မညိႇဳးႏြမ္းေသာ အဆိပ္ပန္း ( သို႕မဟုတ္ ) တုိင္းျပည္ကုိ ေဖာက္ စားေနေသာ ႏွစ္လံုး/ သံုး လံုး ကင္ဆာ"

လက္ထဲမွစာရြက္ကို ေဝသီ ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ ထိလု ခမန္းကပ္၍ အားစိုက္ၾကည့္ လိုက္ ၿပီး အနည္းငယ္ တုန္ယင္ေနေသာ လက္ျဖင့္ ဗလာစာအုပ္တြင္ တစ္စံု တစ္ခုကို ခ်ေရး လိုက္သည္။အသက္ ၈၉ ႏွစ္ရိွ ေဒၚသိန္း ခင္အတြက္ေတာ့ ဤအလုပ္က ေန႔စဥ္ မပ်က္ မကြက္ ဆုိသည္ထက္ မလုပ္ရမေနႏိုင္ျဖစ္ေနေသာ အစဲြ အလမ္း တစ္ခု၏ ညိႇဳ႕ငင္မႈေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနမိျခင္း ဟု ဆုိႏုိင္သည္။

”မေရာင္းတဲ့ေန႔ဆုိရင္လည္း ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္” ဟု ၾကမ္းျပင္ တြင္ ျပန္႔က်ဲေနေသာ စာရြက္ မ်ားႏွင့္ ဗလာ စာအုပ္ကိုစု၍ ထပ္လိုက္ရင္း မွ အဘြားအိုကဆုိသည္။ တကယ္ ေတာ့ ထိုစာရြက္မ်ားမွာ ခ်ဳိင္းဟု ေခၚသည့္ႏွစ္လံုးထီ အတိတ္စိမ္း စာရြက္ျဖစ္သည္။ ”ပ်င္းလို႔ ဒါေလးကို တြက္ၿပီး ထိုးရေတာ့ အပ်င္းေျပတယ္။ ၿပီး ေတာ့ ဒီဘက္ ကို စိတ္ပါေနေတာ့ ေနမေကာင္းခ်င္တာေတြ၊ စိတ္ ပ်က္တာေတြ၊ စိတ္တုိင္းမက်တဲ့ စိတ္ေတြ သိပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ကေလးေတြေပးတဲ့ မုန္႔ဖိုးေလးေတြ နဲ႔ ထိုးတာ၊ တစ္ ရက္ကို ၁ဝဝဝ ဖိုးေတာင္ မျပည့္ပါဘူး။ ခ်ဲတြက္ၿပီး ထိုးေနရရင္ ၿပီးေရာ” ဟု အဘြား ေဒၚသိန္းခင္က ဒူးႏွစ္ဖက္ကို လက္ ျဖင့္ပိုက္လိုက္ရင္းမွအၿပံဳးျဖင့္ ေျပာ လိုက္သည္။

တိက်စြာ ဆုိရပါလွ်င္ ထိုျမင္ ကြင္းသည္ သံုးလံုးဟု ေခၚၾကသည့္ ထိုင္းထီဂဏန္းမွ ေနာက္ဆံုး ဂဏန္း သံုးလံုးကိုခန္႔မွန္း ေလာင္းကစား ၾကသည့္ ခ်ဲထီႏွင့္ထိုင္း စေတာ့ ရွယ္ ယာေစ်း ႏႈန္းမ်ားကို ေဖာ္ျပသည့္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားကိုယူ၍ ျမန္မာႏုိင္ငံ တြင္ ေန႔စဥ္ေလာင္း ကစားေနေသာ ႏွစ္လံုးထီ၏နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္း အ ျမစ္တြယ္ခံေနရေသာ သားေကာင္ မ်ား၏ ျပယုဂ္ပင္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ခ်ဲထီေလာင္း ကစားတြင္က်ယ္ေနမႈသည္ အာဂႏၲဳ ႏွာေစးေခ်ာင္းဆုိး မဟုတ္ဘဲ ကင္ ဆာေရာဂါကဲ့သို႔ ႐ိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီမ်ား အထိ ကုပ္တြယ္ျပန္႔ ပြားေနေသာ ျမစ္ပြားနာျဖစ္ေနခဲ့သည္မွာ ဆယ္စု ႏွစ္မ်ားစြာ မကေတာ့။

