုခ်တဲ့ ရာထူးေလး တစ္ခုနဲ႔ ၿငိမ့္ေနတယ္။ သိပ္မၾကာခင္ ျမန္မာ့ဆိုရႇယ္လစ္ေခတ္ ဆိုတာ ေရာက္လာျပန္ေတာ့ ဗုဒၶအလိုက် အညမညဟာ အမႇန္ဆံုးပဲလို႔ ေႂကြးေၾကာ္ၿပီး ရာထူးတစ္ခု ရျပန္တယ္။ ဒီလူေတြပဲ ခုက်ေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ဂု႐ုႀကီးေတြ ျဖစ္ေနၾကျပန္ၿပီ။ တခ်ဳိ႕က် အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ေခတ္ ဘယ္အခါကမႇ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားမႈ မရႇိခဲ့ဘူး။ မရႇိ႐ံုသာ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ လူမိုက္ေတြရဲ႕ အလုပ္လို႔ေတာင္ ႏႇာေခါင္း႐ံႈ႕ၾကေသးတာ။ ငယ္စဥ္ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လံုး သားလိမၼာေလး အျဖစ္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ၿပီး အရြယ္ေရာက္ေတာ့လည္း လင္ေကာင္း၊ သားေကာင္း၊ ဖခင္ေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ စီးပြားေရးပဲ ကုန္း႐ုန္းၿပီး လုပ္ခဲ့တယ္။
ဒီလို ဂု႐ုေတြထဲမႇာ လူမ်ဳိးစံုပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က လက္၀ဲသမား ေယာင္ေယာင္ ေတာ္လႇန္ေရးသမား ေယာင္ေယာင္နဲ႔ ေတာခိုတမ္း ကစားရာကေနၿပီး ေနာက္ေတာ့ 'ေႏႇာင္ႀကိဳးမဲ့ကမၻာ' အေကာင္းဆံုးလို႔ ေအာ္ၿပီး ဖဆပလ အစိုးရက ဆုခ်တဲ့ ရာထူးေလး တစ္ခုနဲ႔ ၿငိမ့္ေနတယ္။ သိပ္မၾကာခင္ ျမန္မာ့ဆိုရႇယ္လစ္ေခတ္ ဆိုတာ ေရာက္လာျပန္ေတာ့ ဗုဒၶအလိုက် အညမညဟာ အမႇန္ဆံုးပဲလို႔ ေႂကြးေၾကာ္ၿပီး ရာထူးတစ္ခု ရျပန္တယ္။ ဒီလူေတြပဲ ခုက်ေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ဂု႐ုႀကီးေတြ ျဖစ္ေနၾကျပန္ၿပီ။ တခ်ဳိ႕က် အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ေခတ္ ဘယ္အခါကမႇ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားမႈ မရႇိခဲ့ဘူး။ မရႇိ႐ံုသာ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ လူမိုက္ေတြရဲ႕ အလုပ္လို႔ေတာင္ ႏႇာေခါင္း႐ံႈ႕ၾကေသးတာ။ ငယ္စဥ္ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လံုး သားလိမၼာေလး အျဖစ္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ၿပီး အရြယ္ေရာက္ေတာ့လည္း လင္ေကာင္း၊ သားေကာင္း၊ ဖခင္ေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ စီးပြားေရးပဲ ကုန္း႐ုန္းၿပီး လုပ္ခဲ့တယ္။
စီးပြားေရး ဂု႐ုႀကီးေတြ
စီးပြားေရး လုပ္ရာမႇာလည္း သူတို႔က အင္မတန္ လိမၼာၾကတယ္။ လူတိုင္းနဲ႔ တည့္ေအာင္ေပါင္းၿပီး လိုခ်င္တာ ရေအာင္ ယူတတ္တယ္။ လိုင္စင္ေခတ္မႇာ လိုင္စင္ရေအာင္ ယူႏုိင္စြမ္း ရႇိသလို၊ ပါမစ္ေခတ္မႇာလည္း ပါမစ္မ်ဳိးစံုရေအာင္ ယူႏိုင္တယ္။ အခု ေခတ္ေရာက္ေတာ့ 'တို႔ေခတ္ေရာက္ၿပီေဟ့'လို႔ လက္ခေမာင္းခတ္ ေႂကြးေၾကာ္ၿပီး 'စီးပြားေရးဂု႐ု'ႀကီးေတြ လုပ္ေနၾကေတာ့တယ္။ စီးပြားေရးသမားက စီးပြားေရးလုပ္တာ သဘာ၀က်တယ္။ ဘာမႇေျပာစရာ မရႇိဘူး။ ဒါေပမယ့္ စီးပြားေရးကို ႐ိုး႐ိုးသားသား မလုပ္ဘဲ 'ဂု႐ု' ႀကီးလုပ္ၿပီး 'ဖရီးမားကတ္' တို႔ 'လစ္ဘရယ္လိုက္ေဇးရႇင္း' တို႔ 'ဒီမိုကရက္တိုက္ေဇးရႇင္း'တို႔ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာကေတာ့ နားၾကားျပင္းကပ္လႇတယ္။
