(ဘဒၵႏၲ ၀ါယမသာရ ေျဖဆိုသည္)
(ေမး) (ျပိတၱာမ်ား တရားထူး ရႏိုင္ မရႏိုင္)
တန္ခိုးႀကီးေသာ အဆင့္ျမင့္ ျပိတၱာမ်ား တရားအားထုတ္၊ ဥပုသ္ေစာင့္၊ တရားနာၾကသည္ဟု ၾကားဖူးပါသည္။ မဂ္ဖိုလ္ေရာ ရႏိုင္ပါသလား။ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါရန္ ရိုေသစြာ ေလွ်ာက္ထားပါသည္ဘုရား။
(အရွင္သုမန-ျပည္ျမိဳ႔)
(ေျဖ)
ျပိတၱာမ်ိဳးတို႔တြင္ ၀ိနိပါတိက အသုရာ ႏွင့္ ေ၀မာနိကျပိတၱာ ဟူ၍ေခၚေသာ စတုမဟာရာဇ္ နတ္မ်ိဳး၀င္ ျပိတၱာမ်ားသည္ အခ်ိဳ႔မွာ အပါယ္ပဋိသေႏၶစိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾကသည္။ အခ်ိဳ႔မွာ ဒိြဟိတ္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾကသည္။ အခ်ိဳ႔မွာ မဂ္ဖိုလ္ရႏိုင္ခြင့္ရွိေသာ ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ တိဟိတ္ပဋိသေႏၶစိတ္မ်ိဳးျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾကပါသည္။
အပါယ္ပဋိသေႏၶစိတ္ႏွင့္ ဉာဏ္ႏွင့္မယွဥ္ေသာ ဒိြဟိတ္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနေသာ ၀ိနိပါတိက အသုရာႏွင့္ ေ၀မာနိက ျပိတၱာတို႔မွာ မဂ္ဖိုလ္တရားထူးမ်ား မရရွိႏိုင္ပါ။ ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ တိဟိတ္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနေသာ ၀ိနိပါတိက အသုရာႏွင့္ ေ၀မာနိကျပိတၱာ တို႔မွာမူ တရားနာၾကားခြင့္၊ တရားႏွလံုးသြင္းခြင့္မ်ား ရခဲ့လွ်င္ မဂ္ဖိုလ္တရားထူးမ်ား ရရွိႏိုင္ပါသည္။
ဥပမာအားျဖင့္-ဓမၼပဒ၌ လာေသာ ေ၀မာနိကမ်ိဳး၀င္ ကာလယကၡိနီ ဘီလူးမသည္ ကေလးေမြးတိုင္း ေမြးတိုင္း စားေနသည္။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားရွင္၏တရား နာရ၍ ေသာတာပန္ တည္ေလ၏။ ယကၡသံယုတ္၌လာေသာ အာဠာ၀က ဘီလူး၊ ပိယကၤရမာတာ၊ ပုနပၺသု ဘီလူးမ်ားသည္လည္း တရားနာရ၍ မဂ္ဖိုလ္တရားထူးမ်ား ရၾကပါသည္။
********************************************************************************
(ေမး) (အသုရကာယ္ ဟူသည္)
အရွင္ဘုရား၊ ျပိတၱာကို လူအေတာ္မ်ားမ်ား သိနားလည္ၾကေသာ္္လည္း အသုရကာယ္ကို သိနားလည္ျခင္း မရွိပါ။ အသုရကာယ္သည္ ျပိတၱာထက္ ပို၍ အဆင့္ျမင့္-မျမင့္၊ ဒုကၡ ပိုသက္သာ-မသက္သာ ၊ အမွ်ေ၀လွ်င္ ရႏိုင္-မရႏိုင္ ႏွင့္ ၄င္းအေၾကာင္း သိသင့္ သိထိုက္သည္မ်ားကို ေမတၱာေရွ႔ထား၍ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
(ဦးေမာင္ဦး-မီးရထား ေဆးေပးခန္း၊ ေတာင္ငူ)
(ေျဖ)
