Time in Rangoon 
တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈရွိမွ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းမႈ ရွိမည္။ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းမႈရွိမွ ဖံြ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မည္ဆိုတဲ့ စကားရပ္၏ ဆက္စပ္မႈကို မည္သူမွ ျငင္းဆိုမည္ မဟုတ္ပါ။
ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ား ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ျမင့္မား တက္ၾကြတဲ့ ခံစားမႈေတြ ရရွိႏိုင္ဖို႔ ေခတ္မီဖံြ႕ၿဖိဳး တုိးတက္သည့္ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ျဖစ္ေစဖို႔ရာ ႏိုင္ငံတုိင္းမွာ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းၿပီး တရားဥပေဒ စိုးမုိးေစရန္ မျဖစ္မေန လိုအပ္ပါတယ္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးတြင္ တိုင္းရင္းသား မ်ဳိးႏြယ္စုေပါင္း ၁ဝဝေက်ာ္ခန္႔ မွီတင္း ေနထိုင္ၾကၿပီး ထိုအထဲမွာ လူမ်ဳိးႏြယ္စု အလိုက္ အသားအေရာင္၊ ႐ုပ္ရည္၊ ဟန္ပန္၊ အစားအေသာက္၊ ကိုးကြယ္မႈ ဘာသာ၊ အယူဝါဒ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံ၊ စကားအသံုးအႏႈန္း တို႔သည္လည္း မ်ားစြာ ကဲြျပားေနမွာကို ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဤကဲ့သို႔ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ကဲြျပားမႈ မ်ားစြာေၾကာင့္ ေပါင္းစည္း၍ မရႏုိင္ဟုလည္း မသတ္မွတ္ႏိုင္ပါ။ ဘယ္လိုပင္ ကဲြျပားေနပါေစ ညိႇႏႈိင္းပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈနဲ႔ စည္းလံုး ညီၫြတ္မႈကို တည္ေဆာက္ ႏိုင္ခဲ့ေသာ သာဓကမ်ားစြာ ကမၻာမွာ ရွိၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ မတူညီတာေတြ ရွိၾကေပမယ့္ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ဘဝေတြမွာ တူညီတာေတြကို က်စ္လ်စ္တဲ့ စည္းလံုးမႈနဲ႔ စိန္ေခၚမႈမ်ားမွ စြမ္းအားစု တစ္ခုအျဖစ္ တည္ေဆာက္ႏုိင္လွ်င္ အေကာင္းဆံုး မဟုတ္ပါလား။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေရေျမ သယံဇာတႏွင့္ ရာသီဥတု အေျခအေနေတြဟာ လြန္ကဲ ဆိုးရြားတဲ့ အပ်က္ဘက္ကို မခံစား ရသည့္အျပင္ ရလဒ္ေကာင္း မ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ အရင္းအျမစ္ မ်ားစြာ ရွိေနတာေၾကာင့္ အမွန္တကယ္သာ စည္းလံုးၾကမယ္ ဆိုရင္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ၊ အာရွေတြ မဆိုထားနဲ႔ ကမၻာမွာ ထိပ္တန္းဆိုတဲ့ အဆင့္ထိ ရႏိုင္ဖို႔ အေျခအေနေတြ ရွိေနတာပါ။ ဒါေပမဲ့လည္း လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး အေျခအေနမ်ားကို အေျခခံၿပီး လိုရာဆဲြယူလို႔ အတၱေတြ၊ မာန္မာနေတြနဲ႔၊ အခ်င္းခ်င္း တုိက္ခိုက္ခဲ့ၾကတာ ႏွစ္ေပါင္း ၾကာခဲ့ေသာ္လည္း လမ္းမွန္ကို သိလ်က္နဲ႔ ပန္းတုိင္ကို မေရာက္ႏုိင္ေသး ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ပါလား။ မတူတာေတြ ေဘးဖယ္ၿပီး တူညီတာေတြ လက္တဲြလုပ္ဖို႔ ဆိုတာ အေျခခံအားျဖင့္ လူသားတိုင္းရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ခ်ိန္ထိုးၿပီး ဥပေဒကို လိုက္နာၾကဖို႔ အဓိက လိုအပ္ပါတယ္။ လူသားအားလံုး၏ ေမြးရာပါ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ တန္းတူညီမွ် ရွိၿပီး ဖယ္ရွား ထုတ္ပယ္၍ မရေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို အသိအမွတ္ ျပဳျခင္းသည္ ဤကမၻာေပၚတြင္ လြတ္လပ္မႈ၊ တရားမွ်တမႈႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈတို႔ အတြက္ အေျခခံ အုတ္ျမစ္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။
