ႀကိ ဳ း တ န္ း လ မ္ း ေ လွ် ာ က္ ဘ ဝ ထဲ က အိမ္ျပန္ညေတြေက်ာမလံုဘူး

ကိုယ္လံုးႏွင့္ က်က်နနျဖစ္သည့္ ယူနီေဖာင္း၏ ေနာက္ဆံုးၾကယ္သီးကို တပ္လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ကိုစုိးမိုး (အမည္ လႊဲ) အဖို႔ ယေန႔ည အလုပ္ခြင္သို႔ ဝင္ ရန္ အဆင္ သင့္ျဖ စ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ည က ညဦးပိုင္းသို႔အဝင္ ၈ နာရီစြန္းစြန္း ခန္႔ရိွၿပီ။ထို႔ေနာက္ခန္းမသို႔ဝင္ရန္ တံခါး တစ္ခ်ပ္ကို တြန္းဖြင့္လိုက္ၿပီး မိမိတို႔ တာဝန္ယူသည့္ေနရာမ်ားသုိ႔ သြားကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ေနာက္သို႔ယွက္ရင္း အ သင့္အေနအထား ေနရာယူလိုက္သည္။

ကိုစိုးမုိး အပါအဝင္ ဝတ္စံုဆင္ တူမ်ားႏွင့္အမ်ဳိးသားတစ္စုတို႔၏ အလုပ္ ခ်ိန္စတင္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ညကလပ္၏ ဒီေဂ်တီးလံုးက ႏိႈးေဆာ္လိုက္သည္။ထိုသူတုိ႔သည္ ညကလပ္ လံုၿခံဳေရး တာဝန္ယူသူမ်ား ျဖစ္သည္။  ညက ျပင္ပကမၻာတြင္ တိတ္ဆိတ္ လြန္းလွေသာ္လည္း ညကလပ္ အတြင္း ႏွင့္ အျပင္ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ေတာ့ ဝင္ သူ၊ ထြက္သူ၊ ရပ္ေစာင့္သူ၊ ဧည့္ႀကိဳသူမ်ားႏွင့္ ကမၻာတစ္ခုအလား ၾကက္ပ်ံ မက်စည္ကားဆဲ။ ထို႔ျပင္ကလပ္အတြင္း ၌လည္းစူးရွရွမီးေရာင္တန္းမ်ားက ကပဲြ ၾကမ္းျပင္မ်ားၾကား လြန္းထိုး သြားလာေန ၿပီး စိတ္ရိွလက္ရိွ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲကခုန္ေနသူ မ်ားအေပၚ ျဖတ္သန္းေနေခ်သည္။
ပုရိသႀကီးငယ္တုိ႔၏ ဆူညံေပါက္ ကဲြသံ၊ အေဖ်ာ္ယမကာ ပုလင္း၊ ခြက္ မ်ား တခြၽင္ခြၽင္ ႐ိုက္သံတုိ႔ႀကီးစိုးေနသည့္ ကလပ္သည္ ေသြးဆူလို႔ေကာင္းသည့္ ႀကိဳးဝိုင္းတစ္ခု သဏၭာန္ျဖစ္ေနသည္။ သင္သည္ ဤသုိ႔ေသာ ကလပ္ မ်ားကို ေရာက္ခဲ့သည္ရိွေသာ္အေရာင္ စံုအေသြးစံု ေသြးသားေရာင္းကုန္မ်ား ႏွင့္ စီးကရက္ေငြ႕မ်ားၾကား မ်က္ႏွာ ထားခပ္တင္းတင္းျဖင့္ ကလပ္အတြင္း လွည့္လည္သြားလာေနသည့္ လံုၿခံဳေရး မ်ားကို အတုိင္းသားျမင္ႏုိင္သည္။အသားညိဳညိဳ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ တုတ္တုတ္ခုိင္ခုိင္ ရိွၿပီး ခႏၶာကုိယ္ႏွင့္ မလိုက္ဖက္လွေသာ က်ဥ္းေျမာင္းသည့္ မ်က္လံုးမ်ား ပိုင္ဆုိင္ထားသူ ကိုစိုးမိုး က အသက္ ၂၉ ႏွစ္သာ ရိွေသးသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႕သဏၭာန္က အရြယ္ ထက္ ရင့္က်က္လြန္းေနသည္။ က်ယ္ေလာင္လြန္းေနသည့္ သီခ်င္း သံမ်ားၾကားက သူေျပာသည့္ စကားမ်ား ကုိ ၾကားေစရန္ ကိုယ္ကိုေဘးတစ္ဖက္ သို႔ အနည္းငယ္ ကိုင္း လိုက္ရင္း စကား စသည္။ လက္ညိႇဳးကမူ သူ၏ ညာဘက္ မ်က္လံုးအစြန္ကုိ ၫႊန္ျပရင္း ”ဒီဘက္ မ်က္လံုးက ဝိုင္းေကြၽးတာ ခံရလြန္းလို႔ ဟိုဘက္ထက္ စာရင္ ပိုက်ဥ္းေန တာ ေလ”ဟုသူ႕ကို ကလပ္လာသည့္ ေဖာက္ သည္အခ်ဳိ႕က ၿငိဳးေတးရင္း အိမ္အျပန္ လမ္းတြင္ ဝိုင္းထိုးႀကိတ္ခံရေပါင္းမ်ားပံု ကုိ သူက ဗန္းစကားျဖင့္ ‘ဝိုင္းေကြၽးတာ’ ဟု ေပါ့ေပါ့ပါးပါးဆုိသည္။ သည့္အတြက္ လည္း သူ႕ထံတြင္ ေၾကာက္လန္႔သည့္ဟန္ မျပ။