အေမးရွင္-ေမးထားသလို ျပိတၱာအေၾကာင္း သိသူေတြ မ်ားၾကပါသည္။ (ေပတ၀တၳဳမ်ား ဖတ္ၾကည့္ၾကပါရန္) အသုရာ၏ အဓိပၸါယ္မွာ နတ္မ်ားကဲ့သို႔ အစိုးရမႈ၊ ေတာက္ပမႈ၊ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးမႈတို႔ မရွိေသာသတၱ၀ါဟု စာေပက ဆိုပါသည္။ ဤအဓိပၸါယ္မွာ အသုရာအားလံုးကို မျခံဳငံုမိဘဲ ျဖစ္ေနပါသည္။
က်မ္းဂန္တို႔၌ အသုရာကာယ္သည္ နတ္မ်ိဳး၌ ၀င္ေသာ အသုရာ၊ ျပိတၱာမ်ိဳး၌၀င္ေသာ အသုရာ၊ ငရဲ၌ အက်ံဳး၀င္ေသာ အသုရာ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပါ၀င္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ အသုရကာယ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ နားမလည္ဘဲ ျဖစ္ေနၾကပါသည္။
(အသုရာ ၅-မ်ိဳး ရွိသည္)
၁။ ေ၀ပစိတိၱ အသုရာ (နတ္အသုရာ)
ျမင္းမိုရ္ေတာင္ေအာက္၌ေနေသာ နတ္အသုရာ၊ တာ၀တႎသာနတ္တို႔ေလာက္ မရဲရင့္ မေတာက္ပေသာ (ဓဇဂၢသုတ္၊ အသုရာ သံယုတ္တို႔၌လာေသာ) သိၾကားမင္းႏွင့္ စစ္ခင္းသည့္ ေ၀ပစိတၱိ၊ ပဟာရာဒ အစရွိေသာ အသုရာ နတ္မင္းႀကီးတို႔ ျဖစ္သည္။
၄င္းအသုရာ နတ္မင္းႀကီးတို႔သည္ တာ၀တႎသာ နတ္တို႔ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ျပီး ေ၀ပစိတၱိ နတ္အသုရာဟု ေခၚၾက၏။ တာ၀တႎသာနတ္တို႔၌ အက်ံဳး၀င္ေသာ နတ္အသုရာ ျဖစ္သည္။
၂။ ၀ိနိပါတိက အသုရာ (နတ္ေသး၊ နတ္မႊား အသုရာ)
သဂါထာ၀ဂၢ၊ ယကၡသံယုတ္၌လာေသာ ဘုမၼစိုးနတ္ႀကီးမ်ားကို မွိခိုကပ္ရပ္ေနရျပီး တန္ခိုးဣဒၶိပါဒ္ ႏုံ႔နဲ႔လွေသာ နတ္ကေလးမ်ားကို အထက္နတ္တို႔ေအာက္ ယုတ္ညံ႔ေသးသိမ္ကုန္ေသာေၾကာင့္ ၀ိနိပါတိကအသုရာဟု ေခၚၾက၏။ စတုမာဟာရာဇ္နတ္မ်ိဳး၌ အႀကံဳး၀င္ေသာနတ္အသုရာတို႔ ျဖစ္၏။
၃။ ေ၀မာနိက အသုရာ
ရံခါ နတ္ကဲ့သို႔ စည္းစိမ္ခံစားရျပီး ရံခါ ျပိတၱာကဲ့သို႔ ငရဲကဲ့သို႔ ဒုကၡခံစားရေသာ အသုရာမ်ား ျဖစ္သည္။ ဤေ၀မာနိက အသုရာမ်ိဳးမွာ အလြန္တရာ က်ယ္ျပန္႔ပါသည္။ ငရဲျပည္က ယမမင္းႀကီးမ်ား၊ ျပိတၱာမ်ိဳးတို႔တြင္ တန္ခိုးႀကီးေသာ ျပိတၱာဘုရင္၊ ျပိတၱာမင္းႀကီးမ်ား၊ ငရဲမင္းႀကီးမ်ား၊ ငရဲထိန္းမ်ား၊ မိတၱ၀ိႏၵကဇာတ္၌ လာေသာ ပင္လယ္ျပင္၌ ဗိမာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ခ်မ္းသာတလွည့္၊ ဆင္းရဲတလွည့္ စံေနရ၊ ခံေနရေသာ နတ္ျပိတၱာတို႔သည္ ဗိမာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ေနၾကေသာေၾကာင့္ ေ၀မာနိက ျပိတၱာ အသုရာဟု ေခၚၾက၏။ ေ၀မာနိက အသုရာတို႔သည္ စတုမဟာရာဇ္နတ္မ်ိဳး၌ အႀကံဳး၀င္၏။ (အခ်ိဳ႔မွာ တိဟိတ္၊ အခ်ိဳ႔မွာ ဒိြဟိတ္၊ အခ်ိဳ႔မွာ အဟိတ္ ပုဂၢိဳလ္ဟု အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိႏိုင္၏။)