စီးပြားေရး လုပ္ရာမႇာလည္း သူတို႔က အင္မတန္ လိမၼာၾကတယ္။ လူတိုင္းနဲ႔ တည့္ေအာင္ေပါင္းၿပီး လိုခ်င္တာ ရေအာင္ ယူတတ္တယ္။ လိုင္စင္ေခတ္မႇာ လိုင္စင္ရေအာင္ ယူႏုိင္စြမ္း ရႇိသလို၊ ပါမစ္ေခတ္မႇာလည္း ပါမစ္မ်ဳိးစံုရေအာင္ ယူႏိုင္တယ္။ အခု ေခတ္ေရာက္ေတာ့ 'တို႔ေခတ္ေရာက္ၿပီေဟ့'လို႔ လက္ခေမာင္းခတ္ ေႂကြးေၾကာ္ၿပီး 'စီးပြားေရးဂု႐ု'ႀကီးေတြ လုပ္ေနၾကေတာ့တယ္။ စီးပြားေရးသမားက စီးပြားေရးလုပ္တာ သဘာ၀က်တယ္။ ဘာမႇေျပာစရာ မရႇိဘူး။ ဒါေပမယ့္ စီးပြားေရးကို ႐ိုး႐ိုးသားသား မလုပ္ဘဲ 'ဂု႐ု' ႀကီးလုပ္ၿပီး 'ဖရီးမားကတ္' တို႔ 'လစ္ဘရယ္လိုက္ေဇးရႇင္း' တို႔ 'ဒီမိုကရက္တိုက္ေဇးရႇင္း'တို႔ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာကေတာ့ နားၾကားျပင္းကပ္လႇတယ္။
ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္
စီးပြားေရးသမားက စီးပြားေရး လုပ္ပါ။ ဒါဟာ တုိင္းျပည္ ႀကီးပြားရာ ႀကီးပြားေၾကာင္း တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ပါ၀င္ လုပ္ေဆာင္တာပဲ။ ေက်ာင္းဆရာက စာသင္ပါ။ ဆရာ၀န္က ေဆးကုပါ။ ကားဆရာက ကားေမာင္းပါ။ ဆံသဆရာက ဆံပင္ညႇပ္ပါ။ ကြၽမ္းက်င္ရာ လိမၼာၾကတာပဲ။ အားလံုး ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ လုပ္ေနၾကရင္ ၿပီးေရာေပါ့။ ဆုိက္ကား နင္းတတ္တာနဲ႔ ေမာ္ေတာ္ကား တက္ေမာင္းလို႔ေတာ့ ဘယ္ျဖစ္မႇာလဲ။ အလားတူပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သတင္းသမားေတြလည္း သတင္း အလုပ္ကို မႇန္မႇန္ကန္ကန္၊ တိတိက်က် လုပ္ဖို႔လိုတယ္ ဆိုတာ သတိထားသင့္ၾကတယ္။ သတင္းသမားရဲ႕ အလုပ္က သတင္းေရးဖို႔နဲ႔ တခ်ဳိ႕ သတင္းေတြကို ရႇင္းသထက္ရႇင္းေအာင္ ပိုင္းျခားစိတ္ျဖာ လုပ္ေပးဖို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။
စီးပြားေရးသမားက စီးပြားေရး လုပ္ပါ။ ဒါဟာ တုိင္းျပည္ ႀကီးပြားရာ ႀကီးပြားေၾကာင္း တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ပါ၀င္ လုပ္ေဆာင္တာပဲ။ ေက်ာင္းဆရာက စာသင္ပါ။ ဆရာ၀န္က ေဆးကုပါ။ ကားဆရာက ကားေမာင္းပါ။ ဆံသဆရာက ဆံပင္ညႇပ္ပါ။ ကြၽမ္းက်င္ရာ လိမၼာၾကတာပဲ။ အားလံုး ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ လုပ္ေနၾကရင္ ၿပီးေရာေပါ့။ ဆုိက္ကား နင္းတတ္တာနဲ႔ ေမာ္ေတာ္ကား တက္ေမာင္းလို႔ေတာ့ ဘယ္ျဖစ္မႇာလဲ။ အလားတူပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သတင္းသမားေတြလည္း သတင္း အလုပ္ကို မႇန္မႇန္ကန္ကန္၊ တိတိက်က် လုပ္ဖို႔လိုတယ္ ဆိုတာ သတိထားသင့္ၾကတယ္။ သတင္းသမားရဲ႕ အလုပ္က သတင္းေရးဖို႔နဲ႔ တခ်ဳိ႕ သတင္းေတြကို ရႇင္းသထက္ရႇင္းေအာင္ ပိုင္းျခားစိတ္ျဖာ လုပ္ေပးဖို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။