ၾသစႀတီးယား ေျမာက္ပိုင္းမွာ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ ၾသစႀတီးယား- ဂ်ာမန္လူမ်ဳိး ဟစ္တလာဟာ ငယ္စဥ္ ဘဝ ကတည္းက ပန္းခ်ီဆဲြတာကို လြန္စြာ ဝါသနာ ပါခဲ့ရာက ၁၉ဝ၃ ခုႏွစ္ သူ၏အေဖကြယ္လြန္သြားတဲ့ေနာက္ စက္မႈ သင္တန္းေက်ာင္းကေန ထြက္ၿပီး သူဝါသနာပါရာ ပန္းခ်ီ သင္တန္းေက်ာင္းကို ေျပာင္းဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ရာမွာ Vienna ၿမိဳ႕က ယဥ္ေက်းမႈ တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္ စာေမးပဲြ မေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ အတြက္ ပန္းခ်ီဆရာ တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ အရည္အခ်င္း မရွိဘူး ဆိုၿပီး ျငင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ သူ႔ကို အဲဒီလို ျငင္းလိုက္တဲ့ ေက်ာင္းအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက ဂ်ဴးလူမ်ဳိးေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဟစ္တလာရဲ႕ ဂ်ဴးလူမ်ဳိး မုန္းတီးေရး စတင္ ေပါက္ဖြားလာရာကေန သူအာဏာ ရရွိခ်ိန္မွစၿပီး ကမၻာစစ္ႀကီး ကာလအတြင္း ဂ်ဴးလူမ်ဳိးေတြကို နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ သုတ္သင္ ရွင္းလင္း ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးစု တစ္ခုလံုး မ်ဳိးဆက္မက်န္ေအာင္ သုတ္သင္ ရွင္းလင္းခဲ့ပံုက ရက္စက္ၿပီး အဓိပၸာယ္ မဲ့ေနေပမယ့္လည္း သူ႔အတြက္ေတာ့ သူဟာ ဂ်ာမန္လူမ်ဳိးေတြ တိုးတက္ဖို႔၊ ဂ်ာမန္လူမ်ဳိး သန္႔စင္ဖို႔ အတြက္ လုပ္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ ခံယူၿပီး သတ္ျဖတ္ ေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အၾကြင္းမဲ့ အာဏာရွင္ စနစ္နဲ႔ လူမ်ဳိးသုဥ္း သတ္ျဖတ္မႈႀကီးဟာ မ်ားစြာေသာလူမ်ား အတိဒုကၡ ခံစားခဲ့ရၿပီး ဂ်ဴးလူမ်ဳိး ေျခာက္သန္းေက်ာ္ ေသဆံုး ခဲ့ၾကပါတယ္။ မည္သို႔ဆိုေစ ဥေရာပတုိက္ႀကီး တစ္ခုလံုးနီးပါး စိုးမိုးသိမ္းပိုက္ ႏိုင္ခဲ့ ေပမယ့္လည္း ဟစ္တလာ ေသဆံုးသြား
ၿပီးေနာက္ ခ်ည့္နဲ႔ၿပိဳကဲြ သြားခဲ့တဲ့ တုိင္းျပည္ဘဝကေန ယေန႔ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ အေျခအေနဟာ လူမ်ဳိးသုဥ္း သတ္ျဖတ္မႈကို လက္မခံေသာ လူသားတုိ႔၏ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ အညီ ေနထိုင္ႏိုင္ေရးအတြက္ ထိေရာက္ေသာ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားႏွင့္ ရပ္တည္ၿပီး အင္အား ေတာင့္တင္းေသာ ဖံြ႕ၿဖိဳးၿပီး ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ေနၿပီ ဆိုတာဟာ လူမ်ဳိးေရး အေျခခံတဲ့ ဟစ္တလာ ဝါဒ မွန္တယ္၊ မွားတယ္ဆိုတာ သက္ေသျပေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ ၁ဝဝ ခန္႔မွစၿပီး အေမရိကန္ ႏုိင္ငံမွာ လူျဖဴ၊ လူမည္းျပႆနာ၊ လူမ်ဳိးေရး ျပႆနာမ်ား အႀကီး အက်ယ္ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ အာဖရိကတိုက္မွ ကြၽန္အျဖစ္ ဖမ္းဆီးခံရေသာလူမည္းမ်ားဟာ လြတ္လပ္ေရး ရေသာ္ျငားလည္း ကဲ့ရဲ႕၊ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ ခဲြျခား ဆက္ဆံမႈေတြေၾကာင့္ အသားမည္းတခ်ဳိ႕ လက္နက္ ဆဲြကိုင္ၿပီး ေတာ္လွန္ရန္ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ ေဒါက္တာ မာတင္လူသာကင္းဟာ ႏူးညံ့ သိမ္ေမြ႕ေသာ နည္းလမ္းကို အေျခခံၿပီး လူထုကို ဦးေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၅၅-၁၉၅၆ ခုႏွစ္မ်ား၌ Alabama ျပည္နယ္ Montgomery ၿမိဳ႕တြင္ လူမည္းမ်ား ဘတ္စကား မစီး၊ ေျခက်င္ပဲ ေလွ်ာက္ သြား ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဤကဲ့သို႔ ျပဳမူျခင္းအားျဖင့္ မ်က္ႏွာျဖဴမ်ားကို စိတ္ထိခိုက္ ေစခဲ့တယ္။ မာတင္လူသာကင္း၏အဆုိမွာ '' ငါတို႔ မ်က္ႏွာျဖဴမ်ားကို မမုန္းပါ၊ ရန္မူရန္ မဟုတ္၊ ငါတို႔၏ ရန္သူသည္ မ်က္ႏွာျဖဴမ်ား မဟုတ္၊ သူတို႔အထဲ၌ ရွိေသာ စိတ္ေန သေဘာထားသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။ မေကာင္းမႈကို မေကာင္းမႈႏွင့္ပင္ အႏိုင္မယူႏိုင္ပါ''ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ လူျဖဴ၊ လူမည္း ပဋိပကၡ ဆိုးရြားစြာ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံႀကီး၏ ယေန႔အခ်ိန္ကား ေရးသား ေဖာ္ျပရန္ပင္ လိုမည္မထင္ေပ။
ဒီအေျခအေန အရပ္ရပ္မ်ားသည္ အားလံုး ျမင္လြယ္သည့္ ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားမွ ျဖစ္ရပ္မ်ားသာ ျဖစ္ၿပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး ကဲြျပားမႈမ်ား၏ ေနာက္ဆံုး အေျခအေနေတြ စုစည္းမႈ အင္အားရပ္မ်ား အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့ၾကေသာ အျခားႏုိင္ငံမ်ား၏ ျဖစ္စဥ္ သာဓကမ်ားစြာ သမုိင္းတြင္ မွတ္တမ္းတင္လ်က္ ရွိေနပါတယ္။
ေရွးျမန္မာ ဘုရင္မ်ား လက္ထက္တြင္လည္း လူ႔အခြင့္အေရး ဆုိင္ရာတန္ဖိုး အျဖစ္ ဘာသာေရးကို လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးခဲ့သည္။ လူမ်ဳိးဘာသာ ခဲြျခားျခင္း မျပဳဘဲ ခ်ီးျမႇင့္ေျမႇာက္စား ထိုက္သူမ်ားကို ေနရာေပး အသိအမွတ္ ျပဳျခင္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ သာဓကမ်ားစြာရွိခဲ့သည္။ အေနာက္ဘက္ လြန္မင္းကလည္း ေပၚတူဂီနယ္ခ်ဲ႕ ငဇင္ကာကို ကြပ္မ်က္ၿပီး သံလ်င္ကို သိမ္းယူခဲ့ရာတြင္ သုံ႔ပန္းမ်ားကို ကြပ္မ်က္ျခင္း မျပဳဘဲ ခ်င္းတြင္းျမစ္ကမ္း အျမင့္ၿမိဳ႕သို႔ ေနရာ ခ်ေပးခဲ့ေသးသည္။ ဘာသာေရးကိုေရာ လူမ်ဳိးေရးပါ ႏွိပ္ကြပ္ျခင္း မျပဳခဲ့ေပ။
ကုန္းေဘာင္မင္း မ်ားသည္လည္း အိႏၵိယ အေရွ႕ဖ်ား ျပည္နယ္မ်ားကို သိမ္းပိုက္ခဲ့သည့္တုိင္ သံု႔ပန္းမ်ားကို မႏၲေလး တစ္ဝိုက္တြင္ ေနရာ ခ်ေပး႐ံုမွ်မက သင့္ေလ်ာ္ရာ တာဝန္ေပး၍ မင္းမႈထမ္း ေစခဲ့သည္မွာလည္း တန္းတူညီမွ်ေသာ လူသား တန္ဖိုးဆိုင္ရာ ျပယုဂ္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ရည္မွန္းခ်က္ တစ္ခုေအာက္တြင္ ဘာသာလူမ်ဳိး မခဲြဘဲ ညီၫြတ္သည့္ အင္အားေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ႀကီး လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့သည္မွာလည္း မည္သူမွ် မျငင္းႏိုင္သည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားတို႔သည္ ဘာသာလူမ်ဳိး မခဲြဘဲ တန္းတူညီမွ်ေသာ အေျခခံစိတ္ထား ရွိသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားပါသည္။ မည္သည့္ ဘာသာတြင္ မဆို လူသား တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားစြာ ဆက္ဆံရန္ႏွင့္ လူသားသည္ အျမင့္ျမတ္ဆံုး