အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို အဓမၼျပဳက်င့္မႈ ထိန္းခ်ဳပ္ေလွ်ာ့ခ်ေရး

အမ်ိဳးသမီး သတင္းေထာက္ တေယာက္ အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္ခံရသျဖင့္ ဆႏၵျပေနၾကေသာ အာသံျပည္နယ္ ဓာတ္ပံု သတင္းေထာက္မ်ား အသင္းမွ အဖြဲ႔ဝင္မ်ား (ဓာတ္ပံု – Reuters)

မုဒိမ္း အဓမၼျပဳက်င့္မႈဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚ က်ဴးလြန္တဲ့ အိႏိၵယႏိုင္ငံရဲ့ အဆိုးဝါးဆုံး ရာဇဝတ္မႈလို႕ အဆို ရွိၾက ပါတယ္။ ကုလသမဂၢ လူ႕အခြင့္အေရး မဟာမင္းၾကီးကဆို “အမ်ိဳးသားေရး ျပႆနာ”လို႕ေတာင္ ေျပာဆိုေဝဖန္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

တကယ္လည္း အိႏၵိယဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀၀ နီးပါး သက္တမ္းရွိတဲ့ ကာမသွွ်တၱရက်မ္း (Kama Sutra) ရဲ႔ မူရင္း ႏိုင္ငံ။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ဘာေတြ Search အမ်ားဆံုး လုပ္ၾကသလဲဆုိတာကို ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ Google Trends ရဲ့ အဆုိအရ အိႏၵိယဟာ “sex” ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ရုိက္ထည့္ျပီး ရွာတဲ့ ထိပ္ဆံုး ၇ ႏုိင္ငံမွာ ပါ၀င္ေနတယ္။ အိႏၵိယမွာ မိနစ္ ၂၀ တုိင္းမွာ မိန္းကေလးတေယာက္ မုဒိမ္းက်င့္ခံ ေနရတယ္။

အရင္တပတ္က အိႏၵိယႏုိင္ငံ အေနာက္ေျမာက္ပိုင္းက ရာဂ်က္စသန္ ျပည္နယ္မွာ အသက္ ၁၆ အရြယ္ ေက်ာင္းသူေလးတေယာက္ကို မုဒိမ္းက်င့္တယ္လုိ႔ စြပ္စြဲခံရျပီး အသက္ ၇၂ အရြယ္ ဂုရုၾကီးတပါးကို ဖမ္းဆီးခဲ့တယ္။ ဒီမတုိင္ခင္ကလည္း လူေတြ ဟိုးေလးတေက်ာ္ မုဒိမ္းမႈေတြ ဆက္တိုက္ ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္။ ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔က ခ်ယ္ရစၥဂါး ျပည္နယ္မွာ အသက္ ၇ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးတေယာက္ ရထားအိမ္သာမွာ မုဒိမ္းက်င့္တာခံလိုက္ရတယ္။ ေမလတုန္းက ဂန္ေဆာ ဆုိတဲ့ ျမိဳ႔ငယ္ကေလးမွာ အသက္ ၄ ႏွစ္ အရြယ္ကေလး တေယာက္ကို အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ လူတေယာက္က မုဒိမ္းက်င့္ျပီး ႏွိပ္စက္လုိက္တာ ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္။ ၂၀၁၂ ဒီဇင္ဘာလထဲမွာ အသက္ ၂၃ ႏွစ္အရြယ္ ေဆးေက်ာင္းသူတေယာက္ကို နယူးေဒလီျမိဳ႔မွာ လုိင္းကား တစီးေပၚမွာ လူ ၆ ေယာက္က အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္ျပီး ႏွိပ္စက္ခဲ့တယ္၊ ဒဏ္ရာ အျပင္းအထန္နဲ႔ ေနာက္ဆံုး စင္ကာပူက ေဆးရံုမွာ ေသဆံုးခဲ့တယ္။ ၾသဂုတ္ထဲမွာ အသက္ ၂၃ ႏွစ္အရြယ္ ဓာတ္ပံု သတင္းေထာက္မေလးကို အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္တဲ့အမႈ ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္။

