ခံစားရသူဘက္က တနင့္တပိုးႀကီးပါအတြက္ ျပန္လည္ေျဖရွင္းခ်က္

 

Hot News ဂ်ာနယ္ Vol-3, No- 102, 9-15 Aug 2012 မွာပါတဲ့ “ခံစားရ သူဘက္က တစ္နင့္တစ္ပိုးႀကီးပါ” ဆုိေသာ သတင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ သက္ဆုိင္ရာ ဆရာ၀န္ႀကီး တစ္ဦးအေနျဖင့္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိပါသည္။ သတင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အခ်ဳိ႕အခ်က္အလက္ မ်ားေဖာ္ျပမႈမွာမွား ယြင္းေနပါသျဖင့္ စာဖတ္သူအမ်ားသိရွိ ႏိုင္ရန္တင္ျပလိုပါသည္။
ဇူလိုင္လ (၂၁)ရက္ေန႔ ေန႔လည္ ၁၂း၀၀ နာရီ ၀န္းက်င္တြင္ ထိုလူနာ အသက္ (၈၈)ႏွစ္ အား ဆီးက်ိတ္ျခစ္ကု သမႈ(TURP) ကို ခါးမွ ထုံေဆးထိုး၍ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ ခြဲစိတ္ ကုသရာတြင္ ႏွလံုး၊ အဆုတ္၊ ဗိုက္ စေသာက်န္းမာေရး အေျခအေနမ်ားကို ေမ့ေဆးဆရာ၀န္ႀကီး ၏ စစ္ေဆးခ်က္ အရေကာင္းမြန္၍ ခြဲစိတ္ ကုခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ခြဲခန္းအတြင္း၌ စုစုေပါင္းအခ်ိန္ ၁ နာရီ ၁၅ မိနစ္ ခန္႔ၾကာျမင့္ခဲ့ပါသည္။ လူနာအားခြဲစိတ္ၿပီး ေန႔လည္ ၂ နာရီခန္႔ တြင္ ခြဲခန္းမွI.C.U သို႔ပို႔ခဲ့ပါသည္။ လူနာကို ခြဲအၿပီးအျခား လူနာမ်ား ကိုခြဲစိတ္ၿပီး ေနာက္ ခြဲခန္းမွထြက္ထြက္ခ်င္း ညေန ၄ နာရီခန္႔တြင္I.C.Uသို႔၀င္၍ ထိုလူနာအား စစ္ေဆးၿပီး Input,Output အေၾကာင္းကို လည္း ရွင္းျပခဲ့ပါသည္။ Output နဲ႔ေနျခင္း မွာ အျပင္သို႔ အရည္မ်ား ထြက္က်ေနေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဗိုက္မတင္းလာလွ်င္၊ ဗိုက္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အစာအိမ္မွ အလုပ္လုပ္ေၾကာင္း အသံၾကား ေနရလွ်င္ လူနာႏွင့္ ဆက္ထားေသာ Monitor တြင္ လည္း ပုံမွန္ျပေနလွ်င္၊ ျပႆနာ မရွိေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ လူနာမွာ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ စကား ေျပာေနႏိုင္ၿပီျဖစ္၍ ယခုပင္ အရည္ ေသာက္ႏုိင္ၿပီး၊ မနက္ျဖန္တြင္ အစာနည္း နည္းစားႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔ေန႔ညေနတြင္ အန္ျခင္းမွာ ခြဲထားေသာ လူနာမွာ ထံုေဆးႏွင့္ အျခားေဆးမ်ား ေပးထား၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အစာမရွိ ၍ေသာ္လည္း ေကာင္းအန္တတ္ေၾကာင္း ရွင္းျပခဲ့ၿပီး ၎အတြက္ လည္းေဆးကို ၫႊန္ၾကားခဲ့ပါသည္။ ခြဲစိတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ ေန႔ျဖစ္ေသာ ဇူလိုင္လ (၂၂) ရက္ေန႔ မနက္ (၉း၀၀) နာရီ ၀န္းက်င္တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္သြား ေရာက္ၾကည့္႐ႈ စစ္ေဆးခဲ့ပါသည္။
