ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအေၾကာင္း ေျပာၾကရေအာင္ (၁)

ပထမဦးစြာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာ အေခၚအေ၀ၚမ်ားကို ရွင္းလင္းတင္ျပလိုပါသည္။ စာဖတ္သူမ်ား အားလံုးသိရွိၿပီး ျဖစ္သည့္အတုိင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ၃ ခု ေရးဆြဲျပ႒ာန္းခဲ့ၾကပါသည္။ အဆိုပါ ဥပေဒမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္ၾကပါသည္ -

(၁) ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ (၁၉၄၇ ခုႏွစ္)

(၂) ျပည္ေထာင္စုဆိုရွယ္လစ္သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၁၉၇၄ ခုႏွစ္)

(၃) ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈ ခုႏွစ္)

အထက္ပါအခ်က္မ်ားကို ျပန္ေျပာင္းေျပာဆိုေနရျခင္းမွာ အေၾကာင္းရွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို သာမန္ျပည္သူမ်ားကို အသာထား၍ ျပည္သူ႔ကုိယ္စားလွယ္မ်ားဟု ဆိုသူမ်ားပင္လွ်င္ လက္ရွိ တည္ဆဲဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို အမည္နာမ မွန္ကန္စြာ မေခၚဆိုၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ Sky Net မွ ထုတ္လႊင့္ျပသသည့္ လႊတ္ေတာ္တြင္း ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကို ၾကည့္႐ႈနားေထာင္ရင္း တစ္ခါတစ္ရံတြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားက လက္ရွိက်င့္သံုးေနသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ရည္ၫႊန္းေျပာဆုိၾကရာတြင္ အမွားမွားအယြင္းယြင္း ေျပာဆိုေနၾကသည္ကို ေတြ႔ျမင္ေနရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ စာဖတ္သူ၏ အမည္သည္ ေမာင္ျမဟု ဆိုပါစို႔။ အျခားလူတစ္ဦးက သင့္အား ေမာင္လွဟု ေခၚေ၀ၚၿပီး အၿမဲတေစ ေျပာဆိုဆက္ဆံေနပါလွ်င္ စာဖတ္သူ မည္သို႔ ခံစားရမည္နည္း။ ထို႔ျပင္ စာဖတ္သူအေနျဖင့္ မိမိအမည္ကို မွန္ကန္စြာ မေခၚဆိုႏိုင္သည့္ အဆိုပါပုဂၢိဳလ္အား မည္သို႔ သေဘာထားပါမည္နည္း။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုသည္မွာ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ပင္ အမည္နာမဟူသည္ ထိုမွ် အေရးႀကီးလွေပရာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးက၊ ျပည္သူအားလံုးက ေလးစားလုိက္နာၾကရသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုလွ်င္ မည္သို႔ရွိမည္ကို စဥ္းစားၾကေစလိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

လြတ္လပ္ေရးမရမီ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္က ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ ျဖစ္ပါသည္။ လြတ္လပ္ေရးရရွိရန္အတြက္ သူ႔ကၽြန္ဘ၀တြင္ ေရးဆြဲရသည့္ ထိုအေျခခံဥပေဒတြင္ သမၼတ ဟူေသာ စကားရပ္ မပါရွိေသးပါ။ ထို႔ျပင္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒဟု အသံုးျပဳထားပါသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဟူသည့္စကားရပ္ ထည့္သြင္းထားသည္ကို အေလးဂ႐ုျပဳၾကေစလိုပါသည္။

