အိမ္ျပန္ခရီး မေခ်ာေမြ႕ပါ

မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ စိုးတထိတ္ထိတ္ျဖင့္ ေနထိုင္ရေသာ ျမန္မာမ်ား၏ အိမ္အျပန္ခရီးမွာလည္း အခက္အခဲမ်ားစြာရွိေနဆဲျဖစ္ပါသည္

မေလးရွားႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာမ်ားကို ကူညီေပးေနေသာ ပီနန္းနာေရး ကူညီမႈအသင္း၏ အလုပ္အမႈေဆာင္မ်ားမွာ တစ္ညလွ်င္ ေလးနာရီထက္ ပိုမအိပ္ရသည္မွာ တစ္ပတ္ခန္႔ ရွိပါၿပီ။

မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ မေနရဲေတာ့သျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ ျပန္လိုသည့္ အလုပ္သမားမ်ား ဆက္သြယ္ေမးျမန္းေသာ ဖုန္းမ်ားအား ဆက္တိုက္လက္ခံေျဖၾကားေနရသျဖင့္ မအိပ္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ပီနန္းနာေရးကူညီမႈအသင္း ဘ႑ာေရးမွဴးဦး၀င္းျမင့္ဦးက ေျပာသည္။

အလားတူ ဧရာ၀တီ ေဖာင္ေဒးရွင္းက ေၾကညာေပးထားေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ျပန္ရန္ ဆက္သြယ္စံုစမ္းႏိုင္သည့္ ကြာလာလမ္ပူအေျခစိုက္ ကူညီေနသူမ်ား၏ ဖုန္းနံပါတ္ပိုင္ရွင္မ်ားမွာလည္း သြားေလရာ ဖုန္း ၁၀ လံုးကို အားသြင္းႏိုင္သည့္ (Power Bank) ယူသြားေနရသည္။ ဆက္တိုက္လာေနေသာ ေရႊျမန္မာမ်ား၏ စံုစမ္းေမးျမန္းမႈမ်ားကို ေျဖၾကားႏိုင္ရန္ျဖစ္ပါသည္။

ျပန္လို၍ ဆက္သြယ္လာသူအမ်ားစုမွာ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မရွိသူ အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ထံတြင္ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မိတၱဴ၊ မွတ္ပံုတင္ မိတၱဴတို႔သာ ရွိၾကသူမ်ားသည္ဟု ဧရာ၀တီေဖာင္ေဒးရွင္းႏွင့္ လက္တဲြ ေနေသာ ကိုသီဟေမာင္ေမာင္ကေျပာသည္။ ထိုသို႔ အျဖစ္ႀကံဳသူ အမ်ားစုမွာလည္းမိန္းကေလးအမ်ားစုျဖစ္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မေနရဲ၍ ျပန္ခ်င္သူအမ်ားစုမွာ ေလယာဥ္လက္မွတ္ အလကားရေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ ျပန္ ရန္ ခက္ခဲေနၾကရသည္။ အခ်ဳိ႕ လုပ္သားမ်ားမွာ တရား၀င္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကေသာ္လည္း လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ သိမ္းထားၾကၿပီး မေနရဲ၍ ျပန္ခ်င္သျဖင့္ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ျပန္ေတာင္းရာတြင္ အလုပ္ရွင္မ်ားက ျပန္မေပးၾက၍ အခက္ေတြ႕ေနၾကသည္။

“ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေအးဂ်င့္နဲ႔လာတာမေနရဲေတာ့လို႔ ျပန္ခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ သူေဌးက လက္မခံဘူး။ ဘာမွလည္း မလုပ္ေပးဘူး။ ပတ္စပို႔ေတာင္းတာလည္း မေပးဘူး။ သံ႐ံုးက မွတ္ပံုတင္မိတၱဴရွိရင္ ျပန္လို႔ရတယ္ေျပာလို႔ CI (ႏိုင္ငံသားျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသခံလက္မွတ္) ေလွ်ာက္ၿပီးျပန္မယ္”ဟု ပဋိပကၡျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ဆာလာရန္းအရပ္၌ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနသည့္ ကိုမ်ဳိးျမင့္ ေအာင္က ဇြန္ ၁၅ ရက္တြင္ ေျပာသည္။

မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ ပဋိပကၡမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ မေလးရွားအလုပ္ရွင္အမ်ားစုကသာမန္ျဖစ္ရပ္လိုသာ သေဘာထားၾကၿပီး တစ္ပတ္ႏွစ္ပတ္ခန္႔ၾကာလွ်င္ ျပႆနာၿပီးသြားမည္ဟု ေျပာဆိုေနၾကကာ စိုးရိမ္မႈမရွိေၾကာင္း မေလးရွား အေျခစိုက္ MR Manpower မွ အႀကီးတန္းမန္ေနဂ်ာ Ma Tiffanie Lai ကေျပာသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၂၀ ခန္႔ကပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းနည္းသျဖင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံသုိ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား လာေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ အမ်ားစုမွာ အစိုးရက တရား၀င္ ခြင့္ျပဳထားေသာ ေအဂ်င္စီမ်ားႏွင့္ လမ္းေဘးပဲြစားမ်ားကို အက်ဳိးေဆာင္ခ အနည္းဆံုးက်ပ္ ၁၀ သိန္းေပး၍ လာခဲ့ၾကရသူမ်ားျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕မွာ ထိုင္းႏုိင္ငံနယ္စပ္ (ေအာက္လမ္း) မွတစ္ဆင့္ တရားမ၀င္လာေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။

ေအးဂ်င့္မ်ားကတစ္ဆင့္ တ ရား၀င္လမ္းေၾကာင္းမွ လာေရာက္ၾကေသာ္လည္း အေျပာတစ္မ်ဳိး၊ အ လုပ္တစ္မ်ဳိးျဖစ္ၾကသျဖင့္ ေျပာထားသည္ထက္ လုပ္ခမ်ားစြာနည္း၍ အလုပ္ေျပာင္းလုပ္ၾကရင္း တရားမ ၀င္ေနထိုင္သူမ်ား ျဖစ္သြားသူမ်ား စြာရွိသည္။

“ေအးဂ်င့္ကို လာတုန္းက ဆယ့္ငါးသိန္းေပးရတယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့ ဟိုမွာေျပာတဲ့အလုပ္နဲ႔ ဒီမွာရတာ တစ္မ်ဳိးျဖစ္ေတာ့ ေျခာက္လေလာက္ လုပ္ၿပီး တျခားေနရာေရႊ႕လုပ္ေတာ့ အို (တရားမ၀င္ေနထိုင္သူ) ျဖစ္သြားတယ္” ဟု ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕ နယ္ ဘုိကုန္းရြာမွ လာေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္သူတစ္ဦးက ေျပာသည္။

ထိုကဲ့သို႔ အမွန္အကန္ျဖင့္လာေရာက္သူမ်ားအေနျဖင့္ တရားမ၀င္ ျဖစ္သြားေသာအခါ အခ်ဳိ႕မွာ ပါမစ္အတုမ်ား၊ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္အတု၊ ပါမစ္အစစ္မ်ားႏွင့္ နယ္ေျမခံရဲတပ္ဖဲြ႕အား ပိုက္ဆံေပး၍ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ေနၾကရသည္။

မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအေနျဖင့္ တရား၀င္ပါမစ္ကိုင္ေဆာင္သူ၊ UNHCR ကတ္ (ဒုကၡ သည္ကတ္) ကိုင္ေဆာင္ထားသူ၊ UN ကတ္အတု၊ တိုင္းရင္းသားကတ္ ကိုင္ေဆာင္ထားသူ၊ ႏုိင္ငံကူးလက္ မွတ္အတု ပါမစ္အစစ္ ကိုင္ေဆာင္ထားသူ၊ ပါမစ္အတု ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္အစစ္ကိုင္ေဆာင္ထားသူႏွင့္ တိုင္ပတ္ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ (လူမျပန္ဘဲ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္အသြားအျပန္လုပ္ေနေသာ စာအုပ္) ကိုင္ ေဆာင္ထားသူဟူ၍ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိေၾကာင္း မေလးရွားေရာက္ ၈၈ မ်ဳိး ဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖဲြ႕မွကိုေအာင္ႀကီးက ေျပာသည္။

ထိုကဲ့သုိ႔ အတုမ်ားျပဳလုပ္ရန္ အတြက္ အနည္းဆံုး မေလးရွား ရင္းဂစ္ ၈၀၀ မွ ၁၀၀၀ ( ၁ ရင္းဂစ္လွ်င္က်ပ္ ၃၀၀ ၀န္းက်င္ရွိ) ၾကား ေပးေဆာင္ၾကရသည္။