သူ၏ အလုပ္ႏွင့္ဘဝကို စိတ္ဝင္ စားဟန္ျပသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆက္ စကားေျပာလိုဟန္ျဖင့္ ၿပံဳးျပရင္း ပါး ကိုလက္ဝါးျဖင့္အုပ္ျပကာ ”အံသြားေတြ လည္း တစ္ေခ်ာင္းမွ မရိွေတာ့ဘူး။ လြန္ ခဲ့တဲ့ သံုးႏွစ္ေလာက္က ကလပ္ကအျပန္ မွာ ကားဘီးလဲတဲ့ အတံေလ။ စပန္တာ။ အဲဒါနဲ႔ အ႐ိုက္ခံရတာ”ဟု သူက ေျပာ သည္။ ေျပာစကားမ်ားတြင္ အၿငိဳးသံမပါ ေပမယ့္ နာၾကည္းခ်က္တခ်ဳိ႕ စိုက္ဝင္ ေနသည္ဟု ထင္ရသည္။ ကလပ္လံုၿခံဳ ေရးအလုပ္သည္ အႏၲရာယ္မ်ားလြန္းၿပီး အသက္အႏၲရာယ္ႏွင့္လည္း နီးကပ္ေန သည္ဟု ဆုိသည္။    ကလပ္လံုၿခံဳေရး အလုပ္သည္ အျခားေသာ လံုၿခံဳေရးဝန္ထမ္းမ်ား၏ တာဝန္ႏွင့္တူညီမႈရိွသည္ မဟုတ္ေလာ။ လံုၿခံဳေရးဟူသည္လံုၿခံဳမႈရိွေစရန္ အခ်ိန္
ျပည့္ေစာင့္ဆုိင္းၾကည့္႐ႈေနၾကရ သူမ်ား။ စူပါမားကက္မွအစ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတ အဆင့္အထိပင္ လံုၿခံဳေရးတုိ႔၏ အခန္း က႑ပါဝင္သည္။သို႔ေသာ္ ကလပ္လံုၿခံဳ ေရးဝန္ ထမ္းတစ္ဦး ျဖစ္လိုပါက ကိုယ္ခံ ပညာ အနည္းဆံုးႏွစ္မ်ဳိးခန္႔ တတ္ရ သည္။ ¤င္းပညာမ်ားကိုလည္း ကြၽမ္း က်င္ပိုင္ႏုိင္စြာ သံုးႏုိင္မည့္အေနအထား ရိွရမည္။