တစ္ဖန္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ အေျခခံဥပေဒကို ျပည္ေထာင္စုဆိုရွယ္လစ္သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဟု အမည္ေပးခဲ့ၾကပါသည္။ မူၾကမ္းသံုးႀကိမ္အထိ ေရးဆြဲၿပီး ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူကာ ေရးဆြဲခဲ့သည့္ အဆိုပါအေျခခံဥပေဒတြင္ ဆိုရွယ္လစ္ ဟူေသာ စကားရပ္ကို ထည့္သြင္းထားသည္ကို ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ပါသည္။ ဆိုရွယ္လစ္လူ႔ေဘာင္သို႔ ခ်ီတက္မည္ဟု ေမွ်ာ္မွန္းေရးဆြဲခဲ့ေသာ အေျခခံဥပေဒျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ (တပ္မေတာ္အစိုးရ) သည္ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံေတာ္သစ္ဆီသို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းရန္ စိတ္ရည္သန္ၿပီးသကာလ ႏိုင္ငံေတာ္ေရွ႕ဆက္သြားရမည့္ မူ၀ါဒလမ္းစဥ္ ၇ ရပ္ကို ေၾကညာခဲ့ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ၫြန္႔က ေၾကညာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါလမ္းစဥ္ ၇ ရပ္တြင္ ပထမအဆင့္မွ စတုတၳအဆင့္အထိသည္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတစ္ခု ေရးဆြဲျပ႒ာန္းႏုိင္ေရးအတြက္ ဦးတည္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ က်န္သည့္အဆင့္မ်ားကေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ရမည့္ လုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ တပ္မေတာ္အစိုးရသည္ လမ္းစဥ္ ၇ ရပ္အတုိင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး လက္ရွိက်င့္သံုးေနသည့္ အေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲျပ႒ာန္းေပးႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ထိုဥပေဒ၏ အမည္နာမမွာ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။

အေတာ္အသင့္ ရွင္းျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည့္အတြက္ ျမင္ေတြ႔ၾကားသိေနရသည့္ အမွားမ်ားကို ေျပာျပလိုပါသည္။ ကုိယ္စားလွယ္အခ်ိဳ႕က လႊတ္ေတာ္တြင္း ေဆြးေႏြးမႈမ်ားတြင္ ေျပာဆိုတတ္ၾကသည့္ အမွားအခ်ိဳ႕ကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚတြင္လည္း ေတြ႔ရတတ္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ ဂ်ာနယ္မ်ားေပၚတြင္လည္း ဖတ္႐ႈရတတ္ပါသည္။ နာမည္ႀကီး ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးမ်ားတြင္လည္း ထိုအမွားမ်ားကို အသံုးျပဳတတ္ၾကပါသည္။ ေလ့လာၾကည့္ပါမည္။

• ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ၂၀၀၈
• ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ
• ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ
• ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ
• ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ ၂၀၀၈

အထက္ပါသာဓကမ်ားသည္ မွားယြင္းေနေသာ အေခၚအေ၀ၚမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ရင္းႏွီးသည့္ ဥပေဒပညာရွင္ မိတ္ေဆြတစ္ဦးက Sky Net မွ လႊတ္ေတာ္ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကို အတူၾကည့္ေနစဥ္ ေျပာၾကားဖူးတာ ရွိပါသည္။ ကုိယ္စားလွယ္ေတြကလည္းဗ်ာ၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဘာျဖစ္လို႔ ခုႏွစ္ေတြ ထည့္ေျပာရတာလည္း မသိဘူးတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ တည္ဆဲက်င့္သံုးေနတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာ တစ္ခုတည္းပဲ ရွိတယ္ေလဗ်ာတဲ့။ အဲဒါကို မလိုအပ္ဘဲ ၂၀၀၈ တို႔၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တို႔ ထည့္လုိက္ေတာ့ နားေထာင္ရတာ အဆင္မေခ်ာဘူးဗ်တဲ့။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒထဲမွာ အဲဒီလို ခုႏွစ္ေတြ ထည့္ေရးထားတဲ့ေနရာ တစ္ေနရာမွ မရွိပါဘူးဗ်ာ၊ ၿပီးေတာ့ ကုိယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ ကတိသစၥာျပဳခ်က္ထဲမွာလည္း ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ဘယ္ႏွခုႏွစ္ကို ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ပါမယ္လို႔ မေရးထားပါဘူးဗ်ာတဲ့။

