သေဘၤာေမွာက္ၿပီး ေရေအာက္တြင္ ၃ ရက္ၾကာ ပိတ္မိခဲ့သူ အသက္႐ွင္လြတ္ေျမာက္

သေဘၤာေမွာက္ရာမွ ေရေအာက္ထဲ နစ္ျမဳပ္သြားသူ တစ္ဦးသည္ ပိတ္ မိေနသည့္ အေနအထားတြင္ (၃)ရက္ၾကာ အ သက္ရွင္ၿပီး လြတ္ေျမာက္ လာခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ အသက္(၂၉)ႏွစ္ရွိ ဟယ္ရီဆန္ အိုကီနီက မိမိကိုယ္ ကိုယ္ ေသလူအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၿပီးမွ လြတ္ေျမာက္ လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဖြင့္ဟခဲ့သည္။ ႏုိက္ဂ်ီးရီးယား ႏုိင္ငံသား ထမင္း ခ်က္သည္ ေမလ (၂၆)ရက္ေန႔က အတၱလႏၱစ္ သမုဒၵရာအတြင္း ႏိုက္ဂ်ီး ရီးယား ကမ္းလြန္တြင္ Jascon-4 သေဘၤာ နစ္ျမဳပ္စဥ္က ေရေအာက္သို႔ ေရာက္ ရွိသြားခဲ့သည္။ ၎သည္ သေဘၤာထဲတြင္ ပိတ္မိေနၿပီး ေမွာင္မည္း ေအးခဲေနေသာ ေရထဲတြင္ ရွိေနခဲ့ရာ စိတ္ေလွ်ာ့ခါနီး အေျခအေနက်မွ အေမွာင္ကို ေဖာက္ထြင္းလာသည့္ အလင္းေရာင္တစ္ခုႏွင့္ ကယ္ဆယ္ေရးသမားမ်ားကို ေတြ႕ရွိခြင့္ ရခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

အိုကီနီသည္ ေရေအာက္ နစ္သြားသည့္ ဆီတင္သေဘၤာထဲတြင္ (၄)ေပအျမင့္မွ် ရွိသည့္ ေလဟာနယ္ အလြတ္ေန ရာ ေလး တစ္ခု၌ ဆက္လက္ ေနထုိင္ခြင့္ ရခဲ့ၿပီး ကိုကာကိုလာ ဘူးမ်ားကို ေဖာက္ကာ ေသာက္ သံုး အသက္ရွင္ခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အဆိုပါ ေရမ်က္ႏွာျပင္သည္ တျဖည္းျဖည္း ျမင့္တက္ လာခဲ့ၿပီး အိုကီနီအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မဲ့ခါနီး အေနအထားက်မွ ေတာင္အာဖရိက ကယ္ဆယ္ေရး ေရငုပ္ သမားႏွစ္ဦးက ၎ကို ေတြ႕ရွိႏုိင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခုအခါတြင္မူ ေဆးရံုမွဆင္းၿပီး လန္းလန္းဆန္းဆန္း ျဖစ္လာ သည့္ အိုကီနီက ၎၏ အထီးက်န္ ေျခာက္ျခားစရာ အေတြ႕အႀကံဳကို ဖြင့္ဟလာခဲ့သည္။

"ေရထဲမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ ေနရတယ္။ လံုးဝ ေမွာင္မည္းေနတာဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဒါဟာ ေနာက္ဆံုးပဲလုိ႔ ေတြးခဲ့မိပါတယ္။ ေရက တျဖည္းျဖည္း တက္လာေနေတာ့ တစ္ခန္းလံုး ေရျပည့္ သြားတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ ဆိုတာကို မေတြးဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ တတ္ႏိုင္သမွ်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီအေတြးကို ေမာင္း ထုတ္ေနခဲ့ ရတယ္"ဟု အိုကီနီက ဆိုသည္။ ၎က "ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းဗိုက္ဆာတယ္။ ပိုဆိုးတာက ေရငတ္ တာပါ။ ပင္လယ္ေရက ကၽြန္ေတာ့္ လွ်ာက အေရျပာေတြကို ေတာ္ေတာ္ ပြန္းသြားေစ တယ္"ဟုလည္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ၎သည္ အိမ္သာထဲတြင္ ရွိေနစဥ္ သေဘၤာ တိမ္းေမွာက္သြားသည္ကို ခံစားသိရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ သတၱဳတံခါးကို တြန္းဖြင့္ ထြက္လာခဲ့ရေၾကာင္းလည္း ရွင္းျပခဲ့သည္။