အားေတာ့မရႇိလႇဘူး
သတင္းအလုပ္ကို 'လူထုဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္း'တို႔၊ ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းတို႔၊ ေအဂ်င္စီလုပ္ငန္းတို႔ ကုမၸဏီႀကီးေတြနဲ႔ ပါတီ အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ ျပန္ၾကားေရး အရာရႇိ လုပ္ငန္းတို႔နဲ႔ ေရာေထြး မပစ္သင့္ဘူး။ ေျပာသာေျပာရတာ။ အားေတာ့ မရႇိလႇဘူး။ ႏိုင္ငံတကာက သတင္းစာ ပညာသင္ၾကားတဲ့ တကၠသိုလ္ႀကီးေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားမႇာ သတင္းစာပညာ ဘာသာရပ္ဟာ 'လူထု ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္း' ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ကပဲ သင္ၾကားေနၾကေတာ့တယ္လို႔ သတင္းစာပညာ သင္ၾကားတဲ့ ဆရာေတြ ကိုယ္တိုင္က စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ညည္းညဴသံေတြ တစ္ေန႔တျခား ပိုၿပီး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ၾကားေနရလို႔ ျဖစ္တယ္။
သတင္းအလုပ္ကို 'လူထုဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္း'တို႔၊ ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းတို႔၊ ေအဂ်င္စီလုပ္ငန္းတို႔ ကုမၸဏီႀကီးေတြနဲ႔ ပါတီ အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ ျပန္ၾကားေရး အရာရႇိ လုပ္ငန္းတို႔နဲ႔ ေရာေထြး မပစ္သင့္ဘူး။ ေျပာသာေျပာရတာ။ အားေတာ့ မရႇိလႇဘူး။ ႏိုင္ငံတကာက သတင္းစာ ပညာသင္ၾကားတဲ့ တကၠသိုလ္ႀကီးေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားမႇာ သတင္းစာပညာ ဘာသာရပ္ဟာ 'လူထု ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္း' ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ကပဲ သင္ၾကားေနၾကေတာ့တယ္လို႔ သတင္းစာပညာ သင္ၾကားတဲ့ ဆရာေတြ ကိုယ္တိုင္က စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ညည္းညဴသံေတြ တစ္ေန႔တျခား ပိုၿပီး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ၾကားေနရလို႔ ျဖစ္တယ္။
စပြန္ဆာဆိုတာ လာဘ္ေပးတာ
