မိန္းမယူၿပီးမွ ခ်ီးစားစုန္း မွန္းသိ၍ ျပန္ကြာရွင္းခဲ့ရသူ

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၅၀ ခန္ ့ (ခန္ ့မွန္းေျခသာ ) .. ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသ ဧရာဝတီ တုိငး္ ၊ (အင္းရဲ ၾကီး - အင္းရဲေလး ) ၾကားရွိရြာေလး တစ္ခုျဖစ္ျပီး ငါးမ်ားေပါမ်ားစြာ ထြက္ရွိရာ ရြာေလးျဖစ္ပါသည္…
ထို ရြာတြင္ ေတာင္ယာ စိုက္ပ်ိဳးလုပ္ကိုင္သူမ်ားလည္း ရွိပါသည္.. ထိုရြာတြင္ ကိုဖိုးေမာင္တို ့ ဇနီးေမာင္ႏွ ံ ကို ေတာ့ ၄င္းတို ့ရြာ၏ စံျပဇနီး ေမာင္ႏွ ံဟု ေျပာစမွတ္ျပဳၾကပါသည္…
အဘယ့္ေၾကာင္းနည္းဟု ဆိုေသာ္ သူတို ့ဇနီးေမာင္ႏွ ံသည္ “ေမာင္တစ္ထမ္း မယ္တစ္ရြက္ ”ဟုေသာ စကားပံုႏွင့္အညီတဦးကိုတစ္ဥိီးခ်စ္ခင္ျပီးအလုပ္ကိုၾကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ကိုင္ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္..။
ကိုဖိုးေမာင္မွာ ေတာင္ယာမ်ားစိုက္ပ်ိဳးထြန္ယက္ျပီးခ်ိန္ တြင္ အင္းရဲၾကီးသို ့သြားျပီး .. ဖိုးစံမွတ္ ဟု နာမည္ၾကီးေသာ အင္းတြင္ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ပါသည္ … (ဖိုးစံမွတ္ ( တေစၦမ်ားအား ငါးဖမ္းခိုင္းသူ ) အေၾကာင္းကို အလ်င္းသင့္လ်င္ေဖာ္ျပေပးသြားပါမည္ .. ။ ) ဆက္ၾကရေအာင္ … ကိုဖိုးေမာင္သည္ လယ္ယာရိတ္သိမ္းခ်ိန္တြင္ရြာ ကို ျပန္လည္၍ ေရာက္ရွိလာျပီး လယ္ရိတ္သိမ္းပါသည္ ..။
ထိုသို ့ကိုဖိုးေမာင္ အငး္ရဲၾကီးသို ့သြားခ်ိန္တြင္ သူ၏ ဇနီးမွာ ေဘးအိမ္ရွိ အပ်ိဳၾကီး တို ့ညီအစ္မတို ့အိမ္တြင္ ယက္ကန္း ခက္ေသာ အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ပါသည္.. ။
ထိုကဲ့သို ့ ေနထိုင္လာခဲ့သည္မွာ လက္ထပ္ျပီး ၃ ႏွစ္ၾကာသည္ အထိ ရွိျပီျဖစ္သည္…။
ကိုဖိုးေမာင္ႏွင့္ က်ေနာ္ ခင္မင္သည္မွာ လည္း ၂ ႏွစ္ခန္ ့ရွိျပီ ျဖစ္ျပီး အင္းတြင္ အလုပ္လာေရာက္လုပ္ကိုင္ရင္း ညီအကို သမွ် ခင္မင္ရင္းႏွီးမိျခင္းျဖစ္သည္ … က်ေနာ္ က ေတာ့ အင္းရဲေလးဘက္မွာေနထိုင္တာပါ …