လူနာမွာ မနက္စာ ေကာ္ဖီႏွင့္မုန္႔ စားေသာက္ ထားၿပီးေၾကာင္း သိရ၍ အားေပးေသာ အေနျဖင့္ေဘးတြင္ ခိုင္ခိုင္ ေက်ာ္ထမင္းဆိုင္ႏွင့္ ရွမ္းဆုိင္ရွိေၾကာင္း ၿပံဳး၍ အားေပးစကား ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္ စစ္ေဆးစဥ္ ဆီးအိမ္အတြင္း လွည့္ထားေသာ Inlet Clean Water ပိုက္ကို လူနာ၏ ခြဲထားေသာ အေျခအေန ေကာင္းမြန္ေသာေၾကာင့္ ကိုယ္တုိင္ရပ္ေပး ခဲ့ၿပီး မိမိ၏ႏႈတ္မွလည္း Irrigationကို ရပ္ရန္မွာၾကားခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္လူနာ၏ အသက္႐ွဴပုံကို မႀကိဳက္၍ မိမိေနာက္ တစ္ေခါက္ျပန္လာ ၾကည့္႐ႈၿပီးမွ I.C.U မွ ႐ိုး႐ိုးအခန္းသို႔ေျပာင္း ေပးမည္ဟု မွာၾကားခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေန႔ ေန႔လယ္ (၂း၃၀)နာရီခန္႔တြင္ ေဆး႐ုံမွ ဖုန္းဆက္လာၿပီး လူနာအားI.C.U ထဲမွ သာမန္လူနာခန္း ထဲသို႔ပို႔ေပး လိုက္ေၾကာင္း ေဆး႐ုံမွတာ၀န္က် M.O မွ ဆက္သြယ္ အေၾကာင္းၾကား လာခဲ့ပါသည္။ မိမိေနာက္ တစ္ႀကိမ္လာမွ I.C.U ထဲမွထုတ္ရန္ ေျပာၾကားထား တာဘဲဟုေျပာရာ၊ လူနာ ရွင္မွ I.C.U ထဲမွ ထြက္ခြင့္ေတာင္း၍ ထုတ္ေပးပါ သည္ဟုျပန္ေျပာပါသည္။  ကၽြန္ေတာ္သည္ လူနာမွာ ေကာင္းမြန္ ၍အျပင္ထြက္ခြင့္ ေတာင္းေသာေၾကာင့္ ထုတ္ေပးလိုက္ သည္ထင္၍ စိတ္ေအးလိုက္ ပါသည္။
ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ၎ေဆး႐ုံတြင္ ေဆး႐ုံမွ ဒါ႐ိုက္တာ၊ ေဆး႐ုံအုပ္၊ လက္ေထာက္ေဆး႐ုံအုပ္၊ မိမိ၊ လူနာရွင္ ၏ သမီးႏွင့္ သူ၏ေမာင္ ဆုိသူတုိ႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးၾကရာ လူနာရွင္၏ သမီးကိုယ္ တုိင္ႏႈတ္မွ ျခင္ကိုက္၍ မေနႏိုင္သျဖင့္ I.C.U ထဲမွ သာမန္လူနာ ခန္းထဲေျပာင္း ေရႊ႕လိုေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ ၎ေနာက္ ထိုေန႔ ၂၂ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ေနာက္ ပိုင္းမွစ၍ ၂၃ ရက္ေန႔ မနက္ (၁၀း၀၀) နာရီ၀န္းက်င္ အထိေဆး ႐ုံမွ လံုး၀ဆက္သြယ္ အေၾကာင္းၾကားလာ ခဲ့ျခင္းမရွိပါ။
ဇူလိုင္လ (၂၃) ရက္ မနက္ ၁၀း၃၀ တြင္ ေဆး႐ုံမွတာ၀န္က် M.Oမွ ဖုန္းျဖင့္ ဆက္သြယ္လာၿပီး ထိုလူနာမွာ အသက္ ႐ွဴၾကပ္ေနေသာေၾကာင့္ ဆရာႀကီးကို ဖုန္းဆက္မရ၍ ပါေမာကၡ သမားေတာ္ႀကီး တစ္ဦးကို ကိုေခၚျပၿပီးI.C.U ထဲသို႔ျပန္ပို႔ ထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားလာ ပါသည္။ မွတ္ခ်က္- ဖုန္းဆက္၍ မရသည္ဆုိျခင္း မွာ ေဆး႐ုံဖုန္း မွတ္တမ္းအရ ၂၃ ရက္ေန႔ မနက္ပိုင္းတြင္ ၈း၂၂ မွ ၉း၄၅ (၁ နာရီ ေက်ာ္) အတြင္း၌သာ ေခၚဆို၍ မရရွိခဲ့ ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ထုိသမားေတာ္ ႀကီးၾကည့္ၿပီးI.C.U ထဲသို႔ ျပန္သြင္းထားေၾကာင္း သိရ၍ ကၽြန္ေတာ္လည္း လာၾကည့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဖုန္းျဖင့္ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး ေန႔လည္ (၁း၀၀) ခန္႔တြင္ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈ စစ္ေဆးခဲ့ပါ သည္။
