ကၽြန္မတုိ႕ ၿပည္သူေတြရဲ႕ဖခင္သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ပက္သက္သမွ် (ေပးစာ - ၂၁၀)

ဖခင္ၾကီး ႏိုဘယ္ဆုရတာ မရတာထက္ တိုင္းျပည္ကို ေျမာင္းထဲကေန ဘယ္လိုရေအာင္ ပင့္ထုတ္ေနလဲပဲ စိတ္၀င္စားတယ္။ ဖခင္ၾကီးဟာ အရင့္အရင္ ဆင္းရဲမြဲေတေနတဲ့ တိုင္းျပည္ကို သိပ္ကို တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ လာတာပါ။ ရင္သပ္ရႈေမာေအာင္ လုပ္တဲ့သူပါ။ သူမ်ားလို ေျမာင္းေပၚကေန ဆြဲမတင္ဘဲ သူကိုယ္ တိုင္ ေျမာင္း ထဲဆင္းျပီး ႏိုင္ငံကို တြန္းတင္တဲ့ လူမ်ိဳးပါ။ ဖခင္ၾကီး အဂၤလိပ္စကားေျပာ ေကာင္းတာ မေကာင္းတာထက္ ဆက္ဆံေရးဘယ္လို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ လဲပဲ စိတ္၀င္စားတယ္။ သူ့ထက္အဂၤလိပ္စကားေျပာေကာင္းတဲ့ မိုးသီးဇြန္နဲ့ ႏိုင္ေအာင္... သူ့လို ျပည္သူ အတြက္ ဘာအနစ္နာခံတာ ရွိလဲ။ အစိုးရကို ဆန့္က်င္တဲ့သူအခ်င္းခ်င္း ယိုင္းပင္းဖို့ေနေနသာသာ ပက္ ပက္စက္စက္ ႏွိပ္ဆက္ျပီး သတ္ေတာင္ သတ္လိုက္ေသးတယ္။ ခုလဲ ဘာလို့ ျပန္ေခၚလဲ မစဥ္းစားဘဲ ဖင္ေခါင္း ပဲ က်ယ္ေနတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြကို ကေလးလို့ မွတ္ေနပံုရတယ္ေနာ္... ဟင္းဟင္း.... အေမ ရိကန္ျပည္ေထာင္စုၾကီးရွိေနတာကို ေရႊေတာင္ၾကီးလို့ ထင္ေနတယ္။ တကယ့္တကယ္ ဖမ္း၀ရမ္းနဲ့ ႏိုင္ ငံေရးျပစ္ မႈၾကီးတင္လိုက္ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ မသိဘူးလားကြယ္။ သနားလိုက္တာ.... သူတို့ကို ျပန္ေခၚရင္း ဒီႏိုင္ငံမွာ PRျပန္ထုတ္ေပးေတာ့မယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီးျပီး ဘ၀င္ေလဟပ္ေန တဲ့ ေလေပၚ ၀ဲေတြက မသိၾကရွာပါလား။ ႏိုင္ငံမွာ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈေတြအတြက္ ႏိုင္ငံပိုင္ေငြေၾကး တက္လာဖို့ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးမႈေတြ လိုတယ္။ သူတုိ့လာေနရင္ PRထုတ္ေပးရမယ္။ ေပးရမဲ့လူမရွိလို့ လွည့္ျပီး အဲ့ဒီ ရာဇ၀တ္ သားေတြကို ျပန္ေခၚတယ္ဆိုတာ မသိၾကပါလား။ ကေလးေတာင္သိတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြကို အခ်ဥ္ ထင္ေနတဲ့သူတို့ကေတာ့ ဘ၀င္ေတြ ေလဟပ္ေနၾကတာပါကလား။ အဲ့ဒါသာၾကည့္ေတာ့ေလ။ အဂၤလိပ္စာ တတ္တာ အေရးၾကီးလား မၾကီးလားဆိုတာ။ ဖခင္ၾကီး၀တ္တ့ အ၀တ္အစားထက္ သူ့ရဲ့ သြင္ျပင္ကိုပဲ စိတ္၀င္စားတယ္။ ဖခင္ၾကီးကို သတိထားျပီး ၾကည့္ ပါ။ သမၼတမျဖစ္ခင္ကထက္ကို အခုပိုျပီး အိုစာသြားတယ္။ ဒီေလာက္သက္တမ္း တိုတိုေလးမွာ ကၽြန္မတို့ ျမန္ မာႏိုင္ငံဟာ တဟုန္ထိုးတက္သြားတာ လူတိုင္းလက္ဖ်ားခါေလာက္ပါတယ္။ ဟိုလူ့ေၾကာင့္၊ ဒီလူ့ေၾကာင့္နဲ့ သူမ်ားကိုပဲ လိုက္ခ်ီးက်ဴးေနၾကတယ္။ အဲ့ဒီလူေတြကို အရင္ေခါင္းေတာင္ေတြက ခ်ဳပ္ထားတာ ေမ့ေနၾက လားေတာ့ မသိပါဘူး။ ဖခင္သမၼတၾကီးဟာ အဲ့ဒီခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတဲ့လူေတြကို လႊတ္ေပးတယ္။ အရင္ လို ျပန္လည္ေနထိုင္ခြင့္ေပးတယ္။ ဒီလူေတြ သူ့လည္ပင္းကို ၾကိဳးကြင္းစြပ္လာမွာ သိသိၾကီးနဲ့ကို လႊတ္ေပး ခဲ့တယ္။ အရင္က ဘယ္သူဘယ္ေလာက္ေတာင္းဆိုဆို အခုဒီမိုကေရစီဆိုတာကို ရဖူးလား။ အခုဒီမိုကေရ စီကို ဦးေဆာင္ျပီး လႈပ္ရွားေနတဲ့သူေတြကိုေရာ အခုလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြ ့ရလို့လား။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္း ဆို ေတာင္းဆို လႊတ္ရိုးထံုးစံရွိခဲ့လို့လား။ ဒါဆို လြတ္လာတဲ့သူ သေဘာထားၾကီး တာလား၊ လႊတ္ေပးတဲ့သူ သေဘာထားၾကီးတာလား။ ကေလးေတာင္သိတာကို မ်က္ေစ့စံုမွိတ္ၾကီး ျငင္းေန ၾကတယ္။ ဒီေလာက္ပင္ပန္းေအာင္ စဥ္းစား၊ လိုက္လုပ္၊ အဲ့ဒီအတိုက္အခံေတြကို ေျဖရွင္းနဲ့ ကၽြန္မတို့ ဖ ခင္ၾကီး သိပ္ကို ပင္ပန္းေနရွာပါျပီ။