မုိးျမင့္မွ ဘဝမ်ားစြာကို ေျမ တြင္ ျပားျပားဝပ္က်ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ သကဲ့သို႔ ေကာင္းကင္ကုိ ေမွ်ာ္၍ ျဖတ္လမ္းနည္းျဖင့္ အျမင့္ေရာက္ ခ်င္သူမ်ားစြာ ပထဝီေအာက္ သို႔ ေရာက္သလို ဘဝမ်ားေၾကြ ပ်က္ခဲ့ သည္မွာလည္းစာအုပ္ျဖင့္သာ မွတ္ ထားပါက ေတာင္လိုပံုေနႏုိင္ သည္။သို႔ေသာ္ ထိုကဲ့သို႔ ဘဝပ်က္ သူ ပ်က္၊ ေထာင္နန္းသို႔ စံသူစံ၊ စာရိတၱ ယိုယြင္းသူ ယိုယြင္းေစ ေအာင္ စြမ္းအားႀကီးေသာ ထို ေလာင္းကစားအမႈသည္ ျမန္မာႏုိင္ ငံ၏ ေခတ္ေျပာင္း စနစ္ေျပာင္း ဟု ဆုိၾကသည့္ ယေန႔ကာလအထိ မညႇိဳးေသာပန္းအျဖစ္ လန္းဆဲ။

မေၾကြေသာပန္းအျဖစ္ ေဝဆဲ။

”ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ႏွစ္လံုး သံုးလံုးကို လံုးဝမထိုးပါဘူး။ ဒါေပ မဲ့ မိန္းမကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို သာ ျဖတ္ရင္ျဖတ္မယ္။ ႏွစ္လံုး သံုးလံုးေတာ့ ျဖတ္မယ့္သေဘာ မရိွဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ မိသားစု ေတာ္ေတာ္ေလး ဒုကၡ ေရာက္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ အခုလည္း ေရာက္ ေနဆဲေပါ့ဗ်ာ” ဟု စိတ္ပ်က္လက္ ပ်က္ ရင္ဖြင့္ခဲ့သူက အသက္ ၃၅ ႏွစ္ နီးပါးရိွၿပီျဖစ္ေသာ သန္လ်င္ ၿမိဳ႕မွ ကိုစိုးသန္း။အမ်ဳိးသမီးက ေစ်းသည္။ ေန႔စဥ္ ေရာင္းရသည့္ အျမတ္က သံုးေသာင္း ဝန္းက်င္ခန္႔ရိွေသာ္ လည္း ၄င္း၏ ႏွစ္လံုးစရိတ္က တစ္ေန႔လွ်င္ ၁၅ဝဝဝ အနီးတြင္ ေျပးေနတတ္သည့္ အျပင္ အိပ္မက္ ဆုိသည့္ အရာႀကီး ပါလာပါက အလြန္အက်ဴး ထုိးတတ္ေၾကာင္းသူက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပင္ ဖြင့္ခ် သည္။

”သူ႕ေၾကာင့္ပဲ ေန႔စဥ္ဝင္ေငြ ေကာင္းေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မိ သားစုမွာ ေၾကြးက ဆယ္သိန္း အထက္ မၾကာခဏ ေရာက္တယ္။ ေခ်းတဲ့သူေတြကလည္း သူ႕ေစ်းဆုိင္ ကုိ အထင္ႀကီးၿပီး ေခ်းၾက တယ္ ေလ” ဟု သူကဇာတ္စံုကို ဆက္ လက္ ခင္းပါသည္။ထိုရလဒ္အရ ေၾကြးပ မာဏ ၂၅ သိန္းအထိ ျဖစ္ခဲ့စဥ္က ကိုစိုး သန္း အေနျဖင့္ ေၾကြးရွင္ မ်ားအား ေတာင္းပန္ကာ ေဆြမ်ဳိး သားခ်င္း မ်ားဆီမွပိုက္ဆံဆဲြ၍ ၅ သိန္း သမားကို ၂ သိန္းဆပ္၊ ၃ သိန္း သမားကို ၁ သိန္း ဆပ္စ သည္ျဖင့္ မ်က္ႏွာေအာက္ခ်၍ ေတာင္း ပန္ ေျဖရွင္းခဲ့ရသည္။

