ရာဇဝင္ အတၳဳပၸတၱိလည္း ရွိရမယ္

နိုင္ငံေရးဆိုတာ ခ်ိဳသလား၊ ငန္သလား၊ လြတ္ လပ္ေရးဆိုတာ ဘယ္လို သတၱဝါမ်ိဳးလဲဟုေမး မည့္မ်က္ႏွာထားမ်ိဳးႏွင့္ ထိပ္ကအစေျခဖ်ား အဆုံး မိန္းကေလးရႈံးေလာက္ေအာင္ အလွျပင္ထားေသာ ေဆာင့္ႂကြားႂကြား ကေလးေတြ ယခုအခါမ်ား၍ ေနေလ ၾကသည္။ (ေဇာ္ဂ်ီ)

တစ္ရက္က ၿမိဳ႕ထဲတြင္ မေတြ႕တာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ မိတ္ေဆြတစ္ဦးႏွင့္ေတြ႕ သည္။ ဝမ္းသာအားရႏႈတ္ ဆက္ၾက ရင္း တစ္ဦးအေၾကာင္း တစ္ဦး ေမးျမန္းေျပာဆိုျဖစ္ၾက သည္။ 

ထိုသို႔ေျပာၾကဆိုၾကရင္း သားသမီးေတြအေၾကာင္း ေရာက္သြားသည္။ တူညီေနသည္တစ္ခုက သူ႔သား၊ ကိုယ့္ သမီးႏွစ္ဦးစလုံးမွာ လက္ကိုင္ဖုန္း မ်ားျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ဦးက ဂိမ္းေဆာ့ျခင္းျဖင့္ အ ခ်ိန္ကုန္ၿပီး တစ္ဦးက ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္သုံးျခင္းျဖင့္သာ အခ်ိန္ ကုန္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္၊ ၂ဝေက်ာ္ အရြယ္ လူငယ္ တိုင္း၏ လက္ထဲတြင္ လက္ကိုင္ဖုန္းကိုယ္စီရွိေနၾကပါ သည္။ ေခတ္၏ မ်က္ေမွာက္အေနအထား အရ လက္ ကိုင္ဖုန္းဟူသည္ မရွိမျဖစ္ အရာ၊ လက္ကိုင္ဖုန္းသည္ ဆက္သြယ္ေရး ကိရိယာအျပင္ ကမၻာႀကီးကို ၾကည့္ျမင္ ရာ ျပတင္းေပါက္ တစ္ခု လည္းျဖစ္သည္။ ဗဟုသုတဟင္း ေလးအိုးႀကီးဟုလည္း ဆိုနိုင္ပါ သည္။ 

ထိုဖုန္းတစ္လုံး သည္ပင္ အသုံးခ်တတ္မည္ဆိုပါက ဘဝတက္လမ္း အ တြက္ ေလွကားထစ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ေနျပန္ပါသည္။ ဒါ တင္မကေသးဘဲ လက္ကိုင္ဖုန္းသည္ သမိုင္းကိုထင္ဟပ္ ေသာ ေၾကးမုံျပင္ ပုံရိပ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ေနပါေသးသည္။ 

၂ဝဝ၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးသည္ လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ား ေၾကာင့္ ကမၻာေက်ာ္ပုံရိပ္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ရေသာ သာဓကမ်ိဳး လည္း ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။

ေျပာလိုသည္မွာ လက္ကိုင္ဖုန္းကို မွန္ကန္စြာအသုံး ခ်တတ္မည္ဆိုပါက ဘဝတက္လမ္းကို ေထာက္ကူနိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး လြဲမွားစြာအသုံးခ်ေနပါမူ ဘဝက်လမ္းဆီသို႔ တြန္းပို႔မည့္ အရာသာျဖစ္ေပသည္။ 

လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ လက္ကိုင္ဖုန္းကိုအသုံးျပဳ၍ဂိမ္းကစားျခင္း၊ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ သုံးျခင္း၊ ခ်က္တင္ဝင္ျခင္းမ်ားသာ ျပဳလုပ္အခ်ိန္ကုန္ ေနမည္ဆိုပါက မိမိတို႔၏ အနာဂတ္ေရးက ရင္ေလးဖြယ္ ရာျဖစ္နိုင္ေၾကာင္းသတိခ်ပ္သင့္ ပါသည္။

