ေက်ာင္းမွာ ဆရာမေတြ၊ အိမ္မွာ မိဘေတြမသိေအာင္ သရဲေခၚတဲ့ ဂိမ္းတို႔ ၊ဖ်ာလိပ္နတ္ေခၚတာတုိ႔ စူးစမ္းခ်င္တဲ့ မိန္းကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္ဖူးၾကမွာပါ.. ကၽြန္မတို႔လည္း စမ္းသပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္.. တစ္သက္မွာ မေမ့ႏိုင္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးက ကၽြန္မတုိ႔ ကုိးတန္းႏွစ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တာပါ...
တစ္ေန႔မွာ စံုညီပြဲေတာ္နီးလာလုိ႔ လူေရြးၾကေတာ့ ကတဲ့အဖြဲ႔ထဲမွာ ကၽြန္မပါသြားပါတယ္.. ေရြးလိုက္တာ အားလံုးမိန္းကေလးေတြခ်ည္းပဲ... ကၽြန္မအပါအဝင္ အားလံုးေပါင္းဆယ့္တစ္ေယာက္... စာမသင္ရဘဲ အကပဲ တုိက္ေနေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔လည္း ေပ်ာ္ေနၾကတာေပါ့.. ဒါေပမယ့္ အရမ္းပင္ပန္းပါတယ္.. ကၽြန္မတို႔ကို အက တိုက္ဖို ့အတြက္ စာမသင္တဲ့ အခန္းတစ္ခန္းေပးထားပါတယ္... တစ္ျဖည္းျဖည္း ဆယ့္တစ္ေယာက္ လံုးေပါင္းမိျပီး ခင္သြားတယ္..
တစ္ရက္ အကတိုက္မယ့္ ဆရာမက အဝတ္အစားအတြက္ အျပင္သြားတာကို အခြင့္ေကာင္းယူျပီး အားလံုးအတန္းထဲ ျပန္မဝင္ဘဲ တစ္ခုခု ေဆာ့ႀကမယ္လုိ႔စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္းနဲ ့ ေပၚလာတာ သရဲ ေခၚျပီး ေဆာ့မယ္ ေမးႀကမယ္ေပါ့...
(အဲဒီ ကစားနည္းကိုေအာက္မွာ ပံုနဲ႔တကြ ေဖာ္ျပထားပါတယ္.. အလယ္ ေနရာမွာ ေရသန္႔ဗူး အဖံုးေလး ထားျပီး ေခၚရပါတယ္.. ေပ့ါတဲ့အရာေလးဆုိရင္လည္း ပါတယ္.. အဲဒီအဖံုးေလးမွာ သံုးေယာက္ထက္ ပိုလက္ေထာက္ လို႔မရပါဘူး... )
အဲဒါနဲ ့ဘယ္သူေခၚမလဲေပါ့ေနာ္.. ေႀကာက္တတ္တယ့္သူလည္းပါေတာ့ ေသခ်ာေခၚရဲမွရမွာေလ... အဲဒါနဲ ့ေခၚေနတုန္း ေခၚတဲ့အဖံုးေလးကို ထိထားတဲ့လက္က လႊတ္လိုက္ရင္ ဝင္လာမယ့္ သရဲက စိတ္ဆိုးတတ္ တယ္လုိ႔ၾကားဖူးပါတယ္.. အဲဒါနဲ ့ကၽြန္မရယ္ သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ရယ္ စ ေခၚတယ္...
" ဒီအနီးတ၀ုိ္က္မွာ ရွိတဲ့ ပရေလာကသားမ်ား .. ကၽြန္မတုိ႔နဲ႔ ေဆာ့ခ်င္ရင္ ဒီအဖံုးေလးေရြ႕ၿပီး ေမးတာေလး ေတြေျဖေပးပါ.. "
အဲဒီလုိ အားလံုးရြတ္ျပီး စ ေခၚတယ္.. ျမန္တယ္.. နွစ္မိနစ္ေလာက္ အၾကာမွာပဲ ပုလင္းအဖုံးေလး ေရြ႕လာ တယ္... ကိုယ့္လက္က ေတာ့အလိုက္သင့္ေလး လိုက္ေနရတယ္... ပထမဆံုး ၀င္လာတဲ့သရဲက ေယာက်ၤား ေလးလား. .မိန္းကေလး သိခ်င္တာနဲ႔..