အိုကီနီသည္ ယခုအခါ ၎၏ ဇာတိၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ ဝါရီသို႔ ျပန္ေရာက္ေနကာ Reutersသတင္းေထာက္ႏွင့္ လက္ခံ စကားေျပာဆိုခဲ့သည္။ "ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒယိမ္းဒယိုင္နဲ႔ ထြက္ေပါက္ဆီ လာေနခဲ့ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕ မွာ လူ(၃)ေယာက္ရွိတယ္။ ရုတ္တရက္ ေရလံုးႀကီးတစ္ခုက အရွိန္နဲ႔ ေဆာင့္ထည့္လိုက္တာ သူတို႔ (၃)ေယာက္ လံုး လြင့္ထြက္သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေရနဲ့အတူ ပါသြားတယ္။ သူတို႔အားလံုး ေသကုန္ၾက တယ္ဆိုတာ ေနာက္ပိုင္းက်မွ ကၽြန္ေတာ္ သိလာပါတယ္"ဟုလည္း အိုကီနီက ဆိုသည္။ ေျခာက္ျခားေနေသာ အိုကီနီသည္ ေနာက္ထပ္ (၂)ရက္ခြဲလံုးလံုး ေမွာင္ႏွင့္မည္းမည္းတြင္ မိမိကို ကယ္ဆယ္ေရးမ်ားက ရွာေတြ႕ပါေစဟု တဖြဖြ ဆုေတာင္းေနခဲ့ရရွာသည္။

အိုကီနီသည္ (၄)ေပပတ္လည္ အိမ္သာခန္းေလးထဲမွ အရာရွိ ေကဘင္ခန္းဘက္ ေရႊ႕ေျပာင္းကာ ဝင္လာေသာ ေရမ်ားကိုလည္း လမ္းေၾကာင္းေျပာင္း ဖယ္ရွားႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ရသည္။ ၎သည္ ဝိုးတဝါး အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ ငါးအေသေကာင္မ်ားကို စမ္းမိခဲ့ေသာ္လည္း မိမိ အသက္ရွဴေနႏိုင္ဆဲ ရွိျခင္းကို အံ့ဩမိေၾကာင္းလည္း ဝန္ခံခဲ့သည္။ ပင္လယ္ ၾကမ္းျပင္ေအာက္ နစ္ျမဳပ္ေနေသာ သေဘၤာမွ အိုကီနီကို ကယ္ထုတ္ႏုိင္ခ်ိန္တြင္ ၎သည္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးသာ ဝတ္ဆင္ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ တျဖည္းျဖည္း ေရျမဳပ္လာခ်ိန္တြင္ အိုကီနီက သတၱိေမြးၿပီး အိမ္သာတံခါးကို တြန္းဖြင့္ကာ အရာရွိခန္းဘက္သို႔ ေရကူးလာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ မ်က္ႏွာက်က္ျပားမ်ားကို ခြာကာ အေအးဒဏ္မွ လြတ္ေျမာက္ေစရန္အတြက္ ေဖာင္ငယ္ေလး တစ္ခုသဖြယ္ ျပဳလုပ္ဖြဲ႕စည္းၿပီး တက္ထိုင္ေနခဲ့သည္။

"အရမ္း၊ အရမ္းကိုေအးတယ္။ ၿပီးေတာ့ မည္းေမွာင္ေနတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မျမင္ရဘူး"ဟု ၎က ဆိုသည္။ "သေဘၤာေပၚက လူေတြရဲ႕ အေလာင္းေတြက ကၽြန္ေတာ့္ေဘးနားမွာ ရွိေနမွန္း သိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အနံ႔ေတြ ရေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ငါးေတြက အဲဒီအေလာင္းေတြကို လာတြတ္တဲ့ အသံေတြပါ ၾကားလာရတယ္။ အင္မတန္ ေျခာက္ျခားစရာေကာင္းတယ္"ဟုလည္း အိုကီနီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ၎က လြတ္ေျမာက္လာသည့္ အေတြ႕အႀကံဳကိုလည္း ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပခဲ့ေသးသည္။



