Time in Rangoon 
ယခင္ အခါက တိတိက် က်ဆိုရလွ်င္ ၂၀၁၂ ေအာက္တိုဘာ ၂၄ ရက္ေန႔ နံနက္ပိုင္း ၂း၁၀ မိနစ္တြင္ ကြ်န္ ေတာ့္ ဆရာေမာင္ေက်ာက္ခဲ အေနျဖင့္ (ျဗိတိသွ်စပစ္ဖိုင္းယားေတြျပန္ေပးရင္ ပတၱျမား ငေမာက္နဲ႔ နန္းစဥ္ ရတနာေတြျပန္ေတာင္းေပး နိုင္မလား) ဟူေသာ ေဆာင္းပါးကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေမာင္ေက်ာက္ခဲ ဆိုဒ္ကပင္ ေရးသားတင္ျပခဲ့ပါသည္ ။အဆိုပါ Link တြင္ျပန္လည္ ဖတ္ရွဴ တိုက္ဆိုင္ စစ္ေဆးၾကည့္ ပါ ။
ျမန္မာ နိုင္ငံတြင္ စပစ္ ဖိုင္းယားမ်ား တူးေဖာ္မည္ ဟုဆို ကတည္းက ေရးသား တင္ျပခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ ပါသည္ ။ယခု အခါ အဆိုပါ ေဆာင္းပါးကို လူမွူကြန္ယက္တစ္ခုျဖစ္ေသာ Facebook တြင္ အခ်ိဳ႔ေသာ သူမ်ားမွ ၄င္းတို႔ကိုယ္တိုင္ေရးသား သေယာင္ေယာင္ျဖင့္ ျဖန္႔ခ်ီေနသည္ကိုေတြ႔ရပါသည္ ။ကြ်န္ေတာ့္ဆရာ ေမာင္ေက်ာက္ခဲမွ သူေရးေသာ စာမွာ ျပည္သူတို႔စိတ္ထဲေရာက္လွ်င္ျပီးတာပဲ ဟုု ႏွစ္သိမ့္နိုင္ေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေမာင္ေက်ာက္ခဲ အဖြဲ႔သားမ်ားအေနျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔ စာမူခိုးခ်ကာ ရုပ္တည္ၾကီးနဲ႔ လူထင္ၾကီးခံေနသည့္ FaceBook အသံုးျပဳသူမ်ားအားျမင္လာသည့္အတြက္ ပညာမတတ္ပဲ ပညာရွိေယာင္ေဆာင္ ။ မသိပဲ သိေယာင္ကား လုပ္သူမ်ားအား မ်ားစြာ ရႊြံရွာစပ္ဆုပ္မိပါေၾကာင္း ကန္႔ကြက္ ေရးသားလိုက္ပါသည္ ။
(ေမာင္ေမာင္ဒိန္-ေမာင္ေက်ာက္ခဲ အဖြဲ႔ဝိုင္းေတာ္သားတစ္ဦး)
================================================================ ======
(ျဗိတိသွ်စပစ္ဖိုင္းယားေတြျပန္ေပးရင္ပတၱျမားငေမာက္နဲ႔နန္းစဥ္ရတနာေတြျပန္ေတာင္းေပးနိုင္မလား)
ေဆာင္းပါးအား ျပန္လည္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။
ျဗိတိသွ်တို႔က ျမန္မာနိုင္ငံတြင္းမွာ အေကာင္းတိုင္း အစိတ္အပိုင္းလိုက္ျမွဳပ္ႏွံထားခဲ့တဲ့ စပစ္ဖိုင္းယားေတြကို ျပန္လိုခ်င္ ပါသတဲ့ ။အခုမွသတင္းထုတ္ျပန္လိုက္ေတာ့ အံမ်ားေတာင္ၾသပါရဲ့ ။လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၂ ႏွစ္ေက်ာ္ ကတည္းက ရွာေဖြေနခဲ့ပါသတဲ့ ။အခု ျမွဳပ္ႏွံခဲ့တဲ့ စစ္သားေဟာင္းေတြရဲ့မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြနဲ႔ apple ရဲ့ နည္းပညာေတြေပါင္းစပ္ရွာေဖြမွဳနဲ႔ ေလယာဥ္းအစင္း ၂၀ ေက်ာ္ ကို ျပန္တူးျပီး အေကာင္း တိုင္းျပန္ယူေတာ့မယ္တဲ့ ။