ကၽြန္ေတာ္က ျပန္ေမးမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက ၃ ခုေတာင္ ရွိခဲ့ေတာ့ အဲဒါကို မမွားေစခ်င္လို႔ ျဖစ္မွာေပါ့ဟု။ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြက ျပန္ေျဖပါသည္။ ကိုဉာဏ္ေရ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေတြက ခုႏွစ္ထည့္ေျပာစရာ မလိုပါဘူးဗ်ာ။ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အမည္တူေနတာ တစ္ခုမွ် မရွိပါဘူး၊ ေသခ်ာလည္း ျပန္ေလ့လာၾကည့္ပါဦးတဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ၃ ခုဟာ အမည္နာမေတြ တစ္ခုမွ် တူညီေနတာ မရွိပါ။ သူ႔သ႐ုပ္သကန္ႏွင့္သူ၊ သူ႔အဓိပၸါယ္ႏွင့္သူ ရွိေနၾကသည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြက ထပ္ေျပာပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ကိုးကားတယ္ဆိုရင္ လက္ရွိတည္ဆဲ အသက္၀င္ေနတဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔ေျပာတဲ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ရည္ၫႊန္းတယ္ဆိုတာ လူတုိင္းသိပါတယ္ဗ်ာ၊ မကြန္႔ၾကပါနဲ႔တဲ့။ ဟုတ္ကဲ့ မွတ္သားမိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြအေနနဲ႔ အေျခခံဥပေဒကို အလြယ္ေခၚမယ္ဆိုရင္လည္း အေျခခံဥပေဒ သို႔မဟုတ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒလို႔ ေခၚလို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒလို႔ေတာ့ မေခၚသင့္ဘူးထင္ပါရဲ႕။ လက္ရွိကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အေျခခံဥပေဒအမည္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုဆိုတဲ့ စကားလံုး မပါရွိပါဘူး။ ဒါေတြက အေျခခံဥပေဒရဲ႕ အေခၚအေ၀ၚေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္သိနားလည္သမွ်ကို ျပန္လည္တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဒီလိုေျပာတာေတြက အမွန္ေတြပဲ၊ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ အမွားေတြပဲဟုလည္း ကၽြန္ေတာ္မေျပာလိုပါ။ ျမတ္ဗုဒၶ၏ မိန္႔မွာခ်က္ျဖစ္သည့္ ၀ိဘဇၨ၀ါဒျဖင့္သာ ခ်ိန္ထိုးသံုးသပ္ ေ၀ဖန္ဆင္ျခင္ၾကရန္ ျဖစ္ပါသည္။

 

ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္သည္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ စတင္ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ စတင္အာဏာတည္ခဲ့ပါသည္။ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္မ်ား စတင္အသက္၀င္ခဲ့ပါသည္။ ဒီမုိကေရစီစနစ္ဆိုသည့္ စည္း၀ိုင္းအတြင္းသို႔ စတင္ေျခလွမ္းခ်ခဲ့သည့္ေန႔ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ထိုအခ်က္မ်ားအားလံုးသည္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေပၚခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ထိုအခ်က္ကို မေမ့ၾကေစလိုပါ။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာမထားၾကေစလိုပါ။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို သိရွိနားလည္ၿပီး ေလးစားလိုက္နာေသာ ႏုိင္ငံ့သားေကာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစဟု ဆႏၵျပဳလိုက္ပါသည္။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၁ ရက္၊ စေနေန႔။