ျမန္မာ မီဒီယာေလာကမႇာ တြင္က်ယ္ေနတဲ့ 'တင္ေပးတယ္' ဆိုတဲ့ စကားက 'လူထုဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္း'က လာတဲ့ စကား ျဖစ္တယ္။ သတင္းေလာက စကား မဟုတ္ဘူး။ သတင္းသမားက ဘယ္သူ႕ကိုမႇ တင္မေပးဘူး၊ ေျမႇာက္မေပးဘူး။ ဘယ္ သူေျမႇာက္ေပးတာ တပည့္ေမြးတာမႇလည္း လက္မခံဘူး။ ဘယ္သူ႔ လက္ကိုင္တုတ္မႇ အျဖစ္မခံရဘူး။ ဒီေခတ္စကားနဲ႔ လိုတိုရႇင္း ေျပာရရင္ ကိုယ္က ဘယ္သူ႔ကိုမႇ 'စပြန္ဆာ' မလုပ္ရသလို သူမ်ားက ကိုယ့္ကို 'စပြန္ဆာ' လုပ္တာလည္း ဘယ္ေတာ့မႇ လက္မခံရဘူး။ သတင္းသမားအဖို႔ 'စပြန္ဆာ' လက္ခံတယ္ ဆိုတာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ လုပ္တာနဲ႔ အတူတူပဲ။ သတင္းသမားဟာ 'စပြန္ဆာ' ကို 'ပါဏုေပတံ' အသက္ထက္ဆံုး 'ေ၀ရာမဏိ' ေရႇာင္ၾကဥ္ရတယ္။
ျမန္မာ မီဒီယာေလာကမႇာ တြင္က်ယ္ေနတဲ့ 'တင္ေပးတယ္' ဆိုတဲ့ စကားက 'လူထုဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္း'က လာတဲ့ စကား ျဖစ္တယ္။ သတင္းေလာက စကား မဟုတ္ဘူး။ သတင္းသမားက ဘယ္သူ႕ကိုမႇ တင္မေပးဘူး၊ ေျမႇာက္မေပးဘူး။ ဘယ္ သူေျမႇာက္ေပးတာ တပည့္ေမြးတာမႇလည္း လက္မခံဘူး။ ဘယ္သူ႔ လက္ကိုင္တုတ္မႇ အျဖစ္မခံရဘူး။ ဒီေခတ္စကားနဲ႔ လိုတိုရႇင္း ေျပာရရင္ ကိုယ္က ဘယ္သူ႔ကိုမႇ 'စပြန္ဆာ' မလုပ္ရသလို သူမ်ားက ကိုယ့္ကို 'စပြန္ဆာ' လုပ္တာလည္း ဘယ္ေတာ့မႇ လက္မခံရဘူး။ သတင္းသမားအဖို႔ 'စပြန္ဆာ' လက္ခံတယ္ ဆိုတာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ လုပ္တာနဲ႔ အတူတူပဲ။ သတင္းသမားဟာ 'စပြန္ဆာ' ကို 'ပါဏုေပတံ' အသက္ထက္ဆံုး 'ေ၀ရာမဏိ' ေရႇာင္ၾကဥ္ရတယ္။
ရႇက္လည္းရႇက္တယ္
ဒီအေၾကာင္းေရးတာ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ သတင္းအလုပ္ကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး ကိုယ္က်ဳိး ရႇာေနတာမ်ဳိးေတြက ေလ်ာ့သြားတယ္ မရႇိဘူး။ ဒီဘက္ပိုင္းမႇာ ပိုေတာင္ ဆိုးလာတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရႇိသူေတြ နားကပ္ၿပီး 'အနားျပာ' လုပ္ရင္းနဲ႔ ရသမွ် အခြင့္အေရး 'ပိုက္စိပ္တိုက္' ရေအာင္ယူသူနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးသမား လက္သစ္ေတြကို တင္ေပးသလိုလို ေျမႇာက္စားသလုိလို လုပ္ၿပီး အသံုးခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားသူနဲ႔ သံ႐ံုးတကာ ၀င္ထြက္သြားလာၿပီး ''ကြၽန္ေတာ့္ကိုဖိတ္ပါ''လို႔ မ်က္ႏႇာေျပာင္တိုက္ ေျပာတဲ့သူနဲ႔၊ စီးပြားေရး သမားေတြ အတြက္ ခဏခဏ ေၾကာ္ျငာေရးေပးၿပီး ေၾကာ္ျငာခနဲ႔တန္ေအာင္ စပြန္ဆာေၾကး ေကာင္းေကာင္း ျပန္ယူသူနဲ႔ မၾကားခ်င္အဆံုး၊ မျမင္ခ်င္အဆံုး ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထပ္ခါထပ္ခါ ေရးေနရတာ ျဖစ္တယ္။စာဖတ္ ပရိသတ္ကို အားလည္းနာတယ္။ရႇက္လည္း ရႇက္ပါတယ္။ ကိုယ့္ေပါင္ ကိုယ္လႇန္ေထာင္းေနရလို႔။