" အခုကၽြန္မတုိ႔နဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီးေဆာ့တာ.. ဘယ္သူလဲ.. မိန္းကေလးလား.. ေယာက်ၤားေလးလား.. " လို႔ေမး လုိက္တယ္..
GIRL အကြက္ကေလးနဲ႔ BOY အကြက္ကေလးေပးထားပါတယ္.. အဲဒီမွာ သူက GIRL ဆိုတဲ့ စာလံုးေလးစီ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေရြ႕သြားပါတယ္... ဒါနဲ ့ဆက္ေမးတယ္... နာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲေမးေတာ့ ခ ေကြး ရယ္ ရ ေကာက္ ရယ္ အဲဒီ စာလံုးနွစ္လံုးဆီကုိ ျဖည္းျဖည္းခ်ငး ေရြ ႔သြားတယ္... အဲဒါ " ငါတို႔နဲ႔ ေဆာ့ခ်င္လား.. မေဆာ့ခ်င္ဘူးလား... " လို ့ေမးေတာ့ NO ကိုသြားတယ္.. ေနာက္ တစ္ေခါက္ ထပ္ေမးေတာ့လည္း NO မွာပဲ ရပ္ေနေတာ့ သူ ့ကိုျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တယ္...
အဲဒါနဲ ့ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ ထပ္ေခၚမယ္ေပါ့... ခုနကလိုပဲ ျပန္ေခၚတယ္... ဒီတစ္ခါ ဝင္လာတာေတာ္ ေတာ္ျမန္တယ္... ေခၚလုိ႔မွမဆံုးေသးဘူး.. ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတာ.. ျပီးေတာ့ ခုနကလို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အဖုံးက မေရြ႕ဘူး... နည္းနည္းျမန္ေနတယ္.. ကၽြန္မတို႔ တစ္ေယာက္ မ်က္နွာ တစ္ေယာက္ ႀကည့္ ေတာ့ မ်က္နွာေတြ ပ်က္ေနၾကၿပီေလ.. အဲဒါနဲ ့နာမည္ ေမးတယ္.. အဂၤလိပ္စာလံုး J ကိုသြားတယ္... ျမန္ျမန္ပဲ.. အဲဒါနဲ႔ အေျခအေန သိပ္မေကာင္းေတာ့ဘူးေလ.. " ငါတို ့နဲ ့ေဆာ့ခ်င္ လား.." လုိ႔ ေမးေတာ့ YES ကိုသြား တယ္.. အမွန္ ကၽြန္မတုိ႔ေတြက ေႀကာက္ေနျပီ... NO ကိုသြားေစခ်င္တာ.. အဲဒါ သံုးခါေလာက္ ေမးေတာ့ မထူးေတာ့ဘူး... သူလည္းေဆာ့ခ်င္လို႔ေနမွာေပါ့ ဆိုျပီး ေမးခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ ဆက္ေမးတယ္... အခု ဒီအခန္းထဲမွာ ဘယ္သူေတြရွိလဲ ေမးေတာ့ GIRL ဆီကိုသြားတယ္.. အဲဒါဆက္ေမးတယ္.. ျပီးေတာ့ ဘယ္နွစ္ေယာက္ရွိလဲဆိုေတာ့ 1 ကိုနွစ္ခါသြားတယ္... အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေစာေစာက ေၾကာက္တဲ့စိတ္ေတြ ေပ်ာက္ၿပီး ေပ်ာ္လာတယ္.. " ေနာင္နွစ္ ဆယ္တန္းတက္ရင္ တစ္နွစ္တည္းနဲ႔ေအာင္မွာလား.. ဂုဏ္ထူးေတြ ပါမွာလား.. " အစရွိတဲ့ ေမးခြန္းေတြေလွ်ာက္ေမးတယ္.. ေနာက္ ခဏၾကာေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ေဆာ့ေနတဲ့ စားပြဲကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ေခါက္ေနတဲ့အသံထြက္လာတယ္.. တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ ၾကည့္ၿပီး ဘယ္သူေခါက္တာလဲေပါ့.. ဘယ္သူမွမေခါက္ဘူး လုိ႔ ေခါင္းခါျပၾကတယ္. ေနာက္ ခဏၾကာေတာ့ ေဘးနားကေန ေလေတြေ၀ွ႔တုိက္သြားသလုိျဖစ္ၿပီး သံုးေယာက္စလံုး ဆံပင္ေတြပါ လြင့္ကုန္တယ္.. အကုန္လံုးက ေၾကာက္လန္႔ေနၾကၿပီန.. အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မက သတိရၿပီး..
