ဒဏ္ရာရသူကို ဝင္ကူဖို႔ တြန္႔ဆုတ္ေနရျခင္း အေၾကာင္းရင္း

ကမာရြတ္ လွည္းတန္းရွိ အင္းစိန္လမ္းမေပၚတြင္ အမ်ိဳးသမီးတဦး ပက္လက္အေနအထားျဖင့္ လဲက်ေနသည္။ သူ၏ ဦးေခါင္းမွ ေသြးမ်ားသည္ ကတၱရာလမ္းမ၏ နိမ့္ရာဘက္သို႔ စီးက်ေန၏။

သူ၏ ေဘးလြယ္အိတ္ႏွင့္ ဖိနပ္တို႔က တေနရာစီ ျပန္႔က်ဲေနသည္။ သူ႔ ေဘးပတ္လည္တြင္ ၀ိုင္းအံုၾကည့္ေနသူမ်ား ထဲမွ စာနာသနားမႈျဖင့္ စုပ္တသပ္သပ္ ျဖစ္ေနသည့္ အမ်ိဳးသမီးတခ်ိဳ႕ကို ေတြ႔ရသည္။ ကားမ်ားက ၀ိုင္းအံုၾကည့္ေနေသာ လူအုပ္ႀကီးကို ေကြ႔ေရွာင္ ေမာင္းႏွင္ သြားၾကသည္။ အမ်ိဳးသမီးငယ္တခ်ိဳ႕က မၾကည့္ရဲ၊ မျမင္ရဲသျဖင့္ မ်က္ႏွာလႊဲကာ ထိုေနရာမွ ခပ္သုတ္သုတ္ ထြက္ခြာသြားၾကသည္။

သူ အခ်ိန္မည္မွ်ၾကာေအာင္ လဲက်ေနသည္ကို ခဲစျပဳေနသည့္ ေသြးစီးေၾကာင္းမ်ားက သက္ေသျပေနသလို ရွိေနသည္။ အသက္ရွင္လွ်က္ ရွိေနသလား၊ ေသဆံုးသြားၿပီလား မည္သူမွ် မသိႏိုင္ဘဲ ေဘးမွသာ ၀ိုင္းအံုၾကည့္ရႈ ေနၾကေလသည္။

“ေနပူေနတယ္။ သူ႔ကို လမ္းေဘးအရိပ္ထဲ ၀ိုင္းေရႊ႕ၾကရင္ မေကာင္းဘူးလားဟင္” ဆိုသည့္ အမ်ိဳးသမီးတဦး၏ အသံကို ၾကားရသည္။

တဆက္တည္းမွာ “ရဲမလာေသးဘူး။ သြားမကိုင္နဲ႔။ အမႈပတ္ေနမယ္။ လူနာတင္ကား ေခၚထားတယ္” ဆိုသည့္ အမ်ိဳးသား တဦး၏ အသံကိုလည္း ၾကားရသည္။

မီးပိြဳင့္အမီျဖတ္ရေရး အတြက္ အေျပးေမာင္းႏွင္လာသည့္ ယာဥ္တစီးက လွည္းတန္းရွိ ဦးထြန္းလင္း ၿခံလမ္းထိပ္မွ တဘက္သို႔ ျဖတ္ကူးရန္ ႀကိဳးစားသည့္ သူနာျပဳဆရာမေလး တဦးအား တိုက္မိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ လူနာမ်ားအား ျပဳစု ကုသေပးရသည့္ သူနာျပဳ ဆရာမေလး၏ ျပဳစုသူမဲ့ လဲက်ေနဟန္ကို လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ အနည္းငယ္က ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရဖူးသည္။

လူနာတင္ယာဥ္ ေရာက္လာၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆးရံုသို႔ သယ္ေဆာင္ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ထိုသူနာျပဳ ဆရာမေလးမွာ အသက္ရွင္လွ်က္ ရွိေသးေသာ္လည္း အခ်ိန္ေနာက္က်မႈေၾကာင့္ ေသြးထြက္လြန္ကာ အသက္ ဆံုးရႉံးခဲ့ရေၾကာင္း ျပန္လည္ သိရွိရသည္။