လယ္ယာရိတ္သိမ္း ခ်ိန္ သို ့ေရာက္ရွိလာခ်ိန္ တြင္ ကို ဖိုးေမာင္ သည္ ရြာျပန္ဖို ့အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့ ပါျပီ… က်ေနာ္ ကေတာ့ လူပ်ိဳ လူလြတ္မို ့ ရြာ မျပန္ဘဲ ကိုဖိုးေမာင္တို ့ရြာကို အလည္လိုက္ခဲ့ပါသည္ …
ထိုရြာကေလးသည္ အေတာ္ကို သာယာပါသည္ .. ရြာထိပ္တြင္ လူငါးေယာက္ဖက္စာေလာက္ရွိေသာ ပေညာင္ပင္ၾကီး တစ္ပင္ရွိျပီး ႏြယ္ပင္ကဲ့သို ့ေသာ အမွ်င္မ်ား ထူထပ္စြာ က်ေရာက္ေနပါသည္ …
ကိုဖိုးေမာင္၏ဇနီးနာမည္မွာ မယ္မႈံျဖစ္ျပီး ရုပ္ရည္ မွာ ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳ ရုပ္ရည္မ်ိဳးျဖစ္ျပီး ခႏၶာကိုယ္တည္ေဆာက္ပံုကေတာ့ အခ်ိဳးက်လွပါသည္ ..။
ကိုဖိုးေမာင္တို ့ရြာကိုေရာက္ျပီး ၂ ရက္ခန္ ့အၾကာ ထိုေန ့ကလျပည့္ည.. အိုက္စပ္စပ္ႏွင့္ျခင္မ်ား ကလည္း ကိုက္လွသည္… အခ်ိန္ကေတာ့ သန္းေခါင္ေက်ာ္ေက်ာ္ မိုးမလင္း တလင္းေလာက္ရွိျပီထင္… အင္း အိမ္ေရွ ့ကြက္ပ်စ္ေလးတြင္ သြားေရာက္ထိုင္ျပီး ေဆးလိပ္ဖြာရန္ ေနာက္ေဖး မီးေခ်ာင္သို ့မီးျခစ္သြားအယူ… ကိုဖိုးေမာင္တုိ ့အိပ္ခန္းကို အမွတ္တမဲ့ၾကည့္လိုက္မိသည္ ..
အား……လာ..လားးးးးးးးးးး ကိုဖိုးေမာင္သည္.. ေခါင္းမရွိ ခႏၶာ ကိုယ္ၾကီးကို ဖတ္ျပီး အိပ္ေနပါလား….. က်ေနာ့္ ေခါင္းရွိ ဆံပင္ေမႊးမ်ား ေထာင္သြားျပီး ၾကက္သီးမ်ားဖ်ဥ္း ခနဲ ထသြားပါသည္ ….
က်ေနာ့ အတြက္ ေတာ္ေတာ့္ကိုတုန္လႈပ္ေနပါသည္ .. ဒီရြာမွ ထြက္ေျပးလ်ွင္ေကာင္းမလား…. အင္း… လမ္းမွာ ေခါင္းျပတ္ေနတဲ့ “ ခ်ီးစားစုန္းမ နဲ ့ေတြ ့ရင္ ” မျဖစ္ေသးပါဘူး ကိုဖိုးေမာင္ ကို ႏႈိးမွ ျဖစ္မယ္ …
“ကိုဖိုးေမာင္…ေဟ့လူ ထထ … ခင္ဗ်ား မိန္းမကို ၾကည့္ပါဦး …. ” ကိုဖိုးေမာင္ လန္ ့သြာျပီး ထေျပးပါသည္ …ျပီးေတာ့ က်ေန္ာ့ ကိုဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ဟုေမးသည္ … ထိုမိန္းမ၏ေခါင္းမွာ ျပတ္သြားသလိုမ်ိဳး တံုးတိၾကီးျဖစ္ျပီး…ေသြးေတာ့မွမရွိေပ..
က်ေနာ္ စဥ္းစားမိတာ တခုရွိျပီ… က်ေနာ္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသို ့ဝင္သြားျပီး တေရာ္ကင္ပြန္း ေခါင္းေလ်ွာ္ရည္ စိမ္ထားေသာ ဇလံုၾကီး ကို ၄င္း မိန္းမ အနားသို ့ယူလာျပီး တေရာ္ကင္ပြန္းမ်ား သုတ္လိမ္းလိုက္ပါသည္ ..