ဤကား အဦး အစ ပထမတည္း။ယင္းျပႆနာ၏ေနာက္ က်ဳပ္ ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး ဟူသည့္ မိန္းမ၏ ေဝရာမဏိတရားကို နာခဲ့ ရေသာ္လည္း မၾကာေရးခ်မၾကာ ဒုတိယမၸိေသာႏွစ္လံုး ေၾကြးေဘး ေၾကာင့္ မိန္းမကုိ ေဆြမ်ဳိးမ်ားရိွရာ ေတာအရပ္သို႔ အေျပးအပ္ခဲ့ရသည္ ဟု သူကမ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္ျဖင့္ ဆုိ ပါသည္။

”ဒီတစ္ခါေတာ့ အမ်ဳိးေတြ လည္း အပူမကပ္ခ်င္တာနဲ႔ မိန္းမ ကိုေတာ ပုိ႔ထားလိုက္ရတယ္။ ေစ်း လည္းမေရာင္းရေတာ့ဘူး။ အဲဒီ တုန္းက သမီးေလးက ႏို႔မျပတ္ ေသး ဘူး” ဟု ေဘးနားတြင္ ထုိင္ ေနသည့္ သူငယ္တန္းေက်ာင္းသူ သမီး၏ ဦးေခါင္းကိုပုတ္လိုက္ရင္း ကိုစိုးသန္းက စိတ္မေကာင္းသည့္ ေလသံျဖင့္ ေျပာသည္။ မိခင္ႏို႔ႏွင့္ ႏို႔ဘူးအေျပာင္း အလဲ၊ သမီးငယ္၏ သည္းထန္ ေသာ အငိုကာလမ်ား၊ ကယ္တင္ ရွင္ ညီမမ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ ေၾကြးမ်ားရွင္းကာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူတုိ႔မိသားစုလည္း သန္လ်င္သို႔ ျမန္းရသည့္ အေၾကာင္းမလွေသာ ဇာတ္ကို သူက ဆက္ဆုိပါေသးသည္။

သို႔ေသာ္ ဤမွ်ျဖင့္ နိ႒ိမတံ။ ဇာတိအလံ မလဲေသာ မိန္းမ၏ ႏွစ္လံုးသစၥာရိွမႈေၾကာင့္ ၁၂ သိန္း ဆုိေသာ ေၾကြးအတြက္ ျခစ္ျခဳတ္ ဝယ္ထားေသာ ဒီတီဆုိင္ကယ္ေလး လည္း အခုေတာ့ အေပါင္ဆုိင္တြင္ အိပ္စက္ေနရၿပီဟု သိခဲ့ရေသး သည္။အဆိုပါ ႏွစ္လံုးသံုးလံုးမွစ၍ တစ္လံုးဟု ေခၚသည့္ ေဘာလံုးပဲြ ေလာင္းကစားျခင္း အပါအဝင္ တရားမ ဝင္ ေလာင္းကစားျခင္း မ်ားအတြက္ ျပ႒ာန္းထားေသာ ဥပေဒမ်ားရိွၿပီးျဖစ္ရာ က်ဴးလြန္ သည့္ မည္သူမဆို ဖမ္းဆီးျပစ္ဒဏ္ ခ်ခံရႏုိင္ေၾကာင္း တကယ္ေတာ့ အားလံုး သိရိွၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ခ်ဲထီကဲ့သုိ႔ ေလာင္းကစား အတြက္ စီမံခန္႔ခဲြျခင္း၊ ေလာင္းေၾကး လက္ခံျခင္း၊ ဒိုင္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ ျခင္းႏွင့္ အားေပးကူညီျခင္း၊ ေငြ ေၾကးအျမတ္ ရယူျခင္းႏွင့္ ပါဝင္ ကစားျခင္းသာမက ေလာင္းကစား ျပဳလုပ္ရန္အတြက္ ေငြေခ်းျခင္းႏွင့္ ေငြေၾကးေထာက္ပ့ံျခင္းမ်ား အ တြက္ပါ ျပစ္မႈေျမာက္ေၾကာင္း ေလာင္းကစား ဥပေဒတြင္ ျပ႒ာန္း ထားၿပီး အနိမ့္ဆံုး ေထာင္ဒဏ္ ၆ လမွ ၁ ႏွစ္၊ ၁ ႏွစ္မွ ၃ ႏွစ္၊ ၃ ႏွစ္မွ ၅ ႏွစ္အထိ ျပစ္မႈအလိုက္ ေထာင္ဒဏ္ က်ခံ ရႏုိင္ေၾကာင္း ပါရိွ သည္။