spitfires ေတြကို ျမန္မာနိုင္ငံမွာေျမျမွုပ္ထားတုန္းကပံုျဖစ္နိုင္တယ္လို႔ ေျပာေနတဲ့ ပံု
စပစ္ဖိုင္းယားေတြကို အစိတ္အပိုင္းလိုက္ထုပ္ပိုးျပီးေသတၱာထဲကေန ထုတ္ယူတပ္ဆင္ေနတဲ့သမိုင္းဝင္ပံုတစ္ပံုပါ
ကြ်န္ေတာ္တို႔ သေဘာကေတာ့ မေပးရဘူး ။ဘာေၾကာင့္လဲ ။ဒီေလယာဥ္ေတြဟာ ျဗိတိသွ် သမိုင္းတင္ မဟုတ္ ပါဘူး ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံ သမိုင္း လည္းျဖစ္ပါတယ္ ။ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံေျမေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ ေက်ာ္ အိပ္စက္ေနခဲ့ တာပါ ။ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ပိုင္တယ္ ။ဒီေလယာဥ္ေတြကို တူးေဖာ္ခြင့္ေပးခဲ့ မယ္ဆိုရင္ ႏွစ္နိုင္ငံဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္ခိုင္မာေစမွာလို႔ ေဒးဗစ္ကင္မရႊန္းကေျပာတယ္ ။ဟုတ္ျပီ ။ဒီေလယာဥ္ အစင္း၂၀ ျပန္ေပးမွ ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္မွာလား ။ဒါဆိုရင္ ဘဲစားဘဲေျခ ေလး ကစားၾကည့္ ရေအာင္ ။ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီက သမ သြားတဲ့ ပတၱျမား ငေမာက္ၾကီး ဘယ္ေရာက္ေနတုန္း ။
ကိုင္း ... ဒီစာရင္းထဲက နန္းစဥ္ရတနာေတြ ျပန္ေပးမလား ။
၁။သကၠရာဇ္ ၁၀၃၂ (ေအဒီ ၁၆၆၁) ေလာက္ကတည္းက ရွိခဲ့တဲ့ အေလးခ်ိန္ ရတီကိုးဆယ္ေက်ာ္ရွိေသာ ပတၱျမား ငေမာက္
၂။ဗဒံုမင္းလက္ထက္ကတည္းက ရွိခဲ့တဲ့ ရတီခ်ိန္ ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ရွိတဲ့ ေလွာ္ကားတင္ကေလး ဟုေခၚေသာ ပတၱျမား
၃။သကၠရာဇ္ ၁၁၉၉ (ေအဒီ၁၈၃၇) ခုႏွစ္ ေရႊဘိုမင္းလက္ထက္ကတည္းက ရွိခဲ့တဲ့ ရတီခ်ိန္ေလးဆယ္ေက်ာ္ ေလွာ္ကားတင္ၾကီး ဟုေခၚေသာ ပတၱျမား
၄။အေလးခ်ိန္ ေလးဆယ္ရတီရွိ ဆင္ျဖဴေတာ္ ဟုေခၚေသာ ပတၱျမား
၅။အေလးခ်ိန္ ဆယ္ရတီရွိ ဆင္မေတာ္ ဟုေခၚေသာ ပတၱျမား
၆။စံထားအသံုးျပဳရတဲ့ အခ်ိန္ေျခာက္ရတီရွိတဲ့ စံေက်ာက္ေတာ္ ဟုေခၚေသာ ပတၱျမား
ျပီးေတာ့ သူတို႔ျပတိုက္ထဲက စစ္သူၾကီး မဟာ ဗႏၶဳလ ရဲ့ သံခ်ပ္ကာ ဝတ္စံု ၾကီးကို ေရာျပန္ေပးနိုင္မလား ။
ဧကရီဘုရင္မၾကီးကို ေပးပို႕သည့္ပစၥည္းေတြထဲက သီေပါ၏ အေကာင္းဆုံး သရဖူတစ္ခု၊ ဒုတိယ
သရဖူမွ ျမေက်ာက္ၾကီးသုံးလုံး၊ သရဖူထဲမွ ကြၽတ္က်သည့္ ေက်ာက္အလြတ္ ၈ လုံးထည့္ထားသည့္