‘လံုၿခံဳေရး’ ဆုိသည္ကို ”ဝန္ထမ္း” ဟူသည့္အထိန္းအကြပ္ျဖင့္ ကာရံထား သည့္အတြက္ ထိုသူတုိ႔တြင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ က အျပည့္အဝ မရိွ။ လြန္လြန္က်ဴး က်ဴး ေသာင္း က်န္း သည့္ သူမ်ဳိးကုိသာ ပညာ အနည္း အက်ဥ္းေပးခုိင္းထားသည္ဟု သိရသည္။ထိုပညာသည္လည္း နာက်င္ မႈ အျပင္းအထန္ မျဖစ္ေစဘဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ သက္သက္ျဖင့္ ကလပ္ အျပင္သို႔ ဆဲြထုတ္ သြားရန္သာ ျဖစ္သည္။ ရန္စစိန္ေခၚ သူမ်ားကုိလည္း လက္ပိုက္ၾကည့္တတ္ ရသည္။ ဆုိးဆိုးရြားရြား ႏွိပ္ကြပ္မိသည္ ႏွင့္ မိမိသူေဌး ေဖာက္ သည္ ဆံုး႐ႈံးႏုိင္ သည္ကိုလည္း ေခါင္းအတြင္း ျဖည့္ထား ရသည္။ သူတုိ႔သည္ နာမည္ႏွင့္ မလိုက္ သည့္ တာဝန္မ်ားစြာရိွေနၿပီး လံုၿခံဳေရး ဟူသည့္ စကားက ထိုသူမ်ားကိုယ္တုိင္ အတြက္မူ အေဝးဆုံးေနရာတြင္ ရိွေန သည္။

”ကလပ္တုိင္းမွာ ဥာဥ္ဆုိတာရိွ တယ္။ ကလပ္ကို လန္႔သြားေအာင္ မလုပ္ရဘူး။ ကလပ္လန္႔ေအာင္ လုပ္ၿပီ ဆုိရင္ေတာ့ ကလပ္ပိတ္ရဖို႔ နီးသြားမွာ။ ဒါဆုိ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ လည္း ထမင္းအုိး ကဲြၿပီ”ကိုစုိးမုိး၏ စကားအရ သူတုိ႔၏ အလုပ္မွာ ႀကိဳးတန္းလမ္းေလွ်ာက္ေနရ သည္ဟု ျမင္မိသည္။ ကုိစိုးမုိးကဲ့သို႔ လံုၿခံဳေရးဝန္ထမ္း က ကလပ္အတြင္း ငါးဦးခန္႔သာ ရိွၿပီး အားလံုးနီးပါးမွာ ကိုယ္ပိုင္အရည္ အ ေသြးမ်ားႏွင့္ျဖစ္ေၾကာင္း ၎၏ ေျပာျပခ်က္ရ သိရသည္။ သူကိုယ္တုိင္လည္း တကၠသိုလ္မွဘဲြ႕ရထားသူျဖစ္ၿပီး က်န္ သူမ်ားကလည္း အနိမ့္ဆံုး ဆယ္တန္း ေအာင္ျမင္ထားသူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးမႈေၾကာင့္ ညပိုင္း အခ်ိန္မွသာ အလုပ္စတင္ဝင္ရသည့္ က လပ္ လံုၿခံဳေရးအလုပ္ကိုလုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး လစာႏႈန္းထားကေတာ့ ငါးေသာင္းစြန္း စြန္းသာရသည္ဟု ၎က ဆုိရွာသည္။