သို႔ေသာ္ ေလာကငရဲ ဟု သတ္မွတ္ၾကၿပီး ဆင္းရဲျခင္းမ်ား စုစည္းေနသည့္ မေနအပ္ေသာ ေထာင္ကိုမွ မေၾကာက္ဘဲ ဆက္ ေလွ်ာက္ေနၾကျခင္းႏွင့္ ဥပေဒမ်ား ရိွပါလ်က္ႏွ င့္ ယင္းလုပ္ ငန္းမ်ား မရပ္မနား ပြား၍သာ ေနဆဲမွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဟူေသာ အေမးအတြက္မူ အေျဖ ရိွၿပီး ျဖစ္ေသာ္ ျငား ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္ ရဲရဲလွန္ ေထာင္းရဲေသာ အားအတြက္ေတာ့ ခက္ခဲေန ဦးမည္မွာ အမွန္တရား ျဖစ္သည္။”မပေပ်ာက္ဘူး ဆုိတာက ေန႔စဥ္ ထိုးလို႔ ရေနတယ္။ ျမန္မာ ထီက တစ္လတစ္ခါမွ ဖြင့္တာ။ ၿပီးေတာ့ ေပါက္ ဖို႔မလြယ္ဘူး။ သံုး လံုးကလည္း ႏွစ္ပတ္ ဆုိေတာ့ ၾကာတယ္။ ႏွစ္လံုးက မနက္ထုိး ညေနေပါက္ဆုိေတာ့ ေအာက္ေျခ ဆင္းရဲသားေတြ အတြက္ အဆင္ေျပ တယ္ေလ”ဟု ေလးေဒါင့္ကန္မွ အသက္ ၆ဝ အရြယ္ရိွ အၿငိမ္းစား ရဲဝန္ထမ္း တစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးေမာင္ ႀကီး (အမည္လႊဲ)က ေျပာသည္။

ဦးေမာင္ႀကီးသည္ ရဲဝန္ထမ္း ဘဝျဖင့္ လုပ္သက္ျပည့္အၿငိမ္းစား ယူခဲ့သူျဖစ္ၿပီး နယ္ထိန္း တာဝန္ ျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်င္လည္ လာခဲ့သည့္အတြက္ အဆုိပါႏွစ္လံုး သံုးလံုးျပႆ နာၾကား ထဲထဲဝင္ဝင္ သိရိွသူလည္းျဖစ္ေၾကာင္း ၄င္းက ဆုိသည္။ ထိုအခ်က္ပို ေသခ်ာေစသည္ က သူ၏ လက္ရိွ ဒုတိယအိမ္ေထာင္ မွာ ႏွစ္လံုးသံုးလံုး ေရာင္းေနသူ ျဖစ္သည့္ အျပင္ သူကိုယ္တုိင္လည္း ထိုအလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြးေနျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ”ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္လို႔မရ ဘူး။ 

တရားဝင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ေပး လိုက္ရင္လည္း ျမန္မာလူမ်ဳိးက မဟုတ္တဲ့နည္းနဲ႔ အႀကံအဖန္လုပ္ လာမယ္။ အတင္း ဖမ္းရင္လည္း တျခားမဟုတ္တဲ့ ဘက္မွာ ေလွ်ာက္ လုပ္ကုန္လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွဥ့္ လည္း ေလွ်ာက္သာပ်ားလည္း စဲြသာ အေျခအေနတစ္ရပ္မွာ လုပ္ ထားမွရမယ္” ဟု သူက သံုးသပ္ သည္။ ”ေရာင္းတဲ့သူဆုိတာ ဝင္ေငြ မေကာင္းလို႔ အလုပ္မရိွလို႔။ ႏွစ္ လံုးသံုးလံုး ေရာင္းတယ္ဆုိတာ အုိးမကြာ၊ အိမ္မကြာနဲ႔ ပိုက္ဆံ တစ္ေန႔ ၄၊ ၅ ေထာင္ရွာလို႔ ရ တယ္။

