စင္ကာပူတြင္ ေသဆံုး၊ ျမွတ္ႏွံသျဂိဳလ္ခံသူမ်ား

လူတစ္ေယာက္ေသရင္၊ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္၊ ဘယ္ေလာက္ကုန္က်သလဲဆိုတာေတြ၊ ေသဆံုး သူရဲ့ ရုပ္ၾကြင္း ကို အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ ေမြးေန႔ဆင္ႏြဲျခင္း၊ ေသဆံုးရုပ္ အေလာင္း သျဂိဳလ္ျခင္းေတြ ကို အထူးသျဖင့္ ေငြတတ္ႏိုင္ေသာ မိသားစုက အၾကီးက်ယ္လုပ္ၾကပါသည္။ စင္ကာပူတြင္ အနည္း ဆံုး ေဒၚလာ၂၀၀၀ မွ အမ်ားဆံုး ေဒၚလာေသာင္းဂဏန္း၊ သိန္းဂဏန္းထိ ကုန္က်ခံၾကသည္။ သျခိဳင္းမ်ား လည္း ျမိဳ႔အျပင္သို႔ေရႊ႔ၾကသည္။

က်ေနာ္ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ေရာက္စဥ္၊ ၁၉၈၀ခုႏွစ္က အားလပ္ရက္ေလွ်ာက္လည္ရာမွ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ဟံသာဝတီအဝိုင္းအနီးမွ ၾကံေထာသုႆန္သို႔ ေရာက္ရွိသြားသျဖင့္ တစ္ရက္လံုး အုတ္ဂူမ်ားအား ၾကည့္ရႈရင္း အခ်ိန္ကုန္သြားသည္။ မွတ္မွတ္ရရ .. ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား၊ စာေရးဆရာမ်ား၊ သူတို႔ေမြးေန႔နွင့္ေသေန႔ ၂ခုျဖင့္ အသက္၆၀၊ အသက္၇၀ စသျဖင့္ ကြယ္လြန္၊ ဂူသြင္းထားသည့္ အုတ္ဂူမ်ားစြာေတြ႔ရသည္။ ေဒၚခင္ေမသန္း (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္း၏ ဇနီးသည္) အုတ္ဂူကိုေရာက္ရွိၾကည့္ရႈခဲ့စဥ္က ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဦးေနဝင္းက မ.ဆ.လ ပါတီအၾကီးအကဲအျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနဆဲကာလျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္ကာလ ၁၉၈၀တြင္ ဟံသာဝတီအဝိုင္းပတ္လည္သည္ ျမိဳ႔လည္ေခါင္ျဖစ္ေနပါသည္။ လာေရာက္ေျမျမွတ္သျဂိဳလ္ေနေသာ အသုဘမ်ားကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။

 ေနာက္ပိုင္း န.အ.ဖ လက္ထက္ ၁၉၉၀ အလြန္ႏွစ္မ်ားတြင္ လူမ်ားကို အတင္းက်ပ္ေရႊ႔ေျပာင္းျခင္းျဖင့္ လိႈင္သာယာ၊ ေတာင္ဒဂံု၊ ေျမာက္ဒဂံု၊ ေရႊေပါက္ကန္ စသည့္ျမိဳ႔သစ္မ်ား ေပၚလာသည္။ လူေသမ်ားကိုလည္း အတင္းအၾကပ္ေရႊ႔ေျပာင္းျခင္းျဖင့္ သုႆန္မ်ားသည္ ကားေစ်းကြက္ေနရာမ်ားျဖစ္လာၾကသည္။ ယခုအခါတြင္ ထုိေနရာမ်ား (သုႆန္ေျမေနရာေဟာင္းမ်ား) မွာ အလြန္တန္ဖိုးၾကီးေသာ လူေန၇ပ္ကြက္အိမ္ယာမ်ား ျဖစ္ေနေလျပီ။