“ဝင္မကယ္ရဲဘူး။ မေတာ္လို႔ အမႈပတ္ရင္ ရံုးေရာက္ဂတ္ေရာက္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဗ်။ တရက္ အလုပ္ပ်က္ရင္ တရက္၀င္ေငြက ေလ်ာ့ၿပီေလ” ဟု အငွားယာဥ္ေမာင္း တဦးက သူ႔သေဘာထားႏွင့္ စိုးရိမ္မႈကို ေျပာျပသည္။

လူနာကို ကိုင္တြယ္သျဖင့္ အမႈပတ္မည္ကို စိုးရိမ္ျခင္း၊ မ်က္ျမင္ သက္ေသအျဖစ္ ထြက္ဆိုရမည္ဆိုပါက မိမိစရိတ္ျဖင့္ တရားရံုးသို႔ ရံုးခ်ိန္းမ်ား သြားေရာက္ရမည္ကို စိုးရိမ္ျခင္း၊ ဒဏ္ရာရေနေသာ လူနာအား ျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီး အေရးေပၚဌာန သို႔ ပို႔ေဆာင္ပါက လူနာရွင္အျဖစ္ ေဆးဖိုး၀ါးခ စရိတ္မ်ား ကုန္က်ခံရမည္ကို စိုးရိမ္ျခင္း စသည္တို႔သည္ မေတာ္တဆ မႈမ်ားေၾကာင့္ ဒဏ္ရာရသူကို ကူညီရန္ လူအမ်ားစု စိုးရိမ္သည့္ အခ်က္တခ်ိဳ႕ ျဖစ္ေလသည္။

လူအမ်ား ယူဆထားသည့္ အမႈပတ္မည္ဆိုသည့္ အခ်က္သည္ မွားယြင္းေနၿပီး မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ ဒဏ္ရာရထား သူမ်ားအား မည္သူမဆို ၀ိုင္း၀န္းကူညီႏုိင္ေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္း အေနာက္ပိုင္းခရိုင္၊ ကမာရြတ္ၿမိဳ႕နယ္မွ ၿမိဳ႕နယ္ရဲမႉး ေဇာ္၀င္းက ဧရာဝတီသုိ႔ ေျပာသည္။

“အမႈပတ္တာမ်ိဳး မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ မေတာ္တဆမႈ ျဖစ္လို႔ ျမင္မေကာင္းေအာင္ လဲက်ေနၿပီ၊ ယာဥ္ထိန္းကလည္း မလာေသး ဘူး၊ ရဲကလည္း မလာေသးဘူးဆိုရင္ အနီးနားမွာရွိတဲ့ ျပည္သူေတြက အခင္းျဖစ္ရပ္ကို မွတ္တမ္းဓာတ္ပံု ရိုက္တာတို႔၊ ျဖစ္ပြားတ့ဲ ယာဥ္ကို ထြက္မေျပးေအာင္ တားျမစ္တာတို႔၊ ယာဥ္နံပတ္ကို မွတ္သားတာတို႔၊ ရဲစခန္းကို အေၾကာင္းၾကားၿပီး လူနာကို ေရႊ႕ထားေျပာင္းထားတာတို႔၊ အမွတ္အသားေတြ လုပ္ထားတာတို႔၊ ေဆးရံုကို ၀ိုင္းကူပို႔ေပးတာတို႔ အားလံုးကို လုပ္လို႔ရတယ္” ဟု အထက္ပါရဲမႉးက ရွင္းျပသည္။