လူနာမွာ ခၽြဲၾကပ္ၿပီး။ အသက္႐ွဴမမွန္ ေၾကာင္း ေတြ႕ရၿပီးI.C.U ထဲမွာျဖစ္၍ မိမိ ကိုယ္တုိင္ခၽြဲစုပ္ေပးရန္ ခၽြဲစုပ္စက္ေမး ေသာအခါ စုပ္ထားၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာ၍ ထပ္မစုပ္ေပးခဲ့ရပါ။ ရင္ေခါင္းထဲတြင္ခၽြဲ မ်ားခဲမေနေစရန္Position ကို နည္းနည္း စီေျပာင္းေရႊ႕ ေပးရန္ကိုလည္းမွာၾကားခဲ့ပါ သည္။ အဆုတ္အေအး မိထားေၾကာင္း ဓာတ္မွန္ဆရာ၀န္ႀကီး ၏မွတ္ခ်က္ႏွင့္ တကြေတြ႕ရွိခဲ့ပါသည္။
ထိုေရာဂါအတြက္ သမားေတာ္ႀကီး မွ မည္သည့္ ေဆးမ်ားေပး ထားသည္ကို ေတာင္းၾကည့္ရာ Antibiotic ပိုးသတ္ေဆး ေကာင္းမ်ားႏွင့္တကြ လုိအပ္ေသာေဆး မ်ားကိုေပးထားေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဆီးအိမ္ကို ေဆးေက်ာရာ ဆီးအိမ္၏ အေျခအေန မွာ ေကာင္းမြန္ၿပီး ေသြးထြက္ျခင္း၊ ေသြး ခဲေနျခင္းမ်ား ကိုမေတြ႕ရွိရပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ခြဲစိတ္ထား ေသာေရာဂါ အေနျဖင့္ ေကာင္းမြန္ေၾကာင္းေျပာျပခဲ့ ပါသည္။
ေန႔လယ္ (၃း၀၀) နာရီခန္႔တြင္ အျခားလူနာမ်ား ၾကည့္႐ႈေနစဥ္ လူနာရွင္ ၏ သမီးမွ သူမ၏အေဖ အေျခအေနကို လုိက္ၾကည့္ေပးရန္ ကိုယ္တုိင္လာေရာက္ ေခၚဆိုသျဖင့္ စစ္ေဆးေန ေသာလူနာမ်ား ကိုထားခဲ့ၿပီး ခ်က္ခ်င္း လုိက္သြား၍ ထိုလူနာအား သြားေရာက္ၾကည့္ ႐ႈရာေစာေစာ က ေတြ႕ရွိရ သည့္အတုိင္း ဆီးအိမ္အပိုင္းမွ ေကာင္းေကာင္း အလုပ္လုပ္ ေနၿပီးအသက္ ႐ွဴၾကပ္သည့္ ေ၀ဒနာခံစား ေနရေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသမားေတာ္ႀကီးမွ ဆက္လက္ၾကည့္ ေပးမည္ျဖစ္၍ ကၽြန္ေတာ္ မွလည္း ဆက္လက္ၾကည့္႐ႈ ေပးမည္ျဖစ္ ေၾကာင္းေျပာ ၾကားခဲ့ပါသည္။ ထိုေန႔ ညေန (၅း၀၀) နာရီခန္႔ အထိ ထိုေဆး႐ုံတြင္ရွိၿပီး ျပန္လာခဲ့ပါသည္။ လူနာသည္ ဇူလိုင္လ (၂၃) ရက္ေန႔ တနလၤာေန႔ ညေနပိုင္း ၆း၄၅ တြင္ ဆီး က်ိတ္ေရာဂါ ေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ၊ အျခား အဆုတ္ အေအးမိေရာဂါျဖင့္ ဆုံးပါးသြား ရသည့္အတြက္မ်ားစြာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ ခဲ့ရပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ ယခု အသက္အရြယ္ အခ်ိန္အထိ အလုပ္လုပ္ ေနျခင္းမွာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္မွ သင္ၾကားေပးထားေသာ ပညာျဖင့္ မိမိလုပ္ႏိုင္စြမ္းသမွ် လုပ္မည္ ဟူေသာခံယူခ်က္ျဖင့္ ရဟန္းရွင္၊ လူ၊ ျပည္သူအမ်ား ေရာဂါေ၀ဒနာ သက္သာပါ ေစျခင္း အက်ဳိးငွာစိတ္ေကာင္း၊ ေစတနာ ေကာင္းျဖင့္ ကုသေပးေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္၏ ကုသမႈခံယူ ရရွိခဲ့ၾကေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္မ်ား အသိပင္ျဖစ္ပါသည္။