မြန္းလြဲ ၁ နာရီ ၄၃ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

စာႂကြင္း။ ယခုစာမ်ားကို ငါသိငါတတ္စိတ္ျဖင့္ ေရးသားျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာလိုပါသည္။ မိမိသိထားသမွ်ကို အျခားသူမ်ားလည္း သိစိမ့္ေသာငွာ၊ ေ၀ဖန္စိမ့္ေသာငွာ ေရးသားတင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သို႔မွလည္း မိမိနားလည္ထားသမွ်တြင္ အမွားမ်ားရွိပါက ဆင္ျခင္ႏိုင္မည္၊ ျပဳျပင္ႏုိင္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ေရးသားမႈမ်ားတြင္ အမွားအယြင္းမ်ား ရွိေနပါမူ ကၽြန္ေတာ့္ေစတနာမ်ားကို ေထာက္ထားေသာအားျဖင့္ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပ ေျပာဆိုၾကေစလိုပါသည္။ တတ္သိပညာရွင္ မဟုတ္သည့္အတြက္ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ား၊ အမွားအယြင္းမ်ား ရွိေနမည္ဟု ယံုၾကည္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ အျခားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုလည္း ဆက္လက္ေရးသား တင္ျပသြားပါမည္။

ဆက္စပ္ဖတ္႐ႈရန္မ်ား

၁။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ

၂။ ႏိုင္ငံသားတုိင္း ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဖတ္ၾကရမည္

ႏိုင္ငံသားတိုင္း ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဖတ္ၾကရမည္

ေရာမေရာက္လွ်င္ ေရာမလို က်င့္ရသည္။

ဥပေဒကို မသိနားမလည္ဟု ဆိုကာမွ်ျဖင့္ ဥပေဒက သင့္အား ခြင့္လႊတ္လိမ့္မည္မဟုတ္။

ဥပေဒဟူသည္ ႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ တာ၀န္မ်ားကို သတ္မွတ္ေပးသည့္ စည္းကမ္းနည္းဥပေဒစုပင္ျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔၏ တာ၀န္ႏွင့္ အခြင့္အေရးတို႔ကို ႏိုင္ငံႏွင့္ ဆက္သြယ္ေသာအခါျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ေသာအခါျဖစ္ေစ အခြင့္အေရးႏွင့္ တာ၀န္ကို ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္သည္။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဟူသည္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံျပည္သူလူထုအၾကား ခ်ဳပ္ဆိုထားသည့္ ပဋိဉာဥ္စာခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ့္တြင္ ေျပာစရာအေၾကာင္းမ်ား ရွိေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သက္ဆုိင္သည့္ အဆိုအမိန္႔အခ်ိဳ႕ကို ေကာက္ႏုတ္တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာ့ေႏြဦးသည္ မေ၀းေတာ့ေသာ အခ်ိန္တစ္ခုတြင္ ၂ ႏွစ္တာကာလ ျပည့္ေျမာက္ေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ၁ ႏွစ္ခြဲေက်ာ္ကာလကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ သြားေနသည့္ အရွိန္ႏႈန္းသည္ မည္သို႔ရွိသည္ကို တစ္ခါတစ္ရံ မွန္းဆရခက္ပါသည္။ အရွိန္ျမန္လြန္းလွ်င္ ရပ္ေနသကဲ့သို႔ ခံစားရတတ္သည္ကို အားလံုးအသိ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာတို႔၏ ဒီမိုကေရစီေရာင္နီဦးသည္ မပီ၀ိုးတ၀ါးမွ မလင္းတလင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာသည္ကေတာ့ မျငင္းႏုိင္သည့္အခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အျပည့္အ၀ စိတ္ခ်ရသည္ေတာ့ မဟုတ္ေသးေခ်။ လင္းသထက္လင္းလာၿပီး အလွ်ံတၿငီးၿငီး ထြန္းလင္းေတာက္ပမည္လား၊ သို႔တည္းမဟုတ္ တိမ္တိုက္တိမ္စိုင္တို႔ေၾကာင့္ ခပ္မွိန္မွိန္သာ ျမင္ရမည္လား၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ မိုးသားတိမ္လိပ္တို႔ေၾကာင့္ အေမွာင္ထုကို အ႐ံႈးေပးရမည္လား၊ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိႏုိင္ေသးသည့္ အေျခအေန ျဖစ္ပါသည္။ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွာ မိုးေလ၀သသတင္း ေၾကညာသလို "က်န္းမာေတာ္ မူၾကပါစခင္ဗ်ာ... ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ မနက္ျဖန္အထိ ခန္႔မွန္းခ်က္ကေတာ့ ေနသာပါ့မယ္" ဟု မည္သူကမွ် ေၾကညာေျပာဆိုႏိုင္ျခင္း မရွိေခ်။