 ျမန္မာျပည္တြင္ သုႆန္ေရႊ႔ျခင္း

 ျပည္သူလူထုထံ အသိေပးျခင္း လပိုင္းမွ်သာၾကာတတ္သည္။ အေလာင္း (အရိုး) ေဖၚျပီး ျပန္ေရႊ႔သည့္လုပ္ငန္းကို မိမိပိုက္ဆံျဖင့္လုပ္ရသည္။ ေငြမတတ္ႏိုင္သူမ်ားမွာ မိမိတို႔ မိဘမ်ား၊ အုတ္ဂူကိုပင္ တစ္ႏွစ္တခါ သန္႔ရွင္းေရးမလုပ္ႏိုင္ၾက။ အုတ္ဂူေဖါက္ခိုးခံရျခင္းမွာလည္း ရိုးေနျပီျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုး မိမိစရိတ္ျဖင့္ အရိုးအိုးတူးထုတ္ျပီး၊ သျခိဳင္းအသစ္သို႔ အစိုးရသတ္မွတ္ေပးေသာ ေနရာတြင္ ထပ္မံျမွတ္ႏွံရသည္။ ေငြတတ္ႏိုင္လွ်င္ အုတ္ဂူအသစ္ ေဆာက္လုပ္ရသည္။ ရယ္စရာလိုလို ..ပံုျပင္လိုလို.. န.အ.ဖ ေခတ္ တာေမြသျခိဳင္းကိုေရႊ႔အျပီးတြင္ ညအခ်ိန္၊ ရဲတပ္ဖြဲ႔မႈးမွ ကားၾကီးအခ်ိဳ ့ကို ေခ်ာဆြဲျပီး ဝိညာဥ္၊ တေစၱမ်ား ေနရာေရႊ႔ျခင္းကို လုပ္ရသည္။ ရဲအရာရွိက သျခိဳင္းတြင္ အမိန္႔စာတန္းကိုဖတ္ျပသည္။ သင္တို႔ေနရာကို ေရႊ႔လိုက္ျပီျဖစ္သျဖင့္ ယခုကားျဖင့္ ေနရာသစ္သို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးမည္။ ကားေပၚတက္ၾကပါ..ဟု က်ယ္ေလာင္စြာအမိန္႔ျပန္တမ္းထုတ္ရသည္။ ထိုကားကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသူက အမိန္႔ျပန္တမ္းေၾကျငာျပီးသည္ႏွင့္ ကားဘီးပင္ ျပားလုမတတ္ ညႊတ္က်သြားသည္ဟုဆိုသည္။ ထို႔ေနာက္ သျခိဳင္းအသစ္သို႔ကားေမာင္းသြားျပီး၊ အမိန္႔ျပန္တမ္း ထပ္ေၾကညာရသည္။ ဆင္းႏိုင္ျပီ ဟု ေၾကညာျပီးခ်ိန္ ညြတ္က်ေနေသာ ကားဘီးမ်ား ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားသည္ဟု ဆိုသည္။ တခါ သျခိဳင္းေဟာင္းတြင္ သူရဲ့အရမ္းေျခာက္ေနဆဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အထူးကားတစ္စီးျဖင့္ ထို မသိလိုက္သျဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ သရဲအတြက္ အမိန္႔ျပန္တမ္း ျပန္ထုတ္ကာ သယ္ေဆာင္ေပးရသည္ဟု ..ေျပာဆိုၾကသည္။