အိႏၵိယေျမေပၚမွာ မုဒိမ္းက်င့္ခံရတဲ့ အထဲမွာ ႏုိင္ငံျခားသူေတြလည္း မလြတ္ပါဘူး။ မတ္လထဲမွာ အသက္ ၃၉ ႏွစ္အရြယ္ ဆြစ္ဇာလန္ ႏိုင္ငံသူကို အိႏၵိယ ႏုိိင္ငံ အလယ္ပိုင္းမွာ လူ ၈ ေယာက္ ေလာက္က အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ႏွစ္လၾကာတဲ့အခါ အေမရိကန္ အမ်ဳိးသမီး တေယာက္လည္း ေျမာက္ပိုင္းက မန္နီလီ ျမိဳ႔မွာ အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္ခံရတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ အတြင္း အိႏၵိယမွာ မုဒိမ္းမႈအေရအတြက္ ၈၇၃ ရာခုိင္ႏႈန္း တုိးလာတယ္။ ကေလးမုဒိမ္းမႈက လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္အတြင္း ၃၃၆ ရာခုိင္ႏႈန္းတိုးလာတယ္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွာ ၂၁၁၃ မႈ ရွိခဲ့ရာက ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာ ၇၁၁၂ မႈ ရွိခဲ့တယ္လို႔ ဆုိတယ္။ ဒါေတာင္ လူမသိသူမသိ အမႈေတြကို ရာနဲ႔ခ်ီျပီး မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ရွိပါဦးမယ္။

အိႏၵိယမွာ မုဒိမ္းမႈေတြ အခုေလာက္ ဟိုးေလးတေက်ာ္ျဖစ္ေနတာ ယဥ္ေက်းမႈကိစၥ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ၊ ရဲေတြနဲ႔ တရားရံုးေတြရဲ့ မျပည့္၀မႈေၾကာင့္လို႔ ကြ်မ္းက်င္သူေတြက ဆုိၾကတယ္။ မြမ္ဘုိင္းမွာ ဓာတ္ပံုသတင္းေထာက္ကို အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္တဲ့ အမႈမွာ ဖမ္းထားတဲ့ လူေတြ ငါးေယာက္စလံုးက ပညာမတတ္ၾကပါဘူး။ သံုးေယာက္က ခိုးမႈနဲ႔ အဖမ္းခံဖူးသူေတြ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ မြမ္ဘုိင္း ရဲတပ္ဖြဲ႔က ဆုိတယ္။ သူတုိ႔ေတြ အားလံုး ဆင္းရဲသား ရပ္ကြက္မွာ ေနၾကတယ္။ ေဒလီျမိဳ႔မွာ ေဆးေက်ာင္းသူကို အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္တဲ့ အမႈမွာလည္း က်ဴးလြန္တဲ့လူ ေလးေယာက္က ေဒလီ ျမိဳ႔ျပင္ ဆင္းရဲသား ရပ္ကြက္မွာ ေနၾကတယ္။ ဆြစ္ဇာလန္က တုိးရစ္အမ်ဳိးသမီးကို မုဒိမ္းက်င့္တဲ့အမႈမွာ အတူပါသြားတဲ့ ေယာက်ၤားကို တုတ္နဲ႔ရုိက္၊ သစ္ပင္မွာ ၾကိဳးနဲ႔ခ်ည္ ထားခဲ့တယ္။ မုဒိမ္းက်င့္ျပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဆြစ္လင္မယားဆီကေန တယ္လီဖုန္း၊ ကြန္ျပဴတာနဲ႔ ပိုက္ဆံ (ေဒၚလာ ၁၈၀) ေလာက္ကို လုယူသြားတယ္။

