အိႏ္ိၵယ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ေဘးကင္းၾကရဲ့လား

အိႏိၵယတြင္   လတ္တေလာ မုဒိမ္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနျခင္းအရ အိႏိၵယႏိုင္ငံသည္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ ေဘးကင္းရာ ေနရာ မဟုတ္ဟု ထုိသတင္းကုိ ၾကားရသူတုိင္းက မွတ္ယူေနၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုအေျခအေန မ်ဳိးသည္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ၌ ျဖစ္ေနၾကသည္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။   တစ္ဦးခ်င္း မုဒိမ္းက်င့္သည့္ ကိစၥႏွင့္  လူအုပ္စုျဖင့္ မုဒိမ္းက်င့္သည့္ ကိစၥမ်ားသည္ လက္တစ္ဆုပ္စာ လူတစ္စု၏ ရာဇာဝတ္မႈ က်ဴးလြန္ၾကျခင္း မွ်သာျဖစ္သည္။

သုိ႔ေသာ္လည္း မၾကာေသးမီက ထိုအမႈမ်ားေၾကာင့္ ထိုကိစၥအေပၚ သတိျပဳအာ႐ံုစုိက္မိ လာခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ အိႏိၵယ အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္  ေခတ္မီစြာ ဝတ္စား ဆင္ယင္ၾကေသာ္လည္း ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ဝတ္စားဆင္ယင္ ေနထိုင္သြားလာၾကၿပီး  မိမိတို႔၏ လံုၿခံဳေဘးကင္းမႈအတြက္ ကိုယ္ခံပညာရပ္ မ်ားကုိလည္း  သင္ၾကားေလ့က်င့္ ထားသင့္ သည္ဟု ထင္ျမင္မိသည္။ ယခုဆုိလွ်င္ အမ်ဳိးသမီး တခ်ဳိ႕သည္ ကုိယ္ခံပညာ ရပ္တစ္ခုခုကုိ သင္ယူ ေလ့က်င့္ ေနၾကၿပီ ဟု ၾကားသိရသည္။  အလြန္ပင္ လုပ္သင့္ေသာ  ကိစၥျဖစ္သည္ဟု ထင္သည္။  မီဒီယာမ်ားကလည္း အဆိုပါ သတင္း မ်ားကို ေဖာ္ျပေပးၿပီး ထုိျပစ္မႈ က်ဴးလြန္သည့္လူကို  ဖမ္းမိသည့္ ေနရာတြင္ပင္ လူထုက ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ တစ္ေယာက္ တစ္ခ်က္ ဆိုသလုိ ဝုိင္းဝန္း၍ ဆံုးမၾကပံုမ်ားကို မီးေမာင္းထုိး ျပလုိက္လွ်င္ အတင့္ရဲစြာ အမႈက်ဴးလြန္ေနသူ တစ္စုအဖို႔  ကိုယ္ရွိန္သတ္ သြားစရာရွိပါသည္။

အိႏိၵယႏိုင္ငံေတာင္ပုိင္း  ကဲရားလားျပည္နယ္ဆုိလွ်င္ နယူးေဒလီၿမိဳ႕ေတာ္မွာကဲ့သို႔ မိန္းကေလးတစ္ဦးတည္းသြားလွ်င္ အႏၲရာယ္ရွိႏိုင္၍ လံုၿခံဳစိတ္ခ်မႈမရွိသည့္ ေဒသမ်ဳိးမဟုတ္ပါ။  အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ အလြန္ေလးစားစရာ အျဖစ္ ေတြ႕ရသည့္

အတြက္ မိန္းမသားမ်ား အဖုိ႔ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရသည္ဟု သိရပါသည္။

တျခားႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ အိႏိၵယသည္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ  ေလးစားေသာ တုိင္းျပည္ျဖစ္သည္။ အိႏိၵယတြင္ မိန္းက ေလးမ်ားကို ဘုရားတစ္ဆူ၊ ဂူတစ္လံုးသဖြယ္ သေဘာထားသည့္ ရြာတစ္ရြာရွိသည္။ ရြာ၏အမည္မွ ပန္ခ်ာလီပရာ ျဖစ္၏။ ထိုရြာ၌ မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ ေယာက်္ားအမ်ားႀကီး ယူခြင့္ရွိၿပီၤး၊ ေယာက်္ားမ်ားကေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ သာ ယူခြင့္ရွိသည့္ေနရာ ျဖစ္ေလ၏။ သတို႔သမီးဘက္မွ မိဘမ်ားကို Dowry ေခၚသည့္ မဂၤလာေၾကး အေျမာက္ အျမား ေပးရေလ့ ရွိသည္။

ေရွးေခတ္ကတည္းက အိႏိၵယ တုိင္းရင္းသားမ်ား ေဒသတြင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားက အဓိက ဆံုးျဖတ္ပုိင္ခြင့္ အာဏာရွိသည္။  သူတို႔ကိုယ္တိုင္  ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ ရွိၿပီး လက္မထပ္ဘဲ ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ကုိ ယူပိုင္ခြင့္ ရွိသည္။ ထုိ႔အတူ ကြာရွင္း ပိုင္ခြင့္လည္းရွိသည္။  ဟာရာယားနား ဘက္က ရြာမ်ား၌လည္း မိန္းမမ်ားပင္ လႊမ္းမိုးသည္။ ဤအခ်က္က အိႏိၵယသည္ မိန္းမမ်ားကုိ  ေလးစား တန္ဖိုးထားသည္ ဆိုသည္ကုိ ေထာက္ျပလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။

အိႏိၵယသည္ မိန္းမသားမ်ား အတြက္  လံုၿခံဳစိတ္ခ်မႈ မရွိေသာ တုိင္းျပည္ဟူ၍ ထင္မွတ္ေျပာဆုိျခင္း ခံခဲ့ရသည္မွာ  မၾကာေသးမီက နယူးေဒလီတြင္ အသက္ ၂၃ႏွစ္အရြယ္ရွိ ေဆးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူႏွင့္ ေယာက္်ားေလး သူငယ္ခ်င္း အေဖာ္ႏွစ္ဦးတို႔ ဘတ္စကား စီးသြားရာ၌ ကားေပၚတြင္ပါလာေသာ လူငယ္တစ္စုတို႔က ဘတ္စကားေပၚမွာပင္  အုပ္စုျဖင့္ မုဒိမ္းက်င့္ၿပီး ေယာက်္ားေလး ႏွစ္ေယာက္စလံုးကုိ သံတုတ္မ်ားႏွင့္ ႐ိုက္ႏွက္၍ မိန္းကေလးကို အဝတ္အစား ကင္းမဲ့ လ်က္ ကားေပၚမွ ကန္ခ်ထားခဲ့ေသာ အမႈသည္ ကမၻာေက်ာ္ သြားသကဲ့သို႔ ကမၻာ႔ အမ်ဳိးသမီး ထုမွာ  ၾကားရခ်က္ မသက္ သာသျဖင့္ မိန္းမခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာ၍   စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိ ၾကရသည္။ အိႏိၵယကိုလည္း   အမ်ဳိးသမီး မ်ားအတြက္ စိတ္မခ်ရေသာ တုိင္းျပည္ အျဖစ္ ထင္မွတ္သြားေစခဲ့သည္။