" အားလံုး လက္ကို မဖယ္ၾကနဲ႔ေနာ္.. သူ႔ကို ျပန္မပုိ႔ရေသးဘူး.. " လို႔ေျပာတာကို တစ္ေယာက္က လန္႔ၿပီး တင္ထားတဲ့လက္ကို ဖယ္ လိုက္တယ္...က်န္တဲ့သူေတြလည္း မ်က္လံုးေတြျပဴးကုန္ႀကတာေပါ့.. အဲဒါနဲ႔..
" ငါတို႔ ဆက္မေဆာ့ေတာ့ဘူး.. " လုိ႔ ေျပာတာကို... No ဆိုတဲ့ စာလံုးနားက ဘယ္မွမေရြ႕ေတာ့ဘူး... က်န္တဲ့သူေတြလည္း ေႀကာက္ေပမယ့္ မေအာ္ရဲဘူး... မိသြားရင္ ရံုခန္းေရာက္မွာေလ... အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဖိနပ္ကို ရွပ္တုိက္စီးတဲ့အသံေတြ စၾကားရေတာ့တာပဲ.. အဲဒီေနာက္မွာ ျပတင္းေပါက္ တံခါးေတြက ေလမတိုက္ဘဲ တ၀ုန္း၀ုန္း ပိတ္ကုန္တာ... မွန္တစ္ခ်က္ေတာင္ ခြမ္ ကနဲ ကြဲသြားေသးတယ္...ၾကိတ္ငိုတဲ့ သူကလည္း ငိုကုန္ၿပီ.. အဲ့ဒါနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုျပီး နွစ္ေယာက္လံုး အဖံုးေပၚကေန လက္ကို ဖယ္လိုက္တာ ပုလင္းအဖုံးက စာရြက္ေပၚမွာ သူ႔ဟာသူ ေရြ႕ေနတယ္.. အဲဒါနဲ ့ကၽြန္မလည္း အဲဒီပုလင္းအဖုံးကို စာသင္ခံု ေတြ ထပ္ျပီးစီ ထားတဲ့ ခံု အထပ္လိုက္ထပ္ထားတဲ့ဘက္ကို ပစ္လိုက္တယ္... ျပီးေတာ့ စာရြက္ကိုလည္း လံုးေျခၿပီး စုတ္ျဖဲပစ္လိုက္တယ္...အားလံုးတိတ္ဆိတ္သြားတယ္.. အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတုိ႔အားလံုးက ေၾကာက္ လန္႔ၿပီး ဘုရားစာရြတ္မိလိုက္တာ ခုနက ပစ္လိုက္တဲ့ ပုလင္းအဖံုးေရာက္သြားတဲ့ ေနရာက ခုံ အထပ္လိုက္ႀကီးက ဝုန္း ဆိုျပီး တစ္ခံုမက်န္ အကုန္ျပဳတ္က် တာ တစ္ကယ္ဆို ထြက္ေျပးလို႔ရေနတာကို ဘယ္သူမွမေျပးမိၾကသလုိ ေျခ ေထာက္ေတြလည္း မေရြ႕ဘူး.. ေနာက္တစ္ခုထူးဆန္းတာက ဒီေလာက္ဆူ ညံၿပီး ျဖစ္ေနတာကို အခန္းအျပင္က ဘယ္သူမွမၾကားၾကဘူးေလ.. ဆယ့္တစ္ေယာက္လံုး ရသမွ် ဘုရားစာ ေတြ အကုန္ ေအာ္ရြတ္က်ေပမယ့္ ခုနကျပိဳက်တယ့္ ခံုကိုလည္း လူေတြ ေျခ ေထာက္နဲ႔ ၀ုိင္းကန္ေနသလို အသံေတြထြက္တာလည္း တိတ္မသြားဘူး.. ျပီးေတာ့ ေဘးနားမွာ လူေတြ ေျပးျပီးျဖတ္သြားသလို ေလေတြတ၀ူး၀ူးနဲ႔... ေနာက္ အခန္းထဲမွာ ထြန္းထားတဲ့ မီးပါပ်က္ သြားတယ္... ကၽြန္မတုိ႔လည္း အားလံုးစု ထုိင္ လက္အုပ္ကေလးေတြခ်ီ.. မ်က္စိကိုမွိတ္ရင္း (မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ေပါ့.. ) ဘုရားစာရြတ္ေန လုိက္ၾကတာ.. ဆယ့္ငါးမိနစ္ေက်ာ္ေလာက္လည္းၾကာေရာ ၀ုန္း ဆုိ နံရံကိုပစ္ေဆာင့္လိုက္တဲ့ အသံႀကီးႀကားျပီး ျပတင္း ေပါက္တံခါးေတြေရာ တံခါးမၾကီးေရာ အကုန္ျပန္ပြင့္သြားတယ္.. ေျခ ေထာက္လည္း လႈတ္လို႔ ရသြား တယ္.. အဲဒါ တံခါးေပါက္ကို အလုအယက္ ေျပးထြက္ႀကတာ အ ေပါက္ဝလဲေရာက္ေရာ အေပါက္၀မွာ ေယာက်္ားႀကီးတစ္ေယာက္.. တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ေသြးေတြနဲ႔.. အက်ီၤ က အျဖဴေရာင္.. အျဖဴေရာင္ဆုိေပမယ့္ ေသြးေတြေပက်ံေနေတာ့ အနီဘက္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေရာက္ေနၿပီ.. ပုဆိုးက အျပာ ေရာင္.. သူက အခန္းေပါက္ဝမွာ ရပ္ေနေတာ့ ဒီမွာလည္းဆက္မေနရဲ အေပါက္၀မွာလည္း တစ္ေကာင္ဆုိေတာ့ ေၾကာက္အားလန္႔အားနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆုိၿပီး မ်က္လံုးကုိမွိတ္.. သူ႔ကုိဝင္တိုက္ျပီး အကုန္ထြက္ေျပး လာ တာ... သူ့ကိုဝင္တိုက္လိုက္တာ ေလဟာနယ္ထဲ ခဏေလးေရာက္သြားသလိုပဲ... အခန္းက ဒုတိယ ထပ္မွာ ဆိုေတာ့ ေအာက္ထပ္ ေျပးဆင္းလာၾကတာ.. ေနာက္က်တဲ့ေျခေထာက္ သစၥာေဖာက္ပဲ ဆုိၿပီး ေျပးဆင္း ၾကတာ.. ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ အသက္မနည္းရႈၿပီး ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြ က်လုိ႔.. ေနာက္ရက္ ဆယ့္တစ္ေယာက္လံုးဖ်ားႀကတာ အကလည္းဆက္မတိုက္နိုင္ေတာ့ဘူးေလ..
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးက ကိုးတန္းတုန္းက စူးစမ္းခ်င္စိတ္နဲ ့ လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အမွားေလးတစ္ခုပါပဲ ရွင္... ေက်ာင္းနာမည္ ေလးကိုေတာ့ ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ပါရေစ..
ဒီဇာတ္လမ္ေလးကို ေျပာျပေပးပုိ႔ေသာ မ Shweyi Phyo Zaw ကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္..
၀င္ေရာက္ဖတ္ရႈအားေပးၾကေသာ ပရိသတ္မ်ားကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္......
Credit by Min Ma Naing
ADMIN Htut Htet
By ပရေလာက၏ သည္းထိတ္ရင္ဖို ျဖစ္ရပ္မ်ား
0 comments:
Post a Comment