စကားမ်ား ေဘးေခ်ာ္သြားပါသည္။ လိုရင္းကို ျပန္ဆက္ရပါလွ်င္ ဒီမိုကေရစီေခတ္သို႔ ကူးေျပာင္းကာစ ယခုကဲ့သို႔ အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ကၽြန္ေတာ္မၾကားခ်င္ဆံုးေသာ၊ ၾကားရလွ်င္ နားခါးေသာ စကားတစ္ခြန္း ရွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္မွ ထိေတြ႔ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေနရသူမ်ား၊ အြန္လိုင္းေပၚမွ သိကၽြမ္းခင္မင္ ရင္းႏွီးရသည့္ မိတ္ေဆြမ်ား၊ နီးစပ္ရာအေပါင္းအသင္းမ်ား စသည္စသည္တို႔၏ ပါးစပ္မ်ားမွ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္သည့္ စကားမ်ားကို ေျပာဆိုၾကသည့္အခ်ိန္တိုင္း ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ သက္ျပင္းခ်မိပါသည္။ ထို႔အတူ မ်ားစြာလည္း ရင္ေလးမိပါသည္။ အျခားမဟုတ္ပါ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္ပါသည္။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးမို႔ သူတို႔ေျပာေသာ စကားမ်ားကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ၾကပါသည္။ သူတို႔ေျပာတတ္သည့္ စကားမ်ားကို ေအာက္တြင္ေလ့လာၾကည့္ပါမည္ -

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို တစ္ခါမွကို မဖတ္ဖူးဘူး။ တမင္ကို မဖတ္တာ။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာ အရင္စစ္အစိုးရက သူတို႔ေရးခ်င္သလုိ ေရးခဲ့တာပဲ၊ အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ဖတ္မေနႏုိင္ပါဘူး။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ရမယ္။ (ကၽြန္ေတာ္က ဘာေတြျပင္မွာလဲဟု ျပန္ေမးတတ္ပါသည္။ ထိုအခါ အင္း၊ အဲ သာ လုပ္ေနတတ္ပါသည္။ ဘာေျပာရမွန္း မသိၾကပါ။)

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ ဘာေတြပဲ ေရးထား၊ ေရးထား အစိုးရက သူတို႔လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္တာပဲမလား။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ဘာမ်ားအေရးပါလို႔လဲ။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဖတ္ဖို႔ စဥ္းစားထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္မရေသးလို႔ မဖတ္ျဖစ္ေသးတာပါ။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို NLD က ျပင္မယ္လို႔ေျပာတယ္ေလ။ အဲဒါ လုပ္ကို လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေထာက္ခံတယ္။ (ကၽြန္ေတာ္က သူတုိ႔ေတြက ဘာေတြျပင္မယ္လို႔ေျပာသလဲဟု ျပန္ေမးလွ်င္ သူတို႔ျပန္ေျဖတတ္တာက တပ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြကို ျဖဳတ္ပစ္မယ္ဟု ေျဖတတ္ၾကပါသည္။ အျခားအခ်က္ေတြကိုေရာဟု ေမးလွ်င္ေတာ့ ေယာင္၀ါး၀ါးမ်ားသာ ျဖစ္ကုန္ၾကပါသည္။ NLD ပဲ ျပင္လို႔ရတာလား၊ အျခားလူေတြေရာဟု ေမးလွ်င္ေတာ့ ဘုၾကည့္ ျပန္ၾကည့္တတ္ၾကပါသည္။)

