ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ဆိုတာထက္ ျပည္သူ႔အတြက္သာျဖစ္ေစခ်င္သည္

            လြန္ခဲ့သည့္ အပတ္က သူငယ္ခ်င္းမ်ား ႏွင့္အတူ ရခုိင္ျပည္နယ္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ သူငယ္ခ်င္း မ်ားစုေပါင္း၍ တိုင္းရင္းသား ဒုကၡသည္မ်ားအား သြားေရာက္ လွဴဒါန္းခဲ့ၾကသည္။ ဌာနဆိုင္ရာ အာဏာပုိင္မ်ား၊ ဒုကၡသည္ စခန္းတာဝန္ ခံမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံု၍ ဒုကၡသည္မ်ားအား ဆန္၊ ငါးပိ၊ ငါးေျခာက္ႏွင့္ ရန္ကုန္ စက္႐ံုထုတ္ အဝတ္အထည္၊ လူသံုးကုန္မ်ား ႏွင့္ေငြမ်ား စုေပါင္းလွဴဒါန္း ခဲ့ၾကသည္။ ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံု ေမးျမန္းခဲ့ရာ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ၏ အစီအစဥ္ျဖင့္ ရြာမ်ားတြင္ ေနအိမ္မ်ား ေဆာက္လုပ္ေပးၿပီး ျပန္လည္ ေနရာခ်ထား ေပးလ်က္ရွိ ေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕မွာ မျပန္လိုၾကေၾကာင္း၊ ဘဂၤါလီရြာ မ်ားၾကားတြင္ ရခုိင္တုိင္းရင္းသား ရြာတစ္ရြာ၊ ၂ ရြာခန္႔ စသည္ျဖင့္ ၾကားညႇပ္ တည္ရွိေနသျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔ ပဋိပကၡျဖစ္ပြားၿပီး သည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ လံုၿခံဳမႈမရွိ ေတာ့ေၾကာင္း၊ သံသယ စိတ္ျဖင့္မေနလို ေတာ့ေၾကာင္း '' ႏြားကဲြရင္ က်ားကိုက္လိမ့္မယ္''ဟု ရခုိင္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးမွ ရခုိင္သံဝဲဝဲျဖင့္ ေျပာၾကား ခဲ့သည္ကို အမွတ္ရေနမိသည္။ ''ေအာ္သူ တို႔ေတြရဲ႕အနာဂတ္ ရင္ေလးစရာ ပါလား''ဟူ၍ ကိုယ္ခ်င္းစာ စိတ္ျဖစ္ေပၚမိခဲ့သည္။

            ရခုိင္ျပည္နယ္မွ ရန္ကုန္သို႔ ျပန္လည္ ေရာက္ရွိၿပီး ေခတၱအဆက္ ျပတ္ေနခဲ့သည့္ အြန္လုိင္းေပၚသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ရာ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚ၌ ခံု႐ံုးအဖဲြ႕ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္အဖဲြ႕၏ အေျခအတင္ ေဆြးေႏြးသည့္ အေရးကိစၥအား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေဖာ္ျပလ်က္ ရွိသည္ကို ေတြ႕လာရသည္။ လႊတ္ေတာ္မ်ားမွ ဖဲြ႕စည္းသည့္ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ အဖဲြ႕မ်ားကို ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖဲြ႕အစည္းျဖစ္သည္၊ မျဖစ္သည္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အျငင္းပြားမႈ အရွိန္ျမင့္တက္ လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ လႊတ္ေတာ္ အဖဲြ႕မ်ား အေနျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ သတ္မွတ္လို လ်က္ရွိေသာ္လည္း ခံု႐ံုးအဖဲြ႕ အေနျဖင့္မူ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ႏွင့္ညီၫြတ္မႈ မရွိသျဖင့္ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖဲြ႕အစည္းဟု မသတ္မွတ္ သင့္ေၾကာင္း အဆုိျပဳခဲ့ရာမွ စတင္ခဲ့သည္။