အခ်ဳိ႕က အလုပ္ေျပာင္းခ်င္၍ အလုပ္ထပ္ရွာေသာ္လည္း အေျခအေန မေပးမႈေၾကာင့္ ထိုအလုပ္၌ပင္ သံမႈိစဲြ ေနသည္။ သူကိုယ္တုိင္ကေတာ့ သူႏွစ္ သက္ သည့္ ေမြ႕ထိုင္း ပညာရပ္ကုိ အသံုး ခ်ခြင့္ရေန၍ ယင္းအလုပ္၌ပင္ ေပ်ာ္ ေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဝန္ခံသည္။ သို႔ ေသာ္ ရမ္းကားစြာျဖင့္ ကိုင္တြယ္ လုပ္ ေဆာင္ခြင့္မရိွ။ သူတုိ႔သည္ လံုၿခံဳေရး ႏွင့္အတူ ဝန္ေဆာင္မႈကုိပါ တစ္ၿပိဳင္ တည္း ေပးေနရသူမ်ားဟု သူ႕ကုိယ္သူ ရည္ၫႊန္းေျပာဆုိသည္။စကားအနည္းငယ္ ေျပာၿပီးသည္ ႏွင့္ တာဝန္က်ရာ ေနရာ သို႔ ျပန္သြားကာ လံုၿခံဳေရး ျပန္ယူသည္။ လူမ်ားမ်ား စု ေဝးမိလာၿပီဆုိသည္ႏွင့္ ထိုလူစုမ်ားၾကား တုိးဝင္ရသည္။ လူစုခဲြရသည္။ တစ္ဖက္ ဖက္က တင္းမာလာဟန္ ရိွသည္ႏွ င့္ ဝင္ ေရာက္ဖ်န္ေျဖရသည္။ တခ်ဳိ႕ကို ထုိင္ခံု ေနရာသုိ႔ ေျပာဆိုျပန္လႊတ္ရသည္။ ၿပီး လွ်င္ အသင့္အေနအထား ေနရာျပန္ယူ ရသည္။ လူစုျပန္လွ်င္ ၾကားဝင္ရသည္။ ဤသည္က ကလပ္လံုၿခံဳေရးတုိ႔၏ တာဝန္ ဟုဆုိႏုိင္သည္။သို႔ေသာ္လည္း တစ္စိတ္ တစ္ပုိင္းဟူ၍လည္း ဆုိႏိုင္သည္။ သူတုိ႔ ထံတြင္ စည္းကမ္းႏွင့္အႏၲရာယ္တုိ႔ က်န္ ရိွေနေသးေၾကာင္း သိရသည္။