အထက္ပါစကားမ်ားသည္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံသူမ်ားက ေျပာတတ္ၾကသည့္ စကားမ်ားထဲမွ အခ်ိဳ႕ ျဖစ္ပါသည္။ အကုန္အစင္ မဟုတ္ေသးပါ။ လူတစ္ခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ အင္မတန္မွ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ကို ေျပာတတ္ၾကပါသည္။ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားလံုးမ်ားပင္ သံုးတတ္ၾကပါသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ ကၽြန္ေတာ့္တစ္ဦးတည္း၏ အေတြ႔အႀကံဳ၊ အေတြးအျမင္အရ ေကာက္ခ်က္ခ်ရပါလွ်င္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္႐ႈေလ့လာဖူးသူဟူ၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ ၁၀% ပင္ မျပည့္ပါေခ်။ သေဘာကေတာ့ လူတစ္ရာတြင္ ဆယ္ေယာက္သာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဖတ္႐ႈေလ့လာသည့္သေဘာ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုပမာဏသည္ အေကာင္းျမင္စိတ္ လြန္လြန္ကဲကဲျဖင့္ ေကာက္ခ်က္ခ်ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ တကယ္တမ္းတြင္ ဒီထက္အမ်ားႀကီး ေလ်ာ့နည္းႏုိင္ပါသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာ ဘာမွန္းမသိသည့္ လူမ်ား၊ ေဒသမ်ား၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒစာအုပ္ကိုပင္ မျမင္ဖူးသည့္ လူမ်ား၊ ေဒသမ်ား၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ ဘာေတြပါမွန္းပင္ မသိေသာ လူမ်ား၊ ေဒသမ်ား ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံတြင္ မ်ားစြာရွိေနပါေသးသည္။ ထိုအခ်က္သည္ ၀မ္းသာရမည့္ အခ်က္မဟုတ္ပါ။ မိမိတို႔ႏုိင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဘာမွန္းမသိသည့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ပံုေဖာ္ေနေသာ ႏုိင္ငံတစ္ခုသည္ မည္ကဲ့သို႔ေသာ ႏုိင္ငံျဖစ္မလဲဆိုတာ စာဖတ္သူမ်ား စဥ္းစားၾကည့္ေစလိုပါသည္။

