ကမၻာမွ အသိအမွတ္ျပဳ ခဲ႔ေသာ ျမန္မာ႔ ပထမဆုံး သိပၸံပညာရွင္

ယခု တစ္ႀကိမ္တြင္ေတာ႔ ကမၻာမွအသိ အမွတ္ျပဳခဲ႔ေသာ ျမန္မာ႔ပထမဆုံး သိပၸံပညာရွင္ အေႀကာင္း တင္ျပ ခ်င္ပါသည္။ သူသည္ လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာေက်ာ္မွ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္ဟုဆုိလွ်င္ အံ႔ႀသႀကမည္ ထင္ပါ သည္။

ထုိ႔ထက္ပုိ၍ သူသည္ ကုန္းေဘာင္ဆက္၏မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ျဖစ္ေႀကာင္းေျပာလွ်င္ ပုိ၍အ႔ံအားသင္႔ႀကေပ လိမ္႔ မည္။ ကေနာင္မင္းသားမ်ားလားဟု ေမးစရာရွိပါသည္။ မဟုတ္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္တင္ျပမည္႔ပုဂၢိဳလ္မွာ ဘုိးေတာ္ ဘုရား(ဗဒုံမင္း)၏သားေတာ္ မကၡရာမင္းသားႀကီးျဖစ္ပါသည္။

ေရွးဦးျမန္မာ႔သိပၸံပညာရွင္ မကၡရာမင္းသားႀကီးသည္ ငယ္စဥ္ကတည္းကသြက္ခ်ာပါဒေလငန္းေရာဂါ ရွိသူျဖစ္ျပီး အျခားမင္းသားမ်ားကဲ႔သုိ႔ နန္းတြင္းေရးကို စိတ္မ၀င္စားခဲ႔ဘဲ ႏုိင္ငံႏွင္႔လူမ်ိဳး အတြက္ ႏွလုံး ရည္ႏွင္႔အလုပ္အေကြ်းျပဳရန္ ပညာေရးနယ္ပယ္တြင္ သူ႔ဘ၀ကုိ ျမဳပ္ႏွံခဲ႔သူျဖစ္ပါသည္။

သူသည္ ေဆးက်မ္း၊ ဓာတ္က်မ္း၊ ေဗဒင္က်မ္း၊ ပါ႒ိသကၠတဘာသာရပ္က်မ္း (၂၃၄)က်မ္းခန္႔ စုေဆာင္း ကာ ျမန္မာဘာသာသုိ႔ ျပန္ဆုိခဲ႔သည္။

ေနာက္ပုိင္း အေနာက္တုိင္းသားမ်ား နန္းတြင္းသုိ႔၀င္ထြက္လာႀကေသာအခါ ထုိသူတုိ႔ႏွင္႔ ေတြ႔ဆုံႏွီးေႏွာျပီး အဂၤလိပ္စာသင္ယူရာမွတဆင္႔ သိပၸံပညာကုိ စိတ္၀င္စားလာသည္။ သခ်ၤာဘာသာရပ္ကုိကား အထူး ၀ါသနာပါသည္။ ထုိေခတ္က ျမန္မာတုိ႔သည္ အေနာက္တုိင္း၀ိဇၨာ၊သိပၸံပညာရပ္မ်ားကုိ မ  တတ္ေျမာက္ႀက ေသး၊ ေခတ္မမီႀကေသးေပ။

ထုိ႔ေႀကာင္႔ မင္းသားႀကီးသည္ ျမန္မာမ်ားေခတ္မီေစေရးအတြက္ ေျမွာ္ေတြးကာ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးပမ္းရန္ စိတ္ပုိင္းျဖတ္ခဲ႔ဟန္တူပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္သူသည္ အဂၤလိပ္ကုန္သည္ ခ်ားလိန္းထံမွ (Ree's Ency -clopedia) စြယ္စုံက်မ္းႀကီးကုိ ၀ယ္ယူရရွိခဲ႔ရာ အထူးတလည္ေလ႔လာဆည္းပူးခဲ႔သည္။