ျဖစ္သည့္အတြက္ လူသားတုိ႔၏ တန္ဖိုး၊ ဂုဏ္သိကၡာကို ေလးစား တန္ဖိုးထားသင့္ေၾကာင္း တို႔ကို သြန္သင္ ဆံုးမထားသည္။ ကဲြျပားေသာ ဘာသာ အသီးသီးတုိင္းတြင္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ တူညီသည့္ သေဘာတရားမ်ဳိး ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ဆိုသည္မွာ လူသားတုိင္း အတြက္ ျဖစ္သည္ဟူေသာ အေျခခံ အခ်က္မ်ားသည္ ဘာသာ တရားတုိင္းတြင္ မူလအစကတည္းက အျမစ္တြယ္ ကိန္းေအာင္း ေနသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။ ထိုအခ်က္မ်ား ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္တြင္ ကုလသမဂၢက ဖဲြ႕စည္းခဲ့ေသာ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္က ေန၍ ကုလသမဂၢ ပဋိညာဥ္ စာတမ္းတြင္ ပါဝင္ေသာ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္ ဟူေသာ အဓိပၸာယ္မ်ားကို ဖြင့္ဆို ရွင္းျပႏိုင္မည့္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းကို ျပင္ဆင္ ေရးဆဲြခဲ့သည္။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ထိုေၾကညာ စာတမ္းကို အၿပီးသတ္ ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ဒီဇင္ဘာ ၁ဝ ရက္တြင္ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံပဲရစ္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ကမၻာ့ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ ညီလာခံက ေန၍ ထိုေၾကညာစာတမ္းကို အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုစာတမ္းကို ျမန္မာႏိုင္ငံ ကလည္း လက္မွတ္ ေရးထိုးၿပီး တေလးတစား လုိက္နာလ်က္ ရွိသည္။
ျမန္မာ ႏုိင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားမ်ားႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ အေရး လႈပ္ရွား ေတာင္းဆိုေနသူမ်ား အၾကားတြင္ လူ႔အခြင့္အေရး အေၾကာင္းကို နားလည္ လက္ခံလာမႈ ေရခ်ိန္ ပိုမိုျမင့္မားလာလ်က္ ရွိသည္။
ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ တန္းတူညီမွ်မႈကို အေျခခံ နားလည္လာ၍ မတူ ကဲြျပားမႈမ်ား အေပၚ လက္ခံမႈ ပိုမိုလာလ်က္ ရွိသည္။ တစ္ဦးခ်င္း၏ ဂုဏ္သိကၡာ အေပၚ ပိုမို ေလးစားလာလ်က္ ရွိသည္။
အမ်ဳိးသမီး မ်ားႏွင့္ အျခားအထူး ကာကြယ္ေပးရန္ လိုအပ္ေသာ အုပ္စုဝင္မ်ား၏ အခြင့္အေရး မ်ားအေၾကာင္းကို နက္နက္႐ႈိင္း႐ိႈိင္း ေဆြးေႏြးလာ၍ ယခင္ ကထက္ ပိုမိုတန္ဖိုးထား လာသည္ကို ေတြ႕ေနရသည္။ အဖဲြ႕အစည္း အသီးသီးက လူ႔အခြင့္အေရး အေၾကာင္း သင္တန္းမ်ား ပို႔ခ် ျပန္႔ပြားေစလ်က္ ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ေနရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း တစ္ယူသန္စိတ္၊ အတၱစိတ္ လြန္ကဲသူမ်ားစြာ က်န္ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ ျပည္တြင္း လက္နက္ကိုင္ ေသာင္းက်န္းမႈ မ်ားႏွင့္ ဘာသာေရး အေၾကာင္းျပ အဖ်က္လုပ္ရပ္မ်ား ျဖစ္ေပၚေနျခင္း ကိုလည္း ေတြ႕ေနရသည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တဲြ ေနထိုင္ၿပီး ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ရွိမွသာလွ်င္ ႏုိင္ငံအတြက္၊ ျပည္သူျပည္သားမ်ား အတြက္ ေရရွည္အက်ဳိး ျဖစ္ထြန္းႏုိင္ မည္ကို သိလ်က္နဲ႔ မ်က္စိ စံုမိွတ္ထားသူမ်ား ရွိေသးသည္။ ထိုသူမ်ားေၾကာင့္ပင္လွ်င္ အျပန္အလွန္ ရန္ကိုရန္ခ်င္း တံု႔ျပန္မႈ မ်ားေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အက်ဳိးစီးပြားမ်ား မ်ားစြာ ထိခိုက္ နစ္နာလ်က္ရွိသည့္ အေျခအေန မ်ားသည္ ႏုိင္ငံတကာ၏ အားေပး ေထာက္ခံမႈျဖင့္ ေရွ႕သို႔ ခ်ီတက္ဆဲ ႏွစ္ႏွစ္ခဲြသား ဒီမိုကေရစီ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျခအေန အေပၚ ႏိုင္ငံတကာ၏ ယံုၾကည္မႈမ်ား၊ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံလိုမႈမ်ား ထိခိုက္ေစႏုိင္ပါသည္။