အစဥ္အလာအရ မိန္းကေလးေတြကို အိမ္တြင္းပုန္းထားတဲ့ ႏုိင္ငံမွာ အခုေတာ့ မိန္ကေလးေတြကလည္း ဆရာ၀န္ေတြ၊ ေရွ႔ေနေတြ၊ သတင္းေထာက္ေတြ၊ ဘဏ္လုပ္ငန္းေတြ၊ ေက်ာင္းဆရာမေတြ ျဖစ္ေနၾကပါျပီ။ ျမိဳ႕ေပၚက အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြ ေနရာယူထားတာလည္း ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြမဲ့၊ အနာဂတ္မဲ့၊ အခြင့္အေရးမဲ့ျဖစ္ေနတဲ့ ေယာက်ၤားေတြက မ႐ႈစိမ့္ ႏိုင္ျဖစ္ၾကတဲ့ သေဘာထားနဲ႔လည္း ဆုိင္တယ္လို႔ ကြ်မ္းက်င္သူေတြက ဆုိၾကတယ္။ အစဥ္အလာ ဖို၀ါဒ ၾကီးစိုးတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ အမ်ဳိးသားေတြက ေျပာင္းလဲေနတဲ့ အေျခအေနကို မလုိက္မီေတာ့တဲ့ အခါ ကာယအားကိုးျပီး အႏုိင္က်င့္တာေတြ ျဖစ္လာတယ္။ သူတို႔ အလုပ္လက္မဲ့တာကို မိန္းကေလးေတြေၾကာင့္လို႔ ျမင္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိန္းကေလးေတြကို ေၾကာက္ျပီး အိမ္မွာပဲ ေနေအာင္ လိင္ပိုင္းဆုိင္ရာ ေစာ္ကား ၾကတယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။

ေနာက္တခ်က္က ယဥ္ေက်းမႈကိစၥနဲ႔ဆုိင္ပါတယ္။ အိႏၵိယမွာ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာရဲ႔ အျမင္မွာ မုဒိမ္းမႈျဖစ္ရင္ မိန္းကေလးေတြက ျပသနာကို ဖိတ္ေခၚတာနဲ႔လည္းဆုိင္တယ္လို႔ ယူဆၾကတယ္။ ေခတ္မီမီ အ၀တ္အစားေတြ ၀တ္ရင္ အေမေတြက သမီးေတြကို ဆူၾကတယ္။ လက္ျပတ္နဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ က်ပ္က်ပ္ ၀တ္ရင္ေတာင္ အေမေတြက ဆူၾကတယ္။ ဒီလိုပဲ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ၊ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း မုဒိမ္းက်င့္ခံရသူေတြကို အျပစ္တင္တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးႏွစ္က ေဒလီျမိဳ႔မွာ မနက္ ၃ နာရီအခ်ိန္ အလုပ္ကေန ကားေမာင္းျပန္လာတဲ့ သတင္းေထာက္ အမ်ဳိးသမီး ေသနတ္နဲ႔ပစ္သတ္ခံခဲ့ရတဲ့အခါ၊ ျပည္နယ္ အမ်ဳိးသမီး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ က ညၾကီး အခ်ိန္မေတာ္မွာ မိန္းကေလးတေယာက္ဟာ ဒီလို မစြန္႔စားသင့္ဘူးလို႔ မွတ္ခ်က္ ေပးတယ္။ မႏွစ္ ဒီဇင္ဘာက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ နယူးေဒလီမွာ ေဆးေက်ာင္းသူကို အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္တဲ့ အမႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အဆရမ္ျပည္နယ္က ဂုရုၾကီးတပါးကလည္း ပရိတ္သတ္ကို တရားေဟာတဲ့ အခါမွာ မုဒိမ္းက်င့္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတ့ဲလူေတြကို ေကာင္မေလးက ေျခသလံုးဖက္ျပီး ေတာင္းပန္လုိက္ရင္ အေျခအေန ဒီေလာက္ ဆုိးမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာခဲ့တယ္။

