ေသြးတိုးေရာဂါ

ေသြးတိုးေရာဂါဟာ လူေတြအတြက္ အသက္ ၄၀ေက်ာ္လာရင္ အျဖစ္မ်ားလာၾကတဲ့ ေရာဂါတစ္မ်ိဳးပါပဲ။ ဆီးခ်ိဳေသြးခ်ိဳေရာဂါလိုပါပဲ။ သူကေနတစ္ဆင့္ ျဖစ္ပြားလာႏိုင္တဲ့ ဆင့္ပြားေရာဂါ ဥပဒၵေ၀ါေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ ကံေကာင္းတာတစ္ခုက သူ႔ကို လြယ္လြယ္နဲ႔ ကုသထိန္းခ်ဳပ္နိုင္တဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ ေဆးမွန္မွန္ေသာက္ၿပီး မသင့္တဲ့ အစားအေသာက္၊ အမူအက်င့္၊ အေနအထိုင္ေတြ ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္တာနဲ႔ အလြယ္တကူ ေသြးတိုးက်လာႏိုင္ပါတယ္။

ေသြးတိုးေစေအာင္ အားေပးတဲ့အရာေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့-
၁။ အိမ္သံုးဆား၊ ေဆာ္ဒါ၊ အခ်ိဳမႈန္႔မ်ားမ်ားစားျခင္း။
၂။ ပိုတက္စီယမ္ဓာတ္ ခ်ိဳ႕ငဲ့ျခင္း(ကယ္စီယမ္ႏွင့္ မဂၢနီဆီယမ္ဓာတ္မ်ားပါတဲြၿပီး ခ်ိဳ႕ငဲ့တတ္ပါတယ္)။
၃။ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားျခင္း၊ ဘ၀မွာအၿပိဳင္အဆိုင္မ်ားျခင္း။
၄။ အ၀လြန္ျခင္း။
၅။ အရက္ေသာက္ျခင္း၊ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္း။
၆။ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈနည္းျခင္း၊ အေညာင္းထိုင္ျခင္းမ်ားတို႔ပါပဲ။

ေသြးတိုးေရာဂါရွိတဲ့အတြက္ ဖိအားမ်ားတဲ့ေသြးေတြဟာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား အဟုန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ စီးဆင္းတဲ့ဒဏ္ေၾကာင့္ ေသြးေၾကာႀကီးေတြရဲ႕ နံရံေတြ၊ ႏွလံုးေသြးေၾကာနဲ႔ အခန္းနံရံေတြ၊ ေက်ာက္ကပ္၊ ဦးေႏွာက္စတဲ့အဂါၤေတြကို ပ်က္စီးေစပါတယ္။

အဲဒီဖိအားကပဲ ေသြးထဲမွာ ေပါေလာေမ်ာေနတဲ့ အဆီဥေတြကို ေသြးေၾကာနံရံေတြမွာ ပို႔ေစပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ေသြးေၾကာက တျဖည္းျဖည္းက်ဥ္းလာရပါတယ္။

ၾကာေတာ့ ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္းေရာဂါ၊ ႏွလံုးေသြးငတ္တဲ့ေရာဂါ၊ ႏွလံုးေသြးေၾကာျပတ္ၿပီး ၾကြက္သားေတြ ေသသြားတဲ့ေရာဂါ(Myocardial Infaret) နဲ႔ ေလငန္းေရာဂါေတြပါ ျဖစ္လာရပါတယ္။ ေသြးတိုးေၾကာင့္ မ်က္လံုး၊ ေက်ာက္ကပ္နဲ႔ ဦးေႏွာက္စတာေတြထဲက ႏုနယ္တဲ့ ေသြးေၾကာေတြ ေပါက္ကဲြၿပီး ေသြးယိုစီးႏိုင္တာမို႔ အခ်ိန္မီမကုစားႏိုင္ရင္ အသက္ကို အႏၱရာယ္ျပဳႏိုင္ပါတယ္။

ေသြးတိုးနဲ႔ပတ္သတ္လို႔ သက္ဆိုင္ရာ ဆရာ၀န္ေတြအေနနဲ႔ ေသြးခ်ိန္တိုင္းရံုသာမက ECG၊ ဆီးစစ္ျခင္း၊ ဆီးပိုးေမြးျခင္း၊ ရင္ဘတ္ကို ဓာတ္မွန္ရိုက္ျခင္း၊ မ်က္လံုးထဲၾကည့္တဲ့ ကိရိယာနဲ႔ၾကည့္ျခင္း၊ ေသြးထဲက အဆီဓာတ္တိုင္းျခင္း၊ ႏွလံုးကို တယ္လီေဗးရွင္းရိုက္ျခင္း စတဲ့ စမ္းသပ္စစ္ေဆးမႈ အဖံုဖံုကို လိုအပ္သလို လုပ္ပါလိမ့္မယ္။