၄။ ေလာကႏၲရိတ္ အသုရာ (ငရဲ အသုရာ)
စၾက၀ဠာ ၃-ခု အဆံုးသတ္ေနရာသည္ စက္၀ိုင္း ၃-ခုဆံုရာ အၾကားအရပ္ကဲ့သို႔ ရွိ၏။ အပူရွိန္ အလင္းေရွာင္ မရွိေတာ့၍ အေမွာင္ဆံုး အေအးဆံုး ေနရာျဖစ္သည္။ ထိုေနရာကို (ေလာက+အႏၲရ=စၾကာ၀ဠာေလာက ၃-ခုတို႔၏ အၾကားအရပ္) ေလာကႏၲရိတ္ငရဲဟုေခၚသည္။ ၄င္းေနရာ၌ ျဖစ္ၾကကုန္ေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ လင္းႏို႔မ်ားကဲ့သို႔ စၾကာ၀ဠာနံရံတခုမွ တခုသို႔ ပ်ံသန္း တြယ္ကပ္၍ ေနၾကကုန္၏။ အစာစားစရာမရွိ၊ တေကာင္ႏွင့္ တေကာင္ အစာအမွတ္ျဖင့္ ကိုက္ၾကကုန္၏။ ထိုအခါ အလြန္ေအးစက္လွေသာ ေရထဲသို႔ ျပဳတ္က်ျပီး ဆားခဲရည္ထဲက်သကဲ့သို႔ ေအးလြန္းသျဖင့္ ထိုသတၱ၀ါမ်ား စိစိညက္ညက္ ေၾကမြ၍ ေသၾကရကုန္၏။ ကံမကုန္သမွ် ထပ္ကာထပ္ကာျဖစ္၍ ခံၾကရကုန္၏။ ငရဲ၌ အႀကံဳး၀င္ေသာ အသုရာမ်ိဳးျဖစ္သည္ဟု ဗုဒၶ၀င္ အ႒ကထာ၌ လာရွိသည္။
၅။ ျပိတၱာ အသုရာ
ခႏၶ၀ိဘင္း အ႒ကထာ၌ ျပိတၱာအသုရာအျဖစ္ ကာလကဥၥိက အသုရာမ်ိဳးကို ေဖာ္ျပပါသည္။ ၄င္းျပိတၱာတို႔သည္ အလြန္မြတ္သိပ္ဆာေလာင္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႔အသုရာတို႔သည္ ဘုရား ႏွစ္ဆူ သံုးဆူ ပြင့္ေသာ္လည္း တႀကိမ္မွ် မစားမေသာက္ၾကရေၾကာင္း သိရသည္။
ကာလကဥၥိက အသုရာတေယာက္သည္ ညဥ့္အခါ ေရငတ္သျဖင့္ ဂဂၤါျမစ္တြင္းသို႔ ဆင္းရာ ျမစ္ေရမ်ား ခန္းေျခာက္ျပီး မီးခိုးမ်ားသာ ထလာေသာဟူ၏။ တညလံုး ေျပးလႊား၍ ေရရွာေသာ္လည္း မရရွိဘဲ နံနက္မိုးလင္းေသာအခါ ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ ရဟန္းသံုးက်ိပ္တို႔ျမင္၍ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေမးျမန္းသိရွိရေသာ အခါ သဲေသာင္ျပင္မွာ ပက္လက္ေနေစျပီး ရဟန္းသံုးက်ိပ္တို႔ သပိတ္ကိုယ္စီျဖင့္ ေရခပ္၍ ပါးစပ္ထဲ ေလာင္းထည့္ေသာ္လည္း လည္ေခ်ာင္းတြင္းသုိ႔ ေရ တစက္မွ် မ၀င္ဟု သိရသည္။
အပါယ္ ၄-ဘံု၌ ပါ၀င္ေသာ အသုရကာယ္ဟူသည္မွာ ယခု နံပါတ္ ၅-အမ်ိဳးအစား ျပိတၱာအသုရာမ်ားႏွင့္ နံပါတ္ ၃-အမ်ိဳးအစား ေ၀မာနိက အဟိတ္အသုရာမ်ားကို ယူသင့္ပါသည္။ ဒုကၡပိုႀကီး-မႀကီးကိုေတာ့ ဦးေမာင္ဦး စဥ္စားႏိုင္ေလာက္ျပီဟု ယူဆပါသည္။ အမွ်ေ၀လို႔ သိႏိုင္၊ ၾကားႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ သာဓုေခၚ၍ ဒုကၡမွ ကၽြတ္လြတ္ႏိုင္ပါသည္။
(ပရမတၱသံခိပ္ ဋီကာႏွင့္ သျဂႋဳဟ္ဘာသာဋီကာ တို႔ကို မွီးပါသည္)။
Time in Rangoon 