တကယ္ဆို တျခား အလုပ္ ေတြ ရိွေနရင္ မေရာင္းေတာ့ဘူး ေပါ့။ အဲဒီလို ဝင္ေငြေကာင္း တဲ့အ လုပ္မွ မရိွေတာ့ ခက္တယ္” ဟု ဦးေမာင္ႀကီးက သူ႕အေတြ႕အႀကံဳ အရ သံုးသပ္သည္။တကယ္ေတာ့ အၿငိမ္းစား ယူၿပီးေနာက္ သူကိုယ္တုိင္ ဤ လုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးေနေသာ္ လည္း ႀကီးႀကီး မားမား လုပ္ကိုင္ ေနသည္ေတာ့ မဟုတ္ဟု ဆိုပါ သည္။ ”ေရာင္းလို႔ရတာ မျဖစ္ စေလာက္ ပါကြာ။ အခု အခ်ိန္မွာ က ေဘာလံုးပဲြေတြ၊ ဖဲဝို္င္းေတြက ပို ေတာင္ဆုိးပါတယ္။ ေနာက္ အဓိက က ေဘာပဲြေတြမွာပဲ ေၾကးႀကီး ေလာင္းေနၾကတာ။ ဒါက တစ္ရာဖိုး ငါးဆယ္ဖိုး ပဲ ေလာင္းပါတယ္” ဟု သူက ေျပာၿပီး ယခုအခ်ိန္တြင္ လိုင္းေၾကးေပးေပး မေပးေပး အမႈ လိုပါက ရဲဖမ္းစၿမဲ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ဆက္၍ ေျပာသည္။

အထက္တြင္ ဆုိခဲ့သည့္ အတုိင္း တရားမဝင္ေသာ ေလာင္း ကစားျဖစ္သည္ႏွင့္ အညီ အေရး ယူေဆာင္ ရြက္မႈမ်ား တရစပ္ ျပဳ လုပ္ေနေသာ္လည္းေပါက္ပင္ ဘာ ေၾကာင့္ ကိုင္းရ သည္ဆိုေသာ စာကဲ့သို႔ အေပးအယူမ်ားကေတာ့ ရိွေနသည္က မျငင္းသာ။”ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒီလုပ္ငန္း လုပ္တာဆုိေတာ့ အဖမ္းခံရတာ လည္း ရိွတယ္။ ထိုးေကြၽး လိုက္ရ တာလည္း ရိွတယ္။ ေယာက်္ား အဖမ္းခံရဖူးတယ္။ ထိုးေကြၽးတယ္ ဆုိတာက လက္ခဲြဒိုင္ေတြ ရိွတယ္ ေလ။ ဒီလက္ခဲြေတြ ကို ထိုးေကြၽး လိုက္ရတာလည္း ရိွတယ္။

သူတုိ႔ ေထာင္က်သြားရင္ သူတုိ႔မိသားစု ေတြကို ကြၽန္မတို႔က တာဝန္ယူေပးရ တယ္။ သူတုိ႕ကလည္း သစၥာ ရိွ တယ္” ဟု စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္မွ ခ်ဲဒိုင္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေ နသူ အ သက္ ၄ဝ ေက်ာ္ခန္႔ရိွ အမ်ဳိးသမီးက ရွင္း ျပသည္။ဤအလုပ္ကို သူမ လုပ္ကိုင္ ေနသည္က ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝ ေက်ာ္ ခန္႔ရိွခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး တျခား အလုပ္မ်ား လုပ္ကိုင္ မစားတတ္ေတာ့သလို ယခုလုပ္ငန္းကုိလည္း မစြန္႔လႊတ္ ႏုိင္ေတာ့ေၾကာင္း သူမက ဝန္ခံပါ သည္။ 