စကၠအိတ္တစ္လုံး၊ စိန္ေဒါင္း႐ုပ္ပါသည့္ ဘယက္တစ္ကုံး ႏွင့္ ေရႊဘီး တစ္ေခ်ာင္း
ဒါေတြဟာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လံုးမနစ္နာတဲ့ ေတာင္းဆိုမွူပဲျဖစ္ပါတယ္ ။
ဒီသရဖူဟာ သီေပါမင္းဆီက သရဖူ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္
ျပီးေတာ့ ျဗိတိသွ် ျပတိုက္ေတြထဲက ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွူ အနုပညာပစၥည္းေတြ ျပန္ေပးမလား ။ကြ်န္ေတာ္တို႔ အစိုးရကေရာ ျပန္ေတာင္းေပးမလား ။အခုျဗိတိသွ် ဘုရင္မၾကီးေခါင္းက သရဖူက ဘာနဲ႔လုပ္ထားတယ္ ထင္လဲ ။ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံကနန္းစဥ္ေက်ာက္ေတြနဲ႔လုပ္ထားတာပါ ။တန္ဖိုးလား ။ဟုတ္ကဲ့ ျဗိတ္ိသွ်နဲ႔ျပင္သစ္ႏွစ္နိုင္ငံကေျမေတြကို အကုန္ဝယ္လို႔ရနိုင္ပါတဲ့ တန္ဖိုးေတြပါ ။ ဒါေတြျပန္ေပးမလား ။
စပစ္ဖိုင္းယားေတြဟာ ျဗိတ္ိသွ်ရဲ့ အမ်ိဳးသားေရးဂုဏ္တစ္ခုပါ ။တကယ္ေလးစားဖြယ္ေကာင္းပါတယ္ ။ဒီေတာ့ကာ ျဗိတိသွ်ေတြဆီေရာက္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နန္းစဥ္ပတၱျမားေတြကေရာ တန္ဖိုးမဲ့ခဲ့ျပီလား ။ဓါးျပတိုက္ယူသြားတဲ့ ေက်ာက္ေတြမို႔ ေအာက္ေစ်းနဲ႔ပဲ ရနိုင္တာေပါ့လို႔ ေျဖသိမ့္ေတာ့မွာလား ။အဲဒီေက်ာက္ေတြကေရာ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံရဲ့ ဂဳဏ္တစ္ခုမဟုတ္ေတာ့ဘူးလား ။ကမၻာ့ေက်ာက္မ်က္ ရတနာေလာ ကမွာ ပတၱျမားငေမာက္ဆိုတာ ဒ႑ာရီအဆန္ဆံုး နာမည္အၾကီးဆံုးပါ ။ Burmese Royal Ruby လို႔တသြယ္ SuFaYarLatt's Ruby လို႔တနည္း နဲ႔ ခုခ်ိန္ထိ နာမည္ၾကီးဆဲပါ ။တသသေျပာလို႔မဆံုးတဲ့ ကမၻာ့ေက်ာက္ မ်က္ေလာကရဲ့ စနိုးဝိွုက္ပံုျပင္တစ္ခုပါ ။ ကိုင္း ....အဲဒါနဲ႔ တည့္-တည့္ ျပန္ခ်ိန္းလိုက္ ရေအာင္လား ။နိုင္ငံေရးစကားနဲ႔ဆိုရရင္ Win-Win အေျခအေနပါပဲဗ်ာ ။
နာမည္ေက်ာ္စပစ္ဖိုင္းယားမ်ား
အခု ကမၻာမွာ ေဝဟင္မွာ ေမာင္းႏွင္နိုင္တဲ့ စပစ္ဖိုင္းယားဟာဆိုရင္ ၃၆ စီးလို႔ဆိုေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာ အစီး ၃၀ သာ တကယ္ေမာင္းႏွင္နိုင္ပါေတာ့တယ္ ။အဲဒီ အစင္း ၃၀ ဟာလည္း တစ္စုတစ္စည္းတည္း မရွိပဲ ေနရာ အႏွံျပန္႔က်ဲေနပါတယ္ ။ဒီေတာ့ကာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔နိုင္ငံမွာ အစင္း ၂၀ လံုလံုး တစုတစည္းတည္း အေကာင္းပ တိ ရွိေနပါတယ္ ။ ဒီအစီး ၂၀ ကိုျပတိုက္ထဲထည့္ လိုက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံျခားေငြ ဘယ္ေလာက္ စီးဝင္လာမလဲ ။ ဒါမွမဟုတ္ ၁၀ စီးကို ျပတိုက္ထဲထည့္ ၁၀ စီးကို အေကာင္း အတိုင္းျပန္ဆင္ျပီး အေပ်ာ္တမ္းကလပ္ပံုစံ သို႔မဟုတ္ ကမၻာလွည့္ခရီးသြားေတြ ေလ့လာသူေတြအတြက္ ေမာင္းႏွင္ စီးနင္းနိုင္ေအာင္ လုပ္ထားခဲ့မယ္ဆိုရင္ ???? ။
ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက စပစ္ဖိုင္းယားေလယာဥ္တစ္အုပ္ကို ျမန္မာျပည္တစ္ေနရာတြင္ေတြ႔ရစဥ္
သူတို႔ဒီေလယာဥ္ေတြကို စရွာေဖြကတည္းက အခုခ်ိန္ထိ ေဒၚလာ ႏွစ္သိန္းတစ္ေသာင္းေက်ာ္ ကုန္က်ပါ တယ္ လို႔ ေျပာခဲ့တယ္ ။ဟုတ္ျပီ ကြ်န္ေတာ္တို႔သာဆိုလွ်င္ ရွာေဖြေပးခဲ့တဲ့ ေဒးဗစ္ေဂ်ကန္ဒယ္လ္ ကို ေဒၚလာ သိန္းႏွစ္ဆယ္ ဆုခ်လိုက္ပါ့မယ္ ။ဘာေၾကာင့္လဲ ။
ျဗိတိသွ် သားေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔လိုမ်ိဳး ဇာတိဂုဏ္ကို သိပ္တန္ဖိုးထားသူေတြပါ ။ သူတို႔နိုင္ငံရဲ့ ဂုဏ္က်က္ သေရကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီလာၾကည့္လာေလ့လာရမွာပါ ။အဲဒီတစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ မီးခိုးမ ထြက္တဲ့ စက္ရံဳတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ကမၻာလွည့္ခရီးသြားေတြဆီကေန နိုင္ငံျခားေငြ ထိုင္ယူေနရံုပါပဲ ။ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ထိုင္ယူေနမွာလဲ ။ဒီေလယာဥ္ေတြ ျမန္မာနိုင္ငံမွာရွိေနသမွ် နဲ႔ ေနာင္ သားစဥ္ေျမး ဆက္အထိ ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ နိုင္ငံျခားေငြသဲ့ယူလို႔ရမဲ့ အရာေတြပါ ။
သူတို႔ကလည္း သူတို႔နိုင္ငံရဲ့ ဂုဏ္ယူစရာ အေမြအႏွစ္ၾကီးေတြကို ျပန္ေတာင္းတယ္ ။ကြ်န္ေတာ္တို႔ကလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံရဲ့အဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့ ရတနာေတြ ယဥ္ေက်းမွူအေမြအႏွစ္ေတြ ျပန္ေတာင္းတယ္ ။ကဲ.ဒါ ရာဇဝတ္ မွူလည္းမဟုတ္ဘူး ။ မလုပ္ရတဲ့ စည္းမ်ဥ္းလည္း မဟုတ္ဘူ း ။သူတို႔လူမ်ိဳးဟာက်ေတာ့ သိတတ္ျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဟာေတြက်ေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ျပတိုက္ထဲ ထည့္ျပီး သူတို႔ိနိုင္ငံက လုပ္စားျပ စား ဂုဏ္ယူေန တာေတာ့ မဟုတ္ေသး ဘူးခင္ဗ် ။
(ေမာင္ေက်ာက္ခဲ အဖြဲ႔)
0 comments:
Post a Comment