 စင္ကာပူတြင္ သုႆန္ေရႊ႔ျခင္း

 ျမိဳ႔ၾကီးျဖစ္လာသည္ႏွင့္အညီ စင္ကာပူတြင္လည္း သုႆန္မ်ားစြာကို ခြ်ာၾကဴကန္းေဒသသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ရသည္။ အမိန္႔ျပန္တမ္း ထုတ္သလား၊ မထုတ္သလားေတာ့ မသိရပါ။ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ ျမန္မာ၊မေလးရွား၊စင္ကာပူတို႔ အတူေနထိုင္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ဥပေဒ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ား တူေလ့ရွိသျဖင့္၊ စင္ကာပူတြင္လည္း အမိန္႔ျပန္တမ္းထုတ္ျပီး သေစၦ၊သရဲမ်ားကို ေရႊရေပမည္။ ေအာက္မွပံုမွာ စင္ကာပူ၊ Lornie Road တြင္ရွိေသာ သျခိဳင္းတစ္ခုမွာ Land Transport Authority က ဟိုက္ေဝး၊ အေဝးေျပးကားလမ္းေဖါက္မည့္ ေနရာတြင္က်ေရာက္ေနသျဖင့္ အရိုးမ်ားကို ေရႊ႔ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကျငာခ်က္ျဖစ္သည္။ ထိုေျမကြက္တြင္ ေျမစာရင္းဌာန၊ အိမ္ေျမဂရံကဲ့သို႔ သုႆန္တြင္ျမွတ္ႏွံသူမ်ား၏ ၈ေပ x ၄ေပ ေျမကြက္ေလးမ်ားကို တိုင္မ်ားရိုက္ျပီး၊ မွတ္ထားသည္။ ေသဆံုးသူအမ်ားစုမွာ အုတ္ဂူပင္မရွိေတာ့ေပ။ ရွိေနေသာ အုတ္ဂူမ်ားမွာလည္း ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ေက်ာ္ လူေသမျမွတ္ႏွံေတာ့သျဖင့္ ေသေသာသူ၊ ၾကာရင္ေမ့၊ ထိုေသဆံုးသြားသူမ်ား၏ သားသမီးမ်ားပင္လွ်င္ ေသဆံုးျပီး၊ သုႆန္အသစ္ ခြ်ာခ်ဴကန္းတြင္ ျမွတ္ႏွံျခင္း (သို႔မဟုတ္) မန္ဒိုင္းမီးသျဂိဳလ္စက္တြင္ သျဂိဳလ္ျပီးျဖစ္ေနေခ်ျပီ။

 ထိုသုႆန္တြင္ ျမွတ္ႏွံထားသူမ်ား၏ အနီးဆံုးေဆြမ်ိဳးစာရင္းကို စင္ကာပူအစိုးရက ရွာေဖြျပီး၊ စာပို႔သည္။ ျမန္မာျပည္ကဲ့သို႔ ကိုယ့္စရိတ္၊ကိုယ္ခံျပီး အရိုးေဖၚရန္မဟုတ္ပါ။ အရိုးအားလံုးကို ေဖၚျပီး သုႆန္အသစ္သို႔ ေရႊ႔ေျပာင္းမည္။ စရိတ္အားလံုးကို အစိုးရက အကုန္ခံမည္။ အစိုးရလုပ္ေပးသည္ထက္ ပိုျပီးအုတ္ဂူေကာင္းေကာင္း လုပ္လိုသူမ်ားကို ဖိတ္ေခၚထားေသာ ဆိုင္းဘုတ္ျဖစ္ပါသည္။ NOTICE OF EXHUMATION ဆိုင္းဘုတ္ကိုလည္း ထင္ရွားစြာ ေထာင္ထားသည္။ ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္ျပီး သုႆန္ေရႊ႔မည့္အခ်ိန္သည္ ၃ႏွစ္ခန္႔ အခ်ိန္ေပးထားသည္။ မသိလိုက္ရမျဖစ္ရေအာင္ တစ္ခ်ိဳ႔ ၃ႏွစ္တစ္ခါ အဖိုးဖြား၊ အုတ္ဂူလာၾကည့္ေသာသူမ်ား ထိုဆိုင္းဘုတ္ကိုေတြ႔ျပီး အုတ္ဂူေရႊ႔ေျပာင္းျခင္းကို စံုစမ္းႏိုင္ပါသည္။ မိမိဖာသာ ေရႊ႔လိုပါကလည္း ေငြကုန္ခံျပီး ေရႊ႔ႏိုင္ပါသည္။

