"အေပ်ာ္မယားျဖစ္ခဲ့ရသည့္အမ်ဳိးသမီးမ်ား"

ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၉၈ခုႏွစ္တြင္ ျပဌာန္းခဲ့ေသာ ျမန္မာနုိင္ငံတရားဥပေဒမ်ား  ဆုိင္ရာ အက္ဥပေဒတြင္ အမႈသည္မ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္လ်ွင္ ဗုဒၶဘာသာတရားဥပေဒ၊ မေဟာေမဒင္ျဖစ္လ်ွင္ မဟာေမဒင္ တရားဥပေဒ၊ ဟိႏၵဴျဖစ္လ်ွင္ ဟိႏၵဴတရားဥပေဒအရ အဆုံးအျဖတ္ေပးရမည္ဟု ျပဌာန္းထားေသာ္လည္း အမႈသည္မ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မဟာေမဒင္၊ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဟိႏၵဴစသည္ျဖင့္ ျဖစ္လာပါက မည္ကဲ့သုိ႔ ဆုံးျဖတ္ရမည္ကုိကား မပါဝင္ခဲ့ေပ။

ျမန္မာ့ဓေလ့ထုံးတမ္းႏွင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနထုိင္လာခဲ့ၾကေသာ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ လူမ်ဳိးျခားမ်ား၏ ဓေလ့ထုံးတမ္းမ်ားကုိ နားမလည္ၾကေခ်။ လူမ်ဳိးျခားေယာက်္ားႏွင့္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျပီး အၾကင္လင္မယားအျဖစ္ ေနထုိင္လာခဲ့ၾကသျဖင့္ မိမိတုိ႔သည္ တရားဝင္လင္မယားအျဖစ္သာ နားလည္ၾကသည္။ ျမန္မာ့ဓေလ့ ထုံးတမ္းဥပေဒအရ လင္ႏွင့္မယားသည္ တန္းတူအခြင့္အေရး ရရွိၾကသည္။ လင္ေသမယား၊ မယားေသလင္ အေမြဆက္ခံခြင့္သည္ တရားတစ္ထုံးစြဲဆုိေတာင္းခံရသည့္အခြင္းအေရးမ်ဳိးမဟုတ္ေခ်။ျမန္မာ့ဓေလ့ထုံးတမ္းဥပေဒအရ လက္ထပ္ထိမ္းျမားေရးတြင္ ဘာသာ အယူဝါဒ မတူညီမႈ အတားအဆီး၊ လူမ်ဳိးအႏြယ္ ဇာတ္မတူညီမႈ အကန္႔အသတ္၊ လက္ထပ္ထိမ္းျမားပြဲကုိ မဂၤလာအခမ္းအနားႏွင့္ ျပဳလုပ္ရမည္ဟူေသာ သတ္မွတ္ခ်က္မရွိသျဖင့္ လူမ်ဳိးျခား ေယာက်္ားမ်ားကုိ တရားဝင္ လင္ေယာက်္ားဟူ၍ပင္ နားလည္ၾကသည္။

သုိ႔ရာတြင္ အေရးကိစၥ တစ္စုံတစ္ရာေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ တရားဝင္ လင္မယားျဖစ္ေၾကာင္းကုိပင္ မနည္းခုခံေနရသည္။ မိမိတုိ႔၏ ပုဂၢလိကအခြင့္အေရးမ်ား ဆုံး႐ႈံးရေသာအခါ ဥပေဒ၏ အကူအညီကုိ ယူရေသာအခါ ဘာသာျခား၊ လူမ်ဳိးျခား၊ လင္ေယာက်္ား၏ တရားဥပေဒအေပၚမွာ လုံးဝတည္သြားေတာ့သည္။ ဘာသာျခား၊ လူမ်ဳိးျခားေယာက်္ား၏ တရားဥပေဒက ဤနည္းဤပုံျဖင့္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းကုိ အသိအမွတ္မျပဳ။ လက္ထပ္ထိမ္းျမားလ်ွင္ ဤနည္းလမ္း ဤစည္းကမ္းမ်ားကုိ မလုိက္နာပါက တရားမဝင္ဟု ျပဌာန္းထားလ်ွင္ ျမန္မာ့ဓေလ့ထုံးတမ္းဥပေဒအရ တရားဝင္ေနမႈကုိ ထည့္သြင္းစဥ္းစားျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း တရားမဝင္ဟုပင္ ဆုံးျဖတ္ခံရသည္။ ထုိအခါ ႏွစ္ဦးသား အၾကင္လင္မယားအျဖစ္ ေပါင္းသင္းၾကစဥ္က ေမြးဖြားလာေသာ သားသမီးမ်ားသည္ပင္ တရားမဝင္ေသာ သားသမီးမ်ားအျဖစ္ မ်က္ႏွာငယ္ဘဝေရာက္ရေလေတာ့သည္။ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား အေနႏွင့္ သားကုိသခင္၊ လင္ကုိဘုရားဟူေသာ အယူအဆ၊ အိမ္ဦးနတ္ဟူေသာ အေတြးအေခၚမ်ားျဖင့္ ရုိေသေလးစားစြာ ျပဳစုလုပ္ေက်ြးခဲ့ရသည္မ်ားပင္ အရာမထင္ေတာ့ဘဲ အေပ်ာ္မယားအဆင့္အတန္းသုိ႔ပင္ ေရာက္ခဲ့ရသည္။ ျမန္မာ့ဓေလ့ ထုံးတမ္းအရ ဤသုိ႔ကာမဂုဏ္ကိစၥမ်ဳိးတြင္ “အေပ်ာ္” ဟူ၍ သတ္မွတ္ခံရျခင္းသည္ အမ်ဳိးသမီး၏ ဂုဏ္သိကၡာကုိ မ်ားစြာက်ဆင္းေစသည္။ ဤသုိ႔ေသာ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ဘာသာျခား လူမ်ဳိးျခား ေယာက်္ားမ်ားႏွင့္ အိမ္ေထာင္ဖက္မိရေသာ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး၏ အနာဂတ္ဘဝ အာမခံခ်က္မ်ားသည္ ေရေရရာရာ မရွိေတာ့ဘဲ ရင္နင့္စဖြယ္ အျဖစ္ဆုိးမ်ားသာ ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ထုိသုိ႔ေသာ အျဖစ္ဆုိးမ်ားမွ ကင္းလြတ္ေစရန္ ရည္သန္လ်က္ အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကုိ မ်ဳိးခ်စ္ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ ဥပေဒက်ြမ္းက်င္သူမ်ဳိးခ်စ္ျပည္သူမ်ားမွ ျဖစ္ေပၚလာေစရန္၊ ျပဌာန္းေပးေစရန္ ၾကိဳးစားေဆာင္ရြတ္ေနၾကျခင္းျဖစ္၏။ မ်ဳိးမခ်စ္၊ မ်ဳိးမစစ္မ်ားကေတာ့ အခုထိ ကန္႔လန္႔တုိက္ဆဲျဖစ္သလုိ ဆက္လက္ျပီးေတာ့လည္း ကန္႔လန္႔တုိက္ေနဦးမည္သာ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
(ဦးေအးခ်ဳိ-မဟာဝိဇၨာ)
စာဖတ္သူအားလုံးသက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာျပီး လုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုံးတစ္ဝတည္းျပည့္ဝၾကပါေစ။

အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)