အလားတူ ယာဥ္ထိန္းရဲတပ္ဖြဲ႔၏ အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရးဌာနမွ တာ၀န္ရွိသူ တဦးျဖစ္သည့္ တပ္ၾကပ္ႀကီး ထြန္းထြန္းလြင္ ကလည္း “တခ်ိဳ႕က မေတာ္တဆမႈ ျဖစ္ရင္ ဒါက မႈခင္းကိစၥဆိုၿပီး ဒဏ္ရာရသူကို မကိုင္ရဲဘူး။ ဒါဟာ မႈခင္းနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ ကူညီေပးလို႔ ရပါတယ္။ လူနာတင္ ယာဥ္မေရာက္ခင္ ျပဳစုေပးၿပီး ကူညီထားလို႔ရပါတယ္။ ယာဥ္တိုက္မႈေၾကာင့္ ဆိုရင္ ေဆးရံုႀကီးကို တန္းပို႔ၿပီး အေရးေပၚမွာ တာ၀န္က်ေနတဲ့ ယာဥ္မႈစစ္အဖြဲ႔ဆီမွာ အပ္ေပးထားခဲ့လို႔ ရပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ယာဥ္တိုက္မႈေၾကာင့္ ေရာက္လာသည့္ လူနာမ်ားကို လက္ခံေဆာင္ရြက္ေပးမည့္ ယာဥ္ထိန္းရဲတပ္ဖြဲ႔ကို ေဆးရံုႀကီးတြင္ တာ၀န္ ခ်ထားေပးသျဖင့္ ကူညီသူမ်ားအတြက္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးျဖစ္ရန္ စိတ္ပူစရာမရွိေၾကာင္း သူက ရွင္းျပသည္။

“တကၠစီသမားက လိုက္ပို႔ေပးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ယာဥ္ေမာင္းကို သံသယ မျဖစ္ေအာင္ သက္ေသ တေယာက္ေလာက္ အတူပါသြားရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။

မၾကာေသးမီ ႏွစ္ပိုင္းက တရုတ္ျပည္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ မေတာ္တဆ ကားတိုက္မႈတခုကို အင္တာနက္ သတင္းမ်ားမွ တဆင့္ ၾကည့္ခဲ့၊ ဖတ္ခဲ့ၾကရသည္။ ထိုသတင္းသည္ တရုတ္ႏိုင္ငံ အတြက္ေရာ၊ သတင္းၾကည့္ ပရိသတ္မ်ားအတြက္ပါ လူ႔စံႏႈန္း၊ လူ႔က်င့္ဝတ္ အရည္အေသြး နိမ့္က်လာမႈ၊ တာ၀န္ယူစိတ္ ေလ်ာ့နည္းလာမႈကို အခ်က္ေပး ေခါင္းေလာင္း ထိုးလုိက္ သကဲ့သို႔ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။

ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ လမ္းမေပၚတြင္ ကေလးငယ္တဦး ကားတိုက္ ခံရသည္ကို ပတ္၀န္းက်င္ရွိ လူအမ်ားက လ်စ္လ်ဴရႈထားခဲ့ ရာမွ ကားအဆင့္ဆင့္ ထပ္မံ အတိုက္ခံခဲ့ရသည့္ သတင္းတပုဒ္ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္၊ အထူးသျဖင့္ တဦးႏွင့္တဦး မသိႏိုင္သည့္ လူေနထူထပ္လွေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးမ်ားတြင္ ယာဥ္ မေတာ္တဆ ျဖစ္ျခင္း၊ အထပ္ျမင့္ တိုက္ေပၚမွ ျပဳတ္က်ျခင္း၊ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ မူးေမ့လဲက်ကာ တဦးတည္း ကူညီရာ မဲ့ေနျခင္းမ်ား မၾကာခဏ ျဖစ္ပြားသည္ကို ျမင္ေတြ႕ၾကရသည္။

ထို႔အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အမ်ားျပည္သူ မေတာ္တဆ မႈမ်ားကို အခ်ိန္ႏွင့္ တေျပးညီ လွ်င္ျမန္စြာ ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္သည့္ စနစ္မွာလည္း အားနည္းေနဆဲ ျဖစ္သည္။ အခင္းျဖစ္ပြားခ်ိန္ႏွင့္ အေရးေပၚ လူနာတင္ယာဥ္ ေရာက္ရွိလာ ႏုိင္သည့္ အခ်ိန္သည္ ကြာဟေနဆဲ ျဖစ္သည္။

