ကခ်င္စစ္ပြဲဟာ သယံဇာတ ခ်ဳပ္ကိုင္ေရးစစ္ပြဲ တစ္ပြဲ ပဲလား

အစုိးရ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔နဲ႔ KIO/KIA ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔ တို႔ဟာ ေဖေဖၚဝါရီလ (၄) ရက္ေန႔က ေရႊလီၿမိဳ႕ မွာ ေဆြးေႏြးပြဲ က်င္းပခဲ့ၾကေပမယ့္ စစ္ပြဲရပ္စဲတဲ့အဆင့္ကို မေရာက္ေသးတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ စစ္ပြဲ ေစာင့္ၾကည့္ ဖို႔၊ စစ္အရွိန္က်ဆင္းဖို႔နဲ႔ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးဖို႔အတြက္ ဂတိျပဳၾကတဲ့ အစည္းအေဝး ျဖစ္ပါ တယ္။ အစိုးရက ေဆြးေႏြးေျဖရွင္းဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနေပမယ့္ အာဏာရျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီနဲ႔ စစ္တပ္ရဲ ႔ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ အခ်ဳိ ႔ကေတာ့ စစ္အင္အားသံုးၿပီး ႏိွမ္နင္းဖို႔သာ လိုလားၾကပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ သယံ ဇာတ ထုတ္ယူေနတဲ့ အခြင့္ထူးခံ အရင္းရွင္ ဦးေတဇကလည္း ထုိးစစ္ဆင္ေနတဲ့ အစိုးရတပ္အတြက္ ႏွစ္ဆန္း ပိုင္းက က်ပ္သန္း (၇၀) လွဴဒါန္းသြားပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္စစ္ပြဲဟာ နယ္ေျမလုပြဲလို ျဖစ္ေနပါ တယ္။

KIO/KIA မေပၚခင္ ကတည္းက ျမစ္ႀကီးနား၊ ဗန္းေမာ္နဲ႔ မီးရထား လမ္းတေလွ်ာက္က ၿမိဳ ႔ေလးေတြကို ဗမာ အစိုးရ အုပ္စိုးတာမို႔ KIO/KIA ဟာ ေက်းလက္ ေဒသနဲ႔ တရုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ကိုသာ ခ်ဳပ္ကိုင္ ႏိုင္ပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ KIA ခ်ဳပ္ကိုင္တဲ့ နယ္ေျမဟာ က်ယ္ဝန္း ေပမယ့္ ဟိုတကြက္ ဒီတကြက္ ျဖစ္ေန ပါတယ္။ စတုရမ္း ကိလိုမီတာ (၉၀, ၀၀၀) နီးပါး က်ယ္ဝန္တဲ့ ျပည္နယ္မွာ KIO/KIA ဟာ စတုရမ္းကီလိုမီတာ (၄၀, ၀၀၀) ေလာက္အထိသာ သူ႔နည္း သူ႔ဟန္နဲ႔ ႀကီးစိုးႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ၁၉၉၄ အပစ္အခတ္ရပ္စဲလုိက္တဲ့ေနာက္ပိုင္း အစိုးရတပ္ေတြမ်ားလာၿပီး အေျခအေန ေျပာင္းလဲ သြားပါတယ္။ ဖားကန္႔ေက်ာက္စိမ္းေဒသမွာ စစ္အုပ္စုနဲ႔ အခြင့္ထူးခံ အရင္းရွင္တစု ႀကီးစိုးလာပါတယ္။ ဟူးေကာင္း ခ်ဳိင့္ဝွမ္းေဒသ ေရႊရွာေဖြေရးမွာ KIO နဲ႔ ဗမာစစ္အုပ္စု ၿပိဳင္ဆုိင္ၾကပါတယ္။ အခြင့္ထူးခံ ယုဇန ကုမၼဏီရဲ ႔ စိုက္ပ်ဳိးေရးစီမံကိန္းေၾကာင့္ ဟူးေကာင္ေဒသ က်ားထိန္းသိမ္းေရး ေဘးမဲ့ေတာမွာ က်ားသတၱ ဝါဟာ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ KIO/KIA နဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲတဲ့ (၁၇) ႏွစ္ကာလမွာ စစ္အုပ္စု၊ အခြင့္ ထူးခံ အရင္းရွင္တစု နဲ႔ တရုတ္ကုမၼဏီေတြ ကခ်င္ျပည္နယ္ စီးပြားေရးမွာ အဓိက ပါဝင္လာပါတယ္။ အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲတဲ့ အတြက္ အမ်ားဆံုး  အက်ဳိး ခံစားရ သူေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ေရႊ၊ ေက်ာက္မ်က္၊ သစ္၊ သတၱဳတြင္းနဲ႔ ေရအား လွ်ပ္စစ္ လုပ္ငန္း ေတြမွာ အႀကီး အက်ယ္ ရင္းႏီွး ျမွပ္ႏံွ ၾကပါတယ္။