စာဖတ္သူမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ေမးခြန္းတစ္ခုေလာက္ ေမးခြင့္ျပဳေစလိုပါသည္။ စတင္ေရးဆြဲကာ အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းၿပီးကတည္းက ေနာက္ထပ္ျပဳျပင္ရန္၊ ျဖည့္စြက္ရန္၊ ျပင္ဆင္ရန္၊ ႏုတ္ပယ္ရန္ မလိုအပ္သည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္ ရွိသည္ကို ေျဖၾကားေစလိုပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ မျဖစ္စေလာက္ ဗဟုသုတျဖင့္ ယေန႔အခ်ိန္အထိ မၾကားမိေသး၊ မေတြ႔ရွိေသးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ေမးခြန္းကို အေငၚတူးကာ ျပန္ေျဖႏိုင္ပါသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မရွိဘဲ ရပ္တည္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြလည္း ရွိေနတာပဲဟု။ ဟုတ္ကဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္မျငင္းလိုပါ၊ လက္ခံပါသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔ေတြမွာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသာ မရွိတာျဖစ္ပါသည္၊ အစိုးရက ဘာလုပ္ရမည္၊ ျပည္သူေတြက ဘာေတြကို လိုက္နာရမည္ စသည့္ ဥပေဒမ်ားေတာ့ ရွိပါသည္။ ထိုဥပေဒမ်ားသည္ပင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ သေဘာေတြဟု ကၽြန္ေတာ္က ယူဆခ်င္ပါသည္။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမရွိဘဲ တုိင္းျပည္ကို တည္ေဆာက္သည္ႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံေရးဆြဲျပ႒ာန္းၿပီး တုိင္းျပည္ကို တည္ေဆာက္သည္တို႔တြင္ မည္သည့္အခ်က္က ပိုေကာင္းသနည္းဟူသည့္ ေမးခြန္းကို စာဖတ္သူတုိင္း မွန္ကန္စြာ ေျဖၾကားႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါသည္။ ရွိတဲ့ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက မေကာင္းဘူးထင္လွ်င္ ေကာင္းေအာင္လုပ္ၾကရပါမည္၊ လိုအပ္ေနေသးသည္ဟုထင္လွ်င္ ျပင္ဆင္ရပါမည္၊ ျဖည့္စြက္ရပါမည္၊ ဒါေတြသည္ပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ တာ၀န္မ်ား မဟုတ္ပါေလာ။ သူမ်ားေရးထားတာ ငါတို႔အတြက္ အဆင္မေျပဘူးဆိုလွ်င္ အဆင္ေျပေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ စဥ္းစားရမည္၊ အေျဖရွာရမည္၊ ေဆာင္ရြက္ရေပမည္၊ သို႔ေသာ္ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းက ျဖစ္ရမည္၊ အမ်ားအတြက္လည္း အဆင္ေျပတာ ျဖစ္ရမည္။ အားလံုးအတြက္ အဆင္ေျပၿပီး ငါတစ္ေယာက္တည္းအတြက္ အဆင္မေျပတာ ဆိုလွ်င္ေတာ့ျဖင့္ အားလံုး၏ အမွားမဟုတ္တာ ေသခ်ာပါသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒရွိတာ ႏိုင္ငံအတြက္၊ ျပည္သူေတြအတြက္ ပိုေကာင္းပါသည္။

မိမိတို႔ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔ လက္ခံသည္ျဖစ္ေစ၊ လက္မခံသည္ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔ သေဘာတူသည္ျဖစ္ေစ၊ သေဘာမတူသည္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ လက္ရွိတည္ဆဲျဖစ္သည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေလးစားရမည္၊ လုိက္နာရမည္မွာ ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး၏ တာ၀န္ျဖစ္ပါသည္။ အျခားမိတ္ေဆြတစ္ဦး၏ အိမ္သို႔ သြားလည္လွ်င္ပင္ ထိုအိမ္၏ စည္းကမ္းမ်ားကို၊ ဓေလ့ထံုးစံမ်ားကို လိုက္နာရပါလွ်င္ ကုိယ့္ႏိုင္ငံ၏ တည္ဆဲဥပေဒတစ္ရပ္ကို မလိုက္နာႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါေခ်။ ထိုသို႔ မျဖစ္မေန လိုက္နာေလးစားရမည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို နကန္းတစ္လံုးမွ် မသိနားမလည္ဟု ဆိုလွ်င္ေတာ့ ကုိယ္စီးေနတာ ဘာအေကာင္မွန္းပင္ မသိသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။ အထီးအမ ဆိုသည္က ေ၀းလြန္းပါေသးသည္။

စာဖတ္သူမိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ေျပာလိုသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို မသိသူေတြ၊ မဖတ္ဖူးသူေတြ၊ စိတ္မ၀င္စားသူေတြ မ်ားျပားေနပါေသးသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုမွ် မဖတ္ဖူးသည့္ လူတစ္ေယာက္က ႏိုင္ငံတိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းကို မည္သို႔မည္ပံု စဥ္းစားေတြးေခၚကာ ေဆာင္ရြက္မည္နည္းဆိုသည္ကို စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ပါသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုမသိလို႔ ႏုိင္ငံအက်ိဳး မသယ္ပိုးႏုိင္ဘူးဟု ဆိုလိုေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ မသိလွ်င္ေတာ့ ႏုိင္ငံသားတစ္ဦးအေနျဖင့္ ရွက္စရာ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ သူမ်ားေယာင္တုိင္း လိုက္ေယာင္ရပါလိမ့္မည္။ သူမ်ားေျပာသမွ် နားေထာင္ရပါလိမ့္မည္။ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္၊ ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ အနာဂတ္ေတြ ဒီဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႀကီးထဲမွာ ရွိေနသည္ဆိုသည္ကို လူတုိင္းလူတုိင္း နားလည္သေဘာေပါက္ၾကမွ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