“လူအမ်ားစုက မေတာ္တဆမႈ ျဖစ္ရင္ ဒဏ္ရာရတဲ့သူကို မထိရဲ မကိုင္ရဲ ျဖစ္တယ္။ အမႈပတ္မွာ စိုးတယ္။ ရံုးခ်ိန္းလိုက္ရ တာေတြ၊ ရဲသက္ေသလုပ္ရမွာေတြ စိုးရိမ္ၾကတယ္” ဟု ကမာရြတ္ၿမိဳ႕နယ္ ၾကက္ေျခနီတပ္ဖြဲ႔၏ ဒုတပ္ရင္းမႉး ဦးခင္ေမာင္ ထြန္းက ေျပာသည္။

ထို႔အျပင္ သူ၏ အေတြ႔အႀကံဳ တခုကိုလည္း ယခုကဲ့သို႔ ျပန္လည္ေျပာျပသည္။

“သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္သြားဖို႔ အိမ္ကထြက္လာေတာ့ လမ္းေဘးမွာ လဲေနတဲ့ ေရာဂါသည္ တေယာက္ ကို အေရးေပၚကို ပုိ႔ဖူးတယ္။ အဲဒီလို လူနာေတြအတြက္ အေရးေပၚ ဘတ္ဂ်က္မရွိဘူး။ ပို႔တဲ့လူက တာ၀န္ယူရတယ္။ လက္ဖြဲ႔ဖို႔ ယူလာတဲ့ေငြကို ေဆးဖိုးေပး၊ အ၀တ္အစားလဲဖို႔ လိုေနတဲ့လူနာကို ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြ ခၽြတ္ေပးခ့ဲၿပီး စြပ္က်ယ္၊ ေဘာင္းဘီတိုနဲ႔ အိမ္ျပန္လာခဲ့ရ ဖူးတယ္” ဟု ဦးခင္ေမာင္ထြန္းက ရယ္လ်က္ေျပာသည္။

ယခင္ အစိုးရလက္ထက္ ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီး၏ အေရးေပၚဌာနတြင္ ေရာက္လာသည့္ ပိုင္ရွင္မဲ့ လူနာမ်ားအတြက္ ၀န္ေဆာင္ ေပးခဲ့သည့္ အေျခအေနကို သူက ေထာက္ျပသည္။

လူမႈ၀န္ထမ္းစိတ္ျဖင့္ ဝင္ေရာက္ ကူညီလိုသူမ်ားအတြက္ ထိုသို႔ေသာအခ်က္က အဟန္႔အတား တခုသဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း သူကဆိုသည္။

သို႔ေသာ္ ယခုအစိုးရသစ္ တက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ယင္းသို႔ ေရာက္လာသည့္ လူနာမ်ားအတြက္ ေဆးရံု အသံုး စရိတ္ျဖင့္ ကုသေပးလာသျဖင့္ ေျပာင္းလဲမႈရွိလာေၾကာင္း သိရသည္။

“အရင္တုန္းကလို သူနာျပဳေတြက ေဆးဖိုးဘယ္သူေပးမွာလဲလို႔ မေမးေတာ့ဘူး။ လူနာေရာက္လာတာနဲ႔ ေဆးသြင္းတာ၊ ေဆးထိုးေပးတာေတြ လုပ္တယ္” ဟုု ယခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ အတြင္းက ၄ ထပ္အျမင့္ တိုက္ေပၚမွာ မေတာ္တဆ ျပဳတ္က်ခဲ့သူ တဦးအား ကူညီေပးခဲ့ဖူးသည့္ ဦးခင္ေမာင္ထြန္းက ေျပာသည္။