ထုိက်မ္းႀကီးသည္ အေနာက္တုိင္းေခတ္သစ္အတတ္ပညာ၊ စာေပ၊ ဗဟုသုတမ်ားကုိ AမွZအထိ စုေပါင္းျပဳစု ထားေသာ က်မ္းႀကီးျဖစ္ရာ မင္းသားႀကီးသည္ ထုိက်မ္းႀကီး၏ အက်ိဳးအာနိသင္မ်ားကုိ သိျမင္လာျပီး ျမန္ မာမ်ား ေခတ္ႏွင္႔ရင္ေပါင္တန္းႏုိင္ေစရန္ ထုိက်မ္းႀကီးမွ အေႀကာင္းအရာမ်ားကုိ ျမန္မာမ်ားသိရွိေစလုိေသာ
ေစတနာျဖင္႔ ခ်ားလိန္း၏အကူအညီယူကာ စတင္ဘာသာျပန္ဆုိပါသည္။

သုိ႔ေသာ္က်မ္းႀကီးမွာ အုပ္ေရ၄၅အုပ္အထိ ရွိေသာေႀကာင္႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာဘာသာျပန္ ဆုိမွ ျပီးစီး မည္ျဖစ္ေႀကာင္း တြက္ဆမိျပီး သူဘာသာျပန္ဆုိေနစဥ္အေတာအတြင္း ျမန္မာမ်ားအဂၤလိပ္စာ ေလ႔ လာႏုိင္ေစရန္ အႀကံထုတ္ဟန္တူပါသည္။

ထုိ႔ေႀကာင္႔ မင္းသားႀကီးသည္ သူ႔အားေဆးကုသေပးေသာ ေဒါက္တာပရုိက္၏အကူအညီႏွင္႔ ေဒါက္တာ ဂ်ပ္ဆင္ဆုိသူ ျပဳစုခဲ႔ေသာ အဂၤလိပ္အဘိဓာန္ကုိ စတင္ဘာသာျပန္ဆုိပါသည္။ ေနာက္ပုိင္း ေဒါက္တာ ပရုိက္ျပန္သြားေသာအခါ ခ်ားလိန္းႏွင္႔ ပူးေပါင္းျပီး ဘာသာျပန္ဆုိရန္အားထုတ္ခဲ႔ရာ ေနာက္ဆုံးတြင္ ပထမဆုံးေသာ အဂၤလိပ္-ျမန္မာအဘိဓာန္ျဖစ္ေသာ လိန္း-မကၡရာအဘိဓာန္ ထြက္ေပၚလာခဲ႔ပါသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ယခုမွေရာက္ဖူးသည္႔ စာေပပညာရွင္မဟုတ္ေသာ အဂၤလိပ္ကုန္သည္တစ္ဦးႏွင္႔ အဂၤလိပ္ စာႏွင္႔ အဘိဓာန္ကုိ ယခုမွ ျမင္ဖူးေသာ ျမန္မာမင္းသားတစ္ပါးတုိ႔သည္ မူလျပဳစုသူ ေဒါက္တာဂ်ပ္ဆင္က ရွစ္ႏွစ္ႀကာျပဳစုခဲ႔ရေသာ အဘိဓာန္ကုိ ငါးႏွစ္ႏွင္႔ ဘာသာျပန္ဆုိႏုိင္ခဲ႔သည္မွာ အံ႔ခ်ီးဖြယ္ရာပင္ျဖစ္ပါသည္။

