Time in Rangoon 
မ်က္ေမွာက္ကာလတြင္ အၾကမ္းဖက္မႈသည္ တစ္ကမၻၻာလံုးပ်ံ႕ႏွံ႔လာလ်က္ရွိရာ အေမရိကန္ ႏွင့္ ႐ုရွားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ပင္ ၾသဂုတ္လအတြင္း အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားစြာႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရ လ်က္ရွိသည္။ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားသည္ ပံုသ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ျဖစ္တည္လာလ်က္ရွိရာ အမ်ား အားျဖင့္ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး အစြန္းေရာက္တို႔၏အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား၊ ႏိုင္ငံခြဲထြက္လို၍ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား စသည္ျဖင့္ေတြ႕လာရသည္။ အၾကမ္းဖက္မႈႏွိမ္နင္းေရးအတြက္ ႏိုင္ငံတိုင္း တြင္ ဥပေဒမ်ားျပ႒ာန္း၍ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လုပ္ေဆာင္လာၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းေရးဆိုသည္မွာ ႀကိဳတင္လက္ဦးမႈ ရယူ၍တားဆီးႏွိမ္နင္းျခင္း၊ စစ္ဆင္ေရး မ်ားျပဳလုပ္၍တိုက္ခိုက္ႏွိမ္နင္းျခင္းဟု အေမရိကန္တို႔မွအဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုထားသည္။ အာဖဂန္ နစၥတန္တြင္ တာလီဘန္တို႔၏အၾကမ္းဖက္မႈျမင့္မားလာသျဖင့္ အေမရိကန္တို႔မွ က်ဴးေက်ာ္စစ္ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည္။ ေခ်ခ်င္းညွာသို႔ ႐ုရွားတို႔က်ဴးေက်ာ္စစ္ဆင္ႏႊဲခဲ့သည္။ အၾကမ္းဖက္မႈအတြက္ တရားေသာစစ္ဆင္ႏႊဲခဲ့ျခင္းဟု မွတ္ယူခဲ့ၾကသည္။ အစၥေရးႏွင့္ ပါလက္စတိုင္းပဋိပကၡမ်ား၊ ကိုလံဘီယာျပည္တြင္းစစ္၊ ၿဗိတိန္၏အိုင္ယာလန္သူပုန္ႏွိမ္နင္းျခင္းႏွင့္ သီရိလကၤာျပည္တြင္း စစ္တို႔သည္ အၾကမ္းဖက္မႈႏွိမ္နင္းေရးစစ္ပြဲမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
သီရိလကၤာေျမာက္ပုိင္းရွိ တမီးလ္က်ားသူပုန္တို႔သည္ လြတ္လပ္ေသာ တမီးလ္ႏိုင္ငံ ခြဲထြက္ရန္အတြက္ အစိုးရအားဆန္႔က်င္၍ လက္နက္ကိုင္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္။ တမီးလ္သူပုန္ တို႔သည္ အာရွ၏ အရွည္ၾကာဆံုးေသာင္းက်န္းသူ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ဖြဲ႕ပင္ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ ေျမာက္ပိုင္းရွိ ျပည္ေထာင္စုခြဲထြက္လိုသည့္ ကခ်င္တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ႏွင့္ အလားသ႑ာန္ခပ္ဆင္ဆင္တူေလသည္။ တမီးလ္က်ားသူပုန္မ်ားသည္ သီရိလကၤာ ေျမာက္ပိုင္းကိုသိမ္းပိုက္ထားခဲ့သည္။ ၎တို႔အင္အားမွာ ၇၀,၀၀၀ ခန္႔ရွိၿပီး အစိုးရတပ္ အင္အားမွာ ၁၅၀,၀၀၀ ခန္႔ရွိသည္။ ၎တို႔သည္ ျပည္သူအားအစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ အစိုးရအေဆာက္အဦမ်ားအား ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီးျခင္း၊ စီးနင္းတိုက္ခိုက္ျခင္း၊ အေသခံဗံုးခြဲတိုက္ခိုက္ျခင္း စသည္ျဖင့္ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္မ်ားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၎တို႔အား အိႏိၵယႏိုင္ငံရွိတမီးလ္မ်ားႏွင့္ ဥေရာပ၊ အာဖရိကရွိ တမီးလ္မ်ားက ေထာက္ခံအားေပးခဲ့ ၾကသည္။ ၎အျပင္ အိႏိၵယႏိုင္ငံကပါ အကူအညီမ်ားေပးခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ အစိုးရႏွင့္ (၆)ႀကိမ္ေဆြးေႏြးမႈျပဳလုပ္ၿပီး ၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾက သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၂၀၀၅ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ တမီးလ္က်ားတို႔သည္ သီရိလကၤာ ေရြးေကာက္ပြဲမွႏုတ္ထြက္ခဲ့သည္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ အစိုးရကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ကေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးရန္ကမ္းလွမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ၎တို႔ကလက္မခံခဲ့ဘဲ တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ အျပန္အလွန္စြပ္စြဲမႈမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ကာ ၂၀၀၈ခုႏွစ္တြင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးပ်က္ျပယ္ခဲ့သည္။ ၎ေနာက္ပိုင္းအစိုးရတပ္မ်ားႏွင့္ ျပင္းထန္စြာတိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး အစိုးရအေပၚတြင္ ႏိုင္ငံတကာမွဖိအားေပးရန္ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ၂၀၀၉ခုႏွစ္တြင္ တမီးလ္က်ားသူပုန္တို႔မွ အထိအခိုက္မ်ားလာသျဖင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲရန္ အစိုးရသို႔ကမ္းလွမ္းခဲ့ေသာ္လည္း အစိုးရမွ ပယ္ခ်ခဲ့သည္။ ၎ေနာက္တမီးလ္သူပုန္မ်ားကို ေလေၾကာင္းအပါအ၀င္ အစိုးရတပ္မ်ားက အၿပီးသတ္တိုက္ခိုက္ႏွိမ္နင္းခဲ့သည္။ စစ္ဆင္ေရးအတြင္း ႏွစ္ဖက္အက်အဆံုး ၂၅၀၀၀ ေက်ာ္ ခန္႔ရွိၿပီး ၇၀၀၀ ခန္႔ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ကာ ျပည္သူ ၃၅၀၀၀၀ ခန္႔အား ေဘးလြတ္ရာသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္း ေစခဲ့ရသည္။