"အဲဒီေန႔က ကၽြန္ေတာ္ သေဘၤာကိုယ္ထည္ကို တူနဲ႔ထုေနတဲ့ အသံကို ၾကားလုိက္တယ္။ တဒံုးဒံုး ျမည္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေအာက္ဘက္နည္းနည္းကို ကူးလုိက္ေတာ့ ေရထုတ္ေပါက္ တစ္ခုကို ေတြ႕တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေရစစ္ကို ဆြဲလာၿပီး သေဘၤာကိုယ္ထည္ကို ထုတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ ၾကားမယ္ ထင္လုိ႔ပါ။ ေနာက္ေတာ့ ေရငုပ္သမားေတြ သိသြားတယ္။ သူတို႔ ကၽြန္ေတာ့္အသံကို ၾကားသြားတယ္။ ေရငုပ္သမားတစ္ေယာက္ ေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လက္ျပလိုက္တယ္။ သူ႔ၾကည့္ရတာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အသက္ရွင္လွ်က္ ျမင္ရလုိ႔ အင္မတန္ အံ့ဩ တုန္လႈပ္သြားပံုပဲ"ဟု အိုကီနီက ဆိုသည္။

ေရငုပ္သမားမ်ားသည္ အိုကီနီကို ေအာက္စီဂ်င္ မ်က္ႏွာဖံုးတစ္ခု တပ္ဆင္ေပးၿပီး ေရငုပ္ဝတ္စံုႏွင့္ ေခါင္းစြပ္တို႔ကိုပါ ဝတ္ဆင္ေစသည္။ ထို႔ေနာက္ ေရအနက္ မီတာ(၃၀)မွ ၎ကို ေဘးလြတ္ရာသို႔ ေအာင္ျမင္စြာ ေခၚေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သည္။ ေရေအာက္တြင္ အိုကီနီသည္ နာရီေပါင္း(၆၀)ေက်ာ္မွ် ပိတ္မိေနခဲ့ေၾကာင္းလည္း သိရွိလာသည္။ ကယ္ဆယ္ေရးမ်ားသည္ အိုကီနီကို ေနာက္ထပ္ နာရီ(၆၀)ေက်ာ္ၾကာေအာင္ ဖိအားထိန္းညွိ အခန္းထဲတြင္ ေနထုိင္ေစၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ ဖိအားဒဏ္ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္မႈ ေသခ်ာေအာင္ ထားရွိခဲ့သည္။ "တကယ္လုိ႔ ရုတ္တရက္ ကၽြန္ေတာ္ အျပင္ထြက္လုိက္ရင္ ခ်က္ခ်င္း ေသသြားႏုိင္တယ္လို႔ သူတို႔က ေျပာတယ္ဗ်"ဟု အိုကီနီက ရွင္းျပခဲ့သည္။

အိုကီနီက မိမိ၏ အသက္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္မႈသည္ အံ့ဩဘနန္း ျဖစ္စဥ္တစ္ခုဟု ဝန္ခံခဲ့သည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ မိမိ၏ ေမွာင္မည္းေအးစက္ေသာ ျဖတ္သန္းမႈသည္ ပင္လယ္ထဲ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သြားေရာက္ရမည္ကို ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ ျဖစ္သြားေစခဲ့ေၾကာင္းလည္း ၎က ဖြင့္ဟခဲ့သည္။ "ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အိပ္ရာထဲ ဝင္အိပ္တာေတာင္ စိတ္ထဲမွာ ေရထဲနစ္သလို ေျခာက္ျခား ခံစားမိတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ပင္လယ္ထဲ ေရာက္သြားသလိုပဲေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ခုန္ခ်ၿပီး အလန္႔တၾကား ေအာ္မိတယ္"ဟု အိုကီနီက ေခါင္းတယမ္းယမ္းျဖင့္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ၎က "အဲဒီအခန္းေလးထဲ ေရျပည့္မသြားေအာင္ ဘာက ဘယ္လို ပိတ္ဆို႔ တားဆီးထားတယ္ ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘုရားသခင္ကိုတုိင္တည္ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ သူလုပ္ေပးခဲ့တယ္ ထင္ပါတယ္။ တကယ့္ကို အံ့ဩထူးျခားတဲ့

အေျခအေနမ်ိဳး ဆိုပါေတာ့"ဟုလည္း မွတ္ခ်က္ျပဳသြားခဲ့သည္။

Source: BBC
From: Planet