ထို႔အျပင္ ၎ကူညီလိုက္ၿပီးေနာက္ ေနာက္ဆက္တြဲ ရဲသက္ေသအေနျဖင့္ တရားခြင္၌ သက္ေသထြက္ဆို ေပးရျခင္း ကလည္း လူအမ်ားစုအတြက္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ရွိေနေၾကာင္း ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ရံုး ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ (ၿငိမ္း)၊ တရားရံုးခ်ဳပ္ ေရွ႕ေန ဦးေအာင္သန္းစိုး၏ အဆိုအရ သိရသည္။

“သက္ေသ မလိုက္ေပးခ်င္ရတဲ့ အေၾကာင္း အရာေတြမွာ အဓိကေတာ့ တရားခံဆီမွာ ရန္ၿငိဳးျပဳခံရမွာစိုးတာ၊ တရားရံုးက ရံုးခ်ိန္းေတြက ၾကာလြန္းၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္သြားရတာ၊ ကိုယ့္ေငြ ကိုယ္စိုက္ၿပီး တရားရံုးကို အလုပ္ပ်က္ အကိုင္ပ်က္ သက္ေသ လာထြက္ေပးရတာ ေတြေၾကာင့္ပဲ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သက္ေသ မထြက္ရဲၾကဘူး” ဟု သူက ရွင္းျပသည္။

ထို႔အျပင္ သက္ေသ ထြက္ဆိုရာတြင္ ရဲစခန္းမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကလည္း လူအမ်ားအတြက္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္စရာမ်ား ရွိခဲ့ေၾကာင္း ဦးခင္ေမာင္ထြန္းက ေျပာသည္။

“ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြ အေနနဲ႔ သူတို႔ကို လာကူညီေပးေနတယ္လို႔ ယူဆၿပီး ဆက္ဆံၾကရင္ ေကာင္းမယ္။ ရဲစခန္းထဲ ေရာက္လာရင္ပဲ တရားခံလို၊ သူတို႔လုပ္သမွ် ခံရမယ့္လူေတြလို ေလးစားမႈမရွိဘူး။ ျပည္သူေတြအေပၚမွာ မထီမဲ့ျမင္ လုပ္တာေတြ မ်ားခဲ့ေတာ့ လူေတြကလည္း ရဲစခန္းနဲ႔ မဆက္ဆံခ်င္ ေတာ့ဘူး” ဟု ေထာက္ျပသည္။

သို႔ဆုိလ်င္ ထုိသုိ႔ေသာ အဟန္႔အတား မ်ားေၾကာင့္ လူတို႔၏ စာနာစိတ္၊ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ႏွင့္ လူမႈ၀န္ထမ္း စိတ္မ်ားကို တစထက္တစ ေလ်ာ့ပါးလာမည္ဆိုပါက လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအတြက္ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကို ခန္႔မွန္း၍ ရႏိုင္သည္။

အမွန္တကယ္မွာမူ တရားရံုးသို႔ သြားေရာက္ကာ သက္ေသ ထြက္ဆိုရသူမ်ား အတြက္ တရားရံုးက ထုတ္ေပးရန္ သတ္မွတ္ထားသည့္ သက္ေသစရိတ္မ်ား ရွိေၾကာင္း ကမာရြတ္ၿမိဳ႕နယ္ ၿမိဳ႕နယ္ ရဲမႉး ေဇာ္၀င္း၏ အဆုိအရ သိရသည္။

“သက္ေသလိုက္ စရိတ္ေတြရွိတာ အရင္ကတည္းကပဲ။ သက္ေသ တေယာက္ လာရတဲ့ ခရီး အနီးအေ၀းအေပၚ မူတည္ ၿပီး တရားရံုးမွာ သက္ေသစရိတ္ ထုတ္ေပးပါလို႔ တင္ျပရင္ ထုတ္ေပးတယ္။ အရင္ကတည္းက ရွိတယ္။ လူေတြက ထုတ္ရေကာင္းမွန္းလည္း မသိဘူး” ဟု သူက ရွင္းျပသည္။