 ယခုေခတ္တြင္ စင္ကာပူအစိုးရက ႏိုင္ငံသားအားလံုး ေသဆံုးလွ်င္ သူတို႔ခႏၱာကိုယ္ကို အစိုးရေဆးသုေတသနမွ လာေရာက္သိမ္းဆည္းသြားပါမည္။ အကယ္၍ အသိမ္းဆည္းမခံလိုပဲ၊ ေဆးသုေတသန အလုပ္မခံလိုပါက မိမိအသက္ရွင္ေနစဥ္ပင္ မိမိေသလွ်င္ မိမိမိသားစုက သျခိဳင္းအမွတ္တရ ျမွတ္ႏွံလိုပါသျဖင့္ ခြင့္ေပးပါရန္ ေလွ်ာက္လႊာတင္ရသည္။

 လူမ်ိဳးတိုင္း၊ ဘာသာတိုင္း၊ မိမိတို႔ ေဆြမ်ိဳးတစ္ဦး ေသဆံုးသြားလွ်င္ အသုဘခ်ျပီး၊ ေျမျမွတ္၊ ဂူသြင္းၾကသည္။ မတတ္ႏိုင္ေသာ ျမန္မာမ်ားကို ဖ်ာလိပ္ျဖင့္ အသုဘခ်ရသည္။ ယခုေခတ္တြင္ မီးသျဂိဳလ္ျခင္းျဖင့္ စရိတ္ကုန္က်မႈ သက္သာေစသည္။ မူဆလင္မ်ားက ေျမျမွတ္ျခင္းကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ျပီ၊ အျခားဘာသာဝင္မ်ားလည္း ေငြတတ္ႏိုင္ပါက ေျမျမွတ္၊အုတ္ဂူလုပ္ေပးၾကသည္။ ေသဆံုးသူ အုတ္ဂူသို႔ မိသားစုလိုက္ သြားေရာက္ျပီး ပန္းေခြခ်၊ ေအာက္ေမ့သတိရျပီး၊ ေဆြမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္မႈကို တဖန္ျပန္လည္ရရွိေစသည္။ ေသဆံုးသူမ်ား အရိုးတြန္သည္ဟုပင္ အခ်ိဳက အမႊန္းတင္ၾကသည္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာတြင္ ေသဆံုးသြားသူမ်ားတြင္ ေကာင္းကင္ဘံုေရာက္သူမ်ားကတစ္ဖြဲ႔၊ ငရဲေရာက္သူမ်ားက ေျမေအာက္ မရဏာႏိုင္ငံတြင္တစ္စု ၂မ်ိဳးရွိသည္။ ၁၈၀၀ ေနာက္ပိုင္းတြင္ Rapture ဟုေခၚေသာ ခ်ီေဆာင္ျခင္း အယူဝါဒ ျပန္လည္ေဖၚထုတ္လာသည္။ မေသမွီပင္ အရွင္လတ္လတ္ ဇ်န္ၾကြသကဲ့သို႔ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံသို႔ ခ်ီေဆာင္ေခၚယူျခင္း ခံရမည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ ခႏၱာကိုယ္သည္ မေသေတာ့ပဲ၊ ေကာင္းကင္ဘံုသို႔ မိမိခႏၱာကိုယ္အတိုင္း ေရာက္ရွိသြားမည္ဟု ယံုၾကည္သူမ်ားစြာရွိပါလာသည္။  ဗုဒၶ၊ မူဆလင္၊ ဟိျႏၵဴ ဘာသာမ်ားတြင္လည္း အလားတူ ေသလြန္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားရွိၾကသည္။

ဝတ္မႈန္ (စင္ကာပူ)  ၁၅-ၾသဂုတ္လ-၂၀၁၃
 စကၤာပူေရာက္ ျမန္မာမ်ား