ေမလမွစတင္ကာ မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာလုပ္သားမ်ား အသတ္ခံရၿပီးေနာက္ပိုင္း ဆက္လက္မေနရဲသူမ်ား အိမ္ျပန္ႏိုင္ရန္အ တြက္ တရားမ၀င္ေနထိုင္သူမ်ားအား မေလးရွားႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာသံ႐ံုးက ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္မိတၱဴ၊ မွတ္ပံု တင္မိတၱဴ၊ သန္းေခါင္စာရင္းမိတၱဴ၊ ရပ္ကြက္ (သို႔မဟုတ္) ရဲစခန္း ေထာက္ခံစာတစ္ခုခုျပႏိုင္ၿပီး သံ႐ံုးသို႔ ကိုယ္တိုင္လာေလွ်ာက္ပါက ျမန္ မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ႏိုင္ရန္ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ေၾကာင္းသက္ေသခံလက္မွတ္ (CI) ထုတ္ေပးမည္ဟု ဇြန္ ၁၄ ရက္တြင္ ေၾကညာခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံသားသက္ ေသခံလက္မွတ္ ရရွိသြားသူမ်ားအ ေနျဖင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံ လူ၀င္မႈႀကီး ၾကပ္ေရးဌာနတြင္ ဒဏ္ေငြရင္းဂစ္ ၄၀၀ (က်ပ္ႏွစ္သိန္းခန္႔) ေဆာင္ၿပီးပါက ျပည္ေတာ္ျပန္ႏိုင္သည္။ ျမန္မာသံ႐ံုးမွ အဆိုပါလက္မွတ္ကို ရရွိေအာင္ တစ္ရက္တည္းႏွင့္ၿပီးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးမည္ဟု ေၾကညာထားေသာ္လည္း မေလးရွားလ၀က တြင္ ဒဏ္ေၾကးေဆာင္ရသည္မွာ အ နည္းဆံုး သံုးရက္ၾကာျမင့္မည္ျဖစ္ သည္။ ယခင္မေလးရွားလ၀က၌ ဒဏ္ေၾကးေဆာင္လွ်င္ အခ်ိန္အ နည္းဆံုး တစ္လ၀န္းက်င္ရွိသည္။

အဆိုပါအစီအစဥ္မွာ ကြာလာလမ္ပူၿမိဳ႕တြင္ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ေန သူမ်ားအေနျဖင့္ အဆင္ေျပႏုိင္ေသာ္လည္း ပီနန္းႏွင့္ ဂ်ဳိဟိုးစေသာ ေဒသမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၿပီး ျပန္ခ်င္သူမ်ားအတြက္ အဆင္မေျပေပ။

“စက္႐ံုကေန ပီနန္းေတာင္ မလာရဲေတာ့တာ ကြာလာလမ္ပူကို ဘယ္လိုသြားလုပ္မလဲ။ ကြာလာလမ္ပူကို လိုင္းကားစီးသြားလို႔ ရေပမယ့္ သံ႐ံုးကို မသြားတတ္ဘူး”ဟု မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ မေနရဲေတာ့သျဖင့္ အိမ္ျပန္ရန္ႀကိဳးစားေနသူ ပီနန္းၿမိဳ႕တြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနေသာ မနီနီ၀င္းက ေျပာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ ဆက္လက္မေနရဲသူမ်ားမွာ ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း ထိုင္း၊ မေလးရွားနယ္စပ္မွတစ္ဆင့္ တရားမ၀င္ေအာက္လမ္းမွ ခုိးျပန္ၾကရသည္။ ထုိသို႔ျပန္ရန္အတြက္ ျမန္မာေငြက်ပ္ေလးသိန္းေက်ာ္ ေပးရၿပီး တစ္ရက္ႏွင့္တစ္ည ကားစီးရကာ ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ရွိ ျမ၀တီ ၿမိဳ႕သို႔ ပို႔ေပးသည္။

“မိဘေတြ စိတ္ပူလို႔ပဲ ျဖစ္ ျဖစ္၊ ေၾကာက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ၾကတဲ့ လူေတြထဲမွာ အေပၚလမ္းက ျပန္တာစိတ္ကူးပဲရွိတယ္။ တကယ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ျဖစ္ရင္ ေအာက္လမ္းက ျပန္တာ ၇၀ ရာခုိင္ႏႈန္းရွိတယ္”ဟု ပီနန္းနာေရးကူညီမႈအသင္းမွ ကိုဘိုျမကေျပာသည္။

“သံ႐ံုးသြားတာထက္စာရင္ ေအာက္လမ္းကျပန္တာျမန္တယ္။ သံ႐ံုးသြားရင္ ကြာလာလမ္ပူတက္ရမယ္။ ျပႆနာမျဖစ္ဘူးလို႔ ဘယ္သူအာမခံလဲ။ ေနာက္သံ႐ံုးမွာ တစ္ရက္၊ လ၀ကမွာ သံုးရက္ၾကာဦးမယ္” ဟု ကိုဘုိျမက ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္ ပဋိပကၡမ်ားျဖစ္ပြား ၿပီး တရားမ၀င္ေအာက္လမ္းမွ ျပန္သူမ်ားကို ဖမ္းဆီးေနျပန္သျဖင့္ ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း တရားမ၀င္လမ္းေၾကာင္းမွမျပန္ၾကရန္ မေလးရွားေရာက္ လူမႈကူညီေရးအသင္းမ်ားက အႀကံျပဳထားသည္။