လူတစ္ေယာက္ ေသြးတိုးေနၿပီဆိုရင္ ဇက္ေၾကာတက္၊ ေခါင္းမူး၊ ေခါင္းကိုက္၊ ရင္တုန္၊ အသက္ရွဴမ၀ျဖစ္တာနဲ႔အတူ ေသြးေလးၿပီး ေန႔ခင္းဘက္ အိပ္ခ်င္စိတ္ သိပ္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ညဘက္မွာေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ျခင္း၊ ဂဏွာမၿငိမ္ျဖစ္ျခင္း၊ ေခြ်းထြက္လြန္ျခင္း၊ လန္႔တတ္ထိတ္တတ္ျခင္း၊ လန္႔ၿပီးရင္ ေဒါသထြက္ၿပီးရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အေမာမေျပႏိုင္ျခင္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ေသြးတိုးေ၀ဒနာ ၾကာရွည္လာရင္ေတာ့ နာတာရွည္သေဘာ ျဖစ္လာၿပီး မ်က္စိတြင္းက ေသြးေၾကာေလးေတြနဲ႔ အာရံုေၾကာေလးေတြကို ထိခိုက္ၿပီး အျမင္အာရံု ခ်ိဳ႕ယြင္းလာရပါတယ္။ ေမာလြယ္လာတတ္ပါတယ္။ ေခါင္းထဲမွာ မၾကည္ဘဲ စိတ္တိုလြယ္တတ္ပါတယ္။ ဆင့္ပြားေရာဂါေတြအေနနဲ႔ မ်က္စိကြယ္ျခင္း၊ ေလငန္းေရာဂါျဖစ္ျခင္း၊ ႏွလံုးႀကီးျခင္း၊ ေသြးေၾကာေတြ ႀကီးလာၿပီး ေပါက္ကဲြျခင္းဆိုတာေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။

ေသြးကိုတိုးေစတတ္တဲ့ ဆားမ်ားတဲ့ဟင္းေတြ၊ ငါးပိ၊ ငါးေျခာက္၊ ပုဇြန္ေျခာက္နဲ႕ ငန္ျပာရည္ေတြ၊ အခ်ိဳမႈန္႔မ်ားမ်ားပါတဲ့ အစားအေသာက္ေတြ၊ အဆီအေစးမ်ားၿပီး ပိတ္ဆို႔တတ္တဲ့ ငါးသေလာက္၊ ငါးေသတၱာ၊ အုန္းနို႔၊ ဒညင္းသီး၊ ဒူးရင္းသီးစတဲ့ အစားအစာေတြ၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္း၊ ေကာက္ညွင္းဆီထမင္းတို႔ကိုလည္း ေရွာင္သင့္ပါတယ္။

ေသြးတက္ျခင္းကို ေလ်ာ့နည္းေပ်ာက္ကင္းေစတဲ့ ဒန္႔ဒလြန္သီး၊ ဒန္႔သလြန္ရြက္၊ ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ရွမ္းနံနံ၊ တရုတ္နံနံ၊ ဥသွ်စ္ရြက္ေတြအျပင္ ၀မ္းနဲ႔ဆီးကို ရႊင္ေစတတ္ၿပီး ေၾကညက္လြယ္တဲ့ သားငါးသီးႏွံေတြကို စားသင့္ပါတယ္။

ၾကက္သြန္ျဖဴဟာ ၀ါယုေလဓာတ္ကို ႏိုင္လွတဲ့အတြက္ ေသြးတိုးေရာဂါအတြက္ အေကာင္းဆံုး ေဆးတစ္လက္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေရွးေဟာင္းအာယုေဗၺဒ ေဆးက်မ္းႀကီးေတြမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴကို သူ႔ခ်ည္းျဖစ္ေစ၊ ႏြားႏို႕နဲ႔ေရာႀကိတ္လို႔ျဖစ္ေစ ေရွးဦးစြာ တစ္ေန႔ ၁ပဲသားကုန္ေအာင္ ေသာက္ရပါတယ္။

ေရွာင္သင့္တာေရွာင္၊ ေဆာင္သင့္တာေဆာင္ၿပီး ေဆးလည္းမွန္မွန္မွီ၀ဲရင္ ေသြးတိုးေရာဂါကို ေကာင္းေကာင္း ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ပါမယ္လို႔ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

(မွတ္ခ်က္။ ေဒါက္တာေအာင္ႏိုင္(ေဆးသုေတသန)ေရးသားေသာ ေရာဂါသုတ ေဆးသုတ စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။)


MOI Webportal Myanmar