ႏွစ္ေပါင္း ၆ဝ ေက်ာ္ တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ခိုက္ၾကျခင္း အားျဖင့္ မည္သူမွ် အႏုိင္မရဘဲ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားသာ နစ္နာ ဆံုး႐ႈံး ခဲ့ရသည္ကို အားလံုး သိရွိၾကၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးၿပီး ႏုိင္ငံေရး နည္းျဖင့္ အေျဖရွာရန္ အားလံုး ႀကိဳးပမ္းေနမႈ၏ ရလဒ္ကို ျပည္သူမ်ားမွ အားကိုးတႀကီး ေစာင့္စားလ်က္ ရွိေနပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ စစ္ပဲြမ်ားေၾကာင့္ စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္မ်ား အတြက္ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ ေပးရဦးမည့္ အျပင္ သာမန္ အျငင္းပြားမႈ၊ ရာဇဝတ္မႈကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး ပဋိပကၡ
အသြင္ျဖစ္ေအာင္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္က စတင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ရခိုင္ျပည္နယ္ အတြင္း ပဋိပကၡမ်ားေၾကာင့္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ဒုကၡသည္ တစ္သိန္းေက်ာ္အား စားဝတ္ေနေရး ေထာက္ပံ့ ေပးထားရၿပီး ေနအိမ္ တန္းလ်ားမ်ားပါ ေဆာက္လုပ္ေပးကာ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ အထူးရန္ပံုေငြမွ ေငြက်ပ္ ၅ ဒသမ ၅ ဘီလီယံေက်ာ္ အပါအဝင္ ၈ ဘီလီယံေက်ာ္ က်ခံ သံုးစဲြရၿပီး ျပည္နယ္အတြင္း ဖံြ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈမ်ား ထိခုိက္ရသည့္အျပင္ ေဒသတြင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ နယ္ပယ္တြင္ပါ ႏိုင္ငံ၏ ပံုရိပ္ကို ထိခိုက္ေစခဲ့တယ္လို႔ အခု ေအာက္တိုဘာ ၂ ရက္ေန႔က စစ္ေတြၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိစဥ္ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတက ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားထားခ်က္သည္လည္း အေလးထား ဂ႐ုျပဳသင့္စရာပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ပဋိပကၡ ျဖစ္စဥ္မ်ားေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္မွ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးအတြက္ ေငြေၾကးမ်ား သံုးစဲြမႈသည္အႏုတ္ လကၡဏာ တစ္ရပ္ျဖစ္သလို ထိုေနရာမ်ားတြင္ အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္းမွသည္ စီးပြားျဖစ္ အဆင့္ထိ ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိေသာ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရး၊ သား/ငါး၊ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မႈ မရွိ၍ လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ လုပ္အားမ်ား ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ ထိုသူတို႔အတြက္ သာမက ႏိုင္ငံေတာ္ အတြက္ပါ ထပ္မံ အႏုတ္လကၡဏာ ျဖစ္ရျပန္သည္။