ထို႔အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံေလဆိပ္အ၀င္တြင္ ေငြေၾကးမ်ားေပးေဆာင္ေနရသည့္သတင္းမ်ားၾကားေနရသျဖင့္ အေထာက္အထားမရွိသူမ်ားမွာ တရား၀င္လမ္းေၾကာင္းက ျပန္လာရန္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကသည္။ မေလးရွားႏုိင္ငံတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားမွာ ကြာလာလမ္ပူ၊ ပီနန္းႏွင့္ ဂ်ဳိဟိုးၿမိဳ႕မ်ားအတြင္း အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကၿပီး အနည္းဆံုး လူငါးသိန္းေက်ာ္ရွိေၾကာင္း ျမန္မလာအလုပ္သမားမ်ားအေရး ေဆာင္ရြက္ေပးေနသူမ်ားက ေျပာသည္။ ပီနန္းတြင္ ႏွစ္သိန္းခန္႔ႏွင့္ ဂ်ဳိဟိုးတြင္ တစ္သိန္း ခန္႔ရွိေသာ္လည္း ကြာလာလမ္ပူၿမိဳ႕တြင္သာ ျမန္မာသံ႐ံုးရွိၿပီး အျခား ေနရာမ်ားတြင္ ႐ံုးခဲြမ်ားမရွိေပ။

ျမန္မာသံ႐ံုးတြင္ ၀န္ထမ္း ၁၀ ဦးသာရွိၿပီး ၀န္ထမ္းအခက္အခဲေၾကာင့္ ပီနန္းႏွင့္ ဂ်ဳိဟိုးၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ႐ံုးခန္းဖြင့္လွစ္၍ ႏိုင္ငံသားသက္ေသခံလက္မွတ္ထုတ္ေပးရန္ မလြယ္ကူသလို ပီနန္းႏွင့္ ဂ်ဳိဟိုးၿမိဳ႕မ်ားတြင္ မေလးရွား လ၀က႐ံုးရွိေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ျပန္ရန္ တရားမ၀င္ေနထိုင္သူမ်ား ဒဏ္ေငြေဆာင္ရန္ ေဆာင္ရြက္ေပးမည္မဟုတ္ဟု သိရေၾကာင္း ဧရာ၀တီေဖာင္ေဒးရွင္းအား ကူညီေဆာင္ရြက္ေနၿပီး ျမန္မာ သံ႐ံုး၏ ယံုၾကည္မႈရထားေသာ ကိုသီဟေမာင္ေမာင္က ေျပာသည္။

“ထိုင္းႏိုင္ငံမွာလို အလုပ္သမားအေရးကို ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္တဲ့ အလုပ္သမားသံမွဴးခန္႔ထားလိုက္ရင္ေတာ့ အဆင္ေျပသြားမယ္ထင္တယ္”ဟု ကိုဘိုျမက အႀကံျပဳသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဇြန္ ၁၇ ရက္တြင္ အ ေထာက္အထားမဲ့ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၂၃ ဦးမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ၾကေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

ထိုပမာဏမွာ လက္ရွိျပန္ခ်င္ သူမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ပါက အလြန္နည္းပါးေသာ ပမာဏျဖစ္မည္။ လက္ရွိအေျခအေနတြင္ မေလးရွား ေရာက္ျမန္မာမ်ားမွာ အျပင္ထြက္ရန္ပင္ စိုးရိမ္ေနၾကၿပီး အိမ္တံခါး လာေခါက္မည္ဆိုလွ်င္ပင္ ဖြင့္မေပး ရဲေသာ အေျခအေန၌သာ ရွိေနပါ ေသးသည္။ အိမ္ျပန္ဖို႔ဆိုသည္မွာလည္း အနည္းဆံုးေနာက္ထပ္တစ္ ပတ္ခန္႔ၾကာမည္ျဖစ္သျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေနာက္ထပ္ ပဋိပကၡမ်ား မျဖစ္ပါေစနဲ႔ဟုသာ ဆုေတာင္းေန ၾကရေၾကာင္း မေလးရွားေရာက္ ျမန္မာမ်ားက ဆိုေလသည္။

ေရးသားသူ- ေအာင္သူရ  - 7Day News Journal