အဆင့္ျမင့္ မဂၤလာေစ်းႀကီး၏ ည ကလပ္ႀကီးတစ္ခုမွ လံုၿခံဳေရးေခါင္း ေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုမုိးသူက ¤င္းတုိ႔ သည္ တာဝန္ခ်ိန္အတြင္း အရက္ေသ စာ မဆုိထားႏွင့္ ေဆး လိပ္ပင္ ေသာက္ သံုးခြင့္ မရိွဟု ဆုိသည္။ သူတုိ႔လို လံုၿခံဳေရးေခါင္းေဆာင္ အပါအဝင္ ဝန္ထမ္းမ်ားကုိ လက္ေထာက္ မန္ေနဂ်ာ ဆုိသူက လွည့္ပတ္၍ ထပ္မံ ေစာင့္ၾက ပ္ေနေၾကာင္းကို၎ကအေနာက္ တုိင္းဝတ္ စံုျပည့္ႏွင့္ ခပ္ထြားထြားလူကို ၫႊန္ျပရင္းဆုိသည္။ ကိုမိုးသူက ကလပ္ လံုၿခံဳေရးလုပ္သက္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္စု စာရိွၿပီး သူ႕အ ထပ္ တြင္ ‘ပ’အဆင့္ လံုၿခံဳ ေရးေခါင္း ေဆာင္ရိွေသးေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ကလပ္လံုၿခံဳေရးတုိ႔တြင္ လက္နက္ ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ မရိွ။ သူတုိ႔၏ အဓိက အားကိုးက လက္ႏွ င့္ေျခေ ထာက္သီးသန္႔သာ ျဖစ္သည္။ အရပ္ငါးေပ ငါးလက္မခန္႔ရိွသည့္ ကိုမိုးသူက လံုၿခံဳေရးလုပ္သက္ရင့္ေနၿပီ ဟု ဆုိႏုိင္ေသာ္လည္း သူတကယ္ျဖစ္ ခ်င္သည္ ကေစ်း ကြက္ ရွာေဖြရသည့္ မားကက္တင္း။ စမတ္က်က်ဝတ္ဆင္ရင္း အေျပာ ခ်ဳိခ်ဳိျဖင့္ လုပ္ကိုင္လိုၿပီး စားပဲြတြင္ ထုိင္ ကာ ေဘာလ္ပင္ျဖင့္ လက္မွတ္ထိုး တာ ဝန္ေပးႏုိင္သည့္ မားကက္ တင္းမန္ေန ဂ်ာအဆင့္ကို ယခုအခ်ိန္ထိ ေမွ်ာ္လင့္ ေနမိေသးသည္ဟု ၿပံဳးတံု႔တံု႔ျဖင့္ ဆုိ သည္။ သို႔ေသာ္ လက္ရိွဘဝကား ေမွ်ာ္ လင့္ခ်က္ႏွင့္ ျပဒါးတစ္လမ္း၊ သံတစ္ လမ္း သာ ရိွေနသည္။

ကလပ္လံုၿခံဳေရး မလုပ္လိုေတာ့ဘဲ ထြက္လိုက္ပါက အလုပ္ အကိုင္ရွားပါး သည့္ေခတ္တြင္ စားအုိးေပ်ာက္မည္ကုိ စိုးရြံ႕သျဖင့္ ရိွရင္းစဲြအလုပ္ကို မွိန္းလုပ္ ရင္းက
ထိုအလုပ္၌ပင္ျမဳပ္မွန္းမသိ ျမဳပ္ဝင္ခဲ့ရသည္ဟု သူ႕လုပ္သက္ ၾကာျမင့္ရ ပံုကုိ ဖြင့္ဟသည္။ အမွန္အတိုင္းဆုိရ လွ်င္ သူ႕ထံတြင္ အလုပ္မေျပာင္းလိုသည့္ အေၾကာင္းရင္း တစ္ခ်က္လည္း ရိွေသး သည္။ ”ဘာအလုပ္ လုပ္လုပ္၊ အလုပ္က အလုပ္ပဲေလ။ အလုပ္ လုပ္ရင္ေတာ့ အဲဒီအလုပ္ထဲမွာ အျမင့္ကို ေရာက္ခ်င္ တာပဲ။ ကလပ္မွာ မန္ေနဂ်ာ ဆုိတာ ဝိတ္တာအဆင့္က ျဖစ္ခြင့္မရိွဘူး။ လံုၿခံဳ ေရးေခါင္းေဆာင္ကသာ လုပ္သက္ၾကာ ရင္ ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ရိွတာ” သူ႕ထံက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးႀကီး သည္ ေပး ဆပ္မႈႀကီး ႀကီးႏွင့္ ရင္းႏွီးထား ရျခင္းလည္းျဖစ္ေၾကာင္း သူကိုယ္တုိင္ သိသည္ဟုလည္း ဆုိသည္။
”မန္ေနဂ်ာမျဖစ္ခင္လည္း ဘဝ ေျပာင္းသြားႏုိင္တယ္။ ဒါကေတာ့လည္း ကံေပါ့”ဟု ကိုမိုးသူက ေျပာသည္။ ကလပ္လံုၿခံဳေရးမ်ား အားလံုးကို စစ္တမ္းေကာက္မည္ ဆုိပါက တူညီ သည့္ အခ်က္တစ္ခု ရိွမည္ထင္မိသည္။ ထိုထင္ျမင္ခ်က္သည္ ၎တုိ႔၏ လက္ ေတြ႕လုပ္ကိုင္ေနရသည့္လုပ္ငန္းအေပၚ ထားသည့္ စိတ္တုိ႔ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ သည္။ ထိုသူတုိ႔သည္ မိမိတို႔တတ္ကြၽမ္း ထားသည့္ ကိုယ္ခံပညာရပ္မ်ားအေပၚ မွီခိုရင္း စြန္႔စားလိုၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္ ဟု လံုၿခံဳေရးဝန္ထမ္းတုိ႔ ကိုယ္စားကိုစိုးမုိးက ဆုိသည္။