”အဲဒီေတာ့ ဒီလုပ္ငန္းက တရားဝင္ မဟုတ္ေပမယ့္ တရား ဝင္သဖြယ္ ျဖစ္ေနတယ္။ ဟိုတုန္း ကေတာ့ ေဘာက္ခ်ာနဲ႔ဆုိေတာ့ လက္ပူးလက္ၾကပ္မိၿပီး အဖမ္းခံရ တာေတြ ရိွတယ္။ အခုေတာ့ ဖုန္း နဲ႔ လုပ္ၾကတယ္။ ရဲေတြဘာေတြ ရန္ပံုေငြအ တြက္ လုိအပ္ရင္ ေတာင္းရင္ ေငြေၾကးကူညီရတာ ေတြ ရိွပါတယ္။ ကြၽန္မတုိ႔က ကိုယ္ တုိင္ အမည္ခံမထားေတာ့ ရဲေတြ လာ ေတာင္းတာမ်ဳိးေတာ့ မရိွပါ ဘူး” ဟု သူမက ပြင့္လင္းစြာ ေျပာ သည္။

ျပည့္စံုသူမ်ားအတြက္ေတာ့ ေငြ ေလးငါးေထာင္သည္ မေျပာ ပေလာက္ေသာ္လည္း ႏွစ္လံုး ၅ဝ ဖိုး ေပါက္၍ရေသာ ၄ဝဝဝ ေက်ာ္ ျဖင့္ မိသားတစ္စုလံုး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စားေ သာက္ေနၾကသည့္ ျမင္ကြင္း မ်ဳိးကို ေနရာအႏွံ႔တြင္ ေတြ႕ႏုိင္ပါ သည္။ သို႔ေသာ္ ထုိေလာင္းကစားကုိ မလုပ္ၾကသူမ်ားႏွင့္ မလုိလားသူ မ်ားလည္း ရိွသည္။ ”မထိုးတာက ကိုယ့္ဘက္က အ႐ႈံးခ်ည္းပဲေလ။ အကြက္ ၁ဝဝ မွာ ေပါက္ႏိုင္ေျခက တစ္ကြက္ တည္း။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာေတာ့ ခ်ဲထုိးၿပီး ဘဝပ်က္သြားတဲ့သူေတြ ေတြ႕ေနရတယ္။

ေလာဘေနာက္ လိုက္ၿပီး ပ်က္စီးၾကတာေတြ ျမင္ ေနရတယ္။ ဒီဟာေတြကို လံုးဝေပ်ာက္သြားဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တာ ႏွစ္ ေပါင္းမနည္းေတာ့ ဘူးေလ။ အခု ထိ မေအာင္ျမင္ ေသးတာပဲ ရိွ တယ္။ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားဖို႔က လြယ္မွ မလြယ္တာ” ဟု သာေက တမွ အိုင္တီကုမၸဏီ ဝန္ထမ္း တစ္ဦးျဖစ္သူ အသက္ ၂၈ ႏွစ္ရိွ ကိုရဲထြဋ္ဝင္းက ေျပာ သည္။ ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္မွ အသက္ ၅ဝ အရြယ္ရိွ ေဒၚျမင့္သန္း ကေတာ့ ”ခ်ဲထုိးတယ္။ ခ်ဲထိုးတာ ကို ဝါသနာပါတယ္။ ပိုက္ဆံလည္း လိုခ်င္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ႏွစ္လံုး ထီကုိ ေန႔တုိင္းထိုးျဖစ္တယ္။ သံုးလံုးေတာ့ မထိုးဘူး။ ကြၽန္မတုိ႔ ရပ္ကြက္မွာက မိန္းမေတြပဲအမ်ား ဆံုး ထုိးၾကတာ။ မိန္းမေတြက ပိုက္ဆံမ်ားမ်ား လိုခ်င္တယ္ေ လ။ ဒါေပမဲ့ ဆင္းရဲတဲ့ သူမ်ားေတာ့ မ်ားမ်ားစားစား မထိုးၾကပါဘူး” ဟု ဆုိသည္။