သို႔ရာတြင္ ထိုသို႔ သက္ေသစရိတ္ထုတ္ရန္ အခ်ိန္ ၾကန္႔ၾကာလွေၾကာင္း၊ ေစာင့္ဆုိင္းရေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တရားရံုးေတာ္၌ သက္ေသ ထြက္ဆိုသူသည္ သက္ဆိုင္ရာ တရားရံုးရွိ ဘီလစ္ စာေရးမ်ားထံတြင္ စရိတ္ ထုတ္ယူ ေတာင္းခံႏုိင္ေသာ္လည္း ယင္းအခ်က္ကို အမ်ားျပည္သူ သိရွိေအာင္ ထုတ္ျပန္ေျပာဆိုမႈ အားနည္းေၾကာင္း တရားရံုးခ်ဳပ္ ေရွ႕ေန ဦးေအာင္သန္းစိုးက ဆုိသည္။

ထို႔အျပင္ တရားရံုးမ်ားက ထုတ္ေပးေနသည့္ သက္ေသစရိတ္မ်ားသည္ ေခတ္နွင့္ မေလွ်ာ္ညီသည့္ ႏႈန္းထားမ်ား ျဖစ္ေနၿပီး လြန္ခဲ့သည့္ ၁ ႏွစ္တာ ကာလအထိ သက္ေသစရိတ္မွာ ၁၅ က်ပ္သာ ရွိေၾကာင္း၊ မၾကာေသးမီက လႊတ္ေတာ္တြင္ ျပင္ဆင္ခဲ့သည့္ စရိတ္မွာလည္း က်ပ္ေငြ ေထာင္ဂဏန္းမွ်သာ ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

ဦးေအာင္သန္းစိုးက “သက္ေသစရိတ္ ထုတ္ေပးတယ္ ဆိုတာကို တရားရံုးေတြကလည္း ေျပာျပသင့္တယ္။ တရားစီရင္ေရးမွာ မ်က္ျမင္သက္ေသ ဆိုတာ အေရးအႀကီးဆံုးပဲ။ သက္ေသ ထြက္တဲ့သူ မ်ားမ်ားေပၚလာေစခ်င္ရင္ သက္ေသ စရိတ္ေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္က လံုလံုေလာက္ေလာက္ ေပးသင့္တယ္။ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေပးသင့္တယ္။ ကိုယ့္စရိတ္ ကိုယ္စားၿပီး ႀကီးေဒၚႏြားေက်ာင္းတာ ဘယ္သူမွ မလုပ္ခ်င္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။

ထို႔အျပင္ ရဲ၀န္ထမ္းတို႔၏ အမ်ားျပည္သူ အေပၚ ဆက္ဆံေရးပိုင္း အားနည္းခ်က္ကလည္း ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အမႈမ်ားတြင္ သာမန္လူမ်ား ပါဝင္ပတ္သက္မႈ မရွိလိုျခင္း၊ သက္ေသ မလိုက္လိုျခင္းႏွင့္ ဆက္ဆိုင္ေနသည္။ ထုိသို႔ အားနည္းခ်က္မ်ား ရွိခဲ့သျဖင့္ ျပန္လည္ ျပဳျပင္ေနေၾကာင္း ရဲမႉးေဇာ္၀င္းက ဆိုသည္။

“ရဲေဘာ္ေတြက ျပည္သူေတြထဲက ၀င္လာတာပဲ။ တခ်ိဳ႕က ပညာအရည္အခ်င္း မျပည့္မီ ေပမယ့္ လိုအပ္ခ်က္အရ ခန္႔ရတာေတြ ရွိတယ္။ တခါတေလမွာ ယူနီေဖာင္း၀တ္ၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႔ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာကို အလြဲသံုးစား လုပ္တာေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္” ဟု အထက္ပါ ရဲမႉးက ေျပာသည္။