”ဒီအလုပ္က သတိၱမရိွလို႔ကေတာ့  မေတြးတာေတာင္ အေကာင္းဆံုးပဲ။ လူ မုိက္လို မိုက္လားခ်မလားလည္း လုပ္လို႔ မရဘူး။ အတတ္ႏုိင္ဆံုး သည္းခံရတယ္။ မနက္ပုိင္း အလုပ္နားခ်ိန္ေတြဆို စိတ္ ကို စုစည္းမႈရိွေအာင္ တရားထုိင္ရေသးတယ္”  ကိုစိုးမုိး၏ စကားက ကလပ္လံုၿခံဳ ေရးတုိ႔ကုိ လူမိုက္စာရင္းထဲ မသြင္းမိရန္ ကာရံေျပာလိုက္ သည္ဟု ထင္မိသည္။ သူတုိ႔တြင္ အရည္အေသြးမ်ား ရိွၿပီး ၎အရည္အေသြးမ်ားကုိလည္း ကလပ္ပိုင္ ရွင္က ထုတ္ေဖာ္ခ်ီးက်ဴးမႈ ျပဳေစလိုသည္ ဟု ကိုစုိးမုိးက ဆုိသည္။ ထို႔ေနာက္ယူ နီေဖာင္းကို အနည္းငယ္တည့္လိုက္ရင္း ”ကြၽန္ေတာ့္ဆို သူေဌးက နည္း နည္း ပုိအခြင့္ေပးထားတယ္။ လြန္လာ တဲ့သူဆုိရင္ ထုိးတာမ်ဳိးေလာက္ထိ ေပး လုပ္ တယ္။ ဒါလည္း ကလပ္အျပင္မွပါ” ဟု ၎က ေျပာသည္။

ညကလပ္သည္ အေရာင္စံု၊ အနံ႔ စံုျဖင့္ အျပင္ပန္းျမင္ၾကည့္လွ်င္ စည္ ကားသေယာင္ ျဖစ္သည္။ လက္ေတြ႕ တြင္ေတာ့ ဒုစ႐ိုက္အမႈတုိ႔ လြန္႔လူးက်က္ စားရာသာ ျဖစ္သည္။ ညကလပ္တုိ႔ကား ည ၈ နာရီမွ နံနက္ ၄ နာရီခန္႔ထိ ဖြင့္ လွစ္ၾကၿပီး ကလပ္တစ္ခုအတြက္ လံုၿခံဳ ေရးကုိ ဂ႐ုစိုက္ၾကသည္။ ကလပ္ပိုင္ရွင္ တုိ႔က ၎တုိ႔ပုိင္ ကလပ္မ်ား ပိတ္ သိမ္း မခံရေရးအတြက္ လံုၿခံဳေရးကို ၾကပ္မတ္ သည္။ လံုၿခံဳေရးခန္႔အပ္မႈကိုေတာ့ အ ေရအတြက္ထက္ အရည္အခ်င္းကုိ ရွာ ေဖြၾကသည္ဟု သိရသည္။ ရွာေဖြရရိွ သည့္ ဝန္ထမ္းမ်ားကုိ အတတ္ႏုိင္ဆံုး သည္းခံရမည္ဟု သင္ၾကားထားေသာ္ လည္း ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရိွပါက ယင္းဝန္ ထမ္းအတြက္ ေဆးဖိုးေတာ့ ေထာက္ပံ့ သည္။