ဒဂုံၿမိဳ႕သစ္ (အေရွ႕) မွ ဘဲြ႕ရ ၿပီး အလုပ္ရွာေနေသာ အသက္ ၂၆ ႏွစ္ရိွ ကိုထြန္းမင္းထိုက္ ကေတာ့ ”ကြၽန္ေတာ္ မထိုးပါဘူး။ အသိေတြ ထဲမွာေတာ့ ရိွခဲ့ဖူးတယ္။ လင္မယား ေပါ့။ ခ်ဲနဲ႔ဘဝ ပ်က္သြားၾကတာ။ ဒိုင္ကိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မေလ်ာ္ ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ စလံုး အဖမ္းခံ ရတယ္။ အိမ္လည္း ေရာင္းလိုက္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေထာင္က ျပန္ထြက္လာေတာ့ ဒါပဲ ျပန္လုပ္။ ေနာက္ေတာ့ ႀကီးပြား သြားၾကတယ္” ဟု သူ႕အေတြ႕ အႀကံဳကို ေျပာသည္။ထို႔ေနာက္ သူကပင္ ဆက္၍ ”ဒါေတြ ေပ်ာက္ဖို႔ ကေတာ့ ရဲေတြ ကိုလည္း အေရးယူတာေတြ လုပ္ရ မယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ သူတုိ႔ကုိ တစ္လ ၁၅ သိန္းေလာက္ ေပးရ တယ္။ အဲဒါမေပးတာနဲ႔ လကုန္ၿပီး ၂ ရက္၃ ရက္ေ နရင္ လာဖမ္းေတာ့ တာပဲ။ အဲဒီေတာ့အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက ေနၿပီး ေသခ်ာကိုင္တြယ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ လူေတြကို အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြလည္း ဖန္တီးေပး ဖို႔လုိမ ယ္။ အလုပ္မရိွလို႔ ထိုးေနၾက တာ။ အလုပ္ရိွရင္ ဒါကို လွည့္ ေတာင္ ၾကည့္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး” ဟု သူ႕ အျမင္ကို သံုးသပ္သည္။

ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး ရဲတပ္ ဖဲြ႕မွ ရရိွေသာ စာရင္းမ်ားအရ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ အတြင္း ေလာင္းကစား ဖမ္းဆီးမႈ တြင္ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္၌ အမႈေပါင္း ၉၆၅ မႈ၊ တရား ခံက်ား ၁ဝ၆၈ ဦးႏွင့္ မ ၅၂၆ ဦး၊ ဖမ္းဆီးရမိေငြ က်ပ္ ၆၃၃၅ဝ၂၉၁ ႏွင့္ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္တြင္အမႈေပါင္း ၁၂၃၉ မႈ၊ တရားခံ က်ား ၁၂၉၇ ဦးႏွင့္ မ ၆၂၅ ဦးျဖစ္ၿပီး ဖမ္းဆီးရမိေငြ က်ပ္ ၉ဝ၂၃ဝ၄ဝဝ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရ သည္။ ယခု ၂ဝ၁၃ အတြက္ ပထမ ေလးလပတ္ ကာလအတြင္း ဝရဇိန္ စီမံခ်က္ျဖင့္ အေရး ယူေဆာင္ရြက္ လ်က္ရွိၿပီး ပထမေလး လပတ္ အတြင္း ေဖာ္ထုတ္ ဖမ္းဆီးရရိွမႈ အေပၚ မူတည္၍ ဒုတိယ ေလးလ ပတ္၊ တတိယ ေလးလပတ္မ်ား အတြက္ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ သြားမည္ဟု ရန္ကုန္တုိင္းေ ဒသ ႀကီး ရဲတပ္ဖဲြ႕႐ုံးမွ တာဝန္ရိွသူတစ္ ဦးက ေျပာသည္။

”ႏွစ္လံုးထီ၊ ခ်ဲထီ ေလာင္း ကစားေတြ အေပၚ ေဖာ္ထုတ္ ဖမ္းဆီး႐ုံနဲ႔ေတာ့ အျပည့္အဝ မေအာင္ျမင္ႏုိင္ပါဘူး။ ျပည္သူ ေတြ ကိုယ္တုိင္ ဒီေလာင္းကစား မႈေတြက အက်ဳိးမ ရိွတာကုိ သိဖို႔ လုိအပ္ပါတယ္” ဟု ¤င္းက ဆုိသည္။ ထို႔ျပင္ ေလာင္းကစား ဒိုင္မ်ားအေပၚ ျပည္သူမ်ားမွ သတင္းေပးေဖာ္ထုတ္မႈ နည္းၿပီး မည္သည့္ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္း၊ အဖဲြ႕အစည္းမ်ားမွ စနစ္တက် စစ္တမ္းေကာက္ယူျပဳစုထားျခင္း မ်ားလည္း မရိွေသးပါေၾကာင္း ၄င္းက ထပ္ေလာင္းေျပာသည္။ 