အသက္ရွင္ ရပ္တည္မႈအတြက္ အစားအစာကို စားၾကရပါသည္။ ေရကို ေသာက္ၾကရပါသည္။ ထို႔အတူ ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး ပီသေစရန္အတြက္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဖတ္ၾကရပါမည္။ သို႔မွသာ မိမိတို႔ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူမ်ား၏ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားသည္ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ညီမညီ သံုးသပ္ႏုိင္ၾကပါလိမ့္မည္၊ ဆံုးျဖတ္ႏုိင္ၾကပါလိမ့္မည္။ လြဲေခ်ာ္ေနလွ်င္ ေထာက္ျပေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္၊ တည့္မတ္ေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ မဟုတ္ပါမူ သူမ်ားေျပာသမွ်ကို ေခါင္းညိတ္႐ံုသာ လိုက္ညိတ္ေနရပါလိမ့္မည္။ လတ္တေလာ ျဖစ္ပြားေနသည့္ ခံု႐ံုးျပႆနာႏွင့္ ပတ္သက္၍ အြန္လိုင္းေပၚေရးသားထားသည့္ ကြန္းမန္႔မ်ားတြင္ ထိုအခ်က္ကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျမင္ပင္မျမင္ဖူးပါဘဲ မိမိတို႔ စိတ္ထဲထင္ရာ ေရးသားထားသည္မ်ားကို ျမင္ေတြ႔ဖတ္႐ႈရတုိင္း ရင္ေလးမိပါသည္။

ျမန္မာတို႔၏ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျမန္မာေတြမွ မဖတ္ပါလွ်င္ ဘယ္သူေတြ ဖတ္မည္နည္း။ ျမန္မာတို႔၏ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျမန္မာေတြမွ မေလးစားလွ်င္ ဘယ္သူေတြ ေလးစားမည္နည္း။ ျမန္မာတို႔၏ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျမန္မာေတြမွ မလိုက္နာလွ်င္ ဘယ္သူေတြ လိုက္နာမည္နည္း။ ျမန္မာတို႔၏ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျမန္မာေတြမွ မထိန္းသိမ္းလွ်င္ ဘယ္သူေတြ ထိန္းသိမ္းမည္နည္း။ ျမန္မာတို႔၏ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျမန္မာေတြမွ မကာကြယ္လွ်င္ ဘယ္သူေတြ ကာကြယ္မည္နည္း။ ျမန္မာတို႔၏ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျမန္မာေတြမွ တိုးတက္ေအာင္ မလုပ္လွ်င္ ဘယ္သူေတြ လုပ္မည္နည္း။ အို...... မိတ္ေဆြ၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို မေႏွးအျမန္ မျဖစ္မေန ဖတ္႐ႈပါေလာ့ဟု တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္လုိက္ပါသည္။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၁ ရက္၊ စေနေန႔။

နံနက္ ၀၁ နာရီ ၁၆ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

စာႂကြင္း။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ေလ့လာထားသမွ်ကို စာဖတ္သူမ်ားအတြက္ တင္ျပေပးသြားႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားေနပါသည္။ မျပည့္စံုေသးသည့္အတြက္ ေလ့လာေနဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း အေျခအေနအရ အျမန္ဆံုးတင္ျပသင့္သည္ဟု ယူဆသည့္အတြက္ တင္ျပသြားပါမည္။ ႀကိဳတင္ေၾကာ္ျငာျခင္းဟု မမွတ္ယူဘဲ ႀကိဳတင္အသိေပးျခင္းဟုသာ မွတ္ယူၾကေစလိုပါသည္။