လံုၿခံဳေရးအဖြဲ႕ဝင္ မ်ားက မုဒိမ္းမႈ က်ဴးလြန္ျခင္းႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ကြပ္ကဲမႈ တာဝန္ရွိျခင္း အေျခခံမူမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍  JVC က ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ လက္နက္္္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕မ်ား အက္ဥပေဒပုဒ္မ(၆) ကို အစားထုိး ျပင္ဆင္ရန္ ေထာက္ခံ တင္ျပသည္။ ယင္းျပ႒ာန္း ခ်က္တြင္  လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားက မုဒိမ္းမႈႏွင့္ လိင္ေစာ္ကားမႈ က်ဴးလြန္လွ်င္ တရားစြဲဆုိျခင္း မျပဳမီ   ႀကိဳတင္ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းခံရမည္ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားရာ ယင္းကဲ့သို႔ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕ဝင္ မ်ားက မုဒိမ္းမႈ က်ဴးလြန္ လွ်င္လည္း သာမန္ ႐ိုး႐ိုးတရား႐ံံုး မ်ားတြင္သာ တရားစြဲ ဆုိရမည္ဟု ျပင္ဆင္လိုသည္။ အကယ္၍ မုဒိမ္းမႈကုိ အခ်ဳပ္ခန္းတြင္ က်ဴးလြန္သည္ ဆုိလွ်င္ အထက္အရာရွိကုိပါ တာဝန္ရွိသူ အေနျဖင့္ မုဒိမ္းမႈ က်ဴးလြန္သူ ႏွင့္အတူ အေရးယူ ရမည္ဟု ျပင္ဆင္လုိသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ရက္မ်ားက  မြန္ဘိုင္းၿမိဳ႕တြင္ လိင္ေစာ္ကားမႈ သတင္းၾကားရၿပီးေနာက္ တြစ္တာမွ ေန၍ မြန္ဘိုင္း ၿမိဳ႕သူမ်ား  မိမိကိုယ္ကို ဂ႐ုစုိက္ရန္၊  လံုၿခံဳ ေဘးကင္းေအာင္ ေနရန္ဟူ၍ ေတာင္းဆုိ သတိေပးခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဒါအဓိပၸာယ္ မရွိ တာပဲ။ အမ်ဳိးသမီးေတြ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါ၊  ဂ႐ုစိုက္ၾကပါလုိ႔ ေျပာေနမည့္ အစား  ေယာက္်ားေလး ေတြက အမ်ဳိးသမီးမ်ား အတြက္ မြန္ဘိုင္းၿမိဳ႕ကို ပိုၿပီး လံုၿခံဳမႈရွိေအာင္ တစ္ခုခုေတာ့ ပီပီျပင္ျပင္ လုပ္ေပးၾကပါ။ ေယာက်္ားေလးေတြက မိန္းကေလးေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ အခ်ိန္က် ေရာက္လာပါၿပီ ဟူ၍သာ ႏႈိးေဆာ္ တိုက္တြန္း ၾကရန္ လုိပါသည္။

မိန္းကေလးမ်ားကုိ လိင္ေစာ္ကားမႈသည္ လူမႈေရး ျပစ္မႈျဖစ္သည္။ ဤအျပစ္မ်ားမွ လြတ္ကင္းေအာင္ မည္သို႔လုပ္ရမည္ နည္း။ မီဒီယာမ်ားကေရာ အေျခအေနကို ေကာင္းေအာင္ မည္သို႔လုပ္ေဆာင္ မည္နည္း။ အသက္အရြယ္ မေရာက္ေသး သူမ်ား လိင္ေစာ္ကားမႈ ျဖစ္လွ်င္လည္း လူႀကီးမ်ားကဲ့သို႔ စဥ္းစားမည္ေလာ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ လံုၿခံဳမႈရွိ ေအာင္ မည္သို႔လုပ္ေဆာင္ရမည္နည္း။ စသည္ျဖင့္ အေခ်အတင္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနၾကသည္ဟုသိရ၏။

တခ်ဳိ႕ကလည္း အစိုးရပုိင္းေရာ  အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကုိပါ အမ်ဳိးသမီးမ်ား အတြက္   အိႏိၵယကို လံုၿခံဳ ေအာင္ႏွင့္ ေဘးကင္းမႈ ရွိေအာင္လုပ္ရမည္ သာျဖစ္ေၾကာင္း မြန္ဘိုင္းအမႈကို ၾကည့္လွ်င္ အိႏိၵယ ႏိုင္ငံ၏ အေရးႀကီးဆံုး စီးပြားေရး ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး ျဖစ္၍ လံုျခံဳေရး ရဲတပ္ဖြဲ႕အင္အား ၄၅ဝဝဝရွိသည့္အနက္ ၃ဝဝဝေလာက္မွာ  ျပန္လည္ျဖည့္တင္း ခန္႔အပ္ျခင္း မရွိေသးသျဖင့္ ေနရာလစ္လပ္ လ်က္ရွိေနသည္။