ေနာက္တခ်က္က တရားေရးစနစ္ပါ။ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ေပမယ့္ အျပစ္ေပးမခံရတဲ့ အစဥ္အလာကို အေၾကာင္းရင္းတခုအေနနဲ႔ ေထာက္ျပၾက တယ္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း တုိင္ၾကားတဲ့မုဒိမ္းမႈ ေတြထဲက ေလးပံုတပုံကိုပဲ ရံုးက စီရင္ခ်က္ခ်ခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ အိႏၵိယမွာ မုဒိမ္းမႈ ၁၀ မႈ ျဖစ္ရင္ ၁ မႈပဲ ရံုးေပၚေရာက္တယ္လို႔ ခန္႔မွန္းတာလည္း ရွိိေနတယ္။ တရားရံုးေတြမွာ အမႈတခုကို စီရင္ခ်က္ခ်ဖုိ႔ ၅ ႏွစ္ကေန ၁၀ ႏွစ္အထိ ၾကာတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တရားလိုဘက္က စိတ္ပ်က္ ျငီးေငြ႔လာ၊ တရားရံုးစရိတ္ မတတ္ႏုိင္လို႔ တရားရံုးအျပင္မွာပဲ ညိွနႈိုင္းျပီး ေလွ်ာ္ေၾကးအနည္းအပါးနဲ႔ ေက်နပ္လိုက္ရတာေတြ အမ်ားၾကီးလို႔ ဆုိတယ္။ တခ်ဳိ႕ ဆုိးတဲ့အမႈေတြမွာ မုဒိမ္းက်င့္ခံရတဲ့ မိန္းကေလးကို မုဒိမ္းက်င့္တဲ့ လူနဲ႔ အိမ္ေထာင္ အတင္းခ်ေပးတာမ်ဳိးလည္းရွိေနတယ္။ ရာဂ်က္စသန္ ျပည္နယ္မွာ ေလာေလာလတ္လတ္ ျဖစ္တဲ့ အမႈတခုဆုိရင္ အသက္ ၆ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးတေယာက္ကို အသက္ ၄၀ အရြယ္ လူၾကီး တေယာက္က အခန္းထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ျပီး မုဒိမ္းက်င့္ခဲ့တယ္။ ရြာေကာင္စီကို တိုင္ေတာ့ မုဒိမ္းက်င့္ခံရတဲ့ ကေလးကို ရွစ္ႏွစ္ အရြယ္ မုဒိမ္းက်င့္တဲ့လူရဲ႕သား (ရွစ္ႏွစ္အရြယ္) နဲ႔ လက္ထပ္ဖုိ႔ ရြာေကာင္စီက အမိန္႔ခ်ခဲ့တယ္။ ဒီၾကားထဲ မုဒိမ္းက်င့္ခံရတယ္လို႔ တုိင္ၾကားတဲ့ မိန္းကေလးေတြကို ဆရာ၀န္ေတြက လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္ခံရတာ တကယ္ ဟုတ္မဟုတ္၊ အပ်ဳိဟုတ္မဟုတ္ စမ္းသပ္ေနတုန္းလို႔ ဆုိတယ္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္တုန္းက အိႏၵိယႏုိင္ငံေျမာက္ပိုင္းမွာ ဇာတ္နိမ့္က အသက္ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္ မိန္းကေလးတေယာက္ လူသံုးေယာက္က အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္ခံျပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေက်ာင္းထုတ္ခံ လုိက္ရတယ္။ ဒီဇင္ဘာလထဲမွာ ပန္ဂ်ပ္မွာ အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္ခံရတဲ့ မိန္းကေလးကို ရဲက အမႈမဖြင့္ေပးတဲ့ အတြက္ သတ္ေသသြားခဲ့တယ္။ အဆင္းရဲဆံုးနဲ႔ ဇာတ္အနိမ့္ဆံုး မိန္းကေလး ေတြဟာ မုဒိမ္းက်င့္ခံရတာ အမ်ားဆံုးျဖစ္ေနတယ္။ ဥၾတာပရာဒတ္ျပည္မွာ မုဒိမ္းမႈ ၁၀ မႈ ျဖစ္ရင္ ၉ မႈက ဇာတ္နိမ့္တဲ့ မိန္းကေလးေတြကို က်ဴးလြန္တာ ျဖစ္ေနတယ္။

အိႏၵိယဟာ ကမၻာမွာ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈ အျမန္ဆံုး ႏုိင္ငံေတြထဲမွာ ပါ၀င္တယ္။ အိႏိၵယမွာ အမ်ဳိးသမီးကို ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေရြးခဲ့တာ ၁၉၆၀ ျပည့္လြန္ကတည္းက ျဖစ္လို႔ (အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုထက္ေတာင္) ေရွ႕ ေရာက္တယ္လို႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ လက္ရွိ အာဏာရ ကြန္ဂရက္ပါတီရဲ႔ ေခါင္းေဆာင္၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌက အမ်ဳိးသမီးျဖစ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ အိႏၵိယမွာ မိန္းကေလးေတြနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ ျပသနာကေတာ့ နက္နက္ရွဳိင္းရွုိင္းရွိေနတုန္းပါပဲ။