            ဤေနရာတြင္ မိမိအေနျဖင့္ ဥာဏ္မီသေလာက္ ေဖာ္ျပရလွ်င္ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ဆိုသည္မွာ အနိမ့္ဆံုး ဒုတိယဝန္ႀကီးအဆင့္မွ စတင္အ ႀကံဳးဝင္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ လႊတ္ေတာ္မွ ဖဲြ႕စည္းလိုက္သည့္ ေကာ္မတီဝင္မ်ား၊ ေကာ္မရွင္ အဖဲြ႕ဝင္မ်ား၊ ေရးရာေကာ္မတီ ဝင္မ်ားသည္ ဒုတိယဝန္ႀကီး အဆင့္ႏွင့္တစ္တန္း တည္းျဖစ္သြားမည္။ လႊတ္ေတာ္မွ ဖဲြ႕စည္းသည့္ ေကာ္မတီဝင္မ်ား အနည္းဆံုး ၄ဝဝ ေက်ာ္ ၅ဝဝ ခန္႔ရွိရာ ၄င္းတို႔အား ျပည္ေထာင္စု အဆင့္အတန္း သတ္မွတ္ပါက ဒုတိယဝန္ႀကီး တစ္ဦး၏ ခံစားရ ပိုင္ခြင့္အတုိင္း ခ်ီးျမႇင့္ေပး ရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအခါ တစ္ဦးလွ်င္ လစာမွာ က်ပ္သိန္း ၂ဝ ၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ၃ စီး၊ တစ္စီးလွ်င္ ဆီဂါလံ ၆ဝ ႏႈန္းျဖင့္ ဆီဂါလံ ၁၈ဝ၊ ေနထုိင္ရန္ အိမ္ခန္း၊ အခမဲ့ ေဆးကုသခြင့္၊ လုံၿခဳံေရး အေစာင့္အေရွာက္မ်ား စသည္ျဖင့္ အက်ိဳးခံစားခြင့္မ်ား ေပးရေတာ့ မည္ျဖစ္ရာ အင္အား ၅ဝဝ ခန္႔အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရမွ က်ပ္သိန္း ၁၃,ဝဝဝ (၁.၃ ဘီလီယံ)ခန္႔ ထပ္မံေပး ရမည္ျဖစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္အတြက္ က်ပ္ ၁၅ ဘီလီယံခန္႔ ေထာက္ပံ့ေပး ရမည္ျဖစ္သည္။ လက္ရွိ အေျခအ ေနတြင္ပင္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးလွ်င္ တစ္လ ၃ သိန္းႏႈန္း လစဥ္ေထာက္ပံ့ ေပးထားသည္။ လႊတ္ေတာ္ တက္ေရာက္ပါက ေနစရိတ္/စားစရိတ္ အတြက္ တစ္ရက္လွ်င္ ၁ဝ,ဝဝဝ က်ပ္ႏႈန္း ေန႔စဥ္ ေထာက္ပံ့ေပးထားၿပီး ခရီးစရိတ္ အတြက္မူ ကုန္က်သေလာက္ တင္ျပေတာင္းခံ ခြင့္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ လက္ရွိအေန အထားအတုိင္း လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၆ဝဝ ေက်ာ္ အတြက္ တစ္လလွ်င္ က်ပ္သိန္း ၁,၈ဝဝ ေက်ာ္ခန္႔ႏွင့္ တစ္ႏွစ္အတြက္ ၂ ဘီလီယံေက်ာ္ (ခရီးစရိတ္၊ စားစရိတ္ မပါ) ကို ႏိုင္ငံေတာ္မွ ေထာက္ပံ့ေပး လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ (အျခား ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ အဖဲြ႕မ်ား၏ လစာမ်ားကို ထည့္မတြက္ထားပါ။)

            သို႔ျဖစ္၍ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္သတ္မွတ္ပါက ႏိုင္ငံေတာ္ ဘ႑ာမွ အနည္းဆံုး က်ပ္သိန္း ၁၅ ဘီလီယံ ထပ္မံေထာက္ပံ့ ေပးရမည့္ အေျခအေနရွိသည္။ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံတုိင္းသည္ အစိုးရ၏ အေျခခံအေဆာက္ အဦမ်ား ႈ Infrastructure ေနရာတြင္ ပုဂၢလိက/အမ်ားပိုင္ အေျခခံအေဆာက္ အဦမ်ားႏွင့္ အစားထုိး ေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ ဆိုရွယ္လစ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ စနစ္မ်ားတြင္ ပုဂၢလိကစနစ္ မရွိသေလာက္ နည္းပါးၿပီး အေျခခံအေဆာက္ အဦတုိင္းကို အစိုးရမွ ဗဟိုဦးစီးစနစ္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေသာ္လည္း ဒီမိုကေရစီ စနစ္တြင္မူ အစိုးရဌာ နမ်ားတြင္ တတ္ႏုိင္သမွ် ဝန္ထမ္း အင္အားမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်၍ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္သာ အစားထိုး ေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ လံုၿခံဳေရးႏွင့္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးအတြက္ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္မ်ား ႏွင့္သက္ဆုိင္သည့္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး၊ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ သက္ဆုိင္သည့္ ဝန္ႀကီးဌာန မ်ားကိုသာ အဓိကအမာခံ ထားရွိဖဲြ႕စည္းၿပီး က်န္ဌာန မ်ားကုိမူ အမ်ားအားျဖင့္ လိုအပ္သည့္ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဦးစီး႐ံုးအဖဲြ႕ ေလာက္သာထားရွိကာ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ အစားထုိးၾကသည္သာ။ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ေစ်းကြက္မ်ားကို ယွဥ္ၿပိဳင္ထုတ္လုပ္ ခြင့္ေပးထားၿပီး အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ေပၚေပါက္လာ ေစရန္အတြက္ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီမ်ားအား အေထာက္အကူ ေပးရသည္။ ႏုိင္ငံသားတစ္ဦးခ်င္း ဝင္ေငြျမင့္မားေစေရးႏွင့္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ တိုးတက္ေစေရးအတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရက မူဝါဒမ်ား ခ်မွတ္၍ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းမ်ားကို အေထာက္အကူ ျပဳေပးရသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္ ဘ႑ာေငြအတြက္ ႏုိင္ငံသားမ်ား၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား၊ ကုမၸဏီမ်ားက မွန္မွန္ကန္ကန္ အခြန္ထမ္း ႏုိင္ေစရန္အတြက္ မူဝါဒစည္းမ်ဥ္း မ်ားခ်မွတ္၍ စနစ္တက် စည္းၾကပ္ၾကရသည္။ ယေန႔ အေျခအေန သည္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ား၌ ေငြေၾကးအက်ပ္ အတည္းႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရၿပီး စီးပြားေရး က်ဆင္းေနသည့္ ကာလျဖစ္သည္။ ဂရိ၊ စပိန္၊ အီတလီစေသာ ႏုိင္ငံမ်ားသည္ စီးပြားေရး က်ဆင္းေနသျဖင့္ အစိုးရမွ ၿခိဳးၿခံေခြၽတာေရး မူမ်ားခ်မွတ္၍ လစာစရိတ္ႏွင့္ ပင္စင္လစာ မ်ားေလွ်ာ့ခ်ျခင္း၊ အစိုးရ အသံုးစရိတ္မ်ား ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းတို႔ျပဳလုပ္၍ ေငြေၾကးက်ပ္တည္းမႈ ကို ကုစားေနၾကသည့္ ကာလျဖစ္သည္။

            မိမိတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း အေျခခံအေဆာက္အဦမ်ား တိုးတက္ေအာင္ႏွင့္ ဆင္းရဲမဲြေတမႈ ေလ်ာ့နည္း ေစေရးအတြက္ မ်ားစြာအခ်ိန္ ယူေဆာင္ရြက္ ရဦးမည္ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံတကာ စာမ်က္ႏွာရွိ အဆင္းရဲဆံုးႏွင့္ ဖံြ႕ၿဖိဳး တုိးတက္မႈ အနည္းဆံုးႏုိင္ငံစာရင္းမွ ပယ္ဖ်က္ႏုိင္ေရး ႀကိဳးစားၾကရဦးမည္။ ႏွစ္စဥ္ႀကံဳေတြ႕ ေနရသည့္ သဘာဝ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ားႏွင့္ အျခားအေၾကာင္း ေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ႏုိင္ငံတြင္း ဒုကၡသည္မ်ားအား ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးသည္လည္း လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ ထားမႈအရ အေရးႀကီးသည့္ လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ ၄င္းတို႔မွာ တစ္ႏုိင္ငံလံုး အတုိင္းအတာျဖင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ ရမည့္လုပ္ငန္း မ်ားျဖစ္သည္။ မဲဆႏၵ နယ္အလိုက္ ျပည္သူမွ ေရြးခ်ယ္တင္ ေျမႇာက္ထားသည့္ မိမိကိုယ္ကို ''ျပည္သူထဲက ေပါက္ဖြားလာသည့္ ျပည္သူ႔အေစခံမ်ား၊ ျပည္သူ႔အက်ိဳး အတြက္ပဲျဖစ္ေစရမယ္'' ဟု ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကသည့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စား လွယ္မ်ားအေနျဖင့္ လည္းအမွန္တကယ္ ျပည္သူမ်ားကိုသာ အက်ိဳးျပဳေစလိုသည္။ အျငင္းအခံု ျဖစ္ပြားေနသည့္ ေကာ္မတီ/ေကာ္မရွင္ဝင္ မ်ားအား ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ သတ္မွတ္ျခင္း/ မသတ္မွတ္ျခင္း ျငင္းခုံေနမည့္အစား ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ေနသည့္ ျပည္သူအက်ဳိးကုိသာ ေရွး႐ႈ ေဆာင္ရြက္သင့္သည္။ ၄င္းတုိ႔အား ေထာက္ပံ့ေပးရမည့္ ႏုိင္ငံေတာ္ ဘ႑ာေငြမွ ႏွစ္စဥ္က်ပ္သိန္း ၁၅ ဘီလီယံ (ေဒၚလာ ၁၉ သန္း)ခန္႔အား ခ်င္းျပည္နယ္၊ ကယားျပည္နယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ ကဲ့သို႔ေသာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲသည့္ ေဒသမ်ားအား လမ္းေဖာက္လုပ္ျခင္းႏွင့္ ဒုကၡသည္မ်ား ထူေထာင္ေရး ကိစၥမ်ားတြင္သာ အသံုးျပဳသြားပါက မိမိတို႔ျပည္သူ မ်ားအတြက္ နိဗၺာန္တမွ် အက်ိဳးသက္ေရာက္ ေစမည္ျဖစ္၍ ျပည္သူအတြက္ သာျဖစ္ေစခ်င္သည္။

                                                                                                                                    ျပည္သူတစ္ဦး