ထိုအခ်ိန္တြင္ စူးဝါးစြာေအာ္သံကို အိမ္အေနာက္ဖက္ မန္က်ည္းပင္ေအာက္မွၾကားလိုက္ရျပီး .. က်ေန္ာ ဆင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ … မီးလံုးၾကီးတစ္လံုး ေလေပၚမွာ ပ်ံလာတာကိုေတြ ့လိုက္ရတယ္ … က်ေန္ာလည္း ေၾကာက္ျပီး အိမ္ေပၚကိုတက္ေျပးျပီး ကိုဖိုးေမာင္ကို ေျပာျပပါတယ္ … ထိုမီးလံုးၾကီးမွာ … အိမ္ထဲသို ့မဝင္ဘဲ အိမ္တံခါးဝမွာ တဝဲလည္လည္ လုပ္ေနပါတယ္…. က်ေန္ာႏွင့္ကို ဖိုးေမာင္ အတင္းေျပးဆင္းျပီး ေအာ္ပါေတာ့သည္ …. ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဘးအိမ္မွလူမ်ား ႏိုးလားၾကျပီးၾကည့္ၾကပါေတာ့သည္…
ခ်ီးစားစုန္းမ မွာ ၄င္း၏ ခႏၶာကိုယ္ တြင္ တေရာ္ကင္ပြန္းမ်ား သုတ္လိမ္းထား၍ တပ္မရဘဲျဖစ္ေနပါသည္… အိမ္ေရွ ့ ႏွင့္ အိမ္ျပင္ တြင္ ၄င္းမီးဝင္းဝင္းေတာက္ေနေသာ ေခါင္းျပတ္ၾကီးမွာ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ႏွင့္ရွိေနပါသည္ ..။
မိုးလည္းလင္းေတာ့မည္ …. ေဘးမွသူမ်ားက ဂရုဏာ သက္ဝင္လာျပီး ထိုသုတ္လိမ္းထားေသာ တေရာ္ကင္ပြန္း မ်ား ကို သုတ္ေပးရန္ေျပာလာၾကပါသည္ … ထိုရြာသားမ်ားထဲမွ သတၱိ ခပ္ေကာင္းေကာင္း ေယာက်ာၤး ၃ေယာက္ခန္ ့ က ထို စုန္းမ ကို ေမာင္းထုတ္ျပီးအိမ္ေပၚသို ့ တက္ေရာက္ကာသုတ္လိမ္းထားေသာ တေရာ္ကင္ပြန္း မ်ားကို အဝတ္တခုျဖင့္ ဖယ္ရွားေပးလိုက္ပါသည္ ..
ထိုအခါ က်မွ ၄င္းစုန္းမသည္ … သူက ခႏၶာကိုယ္တြင္ ျပန္လည္တပ္ဆင္၍ ရသြားပါသည္ ..
ကိုဖိုးေမာင္လည္း ထိုမိန္းမကို ဆက္မေပါင္းဝံ့ေတာ့ဘဲ…က်ေနာ္တို ့ရြာကို အျပီးလိုက္လာပါေတာ့သည္ ..
ေနာက္ပိုင္းၾကားရေသာ သတင္းမ်ားအရ ထိုရြာမွ သူမ်ားက သူတုိ ့၏ ကေလးမ်ားေၾကာက္လန့္မည္ စိုးေသာေၿကာင့္ ရြာ အျပင္သို ့ေမာင္းထုတ္လိုက္ေၾကာင္း ၾကားသိရပါသည္ …။
ထိုျဖစ္ရပ္သည္ အဖြား ၁၆ ႏွစ္သမီး အရြယ္တြင္ အဘိုး(အဖြား၏အေဖ) ေျပာျပခဲ့ဖုူးေသာ သူေတြ ့ၾကံဳခဲ ့ဖူးေသာ ခ်ီးစားစုန္း မ တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းျဖစ္ပါသည္ ..။ ယခုအဘြားသည္အသက္ (၇၀) ဝန္းက်င္ခန့္ ရွိေနပါပီ … ။

Zuu