ေနာက္လူငယ္အုပ္စုကေတာ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီေျပာသ လို အလွအပေရးရာ ကိုသာ ဦးစားေပးၿပီး ဆက္ဆံေရး မေျပျပစ္ေသာ လူငယ္မ်ားျဖစ္ေလသည္ ။ ေခါင္းက ဆံ ပင္မ်ားကို ဂ်ယ္ျဖင့္ေထာင္၊ နားေဖာက္၊ နားကပ္ပန္၊ လက္သည္းေဆးဆိုး စသည္ျဖင့္ မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္ အလွၿပိဳင္ကာ ႂကြပ္ ဆတ္ မာေက်ာေသာ လူငယ္လူရြယ္ မ်ားကို ယခုအခါ အမ်ားအျပား ေတြ႕ေန ရၿပီျဖစ္ေလ သည္။ 

ထို႔အျပင္ မူးယစ္ေဆးသုံးလူငယ္၊ စာရိတၱယိုယြင္း ပ်က္ျပားေနေသာလူငယ္၊ ဥပေဒကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၍ ရာဇဝတ္မႈမ်ားႏွင့္ လိုက္တမ္းေျပးတမ္း ကစားေနေသာ လူငယ္ စသည္တို႔ကိုလည္း ေတြ႕ေနရေပရာ တိုင္းျပည္၏ အနာဂတ္အတြက္ မ်ားစြာမွ ဆုံးရႈံးနစ္နာလွပါသည္။

ျ္မန္မာတို႔၏ လူငယ္သမိုင္းသည္ ရာဇဝင္မရိုင္း ခဲ့ပါ။ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ တိုးတက္၍ တက္ႂကြေသာ လူငယ္ အမ်ားအျပားေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးပါသည္။ 

နိုင္ငံေရး၊ ပညာ ေရး၊ အားကစား၊ အႏုပညာတို႔တြင္ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ ေသာ လူငယ္မ်ား အေသအခ်ာရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ ယခုလည္း မရွိ၍မဟုတ္ ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဆယ္ေရးတစ္ေရး၊ ကိုးေရးတစ္ရာဆိုသလို အျပဳႏွင့္အပ်က္၊ အပ်က္ကသာ လြန္ေနမည္ကို စိုးရိမ္မိျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ခ်ိန္ တြင္ ယခုလူငယ္ေတြလက္ထဲသို႔ တိုင္းျပည္ကို လႊဲအပ္ေပး ရပါမည္။ ဘယ္လိုလူငယ္ေတြလက္ထဲကို ဘယ္ပုံလႊဲအပ္ရ မည္ကို ရင္ေလးေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။

တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက ကၽြန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံတြင္ ေက်ာင္း သားသပိတ္မွ ေမြးဖြားေပး ခဲ့ေသာ လူငယ္မ်ားရွိခဲ့ဖူး သည္။ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကိုဗဟိန္း၊ ကိုလွေရႊ၊ ကိုေအး ေက်ာ္၊ ကိုဗေဆြ စသည္ျဖင့္...။ ေနာက္ေတာ့ ထိုလူငယ္ မ်ားသည္ ဒို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးသို႔ ဝင္သြားၾကၿပီး သခင္ႏု၊ သခင္လွေဖတို႔ ျဖစ္လာသည္။ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္း ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးကို သည္ လူငယ္ေတြ ၊ သည္ေက်ာင္းသားေတြ မဦးေဆာင္ခဲ့လၽွင္ လြတ္လပ္ေရး ၏အရသာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ခံစားရမည္မဟုတ္ေပ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္သည္ လြတ္လပ္ေရးရပင္ ရျငားခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္အထိ အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳႏွင့္ ပင္ျဖစ္သည္။ ထူေထာင္ေနရဆဲကာ လျဖစ္သည္။ အခါး သက္သက္ ေန႔ရက္ေတြ ကိုသာ ေက်ာ္ျဖတ္ေနတုန္း ရွိေသး သည္။ ဒီအခ်ိန္တြင္ လူႀကီးေတြကလည္း ေျခကုန္လက္ ပန္းက်ေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ လူႀကီးေျခက်ေတြ အစား လူငယ္လက္တက္ေတြကိုပဲ အားကိုးခ်င္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားကိုးရမည့္လူငယ္ေတြသည္ .......။ 'ရာဇဝင္ အတၳဳပၸတၱိလည္းရွိရ မယ္၊ ေမာ္ကြန္းလည္းထိုး ေလာက္ တယ္၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းရယ္'ဟူ ေသာ စာသားကိုသာ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ရြတ္ဆိုေနမိ ပါေၾကာင္း။

အယ္ဒီတာ

Yangon Media Group