ႏိုင္ငံေတာ္၏ ေရွ႕ဆက္သြားမည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား အတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္႐ံုမက လုပ္ငန္းရပ္မ်ားက ေနာက္ျပန္လွည့္ေနသည့္ အေျခအေနမ်ဳိး က်ေရာက္ေနသည္။ အခ်ိန္မေရြးဝင္ေရာက္ လာႏုိင္သည့္ ျပည္ပမွ အၾကမ္းဖက္မႈ အႏၲရာယ္မ်ားကို လမ္းေၾကာင္းျပ ဖိတ္ေခၚေနသကဲ့သို႔ စိုးရိမ္ဖြယ္ရာ အလားအလာမ်ား မျဖစ္သင့္ေတာ့ပါ။ ေရွ႕ဆက္ၾကရမည့္ အေျခအေနမ်ား အတြက္ ေဒသဖံြ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးကို ဝိုင္းဝန္း ေဆာင္ရြက္သကဲ့သို႔ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းေရး အတြက္လည္း ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ရန္ႏွင့္ ေသြးထိုး ေျမႇာက္ပင့္မႈမ်ားကို ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္ျဖင့္ စဥ္းစားဆင္ျခင္ သံုးသပ္ကာ ျပႆနာမ်ားကို မွန္ကန္ေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ ေျဖရွင္းၾကဖို႔ ႏိုင္ငံသား အားလံုးမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။
မ်က္ေမွာက္ ပဋိပကၡတို႔သည္ စည္းလံုးမႈ အင္အားကို ၿပိဳကဲြေစေသာ လူတစ္စု၏ ပေယာဂေၾကာင့္သာ ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ အမ်ဳိးသားေရးသည္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ၏ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒီမိုကေရစီ အေရးသည္ လူ႔အခြင့္အေရး၏ တမန္ေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံေတာ္ တစ္ခုတြင္ တန္းတူ ညီမွ်မႈက အခရာက်ၿပီး လူ႔တန္ဖိုးက အဓိက က်လွပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဒီမိုကေရစီေရး အတြက္ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္မ်ား မလိုအပ္ေၾကာင္း မိန္႔ခြန္းမ်ားတြင္ မၾကာခဏေျပာခဲ့ဖူးသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လိုခ်င္သည္မွာ တုိင္းျပည္ တုိးတက္ေရး အတြက္ စည္းလံုးမႈပင္ ျဖစ္သည္။ စည္းလံုးဖို႔အတြက္ စည္း႐ံုးၾကရမည္။ ရန္ျဖစ္ေန၍မရ ရန္ကိုရန္ခ်င္း တံု႔ႏွင္းသမွ် အေကာင္းျဖစ္မလာ ႏုိင္ဘဲ အဆိုးကိုသာ ဖိတ္ေခၚ ေနသလိုရွိသည္။ ရန္လိုေသာ တုိင္းသူျပည္သားတို႔၏ တိုင္းျပည္သည္ စစ္မက္ထူေျပာၿပီး တုိင္းျပည္ခြၽတ္ၿခံဳ က်ေနမည္သာျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာေတြ ဆင္ျခင္ၾကရပါမည္။ လူမ်ဳိးေရး စိတ္ဓာတ္၊ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓာတ္မ်ား ထားရွိ၍ အမ်ဳိးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္ ထိန္းသိမ္းၾက ရမွာ ႏိုင္ငံသားတိုင္း၏ တာဝန္ျဖစ္သည္ မွန္ေသာ္လည္း လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ေရရွည္ဖံြ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈအတြက္ ထိေရာက္ေသာ ေပါင္းစပ္ ညိႇႏႈိင္းမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ကာ မူဝါဒမ်ား၊ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ား၊ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ခဲြျခားၿပီး အတူယွဥ္တဲြကာ ႀကိဳးပမ္း အေကာင္အထည္ ေဖာ္ျခင္းသည္သာ တုိင္းျပည္ တိုးတက္ရာ တုိးတက္ေၾကာင္း အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း ႏႈိးေဆာ္ေရးသား လိုက္ရေပသည္။ ။
By ျမ၀တီ