၂၀၁၁ ဇြန္္လအတြင္းက ကမၻာ့စီးပြားေရး အင္အားၾကီးႏိုင္ငံ ၂၀ ရဲ႔ အေျခအေနကို (TrustLaw) အဖြဲ႔က စစ္တမ္းေကာက္တဲ့အခါ အိႏၵိယဟာ အမ်ဳိးသမီးေတြအတြက္ အႏၱရာယ္အမ်ားဆံုး ႏုိင္ငံျဖစ္ေနတယ္၊ လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔ (HRW) အဖြဲ႔ရဲ႔ မွတ္တမ္းေတြအရ ကက္ရွမီးယား ေဒသမွာ အိႏၵိယစစ္သားေတြဟာ တခ်ဳိ႕ မိန္းကေလးေတြကို အစၥလာမၼစ္ေတြကို ေထာက္ခံစာနာတယ္လို႔ စြပ္စြဲျပီး မုဒိမ္းက်င့္ၾကတယ္။ ရဲေတြကလည္း ဇာတ္နိမ့္တဲ့ မိန္းကေလးေတြကို မုဒိမ္းက်င့္ၾက တယ္လို႔ ဆုိတယ္။ ၀ါရွင္တန္ အေျခစုိက္ International Centre for Research on Women ရဲ႔ ၂၀၁၁ သုေတသန စစ္တမ္းအတြက္ ေမးခဲ့တဲ့ အိႏၵိယ အမ်ဳိးသားေတြထဲက ၆၅ ရာခုိင္းႏႈန္းက မိန္းမဆုိတာက ရုိက္ႏွက္ေပးရတယ္။ ဒါမွ အိမ္ျမဲမယ္။ မိန္းမဆုိတာ ရိုက္ႏွက္တာကို သည္းခံရမယ္လို႔ ယံုၾကည္ၾကတယ္လို႔ ဆုိတယ္။ အရုိးကြဲေအာင္ ရုိက္မွ အသည္းစြဲေအာင္ ခ်စ္မယ္လို႔ ဆုိတဲ့ မဇြ်ိမသားေတြ။

ဒီဇင္ဘာလက ေဆးေက်ာင္းသူေလး အုပ္စုဖြဲ႔မုဒိမ္းက်င့္ခံရတဲ့ အမႈျဖစ္ျပီးေနာက္ပိုင္း တႏုိင္ငံလံုးက ျမိဳ႔ေတြမွာ ဆႏၵျပပြဲေတြ ေပၚေပါက္ေနတယ္၊ အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႔ ဘ၀လံုျခံဳေရး အတြက္ အမ်ဳိးသမီးေတြကိုယ္တုိင္က ဦးေဆာင္ျပီး ဆႏၵျပလာၾကတယ္။ အစိုးရကလည္း အျပစ္က်ဴးလြန္သူေတြကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အေရးယူမယ္လု႔ိ ကတိျပဳထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယဥ္ေက်းမႈက ပံုသြန္းေလာင္းထားတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈကိစၥ၊ ဇာတ္ခြဲျခားတဲ့ စနစ္၊ လူေတြရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ရင္ ဥပေဒက စာရြက္ေပၚမွာပဲ ရွိေနလိမ့္မယ္လို႔ သံုးသပ္ၾကတယ္။ အေျပာင္းအလဲကို ဦးေဆာင္ရမယ့္ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ရဲေတြ၊ တရားသူၾကီးေတြကို ေျပာင္းလဲဖို႔က အခက္အခဲဆံုးကိစၥက ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ဆုိၾကတယ္။ တဖက္မွာလည္း စီးပြားေရးအလ်င္အျမန္ တုိးတက္ေနတာနဲ႔အတူ ဆင္းရဲခ်မ္းသာကြာဟနဲ႔ အလုပ္လက္မဲ့ ျပသနာေတြကို မကုိင္တြယ္ႏုိင္ရင္ တႏိုင္ငံထဲမွာ အခြင့္အေရးမတူညီတဲ့ အလႊာႏွစ္ခု ထိပ္တုိက္ေတြ႔မႈက ေရွာင္လႊဲဖို႔ ခက္မယ္လို႔ ကြ်မ္းက်င္သူေတြက ဆုိၾကတယ္။