ဒီအေၾကာင္းေရးတာ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ သတင္းအလုပ္ကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး ကိုယ္က်ဳိး ရႇာေနတာမ်ဳိးေတြက ေလ်ာ့သြားတယ္ မရႇိဘူး။ ဒီဘက္ပိုင္းမႇာ ပိုေတာင္ ဆိုးလာတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရႇိသူေတြ နားကပ္ၿပီး 'အနားျပာ' လုပ္ရင္းနဲ႔ ရသမွ် အခြင့္အေရး 'ပိုက္စိပ္တိုက္' ရေအာင္ယူသူနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးသမား လက္သစ္ေတြကို တင္ေပးသလိုလို ေျမႇာက္စားသလုိလို လုပ္ၿပီး အသံုးခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားသူနဲ႔ သံ႐ံုးတကာ ၀င္ထြက္သြားလာၿပီး ''ကြၽန္ေတာ့္ကိုဖိတ္ပါ''လို႔ မ်က္ႏႇာေျပာင္တိုက္ ေျပာတဲ့သူနဲ႔၊ စီးပြားေရး သမားေတြ အတြက္ ခဏခဏ ေၾကာ္ျငာေရးေပးၿပီး ေၾကာ္ျငာခနဲ႔တန္ေအာင္ စပြန္ဆာေၾကး ေကာင္းေကာင္း ျပန္ယူသူနဲ႔ မၾကားခ်င္အဆံုး၊ မျမင္ခ်င္အဆံုး ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထပ္ခါထပ္ခါ ေရးေနရတာ ျဖစ္တယ္။စာဖတ္ ပရိသတ္ကို အားလည္းနာတယ္။ရႇက္လည္း ရႇက္ပါတယ္။ ကိုယ့္ေပါင္ ကိုယ္လႇန္ေထာင္းေနရလို႔။
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေပးပါ
ခုခ်ိန္မႇာ အိုစမာဘင္လာဒင္ ကိစၥ၊ လစ္ဗ်ား၊ ဆီးရီးယားနဲ႔ ယီမင္ ကိစၥ၊ အေမရိကန္နဲ႔ ပါကစၥတန္ ဆက္ဆံေရး ကိစၥ၊ အာဖဂန္နစၥတန္ ႏိုင္ငံကို အိႏၵိယသမၼတ သြားေရာက္တဲ့ ကိစၥ၊ အစၥေရးႏိုင္ငံ အေနနဲ႔ ၁၉၆၇ ခုႏႇစ္ စစ္ပြဲ မတိုင္မီက နယ္နိမိတ္ အထိ ျပန္ဆုတ္ေပးဖို႔ အိုဘားမားက ေျပာလိုက္တဲ့ ကိစၥ စတဲ့ ကိစၥေပါင္းမ်ားစြာ ကမၻာ့ ထိပ္တန္း သတင္းႀကီးမ်ား အျဖစ္ လူတိုင္း စိတ္၀င္စားေနၾကခ်ိန္မႇာ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ခြဲျခားစိတ္ျဖာ ျပရမယ့္အစား ေရးၿပီးသား အေၾကာင္းအရာကိုပဲ ထပ္ၿပီး ေရးမိတဲ့ အတြက္ စာဖတ္သူမ်ားကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။ စာဖတ္သူမ်ား စိတ္၀င္စားတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ႀကိဳးစား ေရးသားသြားဖို႔ စိတ္ထဲမႇာ အျမဲတမ္း ရႇိပါတယ္။ စိတ္ရႇည္ရႇည္ထား ေစာင့္ေမွ်ာ္ေပးၾကပါ။
ခုခ်ိန္မႇာ အိုစမာဘင္လာဒင္ ကိစၥ၊ လစ္ဗ်ား၊ ဆီးရီးယားနဲ႔ ယီမင္ ကိစၥ၊ အေမရိကန္နဲ႔ ပါကစၥတန္ ဆက္ဆံေရး ကိစၥ၊ အာဖဂန္နစၥတန္ ႏိုင္ငံကို အိႏၵိယသမၼတ သြားေရာက္တဲ့ ကိစၥ၊ အစၥေရးႏိုင္ငံ အေနနဲ႔ ၁၉၆၇ ခုႏႇစ္ စစ္ပြဲ မတိုင္မီက နယ္နိမိတ္ အထိ ျပန္ဆုတ္ေပးဖို႔ အိုဘားမားက ေျပာလိုက္တဲ့ ကိစၥ စတဲ့ ကိစၥေပါင္းမ်ားစြာ ကမၻာ့ ထိပ္တန္း သတင္းႀကီးမ်ား အျဖစ္ လူတိုင္း စိတ္၀င္စားေနၾကခ်ိန္မႇာ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ခြဲျခားစိတ္ျဖာ ျပရမယ့္အစား ေရးၿပီးသား အေၾကာင္းအရာကိုပဲ ထပ္ၿပီး ေရးမိတဲ့ အတြက္ စာဖတ္သူမ်ားကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။ စာဖတ္သူမ်ား စိတ္၀င္စားတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ႀကိဳးစား ေရးသားသြားဖို႔ စိတ္ထဲမႇာ အျမဲတမ္း ရႇိပါတယ္။ စိတ္ရႇည္ရႇည္ထား ေစာင့္ေမွ်ာ္ေပးၾကပါ။
0 comments:
Post a Comment