စစ္အုပ္စုကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ကုမၼဏီေတြ အႀကီးဆံုး ကန္ထရိုက္ကို ရပါတယ္။ ၂၀၀၂ မွာ စစ္အစိုးရ သတ္မွတ္တဲ့ ေရႊလုပ္ကြက္ (၄၀) ေက်ာ္မွာ (၂၀) ေက်ာ္ဟာ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာပါ။ အင္မုိင္ခ၊ မလိချမစ္ဆံု၊ စြန္ပရာဘြန္၊ ပူတာအုိ၊ ဟူးေကာင္း၊ ဖားကန္႔ နဲ႔ ခ်င္းတြင္းမွာ ေရႊရွာခြင့္ ေပးပါတယ္။ စစ္အုပ္စုပိုင္ Northern Star ကုမၼဏီက တရုတ္လုပ္ငန္းရွင္ (ရင္ဟိုင္း) ကို က်ပ္ေငြ (၈၀) တန္ ေရႊလုပ္ကြက္တခု ေရာင္းခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဦးေတဇ စစ္တပ္ကို လွဴတဲ့ေငြက က်ပ္သန္း (၇၀) သာ ရွိပါတယ္။ စစ္အစုိးရနဲ႔ ဖက္စပ္ လုပ္တဲ့ ကုမၼဏီေတြဟာ သူတုိ႔ရထားတဲ့ ေရႊတူးေဖာ္ခြင့္လိုင္စင္ေတြကို တရုတ္ကို ေရာင္းစားၾက တာမ်ား ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ အမ်ားဆံုးရင္းႏီွးျမဳပ္ႏံွသူဟာ တရုတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ KIO ကလည္း အထုိက္ အေလွ်ာက္ အက်ဳိးအျမတ္ ခံစားရေပမယ့္ ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့နယ္ေျမ က်ဥ္းေျမာင္းသြားပါတယ္။

သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္စီးမွန္းေပမယ့္ ရန္ပံုေငြရရွိေရးအတြက္ သယံဇာတလုပ္ငန္းမွာ KIO ပါဝင္ လုပ္ကိုင္ လာရပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္က စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈကင္းတဲ့ က်ိတ္ဝိုင္း ေတြျဖစ္ တာမို႔ အဂတိလိုက္စားမႈမ်ားပါတယ္။ စစ္အုပ္စုနဲ႔ တရုတ္ဟာ ကခ်င္ျပည္နယ္ကို အမဲ ဖ်က္သလို ခုတ္ပိုင္းလီွးျဖတ္ေနတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အစိုးရတပ္ရင္း (၁၂၀) ေက်ာ္ဟာ KIA ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ နယ္ေျမ မွာေနရာယူၿပီး တုိက္ခိုက္ေနတာဟာ ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္းျဖစ္ပြားတဲ့ စစ္ပြဲလိုျဖစ္ေနတယ္လို႔ KIA ဒု-စစ္ဦးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္ (၂၀၁၁) ဒီဇင္ဘာလမွာ ေျပာသြားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဗမာအစိုးရတပ္ဟာ သဘာဝ သယံ ဇာတကို အမ်ားဆံုး ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္ေအာင္ ထိုးစစ္ဆင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

KIA ကခ်င္တပ္မဟာ အခ်င္းခ်င္းဆက္သြယ္လို႔ မရေအာင္ႀကိဳးပမ္းတာဟာ အစိုးရထိုးစစ္ရဲ ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ တခု ျဖစ္ပါတယ္။ KIA တပ္မဟာ (၅) ခုဟာ အေရွ ႔အေနာက္ေတာင္ေျမာက္နဲ႔ ဗဟုိဆိုၿပီး နယ္ေျမ (၅) ခုခြဲၿပီး ေနရာယူထားပါတယ္။ ဗဟိုနယ္ေျမကို တာဝန္ယူတဲ့ တပ္မဟာ (၅) ဟာ KIO/KIA ဌာနခ်ဳပ္ကို ခုခံကာ ကြယ္ပါတယ္။ ၁၉၈၇ မွာ တရုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္က KIO/KIA ဌာနခ်ဳပ္ေတြျဖစ္တဲ့ Na Hpaw နဲ႔ Pa Jau ကို အစိုးရတပ္က သိမ္းပိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဌာနခ်ဳပ္ေတြ က်ဆံုးပ်က္စီးသြားေပမယ့္ KIO/KIA လက္နက္ကိုင္ လႈပ္ရွားမႈဟာ မပ်က္စီးဘဲ ဒီကေန႔အထိ ရွင္သန္ေနပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဝ ျပည္ေသြးစည္ညီညႊတ္ေရးတပ္ဖြဲ႔လို ျပည္နယ္တခုလံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ဖို႔ဆိုတာ KIA အတြက္ မျဖစ္ႏိုင္ သေလာက္ပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္အစိတ္နဲ႔ ကြာျခားတာကေတာ့ လိုင္ဇာ ေခတ္မွာ တရုတ္ရင္း ႏီွးျမွပ္ႏံွ မႈေတြ မ်ားလာတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗမာနဲ႔တရုတ္ကို အေပးအယူလုပ္ၿပီး ကခ်င္အမ်ဳိး သားေရးနဲ႔ သယံဇာထိန္းခ်ဳပ္ေရးအတြက္ မွ်မွ်တတျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းဖို႔သာ ရွိပါတယ္။ ေရႊလီေဆြး ေႏြးပြဲမွာ တရုတ္အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ သက္ေသအျဖစ္ ပါဝင္လာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ကခ်င္တိုင္ ရင္းသား အေရးကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေျဖရွင္းႏိုင္လိမ္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။