မြန္ဘုိင္းတြင္ ယခုႏွစ္ ပထမႏွစ္လ အတြင္းက ရဲတပ္ ဖြဲ႕အင္အား ၂၇၇၄ဝမွာ အေရးႀကီး ပုဂၢိဳလ္မ်ား အတြက္ တာဝန္ခ် ထားေပးျခင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ား၏ လံုၿခံဳေရးကုိ လုပ္ေဆာင္ ေပးေနရျခင္း စသည္တုိ႔ေၾကာင့္ လမ္းမ်ား၊ ရပ္ကြက္ မ်ားတြင္ လံုၿခံဳေရးအင္အား နည္းသြားခဲ့သည္ဟု ဆုိ၏။  မြန္ဘိုင္းၿမိဳ႕ႀကီးတြင္ လူဦးေရ သန္း ၂ဝ ခန္႔ရွိရာ ရဲအင္အားက ႏွစ္ေသာင္း ခန္႔သာ ရွိေနသည္။ တကယ္ေတာ့ လံုၿခံဳေရးအတြက္ လူတစ္သိန္းရွိလွ်င္ ရဲအင္အား တစ္ရာ အနည္းဆံုးရွိ သင့္သည္။ ပိုမုိ၍ လုံၿခံဳမႈ လုပ္ေပးႏုိင္ေစရန္ ဆုိလွ်င္  ရဲအင္အား ၁၆၅ေယာက္ ရွိသင့္သည္ဟု သိရသည္။

ကုလသမဂၢ၏ ေထာက္ျပခ်က္အရ ဆိုပါက လူတစ္သိန္းရွိလွ်င္ ရဲတပ္ဖြဲ႕အင္အား ၂ဝဝမွ ၂၅ဝအထိရွိမွသာ လံုၿခံဳေရးကုိ ေကာင္းစြာ ေဆာင္ရြက္ ႏိုင္မည္ဟုဆို၏။

ဒါဆုိတရား႐ံုးေတြ ကေရာ ဘယ္လုိအေျခအေန ရွိေနသလဲဟု ျပန္ၾကည့္လွ်င္ အိႏိၵယ တရား႐ံုးမ်ားသည္ အမႈေပါင္းသန္း ႏွင့္ခ်ီ၍ မစစ္ျဖစ္ေသးဘဲ  အမႈလက္က်န္မ်ားအျဖစ္ ဆုိင္းငံျ့ဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေပၚ က်ဴးလြန္

ေသာ အမႈေပါင္း ၄၉၁၇ဝသည္ မဟာရာရွတ ျပည္နယ္ တစ္ခုလံုးတြင္ မစစ္ေဆးရဘဲ အမႈ လက္က်န္ ဆုိင္းငံ့ျဖစ္ ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။  ဤအမႈအေရအတြက္သည္ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္မ်ား အၾကားတြင္ ၄ဝရာခုိင္ႏႈန္း တိုးလာျခင္း ျဖစ္သည္။

မုဒိမ္းမႈေပါင္း ၁၄၄၁၄ မႈတြင္လည္း ၁၃၃၈၈ မႈမွာ မစစ္ေဆးရဘဲ အမႈလက္က်န္ အျဖစ္ ဆုိင္းငံ့ ေနေသးေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္ဆုိ၏။ အစိုးရအေနျဖင့္ ႏွစ္စဥ္တိုးလာေသာ လူဦးေရ ႏွင့္အညီ  အလုပ္အကိုင္မ်ား အလံုအေလာက္ ရရွိေရး ကို ႀကိဳးပမ္း၍ အလုပ္အကိုင္ အသစ္မ်ားကုိ ဖန္တီးေပးႏိုင္ခဲ့ ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံအေနျဖင့္  အလုပ္လက္မဲ့မ်ား ရွိေနကာ ဝန္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းမ်ား ပင္လယ္ေၾကာတြင္  တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ေမ်ာၿပီး ေရနစ္ေနသူပမာ ျဖစ္ေနရသည္ ဟုဆို၏။

ဤျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားသည္ အလြန္႐ႈပ္ေထြးေသာေၾကာင့္ ဤသို႔မေျဖရွင္း ႏုိင္ဘဲျဖစ္ေနရ ပါသလားဟု ေျပာစရာရွိ သည္။ မြန္ဘိုင္း ရဲတပ္ဖြဲ႕အတြက္ ႏွစ္စဥ္ ဘတ္ဂ်က္မွ ႐ူပီးေငြ  ၆ ဘီလီယံ (အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၉၁ သန္း)ခန္႔ ခြင့့္ျပဳ ခ်က္ခ်ထား ေပးလ်က္ရွိသည္။ ဤဘတ္ဂ်က္၏ ၈၅ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္ မ်ား၏ လစာေငြမ်ားအတြက္ ျဖစ္သည္။

အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ ေဘးကင္း လံုၿခံဳမႈရိွေရးအတြက္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ကုိ ျပဳျပင္မည္၊ တရား႐ံုး မ်ားတြင္ တရားသူႀကီး အသစ္မ်ား ခန႔္ထားမည္၊ တရား႐ံုး အသစ္မ်ား ထပ္ဖြင့္မည္၊ စသည္တုိ႔ကို လုပ္ျပန္လွ်င္လည္း ႏိုင္ငံေရးအပိုင္းက ရွိေနေသး၍ အစိုးရသည္ လုပ္ေဆာင္ရန္ အခက္အခဲ ရွိေနသည္။ အိႏိၵယ၏ ျပႆနာမ်ားကုိ ေဆြးေႏြး အေျဖရွာရာ၌ အားလံုးက ျဖစ္႐ိုး ျဖစ္စဥ္ေတြပါဟု ေျပာရပါမည္။  မုဒိမ္းမႈမ်ား အေမရိကန္ ႏိုင္ငံတြင္ျဖစ္သလို လာဘ္စားမႈမ်ားလည္း တ႐ုတ္ ျပည္တြင္ ရွိေနသည္။

အာဟာရ ခ်ဳိတဲ့မႈမ်ားလည္း အင္ဒိုနီးရွားတြင္ ရွိေနသည္သာျဖစ္၏။ ရဲတပ္ဖြဲ႕ကို ျပန္လည္ျပဳေျပာင္းလဲရန္ ႐ႈပ္ေထြး၍ ပညာေရးကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္လည္း ႐ႈပ္ေထြးမည္ျဖစ္သည္။ အခြန္ေကာက္ခံေရး ကလည္း ႐ႈပ္ေထြးမည္။  စသည္ျဖင့္ လုပ္၍ မရႏုိင္ဘဲျဖစ္ေနသည္။

ရဲတပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ တရား႐ံုးေတြကို ယခုခ်က္ခ်င္း အႀကီးအက်ယ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ မလုပ္ႏုိင္ေသးဟု ဆုိပါလွ်င္ မြန္ဘုိင္း၊  နယူးေဒလီႏွင့္  အျခားေဒသဆုိင္ရာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအပုိင္းက  ပုဂိၢဳလ္မ်ား အေနျဖင့္ တရားဥေပဒ စိုးမိုးေရးကုိ တုိးတက္ ေကာင္းမြန္ လာေစရန္ ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ေသာ အဆင့္မ်ား ရွိႏိုင္သည္။ လူမႈဝန္ထမ္းမ်ား၊ လုပ္အားေပးမ်ားျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ လူမႈေရး အသိစိတ္ဓာတ္ျဖင့္ စည္း႐ံုးလႈံ႔ေဆာ္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းႏွင့္ အနီးအနား ဆင္ေျခဖံုး ေနရာမ်ားကုိ လ်စ္လွ်ဴ႐ႈ မထားဘဲ ေစာင့္ၾကည့္ စနစ္မ်ားျဖင့္ လုပ္ေဆာင္မည္ ဆုိလွ်င္ အတုိင္းအတာ တစ္ရပ္ အထိ တုိးတက္ ေကာင္းမြန္
လာႏုိင္ပါသည္။   ။

ျမ၀တီ