မည္သုိ႔ပင္ ဆုိေစကာမူ ဟူ ေသာ စကား လံုးသည္ မျပည့္စံု မႈႏွင့္ အားနည္းခ်က္ရိွေသာ အေျခ အေနမ်ားအတြက္ ေရွ႕မွ ခံေသာ စကားျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ကာလမ်ားစြာ အျမစ္တြယ္ေနေသာ အဆုိပါ ေလာင္းကစား၊ ေဘာလံုးပဲြေလာင္း ေၾကးႏွင့္ ျမင္ျမင္ထင္ထင္ အားေပးသူမ်ား၏ မေၾကာက္တရား အတြက္ အေျဖကေတာ့ ရိွပါ သည္။သို႔ေသာ္ အေပၚယံ ျမင္သာ ေသာ အမိႈက္မ်ား ရွင္းေသာ္လည္း ထိုအမႈိက္မ်ား ျဖစ္တည္ေစေသာ အပင္ႏွင့္အျမစ္မ်ား မေဖာ္ထုတ္ သမွ် အမိႈက္ကေတာ့ ပြေနဦးမည္ သာ ျဖစ္ပါသည္။ 

ထို႔အတူပင္ ဟိုလူ႕အျပစ္ ပံုခ်၊ ဒီလူ႔အျပစ္ပံုခ် စသည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား ျပဳ လုပ္ျခင္း ထက္အေျခ ခုိင္ေသာ အစီ အမံမ်ားျဖင့္ ယင္းေလာင္းကစား ႏွိမ္နင္းရာတြင္အလုပ္အကိုင္ အစား ထိုးေပးႏုိင္ေရး ကလည္း အလြန္ အေရးႀကီးသည္ဟု လူအမ်ားက သံုးသပ္ၾကသည္။

တကယ္ေတာ့ ႏွစ္လုံး၊ သံုး လံုးဟူသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ျပည္ သူမ်ားစြာ၏ ဘဝမ်ားထဲ အ႐ိုးထိ အျမစ္တြယ္ ျပန္႔ပြားေနေသာ ကင္ ဆာကဲ့သုိ႔ျမစ္ပြားနာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္ မွာ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး ေဆးမတိုး ေသးေသာ အနာလည္း ျဖစ္ပါ သည္။ဘဝေနဝင္ ဆည္းဆာခ်ိန္သို႔ ေရာက္ေနေသာ အဘုိးအို၊ အဘြား အိုမ်ားသာမက အရြယ္ေရာက္စ လူငယ္လူရြယ္မ်ား၊ အိမ္ေထာင္ရွင္ မ်ား မိသားစုမ်ားစြာၾကား ထိုမညိႇဳး ေသာ ပန္း၏ရနံ႔က စြဲထင္ သင္းပ်ံ႕ ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထို ပန္းသည္ ႏွင္းဆီမဟုတ္။ အျမင့္မွ ဘဝကို ေျမသို႔ ျပဳတ္က်ေစႏုိင္ၿပီး ေျမေပၚမွ ဘဝကို ေအာက္သို႔ ငု႔ံ လွ်ဳိးသြားေစႏုိင္ေသာ အဆိပ္ပန္း သာ ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ ထုိပန္းကေတာ့ ယေန႔ အထိ မညိႇဳးေသာ ပန္းအျဖစ္ ေဝဆဲ…မေၾကြေသာ ပန္းအျဖစ္ ေဝဆဲ…။

သတင္းအခ်က္အလက္
ေမဇင္ဝင္း၊ ညြန္႔ဝင္း၊ ျပည့္ၿဖိဳး

ေအာင္ခြန္းဆက္ ေရးဖြဲ႕သည္။

ဓာတ္ပံု ေကအိုင္စီ

Popular Myanmar News Journal