ထုိေခတ္အခါက အင္း၀ေနျပည္ေတာ္ေရာက္ အေနာက္တုိင္းသားမ်ား အေလးစားဆုံးပုဂၢိဳလ္မွာ မကၡရာမင္း သားႀကီးျဖစ္ေႀကာင္း ၄င္းတုိ႔၏မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရွိရပါသည္။ မင္းသားႀကီး၏စာႀကည္႔ေဆာင္၌ အပူ အေအး တုိင္းေသာ သာမုိမီတာႏွင္႔ ေလဖိအားတုိင္းေသာ ဘာရုိမီတာတုိ႔ပင္ ရွိပါသည္။ မင္းသားႀကီးသည္ ကမၻာလုံးသည္ဟူေသာ အယူအဆကုိ လက္ခံသူလည္းျဖစ္ပါသည္။ မင္းသားႀကီးသည္ ေလာဂရစ္သမ္ ဂဏာန္း သခ်ၤာကုိလည္း ေကာင္းစြာတတ္ေျမာက္ျပီး အေနာက္တုိင္းနကၡတၱေဗဒႏွင္႔ ပထ၀ီ၀င္ကုိ လည္း ေလ႔လာလုိက္စားခဲ႔ပါသည္။ ေနာက္ဆုံးကံေတာ္ကုန္ခ်ိန္အထိ အေနာက္တုိင္းေခတ္သစ္သိပၸံ ပညာရပ္အမ်ားအျပားကုိ ေလ႔လာလုိက္စားခဲ႔သူလည္းျဖစ္ပါသည္။

ထုိ႔ျပင္ ထုိေခတ္အခါက အာရွတုိက္မွ ဒိပ္ဒိပ္ႀကဲပညာရွင္သုေတသီမ်ားသာ အသင္း၀င္ခြင္႔ျပဳေသာ ဘဂၤလား အာရွဆုိင္ရာ၀ိဇၨာ သိပၸံသုေတသန အသင္းႀကီးမွ ဂုဏ္ထူးေဆာင္အသင္းသားသိပၸံပညာရွင္ အျဖစ္  ေရြးခ်ယ္ခံခဲ႔ရသူလည္း ျဖစ္ပါသည္။ မင္းသားႀကီးသည္ မင္းတုန္းမင္းနန္းမတက္ခင္ အသက္၅၇ႏွစ္ အရြယ္၌ ကံေတာ္ကုန္ခဲ႔ပါသည္။ အသက္၅၇ႏွစ္ဆုိသည္မွာ အသက္ႀကီးျပီဟု မဆုိႏုိင္ေသာေ ႀကာင္႔ ႏွေျမာ စရာေကာင္းလွပါသည္။ ကေနာင္ မင္းသားႀကီးႏွင္႔ လက္တြဲအလုပ္ မလုပ္ႏုိင္ခဲ႔သည္က ပုိျပီးႏွေျမာဖုိ႔ေ ကာင္းပါသည္။ သူျပဳစုခဲ႔ေသာ အဘိဓာန္စာအုပ္မွာ ယခုထိ မပ်က္စီးဘဲ က်န္ေနသည္မွာ ႏွစ္အုပ္သာ ရွိေႀကာင္း ဆုိပါသည္။

တစ္အုပ္မွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ၀ါရွင္တန္ဒီစီျမိဳ႔ေတာ္၊ ကြန္ဂရက္စာႀကည္႔တုိက္တြင္ျဖစ္ျပီး က်န္တစ္ အုပ္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႔၊ အမိ်ဳးသားစာႀကည္႔တုိက္တြင္ ရွိေႀကာင္းသိရပါသည္။ ထုိ႔ေႀကာင္႔ မကၡရာမင္းသားႀကီးအား ကမၻာမွ အသိအမွတ္ျပဳခဲ႔ေသာ ျမန္မာ႔ပထမဆုံးသိပၸံပညာရွင္အျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ အေနျဖင္႔ မွတ္တမ္းတင္ဂုဏ္ျပဳကာ တင္ျပလုိက္ရပါသည္။

စိတ္ကူးေပ်ာ္ရာဆိုဒ္မွ စာေရးသူ မင္းအရိပ္၏ ေရးသားမွဳ.အားၿပန္လည္မွ်ေ၀ပါတယ္