က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚ အဓမၼျပဳက်င့္မႈေတြ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ ျဖစ္ေနတာေတြ ရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႕ရဲ့ ဇူလိုင္လအတြင္းက ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္အရ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ မွ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အထိ ၁၀ ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း မုဒိမ္းမႈ ၄၆၉၈ မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ျပီး ကေလးသူငယ္ မုဒိမ္း ျပဳက်င့္ခံရမႈ ၂၃၀၂ မႈ ရွိတာေၾကာင့္ ၄၈ ဒသမ ၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ က်ဴးလြန္သူမ်ားတြင္ အရပ္သား (သူစိမ္း) ၁၉၄၈ ဦး၊ ဝန္ထမ္း ၁၄ ဦး၊ တပ္မေတာ္သား ၂၉ ဦး၊ သံဃာ ၃၄ ဦး၊ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္ ၁၀ ဦး၊ ေက်ာင္းသား ၁၁ ဦး၊ ဖခင္ ၈၅ ဦး၊ ပေထြး ၁၁၇ ဦးႏွင့္ ေဆြမ်ဳိး ၁၂၂ ဦးတို႔ ျဖစ္ကာ အဆိုပါ က်ဴးလြန္သူမ်ားထဲတြင္ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးသူငယ္ ၇၆ ဦး ပါဝင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီးအတြင္းမွာေတာ့ ဇန္န၀ါရီလ ကေန ေမလအထိ မုဒိမ္းမႈ ၆၁ မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာမွာ ၅၀ ရာခိုင္နႈန္းနီးပါး႐ွိတဲ့ ၂၉ မႈဟာ အ႐ြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ မိန္းကေလးငယ္မ်ားအေပၚ က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ ဒီ အေရအတြက္အရ အမ်ိုးသမီး ၂ ေယာက္ အဓမၼ ျပဳက်င့္ခံရရင္ ၁ ေယာက္ဟာ အ႐ြယ္မေရာက္ေသးသူ ျဖစ္္ေနတဲ့အတြက္ အလြန္စိုးရိမ္စရာ ေကာင္းတဲ့ အေျခအေန ေရာက္ေနျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္တုိင္းေဒသၾကီး လႊတ္တ္ေတာ္အမတ္ ေဒါက္တာညိဳညိဳသင္းက ေျပာပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေျပာစရာရွိတာက ဘာသာျခားေတြက မုဒိမ္းက်င့္တယ္ဆိုျပီး အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ေအာင္ လံႈ႕ေဆာ္သူေတြကိုပါပဲ။ ဒီလို အမ်ိဳးသမီးေတြကို မေတာ္မတရားလုပ္ခံရျပီဆို မီး႐ိႈ႕၊ လုယက္တာ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းရာ မေရာက္ဘဲ ပိုဆိုးသြားေစပါတယ္။ တကယ္ဆို အမ်ိဳးသမီးမ်ားရဲ့ တန္းတူအခြင့္အေရးကို အာမခံေပးျပီး အထူးသျဖင့္ အ႐ြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ကေလးငယ္ေတြကို ဥပေဒရဲ့ ကာကြယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္မႈကို အျပည့္အ၀ ေပးသင့္ျပီး တရားခံု႐ုံးမွာ အမ်ားျပည္သူ လြတ္လပ္စြာ လာေရာက္နာၾကားခြင့္နဲ႕ လြတ္လပ္စြာ သတင္းေရးသားခြင့္ ရွိရပါမယ္။ ဒါမွသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေပၚ မေတာ္မတရား က်ဴးလြန္ေနမႈမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ ေလွ်ာ့ခ်သြားႏိုင္မယ္လို႕ ထင္ျမင္မိပါတယ္။


ညီေစာလြင္|ဧရာ၀တီ