သို႔ေသာ္ကလပ္ျပင္ပတြင္ ျဖစ္ပြား မည့္အၿငိဳးအေတးရန္ပဲြမ်ားအတြက္ကိုမူ ကလပ္က ဝန္ထမ္းမ်ားကုိ အရိပ္မေပး ႏုိင္ေတာ့။ကိုယ္ျဖစ္ကိုယ္ခံ သေဘာတရား ႏွလံုး သြင္း ထားရေၾကာင္း ကိုစိုးမုိးက သူ႔ခံယူခ်က္ကုိ ေျပာသည္။”အမွန္အတုိင္း ေျပာရရင္ အိမ္ ျပန္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြက ေက်ာမလံုဘူး။ ကိုယ္က တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္သြား ၿပီေလ။ ဘယ္ေလာက္ သတိၱရိွတယ္ ေျပာေျပာ လူအုပ္နဲ႔ဆုိရင္ေတာ့ ခံရမွာ ပဲ မဟုတ္လား” ကိုစိုးမုိး၏ စကားက လက္ေတြ႕ ခံစားႀကံဳေတြ႕ေနရပံုကို ျမင္သာေစ သည္။ သူတုိ႔အ တြက္ ကလပ္အတြင္းက လံုၿခံဳမႈရိွေနသေယာင္ေတာင္ ထင္ရသည္။ ကိုယ္က ျပႆနာအစရွာသူမဟုတ္ေသာ္ လည္း ျပႆနာမ်ားက ဆုိက္ဆုိက္ၿမိဳက္ ၿမိဳက္ ေရာက္ လာျခင္းျဖစ္ၿပီး တစ္ညကုိ အနည္းဆံုး ရန္ပဲြေလးပဲြခန္႔ ဝင္ေျဖရွင္း ေနၾကရသည္။

သူတုိ႔သည္ လူမုိက္ဂိုဏ္း အဖဲြ႕သားမ်ား မဟုတ္ေသာ္လည္း ရန္ မ်ားေနၾကရစၿမဲ ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ထဲတြင္ အသက္ႏွင့္ ရင္းရသည့္အလုပ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လည္း ရိွေနသည္။ ယင္း အလုပ္က ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေသးသည့္ အခ်ဳိ႕ ေသာ ျမႇဳပ္ကြက္မ်ားလည္း ရိွေကာင္း ရိွႏိုင္သည္။ မည္သုိ႔ဆုိဆုိ ထိုသူတုိ႔သည္ ကလပ္၏ လူၾကမ္းမ်ား တစ္ျဖစ္လဲ ဝန္ ထမ္းမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ေဒါသအရိွန္ ကုိ မ်ဳိသိပ္ထားတတ္ရင္း ဝန္ေဆာင္မႈ ပါ တဲြေပးတတ္ၾကရသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ညကလပ္တစ္ခုအတြင္း လံုၿခံဳစြာ ေပ်ာ္ ရႊင္မႈရေစရန္က ထိုသူတုိ႔အေပၚတြင္ မ်ား စြာ မူတည္ေနသည္။

အကယ္၍ သင္သည္ ညကလပ္ တစ္ခုကို ေရာက္ပါက ထိုသူမ်ားကို စီးကရက္ေငြ႕မ်ား၊ အေရာင္စံုအေသြး စံု ေသြးသားေရာင္းကုန္မ်ားၾကား က ျပတ္သား စြာ ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ သည္။ ထိုသူတုိ႔သည္ ညကလပ္တုိ႔၏ လံုၿခံဳေရးဝန္ထမ္းမ်ား ျဖစ္သည္။

သုတလင္း
Popular Myanmar News Journal