မိမိတို႔ႏိုင္ငံအတြင္းရွိ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအနက္ KIA ၏ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကိုေလ့လာၾကည့္ပါက ရထားလမ္းႏွင့္ ကားလမ္းတံတားမ်ားေဖာက္ခြဲ ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ေပၚလူေနရပ္ကြက္မ်ားတြင္ မိုင္းေထာင္ေဖာက္ခြဲျခင္း၊ တာပိန္ ေရအားလွ်ပ္စစ္လမ္းေၾကာင္းတြင္ အျပစ္မဲ့ျပည္သူ ၇ ဦးအားသတ္ျဖတ္ခဲ့ျခင္း၊ ေက်းရြာလူႀကီး အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ျပည္သူအခ်ိဳ႕အားသတ္ျဖတ္ခဲ့ျခင္းမ်ား၊ ေနရာအႏွံ႔မိုင္းေထာင္ျခင္းမ်ားမွာ ကခ်င္ ျပည္နယ္လြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ မည္သို႔မွ်မသက္ဆိုင္ဘဲ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္မ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။ ကခ်င္အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ရွမ္းလူငယ္/မိန္းကေလး မ်ားအား အတင္းအဓမၼစစ္သားစုေဆာင္းျခင္းမ်ားသည္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ျပန္ၾကားေရးဌာန၏မွတ္တမ္းမ်ားအရ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ ရထားလမ္း၊ ကားလမ္း မ်ားအား KIA မွမိုင္းခြဲဖ်က္ဆီးမႈ ၁၅၁ ႀကိမ္၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားႏွင့္ အေဆာက္အအံုမ်ားအား ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီးမႈ ၂၃ ႀကိမ္၊ ေက်းရြာမ်ားအားမီး႐ိွဳ႕မႈ ၁၃ ႀကိမ္၊ အတင္းအဓမၼဖမ္းဆီး၍ စစ္သားစုေဆာင္းမႈအႀကိမ္ ၅၀၀ ေက်ာ္ႏွင့္ KIA မိုင္းေၾကာင့္ ေသဆုံးဒဏ္ရာရသူ ရာဂဏန္း ေက်ာ္ရွိေၾကာင္းသိရသည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္လူထုအေနျဖင့္ ရထားလမ္း၊ ကားလမ္း၊ တံတား မ်ားဖ်က္ဆီးခံထားရသျဖင့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္မႈျပတ္ေတာက္ကာ စိတ္သြားတိုင္း ကုိယ္မပါ ဘဲ၊ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်မိသားစုဘ၀လံုၿခံဳေရးအား ၿခိမ္းေျခာက္္ခံေနရသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရမွ တိုင္းရင္းသားညီအစ္ကိုမ်ား ရင္ၾကားေစ့ေရးႏွင့္ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းစြာ တည္ေဆာက္ႏိုင္ေရး အတြက္ စိတ္ရွည္သည္းခံစြာျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ကမ္းလွမ္း၍ အျခားတိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္အတူ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးခဲ့မႈအႀကိမ္ႀကိမ္ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သေဘာထားမမွန္သျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းစဥ္မွေသြဖည္ၿပီး အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပကာ အခ်ိန္ ဆြဲ၍ေသြးသစ္ေလာင္းျခင္းႏွင့္ အင္အားျဖည့္တင္းျခင္းကိုသာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ေဆြးေႏြးပြဲမွ မည္သည့္အက်ိဳးရလဒ္မွ်ထြက္ေပၚလာျခင္းမရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရမွ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အရွိန္အဟုန္ျမွွင့္တင္ ေဆာင္ရြက္ေနစဥ္ အလုိက္သင့္ပါမလာဘဲ ေနာက္က်န္ေနသူ၊ ေနာက္ျပန္သြားလိုသူမ်ားကို လက္တြဲျဖဳတ္ခဲ့မည္ဟု ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရမွ ေျပာၾကားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
KIA ၏လုပ္ရပ္မ်ားသည္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံရွိ တမီးလ္က်ားသူပုန္တို႔၏ အၾကမ္းဖက္ လုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ထပ္တူနီးပါးတူညီေနသည္ကို ေတြ႕ရွိရသည္။ KIA အေနျဖင့္ယခုကဲ့သို႔သာ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္မ်ားအတုိင္း ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းမည္ဆိုလွ်င္ ျပည္သူလူထု၏အက်ိဳး စီးပြားကိုကာကြယ္ရန္အတြက္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံမွ တမီးလ္က်ားသူပုန္မ်ားအား ျပတ္ျပတ္ သားသားႏိွမ္နင္းသကဲ့သို႔ အစိုးရမွျပတ္သားစြာေဆာင္ရြက္သင့္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း မေနာေျမမွ အတိဒုကၡေရာက္ေနသည့္ ျပည္သူမ်ားကိုယ္စားဆႏၵျပဳလုိက္သည္။
မေနာေမာင္
0 comments:
Post a Comment