သူက ဆက္လက္၍ “ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဆင့္ဆင့္ တိုက္စီး သင္တန္းေတြ ေပးၿပီးေတာ့မွ တပ္ဖြဲ႔က ျပည္သူကို ဘယ္လို ဆက္ဆံရမယ္၊ ဟိုးတုန္းက က်ေနာ္တို႔မွာ တင္ေနတဲ့ ပုလိပ္ဆိုတဲ့ အေႂကြးေတြ၊ ျပည္သူေတြက ရဲ၀န္ထမ္း ေတြကို ရြံ႕မုန္းတဲ့ အေႂကြးေတြကို ဆပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ အသိအျမင္ကို ေဖာ္ထုတ္တယ္။ တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြက ျပည္သူလူထုကို ဆက္ဆံနည္း၊ မီဒီယာဆိုရင္လည္း မီဒီယာအလုိက္ ဆက္ဆံနည္းေတြ သင္ျပေပးတဲ့အခါမွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရလာပါတယ္” ဟု ရွင္းျပသည္။

အလားတူ ကမာရြတ္ၿမိဳ႕နယ္မွ စခန္းမႉး ဒုရဲမႉး ေမာင္ေမာင္ဦးကလည္း “က်ေနာ္တို႔ ဘက္ကလည္း ရဲစခန္းကိုလာတဲ့ သူေတြကို တရားခံၾကည့္ ၾကည့္တာ၊ တရားခံစစ္ စစ္တာမ်ိဳး လုပ္တယ္ဆိုတဲ့ လူေတြရဲ႕အျမင္ကို ေျပာင္းဖို႔ ျပဳျပင္ေနပါၿပီ။ လူေတြက မလာခ်င္တဲ့ ေနရာ သံုးခုရွိတယ္။ ရဲစခန္း၊ ေဆးရံုနဲ႔ သခ်ႋဳင္းကုန္းေပါ့။ ရဲစခန္းကိုလာရင္ပဲ ခ်က္ခ်င္း ဖမ္းခ်ဳပ္ခံရ ေတာ့မလို။ ဒါကေတာ့ ေခတ္စနစ္ေဟာင္းက ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရတာေတြ ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။ အခုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေျပာင္းလဲေနပါၿပီ” ဟု ၎တို႔၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေနမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေျပာသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ လစဥ္ ယာဥ္တိုက္မႈေပါင္း ပ်မ္းမွ် အႀကိမ္ေရ ၃၀ ဝန္းက်င္ျဖစ္ပြားေလ့ရွိေၾကာင္း ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ အေရးေပၚ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးခဲ့သည့္ ယာဥ္ထိန္းရဲ တပ္ဖြဲ႔၏ စာရင္းအရသိရသည္။ တခ်ိဳ႕လမ်ားတြင္ အထပ္ျမင့္တိုက္မ်ား ေပၚမွ ျပဳတ္က်သည့္ အမႈမ်ား၊ ရထားႀကိတ္သည့္ အမႈမ်ား၊ တိုက္ၿပိဳက်သည့္ အမႈမ်ား စသည့္ မေတာ္တဆမႈမ်ားလည္း ပါဝင္သည္။

ထိုသို႔ျဖစ္ပြားသည့္ မေတာ္တဆမႈမ်ားတြင္ အနီးဝန္းက်င္ရွိ လူအမ်ားက ဝိုင္းဝန္း ကယ္တင္ေပးသည့္ အမႈမ်ား ရွိသကဲ့သို႔ လူနာတင္ယာဥ္ ေရာက္သည္အထိ ေစာင့္ဆုိင္းေနသည့္ အမႈမ်ားလည္း ႀကံဳခဲ့ရေၾကာင္း ယင္းတပ္ဖြဲ႔မွ တပ္ၾကပ္ႀကီး ထြန္းထြန္းလြင္က ဧရာ၀တီသို႔ ရွင္းျပသည္။

“မေတာ္တဆမႈ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ လွမ္းအေၾကာင္းၾကားလို႔ က်ေနာ္တို႔ သြားတဲ့အခါ တခါတေလမွာ လူနာကို မမီ လိုက္တာ ရွိတယ္။ ေဘးလူေတြ၀ိုင္းပို႔လို႔ ေဆးရံု ေရာက္သြားတာမ်ိဳးလည္း ရွိတယ္။ အဲဒီလို အခ်ိန္က်ရင္ ျပည္သူေတြ ဆီမွာ က်ေနာ္တို႔ ေနာက္က်လို႔ဆုိၿပီး အျပစ္တင္ ခံရတာရွိတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။

ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္အတြက္ ရန္ကုန္တိုင္း အစိုးရက စီစဥ္ေပးထားသည့္ လူနာတင္ယာဥ္ ၂ စီး၊ ယာဥ္ထိန္း ရဲတပ္ဖြဲ႔၏ အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရးတပ္ဖြဲ႔၀င္ လူအင္အား ၉ ဦးတုိ႔ျဖင့္သာ လုပ္ငန္း လည္ပတ္ေနရ ေၾကာင္း ယင္းတပ္ဖြဲ႔မွ သိရသည္။

“ခရိုင္တခုမွာ အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႔ တဖြဲ႔စီေလာက္ေတာ့ ရွိသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ယာဥ္ေၾကာ ပိတ္တတ္တဲ့ ၿမိဳ႕ထဲလို ေနရာမ်ိဳးေတြနဲ႔ အင္းစိန္ဘက္မွာ ရွိသင့္တယ္။ ဥပမာ – အေရွ႕ပိုင္းခရိုင္ ဘက္မွာ ျဖစ္ရင္ က်ေနာ္တို႔ ဒီကေန သြားဖို႔ မလြယ္ဘူး” ဟု ဟံသာ၀တီ အ၀ိုင္းတြင္ ရံုးဖြင့္ထားသည့္ အဆိုပါ အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရးတပ္ဖြဲ႔မွ တပ္ၾကပ္ႀကီး ထြန္းထြန္းလြင္က အႀကံျပဳေျပာၾကားသည္။

ယာဥ္ထိန္းသာ မကဘဲ တျခားေသာ အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရး ေစတနာ့၀န္ထမ္း အဖြဲ႔ငယ္မ်ားလည္း ရွိသင့္ေၾကာင္း သူက ေျပာသည္။

“လူ႔အသက္က မိနစ္နဲ႔အမွ် အေရးႀကီးပါတယ္။ ေသြးထြက္ဒဏ္ရာ မ်ားတဲ့သူဟာ အခ်ိန္မီ ေဆးရံု မေရာက္ရင္ ေသႏုိင္ တယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္က ဝိုင္းမကယ္ႏိုင္ရင္ ေသမယ္” ဟု ကမာရြတ္ၿမိဳ႕နယ္ ၾကက္ေျခနီတပ္ဖြဲ႔မွ ဒုတပ္ရင္းမႉး ဦးခင္ေမာင္ ထြန္းက ဆိုသည္။

ယာဥ္ေၾကာ ပိတ္ဆို႔မႈ ပိုမိုဆိုးရြားလာသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ အေရးေပၚ အေျခအေန ႀကံဳရလွ်င္ လူနာတင္ယာဥ္ မေရာက္ လာမီ ဝိုင္းဝန္းကူညီမည့္ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္း မရွိပါက လူစည္ကားရာ လွည္းတန္း – အင္းစိန္လမ္းမေပၚတြင္ လဲက်သြား ခဲ့သည့္ သူနာျပဳ ဆရာမေလးကဲ့သို႔ ကူညီသူမဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး မည္သူမဆို ႀကံဳေတြ႔ၾကရႏုိင္သည္။

လမ္းေပၚတြင္ မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ ဒဏ္ရာရသူမ်ားကို မ်က္ႏွာလႊဲသြား ျခင္းမ်ားသည္ စိတ္ဓာတ္အခံ ေကာင္းျခင္း ဆုိးျခင္းတုိ႔ႏွင့္ မသက္ဆုိင္ဘဲ၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္ေပၚ လာႏုိင္သည့္ အေျခအေနမ်ားကို ရင္ဆုိင္ ရမည့္အေပၚ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ ေနျခင္းေၾကာင့္ ေပလားဟု ေမးခြန္းထုတ္ရ ေပလိမ့္မည္