သူမ်ားေတြ ဟိုသြား ဒီသြား သြားလာတာထက္ ဖခင္ၾကီးရဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားကိုပဲ စိတ္၀င္စားတယ္။ ဟီဟာ ရီကလင္တန္လို ကိုယ့္ထက္လဲငယ္၊ ရာထူးလဲငယ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးကိုေတာင္ ဖခင္ၾကီးဟာ တေလးတစား ဆက္ ဆံတာ။ ဖခင္ၾကီးမွာ ဂါရေ၀ါစ(ကိုယ့္ထက္ၾကီးသူကို ရိုေသျခင္း)၊ နိ၀ါေတာစ(ကိုယ့္ထက္ငယ္သူကို ညွာတာျထင္း)ဆိုတဲ့တရား အျပည့္ရွိပါတယ္။
သူမ်ားကိုယ္က်င့္တရားထက္ ဖခင္ၾကီးရဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားကိုပဲ စိတ္၀င္စားတယ္။ သူမ်ားေတြလို ႏိုင္ငံျခား သား ၊ လူ မ်ိဳးျခား၊ ဘာသာျခားကိုလဲ ဖခင္ၾကီး လက္မထပ္ဘူး။ Hlaf-bloodedကေလးေတြလဲ ဖခင္ ၾကီးမေမြးဘူး။ ေမြးထားတဲ့ သမီးေတြကိုလဲ ပစ္ပယ္ျပီး ဒီမိုကေရစီလို့ ပါးစပ္ကေန ေအာ္မေနဘူး။ ကိုယ့္ ရင္ကေမြးထားတဲ့ ကိုယ့္ကေလးေတြကိုေတာင္ ဂရုမစိုက္ႏိုင္တဲ့ ဘယ္လိုလူက အမ်ားကို ဂရုစိုက္ႏိုင္မွာလဲ။ သာရာကူးေနတာလား၊ တကယ္အနစ္နာ ခံေနတာလား မသိတာလဲ မဟုတ္ဘူး။ ဒါနဲ့မ်ား စြတ္ျငင္းေန ၾကတယ္။ ကၽြန္မတို့ကေတာ့ ရွင္းတယ္။ ကိုယ့္အမ်ိဳး အႏြယ္ကိုေတာင္ မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္တဲ့ ဘယ္ လို လူကိုမွ၊ ဘယ္သူ့သားသမီးကိုမွ ေခါင္းေဆာင္လိ့ု မမွတ္ယူဘူး။ အရာရာကို ေထာက္ဆျခင့္ခ်ိန္လိုက္ရင္..... ဖခင္သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္ဟာ ႏိုင္ငံ အတြက္ တကယ္ၾကိဳး စားရင္း သူ့ကိုယ္သူေလာင္ကၽြန္းခံေနတဲ့ဖေယာင္တိုင္၊ ျပည္သူကို ရင္၀ယ္သားလို ေစာင့္ေရွာက္ရင္း သား သမီးေတြ ဟင္းေကာင္းစားဖို့ သူမ်ားဆီမွာ ပိုက္ဆံလိုက္ေခ်းျပီး လုပ္အားနဲ့ျပန္ဆပ္တဲ့ သူမ်ိဳးပါ။ 2015မွာ ဖခင္ၾကီး အနားယူေတာ့မယ္တဲ့။ ေျပာလို့ရရင္ ေျပာလုိက္ခ်င္တယ္.....

"ဘယ္သူေတြဘယ္လိုပဲ လုပ္လုပ္ ၊ အဖကို ဘယ္သူမွမမီဘူး။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ကၽြန္မတို့မွာ အဖမရွိလို့ မျဖစ္ဘူး" လို႔ .....
 

 Myanmar Express